pr, 4rok


Ćwiczenia nr 1- Jakubiec

  1. KC: Art. 431. Przedsiębiorcą jest osoba fizyczna, osoba prawna i jednostka organizacyjna, o której mowa w art. 331 § 1, prowadząca we własnym imieniu działalność gospodarczą lub zawodową.

  2. Usdg: Art. 4.1. Przedsiębiorcą w rozumieniu ustawy jest osoba fizyczna, osoba prawna i jednostka organizacyjna niebędąca osobą prawną, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną - wykonująca we własnym imieniu działalność gospodarczą.

Za przedsiębiorców uznaje się także wspólników spółki cywilnej w zakresie wykonywanej przez nich działalności gospodarczej.

Cechy przedsiębiorcy:

  1. ma prowadzić działalność gospod.

  2. we własnym imieniu

  3. zarobkową

  4. zorganizowaną

  5. ciągłą

  6. o charakterze zawodowym (profesjonalną)

W powyższych przesłankach mieszczą się różnice między cechami przedsiębiorcy z u.s.g (art. 2) i kc (art. 431). Katner uważa, że określenie przedsiębiorcy w kc jest wadliwe. Po pierwsze, dlatego że odłącza działalność gospodarczą do działalności zawodowej. Myli przez to podejmowanie działalności gospodarczej z wykonywaniem zawodu, a poza tym usiłuje przekonać o tym, że można być przedsiębiorcą wykonując zawód a nie wykonując działalności gosp. Zaś po drugie w kc używa się pojęcia działalność gosp., lecz tego pojęcia się tam nie definiuje.

Przedsiębiorcą może być:

  1. osoba fiz.

  2. osoba pr.

  3. j.org , której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną( np. osobowe spółki pr. handlowego: jawna, partnerska, komandytowa, komandytowo-akcyjna)

Ostatni podmiot powstał poprzez wprowadzenie art. 331 do kc czyli osoby prawnej ułomnej (niepełnej). Ten podmiot w zakresie przyznanej jej zd. pr będzie mógł lub nie będzie mógł prowadzić działalność gosp., wszystko zależy od zakresu przyznanej przez ustawę zd. prawnej

Ewolucja pojęcia:

  1. Kupiec (art. 2 kh) - kupcem jest kto we własnym imieniu prowadzi przedsięb. zarobkowe

  1. Podmiot gosp. - os. f , os. pr. i inna j. org. , która na podstawie odrębnych przepisów uprawniona jest do prowadzenia działalności gosp. (ustawa z 88')

Ustawa z 88' stanowiła o j. org. , która na mocy szczególnych przepisów może prowadzić działalność gosp. Dało to asumpt do tego by przyjąć, że wszelkie j.org , które nie mają os. pr. mogą prowadzić działalność gosp. na równi z os. fiz czy os. pr. W tamtych czasach dominowały dążenia do jak najszerszego uregulowania działalności gosp.. Doprowadziło to do zakwalifikowania do tychże j.org także spółki cywilne. Spowodowało to sytuacje nie do przyjęcia, kiedy to umowa pr. cywilnego stała się podmiotem prawa!!!! Powstało ich około 800.000 , rejestrowały się one w gminie. Powszechność spółek cywilnych w rozwijaniu przedsiębiorczości indywidualnych o małym kapitale początkowym sprzyjała stanowisku doktryny i orzecznictwa w pierwszym okresie transformacji gospodarczej, aby traktować tę spółkę jako pełnoprawnego, samodzielnego uczestnika obrotu. Uczestnik ten stał się nie tylko stroną umów, ale uzyskiwał atrybuty podmiotowe, upodabniające spółkę cywilną do podmiotu mającego wszelkie uprawnienia przedsiębiorcy:

  1. do zajmowania pozycji strony przed sądem gosp. (zdolność sądowa)

  2. do upadłości i zdolności układowej

  3. do zaciągania pod swoją nazwą zobowiązań (spółka cywilna jest odrębnym podmiotem gospodarczym względem wspólników)

  4. do posiadania majątku

  5. do reprezentacji w stosunkach zewnętrznych np. przez zarząd

W drugiej połowie lat 90. zaczęły przeważać poglądy coraz ostrożniej wypowiadające się za samodzielnością spółki cywilnej

SN 95' nie jest uzasadnione przeciwstawianie spółki cywilnej jej wspólnikom i zajmowanie stanowiska, że proces przeciwko spółce cywilnej nie jest procesem wspólników. Pozwanie spółki cywilnej wymaga wskazania jej wspólników, dlatego że proces przeciwko spółce jest w istocie procesem przeciwko jej wspólnikom, bo do nich należy pełnia praw i obowiązków w spółce i im tylko przysługuje zdolność sądowa.

Wszelkie wątpliwości rozwiało orzeczenie SN z 98', w którym zdecydowanie stwierdził, że spółka cywilna pozostaje według prawa organizacją wspólników związanych wspólnością celu gospodarczego i współwłasnością łączną, a podmiotowość prawna przysługuje tylko wspólnikom!

Dziś art. 4 ust. 2 za przedsiębiorców uznaje wspólników spółki cywilnej. Spółka cywilna nie ma siedziby , ma jedynie adres (art. 25 kc).Spółka cywilna nie nadaje się do większej działalności gosp.

Art. 26 § 4 ksh - nakazuje przekształcenie spółki cywilnej w spółkę jawną.

KRS umożliwia sprawdzenie danego podmiotu prowadzącego działalność gosp. np. spółki jawnej

  1. Przedsiębiorca - pojawiło się w roku 96' , a obowiązuje od 2001r. Oznaczenie osoby, która prowadzi działalność gosp.

Usdg:

Art. 2.Działalnością gospodarczą jest zarobkowa działalność wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie kopalin ze złóż, a także działalność zawodowa, wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły.

Co to jest działalność gospodarcza? Jakie musi spełniać warunki?

Nie ma przedsiębiorcy gdy nie ma celu zarobkowego. Powstaje pytanie czy działalność ma być dochodowa, otóż może ona być nawet deficytowa. Jednak straty nie mogą być tak duże aby dany przedsiębiorca nie mógł pokrywać kosztów swojej działalności. Z założenia ma być założona dla osiągania korzyści majątkowych.

Zaznaczyć należy, że sama odpłatność lub nieodpłatność świadczeń nie stanowi o zarobkowym lub niezarobkowym charakterze działalności; istotne jest, czy celem działalności jest uzyskanie dochodu, którego odpłatność może być elementem, czy też nie jest to cel działalności.

Wyróżniamy 3 kategorie działalności:

  1. dla zysku (for profit) - klasyczna działalność przedsiębiorcy

  2. bez zysku (non profit) - nie jest przedsiębiorcą

  3. nie dla zysku (not for profit) - dany podmiot nie działa dla własnego zysku, może być przedsiębiorcą w pewnym zakresie swojej działalności gdyż działa dla zysku ale innego podmiotu i tym samym w pewnym zakresie jego działalność ma charakter zarobkowy. (mogą być przedsiębiorcami tylko w pewnym zakresie) --> Katner: ”działalność szemrana”; ucieczka przed fiskusem

Zależy od przedmiotu działalności gosp. Musi się jednak mieścić w funkcjonalnym umożliwieniu prowadzenia działalności gospodarczej. Nie można tego mylić z ujęciem przedsiębiorstwa z art. 551 kc. Zorganizowanie działalności oznacza, że wybrana została forma prawna przedsiębiorczości: spółka handlowa, spółdzielnia, indywidualna działalność itd. Zorganizowanie oznacza także, że przedsiębiorca tworzy potrzebne struktury działalności, zarządzania i nadzoru, w sposób umożliwiający wykonywanie przedmiotu działalności

Ta przesłanka też ma charakter ocenny, ze względu na reguły zdrowego rozsądku. Należy oceniać w każdym konkretnym przypadku. Działalność ma być podejmowana w określonym okresie czasu, ale nie musi trwać cały rok np. stacja narciarska. Chodzi bowiem o stabilność funkcjonowania przedsiębiorcy, stałość, a więc odwrotność przedsięwzięć jednorazowych, okazjonalnych itp. Zwraca się jednak słusznie uwagę, że zbadać trzeba każdy przypadek, ponieważ także jednorazowe wykonanie czynności - z istoty swej handlowej - może stanowić o działalności gospodarczej, np. skorzystanie z uzyskanej informacji i jednorazowe sprowadzenie partii określonych towarów z zagranicy w celu osiągnięcia zysku

Ustawodawca zrezygnował z cechy zawodowego charakter wykonywania działalności gospodarczej. Ustawa p.d.g z 99' przewidywała tą cechę. Zawodowy charakter działalności określa się to mianem zawodowego wykonania (zawodowstwa), czyli posiadania odpowiednich kwalifikacji i umiejętności, odróżniających taką osobę od tzw. profana, czyli osoby niemającej kwalifikacji, wykonującej jakieś czynności po amatorsku

Profesjonalny charakter, cechujący się wyższym poziomem wiedzy niż powszechny.

Katner uważa, że to pominięcie jest błędem a to z tego względu, że kc w wielu przepisach akcentuje profesjonalizm jako cechę przedsiębiorcy i tym samym normując inaczej stosunki takiego podmiotu z profanem (konsumentem) np. art.355§2

Odrębną kwestią od przesłanki zawodowego wykonywania działalności przez przedsiębiorcę jest trafne włączenie do pojęcia działalności gospodarczej działalności osób wykonujących wolne zawody.

Na gruncie nowej ustawy każda działalność zawodowa jest działalnością gosp. Ustawodawca słusznie to podkreślił i tym samym objął pojęciem przedsiębiorcy także przedstawicieli wolnych zawodów. Kc w art. 431 w zły sposób określił przedsiębiorcy gdyż wynika z tego przepisu to, że można być przedsiębiorcą prowadząc działalność zawodową, która jednocześnie nie jest działalnością gospodarczą. U.s.d.g w sposób prawidłowy zdefiniowała pojęcie przedsiębiorcy i działalności gosp. , wskazując , że każda działalność zawodowa jest działalnością gospodarczą.

Jeśli spełnione są powyższe przesłanki zgodnie z art. 2 u.s.d.g mamy do czynienia z działalnością gospodarczą. Jednak aby dany podmiot mógł być uznany za przedsiębiorcę musi ponadto tak określoną działalność gospodarczą wykonywać :

W przeciwieństwie do ustawy z 1988 r. chodzi o wyłączenie możliwości prowadzenia działalności gospodarczej za kogo innego. W dotychczasowej ustawie z 1988 r. była przesłanka „na własny rachunek”. Zmiana prowadzi do tego, aby można było prowadzić działalność gospodarczą, ale wykonując ją także na rzecz innej osoby, np. agent, komisant, którzy są typowymi pośrednikami handlowymi. „We własnym imieniu” występuje nadal, gdy przedsiębiorca posługuje się pełnomocnikiem, pracownikiem, wydzierżawia przedsiębiorstwo, itp.

W prawie występują także podmioty, które z natury rzeczy przedsiębiorcami nie są, ale mogą prowadzić działalność gospodarczą. Przyjmuje się wtedy słusznie, że w tym zakresie - ale tylko w tym - stają się przedsiębiorcami (działalność not for profit). Niektóre z nich, jak fundacje lub stowarzyszenia muszą się wówczas rejestrować w dwóch rejestrach: własnym fundacji i stowarzyszeń KRS oraz w rejestrze przedsiębiorców KRS

Na osobną uwagę zasługuje działalność rzemieślnicza. Rzemiosłem jest zawodowe wykonywanie działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o rzemiośle z 1989r. (nowela 2001), przez osobę fizyczną, z udziałem kwalifikowanej pracy własnej, w imieniu własnym tej osoby i na jej rachunek, przy dopuszczalnym zatrudnieniu do 50 pracowników. Jeżeli ponadto zachowane zostały warunki wykonywania działalności gospodarczej określone ustawą o rzemiośle, to działalność taką można zaliczyć do rzemiosła, a osoby ją wykonujące do rzemieślników.

Rzemieślnicy są przedsiębiorcami w grupie osób fizycznych i jako tacy są wpisywani do EDG.

Określona w Konstytucji w art. 20 i 22. Przepisy konst. mają wpływ na ustawodawstwo zwykłe, ustawa o działalności gosp. z 88' - każdy może prowadzić swobodnie działalność gosp. w granicach prawa. Był to wyraz zliberalizowania gospodarki. Do tamtego czasu na wszelkie przejawy działalności gospodarczej musiała być zgoda, aprobata organu adm. państw. Pierwsze konstytucyjne ujęcie tej zasady pojawiło się w noweli konstytucji z 1989r.

Zasada ta oznacza, że każdy może:

Wiąże się ta zasada także z wolnością wewnętrzne, dowolnie kształtować stosunki wewnętrzne w ramach podmiotu powołanego do prowadzenia działalności gosp.

Obecnie SN przywołuje powyższą zasadę dla stosunków wewnętrznych, dla przepisów ustrojowych. Co do niedawna było nie do pomyślenia gdyż większość tych przepisów ustrojowych to iuris cogentis.

Ingerencja org. państw. czy też org. założycielskich musi być przewidziana ustawą, innymi słowy musi to przewidywać ustawa np. ustawa o przedsięb. państwowych

Przedsiębiorca ma móc swobodnie prowadzić działalność gosp. w związku z tym ta ingerencja musi być ograniczona, takie jest ratio legis tego przepisu.

Najpoważniejszym ograniczeniem tej zasady jest art. 22 Konstytucji, który stanowi, że ograniczenie wolności działalności gosp. jest dopuszczalne tylko na drodze ustawy i tylko ze względu na ważny interes publiczny.

Wyróżniamy 3 ograniczenia:

      1. koncesje

      2. zezwolenia

      3. działalność regulowana

Ustawa prawo działalności gosp. z 99' po raz pierwszy rozdzieliła koncesje i zezwolenie. Walorem tej ustawy było wyraźne określenie, czym jest koncesja, a czym zezwolenie oraz jakie muszą zostać spełnione warunki prawne, aby je uzyskać.

U.s.d.g. w art. 15 wskazuje 2 ograniczenia swobody działalności gosp. , jednak w końcowym fragmencie przepisu znajduje się sformułowanie „z zastrzeżeniem art. 75”. Gdy zajrzymy do art. 75 u.s.d.g. zauważymy , że ustawodawca nadal przewiduje 3 ograniczenia działalności gosp., a mianowicie:

Koncesje - były zawsze najpoważniejszym ograniczeniem wolności gosp. , gdyż są one związane z decyzją adm. wydaną w drodze uznania adm. Ustawodawca wskazuje obecnie prawne przesłanki wydania decyzji odmownej i nie udzielenia koncesji, odmowa nie jest zatem dowolna (art. 56). Liczba rodzajów działalności gosp. poddanej koncesjom została wskazana w art. 46 u.s.d.g i jest to działalności gospodarcza w zakresie: 

Dyskutowany jest problem, co uczynić w sytuacji , gdy jest ograniczona liczba koncesji przewidzianych do udzielenia, mniejsza niż liczba przedsiębiorców spełniających ustawowe warunki jej uzyskania. W prawie działalności gosp. przyjęto formę rozprawy administracyjnej, przewidzianej jako środek na takie sytuacje przez kpa. Nowa u.s.d.g. wprowadziło w to miejsce przetarg, którego przedmiotem jest udzielenie koncesji. Przetarg jednak wygrywa nie ten , kto ma się okazać najlepszy wśród równych, lecz ten, kto najwięcej zapłaci za koncesję.

Rozszerzenie katalogu działalności podlegających koncesjonowaniu może zostać wprowadzone tylko ze względu na bezpieczeństwo państwa lub obywateli albo inny ważny interes publiczny a ponadto wymaga to zmiany u.s.d.g !!!

Koncesji udziela się na czas oznaczony, nie krótszy niż 5 lat i nie dłuższy niż 50 lat.

Zezwolenia - ustawa musi stanowić, że dana działalność podlega zezwoleniu. Ustawa musi ponadto wskazywać jakie przesłanki muszą być spełnione przez podmiot ubiegający się o zezwolenie. Jeśli podmiot spełni te przesłanki , org. adm. publ. nie może wydać decyzji odmawiającej zezwolenia.

Podsumowując zezwolenie jest decyzją adm. wydawana zawsze jak zadanie z zakresu administracji publ. przez odpowiedniego ministra lub przez org. jst w sytuacji, w której podmiot ubiegający się o zezwolenie spełni warunki ustawowe na podejmowanie i wykonywanie konkretnej działalności. Art. 75 określa rodzaje działalności gospod. podlegające zezwoleniu:

Działalność regulowana - przedsiębiorca może ją wykonywać jeżeli spełnia szczególne warunki określone przepisami ustawy, po uzyskaniu wpisu w rejestrze działalności regulowanej. Rejestr ten jest jawny. Przedsięb. sam ocenia czy spełnia przesłanki i naraża się na to, że jeżeli przyjdzie kontrola będzie musiał on udowodnić te przesłanki. Jeśli nie udowodni podlega określonej sankcji np. zakaz prowadzenia działalności na 3 lata. Art.5 w pkt. 5 określa działalność regulowaną - działalność gospodarczą, której wykonywanie wymaga spełnienia szczególnych warunków, określonych przepisami prawa. Definicja ta nic nie wyjaśnia i więcej można się dowiedzieć z art. 64 u.s.d.g. :

Art. 64. 1. Jeżeli przepis odrębnej ustawy stanowi, że dany rodzaj działalności jest działalnością regulowaną w rozumieniu niniejszej ustawy, przedsiębiorca może wykonywać tę działalność, jeżeli spełnia szczególne warunki określone przepisami tej odrębnej ustawy i po uzyskaniu wpisu w rejestrze działalności regulowanej, z zastrzeżeniem art. 75.  

2. Wpis do rejestru działalności regulowanej podlega opłacie skarbowej, chyba że przepisy odrębne stanowią inaczej.

Przykłady działalności regulowanej należy poszukiwać zgodnie z art.64 należy szukać w odrębnych ustawach, będą to ustawy dotyczące:

Do roku 89' regulacja prawna dział. gosp. mieściła się w przepisach dotyczących j.g.u. oraz nie obowiązujący już od roku 1990 art. 33 § 2 kc. Wyróżnienie to wynikało z poddania ogółu gosp. reglamentacji państwowej tych podmiotów, które nie były państwowe (własność państwowa i społeczna) Nie było innych podmiotów gosp.

Ustawa z 23.XII.88 (w.ż 1.01.89' ) wprowadziła reguły gosp. opartej na zasadach prawdziwej ekonomii, grze rynkowej podaży i popytu , równości podmiotów, wolności podejmowania i prowadzenia działalności.

Ustawa prawo działalności gosp. z 99' (w.ż 1.01.2001) - jej przepisy pozwalały jasno określić warunki podjęcia działalności gosp.

Ustawa o swobodzie działalności gosp. z VII.2004r. (w.ż I.VIII.2004) - wprowadziła działalność regulowaną , tym samym podzieliła reglamentacje działalności gosp. na na 3 rodzaje : koncesje, zezwolenia, działalność regulowaną (art. 64 u.s.g)

Dobrze, że są te ograniczenia gdyż wolność działalności gosp. nie może być dowolnością. np. dziedziny wymagające zabezp. sanitarnego

  1. Publiczni- w zakresie dopuszczalnym prawem. W szczególności:

  1. Prywatni- spółki handlowe, indy wid. Przedsiębiorcy itp.

  1. Typu korporacyjnego- spółki, spółdzielnie.

  2. Typu zakładowego- przedsięb. państwowe, fundacja(gdy prowadzi dział. gosp.)

Os fiz- do EDG (ewidencja dział. gosp.)

Os. pr.- do KRS

Zasada stworzenia korzystnych warunków do funkcjonowania mikroprzesiębiorców oraz małych i średnich przedsiębiorców

Art. 8. 1. Organy administracji publicznej wspierają rozwój przedsiębiorczości, tworząc

korzystne warunki do podejmowania i wykonywania działalności gospodarczej,

w szczególności wspierają mikroprzedsiębiorców oraz małych i średnich przedsiębiorców.

Kryterium wyróżnienia powyższych rodzajów przedsiębiorców jest:

Za mikroprzedsiębiorcę uważa się (art. 104) - przedsiębiorcę, który w co najmniej jednym z dwóch ostatnich lat obrotowych:

1) zatrudniał średniorocznie mniej niż 10 pracowników oraz

2) osiągnął roczny obrót netto ze sprzedaży towarów, wyrobów i usług oraz

operacji finansowych nieprzekraczający równowartości w złotych 2 milionów

euro, lub sumy aktywów jego bilansu sporządzonego na koniec jednego

z tych lat nie przekroczyły równowartości w złotych 2 milionów euro.

Za małego przedsiębiorcę uważa się (art.105) - przedsiębiorcę, który w co najmniej jednym z dwóch ostatnich lat obrotowych:

1) zatrudniał średniorocznie mniej niż 50 pracowników oraz

2) osiągnął roczny obrót netto ze sprzedaży towarów, wyrobów i usług oraz

operacji finansowych nieprzekraczający równowartości w złotych 10 milionów

euro, lub sumy aktywów jego bilansu sporządzonego na koniec jednego

z tych lat nie przekroczyły równowartości w złotych 10 milionów euro.

Za średniego przedsiębiorcę uważa się (art.106) przedsiębiorcę, który w co najmniej jednym z z dwóch ostatnich lat obrotowych:

1) zatrudniał średniorocznie mniej niż 250 pracowników oraz

2) osiągnął roczny obrót netto ze sprzedaży towarów, wyrobów i usług oraz

operacji finansowych nieprzekraczający równowartości w złotych 50 milionów

euro, lub sumy aktywów jego bilansu sporządzonego na koniec jednego

z tych lat nie przekroczyły równowartości w złotych 43 milionów euro.

Obecna regulacja jest zgodna z dyrektywą KE z 2003r. regulującą definicje mikro, małego i średniego przedsiębiorcy.

Ćwiczenie nr 2- Węgierski

Obejmuje ono w szczególności:

1) oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);

2) własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;

3) prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;

4) wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;

5) koncesje, licencje i zezwolenia;

6) patenty i inne prawa własności przemysłowej;

7) majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;

8) tajemnice przedsiębiorstwa;

9) księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

  1. Podmioty

  2. Czynności handlowe

  3. Prawo własności przemysłowej

Prawo firmowe- art. 431 Kc i następne.

Art. 431kc- Przedsiębiorcą jest osoba fizyczna, osoba prawna i jednostka organizacyjna, o której mowa w art. 331 § 1, prowadząca we własnym imieniu działalność gospodarczą lub zawodową.

§ 2. Firmę ujawnia się we właściwym rejestrze, chyba że przepisy odrębne stanowią inaczej

  1. Indywidualizuje przedsiębiorcę

  2. Identyfikuje prowadzoną działalność

0x01 graphic

Jakim dobrem jest firma?

Jest niezbywalna- art. 439 kc §1 . Firma nie może być zbyta.

§ 2. Przedsiębiorca może upoważnić innego przedsiębiorcę do korzystania ze swej firmy, jeżeli nie wprowadza to w błąd.

Art. 551 kc- oznaczenie indywidualizujące- nazwa

Przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

  1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);

Budowa firmy:

  1. korpus (rdzeń)

  2. Dodatek obligatoryjny

  3. Dodatek fakultatywny

Ad. 1

Wyjątki:

  1. Art.434- firmą os. fiz. Jest jej imię i nazwisko.

Firmą osoby fizycznej jest jej imię i nazwisko. Nie wyklucza to włączenia do firmy pseudonimu lub określeń wskazujących na przedmiot działalności przedsiębiorcy, miejsce jej prowadzenia oraz innych określeń dowolnie obranych.

  1. W spółkach osobowych w firmie musi być przynajmniej nazwisko jednego z wspólników, który ponosi odpowiedzialność za zobowiązania spółki- art. 24 ksh.

  2. W spółkach kapitałowych- dowolny rdzeń

Ad. 2

Wyjątek:

Ad. 3

Np. Róża SA Przedsiębiorstwo ogrodnicze

Zasady prawa firmowego:

  1. Jawności- art. 432 kc § 2- . Firmę ujawnia się we właściwym rejestrze, chyba że przepisy odrębne stanowią inaczej

  2. Jedności- przedsiębiorca może mieć jedną firmę bez względu na to ile rodzajów działalności gosp. prowadzi i bez względu na to czy ma jedną siedzibę czy oddziały

Art. 436. Firma oddziału osoby prawnej zawiera pełną nazwę tej osoby oraz określenie "oddział" ze wskazaniem miejscowości, w której oddział ma siedzibę. Np. PZU S.A z siedziba w W-wie

  1. Prawdziwości- art. 433 kc § 2- firma nie może wprowadzać w błąd

Art. 433. § 2. Firma nie może wprowadzać w błąd, w szczególności co do osoby przedsiębiorcy, przedmiotu działalności przedsiębiorcy, miejsca działalności, źródeł zaopatrzenia.

Sensu stricto- prawdziwość to zgodność wszystkich danych zawartych w firmie z rzeczywistym stanem rzeczy

Sensu largo- sensu stricto + niewprowadzanie w błąd (lepsze)

  1. Wyłączności firmy/ odróżnialności- Art. 433§ 1. Firma przedsiębiorcy powinna się odróżniać dostatecznie ( ocenne- „na pierwszy rzut oka” ) od firm innych przedsiębiorców prowadzących działalność na tym samym rynku.

Część doktryny odsyła do przepisów dot. Ochrony konsumentów i konkurencji- odsyła do pojęcia rynku właściwego( kryterium geograficzne i branżowe)

Prof. Promińska- ten sam rynek:

  1. Kryterium czasu- prior tempore potior iure- kluczowa zasada

  2. Rynek tej samej klienteli- oferta trafi do tej samej grupy odbiorców

  3. Geograficzne- zakres geograficzny- czy konkurenci będą mogli się spotkać

  1. Zasada ciągłości- art.437 kc- przy każdej zmianie firmy trzeba ujawnić zmianę w KRS

Zmiana firmy wymaga ujawnienia w rejestrze. W razie przekształcenia osoby prawnej można zachować jej dotychczasową firmę z wyjątkiem określenia wskazującego formę prawną osoby prawnej, jeżeli uległa ona zmianie. To samo dotyczy przekształcenia spółki osobowej.

Art.438 kc- firma podlega dziedziczeniu na zasadach ogólnych

Co się dzieje kiedy nazwa firmy jest nazwiskiem wspólnika?

  1. Wspólnik opuszcza firmę- nazwisko pozostaje w nazwie firmy za pisemną zgoda tego wspólnika

  2. Wspólnik umiera- decyduje małżonek i dzieci

  1. Zasada niezbywalności- zbycie imienia i nazwiska jest niemożliwe.

Ochrona firmy

Art4310 kc- firma jest dobrem osobistym o charakterze niematerialnym

Prokura art.1091-1099kc

§ 2. Nie można ograniczyć prokury ze skutkiem wobec osób trzecich, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej.

§ 2. Prokurentem może być osoba fizyczna mająca pełną zdolność do czynności prawnych.

Art. 99. § 1. Jeżeli do ważności czynności prawnej potrzebna jest szczególna forma, pełnomocnictwo do dokonania tej czynności powinno być udzielone w tej samej formie.

§ 2. Pełnomocnictwo ogólne powinno być pod rygorem nieważności udzielone na piśmie.

  1. Do zbycia przedsiębiorstwa,

  2. do dokonania czynności prawnej, na podstawie której następuje oddanie go do czasowego korzystania,

  3. oraz do zbywania i obciążania nieruchomości

jest wymagane pełnomocnictwo do poszczególnej czynności.

Prokura:

  1. Łączna- kilku osobom łącznie

Art. 1094. § 1. Prokura może być udzielona kilku osobom łącznie (prokura łączna) lub oddzielnie.

§ 2. Kierowane do przedsiębiorcy oświadczenia lub doręczenia pism mogą być dokonywane wobec jednej z osób, którym udzielono prokury łącznie.

  1. Oddziałowa- prokurent dokonuje czynności w związku z oddziałem przedsiębiorstwa.

Art. 1095. Prokurę można ograniczyć do zakresu spraw wpisanych do rejestru oddziału przedsiębiorstwa (prokura oddziałowa).

Art. 1096. Prokura nie może być przeniesiona. Prokurent może ustanowić pełnomocnika do poszczególnej czynności lub pewnego rodzaju czynności.