Szkolnictwo jezuickie,
Piotr Skarga - dydaktyzm w jego kazaniach
Towarzystwo Jezusowe
1534 - Ignacy Loyola - założone w celach misyjnych
Największy rozkwit w XVII w.
Działalność oświatowa - szkolnictwo średnie i wyższe.
Szkolnictwo jezuickie
Cel:
umocnienie wiary chrześcijańskiej wolnej od wpływów protestantyzmu,
tworzenie kolegiów kształcących młodzież katolicką,
wychowanie i kształcenie zakonne według nowych wzorów,
organizacja szkolnictwa
Zakonnik wg I. Loyoli
Obrona prawdziwej wiary katolickiej
Gruntowne wykształcenie
Odpowiednie wychowanie
Wysoki poziom moralny
zdyscyplinowanie
Ogólne zasady organizacji szkół jezuickich
Organizacja wychowania
Główne cele nauczania
Obowiązki rektorów, profesorów i studentów
Metody nauczania poszczególnych przedmiotów
Szkoły jezuickie dbały też o:
Wychowanie fizyczne
Odpoczynek i rekreację wychowanków
Odrzucanie kar cielesnych
Jezuici w Polsce
Powołani przez kardynała Stanisława Hozjusza (1564) - pierwsze kolegia w Braniewie, Pułtusku, Wilnie, Poznaniu
1578 - kolegium w Wilnie zrównane w prawach z Akademią Krakowska → Uniwersytet Wileński
2 okresy działalności jezuitów w Polsce
1. okres - walka z obozem innowierczym
2. okres - likwidacja przeciwników, okres zastoju intelektualnego
Piotr Skarga (Powęski) - 1536-1612 - Teolog, pisarz, kaznodzieja, rektor Uniwersytetu Wileńskiego
Dzieło: Kazania sejmowe
Nawołuje do przebudowy państwa
Wskazuje na braki w polityce wewnętrznej i zagranicznej
Powołuje się na uczucia patriotyczne obywateli