Politechnika Poznańska Wydział Elektryczny |
Laboratorium Metrologii Elektrycznej i Elektronicznej |
Rok akademicki 2003/2004 |
Kierunek: Elektrotechnika Rok studiów: II Semestr: III |
Temat: Badanie stabilizowanego źródła napięcia |
|
Wykonujący ćwiczenie: 1. Matelski Szymon 2. Matuszak Paweł 3. Melonek Andrzej |
Data wykonania ćwiczenia: 12.12.2003 |
Zaliczenie: |
Wprowadzenie
1. Obiekt badania i zakres ćwiczenia.
Obiektem badanym jest prosty układ stabilizowanego źródła napięcia złożony z diody i opornika szeregowego. W ćwiczeniu wyznaczamy:
- współczynnik stabilizacji S.
- rezystancję wewnętrzną badanego źródła Rw na podstawie charakterystyk:
-ΔUwy = f (Uwe) dla Io = const.
-ΔUwy = f (Io) dla Uwe= const.
2. Schemat połączeń:
3. Zasada pomiaru.
Pomiar ΔUwy wykonuje się metodą różnicową z użyciem źródła napięcia pomocniczego. Należy doprowadzić Up do równowagi za pomocą regulacji z napięciem wejściowym znamionowym. Wówczas miliwoltomierz wskazuje zero i układ jest w równowadze.
`Przebieg ćwiczenia
1. Wyznaczenie współczynnika stabilizacji S.
L.P. |
Uwe [V] |
δUwe [%] |
ΔUwy [V] |
δΔUwy [%] |
S [-] |
δS [%] |
Uwagi |
1 |
8 |
0,94 |
0,003 |
0,2000 |
0,003 |
15,19 |
I0 = 0 A
Up = 5,5 V |
2 |
9 |
0,83 |
0,028 |
0,0215 |
0,028 |
14,99 |
|
3 |
10 |
0,75 |
0,053 |
0,0114 |
0,053 |
14,99 |
|
4 |
11 |
0,68 |
0,075 |
0,0082 |
0,075 |
15,05 |
|
5 |
12 |
0,63 |
0,098 |
0,0063 |
0,098 |
15,11 |
|
6 |
13 |
0,58 |
0,119 |
0,0053 |
0,119 |
15,11 |
|
7 |
14 |
0,54 |
0,142 |
0,0045 |
0,142 |
15,06 |
|
8 |
15 |
0,50 |
0,163 |
0,0040 |
- |
- |
|
9 |
8 |
0,94 |
0,004 |
0,1500 |
0,004 |
15,14 |
I0 = 5 mA
Up = 5,5 V |
10 |
9 |
0,83 |
0,049 |
0,0123 |
0,049 |
14,98 |
|
11 |
10 |
0,75 |
0,080 |
0,0077 |
0,080 |
14,99 |
|
12 |
11 |
0,68 |
0,104 |
0,0060 |
0,104 |
15,05 |
|
13 |
12 |
0,63 |
0,128 |
0,0049 |
0,128 |
15,10 |
|
14 |
13 |
0,58 |
0,150 |
0,0043 |
0,150 |
15,10 |
|
15 |
14 |
0,54 |
0,173 |
0,0038 |
0,173 |
15,06 |
|
16 |
15 |
0,50 |
0,194 |
0,0035 |
- |
- |
|
Wzory wykorzystane do obliczeń:
2. Wyznaczenie rezystancji wewnętrznej źródła Rw.
L.P. |
I0 [A] |
δI0 [%] |
ΔUwy [V] |
δΔUwy [%] |
Rw [Ω] |
δRw [%] |
Uwagi |
1 |
0 |
0 |
0,008 |
0,0750 |
2,00 |
3,83 |
Uwe = 10 V
UP = 5,5 V |
2 |
0,004 |
3,75 |
0,035 |
0,0172 |
8,75 |
7,53 |
|
3 |
0,008 |
1,88 |
0,076 |
0,0080 |
19,00 |
7,52 |
|
4 |
0,012 |
1,25 |
0,162 |
0,0040 |
40,50 |
7,51 |
|
5 |
0,016 |
0,94 |
1,276 |
0,0030 |
319,00 |
7,51 |
|
6 |
0,020 |
0,75 |
2,439 |
0,0051 |
- |
- |
|
7 |
0 |
0 |
0,013 |
0,0462 |
3,25 |
3,80 |
Uwe = 15 V
UP = 5,55 V |
8 |
0,004 |
3,75 |
0,039 |
0,0155 |
9,75 |
7,53 |
|
9 |
0,008 |
1,88 |
0,068 |
0,0090 |
17,00 |
7,52 |
|
10 |
0,012 |
1,25 |
0,100 |
0,0062 |
25,00 |
7,52 |
|
11 |
0,016 |
0,94 |
0,130 |
0,0049 |
32,50 |
7,51 |
|
12 |
0,020 |
0,75 |
0,163 |
0,0040 |
- |
- |
|
Wzory wykorzystane do obliczeń:
Wykresy
Wnioski
Celem ćwiczenia było wyznaczenie współczynnika stabilizacji oraz rezystancji wewnętrznej badanego źródła na podstawie charakterystyk. Elementem stabilizującym w naszym układzie była dioda Zenera.
Bardzo małe błędy pomiaru napięcia wyjścia Uwy wynikają z zastosowania dobrego miernika o bardzo małym błędzie - był to multimetr cyfrowy HP34401A.
Znaczny wzrost ΔUwy od wartości I0 = 16 [mA] dla Uwe = 10 [V] wynika z tego, że dioda wyszła z charakterystyki stabilizacyjnej w związku z czym straciła swoje własności stabilizacyjne.