07.10.2009

Pakiet ustaw zdrowotnych 2008:

1. proponowana zamiana statusu zakładów opieki zdrowotnej z SPZOZ na spółki prawa handlowego;

2. o ochronie praw pacjenta i o Rzeczniku Praw Pacjenta;

3. czas pracy pracowników zakładów opieki zdrowotnej;

4. o konsultantach krajowych i wojewódzkich w ochronie zdrowia;

5. o akredytacji w ochronie zdrowia;

6. ustawa przepisy wprowadzające.

Sejm je uchwalił, Prezydent zawetował 3 ustawy w tym najważniejszą przepisy wprowadzające( pozostałe ustawy nie wejdą w życie jeżeli nie wejdą w życie przepisy wprowadzające).

→ Nowa Ustawa przepisy wprowadzające. W marcu 2009 roku sejm przyjął nową Ustawę przepisy wprowadzające. Obecnie obowiązują te 3 niezawetowane ustawy(2,3,4).

→Sierpień 2009 druga nowelizacja Ustawy o świadczeniach zdrowotnych finansowanych ze środków publicznych.

Art. 68 ust.2 Konstytucji: „ obywatelom niezależnie od sytuacji materialnej władze publiczne zapewniają równy dostęp do świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych. Zakres udzielania świadczeń ze środków publicznych określa ustawa”

↓

Wprowadzono pozytywny koszyk świadczeń gwarantowanych

→31 sierpnia- ogłoszono koszyk gwarantowanych świadczeń medycznych( wykazy świadczeń)

Ustawa przewiduje, że Minister Zdrowia będzie określał w rozporządzeniu wykaz świadczeń gwarantowanych, czyli świadczeń opieki zdrowotnej częściowo lub całkowicie finansowanych ze środków publicznych.

Art. 15 Ustawy określa dziedziny świadczeń, w których tworzy się wykazy:

1. POZ;

2. Ambulatoryjna opieka specjalistyczna;

3. Leczenie szpitalne;

4. Opieka psychiatryczna i leczenie uzależnień;

5. Rehabilitacja lecznicza;

6. Opieka długoterminowa;

7. Leczenie stomatologiczne;

8. Lecznictwo uzdrowiskowe;

9. Zaopatrzenie w wyroby medyczne;

10. Ratownictwo Medyczne;

11. Opieka paliatywna i hospicyjna;

12. Świadczenia wysokospecjalistyczne;

13. Programy zdrowotne --> *[Author:A]

13 rozporządzeń koszykowych weszło w życie 31 sierpnia. Określiły one nie tylko rodzaje świadczeń, jakich muszą udzielać szpitale, lekarze rodzinni, przychodnie specjalistyczne, ale także warunki sprzętowe i kadrowe niezbędne do ich wykonywania.

W Ustawie zmieniono również definicję świadczenia gwarantowanego:

do tej pory świadczenia gwarantowane to świadczenia w 100 % finansowane ze środków publicznych. Ustawa nie zmienia zakresu współpłacenia( te same pięć dziedzin: 6,7,8,9,11)

teraz dopuszcza „… finansowanie w całości lub współpłacenie”

Określona została także nowa procedura, która ma unormować ja wprowadzać zmiany do koszyka( dopisywanie świadczeń, skreślanie, zmiana zasad finansowania). Ustawa wprowadza tryb, który będzie stosowany przy wprowadzaniu zmian( nowy rozdział Kwalifikowanie świadczeń medycznych jako świadczeń gwarantowanych):

→Minister Zdrowia rozpoczyna procedurę( sam albo na wniosek np. konsultantów, towarzystw medycznych).

→Minister kieruje wniosek do Agencji Oceny Technologii Medycznych(państwowa jednostka podległa Ministrowi Zdrowia) o przygotowanie rekomendacji dla danego świadczenia. Zajmuje się merytoryczną oceną czy dane świadczenie zdrowotne może być zakwalifikowane do koszyka w oparciu o 7 kryteriów:

• Czy wpływa na zdrowotność obywateli, w szczególności czy ma wpływ na długotrwałe skutki zdrowotne(czy zmniejszy umieralność, podniesie jakość życia, zmniejszy niezdolność do samodzielnej egzystencji, zmniejszy niezdolność do pracy)

• Skuteczność kliniczna i bezpieczeństwo

• Stosunek korzyści zdrowotnych do ryzyka zdrowotnego

• Stosunek kosztów do efektów

• Skutki finansowe dla płatnika( systemu)

→Minister Zdrowia prosi obowiązkowo o konsultację: konsultanta z danej dziedziny, której dotyczy świadczenie; NFZ)

→Stanowisko Rady Konsultacyjnej, działającej przy AOTM, trafia do AOTM, która przygotowuje rekomendację.

→Rekomendacja trafia do Ministra Zdrowia, który w formie rozporządzenia zmienia koszyk świadczeń gwarantowanych

→Formalnie Minister Zdrowia nie jest związany w swej decyzji z treścią rekomendacji.

Ustawa o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta

• Ustawa to katalog praw pacjenta, który wynika z obowiązków pracowników medycznych + inne prawa

• Określa konsekwencje niestosowania praw pacjenta( art.4 za zawinione naruszenie praw pacjenta- zadośćuczynienie za krzywdę)- przepis ten przedtem był w ustawie o zakładach opieki zdrowotnej, ale tylko w przypadku 5 praw pacjenta.

• Istnienie ustawy może spowodować wzrost roszczeń pacjentów

• W prawie możemy ukarać tylko za czyn, który istnieje w prawie

• Za co nie można ukarać:

• Prawo pacjenta do przechowywania wartościowych rzeczy w depozycie

• Prawo do informacji jakiego rodzaju świadczenia będą mu udzielane

• Prawo do informacji jakiego rodzaju świadczenia udziela świadczeniodawca

• Prawo do dostępu do dokumentacji medycznej.

• Można ograniczyć korzystanie z praw pacjenta ze względu na zagrożenie epidemiologiczne i zagrożenie zdrowia zbiorowości

• Mogą powstawać niespójność np.:

• Zgodnie z Ustawą o zawodzie lekarza i lekarza dentysty lekarz ma obowiązek udzielania świadczeń zdrowotnych zgodnie z aktualną wiedzą i --> dostępnymi środkami[Author:A]

• W Ustawie o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta: pacjenta ma prawo do korzystania ze świadczeń zdrowotnych zgodnych z aktualną wiedzą medyczną.

14.10.2009

USTAWA z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi (Dz. U. z dnia 30 grudnia 2008 r. Nr 234, poz. 1570)

• Problem zakażeń i chorób zakaźnych związany z prawem konstytucyjnym wynikającym z art. 68 ust.4 Konstytucji RP- władze państwa mają obowiązek zwalczania chorób epidemicznych

Ustawa definiuje następujące pojęcia:

nosiciel - osoba bez objawów choroby zakaźnej, w której organizmie bytują biologiczne czynniki chorobotwórcze, stanowiącą potencjalne źródło zakażenia innych osób

ozdrowieniec - osoba, u której ustąpiły objawy choroby zakaźnej;

podejrzany o chorobę zakaźną - osoba, u której występują objawy kliniczne lub odchylenia od stanu prawidłowego w badaniach dodatkowych, mogące wskazywać na chorobę zakaźną;

podejrzany o zakażenie - osoba, u której nie występują objawy zakażenia ani choroby zakaźnej, która miała styczność ze źródłem zakażenia, a charakter czynnika zakaźnego i okoliczności styczności uzasadniają podejrzenie zakażenia;

osoba z kontaktu- osoba, która nie ma objawów, ani zakażenia

Sposoby postępowania z osobami chorymi lub podejrzanymi o chorobę zakaźną:

• hospitalizacja

• izolacja- odosobnienie osoby lub grupy osób chorych na chorobę zakaźną albo osoby lub grupy osób podejrzanych o chorobę zakaźną, w celu uniemożliwienia przeniesienia biologicznego czynnika chorobotwórczego na inne osoby;

• kwarantanna - odosobnienie osoby zdrowej, która była narażona na zakażenie, w celu zapobieżenia szerzeniu się chorób szczególnie niebezpiecznych i wysoce zakaźnych;

• przymusowe leczenie

• nadzór epidemiologiczny

Postępowanie z materiałem zakaźnym:

• dezynfekcja - proces redukcji ilości biologicznych czynników chorobotwórczych przez zastosowanie metod fizycznych i chemicznych;

• dekontaminacja - proces niszczenia biologicznych czynników chorobotwórczych przez mycie, dezynfekcję i sterylizację, usuwanie materiału zakaźnego z powierzchni;

• sterylizacja - proces zniszczenia zdolnych do namnażania się form biologicznych czynników chorobotwórczych;

Postępowanie z osobą chorą na chorobę zakaźną:

• dochodzenie epidemiologiczne- wywiad epidemiologiczny( co, gdzie, kiedy, w jaki sposób, drogi przenoszenia). Ma to na celu zlikwidowanie ogniska zakażenia

• postępowanie w szerszym zakresie( np. w pomieszczeniach)→ zabiegi sanitarne: mycie, pranie odzieży, stosowanie środków dezynfekcyjnych, zasad higieny.

Nadzór epidemiologiczny:

• obserwacja osoby zakażonej lub podejrzanej o zakażenie, bez ograniczenia jej swobody przemieszczania się, wykonywanie badań sanitarno-epidemiologicznych:

• u tej osoby w celu wykrycia biologicznych czynników chorobotwórczych lub potwierdzenia rozpoznania choroby zakaźnej oraz zebranie, analizę i interpretację informacji o okolicznościach i skutkach zakażenia (nadzór indywidualny),

• stałe, systematyczne gromadzenie, analizę oraz interpretację informacji o zachorowaniach lub innych procesach zachodzących w sferze zdrowia publicznego, wykorzystywane w celu zapobiegania i zwalczania zakażeń lub chorób zakaźnych (nadzór ogólny)

Choroba szczególnie niebezpieczna i wysoce zakaźna:

• choroba zakaźna łatwo rozprzestrzeniająca się,

• o wysokiej śmiertelności,

• powodująca szczególne zagrożenie dla zdrowia publicznego i wymagająca specjalnych metod zwalczania,

• jest to: cholera, dżuma, ospa prawdziwa, wirusowe gorączki krwotoczne( lista ta nie jest zamknięta Minister Zdrowia może ogłosić inną chorobę);

Czynnik alarmowy:

• biologiczny czynnik chorobotwórczy o szczególnej zjadliwości lub oporności;

• Minister Zdrowia ogłasza ich wykaz;

• W stosunku do zaistnienia takich czynników również przewidziano szczególne zasady postępowania.

W Ustawie z 2008 roku zmieniono nazwę badania do celów sanitarno- epidemiologicznych na badania sanitarno epidemiologiczne oraz wprowadzono nadzór sentinel

nadzór sentinel

• wybiórczy nadzór epidemiologiczny, prowadzony przez wybrany podmiot lub zespół podmiotów w zakresie ich podstawowej działalności;

• oprócz nadzoru całościowego na terenie całego kraju w wybranych sytuacjach można prowadzić badania na zasadzie próby;

• wyniki z niej przenosi się na całą populację;

• każdorazowo należy podać populację której dotyczy;

• próba musi być reprezentatywna.

Zakażenie szpitalne - zakażenie, które wystąpiło w związku z udzieleniem świadczeń zdrowotnych, w przypadku gdy choroba:

• nie pozostawała w momencie udzielania świadczeń zdrowotnych w okresie wylęgania albo

• wystąpiła po udzieleniu świadczeń zdrowotnych, w okresie nie dłuższym niż najdłuższy okres jej wylęgania;

• Przepisy Ustawy stosuje się do chorób zakaźnych wymienionych w Ustawie.

• Nie objęto wykazem chorób lekkich, krótkotrwałych i nie pozostawiających poważnych następstw

• Postępowanie to jest dodatkowo obarczone sankcjami karnymi.

Działania w związku z chorobami zakaźnymi( obowiązkowe postępowanie):

1. Działania profilaktyczne

2. Postępowanie w przypadku wystąpienia choroby zakaźnej

3. Postępowanie w przypadku zagrożenia epidemicznego i epidemii

1. Działania profilaktyczne w związku z chorobami zakaźnymi:

• badanie sanitarno- epidemiologiczne: badanie, w którego skład wchodzą badanie lekarskie, badania laboratoryjne oraz dodatkowe badania i konsultacje specjalistyczne, wykonywane w ramach nadzoru epidemiologicznego w celu wykrycia biologicznych czynników chorobotwórczych lub potwierdzenia rozpoznania choroby zakaźnej

• Obowiązkowe

• W szczególności objęci są nimi:

• Podejrzani o zakażenie lub chorobę zakaźną- grupa I;

• Kobiety w ciąży, które były narażone na zakażenie, oraz noworodki urodzone przez matki zakażone- badaniom w kierunku tych zakażeń grupa II

• Nosiciele, ozdrowieńcy oraz osoby, które były narażone na zakażenie przez styczność z osobami zakażonymi, chorymi lub materiałem zakaźnym- grupa III

• --> Uczniowie szkół oraz studenci szkół wyższych kształcących się do wykonywania prac, o których mowa poniżej - grupa IV

• Osoby podejmujące lub wykonujące prace, przy wykonywaniu których istnieje możliwość przeniesienia zakażenia na inne osoby( osoby pracujące przy żywności, nauczyciele, pracownicy służby zdrowia) - (głównie badaniom w celu identyfikacji zakażenia prątkami gruźlicy, pałeczkami duru brzusznego, durów rzekomych A, B i C, innymi pałeczkami z rodzaju Salmonella i Shigella) grupa V[Author:A]

• Na badania I, II, III grupę kieruje właściwy dla ich miejsca pobytu państwowy powiatowy inspektor sanitarny. IV grupę kierujący szkołą albo rektor uczelni lub osoba przez nich upoważniona. V grupę pracodawca albo zlecający wykonanie prac.

• Badania przeprowadzają:

• lekarze POZ

• lekarze medycyny pracy

• badanie składa się z:

• badania lekarskiego

• w określonych przypadkach badań laboratoryjnych( wykonują je jednostki, które uzyskały akredytację zgodności z jakością)

• Efektem badania jest orzeczenie lekarskie( dla IV i V grupy)

• O zdolności do pracy lub nauki

• O czasowym lub trwałym przeciwwskazaniu do wykonywania pracy, nauki.

• Kto płaci? I, II, III, IV grupa dla osób ubezpieczonych NFZ dla nieubezpieczonych budżet państwa. V grupa za badania płaci pracodawca.

Profilaktyczne działania w zakładach opieki zdrowotnej( obowiązki nałożone na kierownika zakładu opieki zdrowotnej lub lekarza prowadzącego praktykę). Zadania:

• Ocena ryzyka wystąpienia zakażenia( ocena zdarzeń, które występowały wcześniej; ocena populacji, która podlega danemu świadczeniodawcy i na ile w tej populacji można ocenić narażenie na choroby)

• Monitorowanie czynników alarmowych i przypadków występowania zakażenia( należy to zgłaszać)

• Wdrożenie procedury zapobiegającej( przede wszystkim procedury dezynfekcji i dekontaminacji)

• Jeśli to niezbędne stosuje się środki ochrony indywidualnej i zbiorowej

• Wykonywać badania laboratoryjne

• Opracowywać procedury, które będą wdrażane na wypadek zakażenia( muszą być spisane)

• Muszą być przygotowane środki( ochrony indywidualnej itp.)

• Przygotowanie laboratorium do wykonania badań na skażenie materiałem biologicznym( zarówno z pacjentów jak i z powierzchni)

Wszystkie działania muszą być udokumentowane.

21.10.2009

Zwalczanie zakażeń szpitalnych:

Kierownicy szpitali są obowiązani do wdrożenia i zapewnienia funkcjonowania systemu zapobiegania i zwalczania zakażeń szpitalnych, obejmującego:

• powołanie i nadzór nad działalnością zespołu i komitetu kontroli zakażeń szpitalnych;

• ocenę ryzyka i monitorowanie występowania zakażeń szpitalnych i czynników alarmowych;

• organizację udzielania świadczeń zdrowotnych, w sposób zapewniający:

• zapobieganie zakażeniom szpitalnym i szerzeniu się czynników alarmowych,

• warunki izolacji pacjentów z zakażeniem lub chorobą zakaźną oraz pacjentów szczególnie podatnych na zakażenia szpitalne,

• możliwość wykonywania badań laboratoryjnych w ciągu całej doby,

• wykonywanie badań laboratoryjnych, umożliwiających identyfikację biologicznych czynników chorobotwórczych wywołujących zakażenia i choroby zakaźne

• ograniczenie narastania lekooporności biologicznych czynników chorobotwórczych w wyniku niewłaściwego stosowania profilaktyki i terapii antybiotykowej;

• monitorowanie i rejestrację zakażeń szpitalnych i czynników alarmowych;

• sporządzanie i przekazywanie właściwemu państwowemu inspektorowi sanitarnemu raportów o bieżącej sytuacji epidemiologicznej szpitala;

• zgłaszanie w ciągu 24 godzin potwierdzonego epidemicznego wzrostu liczby zakażeń szpitalnych właściwemu państwowemu inspektorowi sanitarnemu.

Kierownicy szpitali są obowiązani do gromadzenia w szpitalu informacji o zakażeniach szpitalnych i czynnikach alarmowych oraz prowadzenia rejestru zakażeń szpitalnych i czynników alarmowych.

Informacje o zakażeniach szpitalnych i czynnikach alarmowych zawierają:

• rozpoznanie kliniczne zakażenia szpitalnego lub czynnika alarmowego;

• charakterystykę podstawowych objawów klinicznych;

• okoliczności wystąpienia zakażenia, zachorowania lub zgonu z powodu zakażenia szpitalnego lub czynnika alarmowego

Zespół kontroli zakażeń szpitalnych:

Skład:

• lekarz jako przewodniczący zespołu;

• pielęgniarka lub położna jako specjalista do spraw epidemiologii lub higieny i epidemiologii, w liczbie nie mniejszej niż 1 na 200 łóżek szpitalnych;

• diagnosta laboratoryjny

Zadania zespołu kontroli zakażeń szpitalnych:

• opracowywanie i aktualizacja systemu zapobiegania i zwalczania zakażeń szpitalnych;

• prowadzenie kontroli wewnętrznej oraz przedstawianie wyników i wniosków z tej kontroli kierownikowi szpitala i komitetowi zakażeń szpitalnych;

• szkolenie personelu w zakresie kontroli zakażeń szpitalnych;

• konsultowanie osób podejrzanych o zakażenie lub chorobę zakaźną oraz tych, u których rozpoznano zakażenie lub chorobę zakaźną.

Komitet kontroli zakażeń szpitalnych:

Skład: kierownik lub osoba upoważniona+ szefowie jednostek w szpitalu+ kierownik laboratorium

Zadania: pełni rolę nadzoru, przygotowuje plany działań dal dyrektora, opracowuje procedury, które będą wdrażane przy zakażeniach szpitalnych.

Inne instytucje gdzie dochodzi do zagrożenia zakażeniem:

• jednostki, w których w wyniku działania zawodowego może dojść do zakażenia( zakłady fryzjerskie i kosmetyczne)

• istnieje obowiązek opracowywania i stosowania procedur przy zakażeniu.

Szczepienia ochronne:

Dwa rodzaje szczepień:

• Obowiązkowe-bezpłatne

• Zalecane przez Ministra Zdrowia( w rozporządzeniu wskazuje się grupy ryzyka, przy których są wskazania do wykonania szczepienia)

• Szczepienie ochronne obejmuje badanie kwalifikacyjne oraz szczepienie

• Minister Zdrowia w drodze rozporządzenia określa jakie szczepienia muszą być wykonane natomiast program szczepień ustala co roku Główny Inspektor Sanitarny

• W przypadku stanu epidemii wojewoda na terenie województwa( lub Minister Zdrowia na terenie kraju) może wprowadzić obowiązkowe szczepienie niezależnie od kalendarza szczepień

• Szczepienia zalecane są współfinansowane przez osoby szczepione( płacimy tylko za szczepionkę). Za wykonanie szczepienia dla osób ubezpieczonych płaci NFZ, dla osób nieubezpieczonych budżet państwa

• Można wprowadzić szczepienia na określonych stanowiskach pracy( jeśli są one zalecane koszty pokrywa pracodawca)

• Można również wprowadzić szczepienia zalecane dla osób w określonym wieku

• Wystąpienie niepożądanego odczynu poszczepiennego również podlega obowiązkowi zgłaszania do Powiatowego Inspektoratu Sanitarnego

Właściciel, posiadacz lub zarządzający nieruchomością są obowiązani utrzymywać ją w należytym stanie higieniczno-sanitarnym w celu zapobiegania zakażeniom i chorobom zakaźnym, w szczególności:

• prowadzić prawidłową gospodarkę odpadami i ściekami;

• zwalczać gryzonie, insekty i szkodniki;

• usuwać padłe zwierzęta z nieruchomości;

• usuwać odchody zwierząt z nieruchomości.

2. Środki i działania podejmowane przy postępowaniu z chorobą zakaźną( postępowanie w przypadku wystąpienia choroby zakaźnej):

• Obowiązek zgłoszenia( lekarz, który podejrzewa lub zdiagnozuje chorobę zakaźną w ciągu 24- godzin musi to zgłosić Powiatowemu Inspektorowi Sanitarnemu lub Wojewódzkiemu Inspektorowi Sanitarnemu)

• Choroby szczególnie niebezpieczne i szczególnie zakaźne- działania:

• Transport do właściwego szpitala w warunkach, które uniemożliwiają zakażenie innych osób)

• Osoby, które kontaktowały się z pacjentem muszą być powiadomione

• Osoby, które były w kontakcie poddane są kwarantannie

• Osoba podejrzana o taką chorobę musi być izolowana( w razie odmowy lekarz ma prawo zastosować środki przymusu bezpośredniego przy pomocy np. policji)

• Po stwierdzeniu lub potwierdzeniu choroby zakaźnej pobiera się próbki, które przesyła się do laboratorium, które musi być przygotowane( kierownik laboratorium prowadzi rejestr rozpoznanych przypadków). W przypadku potwierdzenia choroby zakaźnej kierownik niezwłocznie zgłasza to Inspekcji Sanitarnej.

Inspekcja Sanitarna:

• prowadzi rejestr zgłoszeń, potwierdzeń choroby zakaźnej, czynników alarmowych;

• ogłasza raport- UE prowadzi rejestr przypadków chorób zakaźnych z całej UE

• jeżeli osoba umiera informacja ta musi być przekazana do Inspekcji Sanitarnej( należy przeprowadzić sekcję z wyjątkiem osób, które stanowią zagrożenie dla osób przeprowadzających sekcję)

• Działania Inspekcji Sanitarnej w wypadku wystąpienia choroby zakaźnej:

• Inspektor Sanitarny może nakazać konkretne postępowanie( także osobom prywatnym w drodze decyzji administracyjnej):

• Poddanie obowiązkowym badaniom

• Poddanie obowiązkowej hospitalizacji

• Poddanie obowiązkowej kwarantannie

• Poddanie obowiązkowemu nadzorowi epidemiologicznemu

• Poddanie obowiązkowej izolacji

• W przypadku osoby podejrzanej o chorobę zakaźną może zakazać pracy i uczęszczania na zajęcia szkolne

• Może zakazać spożywania wody z niektórych ujęć

• Może nakazać niezbędne zabiegi z zakresu dezynfekcji

• Wprowadzić czasowy zakaz wstępu do pomieszczeń

• Wprowadzić zakaz spożywania lub zniszczenia żywności zakażonej lub skażonej

• Nakazać lub zakazać sekcji zwłok

Obowiązkowej hospitalizacji podlegają osoby chore na:

• gruźlicę w okresie prątkowania oraz osoby z uzasadnionym podejrzeniem o prątkowanie;

• chore i podejrzane o zachorowanie na: błonicę, cholerę, dur brzuszny, dury rzekome A, B, C, dur wysypkowy (w tym choroba Brill-Zinssera), dżumę, grypę H7 i H5, nagminne porażenie dziecięce oraz inne ostre porażenia wiotkie, w tym zespół Guillain-Barré, ospę prawdziwą, zespół ostrej niewydolności oddechowej (SARS), tularemię, wąglik, wściekliznę, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych i mózgu, wirusowe gorączki krwotoczne, w tym żółtą gorączkę.

Obowiązek leczenia bez hospitalizacji:

• gruźlica, kiła, rzeżączka, osoby z HIV/AIDS( mogą zastrzec sobie anonimowość- stosuje się wtedy inicjały)

Uprawnienia Ministra Zdrowia( w przypadku działań ochronnych):

• może nakazać lub nałożyć zadania co do choroby zakaźnej zakładom opieki zdrowotnej;

• zadaniami tymi jest obowiązek gotowości na wypadek epidemii( np. rezerwa łóżek lub szybka reorganizacja, rezerwa leków, wyrobów medycznych oraz środków ochrony dla osób udzielających pomocy, rezerwa środków transportu), gotowość do zwiększenia ilości udzielania świadczeń zdrowotnych do 200% normy;

• Minister Zdrowia ogłasza wykaz jednostek, które są zobowiązane do takiego przygotowania;

• Nakaz wyznaczonym poradniom i szpitalom do pełnienia 24 godzinnych dyżurów w przypadku wystąpienia zagrożenia chorobą zakaźną;

Na poziomie województwa Wojewoda jest zobowiązany opracować wojewódzki plan działania w wypadku zagrożenia chorobą zakaźną( na okres 3 lat)

• Analiza potencjalnych zagrożeń chorobami zakaźnymi

• Wykaz jednostek na terenie województwa gdzie chorzy będą leczeni

• --> Imienne listy osób, które będą skierowane podczas epidemii do zwalczania choroby zakaźnej[Author:A]

• Liczbę osób, która może być podana kwarantannie czy izolacji

Wojewoda podaje plan do publicznej wiadomości w Biuletynie Informacji Publicznej.

3. Zasady postępowania w stanie zagrożenia epidemicznego i epidemii:

• Stan zagrożenia epidemicznego lub stan epidemii na obszarze województwa lub jego części ogłasza i odwołuje wojewoda, w drodze rozporządzenia, po zasięgnięciu opinii Głównego Inspektora Sanitarnego.

• Jeżeli stan zagrożenia epidemicznego lub stan epidemii występuje na obszarze więcej niż jednego województwa, stan zagrożenia epidemicznego lub stan epidemii ogłasza i odwołuje, w drodze rozporządzenia, minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw administracji.

• W tych rozporządzeniach organ je wydający może wprowadzić:

• Czasowe ograniczenie w ruchu osobowym,

• Czasowe ograniczenie lub zakaz obrotu i używania przedmiotów lub artykułów spożywczych,

• Czasowe ograniczenie funkcjonowania określonych instytucji lub zakładów pracy,

• Zakaz organizowania widowisk, zgromadzeń i innych skupisk ludności,

• Obowiązek wykonania określonych zabiegów sanitarnych, jeżeli wykonanie ich wiąże się z funkcjonowaniem określonych obiektów produkcyjnych, usługowych, handlowych i innych,

• Nakaz poddania się określonym szczepieniom ochronnym,

• Nakaz udostępnienia nieruchomości, lokali, terenów i dostarczenia środków transportu do działań przeciwepidemicznych.

Aby wymusić respektowanie prawa przewidziane są sankcje za niestosowanie się do Ustawy.

Przepisy o dokumentacji medycznej

• Zostały wyjęte z ustawy o zakładach opieki zdrowotnej i przeniesione do ustawy o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta.

• Przepisy wykonawcze znajdują się w rozporządzeniu o dokumentacji medycznej( przepisy tego rozporządzenia nadal obowiązują( max 2 lata) o ile Minister Zdrowia nie wyda nowego rozporządzenia

• Istnieje sprzężenie: wykonanie świadczenia medycznego→ sporządzenie dokumentacji medycznej na temat tego świadczenia

• Dokumentacja medyczna ma być sporządzona dla każdego świadczenia zdrowotnego

• Cel dokumentacji medycznej:

• Kontynuacja leczenia

• Do wykonywania badań naukowych

• Stanowi podstawę do uzyskiwania świadczeń

• Dokument dla pacjenta

• Wykorzystywana w postępowaniu sądowym

• Dla płatnika w celach rozliczeniowych( każde świadczenie medyczne finansowane ze środków publicznych musi być udokumentowane)

Rozporządzenie Ministra Zdrowia z 21.12.2006 roku

I podział dokumentacji medycznej:

1. dokumentacja indywidualna( dotyczy konkretnej osoby, nowa ustawa o prawach pacjenta wprowadziła prawo pacjenta do dokumentacji medycznej)

2. dokumentacja zbiorcza( odnosi się do zbiorowości)

II podział:

1. dokumentacja wewnętrzna

2. dokumentacja zewnętrzna

w dokumentacji wewnętrznej powinna być adnotacja o wydaniu dokumentacji zewnętrznej. Zalecono aby kopia dokumentacji zewnętrznej została w dokumentacji wewnętrznej.

Podział ze względu na prowadzenie:

1. dokumentacja papierowa

2. dokumentacja elektroniczna

• obowiązek czytelnego wypełniania dokumentacji

• każdy rodzaj dokumentacji musi być autoryzowany( musi być podpis)

• musi być data sporządzenia dokumentacji

• w dniu dokonania świadczenia powinna być sporządzona dokumentacja

• wpisy do dokumentacji w porządku chronologicznym

• raz dokonanego wpisu nie wolno usunąć( zły wpis można tylko skorygować- skreślić postawić pieczątkę i złożyć podpis)

• za dokumentację odpowiada osoba sporządzająca

• w zakładzie opieki zdrowotnej za dokumentację odpowiada kierownik

DOKUMENTACJA INDYWIDUALNA( zawiera dane wrażliwe- o stanie zdrowia)

Elementy, które powinna zawierać dokumentacja medyczna:

• identyfikacja jednostki udzielającej świadczenie( wszystkie zakłady opieki zdrowotnej mają kody identyfikacyjne)

• identyfikatory pacjenta( nazwisko i imię, płeć, data urodzenia, PESEL, adres zamieszkania lub zameldowania)

• dane identyfikacyjne osobę, która dokumentację prowadzi( numer prawa wykonywania zawodu)

• data sporządzenia

Dokumentacja jest prawem pacjenta!

28.10.2009

Podstawowe rodzaje dokumentacji:

W SZPITALU

Dokumentacja indywidualna wewnętrzna:

• historia choroby( zbiór informacji dotyczących konkretnej osoby)+ dokumenty dodatkowe( są dołączone do historii choroby: karty pielęgnacji, karty obserwacji, karty zleceń lekarskich)

• pacjent przynosi do szpitala swoją dokumentację medyczną

• pacjent na czas pobytu w szpitalu powierza swoją dokumentację zewnętrzną, którą potem zabiera ze sobą. W dokumentacji wewnętrznej szpitala musi być zamieszczony wpis o dokumentacji zewnętrznej lub jej niezbędne kopie. Dokumentacja zewnętrzna najlepiej żeby była wydawana za pobraniem

• zgon pacjenta również wpisujemy do historii choroby

• formularz historii choroby:

każdy pacjent otrzymuje:

• numer szpitalny( Księga Główna Przyjęć i Wypisów)

• --> numer księgi oddziałowej[Author:A]

• formularz historii choroby zawiera:

• podstawowe informacje dotyczące przyjęcia pacjenta:

• --> tryb przyjęcia [Author:A] do szpitala

• informacje dotyczące osób, z którymi szpital się kontaktuje( jeśli jest to dziecko dane opiekunów- jeśli nie ma opiekunów to opiekun faktyczny)

• informacje o osobach, z którymi pacjent przewiduje kontakty

• dane osób, które są wskazane do przekazywania informacji o stanie zdrowia pacjenta

• --> zgoda pacjenta [Author:A] na przyjęcie do szpitala

• --> na skierowaniu powinno figurować rozpoznanie wstępne i być w historii choroby[Author:A]

• dane dotyczące hospitalizacji:

• --> badanie przy przyjęciu[Author:A] ( jedno na izbie przyjęć, drugie na oddziale)

• --> ustalenie postępowania( zbiór rodzajów działań w odniesieniu do pacjenta)[Author:A]

• obserwacja(w historii choroby musi być to odnotowane)

• świadczenia medyczne+ karta zleceń( informacja dotycząca czasu zlecenia z dokładnością co do 1 min.)

• pielęgnacja + karta pielęgnacyjna

• badania diagnostyczne + wyniki badań diagnostycznych

• wypis

• w wypisie znajduje się:

• rozpoznanie końcowe( zawiera nazwy chorób i ich numery statystyczne) choroba zasadnicza + choroby współistniejące

• epikryza( skrócony opis pobytu pacjenta w szpitalu)

• przyczyna wypisu

• data wypisu

• wypis sporządza i podpisuje lekarz prowadzący

Dokumentacja indywidualna zewnętrzna: karta wypisu

Zawiera:

• epikryzę + rozpoznanie( w języku polskim)

• rodzaje zabiegów

• rodzaje świadczeń udzielonych

• badania wykonane

• zalecenia lekarskie

• leki z dawkowaniem i częstotliwością przyjmowania

• orzeczenie o czasowej niezdolności do pracy

kopia karty wypisowe zostaje dołączona do historii choroby

ZGON

• informacja o sekcji( protokół sekcyjny z wynikami sekcji- rozpoznanie anatomopatologiczne)

• stwierdzenie zgonu pacjenta z dokładnością co do minuty

• jeżeli pobierane są narządy lub tkanki od osoby zmarłej musi być informacja, że zostało to zrobione zgodnie z ustawą

Zakończona historia choroby musi być podpisana przez lekarza prowadzącego i ordynatora. Następnie trafia do archiwum szpitalnego( 20 lat- dłużej w przypadku przestępstw)

Dokumentacja zbiorcza szpitala:

• Księga Główna Przyjęć i Wypisów

• Każdy pacjent ma numer w tej księdze

• Są w niej:

• Dane identyfikacyjne przy przyjęciu:

• Data i godzina

• Miejsce gdzie został przyjęty+ numery kolejnych oddziałów, na które był przeniesiony

• Rozpoznanie wstępne i rozpoznanie końcowe

• Podstawowe informacje dotyczące badań i zabiegów

• Dokładna data wypisu

• Dotyczy wszystkich pacjentów szpitala

• Są do niej wpisywani także pacjenci nieprzyjęci

• Księga odmów przyjęć:

• Informacja o powodach odmowy

• Dokładne podanie czasu kiedy pacjent się zgłosił

• Wskazanie lekarza kierującego+ rozpoznanie

• Przyczyna odmowy

• Wskazanie gdzie pacjent powinien się udać( łącznie ze wskazaniem aby udał się do domu)+ wydanie karty dla pacjenta

Wpisanie pacjenta na listę oczekujących

• Księga Pacjentów Oczekujących na Przyjęcie do Szpitala:

• Informacja o:

• Orientacyjnej dacie przyjęcia

• Kiedy pacjent się zgłosił, kto kierował, jakie rozpoznanie

+ informacja dla pacjenta

• Każdy oddział szpitalny ma swoją Księgę Przyjęć i Wypisów

• Zawiera:

• datę kiedy pacjent trafił na oddział+ godzinę co do 1 min.

• Rozpoznanie wstępne i rozpoznanie końcowe.

• Podstawowe informacje dotyczące badań i zabiegów.

• Dokładna data wypisu

• Każdy pacjent ma numer w tej księdze

• Księga Raportów Lekarskich

• Zbiorcza informacja dotycząca przebiegu każdego dyżuru

• Prowadzona dobowo

• Księga Raportów Pielęgniarskich

• Zbiorcza informacja dotycząca przebiegu każdego dyżuru

• Prowadzona dobowo

• Opis zdarzeń jeśli coś się zdarzy i działań z tym związanych

• Księga Zabiegów

• Księga Bloku Operacyjnego i Sali Operacyjnej

• Księga Sali Porodowej

• Księga Pracowni Diagnostycznej

ZAKŁADY AMBULATORYJNE

Dokumentacja wewnętrzna:

• --> Karta zdrowia i choroby

• Karta zdrowia dziecka

• Sytuacja w środowisku epidemiologicznym- pielęgniarka środowiskowa

• Karta Przebiegu Ciąży[Author:A]

04.11.2009

Ustawa prawo atomowe z dnia 29.11.2000 roku

Problemy:

• Skutki oddziaływania promieniowania jonizującego na człowieka

• Znaczenie zdrowotne: cele terapeutyczne i diagnostyczne

• Badania materiałowe np. defektoskopia

• Cele energetyczne

• Do celów badawczych( reaktor jądrowy- wytwarzanie radioizotopów do celów leczniczych)

Pojęcia:

Dwie postaci występowania promieniowania:

1. promieniowanie jonizujące

1. zakres: od promieniowania RTG promieniowanie γ, energia dostatecznie duża aby rozbijać atomy na jony

2. w wyniku promieniowania dochodzi do dużego „zamieszania” w strukturze, powoduje dużo zmian o charakterze w większości niszczącym

2. cząstki atomowe, które przenoszą energię

1. cząstki α- jądro atomu He + (ma=4)

1. rozbijają strukturę swoją masą np. niszczą komórki nowotworowe

2. cząstki β elektrony(-)

3. neutrony(ma=1)ładunek obojętny

1. najniebezpieczniejsze( najłatwiej przenikają do jądra) i wtedy jądro zmienia właściwości( najczęściej staje się innym pierwiastkiem)

Źródło promieniowania:

1. źródła promieniowania naturalnego( występuje w otoczeniu np. tryt w niewielkim % występuje w wodzie, K₄₀(radioizotop), radon( produkt przemiany metali ciężkich promieniotwórczych- jest gazem)- ze skał magmowych w wyniku przemian uranu w nich zawartych powstaje gaz- radon, do materiałów budowlanych wykorzystuje się produkty odpadowe z procesów hutniczych( żużel)- wielka płyta

2. źródła promieniowania sztuczne

1. pozostałości po wybuchach bomb atomowych

2. odpady promieniotwórcze: wybuch w Czarnobylu( rozpadający się uran w postaci pyłu + promieniowanie)

3. radioizotopy wytwarzane w reaktorze jądrowym

Stosowanie w praktyce:

• źródło zamknięte( radioizotop w środku szczelnie zamknięty, na zewnątrz wychodzi tylko promieniowanie np. Co₆₀- promieniowanie γ niszczy nowotwory)

• źródło otwarte( np. bezpiecznie wprowadzony do organizmu człowieka radioizotop jodu przy --> diagnostyce chorób tarczycy[Author:A]

Ochrona przed działaniem promieniowania:

• nie ma bezpiecznego poziomu promieniowania

• nie używa się określenia poziom dopuszczalny, ponieważ każdy poziom promieniowania może wywołać zmiany:

• używa się określenia graniczny( dawki graniczne podaje się dla różnych rodzajów promieniowania:

dla RTG: siwert(Sv)- odnosi się do człowieka

rad- do napromieniowania ogólnie

↓

Jednostka dawki pochłoniętej

dla radioizotopów określa się ilość cząstek, które wysyła dany materiał promieniotwórczy ( --> podstawowa ilość cząstek wysyłanych przez 1 g radu) [Author:A]

w celach terapeutycznych dawki 100 krotnie mniejsze( mikrocurie) w celach diagnostycznych milicurie

Poziom promieniowania w środowisku naturalnym- 1 rozpad na sekundę( bekeler)

Skutki promieniowania jonizującego:

1. natychmiastowe

1. występują w zależności od dawki promieniowania

2. przy bezpośrednim dużym oddziaływaniu występują zmiany skórne

3. przy mniejszym rumień popromienny

4. choroba popromienna --> ( zmiany w komórkach o dużym potencjale dzielenia np. komórki nerwowe, szpik kostny, komórki krwi)[Author:A]

2. późne

1. zmiany o charakterze degeneracyjnym

2. zmiany o charakterze nowotworowym( białaczki i chłoniaki)

3. odległe

1. zmiany genetyczne u potomstwa

18.11.2009

Ustawa o konsultantach w ochronie zdrowia z 6.11.2008 roku( weszła w życie w czerwcu 2009)

Konsultanci w ochronie zdrowia

Konsultant( doradca)- osoba, która ma obowiązek wypowiedzieć się na dany temat

Przed ustawą:

• zespoły konsultantów- rozmywa się odpowiedzialność

• nie wystarczy powoływać konsultantów krajowych- obecnie powoływani są konsultanci:

• wojewódzcy

• krajowi

• wojskowi służby zdrowia

USTAWA

1. konsultanci mogą być powoływani z różnych dziedzin medycyny:

1. wśród lekarzy- lata 70te

2. inne zawody medyczne- lata 90te( konsultanci z zakresu farmacji)

3. konsultanci z zakresu pielęgniarstwa

*) istnieje konsultant Zdrowia Publicznego jako specjalność lekarska- prof. Wdowiak- konsultant krajowy

2. konsultant musi posiadać specjalizację( jeżeli w danej dziedzinie nie ma specjalizacji można powołać konsultanta z zakresu pokrewnego)

1. jeżeli w danym województwie nie ma uczelni medycznej( woj. Lubelskie) wówczas rolę konsultanta może pełnić ktoś z innego województwa

2. nie można być konsultantem w dwóch dziedzinach

3. rola konsultantów:

1. rola doradcy dla administracji rządowej

2. wykonują zadania o charakterze opiniodawczym

3. funkcja kontrolna( w zakresie ich specjalności) główny aparat kontroli wojewody i Ministra Zdrowia?

4. Konsultanci krajowi nadzorują edukację w zawodach medycznych w szczególności w zakresie kształcenia podyplomowego( nawet Zdrowie Publiczne)

5. Minister, wojewoda może tworzyć zespoły konsultantów w ważnych problemach zdrowotnych np. rada pandemiczna, ma to ukierunkować politykę zdrowotną

Zadania ogólne:

1. zadania kontrolne:

1. kontrola świadczeniodawców: odbywa się na podstawie zlecenia( Ministra Zdrowia i wojewody), NFZ również zleca kontrolę konsultantom( pod względem merytorycznym)

2. kontrola kształcenia podyplomowego( konsultant ma samodzielne uprawnienia)

3. kontrola dostępności świadczeń zdrowotnych

4. kontrola świadczeń( wyposażenie i aparatura)

5. wyniki kontroli są przekazywane podmiotom zlecającym. Rzecznik Praw Pacjenta również ma prawo do informacji w tym zakresie( zagwarantowane ustawą)

2. ocena zasobów kadrowych w ochronie zdrowia

1. aktualna liczba specjalistów

2. rozmieszczenie specjalistów

*)Minister Zdrowia ma prawo ogłoszenia priorytetów np. priorytet zwiększenia liczby specjalistów w danym czasie( medycyna pracy)

3. Minister Zdrowia może zwrócić do konsultanta opinię dotyczącą oceny procedury medycznej

4. konsultant składa co roku raport ze swojej działalności( Ministrowi Zdrowia)

Zadania szczegółowe:

1. konsultanci krajowi:

1. obszar kraju

2. prowadzenie badań i oceny epidemiologicznej

3. prognozowanie potrzeb zdrowotnych( krótko i długoterminowe)

4. osoba, która nie może być leczona w Polsce otrzymuje od konsultanta opinię o konieczności leczenia za granicą

5. opiniuje i powołuje konsultantów na konsultanta wojewódzkiego

2. konsultanci wojewódzcy

1. rozpatrują wnioski o prowadzenie działalności kształcenia podyplomowego

2. rozstrzyga( opiniuje) o rejestracji zakładów opieki zdrowotnej( w wątpliwej sytuacji)

3. konsultanci wojskowej służby zdrowia

1. działają głównie w obszarze resortu

2. zakres potrzeb żołnierzy w obronności kraju

3. zobowiązania uczestnictwa polskich wojsk w misji( dbają o zabezpieczenie potrzeb zdrowotnych)

Tryb powoływania:

• konsultanci wojewódzcy

• powołuje wojewoda + Minister Zdrowia

• kandydata wskazuje konsultant krajowy

• kadencja trwa 5 lat

• --> bez istotnych przyczyn konsultant nie może być odwołany[Author:A]

• konsultant wojewódzki przedstawia sprawozdania konsultantowi krajowemu i wojewodzie

• konsultanci są finansowani z budżetu państwa

Ustawa z dnia 6.11.2008 roku o akredytacji w ochronie zdrowia( weszła w życie w czerwcu 2009)

Akredytacja- potwierdzenie jakości podmiotu udzielającego świadczenia zdrowotne

• Proces akredytacji:

• Kryteria/ wymagania/ standardy

• Podmiot, który sprawdza kryteria

• Podmiot, który decyduje o przyznaniu akredytacji

• Akredytacja jest dobrowolna( brak akredytacji może pociągnąć za sobą negatywne skutki)

• Procedura ustalania standardów akredytacji:

• Ośrodek mieści się w Krakowie( jest to jednostka podległa Ministrowi Zdrowia)

• Ośrodek akredytacyjny przygotowuje standardy dla określonego rodzaju zakładu opieki zdrowotnej, przekazuje je do opinii radzie akredytacyjnej( powołuje ją ustawa)

• Rada akredytacyjna akceptuje lub nie standardy akredytacji

• Jeżeli standardy zostaną zaakceptowane przekazywane są do Ministra Zdrowia

• Kadencja Rady trwa 4 lata( ma 30 dni na wydanie akceptacji lub odmowy akceptacji)

• Postępowanie uzyskiwania akredytacji

Placówka składa wniosek → Minister Zdrowia → przekazanie do ośrodka akredytacyjnego → we wniosku zawarta jest informacja czym konkretnie zajmuje się zakład opieki zdrowotnej i nazwisko osoby, która odpowiedzialna jest za przygotowanie wniosku → ośrodek dokonuje przeglądu zakładu opieki zdrowotnej → osoby, które dokonują przeglądu mają prawo do wglądu w dokumentację, wejścia do pomieszczeń, rozmowy z pracownikami → raport dla zakładu opieki zdrowotnej( zoz może wnosić zastrzeżenia do raportu) → raport trafia do Rady akredytacyjnej → Rada akredytacyjna rozważa raport, może wezwać przedstawiciela zakładu opieki zdrowotnej → rekomendacja → jeżeli rekomendacja jest pozytywna Minister Zdrowia wystawia certyfikat akredytacji.

25.11.2009

Ustawa z dnia 27.04.2001 roku o ochronie środowiska

• Zajmuje się w szczególności niekorzystnym oddziaływaniem środowiska na zdrowie

Ustawa reguluje:

• Warunki ochrony środowiska( działania aby chronić środowisko)

• Na jakich zasadach człowiek może ingerować w środowisko( aby człowiek nie pogarszał warunków środowiska, a tym samym nie wpływał źle na zdrowie)

• Monitoring środowiska pod względem zdrowotnym

• Znać stan środowiska

• Warunki na jakich człowiek może prowadzić działalność, która może potencjalnie zmieniać środowisko

Realizacja tych działań:

Definicja ochrony środowiska: działania, które powinny być podjęte lub zaniechane umożliwiające zachowanie lub przywracanie równowagi w środowisku polegające na:

• Racjonalnym kształtowaniu środowiska

• Racjonalnym gospodarowaniu zasobami środowiska

• Przeciwdziałanie zanieczyszczeniom środowiska

• Przywracanie stanu środowiska do stanu równowagi biologicznej

W jaki sposób człowiek ingeruje w środowisko?

• Działalność gospodarcza( emisja do środowiska: substancji zanieczyszczających, energii/ciepła, hałas, pół elektromagnetycznych, promieniowania/) te elementy powodują zmianę stanu środowiska, przez co wywołują wpływ na stan zdrowia populacji

Monitoring środowiska( rozpoznanie stanu środowiska) i informacja o tym stanie:

• Obowiązek władz publicznych

• Na regularnej powtarzalnej w czasie zasadzie dokonuje się pomiaru środowiska( powietrza, wód, gleby, ekspozycji na czynniki fizyczne w środowisk) w oparciu o mapę punktów pomiarowych aby uzyskać obraz stanu środowiska

• Określa się poziomy ekspozycji na dane czynniki

• Czynniki zanieczyszczające powietrze:

• Źródła:

• Przemysł

• Transport

• Pomiary skupiają się w tych punktach gdzie jest zwiększona emisja( np. Śląsk)

• Mierzy się poziomy: tlenków węgla, siarki, azotu; ozonu; węglowodorów; zapylenie

• Ustawa zapewnia dostęp obywateli do danych na temat monitoringu stanu środowiska

• Śledzenie zmian stanu środowiska:

• Nie jest to tylko problem krajowy( środowisko nie zna granic, problem Czech i Niemiec)

• Istnieje współpraca międzynarodowa między krajami UE w sprawie monitoringu środowiska( Dyrektoriat Ochrony Środowiska)

Ingerencja człowieka w środowisko:

• Poprzez różne rodzaje działalności( np. poprzez tworzenie zakładów chemicznych, kopalni, zakładów przetwórstwa żywności, szpitali)

• Każda tego typu jednostka musi wykonać raport wpływu na środowisko danej inwestycji( musi określać: rodzaj wpływu oraz prognozy jak wpływać będzie ona na środowisko)

• Każda tego typu inwestycja musi być oceniona pod względem wpływu na środowisko

• Opracowanie raportu pozwala na złożenie wniosku do organu administracji rządowej( wojewody) aby uzyskać decyzję od organu co jest dopuszczalne w ramach danego wpływu na środowisko( jaki wpływ jest możliwy do zaakceptowania)

• Wojewoda wydaje decyzję o wpływie inwestycji na środowisko

• Podmiot jeżeli emituje do środowiska energię lub substancje musi uzyskać pozwolenie na emisję ilościową tych substancji lub energii do środowiska

Likwidacja szkód dla środowiska, które zostały sprowadzone działalnością człowieka

• Dla już istniejących szkód nakłada się na te podmioty, które powodują te szkody określony obowiązek

• Jeżeli jest to nowa instalacja od razu nakładany jest obowiązek likwidacji szkód powstałych w trakcie działania instalacji

Kontrola organów państwowych

• Inspekcja Ochrony Środowiska

• Ma obowiązek wykonywać badania i pomiary dotyczące oddziaływania danej instalacji na środowisko

Ocena planów wiążących się z oddziaływanie na środowisko:

Plan zagospodarowania przestrzennego:

• Przewidywany rodzaj instytucji, nieruchomości, terenów zielonych

• Określenie na których terenach mogą być instalacje oddziałujące na środowisko, na których nie mogą, a na których w ogóle nie może być nieruchomości

Natura 2000

Ustalanie dopuszczalnych poziomów czynników:

Określa je Minister Środowiska zróżnicowane dla danych czynników( np. różnicuje się je dla dnia i nocy)

Zmiany w kierunku aby je zaostrzyć

Minister Środowiska planuje tkz. poziomy docelowe

Poziom długoterminowy- jeżeli nie wpływa na zdrowie

Limit emisji nie może przekroczyć ilości w określonym czasie.

Wpływ żywności na zdrowie

Ustawa z dnia 25.08.2006 roku o bezpieczeństwie żywności i żywienia

Cel:

• Zapewnienie warunków aby żywność nie powodowała negatywnego wpływu na zdrowie.

• Dotyczy tej żywności, która trafia do konsumenta

• Dotyczy warunków:

• Produkcji żywności

• Transportu żywności

• Obrotu żywnością

• Warunków żywienia( np. w stołówkach)

Reguluje się:

• Warunki higieniczne

• Wymagania zdrowotne dotyczące osób, które zajmują się działaniami odnoszącymi się do żywności

• Skład żywności:

• Czynniki stabilizujące( konserwanty)

• Barwniki

• Aromaty( poprawiają smak, zapach)

• Rozpuszczalniki( np. oleje)

*) kwestie tych dodatków są regulowane głównie w prawie UE

• Obróbka żywności

• Warunki napromieniowania żywności( może wpływać na zmianę składu żywności)

• Pozostałości w żywności

• Biorą się zarówno z warunków uprawy jak i hodowli( np. Srodki ochrony roślin)

• Określenie max poziomu pozostałości w żywności przy hodowli są to np. antybiotyki, hormony

Kontrola:

• Państwowa Inspekcja Sanitarna( dział higieny żywności)

• Kontroluje żywność z wyjątkiem produktów --> pochodzenia zwierzęcego[Author:A]

• Podmiotem kontroli są warunki:

• Produkcji żywności

• Transportu żywności

• Obrotu żywnością

• Warunków żywienia( np. w stołówkach)

• Cechy organoleptyczne( smak, zapach, wygląd)

Żywność, która nie nadaje się do spożycia ma być niszczona w całości bądź może być wykorzystywana dla zwierząt

Żywność w obrocie musi być odpowiednio oznakowana:

• Nazwa

• Cechy( skład, zawartość energetyczna, data przydatności do spożycia)

Stosowanie substytutów żywności:

• Produkty produkowane sztuczne, które mają zastąpić żywność

• Najczęściej substytuty witamin i minerałów

• Podlegają szczególnej kontroli

Niektóre rodzaje żywności są specjalnego przeznaczenia( odpowiednio oznakowane):

• Preparaty do żywienia niemowląt( substytuty mleka kobiecego)

• Środki spożywcze uzupełniające dla niemowląt i dzieci do lat 2

• Środki spożywcze o ograniczonej ilości energii

• Środki spożywcze przeznaczenia medycznego( stosowane w chorobach np. celiakii)

• Środki spożywcze dla osób, które mają zwiększony wysiłek fizyczny( sportowcy)

• Środki spożywcze niskosodowe( przy niewydolności nerek, nadciśnieniu)

• Środki przeciwcukrzycowe

Ograniczenia dotyczące reklamy środków dla niemowląt( wyłącznie w wydawnictwach fachowych).

18

Nie ma leków, ponieważ są wykazy Leków Refundowanych.

Pominięto to stwierdzenie konstruując prawo pacjenta.

Badaniu temu podlega ponad 1 mln ludzi w Polsce

Dla lekarza podczas epidemii płaci budżet państwa( jest to 150% przeciętnego wynagrodzenia odpowiedniego dla wykonywanej pracy)

• Każdy szpital ma odpowiednie oddziały\

• Kody identyfikacyjna dla poszczególnych jednostek organizacyjnych szpitala( oddziałów)

Planowany- skierowanie lub tryb nagły

Pacjenta bądź przedstawiciela ustawowego

Jeśli go nie ma ustala je lekarz przyjmujący

Przeprowadza się badanie przedmiotowe i podmiotowe. Jest badaniem najobszerniejszym.

• jeżeli którekolwiek z badań wymaga zgody pacjenta należy tę zgodę umieścić w dokumentacji medycznej

• musi w niej być nazwa świadczenia

• jeżeli jest to zlecenie wykonywane przez pielęgniarkę to musi być podpis pielęgniarki i lekarza zlecającego

jeden dokument dla jednej osoby

scyntygrafia

1 curie

Zmętnienie gałek ocznych- zaćma popromienna

Przyczyny odwołania:

• Kiedy zrezygnuję

• Traci prawo wykonywania zawodu

• Zostaje skazany prawomocnym wyrokiem sądu

• Konsultant nie wywiązuje się z obowiązków

Kontroluje je Państwowa Inspekcja Weterynaryjana

---