Laboratorium Inżynierii Elektrycznej Sprawozdanie nr 10.
Temat: Pomiary eksploatacyjne instalacji i urządzeń elektrycznych.
Zarządzanie i Inżynieria Produkcji Grupa C2	Aneta Pleńska, Katarzyna Rojek, Monika Rostojek

1. Odczytanie danych znamionowych silnika.

U = 230V

Moc = 0,6 kW

cosγ = 0,75

T = 35^oC

Δt = 70^oC

2. Pomiaru ciągłości instalacji.

Pomiary te wykonałyśmy za pomocą megaomomierza. Podłączałyśmy megaomomierz

do kolejnych par końcówek i jeżeli wskazywał on nieskończoność oznaczało to

brak ciągłości, natomiast jeżeli wskazówka wskazywała zero połączenie było dobre. Stwierdziliśmy brak ciągłości między następującymi końcówkami:

• 1-4

• 7-10

• 9-12

• 21-24

• 14-17

• 25-28

W celu zapewnienia ciągłości instalacji połączyliśmy wyżej wymienione pary przewodem elektrycznym.

3. Pomiar rezystancji izolacji uzwojeń silnika.

Pomiar ten pozwala na wykrycie zwarć między uzwojeniami oraz między uzwojeniami

a korpusem. Silnik, z którym pracowałyśmy na zajęciach miał sześć nieoznakowanych wyprowadzeń i te pomiary pozwoliły nam również na znalezienie par końcówek należących do tej samej fazy. Ponieważ po przyłączeniu miernika pokazał on wartość nieskończoną. Izolację uznajemy za właściwą jeśli rezystancja wynosi co najmniej 1000Ω na 1V napięcia roboczego badanego urządzenia.

Wyniki ćwiczenia pokazały że pary końcówek należących do tej samej fazy to:

• 1 z 6

• 2 z 4

• 3 z 5

4. Wyznaczenie końcówek uzwojenia stojana silnika.

Po wyznaczeniu par końcówek należących do tej samej fazy wykonałyśmy ćwiczenie, dzięki któremu wyznaczyłyśmy końcówki uzwojenia stojana silnika. Odwrócenie jednej z faz,

czyli zamiana początku uzwojenia z jego końcem powoduje nieprawidłową pracę silnika. Objawia się to silnym buczeniem i może doprowadzić do uszkodzenia izolacji na skutek przegrzania. Mając wyznaczone trzy pary końcówek, jedną dowolną parę oznaczamy jako pierwszą U1-U2 natomiast pozostałe pary oznaczamy wstępnie jako V1-V2 i W1-W2.

Po podłączeniu źródła prądu stałego zgodnie ze schematem w obwodzie U1-U2 miliamperomierz włączony między zaciskami V1-V2 wychylił się w prawo, czyli końcówki zostały oznaczone prawidłowo.

5. Sprawdzenie kolejności następstwa faz.

Większość urządzeń elektrycznych napędzanych silnikiem elektrycznym wymaga określenia kierunku wirowania wirnika. Po ustaleniu końcówek uzwojenia stojana silnika trójfazowego wirnik obraca się w prawo.

Z doświadczenia wynika że badane fazy wyglądają następująco:

	Początek (numer końcówki)	Koniec (numer końcówki)
I faza	1	6
II faza	4	2
III faza	3	5

6. Włączenie silnika.

Po włączeniu silnika wszystko odbywało się prawidłowo: nie było słychać żadnego buczenia

i silnik obracał się w prawo. Aby zmienić kierunek wirowania wirnika należy zamienić fazy: L1, L2, L3 podłączone do końcówek silnika: U1, V1, W1. Zmiana pola wirującego spowoduje zmianę kierunku przepływu prądu, a w rezultacie zmianę kierunku wirowania wirnika.

Rys.1 Schemat instalacji elektrycznej.

7. Wnioski.

Aby silnik mógł dobrze pracować, należy podłączyć go w gwiazdę, gdyż na jego danych znamionowych jest podane napięcie U = 230V. Podłączenie w trójkąt spowodowałoby dostarczenie za dużego napięcia U = 400V, nie mogłyśmy tego zrobić, gdyż podłączałyśmy silnik do napięcia fazowego. Aby silnik mógł działać, należało zapewnić ciągłość instalacji oraz ustalić odpowiednią kolejność faz. Tak przygotowany silnik działał bez zastrzeżeń.

---