1. Defekty w kryształach.

1. defekty punktowe - zakłócenia budowy sieci krystalicznej spowodowane brakiem atomu, jonu w określonym węźle lub obecności dodatkowego atomu, jonu w pozycji międzywęzłowej:

1. luka (wakans) - wywołana brakiem atomu lub jonu w węźle sieci; defekt Schottky'ego to luka wywołana przemieszczeniem atomu z węzła sieci leżącego w głębi kryształu do węzła, który leży na jego powierzchni. Istnienie defektów Schottky'ego powoduje zmniejszenie gęstości kryształu (wzrasta objętość przy niezmienionej masie).

2. atomy międzywęzłowe, szczególny przypadek to defekt Frenkla (atom lub jon może też zająć położenie międzywęzłowe przeskakując z węzła sieci i pozostawiając za sobą lukę)

3. domieszki - domieszka to obcy atom w sieci kryształu. Może być w położeniu węzłowym (jak poniżej), może być również w położeniu międzywęzłowym.

2. defekty liniowe (dyslokacje) - nazywa się zakłócenia budowy krystalicznej, które w jednym kierunku mają wymiar kilku odległości atomowych, a w drugim — całego ziarna lub znacznejjego części:

1. dyslokacja krawędziowa - najprostszy rodzaj dyslokacji; w pewnej płaszczyźnie sieciowej ciągłość sieci urywa się wzdłuż linii (zwanej krawędzią) oznaczonej symbolem c.

2. dyslokacja śrubowa - granica między przesuniętą a nie przesuniętą częścią kryształu. Granica ta biegnie równolegle do kierunku poślizgu; a nie prostopadle, jak to zachodzi w przypadku dyslokacji krawędziowej. Dyslokacja śrubowa przekształca kolejne płaszczyzny atomowe w powierzchnie śrubowe, z czego wywodzi się nazwa tej dyslokacji.

c) defekty wynikające z uszkodzeń mechanicznych - zniekształcone zostają wówczas zewnętrzne powierzchnie kryształy, choć jego wnętrze zostaje uporządkowane.

luka atom międzywęzłowy defekt Frenkla domieszka węzłowa

dyslokacja krawędziowa dyslokacja śrubowa