Prawo-Karne Skarbowe, Administracja - studia


PRAWO KARNE SKARBOWE - jest częścią składową prawa karnego, prawa postępowania karnego i prawa wykonawczego. W ten sposób został stworzony System Prawa Karnego Skarbowego.

Przedmiotem ochrony prawa karnego skarbowego jest ochrona interesu finansowego, czyli fiskalnego Skarbu Państwa. Prawo karne natomiast chroni interesy przede wszystkim osób fizycznych. W związku z tym prawo karne skarbowe stanowi prymat ochrony interesów skarbu państwa nad represyjnością państwa.

Podstawą prawa karnego skarbowego jest Kodeks karny skarbowy (Ustawa z dnia 10.IX. 1999 r. DzU Nr 83 poz. 930 ze zmianami).

KKS składa się z trzech tytułów, te zaś dzielą się na części, części znów na rozdziały, a rozdziały na artykuły.

TYTUŁ I

TYTUŁ II

TYTUŁ III

KKS jest ściśle powiązany z:

KKS wprowadził w dotychczasowym prawie karnym skarbowym zmiany o charakterze:

KKS dzieli czyny zabronione na:

W odróżnieniu powyższych istotne znaczenie mają czyny przepołowione, oznacza to że dany przepis dzieli regulowaną materię na dwie części, z tym że istnieją dwa kryteria tego podziału:

(kryterium rzeczowe) - wartość uszczuplonej należności publicznoprawnej nie przekracza pięciokrotnej wysokości najniższego miesięcznego wynagrodzenia (760x5=3800).

(kryterium ocenne) - wypadek mniejszej wagi, oznacza to że dany czyn zabroniony zawiera niski stopień społecznej szkodliwości. W KKS przy danym przestępstwie skarbowym jest następujące sformułowanie: „jeżeli zachodzi przypadek mniejszej wagi sprawa podlega karze jak za wykroczenie skarbowe”. Jeżeli sprawca popełnił czyn zabroniony z winy umyślnej to będzie to przestępstwo skarbowe, a jeżeli nieumyślnie to będzie wykroczenie skarbowe (należy to do oceny sądu).

PRZESTĘPSTWO SKARBOWE - jest to czyn zabroniony przez ustawę w czasie jej obowiązywania, bezprawny, społecznie szkodliwy w stopniu wyższym niż stopień nieznaczny, zawiniony i zagrożony karą grzywny wymierzalnej w stawkach dziennych, karą ograniczenia wolności lub karą pozbawienia wolności.

WYKROCZENIE SKARBOWE - to czyn zabroniony przez ustawę w czasie jej obowiązywania, bezprawny, społecznie szkodliwy w stopniu wyższym niż nieznaczny, zawiniony, zagrożony karą grzywny, wymierzanej kwotowo.

10.X

SPOŁECZNA SZKODLIWOŚĆ JAKO ELEMENT PRZESTĘPSTWA LUB WYKROCZENIA SKARBOWEGO.

SPOŁECZNA SZKODLIWOŚĆ - to taka cecha czynu, która powoduje uszczuplenie należności publiczno-prawnej (podatki, cła). Kryteria społecznej szkodliwości:

PRZESTĘPSTWO SKARBOWE - to czyn zabroniony, bezprawny, szkodliwy i zawiniony.

UMYŚLNOŚĆ - charakteryzuje się dwoma zamiarami:

NIEUMYŚLNOŚĆ - polega na tym, że nie ma popełnienia czynu zabronionego, jednak na skutek niezachowania reguł ostrożności sprawca przewiduje możliwość popełnienia czynu ale mógł przewidzieć. Niezachowanie ostrożności musi dotyczyć określonej sytuacji faktycznej.

KARY GROŻĄCE ZA PRZESTĘPSTWA I WYKROCZENIA SKARBOWEGO.

Kara zagrożona - przewidziana w KKS

Kara wymierzona - kara, którą wymierza się za przypisane sprawcy przestępstwa.

Kary zagrożone ZA PRZESTĘPSTWA SKARBOWE:

Najniższa kara grzywny to zatem: 120*1/30*NMW

Najwyższa kara grzywny to zatem: 720*1/30*NMW*400

(wyliczenia)

KARA GRZYWNY ZA PRZESTĘPSTWO SKARBOWE - może być zawieszona (tj. może być zawieszone jej wykonanie) na okres próby, który wynosi od roku do lat trzech. Zawieszenie wykonania kary grzywny polega na tym, że sąd nałoży na sprawcę obowiązek uiszczenia należności publicznoprawnej, o ile do czasu wyroku nie została uiszczona ta należność. W razie uiszczenia należności publicznoprawnej sprawca nie będzie musiał zapłacić kary grzywny.

W razie orzeczenia kary grzywny za przestępstwo skarbowe w trybie nakazowym, karę grzywny można wymierzyć tylko do 200 stawek dziennych, o ile KKS za dany czyn nie przewiduje kary niższej. Przy dobrowolnym poddaniu się odpowiedzialności, grzywna nie może przekroczyć połowy górnej granicy tej kary, przewidzianej w naruszonym przepisie. Przy nadzwyczajnym obostrzeniu kary grzywny kara nie może przekroczyć 1080 stawek dziennych. Przy nadzwyczajnym złagodzeniu kary można ograniczyć rozmiar kary grzywny do połowy górnego ustawowego zagrożenia za przypisane sprawcy przestępstwa.

KARA GRZYWNY ZA WYKROCZENIE SKARBOWE - jedyną karą za wykroczenie skarbowe jest kara grzywny określona kwotowo może być ona wymierzona w granicach od 1/10 do 20-krotnej wysokości najniższego miesięcznego wynagrodzenia. Inne jej wysokości:

ODPOWIEDZIALNOŚĆ POSIŁKOWA (art. 24 KKS) - za grzywnę wymierzoną sprawcy przestępstwa skarbowego można uczynić odpowiedzialną osobę fizyczną lub jednostkę organizacyjną nie mającą osobowości prawnej, zwane te osoby jako podmioty, wtedy gdy spełnione są łącznie następujące przesłanki:

Charakter prawny kary ograniczenia wolności - jest karą wolnościową i trwa najkrócej 1 miesiąc do 12 miesięcy i wymierza się ją w miesiącach. Inne wymiary kary:

W razie odbywania kary ograniczenia wolności skazany:

FORMY POPELNIENIA PRZESTĘPSTWA I WYKROCZENIA SKARBOWEGO

FORMY POPEŁNIENIA PRZESTĘSTWA SKARBOWEGO:

Nie jest sprawcą kierowniczym tylko ten, kto ułatwił innym osobom popełnienie czynu zabronionego, albo miał wpływ w formie nakłaniania innych osób do popełnienia czynu zabronionego.

!!! Pomocnictwo może być popełnione tylko umyślnie w zamiarze bezpośrednim lub w zamiarze ewentualnym.

Odpowiedzialność podżegacza i pomocnika - podżegacz i pomocnik do przestępstwa skarbowego odpowiada w granicach swojej umyślności, czyli swojego zamiaru. niezależnie od odpowiedzialności sprawcy wykonawczego.

Jeżeli sprawca wykonawczy usiłował tylko dokonać przestępstwa skarbowego to podżegacz i pomocnik odpowiadają jak za usiłowanie popełnienia przestępstwa.

Jeżeli sprawca wykonawczy nawet nie usiłował dokonać przestępstwa skarbowego, to podżegacz i pomocnik odpowiadają jak za usiłowanie, ale sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary, albo odstąpić od jej wymierzenia.

ODPOWIEDZIALNOŚĆ ZA USIŁOWANIE NIEUDOLNE - za usiłowanie nieudolne grozi sprawcy odpowiedzialność karna, ale sąd może zastosować do sprawcy nadzwyczajne złagodzenie kary tzn. zamiast kary pozbawienia wolności wymierzyć karę ograniczenia wolności, albo też może odstąpić od wymierzenia kary.

ODPOWIEDZIALNOŚĆ ZA USIŁOWANIE UDOLNE - sprawca odpowiada następująca:

[7.XI] CZYN CIĄGŁY, KUMULATYWNY ZBIEG PRZEPISÓW PRAWA I IDEALNY ZBIEG PRZEPISÓW USTAW

CZYN CIĄGŁY - polega na tym, że dwa lub więcej zachowań sprawcy traktuje się jako jeden czyn ciągły, tylko wówczas gdy spełnione są następujące warunki:

Przy konstrukcji czynu ciągłego sprawca odpowiada za jedno przestępstwo skarbowe lub za jedno wykroczenie skarbowe. W wypadku gdy sprawca działając czynem ciągłym spowodował uszczuplenie należności publicznoprawnej:

to sprawca odpowiada za to przestępstwo w warunkach nadzwyczajnego obostrzenia kary.

KUMULATYWNY ZBIEG PRZEPISÓW USTAWY - zachodzi wówczas gdy ten sam czyn wyczerpuje znamiona określone w dwóch lub więcej przepisach Kks, np. sprawca dokonuje oszustwa celnego (art. 87 Kks.) oraz oszustwa podatkowego (art. 54 §1 Kks.).

Podstawą skazania sprawcy jest ten przepis Kks, który przewiduje karę najsurowszą ze zbiegających się przepisów. Jeżeli natomiast zbiegające się przepisy przewidują takie same kary to skazanie następuje z tego przepisu, z którego znamiona są najpełniej zobrazowane. W takim przypadku sąd może orzec środki karne na podstawie wszystkich zbiegających się przepisów (kwalifikacja kumulatywna), wówczas wskazuje się wszystkie te przepisy, które sprawca swoim zachowaniem naruszył. W podanym przykładzie wskazuje się zarówno art. 54, jak i 87 §1 Kks. Pomimo, że sprawca został skazany w sensie podstawy prawnej skazania z art. 87 §1 Kks., a w ciągu 5 lat od odbycia kary orzeczonej z tegoż przepisu sprawca popełni nowe przestępstwo tylko z art. 54 §1 Kks. to sprawca ten odpowiada za to nowe przestępstwo jako recydywista.

Kumulatywny zbieg przepisów ustawy zachodzi tylko wówczas gdy mamy do czynienia z rzeczywistym zbiegiem przepisów ustawy, a nie pozornym. W celu ustalenia czy zachodzi rzeczywisty zbieg przepisów ustawy należy dokonać analizy konkretnego stanu faktycznego i prawnego posługując się trzema REGUŁAMI ELIMINACYNYMI:

IDEALNY ZBIEG PRZEPISÓW USTAW - zachodzi wówczas, gdy sprawca jednym czynem narusza znamiona przestępstwa lub wykroczenia skarbowego oraz znamiona czynu zabronionego przez inną usta karną (art. 8 Kks). W wypadkach gdy czyn wyczerpuje znamiona przestępstwa skarbowego lub wykroczenia skarbowego, określonego w przepisach Kks i przestępstwa lub wykroczenia określonego w przepisach innej ustawy karnej, stosuje się każdy z tych przepisów. *przykład

np. Sprawca jako płatnik nie odprowadzał w terminie podatku, to jest przestępstwo z art. 77 Kks, ale również 284 kk (przywłaszczenie). Sąd wymierzy tu karę z każdego naruszonego przepisu.

Natomiast wykonanie kary polega na tym, że wykonaniu podlega tylko kara najsurowsza z kar orzeczonych. Karę niższą zalicza się na poczet kary wyższej. W razie wskazania na środki karne chociażby z jednego przepisu naruszonego przez sprawcę to środki karne podlegają wykonaniu.

[14.XI] WYŁĄCZENIE ODPOWIEDZIALNOŚCI KARNEJ - Przepisy Kks rozróżniają:

OKOLICZNOŚCI WYŁĄCZAJĄCE KARNĄ BEZPRAWNOŚĆ - to takie okoliczności, przy których czyn wypełniający znamiona przestępstwa lub wykroczenia skarbowego nie jest w rzeczywistości przestępstwem lub wykroczeniem skarbowym ponieważ na mocy przepisu prawnego czyn sprawcy jest zgodny z prawem. W nauce prawa karnego i orzecznictwie SN te okoliczności, które wyłączają karną bezprawność nazwano KONTRATYPAMI

OKOLICZNOŚCI WYŁĄCZAJĄCE WINĘ:

Na gruncie KKS należy obiektywną rzeczywistość odnosić do znamion czynu zabronionego, określonego w części szczególnej KKS. Na tym gruncie wyróżnia się następujące błędy:

BŁĄD CO DO FAKTU (art. 10 §1 KKS) - błąd ten polega na tym, że sprawca nie uświadamia sobie, iż narusza chociażby jedno znamię konkretnego czynu zabronionego. Z literalnej wykładni art. 10 §1 KKS wynika, że wystarczy iż sprawca jest w błędzie chociażby do jednego ze znamion czynu zabronionego, określonego w części szczególnej. [Funkcja błędu] Jeżeli sprawca działa w błędzie co do faktu to nie ponosi odpowiedzialności za umyślne popełnienie czynu zabronionego, o ile kodeks ustanawia odpowiedzialność za nieumyślne popełnienie przestępstwa lub wykroczenia. *Wolter „Funkcja błędu w prawie karno skarbowym”.

BŁĄD CO DO OKOLICZNOŚCI WYŁĄCZAJĄCYCH BEZPRAWNOŚĆ CZYNU (błąd co do kontratypu) (art. 10 §3 KKS) - błąd ten wyklucza odpowiedzialność sprawcy za przestępstwo lub wykroczenie skarbowe, jeżeli popełnił je w usprawiedliwionym błędnym przekonaniu co do okoliczności wyłączającej bezprawność. W sprawach o przestępstwa i wykroczenia skarbowe, błędem co do kontratypu jest błąd co do eksperymentu ekonomicznego lub technicznego. Zachodzie więc wówczas gdy sprawca działa w usprawiedliwionym błędnym przekonaniu, że uczestniczył w dopuszczalnym eksperymencie gdzie w rzeczywistości tego eksperymentu nie ma.

BŁĄD CO DO KARALNOŚCI CZYNU ZABRONIONEGO - polega on na tym, że sprawca ma świadomość, że jego zachowanie jest bezprawne, a więc sprzeczne z określoną normą prawną, ale nie ma świadomości, że to zachowanie jest czynem zabronionym, zagrożonym karą przez KKS. Jeżeli błąd sprawcy co do karalności oraz błąd co do kontratypu jest błędem usprawiedliwionym i niezawinionym to sprawca nie popełnia przestępstwa lub wykroczenia skarbowego. Natomiast jeżeli błąd jest nieusprawiedliwiony to sprawca odpowiada, z tym że sąd może:

KKS nie definiuje pojęcia usprawiedliwienie błędu, natomiast w literaturze prawnej, a także w OSN wyrażono pogląd, iż należy posługiwać się kryterium normatywnym miarodajnego obywatela, posiadającego identyczną jak sprawca wiedzę, doświadczenie oraz taką samą opiię. Jeżeli zatem ten obywatel będąc w sytuacji sprawcy nie miałby świadomości karalności czynu to wówczas należy przyjąć, że zachowanie sprawcy było usprawiedliwione. Problem usprawiedliwienia błędu co do karalności wiąże się z momentem popełnienia czynu zabronionego. Jeżeli sprawca w chwili popełnienia czynu nie uświadamiał sobie jego karalności, ale mógł informację o tym uzyskać wcześnie to błąd sprawcy będzie nieusprawiedliwiony. Błąd co do karalności w praktyce będzie występował najczęściej przy szybko zmieniającym się stanie prawnym.

Badania stanu psychicznego sprawcy dokonują biegli lekarze psychiatrzy, czasie, z udziałem psychologa i w swojej pisemnej opinii ustalają poczytalność pełną sprawcy, niepoczytalność, bądź poczytalność ograniczoną. Opinia wydawana jest na podstawie jednorazowego badania sprawcy, albo w oparciu o jego obserwację w zakładzie zamkniętym przez okres 6 tygodni (na wniosek biegłych okres ten może być przedłużony o kolejne 6 miesięcy).

Niepoczytalność powoduje, że u sprawca występuje brak winy w popełnieniu czynu zabronionego i w konsekwencji nie ponosi kary.

Poczytalność ograniczona nie wyłącza winy, chociażby poczytalność ta była ograniczona w stopniu znacznym. Sprawca działający w takim stanie popełnia przestępstwo, bądź wykroczenie skarbowe, ale ponosi łagodniejszą odpowiedzialność, która polega na tym, że są może w sytuacji gdy czyn zabroniony jest przestępstwem skarbowym orzec karę w wysokości nieprzekraczającej 2/3 górnej granicy ustawowego zagrożenia, przewidzianego za przypisane sprawcy przestępstwo skarbowe lub może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary, a nawet odstąpić od jej wymierzenia lub zastosowania środka karnego chyba że przepadek dotyczy przedmiotów określonych w art. 29 pkt. 4 KKS).

Przepis art. 11 §4 KKS przewiduje odstępstwo od niepisanych zasad dotyczących wpływu niepoczytalności i poczytalności w znacznym stopniu ograniczonej na odpowiedzialność karną sprawcy. Odstępstwo to polega na tym, że w wypadku gdy sprawca sam wprawił się w stan nietrzeźwości lub inny stan odurzenia i jeżeli przewidywał lub mógł przewidzieć, że taki stan wywoła wyłącznie odpowiedzialność lub jej ograniczenie, to sprawca odpowiada za popełnione przestępstwo skarbowe.

OKOLICZNOŚCI WYŁĄCZAJĄCE ZNIKOMĄ SPOŁECZNĄ SZKODLIWOŚĆ CZYNU - znikoma, społeczna, szkodliwość czynu wyłącza odpowiedzialność karną. Wg art. 2 §1 KKS nie jest przestępstwem lub wykroczeniem skarbowym czyn zabroniony, którego społeczna szkodliwość jest znikoma. Społeczna szkodliwość jest kategorią ocenną, kryteria tej oceny wyszczególnione są w art. 53 §7 KKS, a do nich należą:

(kryteria przedmiotowe):

(kryteria podmiotowe):

Ocena ww okoliczności przedmiotowych i podmiotowych lub jedynie przedmiotowej lub jedynie podmiotowej powodują ocenę, która może być uznana za znikomą.

[28.XI] ZANIECHANIE UKARANIA SPRAWCY - W KKS uregulowane są takie okoliczności, które powodują że sprawca nie podlega ukaraniu mimo, że popełnił czyn zabroniony i nie zachodzą okoliczności wyłączające przestępność czynu. Do tych okoliczności należą:

Ww instytucje prawne nazywamy INSTYTUCJAMI DEGRESJI KARANIA.

CZYNNY ŻAL (art. 16 kks.) - instytucja ta posiada własną autonomiczną regulację tzn. nie ma odesłania przez KKS do KK. Przepis art. 16 §1-3 kks. zapewnia niekaralność sprawcy przestępstwa lub wykroczenia skarbowego, który spełni następujące warunki:

ISTOTNE OKOLICZNOŚCI CZYNU - to takie okoliczności , które razem wzięte konstruują czyn zabroniony określony w części szczególnej KKS. Ważne znaczenie ma tutaj ujawnienie osób współdziałających ze sprawcą.

WYRAŹNIE UDOKUMENTOWANA WIADOMOŚĆ - to dokumenty o charakterze procesowym, a nie informacyjnym, choćby jeszcze nie wydano formalnego postanowienia o wszczęciu postępowania przygotowawczego (dochodzenie, śledztwo).

BESKUTECZNOŚĆ ZAWIADOMIENIA - zawiadomienie jest bezskuteczne jeśli zostało złożone:

WYŁĄCZENIE INSTYTUCJI CZYNNEGO ŻALU - instytucji czynnego żalu nie stosuje się do sprawcy, który:

ZWIĄZEK PRZESTĘPCZY - to trwały zespół ludzi (co najmniej 3 osoby), działający w celu realizacji określonego programu przestępczego, a którego cechami są: trwała forma organizacyjna, oznaczone kierownictwo oraz określona dyscyplina członków.

GRUPA PRZESTĘPCZA - to zespół ludzi ( co najmniej 3 osoby), o formie organizacyjnej luźniejszej niż związek przestępczy. Zorganizowana grupa przestępcza nie wymaga zatem trwałych struktur organizacyjnych, ani też dyscypliny organizacyjnej jej członków. Należy jednak pamiętać, że struktura organizacyjna ta musi być czymś więcej, niż tylko porozumieniem się osób (jak współsprawstwo).

W części szczególnej kks. występuje odmiana czynnego żalu w następujących przepisach:

[5.XII] DOBROWOLNE PODDANIE SIĘ ODPOWIEDZIALNOŚCI (art. art. 17,18,142-149 kks) - ta instytucja uregulowana jest w części materialno-prawnej kks. (art. art. 17,18) oraz w części procesowo-karnej (art. art. 142-149). Przesłanki tej instytucji z części materialno-prawnej:

Postępowanie wg przepisów kks. w sprawie o dobrowolne poddanie się odpowiedzialności (art. art. 142-149).

W postępowaniu o dobrowolne poddanie się odpowiedzialności można wyróżnić dwie FAZY POSTĘPOWANIA:

FAZA NEGOCJACYJNA - sprawca przestępstwa skarbowego zgłasza na piśmie, albo ustnie do protokołu wniosek o dobrowolne poddanie się odpowiedzialności. Wniosek taki, sprawca może złożyć do momentu wniesienia aktu oskarżenia do sądu. Wniosek taki może przyjąć tylko finansowy organ dochodzenia, tj. urząd skarbowy, IKS, Urząd Celny, Inspektor Inspekcji Celnej.

KKS posługuje się zwrotem „sprawca”, a nie terminem „podejrzany”, czy „oskarżony”. W związku z tym należy szeroko rozumieć wyrażenie sprawca. Tak więc sprawcą w tym postępowaniu może być: sprawca w ścisłym tego słowa znaczeniu, współsprawca, pomocnik, podżegacz, sprawca kierowniczy i polecający. Postępowanie może dotyczyć także usiłowania. Finansowy organ dochodzenia prowadzi negocjacje ze sprawcą, których przedmiotem jest:

Podkreślić należy, że wysokość kwoty musi być ustalona w toku negocjacji. Gdyby później, kiedy sprawca jest już w sądzie, zmieniła się wysokość najniższego miesięcznego wynagrodzenia, to obowiązuje ta wysokość stawki dziennej przyjętej w toku negocjacji.

[12.XII] WNIOSEK NA UDZIELENIE ZEZWOLENIA NA DOBROWOLNE... (art. 145 §1-5 kks.) - jest to wniosek wystawiony przez finansowy organ dochodzenia (a nie przez sprawcę), do sądu o udzielenie zezwolenia na dobrowolne poddanie się odpowiedzialności. Wniosek ten uwarunkowany jest spełnieniem przez sprawcę wszystkich obowiązków ustalonych w toku negocjacji.

Ustawowe wymogi wniosku:

FAZA DECYZYJNA - rozpoczyna się po skierowaniu wniosku do sądu. Sąd rozpoznaje wniosek na posiedzeniu (nie rozprawie), jednoosobowo chyba, że prezes sądu zarządzi skład ławniczy (1 sędzia + 2 ławników). Sąd rozstrzyga o udzieleniu zezwolenia lub o oddaleniu wniosku postanowieniem (nie wyrokiem). Udział przedstawiciela finansowego organu dochodzeniowego jest obowiązkowy, o ile prezes sądu lub sąd tak zarządzą.

Podczas posiedzenia sądu nie można już zmieniać warunków ustalonych w toku negocjacji.

Sąd udzielając zezwolenia na dobrowolne poddanie się odpowiedzialności wymierza sprawcy tytułem kary grzywny kwotę nie wyższą niż ustalona w toku negocjacji. Rola sądu w postępowaniu o dobrowolne poddanie się odpowiedzialności jest znacznie ograniczona, bowiem sąd musi wydać postanowienie obejmujące swoim zakresem ustalenia negocjacyjne.

Sąd może oddalić wniosek z przyczyn:

Sąd oddala wniosek i zwraca akta sprawy finansowemu organowi dochodzenia.

Charakter prawny orzeczenia - to postanowienie o udzieleniu zezwolenia na dobrowolne poddanie się odpowiedzialności. Prawomocne postanowienie sądu powoduje takie same skutki prawne jak prawomocne orzeczenie (wyrok kończący postępowanie w sprawie). Powyższe oznacza, że postępowanie w tej sprawie zostało zakończone merytorycznie, a charakter tego postanowienia rozstrzyga o przedmiocie procesu.

Skutki prawne postanowienia o sprawcy?? - postanowienie to w odniesieniu do sprawcy ma zasięg ograniczony. Zgodnie bowiem z art. 18 §2 zdanie drugie kks. postanowienie to:

ZASKARŻENIE POSTANOWIENIA - postanowienie sądu może być zaskarżone przez sprawcę w następujących sytuacjach:

WYŁĄCZENIE DOBROWOLNEGO PODDANIE SIĘ ODPOWIEDZIALNOŚCI - niedopuszczalne jest udzielenie zezwolenia na dobrowolne poddanie się odpowiedzialności w następujących sytuacjach:

[19.XII]

Wymaga rozstrzygnięcia kwestia czy postanowienie o dobrowolnym poddaniu się odpowiedzialności może być zaskarżone gdy zaistnieją bezwzględne przyczyny odwołania, określone w art. 439 kpk, a są nimi min.:

Bezwzględne przyczyny powodujące uchylenie orzeczenia mają zastosowanie również do postanowień o dobrowolne poddanie się odpowiedzialności.

ODSTĄPIENIE PRZEZ SĄD OD WYMIERZENIA KARY LUB ORZECZENIA ŚRODKA KARNEGO (art. 19 kks.) - zgodnie z treścią tego przepisu sąd może odstąpić od wymierzenia kary, jeżeli taką możliwość przewiduje przepis kks:

Ponad to sąd może odstąpić od wymierzenia kary za przestępstwo skarbowe zagrożone karą pozbawienia wolności lub karą łagodniejszą gdy:

a za wykroczenie skarbowe:

WŁAŚCIWOŚCI I WARUNKI OSOBISTE SPRAWCY - oznaczają pozytywną opinię sprawcy w miejscu zamieszkania lub pracy oraz niekaralność sprawcy.

Jeżeli przestępstwo lub wykroczenie skarbowe polegało na uszczupleniu należności publicznoprawnej sąd może odstąpić od wymierzenia kary lub środka karnego tylko wtedy, gdy należność ta została w całości uiszczona przed wydaniem wyroku.

Odstępując od wymierzenia kary sąd może również odstąpić od orzeczenia środka karnego, chociażby to orzeczenie było obowiązkowe (kwestia obligatoryjnego orzeczenia środka karnego).

[cd 19.XII] ŚRODKI KARNE - to takie środki, które mogą być orzeczone przez sąd obok kary, albo w miejsce kar. Katalog środków karnych zawierają przepisy:

W świetle tych przepisów ŚRODKAMI KARNYMI SĄ:

DO ŚRODKÓW KARNYCH ZWIĄZANYCH Z POPEŁNIENIEM PRZESTĘPSTWA LUB WYKROCZENIA SKARBOWEGO ZALICZA SIĘ:

* przewidziane są za popełnione przestępstwa i wykroczenia skarbowe, a pozostałe tylko za popełnione przestępstwa skarbowe.

PRZEPADEK PRZEDMIOTÓW - kks. reguluje przepadek przedmiotów w sposób autonomiczny tzn. bez odsyłania do kk. Zgodnie z art. 29 kks. wyróżniamy cztery RODZAJE PRZEDMIOTÓW. KTÓRE MOGĄ BYĆ OBJĘTE PRZEPADKIEM:

Należy podkreślić, że za popełnione wykroczenie skarbowe nie można orzec przepadku środka przewozowego (art. 49 §1 kks).

Zgodnie z art. 30 §3,4,6 KKS za przestępstwa skarbowe grozi PRZEPADEK PRZEDMIOTÓW OBOWIĄZKOWYCH. Oznacza to, że sąd w razie skazania za przestępstwo skarbowe musi orzec niezależnie od wymierzonych kar także przepadek przedmiotów, które określone są w art. 29 §1, 2 KKS. Za następujące przestępstwa skarbowe orzeka się obligatoryjnie przepadek przedmiotów.

PRZESTEPSTWA PRZECIWKO OBOWIĄZKOM CELNYM I ZASADOM OBROTU TOWARAMI I USŁUGAMI ZA GRANICĄ (ROZDZ. VII KKS) - są to przestępstwa określone w:

PRZESTĘPSTWO PRZECIWKO ZASADOM OBROTU DEWIZOWEGO ( ROZDZ. VII KKS):

PRZESTĘPSTWA PRZECIWKO ORGANIZACJI GIER LOSOEWYCH, ZAKŁADÓW WZAJEMNYCH I GIER NA AUTOMATACH:

Przepadkowi w zw. z ww przestępstwami podlegają wygrana, dokumenty, urządzenia gry losowej lub zakładu wzajemnego.

Należy pamiętać o trzech ZASADACH ZWIĄZANYCH Z PRZEPADKIEM PRZEDMIOTÓW, a określonych w art. 31 kks:

[16.I]

(3.) ŚCIĄGNIĘCIE RÓWNOWARTOŚI PIENIEŻNEJ PRZEPADKU PRZEDMIOTÓW (art. 32 KKS) - przepis ten statuuje zasadę kompensacyjną właściwości przepadku przedmiotów. Polega ona na tym, ze w razie niemożności orzeczenia przepadku przedmiotów, gdy przedmiot ten został zniszczony, zgubiony lub z innych przyczyn faktycznych lub prawnych nie może być objęty orzeczeniem przepadku.

(4.) PRZEPADEK OSIĄGNIĘTYCH KORZYŚCI MAJĄTKOWYCH PRZEZ SPRAWCĘ (art. 33 KKS) - w razie skazania sprawcy w warunkach nadzwyczajnego obostrzenia kary z powodu uczynienia sobie przez sprawcę z popełnienia przestępstw skarbowych stałego źródła dochodu, albo z powodu popełnienia przestępstwa skarbowego w zorganizowanej grupie lub w związku przestępczym, sąd może orzec przepadek osiągniętych korzyści majątkowych pochodzących, chociażby pośrednio z przestępstwa skarbowego.

(5.) ZAKAZ PROWADZENIA OKREŚLONEJ DZIAŁALNOŚCI GOSPODARCZEJ, WYKONYWANIA OKREŚLONEGO ZAWODU LUB ZAJMOWANIA OKREŚLONEGO STANOWISKA (art. 34 §1,24 KKS) - środek ten w postaci zakazu zajmowania określonego stanowiska, albo wykonywania określonego zawodu sąd może orzec jeżeli przy popełnieniu przestępstwa sprawca nadużył stanowiska, albo nadużył wykonywanego zawodu lub okazał, że dalsze zajmowanie stanowiska lub wykonywanie zawodu zagraża istotnym dobrom chronionym przez prawo.

Natomiast orzeczenie przez sąd zakazu prowadzenia określonej działalności gospodarczej jest możliwe jeżeli skazano sprawcę za przestępstwo skarbowe popełnione w związku z prowadzeniem takiej działalności i jeżeli dalsze jej prowadzenie zagraża istotnym dobrom chronionym przez prawo.

STANOWISKO - pojęcie to łączy się zawsze z wykonywaną funkcją (np. dyrektor spółki, prezes spółki, główny księgowy) oraz z zakresem obowiązków i wynikających z nich odpowiedzialności.

ZAWÓD - przez pojęcie to należy rozumieć zajęcie zarobkowe wymagające wiadomości i umiejętności, które często potwierdzone są dyplomem czy certyfikatem.

DZIAŁALNOŚĆ GOSPODARCZA - pojęcie działalności gospodarczej jest uregulowane w Prawie o działalności gospodarczej z dnia 19 listopada 1999 r., wg której DG to działalność zarobkowa, wytwórcza, handlowa, usługowa lub budowlana.

Zakaz ten może być orzeczony przez sąd tylko wówczas, gdy KKS tak stanowi. Przestępstwa, za które można orzec zakaz prowadzenia określonej działalności wymienione są w art. 34 §2 KKS:

(nie wymieniać, nie omawiać)

Zakaz prowadzenia określonej działalności można orzec w razie skazania sprawcy w warunkach nadzwyczajnego obostrzenia kary (7 warunków). Zakaz ten może być orzeczony na okres od roku do lat 5 i orzeka się go w latach.

(6.) PODANIE WYROKU DO PUBLICZNEJ WIADOMOŚCI (art. 35 KKS) - w uzasadnionych wypadkach sąd może orzec podanie wyroku do publicznej wiadomości w sposób przez siebie określony. Orzeczenie tego środka jest możliwe za każde przestępstwo skarbowe.

(7.) POZBAWIENIE PRAW PUBLICZNYCH (art. 34 § 1,3,4 KKS) - orzeczenie tego środka jest możliwe gdy w sprawie następuje nadzwyczajne obostrzenie kary określone w art. 38 § 1 i 2 KKS i tylko w razie skazania na karę pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat 3 ....???? od roku do lat 5.

ŚRODKI PROBACYJNE - do środków tych zalicza się:

(1.) WARUNKOWE UMORZENIE POSTEPOWANIA KARNEGO - instytucja ta polega na tym, że sąd może warunkowo umorzyć postępowanie o przestępstwie gdy zachodzą łącznie następujące przesłanki materialno-prawne:

stopień społecznej szkodliwości nie jest znaczny (ma szerszy zakres znaczeniowy i obejmuje:) stopień społecznej szkodliwości jest nieznaczny.

rys:

Stopień społecznej szkodliwości NIE JEST ZNACZNY zawiera również stopień średni społecznej szkodliwości i w związku z tym jest on bliższy do stopnia znacznego.

Warunkowe umorzenie następuje na okres próby, który wynosi od roku do lat 2 i biegnie od uprawomocnienia się orzeczenia. Powyższe przesłanki KKS przejął (recypował) KK. Niezależnie od tego KKS wprowadził odmienności w stosunku do przepisów KK. Te odmienności KK są następujące:

  1. WARUNKOWE ZAWIESZENIE WYKONANIA KARY - zgodnie z art. 69 KK, który ma zastosowanie do KKS (art. 20 §2 KKS) sąd może w warunkowo zawiesić wykonanie orzeczonej kary:

  1. WARUNKOWE PRZEDTERMINOWE ZWOLNIENIE SKAZANEGO Z ODBYCIA RESZTY KARY - sąd może dokonać tego zwolnienia po odbyciu przez skazanego połowy orzeczonej kary, jednak nie wcześniej niż po odbyciu co najmniej 6 miesięcy.

ŚRODKI ZABEZPIECZAJĄCE - środki te wymienione są w art. 22 § 3 KKS i są nimi:

  1. umieszczenie w zakładzie zamkniętym

  2. umieszczenie w zakładdzie psychiatrycznym

  3. umieszczenie w zakładzie karnym, w którym stosuje się środki lecznicze lub rehabilitacyjne

  4. umieszczenie w zamkniętym zakładzie lecznictwa odwykowego

  5. skierowanie do placówki leczniczo-rehabilitacyjnej

  6. przepadek przedmiotów

  7. zakaz prowadzenia określonej działalności gospodarczej, wykonywania określonego zawodu czy zajmowania określonego stanowiska

(ad. 6) PRZEPADEK PRZEDMIOTÓW - zgodnie z art. 43 §1 KKS przepadek przedmiotów, tytułem środka zabezpieczającego, sąd może orzec:

np. nie ustalono winy, art. 5 §2 KKS, bądź zastosowanie środka leczniczego, wychowawczego, labo poprawczego w stosunku do sprawcy, który popełnił przestępstwo skarbowe po ukończeniu 17 lat, a przed ukończeniem 18.

NADZWYCZAJNE OBOSTRZENIE KARY (NOK) art. 37 §1 KKS

Istota: polega na ustawowym upoważnieniu sądu w określonych warunkach do wymiary kary sądowej powyżej ustawowego zagrożenia, albo wymierzenia kary surowszej zamiast przewidzianej za dane przestępstwo kary łagodniejszej. Na gruncie KKS NOK jest zawsze fakultatywne.

Przesłanki materialne: przepis art. 37 §1 KKS ustanawia (statuuje) 7 przesłanek NOK:

  1. umyślnie popełnione przez sprawcę przestępstwo skarbowe powoduje uszczuplenie należności publicznoprawnej dużej wartości, albo przedmiot przestępstwa skarbowego jest duży.

DUŻA WARTOŚĆ - to taka wartość, która przekracza 500 krotność NMW, a nie przekracza 1000 krotności, w chwili popełnienia przestępstwa skarbowego.

  1. sprawca uczynił sobie z popełnienia przestępstw skarbowych stałe źródło dochodu.

STAŁE ŹRÓDŁO DOCHODU - to nie jedyne źródło dochodu, sprawca może mieć także inne źródło dochodu, natomiast dochód z popełniania przestępstwa skarbowego ma charakter stały, a nie sporadyczny (przesłanka dostateczna). Nie chodzi tu o tzw. przestępczość zawodową, która wymaga specjalnej wiedzy, albo dysponowania specjalną aparaturą.

  1. CIĄG PRZESTĘPSTW SKARBOWYCH - popełnione przez sprawcę w podobny sposób, w krótkich odstępach czasu dwóch lub więcej przestępstw skarbowych zanim zapadł wyrok, chociażby nieprawomocny co do któregokolwiek z nich i każdy z tych czynów wyczerpuje znamiona przestępstwa skarbowego określonego w tym samym przepisie (art. 37 §1 pkt.3).

PODOBNY SPOSÓB - popełnienia przestępstwa polega na tym, że chodzi o tę samą czynność czasownikową np. popełnianie oszustw podatkowych (art. 56 §1 pkt.3).

KRÓTKIE ODSTĘPY CZASU - tj. okres kilku miesięcy, czyli nie więcej niż 9.

TEN SAM PRZEPIS - oznacza ten sam artykuł KKS, pod który podpadają czyny zabronione popełnione przez sprawcę.

np. sprawca popełnia przestępstwa skarbowe:

  1. RECYDYWA SKARBOWA - sprawca po odbyciu kary pozbawienia wolności co najmniej 6 miesięcy lub po odbyciu kary ograniczenia wolności w rozmiarze co najmniej 6 miesięcy, albo po uiszczeniu kary grzywny wynoszącej co najmniej 120 stawek dziennych - za umyśle przestępstwa skarbowe popełnia w ciągu 5 lat od odbycia powyższych kar nowe (drugie) przestępstwo umyślne tego samego rodzaju.

PRZESTĘPSTWA TEGO SAMEGO RODZAJU - to przestępstwa określone w tym samym rozdziale KKS. Przestępstwa tego samego rodzaju są również wówczas, jeżeli przestępstwo skarbowe popełnione jest z użyciem przemocy lub groźby jej użycia (mogą być wtedy z różnych rozdziałów).

  1. ZORGANIZOWANY ZWIĄZEK LUB GRUPA - sprawca popełnia przestępstwa skarbowe działając w zorganizowane grupie przestępczej lub związku mającym na celu popełnienie przestępstwa skarbowego. Instytucje te omówione są przy czynnym żalu.

Jeżeli podżegacz lub pomocnik ma świadomość tego, że podżega lub pomaga do popełnienia przestępstwa skarbowego, związkowi przestępczemu lub grupie przestępczej to zgodnie z ustalonym poglądem SN do takiego podżegacza i pomocnika, może mieć zastosowanie NOK.

  1. PRZEMOC LUB GROŹBA - popełnienie przez sprawcę przestępstwa skarbowego przy użyciu przezeń przemocy lub groźby natychmiastowej jej użycia, albo działanie sprawcy wspólnie z inną osobą, która używa takiej przemocy lub grozi natychmiastowym jej użyciem. Użycie przemocy charakteryzuję się dwoma elementami:

PRERZEMOCĄ - będzie więc takie zastosowanie siły fizycznej, albo fizycznego przymusu w stosunku do osoby, która albo fizycznie ją obezwładnia, albo też doprowadza do podjęcia przez nią decyzji zgodnej z zamierzeniem sprawcy.

Art. 37 §1 pkt 6 kks. nie zawęża użycia przemocy do osoby stanowiąc „używając przemocy”. Z takiej konstrukcji prawnej przepisu należy przyjąć, że na gruncie KKS istnieje możliwość użycia przemocy w stosunku do rzeczy, przy czym przemoc ta oddziaływuje pośrednio na inną osobę w przeciwieństwie do art. 280 k.k., która zawęża użycie przemocy tylko do osoby.

Drugim ze środków zmuszania jest groźba bezprawna, która obejmuje swoim zakresem groźbę karalną, a także groźbę spowodowania postępowania karnego skarbowego lub rozgłoszenia wiadomości uwłaszczającej czci zagrożonego lub jego osoby najbliższej. Groźba ta musi być realna, tzn. że osoba przeciwko, której została wypowiedziana, obawia się jej spełnienia.

  1. Sprawca doprowadza inną osobę do popełnienia przestępstwa skarbowego przez nadużycie stosunku zależności lub wykorzystanie krytycznego położenia.

Wykorzystanie stosunku zależności polega na tym, że między osobą wydającą polecenie wykonania czynu zabronionego, a sprawcą ten czyn wykonującym istnieje stosunek zależności. Nie musi mieć on charakteru formalnego, chodzi bowiem o zależność faktyczną, czyli taki układ sytuacyjny pomiędzy osobami, że 1 z nich zdaje sobie sprawę iż jest zmuszona do wykonania poleceń drugiej osoby. Osoba polecająca wykonanie czynu zabronionego musi mieć świadomość, że osoba która takie polecenie wydaje czuje się zobowiązana do posłuszeństwa.

Odmianą uzależnienia jest krytyczne położenie. Jest to taka sytuacja, w której osobie grożą poważnie szkody majątkowe lub osobiste. Zachowanie sprawcy może mieć jednocześnie znamiona nadużycia stosunku zależności, jak i wykorzystania krytycznego położenia.

Przestępstwa skarbowe popełnione w tych okolicznościach musi mieć charakter umyślny, tzn. sprawca musi mieć świadomość, że osoba jest od niego uzależniona, albo znajduje się w krytycznym położeniu.

USTAWOWE WYŁĄCZENIA STOSOWANIA NOK (art. 37 §2 KKS):

Uiszczenie należności publicznoprawnej nie musi nastąpić przez samego sprawcę. Obowiązek ten nie jest adresowany bowiem wprost do sprawcy. Uiszczenie to może nastąpić w drodze egzekucji.

ZASADY WYMIARU KARY W WARUNKACH NOK - wyróżniamy tu 2 zasady:

  1. ZASADA (zwyczajne obostrzenie kary) - art. 38 §1 KKS i polega na tym, że:

    1. jeżeli przestępstwo skarbowe zagrożone jest karą ograniczenia wolności lub zagrożone jest tylko karą grzywny do 360 stawek dziennych, sąd może wymierzyć karę pozbawienia wolności do 6 miesięcy, oraz karę grzywny przewidzianej za to przestępstwo.

    2. jeżeli przestępstwo skarbowe zagrożone jest karą grzywny przekraczającej 360 stawek dziennych sąd może wymierzyć karę pozbawienia wolności do 1 roku, albo karę ograniczenia wolności, a także wymierzyć karę grzywny, o ile jest przewidziana za dane przestępstwo.

    3. jeżeli przestępstwo skarbowe zagrożone jest karą pozbawienia wolności sąd może wymierzyć karę pozbawienia wolności w wysokości do górnej granicy ustawowego zagrożenia, zwiększonego o połowę oraz obostrzyć karę grzywny do górnej granicy zwiększonego również o połowę kary grzywny. (np. art. 54).

  2. ZASADA (szczególne obostrzenie kary) - art. 38 §2 KKS i polega na tym, że sąd może wymierzyć karę pozbawienia wolności do górnej granicy ustawowego zagrożenia zwiększonego podwójnie oraz może wymierzyć karę grzywny zwiększonej o połowę, która grozi za to przestępstwo. Zasadę tą stosuje się gdy spełnione są łącznie dwie przesłanki:

Do przestępstw będących przesłanką zastosowania szczególnego obostrzenia kary, a wymienionych w art. 38 §2 pkt 1 i 2, zalicza się:

  1. oszustwo podatkowe - art. 54 §1 KKS - przestępstwo to polega na uchylaniu się od opodatkowaniu przez nie zgłoszenie przedmiotu opodatkowania lub podstawy opodatkowania, albo nie złożenie deklaracji podatkowej. Przestępstwo to zagrożone jest karą grzywny do 720 stawek dziennych, albo karze pozbawienia wolności do lat 3, albo obu tym karom łącznie.

  2. firmanctwo - art. 55 §1 KKS - przestępstwo to polega na tym, że podatnik w celu niepłacenia podatku zataja prowadzenie działalności gospodarczej n własny rachunek, posługując się imieniem i nazwiskiem, nazwą lub firmą innego podmiotu. Przestępstwo to zagrożone jest karą grzywny do 720 stawek dziennych, albo karze pozbawienia wolności do lat 2, albo obu tym karom łącznie.

  3. nieprawdziwe dane podatkowe - art. 56 §1 KKS - przestępstwo to polega na tym, że podatnik składając organowi podatkowemu lub płatnikowi deklarację lub oświadczenie podaje nieprawdę lub zataja prawdę, labo nie dopełnia obowiązku o zmianie danych w jego działalności. Przestępstwo to zagrożone jest karą grzywny do 720 stawek dziennych, albo karze pozbawienia wolności do lat 2,albo obu tym karom łącznie.

  4. obrót bez znaków akcyzy - art. 63 § 1 KKS - przestępstwo to polega na sprowadzaniu do kraju lub wydawaniu z zakładu produkcyjnego wyrobów akcyzowych bez ich uprzedniego oznaczenia znakami akcyzy. Ustawa z dnia 2 grudnia 1993 r. o oznaczaniu wyrobów znakami skarbowymi akcyzy reguluje procedurę oznaczania wyrobów akcyzowych, ustala rodzaje wyrobów, które muszą być oznaczone.

ZNAK AKCYZY - to znak skarbowy, który ma postać banderoli, albo znaku cechowego lub odcisku pieczęci. Przestępstwo to zagrożone jest karą grzywny do 720 stawek dziennych, albo karze pozbawienia wolności do lat 2, albo obu tym karom łącznie.

  1. paserstwo wyrobami akcyzowymi - art. 65 §1 - przestępstwo to polega na umyślnym popełnieniu przestępstwa paserstwa wyrobami akcyzowymi. Przestępstwo to popełnia ten kto nabywa, przechowuje lub przewozi wyroby akcyzowe lub opakowania z tymi wyrobami stanowiące przedmiot czynu zabronionego określonego w art. 63-64, lub pomaga w ich zbyciu albo te wyroby przyjmuje lub pomaga w ich ukryciu, jeśli rodzaj, ilość lub wartość wskazują na ich przeznaczenie do działalności gospodarczej. Przestępstwo to zagrożone jest karą grzywny do 720 stawek dziennych albo karze pozbawienia wolności do lat 2, albo obu tym karom łącznie.

  2. fałszowanie znaków akcyzy - art. 67 §1 - Kto podrabia albo przerabia znak akcyzy albo upoważnienie do odbioru banderol, podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych albo karze pozbawienia wolności do lat 3, albo obu tym karom łącznie.

  3. zbywanie lub przekazywanie znaków akcyzy art. 70 § 1,2,3 - zbywanie lub przekazywanie wbrew przepisom ustawy znaków akcyzy osobie nieuprawnionej, albo puszczenie w obieg znaków akcyzy przyjętych od osoby nieuprawnionej.

  4. wprowadzenie w błąd organu ... art. 76 § - przestępstwa polegające na wprowadzeniu w błąd uprawnionego organu i spowodowanie bezpodstawnie zwrotu należności podatkowej.

  5. przestępstwa podatnika, płatnika i inkasenta art. 77 § 1 - przestępstwo to polega na tym, że podatnik, płatnik lub inkasent nie wpłaca w terminie pobranego podatku na rachunek właściwego organu.

  6. pobór podatku art. 78 § - przestępstwo to polega na zaniechaniu pobrania podatku lub pobranie w kwocie niższej od należnej.

  • 1 przestępstwo przeciwko obrotowi dewizowemu (rozdział VIII KKS)

    • !!! Zawsze sąd obok kary wynikającej z zastosowania NOK wymierza karę pierwotną przewidzianą za dane przestępstwo.

    **FIRMANCTWO (art. 55 KKS)

    Art. 22. § 1. Karami za przestępstwa skarbowe są:

    1) kara grzywny w stawkach dziennych,

    2) kara ograniczenia wolności,

    3) kara pozbawienia wolności.

    § 2. Środkami karnymi są:

    1) dobrowolne poddanie się odpowiedzialności,

    2) przepadek przedmiotów,

    3) ściągnięcie równowartości pieniężnej przepadku przedmiotów,

    4) przepadek osiągniętych korzyści majątkowych,

    5) zakaz prowadzenia określonej działalności gospodarczej, wykonywania określonego zawodu lub zajmowania określonego stanowiska,

    6) podanie wyroku do publicznej wiadomości,

    7) pozbawienie praw publicznych,

    8) środki związane z poddaniem sprawcy próbie:

    a) warunkowe umorzenie postępowania karnego,

    b) warunkowe zawieszenie wykonania kary,

    c) warunkowe zwolnienie.

    § 3. Środkami zabezpieczającymi są:

    1) umieszczenie w zakładzie zamkniętym,

    2) umieszczenie w zakładzie psychiatrycznym,

    3) umieszczenie w zakładzie karnym, w którym stosuje się środki lecznicze lub rehabilitacyjne,

    4) umieszczenie w zamkniętym zakładzie leczenia odwykowego,

    5) skierowanie do placówki leczniczo-rehabilitacyjnej,

    6) przepadek przedmiotów,

    7) zakazy wymienione w § 2 pkt 5.

    Art. 53. § 1. Czyn zabroniony jest to zachowanie o znamionach określonych w kodeksie, chociażby nie stanowiło ono przestępstwa skarbowego lub wykroczenia skarbowego.

    § 2. Przestępstwo skarbowe jest to czyn zabroniony przez kodeks pod groźbą kary grzywny w stawkach dziennych, kary ograniczenia wolności lub kary pozbawienia wolności.

    W ilu przypadkach KKS przewiduje ograniczenie wolności.

    Art. 26. § 1. Jeżeli przestępstwo skarbowe jest zagrożone karą pozbawienia wolności, sąd może orzec zamiast niej karę ograniczenia wolności, w szczególności jeżeli orzeka równocześnie środek karny wymieniony w art. 22 § 2 pkt 2, 3, 5 i 6, co nie stoi na przeszkodzie wymierzenia także kary grzywny grożącej za to przestępstwo obok kary pozbawienia wolności.

    § 2. Wymierzając karę ograniczenia wolności za przestępstwo skarbowe, w związku z którym nastąpiło uszczuplenie lub narażenie na uszczuplenie należności publicznoprawnej i należności tej nie uiszczono, sąd określa także obowiązek jej uiszczenia przez skazanego w wyznaczonym terminie.

    § 3. Przepisu § 1 nie stosuje się do sprawcy umyślnego przestępstwa skarbowego, który był uprzednio skazany na karę pozbawienia wolności na czas nie krótszy niż 6 miesięcy bez warunkowego zawieszenia jej wykonania.

    § 4. Do wymiaru kary ograniczenia wolności stosuje się odpowiednio także art. 34-36 Kodeksu karnego.

    Art. 36. § 1. Stosując nadzwyczajne złagodzenie kary, sąd może:

    1) wymierzyć karę ograniczenia wolności, jeżeli przestępstwo skarbowe jest zagrożone karą pozbawienia wolności; przepis art. 26 § 2 stosuje się,

    Art. 38. § 1. Stosując nadzwyczajne obostrzenie kary, sąd może wymierzyć karę pozbawienia wolności:

    1) do 6 miesięcy albo karę ograniczenia wolności, jeżeli przestępstwo skarbowe jest zagrożone tylko karą grzywny do 360 stawek dziennych, co nie wyłącza wymierzenia także kary grzywny grożącej za to przestępstwo,

    2) do roku albo karę ograniczenia wolności, jeżeli przestępstwo skarbowe jest zagrożone tylko karą grzywny przekraczającą 360 stawek dziennych, co nie wyłącza wymierzenia także kary grzywny grożącej za to przestępstwo,

    3) przewidzianą za przypisane sprawcy przestępstwo skarbowe w wysokości do górnej granicy ustawowego zagrożenia zwiększonego o połowę, co nie wyłącza wymierzenia z takim samym obostrzeniem także kary grzywny grożącej za to przestępstwo obok kary pozbawienia wolności.

    Art. 110. (8) Kto, nie będąc do tego uprawnionym, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej trudni się sprzedażą losów lub innych dowodów udziału w grze losowej, zakładzie wzajemnym lub grze na automacie,

    podlega karze grzywny do 360 stawek dziennych albo karze ograniczenia wolności, albo obu tym karom łącznie.

    Art. 172. § 1. Nakazem karnym można orzec za przestępstwo skarbowe karę grzywny przewidzianą w art. 23 § 2 albo karę ograniczenia wolności, a za wykroczenie skarbowe - karę grzywny przewidzianą w art. 48 § 3.

    Czy przygotowanie na gruncie KKS jest karalne. Rozważyć tę karalność na gruncie art.67 §2 KKS.

    Instytucja przygotowania regulowana jest wprost jedynie w Kodeksie karnym, mianowicie stanowi o tym art. 16 §1 k.k. Ponadto przygotowanie jest objęte sankcją tylko wówczas gdy konkretny przepis ustawy o tym stanowi. Między innymi również przepis art. 17 §1 k.k. ogranicza sankcjonowanie czynności przygotowania wobec tej osoby, która:

    Zatem już na gruncie ww przepisów Kodeksu karnego sankcjonowanie czynności przygotowania jest bardzo ograniczone.

    Art. 16. § 1. Przygotowanie zachodzi tylko wtedy, gdy sprawca w celu popełnienia czynu zabronionego podejmuje czynności mające stworzyć warunki do przedsięwzięcia czynu zmierzającego bezpośrednio do jego dokonania, w szczególności w tymże celu wchodzi w porozumienie z inną osobą, uzyskuje lub przysposabia środki, zbiera informacje lub sporządza plan działania.

    § 2. Przygotowanie jest karalne tylko wtedy, gdy ustawa tak stanowi.

    Natomiast przepisy Kodeksu karnego skarbowego ani w części ogólnej, ani w części szczególnej nie regulują kwestii sankcji za czynność przygotowania. Treść przepisu art. 67 §2 k.k.s., wskazuje jedynie na przesłanki podobne do tych jakie mają miejsce w przypadku czynności przygotowania - przepis ten mówi bowiem o „uzyskaniu lub przysposobieniu środków”. Przepisy K.k.s pomijają całkowicie sankcjonowanie pozostałych przesłanek przygotowania, określonych w przepisie art. 16 §1 k.k. Uznać należy zatem, że art. 67 §2 k.k.s. nie traktuje w swej treści „uzyskania lub przysposobienia środków” jako czynności przygotowania, a jedynie wprowadza szczególny typ przestępstwa skarbowego. Nie ma tu zatem zastosowania przepis art. 16 §2 k.k., który dopuszcza karalność za przygotowanie, a tym bardziej na gruncie przepisów k.k.s przygotowanie nie jest karane.

    Prawo Karne Skarbowe

    1


    Wyszukiwarka

    Podobne podstrony:
    PRAWO KARNE SKARBOWE -NAJLEPSZE, Studia magisterskie- administracja, Prawo karne skarbowe
    Skrypt Prawo Karne Skarbowe, Administracja , Ochrona Środowiska
    Prawo karno skarbowe, Studia magisterskie- administracja, Prawo karne skarbowe
    prawo i postep. karne skarb, Studia magisterskie- administracja, Prawo karne skarbowe
    PRAWO KARNE OPRACOWANA KSIĄŻKA, studia, Administracja I stopnia, II rok Administracji, Prawo karne
    prawo karne skarbowe, UŚ- Administracja samorządowa, I SEMESTR
    OPRACOWANIE. PRAWO KARNE SKARBOWE. (155 STRON), PRAWO, STUDIA, PRAWO KARNE
    skrypt-skarboweeee, Studia, Prawo karne skarbowe
    skrypt-skarbowe, Studia, Prawo karne skarbowe
    Skarbowe u dr Bojarskiego z dziennych, Studia, Prawo karne skarbowe
    Prawo karne skarbowe część ogólna 2010 11
    Prawo karne skarbowe2[1], Prawo karno-skarbowe2
    sakowicz, Prawo karne skarbowe(1)
    Prawo karne skarbowe część szczegółowa 2010 11
    pytania na egzamin I, Prawo karne skarbowe(1)

    więcej podobnych podstron