Podział anionów na grupy analityczne.

Według systematyki Bunsena aniony dzieli się na 7 grup analitycznych. Podział ten jest oparty na różnej rozpuszczalności soli srebra i baru. Odczynnikami grupowymi są:

a)

b)

O - rozpuszczalny

Ø - nierozpuszczalny

Grupa	Wykrywane jony	Odczynniki
I	, ,	strąca osad Ø w Ø w	nie strąca osadów
II	, ,	strąca osad Ø w O w	nie strąca osadów
III	, ,	strąca osad Ø w O w	strąca osad Ø w O w
IV	, ,	strąca osad Ø w O w	strąca osad Ø w O w
V		nie strąca osadów	nie strąca osadów
VI		nie strąca osadów	strąca osad Ø w Ø w

Aniony grupy I i II

I. Identyfikacja grupy I i II anionów - analiza próbna.

1. Wykonanie próby z wodą chlorową (bromową)

Badany roztwór zakwasić 6m HCl i dodać nieco rozpuszczalnika organicznego nie mieszającego się z wodą np.: chloroformu, eteru itp. Następnie stopniowo kroplami dodawać wody chlorowej (bromowej). Próbówkę wstrząsnąć przez chwile, a następnie odstawić celem rozdzielenia faz. Obserwować charakterystyczne zabarwienie warstwy rozpuszczalnika organicznego.

2. Wykonanie reakcji obrączkowej

Do nasyconego roztworu
dodać kilka kropli rozcieńczonego
celem zakwaszenia i wymieszać. Następnie po ściankach próbówki ostrożnie wlewać badany roztwór. Obserwować powstanie charakterystycznej obrączki na granicy zetknięcia się płynów.

Odczynniki	Aniony grupy I
	biały serowaty osad fiołkowiejący	jasnożółty serowaty osad zieleniejący na świetle	cytrynowy osad AgI
woda chlorowa + chloroform		żółto-bunatna barwa	różowo-fiołkowa barwa
woda bromowa + chloroform			różowo-fiołkowa barwa
+ temp	odbarwienie	odbarwienie	odbarwienie

Odczynniki	Aniony grupy II
	czarny	biały	biały szklisty osad z roztworów dostat. stężonych
mocne kwasy (np.HCl) + temp	powąchać	perlenie roztworu +brunatne dymy	powąchać ocet
	czarny osad	pomarańczowo-brunatny osad	czerwono-brunatny osad
reakcja obrączkowa		brunatna obrączka
+ temp	odbarwienie	odbarwienie	nieodbarwia

II. Reakcje charakterystyczne I grupy.

- anion chlorkowy

Anion kwasu chlorowodorowego HCl.

1.
wytrąca biały serowaty osad fiołkowiejący na świetle. Nie rozpuszczalny w wodzie i
. Rozpuszczalny w
, cyjanku potasu KCN oraz w tiosiarczanie sodu
.

chlorek diaminasrebra

dicyjanosrebrzan potasu

ditriosiarczanosrebrzan sodu

2. Chlorek w środowisku silnie kwaśnym na gorąco odbarwiają roztwór
.

- anion bromkowy

Anion kwasu bromowego HBr

1.
wytraca jasnożółty serowaty osad zieleniejący na świetle.

Ø w wodzie i

O w KCN i

O trudno w

bromek srebra

Równania rozpuszczalności tak jak przy chlorkach.

2. Woda chlorowa ( roztwór wodny wolnego chloru
) utlenia jony
do wolnego bromu. Brom ten rozpuszcza się w warstwie rozpuszczalnika organicznego zabarwiając go na kolor żółto-brunatny.

3. Bromki w środowisku kwaśnym na gorąco odbarwiają roztwór
. Reakcja jak przy chlorkach. Wydziela się wolny brom.

- anion jodkowy

Anion kwasu jodowodorowego HI

1.
wytraca cytrynowy serowaty osad.

Ø w wodzie,
i

O w KCN i

jodek srebra

Równania rozpuszczalności jak przy chlorkach.

2.Woda chlorowa utlenia
do wolnego jodu barwiąc barwę rozpuszczalnika organicznego na kolor różowo-fiołkowy.

2.Woda bromowa utlenia
do wolnego jodu barwiąc barwę rozpuszczalnika organicznego na kolor różowo-fiołkowy.

3. Jodki w środowisku kwaśnym na gorąco odbarwiają roztwór
.

Reakcja jak przy chlorkach, wydziela się wolny
.

III. Reakcje II grupy anionów.

- anion siarczkowy

Anion kwasu siarkowodorowego

1.
wytraca czarny osad.

2. Mocne kwasy nieutleniające np.HCl wypierają z siarczków siarkowodór, który poznajemy po zapachu.

3.
wytrąca czarny osad

4. Siarczki na gorąco w środowisku kwaśnym odbarwiają roztwór
.

- anion azotanowy (III)

Anion słabego kwasu azotowego (III), który jest nietrwały i łatwo rozpada się na NO i
. Jego sole są już trwałe.

1.
wytrąca biały osad z roztworów dostatecznie stężonych i rozpuszczalnym w nadmiarze rozpuszczalnika i rozpuszczalny w kwasie azotowym.

azotan (III) srebra

2. Mocne kwasy wydzielają z azotanów (III) tlenki azotu. Obserwujemy perlenie roztworu i brunatne dymy.

<- nietrwały rozkłada się

brunatne dymu

brunatne dymu

3.
wytrąca pomarańczowo-brunatny osad.

	azotan (III) żelaza (III)

4. Azotan (III) daje reakcje obrączkową.

Polega ona na redukcji
do tlenku NO w środowisku kwaśnym pod wpływem
. Jednocześnie siarczan żelaza (II) utlenia się do siarczanu żelaza (III).

siarczannitrozylżelaza (II) brunatna obrączka

NO-nitrozyl

5.Azotan (III) w środowisku kwasnym odbarwia roztwór

- anion octanowy

1.
wytrąca biały szklisty osad z roztworów dostatecznie stężonych.

octan srebra

2. Mocne kwasy wypierają z octanów kwas octowy który po ogrzaniu rozpoznajemy po zapachu.

3.
daje roztwór barwy czerwono-brunatnej.

octan żelaza (III)

IV. Identyfikacja anionów I i II grupy - analiza kontrolna

Odczynniki	1	2	3	4	5
	biały serowaty osad fiołkowiejący	biały szklisty osad z roztworów dostat. stężonych	czarny	jasnożółty serowaty osad zieleniejący na świetle	cytrynowy osad
		czerwono-brunatny osad	czarny osad
woda chlorowa + chloroform				żółto-bunatna barwa	różowo-fiołkowa barwa
mocne kwasy (np.HCl) + temp		powąchać ocet	powąchać
Otrzymany anion

1