CHOROBY UKŁADU CZERWONOKRIWNKOWEGO
NIEDOKRWISTOŚCI (aregeneracyjne, pokrwotoczne, z niedoboru żelaza)
Układ czerwonokrwinkowy odpowiedzialny za produkcje erytrocytów
erytrocyty powstają w procesie erytropoeza w szpiku kostnym
erytropoeza:
normoblastyczna
megaloblastyczna
(Megaloblastyczna - charakterystyczna dla wczesnej fazy życia płodowego, w połowie życia zmienia się w normoblastyczną, jeżeli wystąpi u człowieka dorosłego to świadczy to o patologii.)
CZYNNIKI NIEZBĘDNE DO ERYTROPOEZY:
Fe
witamina B12
witamina B6
witamina C
kwas foliowy
białka, aminokwasy
hormony np. erytropoetyna
Niedobór co najmniej jednego z tych czynników może prowadzić do zaburzeń erytropoezy. Gdy niedobór jest znaczący i przewlekły, sprzyja rozwojowi niedokrwistości.
CHOROBY UKŁADU CZERWONOKRWINKOWEGO
choroby nienowotworowe
nadkrwistości
niedokrwistości
choroby nowotworowe
Nadkrwistości - to stany ze zwiększoną erytropoezą
Niedokrwistości (anemia) - stan ze zmniejszoną lub zaburzoną erytropoezą, to stan w którym następuje obniżenie poniżej normy parametrów :
liczby erytrocytów,
stężenia Hb,
wartości hematokrytu
W praktyce klinicznej najczęściej używanym markerem niedokrwistości jest obniżenie stężenia hemoglobiny.
Przyczyny niedokrwistości odmienne:
u noworodków
Niedokrwistości wtórne spowodowane
Supresją szpiku
Utratą krwi
Niedokrwistości spowodowane hemolizą krwinek np. konflikt serologiczny
u dorosłych
Nadmierna utrata krwi z niedostateczną lub nieprawidłową erytropoezą najczęściej przyczyną niedokrwistości jest niedobór żelaza
Niedokrwistości występujące najczęściej u Polaków
wtórne- towarzyszą chorobom przewlekłym np. nowotworom, zapaleniom: niedokrwistość Addisona - Biernera,
niedokrwistość polekowa
Objawy kliniczne niedokrwistości:
ogólne osłabienie, skłonność do omdleń
zmęczenie
senność
bladość skóry (sina skóra)
szum w uszach
zawroty głowy
Natężenie tych dolegliwości zależna od szybkości narastania niedokrwistości.
Objawy kliniczne są nasilane gdy jest szybsza anemizacja
Gdy niedokrwistość rozwija się powoli to zmiany są słabo nasilone, bo pojawia się adaptacja
Organizm stosunkowo dobrze adaptuje się do powstałych zmian-dość dobrze toleruje powolny spadek:
Stężenia hemoglobiny
Liczby erytrocytów
Wykład 16 (2.03.2011)
BADANIA PODSTAWOWE POMOCNE W ROZPOZNANIU NIEDOKRWISTOŚCI
Liczba erytrocytów
Stężenie Hb
Wskaźniki czerwonokrwinkowe
Hematokryt
Liczba retykulocytów
0Leukogram
BADANIA DODATKOWE
Stężenie żelaza i innych parametrów oceniających gospodarkę Fe
Mielogram
Gdy podejrzewa się hemolizę krwinek:
Ocena oporności osmotycznej erytrocytów
Odczyn Coombsa (testy serologiczne)
Oznaczania stężenia bilirubiny
ROLA ROZMAZU KRWI W DIAGNOSTYCE
W rozmazach należy zwrócić uwagę:
Wygląd erytrocytów
Czy są obecne krwinki młodsze układu czerwonokrwinkowego
CECHY ERYTROCYTÓW , NA KTÓRE NALEŻY ZWRACAĆ UWAGĘ W ROZMAZACH:
Wielkość
Kształt
Stopień wybarwienia ( wysycenia Hb)
Obecność krwinek o szczególnych cechach morfologicznych
Znalezienie w preparatach charakterystycznych cech morfologicznych erytrocytów ułatwia ustalić przyczynę niedokrwistości
PODZIAŁ NIEDOKRWISTOŚCI
Niedokrwistości można klasyfikować wg różnych kryteriów
jest wiele podziałów niedokrwistości uwzględniających różnorodne czynniki
PODZIAŁ NIEDOKRWISTOŚCI ZE WZGLĘDU NA PRZYCZYNĘ
Niedokrwistości pokrwotoczne spowodowane utratą krwi
Niedokrwistości niedoborowe oraz plastyczne: Są wynikiem upośledzonego wytwarzania erytrocytów( np. w chorobach szpiku, ale też przy braku niezbędnych do tworzenia erytrocytów substancji tj. żelazo, witamina B12, kwas foliowy)
Niedokrwistości hemolityczne- związane ze skróconym czasem życia erytrocytów
PODZIAŁ NIEDOKRWISTOŚCI ZE WZGLĘDU NA POCHODZENIE
wrodzone- pierwotne
Samodzielna choroba uwarunkowana genetycznie np. sferocytoza wrodzona
nabyte- wtórne
Są objawem, który towarzyszy innej chorobie np. niedokrwistość megaloblastyczna w niedoborze Wit. B 12
PODZIAŁ NIEDOKRWISTOŚCI ZE WZGLĘDU NA WIELKOŚĆ ERYTROCYTÓW
Mikrocytowa
normocytowa
makrocytowa
Niedokrwistość mikrocytowa
ŚOK (MCV)< 80 fL
Niedokrwistość z niedoboru żelaza
Niedokrwistość normocytowa
ŚOK (MCV) 80- 94fL
Niedokrwistość w przebiegu:
nagłej utraty krwi
aplazji i hipoplazji szpiku
chorób przewlekłych
zaburzeń endokrynologicznych
niedokrwistość hemolityczna
fizjologiczna niedokrwistość ciężarnych
Aplazja- w szpiku z jakiś powodów dochodzi do zaniku elementów morfotycznych
Palcytopenia- kiedy liczba elementów spada w całym organizmie w wyniku działania na szpik substancji toksycznych
Niedokrwistość makrocytowa
ŚOK (MCV)ponad wartości prawidłowe 94 fL
PODZIAŁ NIEDOKRWISTOŚCI MAKROCYTOWYCH
niedokrwistość megaloblastyczna- erytrocyt duży ale nie ma środkowego przejaśnienia
zaburzona synteza DNA
rozwija się gdy jest niedobór lub nieprawidłowy metabolizm Wit B12, niedobór kwasu foliowego
niedokrwistość niemegaloblastyczna- erytrocyt jest duży ale ma środkowe przejaśnienie
prawidłowa synteza DNA
Rozwija się często u:
Osób z chorobami wątroby
U alkoholików
W hemochromatozie
W niedoczynności tarczycy
W przewlekłych chorobach nerek
W ciąży
U noworodków (6,7 - zjawisko przejściowe)
PODZIAŁ NIEDOKRWISTOŚCI ZE WZGLĘDU NA PRZYCZYNĘ:
aregeneracjne
pokrwotoczne
niedoborowe
objawowe
hemolityczne
NIEDOKRWISTOŚCI AREGENERACJNE
cechuje je niedostateczne wytwarzanie erytrocytów
Do tej grupy należą:
niedokrwistości aplastyczne
niedokrwistości hipoplastyczne
Obie grupy mogą mieć charakter
nabyty
wrodzony
NIEDOKRWISTOŚCI APLASTYCZNE:
spadek liczby erytrocytów
leukopenia
trombocytopenia
w szpiku pojawia się tkanka tłuszczowa
zmęczenie
skłonność do siniaków
nawracające infekcje
ANEMIA PLASTYCZNA WRODZONA
Przykładem jest niedokrwistość Fanconiego
Recesywna autosomalna
Częściej chorują chłopcy
NIEDOKRWISTOŚĆ FANCONIEGO
aplazja wszystkich trzech układów krwiotwórczych z licznymi wadami rozwojowymi
objawy hematologiczne pojawiają się między 5-10 rokiem życia w postaci :
nasilających się niedokrwistości
skazy
CZYNNIKI KTÓRE MOGĄ INDUKOWAĆ ANEMIĘ PLASTYCZNĄ:
leki (przeciwzapalne, przeciwdrgawkowe)
związki aromatyczne (pestycydy)
infekcje wirusowe (WZW C, E-B)
choroby autoimmunologiczne(toczeń)
promieniowanie jonizujące
NIEDOKRWISTOŚCI HIPOPLASTYCZNE
Obniżenie liczby komórek układu czerwonokrwinkowego przy zachowanej zdolności wytwarzania innych elementów morfotycznych
Niedokrwistość hipoplastyczna wrodzona
np. choroba Blackfana- Diamonda
chorują dzieci obojga płci
u 50% dzieci objawy są widoczne w chwili urodzenia
szpik ubogi w komórki układu czerwonokrwinkowego
brak lub mało retykulocytów
mogą być wady fizyczne
NIEDOKRWISTOŚCI POKRWOTOCZNE
są wynikiem utraty krwi
Do tej grupy należą:
niedokrwistość pokrwotoczna ostra
niedokrwistość pokrwotoczna przewlekła
NIEDOKRWISTOŚĆ POKRWOTOCZNA OSTRA
rozpoznanie jej nie jest trudne gdy wiadomo ze człowiek miał krwotok zewnętrzny
mogą być trudności diagnostyczne wówczas gdy krwotok miał charakter wewnętrzny
skutki zależą od utraconej krwi
nagła utrata dużej objętości krwi (1000-1500) powoduje zmniejszenie objętości krwi krążącej, a to prowadzi do wstrząsu i stanowi zagrożenie życia
WAŻNE:
bezpośrednio po krwotoku nie ma objawów niedokrwistości
wyniki badań hematologicznych są prawidłowe
KREW OBWODOWA:
wczesne zmiany po kilku godzinach krwotoku jest:
retikulocytoza
wzrost krwinek białych- WBC,
wzrost płytek krwi- PLT
w miarę jak płynz tkanek przenika do naczyń:
spada liczba erytrocytów
spada stężenie Hb
spadawartość Hct
największy spadek obserwuje się między 3-6 dniem po krwotoku
u chorych występuje paradoks polegający na tym, że stan chorego poprawia się , a niedokrwistość nasila się
SZPIK KOSTNY
nie ma powodu do badania szpiku kostnego
jest żywa odnowa komórek układu czerwonokrwinkowego
erytropoeza normoblastyczna
szpik zawiera erytroblasty na wszystkich szczeblach dojrzewania
od chwili wystąpienia niedotlenienie tkanka zwiększa się synteza erytropoetyny(EPO) co przyśpiesza dojrzewanie erytrocytów.
Po kilku godzinach następuje w surowicy spadek stężenia Fe bo zużywa się w procesie przyśpieszonej syntezy Hb.
u osób z wydolnym układem czerwonokrwinkowy po jednorazowym krwotoku, powrót do stanu zdrowia trwa po 3-4 tygodniach
okres ten może ulec skróceniu lub wydłużeniu w zależności od:
ilości utraconej krwi
ogólnego stanu pacjenta
liczba retykulocytów- dobry wskaźnik aktywności układu czerwonokrwinkowego
wykład 17(9.03.2011)
NIEDOKRWISTOŚĆ POKRWOTOCZNA PRZEWLEKŁA
PRZYCZYNA
ponawiające się długotrwałe, niezbyt obfite krwawienia np. z dróg rodnych, przewodu pokarmowego
krwawienia prowadzą do ucieczki żelaza z ustroju
we wczesnym okresie choroby brak jest objawów niedokrwistości, gdyż są jeszcze zapas żelaza
gdy dochodzi do wyczerpania zapasów żelaza pojawia się niedokrwistość niedobarwliwa
u podstaw tej niedokrwistości leży brak żelaza do tworzenia hemoglobiny
miarą ciężkości niedokrwistości jest MCHC (średnie stężenie hemoglobiny w krwince)
OBJAWY KLINICZNE :
sucha, blada skóra
pękanie skóry w kącikach ust
łamliwe włosy
łamliwe paznokcie (łyżeczkowane zagłębienia)
język zaczerniony, wygładzony
zaburzenia połykania
niebieskie zabarwienie białek oczu
opaczne łaknienie (zjadanie ziemi, wapnia tynku, kwaśne pokarmy)
wzrost podatności na infekcje
osłabienie
senność
zmęczenie
Starsze osoby gorzej tolerują utratę krwi, dlatego objawy kliniczne mogą miec przy stężeniu hemoglobiny 10-11g/dl.
Przy niedokrwistościach 8-9g/dl:
Zaburzenia snu
Bóle głowy
Rozpoznanie niedokrwistości pokrwotocznej przewlekłej może stanowić problem.
Ważne!!!
Diagnostyka taka sama jak przy niedoborach żelaza. Wymaga ustalenia przyczyny niedoboru, by po jej usunięciu możliwe było leczenie.
KREW OBWODOWA:
Erytrocyty w rozmazach są niedobarwliwe powoduje to spadek Hb w erytrocytach
Mniejsza średnica erytrocytów, a w skrajnych przypadkach są mikrocyty (niedokrwistość mikrocytowa)
Anulocyty- silnie niedobrawliwe
Niedokrwistość pokrwotoczn przewlekła
Szpik kostny:
Badanie szpiku nie jest konieczne
Erytropoeza normoblastyczna
Pojawia się pobudzenie (hiperplazja) układu czerwonokrwinkowego
Zahamowanie dojrzewania erytroblastów na szczeblu erytroblasta polichromatycznego a nawet zasadochłonnego
LECZENIE NIEDOKRWISTOŚCI OSTREJ POKRWOTOCZNEJ:
Zahamowanie krwawienia
Gdy spadek ciśnienia - próba redystrybucji objętości śródnaczyniowej - uniesienie kończyn dolnych do góry
Wypełnienie łożyska naczyniowego
Transfuzja przy dużej utracie krwi
Uzupełnienie niedoborów żelaza
NIEDOKRWISTOŚCI SPOWODOWANE
Cechą charakterystyczną jest zaburzenie erytropoezy z powodu niedoboru czynników krwiotwórczych
Zaburzenia syntezy hemoglobiny z powodu niedoboru żelaza (talasemie)
Zaburzenia syntezy kwasów nukleinowych (niedokrwistość megaloblastyczna)
NIEDOKRWISTOŚĆ Z POWODU NIEDOBORU ŻELAZA
Niewystarczająca synteza hemu z powodu niedoboru żelaza.
Niedokrwistość ma charakter:
Mikroctowy
niedobrawliwy
ETAPY POWSTAWANIA :
Wyczerpanie zapasów żelaza
Początek erytropoezy niedobarwliwej
Niedokrwistość z powodu niedoboru żelaza
PRZYCZYNY:
Nadmierna utrata żelaza w wyniku:
Przewlekłych krwawień
Wzmożone zapotrzebowanie żelaza
Niedostateczna podaż
Upośledzone wchłanianie
CZĘSTOŚĆ WYSTĘPOWANIE NIEDOKRWISTOŚCI Z NIEDOBORU ŻELAZA WARUNKUJĄ:
Wiek
Płeć
Stan odżywiania
Choroby sprzyjające utracie krwi
Zaburzenia wchłaniania
Czynniki geograficzne
WIEK A NIEDOKRWISTOŚĆ Z POWODU NIEDOBORU ŻELAZA
U niemowląt:
Niedostateczna podaż żelaza w diecie
Zaburzenia wchłaniania
U dorosłych:
Utrata krwi
Złe odżywianie się
NADMIERNA UTRATA ŻELAZA:
Utrata krwi z przewodu pokarmowego
Utrata krwi z dróg rodnych
Utrata krwi z ukł moczowego
Zakażenie Helicobacter pylorii
Polipowatość jelit
Choroby zapalne jelit
Nowotwory w obrębie jelit
Leki drażniące błony śluzowe
Upusty krwi
Stosowanie antykoagulantów
WZMOŻONE ZAPOTRZEBOWANIE NA ŻELAZO:
Ciąża( zwłaszcza III trymestr)
Laktacja
Okres wzrostu u młodocianych
Choroby zapalne i nowotworowe
NIEDOSTATECZNA PODAŻ ŻELAZA W DIECIE:
Nieprawidłowe/niedostateczne odżywianie się:
Dieta uboga w żelazo
Dieta z przewagą pokarmów mlecznych (długie karmienie mlekiem krowim)
UPOŚLEDZONE WCHŁANIANIE Fe:
Stany po operacji przewodu pokarmowego zmniejszające powierzchnię wchłaniania
Biegunki
Zespoły złego wchłaniania
Dieta upośledzająca wchłanianie (przewaga produktów mlecznych, fityniany, leki osłaniające)
Zaburzenia czynności wydzielniczej przewodu pokarmowego
Nacieczenie błony śluzowej przez nowotwory
OBJAWY KLINICZNE:
sucha, blada skóra
pękanie skóry w kącikach ust
łamliwe włosy
łamliwe paznokcie (łyżeczkowane zagłębienia)
język zaczerniony, wygładzony
zaburzenia połykania
niebieskie zabarwienie białek oczu
opaczne łaknienie (zjadanie ziemi, wapnia tynku, kwaśne pokarmy)
wzrost podatności na infekcje
osłabienie
senność
DIAGNOSTYKA NIEDOKRWISTOŚCI Z NIEDOBORU ŻELAZA:
średnia objętość erytrocytów
hemoglobina
rozmaz krwi
zasoby żelaza w szpiku
stężenie żelaza w surowicy
całkowita zdolność wiązania żelaza
poziom transferyny w surowicy
stężenie receptora dla transferyny w surowicy
stężenie protoporfiryny w erytrocytach
KREW OBWODOWA:
RBC- prawidłowa lub nieznacznie zmniejszona
czasami leukopenia
czasem umiarkowana nadpłytkowość
retikulocytoza
zmniejszona Hb- prowadzi do pojawienia się anulocytów (skrajnie niedobarwliwe)
erytrocyty w rozmazach- anulocyty
SZPIK KOSTNY
badanie szpiku nie jest konieczne
ma miejsce hiperplazja ukł. czerwonokrwinkowego
reszta jak wcześniej
NIEDOKRWISTOŚĆ MEGALOBLASTYCZNA
Niedobór witaminy B12 i kwasu foliowego zaburza syntezę DNA i prowadzi do pojawienia się w krążeniu:
Erytrocytów o większej objętości
W szpiku są megaloblasty
Niedokrwistości z dużymi erytrocytami w niedokrwistości makrocytowej.
PODZIAŁ NIEDOKRWISTOŚCI MAKROCYTOWYCH:
Niemegaloblastyczna
Megaloblastyczna
NIEMAGALOBLASTYCZNA:
MCV jest podwyższone ponad normę
Erytropoeza normoblastyczna
W krwinkach jest prawidłowa synteza DNA
Występuje u osób:
Z chorobami wątroby
U alkoholików
Hematochromatoza
Niedoczynność tarczycy
Przewlekłe choroby nerek
Ciąża
Noworodki
MEGALOBLASTYCZNA:
MCV jest zwiększone ponad normę
W krwinkach jest nieprawidłowa synteza DNA i prawidłowa synteza RNA
Erytropoeza megaloblastyczna (obok normoblastycznej może całkowicie wyprzeć normoblastyczną )
PRZYCZYNY NIEDOKRWISTOŚCI MEGALOBLASTYCZNEJ:
Niedobór witaminy B12 i kwasu foliowego
Zakłóca to proces dojrzewania jądra komórkowego, bo zaburza syntezę DNA
Witamina B12 jest wchłaniana w końcowym odcinku jelita krętego po związaniu z czynnikiem wewnętrznym wytworzonym przez kom. Okładzinowe żołądka.
NIEDOKRWISTOŚĆ Z NIEDOBORU WITAMINY B12:
Przyczyny:
Zaburzone wchłanianie
Niedostateczna/nieprawidłowa podaż w diecie
Czynniki zaburzające metabolizm witaminy
Wrodzone selektywne defekty wchłaniania witaminy
Zaburzone wchłanianie:
zanik błony śluzowej żołądka z wytworzeniem przeciwciał przeciwko czynnikowi wewnętrznemu i komórkom okładzinowym żołądka (niedokrwistość Adisona Birmera)
stan po resekcji żołądka
rak żołądka
ciężkie i ostre zapalenie trzustki
zespoły złego wchłaniania
Zwiększone zużycie Wit B12:
bruzdogłowiec szeroki
przemieszczenie flory kałowej do jelita cienkiego
erytroleukemia (białaczka)
Nieprawidłowa podaż Wit B12 w diecie:
dieta wegetariańska u młodych
źródła Wit B12 to produkty mięsne i jelitowa flora bakteryjna
Czynniki zaburzające prawidłowy metabolizm B12
antymetabolity
tlenek azotu
Następstwa niedoboru witaminy B12 występują gdy jej stężenie jest poniżej 130pg/ml w surowicy.
ERYTROPOEZA MEGALOBLASTYCZNA
występuje w życiu płodowym jako pierwsza erytropoeza
od drugiego miesiąca życia płodowego zastępuje ją stopniowo erytropoeza normoblastyczna
erytropoeza megaloblastyczna może się pojawić u dorosłego ale jako patologia
Erytropoeza megaloblastyczna
Promegaloblast
Megaloblast zasadochłonny
Megaloblast obojętnochłonny
Megaloblast kwasochłonny
Megalocyt
Kwasochłonny - najlepszy do rozpoznania tej erytropoezy
MEGALOCYT:
Odpowiednik erytrocytu z odnowy normoblastycznej
Krwinki, które nie maja jądra odpowiednik erytrocytu
Duże owalne erytrocyty
CECHY ERYTROPOEZY MEGALOBLASTYCZNEJ
od promegaloblasta do megaloblasta kwasochłonnego krwinki mają jądra
komórki są podobne do tych z erytropoezy normoblastycznej tylko są od nich większe
najlepiej ta erytropoeza jest rozpoznawana na szczeblu erytroblast kwasochłonnego
stosunek cytoplazmy do jądra przesunięty na korzyść cytoplazmy
przy dojrzałej cytoplazmie jest niedojrzałe jądro „stara cytoplazma, młode jądro”
odpryski chromatyny,
rozpadanie jądra,
duża aktywność mitotyczna, często wrzeciono podziałowe jest nieprawidłowe
NIEDOKRWISTOŚĆ Z NIEDOBORU WIT B12
NIEDOKRWISTOŚC ADDISONA - BIERMERA
(NIEDOKRWISTOŚĆ ZŁOŚLIWA, ANAEMIA PERNICIOSA)
jest to szczególna postać niedokrwistości megaloblastycznej
jest niedobór B12 i kwasu foliowego
TRIADA OBJAWÓW CHOROBY:
niedokrwistość megaloblastyczna
zmiany w przewodzie pokarmowym
pieczenie języka,
brak apetytu,
biegunka
zaburzenia neurologiczne różnego stopnia
OBJAWY ZWIĄZANE Z NIEDOKRWISTOŚCIĄ:
postępujące osłabienie
nietolerancja wysiłku
niewydolność krążenia
bladoszarożółtawa cera
OBJAWY ZE STRONY PRZEWODU POKARMOWEGO:
cechy zapalenia języka (język „bawoli” - ciemnoczerwony lub blady z cechami zaniku brodawek)
stan zapalny błony śluzowej jamy ustnej
nudności, zaparcia, biegunki
OBJAWY NEUROLOGICZNE WYNIKAJĄ Z:
demielinizacji neuronów
Zmiany trwające dłużej niż pół roku prawdopodobnie nie cofną się.
Chorują ludzie między 50 a 80 rokiem życia, częściej mężczyźni niż kobiety (1,6:1)
Do 1926 roku była to choroba śmiertelna
Łatwa do leczenia
ADISON BIRMER TO CHOROBA AUTOIMMUNIZACYJNA
Powstają 3 rodzaje przeciwciał:
Przeciwko czynnikowy Castle'a (IF)
Przeciwko kompleksowi IF-B12
Przeciwko komórkom okładzinowym żołądka
W KRĄŻENIU CHOREGO DWA RODZAJE ERYTROPOEZY:
Normoblastyczna
Megaloblastyczna
KREW OBWODOWA:
nieznaczna lub umiarkowana niedokrwistość
↓ stężenia hemoglobiny
leukopenia
małopłytkowość
↓ liczby retikulocytów
Zróżnicowanie wielkości płytek
ROZMAZ KRWI OBWODOWEJ:
Makrocyty z obecnością makroowalocytów
Anizocytoza
Duże nadbarwliwe eytrocyty - megalocyty
Megaloblasty
Metamielocyty i pałki tzn Tempki Browna (C S H)
Hipersegmentacja jąder granulocytów
Małopłytkowość
SZPIK KOSTNY:
W rozpoznaniu konieczne jest badanie szpiku
Szpik ułatwia rozpoznanie niedokrwistości megaloblastycznej
Odnowa mieszana
Bogatokomórkowy
Dominuje układ czerwonokrwinkowy
Duże metamielocyty i pałki olbrzymie Tempki-Browna
Często są duże megakariocyty z większa liczba płatów jądra
WAŻNE!!!
Badanie szpiku
Pozwala potwierdzić niedokrwistość megaloblastyczną
Nie pozwala na rozpoznanie choroby Adisona Birmera
TRZEBA WYKONAĆ INNE BADANIA SPECJALISTYCZNE
stężenie wit B12 we krwi
potwierdzenie autoprzeciwciał
stężenie :
homocysteiny↑,
kwasu metylomalonowego ↑
NIEDOKRWISTOŚCI Z NIEDOBORU KWASU FOLIOWEGO:
niedobór kwasu foliowego stanowi przyczynę niedokrwistości megaloblastycznej
zaburzenia hematologiczne są takie same jak w przypadku niedoboru witaminy B12
w przypadku niedoboru kwasu foliowego brak jest objawów neurologicznych
PRZYCZYNY NIEDOBORU KWASU FOLIOWEGO:
Niedobory dietetyczne
Zaburzone wchłanianie
Zwiększone zapotrzebowanie
Stosowanie leków
NIEDOBORY DIETETYCZNE:
Niedożywienie u osób starszych
Alkoholizm
Nadmierne gotowanie warzyw przeznaczonych do spożycia
Odżywianie parenteralne
ZABURZONE WCHŁANIANIE
Zapalne choroby jelit
Resekcja jelita cienkiego
Celiakia
Choroba trzewna u dorosłych
ZWIĘKSZONE ZAPOTRZEBOWANIE:
Ciąża i okres laktacji
Wcześniactwo u niemowląt
Niedokrwistości hemolityczne
Przewlekły program hemodializy
STOSOWANE LEKI:
Stosowanie antagonistów kwasu foliowego (metotreksat, biseptol, pentamidyna)
Sulfasalazyna
Izoniazyd
Doustne leki antykoncepcyjne
BADANIE DIAGNOSTYCZNE
Rozmaz krwi:
Niedokrwistość makrocytowa
Rozmaz szpiku:
Odnowa megaloblastyczna podobnie jak w niedoborze witaminy B12
Poziom kwasu foliowego w:
Surowicy
Erytrocytach
NIEDOKRWISTOŚCI WIELONIEDOBOROWE
Jednoczesny deficyt kilku czynników krwiotwórczych:
Żelaza
Witaminy B12
Kwasu foliowego
WYSTĘPOWANIE NIEDOKRWISTOŚCI WIELONIEDOBOROWYCH:
Wegetarianizm
Weganizm
WAŻNE!!!
Mikrocytoza z niedoboru żelaza może maskować makrocytoże z braku witaminy b12 i wkasu foliowego.
NIEDOKRWISTOŚĆ CHORÓB PRZEWLEKŁYCH (ACD)
To niedokrwistość związana z obecnością:
Stanu zapalnego
Aktywacja komórek immunologicznie kompetentnych
Prowadzi to do zaburzenia wytwarzania krwinek. To niedokrwistość normocytowa.
WYSTĘPUJE W PRZEBIEGU:
Przewlekłych zakażeń
Chorób tkanki łącznej
Chorób nowotworowych
MECHANIZM POWSTAWANIA
Zwiększona sekrecja cytokin.
Cytokiny przyczyniają się do:
Skrócenia czasu przeżycia erytrocytów
Zaburzenia produkcji erytropoetyny
Zaburzenia gospodarki Fe
W SZPIKU ZOSTAJE UPOŚLEDZONA PRODUKCJA KRWINEK CZERWONYCH
Objawy niedoboru:
Erytropoeza normocytowa, normochromatyczna
Może być nieznaczna mikrocytoza
Miernie nasilona niedokrwistość:
Osłabienie
Bladość powłok
BADANIE KRWI WYSTARCZA:
↓ liczby retikulocytów
Szpik kostny - nie ma powodu badać.
NIEDOKRWISTOŚCI HEMOLITYCZNE
Skrócenie czasu przeżycia erytrocytów w wyniku przyspieszonego niszczenia krwinek czerwonych.
Niedostatek kompensacyjnej odpowiedzi szpiku kostnego powoduje niedokrwistości.
Prawidłowy erytrocyt żyje 100-120 dni.
W niedokrwistościach hemolitycznych czas przeżycia erytrocyta jest skrócony.
Z rozpadającego się erytrocyta uwalnia się wolna hemoglobina, która poza erytrocytem ulega szybko degradacji w krążeniu.
MIEJSCA NISZCZENIA ERYTROCYTÓW:
dominującym miejscem jest miazga czerwona śledziony
erytrocyty mogą być też usuwane wewnątrz naczyń krwionośnych.
PRZEBIEG KLINICZNY NIEDOKRWISTOŚCI HEMOLITYCZNEJ:
najczęściej przebieg przewlekły
czasami rozpad krwinek następuje bardzo gwałtownie nazywamy to przełomem hemolitycznym. Przebiega z gorączką, dreszczami, żółtaczką, bólami brzucha, głowy i pleców
mocz i kał mają ciemną barwę
mogą występować kamienie pęcherzyka żółciowego, bo jest zwiększona produkcja barwników żółciowych
może być powiększona lekko:
wątroba
śledziona
CO WSKAZUJE NA HEMOLIZĘ ?
Obecność we krwi wolnej Hb co nadaje surowicy różowy kolor
obniżenie lub brak w surowicy wolnej haptoglobiny, bo tworzy ona kompleks z hemoglobiną i tak jest usuwana z krążenia przez układ siateczkowo-śródbłonkowy,
bilirubina - zwiększone stężenie w surowicy
hemoglobina - ma miejsce, gdy dowóz wolnej hemoglobiny do nerek przekroczy możliwość resorbcji zwrotnej w kanalikach nerkowych
MORFOLOGIA KRWI
↓ liczba erytrocytów
↓ wartość hematokrytu
↓ stęż hemoglobiny
↓ czas przeżycia erytrocytów
↑ liczby Retikulocytów
ROZMAZ KRWI
Obok normalnych erytrocytów pojawiają się sferocyty:
średnio ok. 6 μm
grubość ok. 4 μm
brak przejaśnienia
SFEROCYTY
zawierają taką samą ilość hemoglobiny co prawidłowe erytrocyty
śr. stężenie Hb w krwi jest podwyższone, bo następuje zmniejszenie średnicy erytrocyta
zwiększa się stosunek powierzchni do objętości krwinki
krwinka łatwo ulega hemolizie, bo są mniej elastyczne
nasilenie hemolizy zależne od liczby sferocytów
skrajna postać sferocyta to małe erytrocyty zwane mikrosferocytami
ROZMAZ KRWI:
Erytroblasty
Wielobrawliwość (polichromatofilia)
Sferocyty
Schistiocyty
SZPIK KOSTNY
hiperplazja układu czerwonokrwinkowego - dominacja układu czerwonokrwinkowego
erytropoeza normoblastyczna
Przy ocenie przyczyn niedokrwistości hemolitycznych wykonuje się testy wykrywające przeciwciała tj. :
BTA ( Bezpośredni Test Antyglobulinowy)
PTA ( Pośreni Test Antyglobulinowy)
PODZIAŁ NIEDOKRWISTOŚCI HEMOLITYCZNYCH
wrodzone (dziedziczne, wewnątrzkomórkowe)
Nabyte (zewnątrzkrwinkowa )
immunologiczne
nieimmunologiczne
DEFEKTY ERYTROCYTA:
zaburzenia syntezy hemoglobiny
niedobór enzymów
nieprawidłowości błony komórkowej
NIEDOKRWISTOŚCI HEMOLITYCZNE WRODZONE
Przyczynę dziedziczną należy podejrzewać, gdy w okresie niemowlęctwa występuje oporna na leczenie niedokrwistość.
WAŻNE!!!
Należy przeprowadzić wywiad rodzinny.
PODZIAŁ WRODZONYCH NIEDOKRWISTOŚCI HEMOLITYCZNYCH:
Zależne od defektu błony komórkowej erytrocyta
Spowodowane niedoborem enzymów w erytrocytach
zaburzenia syntezy hemoglobiny
ZALEŻNE OD DEFEKTU BŁONY KOMÓRKOWEJ ERYTROCYTA
wrodzona eliptocyoza (hereditary eliptocytosis,hereditary ovalocytosis)
wrodzona sferocytoza(hereditary spherocytosis)
WRODZONA SFEROCYTOZA
(Choroba Minkowskiego - Chanffarda)
dziedziczy się jako cecha autosomalna dominująca
występuje w Europie Północnej w stosunku 1:5000
W błonie erytrocyta występuje :
niedobór lub brak niektórych białek np. spektryny, ankryny
utrata części lipidów
Powstają sferocyty.
SFEROCYTOZA WRODZONA UJAWNIA SIĘ W RÓŻNYCH OKRESACH ŻYCIA
Objawy:
zażółcenie powłok
powiększona śledziona
często kamica
gdy choroba ujawnia się wcześnie to może być zahamowanie w rozwoju psychicznym
W sferocytozie wrodzonej może pojawić się erytropoeza pozaszpikowa np. w kościach czaszki co prowadzi do jej deformacji i powstania tzw. czaszki wieżowej.
Niedokrwistość łagodna, ale w okresie przełomów aplastycznych lub hipoplastycznych choroba może być groźna.
OBRAZ KRWI OBWODOWEJ
niedokrwistości o różnym stopniu nasilenia
prawidłowa liczna leukocytów i płytek krwi
wzrost liczby retikulocytów, zwłaszcza w okresie przełomów
ROZMAZ KRWI
Obok prawidłowych erytrocytów pojawiają się sferocyty.
Hemoliza jest w różnym stopniu nasilona.
Zmniejszona oporność osmotyczna prowadzi do zwiększonej ucieczki jonów Na i wody na zewnątrz
aby ograniczyć ucieczkę jonów Na erytrocyt nasila wewnątrzkrwinkową glikolizę.
SFEROCYTOZA WRODZONA SZPIK KOSTNY
szpik bogatokomórkowy
dominuje układ czerwonokrwinkowy [zmiana proporcji między układem biało- i czerwonokrwinkowym]
erytropoeza normoblastyczna
może być odmłodzenie układu czerwonokrwinkowego [obecność erytroblastów zasado-, proerytroblastów]
obecne są sferocyty
TEST OPORNOŚCI OSMOTYCZNEJ [by sprawdzić trwałość Ercs]
norma poczatkowa
0,46 - 0.50 % NaCl
norma końcowa
0,30 - 0,33 % NaCl
niedokrwistość sferocytowa
0,73 - 0,40 % NaCl
hemoliza w warunkach prawidłowych
0,46 - 0,30 % NaCl
Thalassaemia major (t.Cooleya)
0,50 - 0,56 % NaCl często granica odporności bywa także rozszerzona, przesunięta w górę do:
0,50 - 0,56 %
DEFEKTY WRODZONE W KTÓRYCH WYSTĘPUJĄ ELIPTYCZNE KRWINKI
Heterogenna grupa zaburzeń związana z występowaniem Ersc owalnych czyli eliptocytów.
CHOROBY W KTÓRYCH WYSTĘPUJE ELIPTOCYTOZA
wrodzona eliptocytoza (Ercs wydłużone)
eliptocytoza sferocytowa (Ercs wydłużone i sferyczne, napęczniałe)
WRODZONA ELIPTOCYTOZA
występuje w Europie Płn 1 :5 000
częściej występuje w regionach endemicznych malarii
dziedziczenie
autosomalna
dominująca
OBJAWY KLINICZNE ELIPTOCYTOZY
zwykle brak
dobrze wyrównana hemoliza
u nielicznych chorych przewlekła objawowa niedokrwistość
U OSÓB Z ELIPTOZYTOZA STWIERDZA SIĘ :
↑ lb retikulocytów [aktywność szpiku]
↑ stężenia wolnej bilirubiny w surowicy → skutki hemolizy
↑ stęż urobilinogenu w moczu →
W rozmazie krwi liczne eliptocyty.
↓ stęż haptoglobiny
ujemny BTA
test oporności osmotycznej najczęściej w normie
w czasie infekcji może nasilać się hemoliza
ELIPTOCYTOZA SFEROCYTOWA
we krwi obw występują eliptyczne i sferyczne Ersc - tzw sferoowalocyty
↑ hemolizy →
↓ oporności krwinek → zmiany bardziej nasilone niż we wrodzonej
WRODZONE NIEDOKRWISTOŚCI HEMOLITYCZNE SPOWODOWANE NIEDOBOREM ENZYMU W ERSC - ENZYMOPATIE HEMOLITYCZNE
niedobór dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej G-6-PD
deficyt kinazy pirogronianowej PK
NIEDOBÓR G-6-PD
ROLA G-6-PD
bierze udział w przemianie fosforanów pentozy i glutationu
generuje NADP, NADPH
WYSTĘPOWANIE NIEDOBORU G-6-PD:
Afryka Zachodnia
Europa Płd
Środkowy i Płd Wschód Azji
DZIEDZICZNIE NIEDOBORU
chechy sprzeżona z chromosomem X
chorują tylko mężczyźni
kobiety tylko nosisielki
rozwija się hemoliza oksydacyjna
MECHANIZM HEMOLIZY OKSYDACYJNEJ
utleniacze prowadzą do denaturacji Hb
pojawia się
methemoglobina
ciałka Heinza
Ersc o ↓ elastyczności
przyspieszone niszczenie Ersc w śledzionie
OBJAWY KLINICZNE
przewlekła niesferocytowa niedokrwistość hemolityczna
hemoliza
po ekspresji na czynniki utleniahące
w czasie infekcji
HEMOLIZA PO ZJEDZNIU BOBU (FAWIZM)
bób zaiwera utleniacze
wicynę
konwiwinę
występuje w ciągu
kilku godzin
dni po spożyciu bobu
czerwony lub ciemnu mocz
może pojawić się wstrząs hemolityczny zagrażający życiu
HEMOLIZA PO LEKU
w przypadku niedoboru G-6-PD może dojść do hemolizy po niektórych lekach
początek 1 - 3 dni po przyjęciu leku
między 7 - 10 dniem po przyjęciu leku najcięższa niedokrwistość
ból w dolnej części pleców i podbrzusza
ciemny a nawet czarny mocz
stopień ciężkości hemolizy zależy od
dawki leku
rodzaju leku
hemoliza o charakterze samoograniczającym
w Ercs są ciałka Heinza
leki
kwas acetylosalicylowy
leki przeciwmalaryczne
fenacetyna
HEMOLIZA ZWIĄZANA Z INFEKCJĄ U OSÓB Z NIEDOBOREM G-6-PD
1 - 2 dni przed wystąpieniem gorączki
rozwija się łagodna niedokrwistość
często przy zapaleniu płuc [jako powikłanie]
ŻÓŁTACZKA NOWORODKÓW SPOWODOWANA NIEDOBOREM G-6-PD
może rozwinąć się żółtaczka jąderk podkorowych mózgu
zdarza się w
basenie Morza Śródziemnego
w Chinach
WYNIKI BADAŃ LABORATORYJNYCH
w stanie stabilnym, bez hemolizy - Ersc prawidłowe
w hemolizie wywołanej lekami są ciałka Heinza
w ciężkiej hemolizie są sferocyty i fragmentocyty
↓ stęż haptoglobiny
urobilinogen w moczu
retikulocytoza
! Ważne !
W czasie epizodów hemolizy retikulocytoza może utrudniać rozpoznanie, gdyż retikulocyty mają znacznie większe stężenie G-6-PD niż dojrzałe Ersc
Najlepiej jest zbadać poziom enzymu 6 tyg po hemolizie
NIEDOBÓR PK
ROLA KINAZY
podczas glikoliza katalizuje proces powstawania pirogronianiu
niedobór prowadzi do mniejszego wytwarzania ATP w Ersc
DEFEKT PK
dziedziczy się
autosomalnie
recesywnie
niedobó może ujawniać się
w nowotworach (cięzka postać)
w późniejszych okresach życia (postać łągodna)
ROZPOZNIANIE DEFEKTU PK
niedokrwistość niesferocytowa hemolityczna różnego stopnia
↑ lb retikulocytów
↑ stęż haptoglobiny w surowicy
konieczne ustalenie stęż PK [powinno być obniżone przy defekcie]
INNE ENZYMOPATIE KRWINKOWE
W szlaku glikolizy mogą być niedobory
heksokinazy
izomerazy glukozofosforanowej
fosfofruktokinazy
aldolazy
izomerazy ?
Kinazy fosfoglicerynianowej
WRODZONA NIEDOKRWISTOŚĆ HEMOLITYCZNA SPOWODOWANA ZABURZENIAMI SYNTEZY HB - HEMOGLOBINOPATIE
BUDOWA HB
1. Globina
2 łańcuchy α
2 łańcuchy β
2. Hem
Na poszczególnych etapach życia człowieka powstają różne rodzaje łąńcuchów globiny
α
β
γ (gamma)
δ (delta)
ε (epsilon)
ζ (theta)
W rozwoju osobniczym kolejność w której są wytwarzane łańcuchy globiny odzwierciedla uporządkowanie ich genów na chromosomach.
Na chromosomie 16 najpierw jest ekspresja genu dla łańcucha ζ a potem dla α globiny
Na chromosomie 11 kolejność ekspresji jest następująca
ε
↓
γ
↓
δ
↓
β
EKSPRESJA GENÓW W OKRESIE ZARODKOWYM
najpierw dla łańcuchów ζ i ε
później - ζ i γ
HEMOGLOBINA ZARODKOWA
Gower 1 (?)
Portland (?)
Gdy zarodek przemienia się w płód wytwarza łańcuch ζ globiny, zaczyna wytwarzać łańcuch α
HB
Gower 2 (α2ε2)
HB F i A
łańcuch α łączy się z globina γ i powstaje Hb płodowa (α2γ2)
w II połowie ciąży pojawia się HbA (α2β2)
HbF silniej wiąże się z tlenem niż HbA
Hb PŁODU
F (α2γ2)
A (α2β2)
γ GENES α GENES β GENES
↓ ↓ ↓
γ mRNA α mRNA β mRNA
↓ ↓ ↓
γ GLOBIN α GLOBIN β GLOBIN
HbF HbA
PO URODZENIU
produkcja łancuchów γ↓ (HbF)
produkcja łańcuchów β ↑ (HbA)
produkcja łańcuchów δ ↑ (HbA2)
HB OSOBY DOROSŁEJ
dominuje Hb A - HbA (α2β2)
so niewielkie ilości Hb
HbA2 (α2δ2)
HbF (α2γ2)
Hb OSOBY DOROSŁEJ
A α2β2
A2 α2β2
F α2γ2
HEMOGLOBINOPATIE
PRZYCZYNY
defekt hemu
defekt Hb
DEFEKT MOŻE MIEĆ CHARAKTER
jakościowy [zmienny w budowie]
ilościowy [zakłócenia proporcji ilośći hemu i globiny]
Znanych jest 750 wariantów globiny
OBJAWY ZABURZENIA
najczęściej są umiarkowane
mogą być bezobjawowe lub ciężkie
HEMOGLOBINOPATIE WYSTĘPUJĄ GŁÓWNIE W
basenie Morza Śródziemnego
Afryce
Azji
DEFEKT JAKOŚCIOWY GLOBINY
w cząsteczce globiny następuje zamiana pojedynczych aa
przykład
niedokrwistość sierpowatokrwinkowa
NIEDOKRWISTOŚĆ SIERPOWATOKRWINKOWA HEMOGLOBINOPATIA S, NIEDOKRWISTOŚĆ DREPANOCYTOWA, ANAEMIA DREPANOCYTICA, SICKE CELL ANAEMIA
WYSTĘPOWANIE
Afryka
Bliski Wschód
część Indii
Basen Morza Śródziemnego
dziedziczy się autosomalnie recesywnie
postać homozygotyczna ma cięższy przebieg kliniczny
krwinki są oporne na atak zarodźca malarii
Pojedyncza zmiana zasady w genie globiny β w pozycji 6 kwas glutaminowy został zastąpiony przez waline
POWSTAWANIE HB S
Krwiniki czerwone zawierające HbS w warunkach ↓ utlenowania ulegają deformacji i przyberaja charakterystyczny sierpowaty kształt (są bardzo ostro zakończone)
Sierpowate krwinki są nazywane DREPANOCYTAMI
DREPANOCYTY
mają utrudniony przepływ przez drobne naczynia krwionośne
zwiększone przyleganie do śródbłonka naczyń, co sprzyja zamykaniu ich światła
skłonność do zakrzepów i zatorów
gdy zamykają się naczynia powstają dogodne warunki do przełomów hemolitycznych
OBJAWY KLINICZNE ANEMI SIERPOWATEJ
bardzo zróżnicowane
u części chorych przebieg jest skąpoobjawowy
u części chorych są częste przełomy hemolityczne
bóle i upośledzenie funkcji narządów, w których są zakrzepy
WYNIKI BADAŃ LABORATORYJNYCH
zwykle przewlekła niedokrwistość hemolityczna
↑b retikulocytów
↑ stężenie bilirubiny w surowicy
w rozmazie krwinki sierpowate
TESTY POTWIERDZAJĄCE
u homozygoty
elektroforeza Hb wykazuje
80 - 99 % HbS
brak HbA
↑ HbF do około 15 %
u heterozygoty
50 % HbS
50 % HbA
EFEKT ILOŚCIOWY HB
zaburzona równowaga produkcji łańcuchów globinowych
wytwarzane łańcuchy globiny są prawidłowe
np. talasemia
TALASEMIA
zaburzenie równowagi produkcji łańcuchów globiny
łańcuchy globiny, będące w nadmiarze precypitują w erytrocytach, co prowadzi do przewlekłej hemolizy we krwi i szpiku
WYSTĘPOWANIE
niektóre części Afryki
basen Morza Śródziemnego
bliski wschód
Indie
Azja
RODZAJE TALASEMII
α
gen globiny jest zmieniony (delecja) w stopniu, który prowadzi do
↓ syntezy łańcucha α globiny (α+)
całkowitego zaniku łancucha α globiny (α0)
każda komórka zwiera 4 geny dla łancucha α na chromosomie 16
chorzy mogą mieć
łagodną postać talasemii - zmiania dotyczy 1 - 2 genów
ciężką postać talasemi - zmiania dotyczy 3 - 4 genów
TALASEMIA ROZMAZ KRWI
anizo-, poikilocytoza
krwinki tarczowate
niedobarwliwość
retikulocytoza
jądrzaste krwinki czerwone
TALASEMIA β
każda komórka ma tylko 2 kopie genu globiny
odmiany
cecha talasemii β zmiana 1 genu (łagodna)
talasemia β intermedia i β major - zmiana 2 genów
NABYTE NIEDOKRWISTOŚCI HEMOLITYCZNE
Nagłe wystąpienie objawów hemolizy krwinek czerwonych wskazuje na charakter nabyty niedokrwistości.
PRZYCZYNY NABYTYCH NIEDOKRWISTOŚCI HEMOLITYCZNYCH:
immunologiczne
nieimmunologiczne
ZEWNĄTRZ KRWINKOWE PRZYCZYNY HEMOLIZY ERYTROCYTÓW:
czynniki immunologiczne ( przeciwciała- Niedokrwistości immunohemolityczne)
czynniki nieimmunohemolityczne:
czynniki mechaniczne (Niedokrwistości mikroangiopatyczne, Niedokrwistości związane z krążeniem pozaustrojowym i przetokami naczyniowymi)
czynniki chemiczne
czynniki fizyczne
infekcje
CZYNNIKI IMMUNOLOGICZNE: przeciwciała ( autoprzeciwciała i aloprzeciwciała)
NIEDOKRWISTOŚCI SPOWODOWANE PRZEZ ALOPRZECIWCIAŁA:
choroba hemolityczna noworodków
hemolityczne odczyny poprzetoczeniowe
NIEDOKRWISTOŚCI HEMOLITYCZNE SPOWODOWANE PRZEZ AUTOPRZECIWCIAŁA:
erytrocyty reagują z autoprzeciwciałami i ewentualnie z dopełniaczem
następuje przedwczesne niszczenie erytrocytów przez układ siateczkowo- śródbłonkowy
AUTOPRZECIWCIAŁA MOGĄ BYĆ TYPU:
ciepłego
zimnego
W naczyniach pojawiają się schistocyty (fragmentocyty)
PRZY OCENIE PRZYCZYN NIEDOKRWISTOŚCI HEMOLITYCZNEJ WYKONUJE SIĘ TESTY WYKRYWAJĄCE PRZECIWCIAŁA TAKIE JAK:
BTA ( Bezpośredni Test Antyglobulinowy)
PTA (Pośredni Test Antyglobuinowy)
CHOROBA ZIMNYCH AGLUTYNIN (CHAD):
W niskiej temperaturze występuje sinica obwodowa spowodowana aglutynacją erytrocytów przez autoprzeciwciała w obrębie naczyń krwionośnych skóry.
CHARAKTERYSTYKA CHOROBY ZIMNYCH AGLUTYNIN:
starszy wiek
sinica obwodowa w warunkach zimna (niebieskie zabarwienie kończyn)
przewlekła wyrównana hemoliza
niedokrwistość
retykulocytoza
autoprzeciwciała skierowane przeciwko erytrocytom
NABYTE NIEDOKRWISTOŚCI HEMOLITYCZNE WYWOŁANE PRZEZ CZYNNIKI NIEIMMUNOLOGICZNE.
CZYNNIKI KTÓRE MOGĄ WYWOŁAĆ NIEDOKRWISTOŚĆ HEMOLITYCZNĄ:
leki
infekcje
czynniki:
mechaniczne,
toksyczne,
chemiczne,
fizyczne
NIEDOKRWISTOŚĆ HEMOLITYCZNA POLEKOWA
PRZYCZYNY HEMOLIZY:
mechanizm immunologiczny
mechanizm nieimmunologiczny
DZIAŁANIE LEKÓW NA ERYTROCYTY:
wpływ na składniki lipidowe błony erytrocyta
utlenianie i denaturacja hemoglobiny
mechanizm haptenowy:
interakcja leku ze składnikiem błony powoduje powstanie nowych determinant antygenowych, które stymulują wytwarzanie przeciwciał, np. penicylina
MECHANIZM „NIEWINNEGO PRZECHODNIA”:
lek tworzy kompleksy z przeciwciałami, a następnie łączy się z powierzchnią erytrocyta
następnie aktywowany jest dopełniacz
konieczne jest odstawienie leku
INFEKCJE:
pierwotniaki: zarodziec malarii
bakterie: Clostridium perfringens
wirusy: gorączka krwotoczna
ZARODZIEC MALARII WYWOŁUJE:
supresję szpiku
hipersplenizm
hemolizę zakażonych krwinek
CZYNNIKI MECHANICZNE USZKADZAJĄCE ERYTROCYTY:
sztuczne zastawki serca
złogi włóknika w naczyniach (nitki fibryny)
protezy naczyniowe
HEMOGLOBINURIA MARSZOWA:
W związku z ciężkim wysiłkiem np. biegiem następuje hemoliza krwinek czerwonych w obrębie podeszew stóp (uszkodzenia mechaniczne)
Łagodna niedokrwistość (proces przejściowy)
Rozpoznanie- hemoglobinuria- badanie moczu
NIEDOKRWISTOŚĆ HEMOLITYCZNA MIKROANGIOPATYCZNA (MAHA)
nasilone niszczenie erytrocytów spowodowane mechanicznym zniekształceniem
przyczyna:
uraz lub nieprawidłowości w budowie śródbłonka naczyń krwionośnych
STANY, W KTÓRYCH MOŻE BYĆ NIEDOKRWISTOŚĆ MIKROANGIOPATYCZNA:
DIC
sztuczne zastawki serca
hemoglobinuria marszowa
oparzenia
wady tętniczo- żylne
Różnego stopnia niedokrwistość.
W rozmazie: fragmentocyty, sferocyty, stomatocyty
CZYNNIKI TOKSYCZNE MOGĄCE WYWOŁAĆ HEMOLIZĘ ERYTROCYTÓW:
substancje chemiczne
jad węży (żmija)
pająki
pszczoły
CZYNNIKI CHEMICZNE I FIZYCZNE WYWOŁUJĄCE HEMOLIZĘ:
hemoliza oksydacyjna
zatrucie ołowiem:
umiarkowane skrócenie życia erytrocytów
zahamowanie syntezy hemu
czynniki termiczne:
rozległe oparzenia
NABYTE NIEDOKRWISTOŚCI HEMOLITYCZNE ZALEŻNE OD DEFEKTU BŁONY ERYTROCYTA
NOCNA NAPADOWA HEMOGLOBINURIA (PAROXYSMAL NOCTURNAL HEMOGLOBINURIA)
Nabyty defekt błony erytrocyta:
niedobór fosfatydyloinozytolu
brak tego białka ułatwia niszczenie erytrocytów przez składowe C5-C9 układu dopełniacza (białka ataku)
rzadka choroba
występuje u osób w średnim wieku
mutacje komórki macierzystej
erytrocyty mają defekt w błonie polegający na braku białek, które powinny chronić erytrocyty przed działaniem dopełniacza
defekt może dotyczyć też płytek lub granulocytów
Objawy hemolizy nasilają się podczas snu bez względu na to czy człowiek śpi w dzień czy w nocy (spadek pH)- gorsza wentylacja organizmu podczas snu
po przebudzeniu pacjent oddaje czerwony lub brunatny mocz, to jest objaw hemoglobinurii
choroba ma okresy samoistnej poprawy, nieraz kilka miesięcy
w stanach ciężkich groźne są zakrzepy krezkowe
we krwi pojawia się niedokrwistość makrocytowa, retykulocytoza
stężenie hemoglobiny w erytrocytach jest prawidłowa lub lekko obniżona
często występuje:
leukopenia,
małopłytkowość
osocze ma zabarwienie czerwone lub żółtobrunatne ( w nasileniu hemolizy)
szpik:
bogato komórkowy
dominuje erytropoeza normo blastyczna
ZABURZENIA METABOLICZNE PRZYCZYNĄ NIEDOKRWISTOŚCI HEMOLITYCZNEJ
Zaburzenia gospodarki lipidowej w chorobach wątroby:
ostre zapalenie wątroby
marskość wątroby
choroba Wilsona
ZABURZENIA STRUKTURY LIPIDOWEJ BŁONY ERYTROCYTA:
erytrocyty mają wypustki powstałe w wyniku zaburzenia struktury lipidowej błony
są to akantocyty
krwinki stają się stopniowo mniej elastyczne
w szpiku erytrocyty rozwijają się prawidłowo, po czym w osoczu zmieniają kształt
krwinki stają się stopniowo mniej elastyczne
WYSTĘPOWANIE AKANTOCYTÓW:
ciężkie choroby wątroby
zespoły mielodysplastyczne (MDS)
niedoczynność tarczycy
NADKRWISTOŚCI
wzrost liczby erytrocytów (RBC) powyżej 5,5 *10^12/l
wzrost stężenia hemoglobiny (HGB) powyżej 16, 0 g/l
wzrost hematokrytu (HCT) powyżej 0,55 l/l
wzrost masy erytrocytów
wzrost objętości krwi
PRZYCZYNY NADKRWISTOŚCI:
nadprodukcja erytrocytów i hemoglobiny jako zjawisko pierwotne
zmniejszenie objętości osocza z wtórnym zwiększeniem liczby erytrocytów we krwi i prawidłową masą erytrocyta
nadczynność szpiku jako następstwo wzrostu stężenia erytropoetyny w przebiegu różnych chorób
NADKRWISTOŚĆ MOŻE BYĆ WYNIKIEM:
rzeczywistego wzrostu krwinek czerwonych w organizmie w następstwie nadprodukcji
względnego wzrostu liczby erytrocytów następstwie zagęszczenia krwi
PODZIAŁ NADKRWISTOŚCI:
pierwotna
wtóra
idiopatyczna
względna (rzekoma)
NADKRWISTOŚĆ PIERWOTNA (SAMOISTNA):
klonalne schorzenie nowotworowe komórek macierzystych szpiku prowadzące do nadmiernej proliferacji komórek układu:
czerwonokrwinkowego
białokrwinkowego
płytkowego
jest to zespół mieloproliferacyjny
pobudzenie procesów podziałowych kom w szpiku
WYNIKI BADAŃ W NADKRWISTOŚCI PIERWOTNEJ:
Wzrost:
masy krążących erytrocytów
stężenia hemoglobiny
objętości krążącej krwi
liczby krwinek białych
liczby płytek
PODZIAŁ NADKRWISTOŚCI PIERWOTNYCH:
wrodzone- zaburzenia receptora dla erytropoetyny
wtórne (nabyte)- czerwienica prawdziwa
Czerwienica prawdziwa (choroba Vaqueza-Ostera Polycythaemia rubru vera)
Chorobę opisał w 1892 r. Vaquez
Mieloproliferacyjna choroba układu krwiotwórczego ze szczególnym rozrostem układu czerwonokrwinkowego przy wzmożonej proliferacji układu białokrwinkowego i płytkowego
CHARAKTERYSTYKA CZERWIENICY:
rozrost układu czerwonokrwinkowego
proces nowotworowy zaczyna się na poziomie pluripotencjalnej komórki macierzystej, która wykazuje zwiększoną wrażliwość na erytropoetynę
najczęściej chorują osoby około 60-80 roku życia
częściej chorują kobiety
często
etiologia nie jest wyjaśniona
wzrasta lepkość i objętość krwi, co powoduje
wzrost oporów przepływu krwi
wzrost ciśnienia tętniczego
niewydolność krażenia.
OBJAWY KLINICZNE CZERWIENICY:
sinicze zabarwienie twarzy, dłoni, nosa, warg, płatków usznych
przekrwienie spojówek,
dna oka,
błony śluzowej jamy ustnej
umiarkowanie powiększona śledziona
spadek masy ciała
u ok. 30 % pacjentów stwierdza się:
bóle głowy
osłabienie
świąd skóry
zawroty głowy
nadmierne pocenie się
Świąd nasila się po ciepłej kąpieli, bo mastocyty uwalniają więcej histaminy,
wzrasta częstość występowania wrzodów przewodu pokarmowego
objawy niewydolności mózgowej i wieńcowej ze zwiększoną lepkością krwi
u ok. 30 % chorych są zaburzenia homeostazy w postaci zakrzepów i krwawień:
w naczyniach płucnych i wieńcowych
zakrzepy żył głębokich
embolia płucna
KREW OBWODOWA:
liczba erytrocytów większa niż 6, 0*10^12/l
stężenie hemoglobiny powyżej 16g/l
OB 1-3 mm/h
wzrost liczby retykulocytów
liczba płytek większa niż 400*10^9/l
u 2/3 chorych jest leukocytoza 12-30*10^9/l
spadek stężenia żelaza w surowicy
wzrost stężenia kwasu moczowego w :
surowicy
moczu
ROZMAZ KRWI OBWODOWEJ:
dużo erytrocytów (nakładają się na siebie)
krwinki białe dominują granulocyty obojętnochłonne
mogą pojawić się erytroblasty (wzrost aktywności ukł. Czerw.)
zwiększony odsetek bazofili
czasem są duże płytki
u 70% wzrost aktywności fosfatazy alkalicznej w granulocytach
SZPIK KOSTNY:
obraz niecharakterystyczny
rozplem komórek szpiku
wzrost megakariocytów
cechy włóknienia
może być bazofilia
Badanie o dużym znaczeniu diagnostycznym to ocena histologiczna szpiku pobranego metoda trepanobiopsji. W preparacie stwierdza się przyrost wszystkich układów w szpiku.
PRZEBIEG CZERWIENICY MA CHARAKTER FAZOWY:
Okres pełnoobjawowy
Faza zejściowa
- włóknienie szpiku jako objaw wyczerpania zazwyczaj ze spadkiem liczby erytrocytów
Za nadmierne włóknienie odpowiadają megakariocyty i płytki, które produkują w nadmiarze czynnik: PDGF, a on stymuluje fibroblasty do wytworzenia włókien.
Rokowanie:
trudne i niepewne ze względu na różne powikłania,
choroba może przebiegać wiele lat
NADKRWISTOŚĆ WTÓRNA:
CZYNNIKI INDUKUJĄCE:
zmniejszone wysycenie tlenem
wzmożona produkcja erytropoetyny
STANY, W KTÓRYCH MOŻE WYSTĄPIĆ ZMNIEJSZONE WYSYCENIE TLENEM:
niedotlenienie organizmu spowodowane przebywaniem na dużych wysokościach
zmiany chorobowe w układzie oddechowym, np. choroba obturacyjna
zmiany w układzie krążenia, np. siniacze wady serca
choroby nerek (produkują erytropoetynę)
NADKRWISTOŚĆ BĘDĄCA WYNIKIEM PRZEBYWANIA NA ZNACZNYCH WYSOKOŚCIACH:
OBJAWY:
sinica
adaptacyjna rozedma płuc (wysokociśnieniowa)
przekrwienie żylne i włośniczkowe
wyróżnia się ostrą lub przewlekłą chorobę górską
NADCZYNNOŚĆ BĘDĄCA WYNIKIEM WZMOŻONEJ PRODUKCJI EPO
wzrost wytwarzania erytropoetyny endogennej
wzrost liczby erytrocytów
prawidłowa liczba
granulocytów
płytek
występuje w przebiegu wielu chorób
u chorych brak jest objawów takich jak:
hiperleukocytoza,
nadpłytkowość,
bazofilia,
powiększona śledziona
Obraz kliniczny nadkrwistości wtórnej jest podobny do obrazu….
NADKRWISTOŚĆ IDIOPATYCZNA:
przewlekły wzrost masy erytrocytów bez wykrytej przyczyny
po wykluczeniu zespołu mieloproliferacyjnego
po wykluczeniu nadkrwistości wtórnej
NADKRWISTOŚCI RZEKOME (WZGLĘDNE) PSEUDOPOLICYTEMIA:
Niewielka grupa nadkrwistosci
wzrost hematokrytu
nie ma wzrostu masy erytrocytów
nie ma wzrostu objętości krwi krążącej
nie ma:
leukocytozy,
nadpłytkowości,
bazofilii
ZMIANY SĄ WYNIKIEM:
odwodnienia organizmu
zaburzenia w rozmieszczeniu płynów
stresu
NADKRWISTOŚĆ RZEKOMA Z POWODU ODWODNIENIA (ZABURZENIA WODNO- ELEKTROLITOWE):
moczówka prosta( nerkowa, przysadkowa)
długotrwałe wymioty, biegunki
długotrwałe, nadmierne pocenie
długotrwałe stosowanie środków odwadniających
NADKRWISTOŚĆ RZEKOMA W NASTĘPSTWIE ZABURZENIA W ROZMIESZCZENIU PŁYNÓW:
ostra lub przewlekła, zastoinowa niewydolność krążenia
zazwyczaj ma charakter przejściowy
utrzymuje się od kilku godzin do kilkunastu dni
NADKRWISTOŚĆ RZEKOMA W NASTĘPSTWIE STRESU (ZESPÓŁ GUSBOCHA, PSEUDONADKRWISTOŚĆ)
nadmierne obkurczanie łożyska naczyniowego
wzrost ciśnienia tętniczego
leczenie polega na usunięciu stresu