protokół SMTP

(Simple Mail Transfer Protocol): protokół komunikacyjny opisujący sposób przekazywania poczty elektronicznej w Internecie. SMTP to względnie prosty, tekstowy protokół, w którym określa się co najmniej jednego odbiorcę wiadomości (w większości przypadków weryfikowane jest jego istnienie), a następnie przekazuje treść wiadomości. Demon SMTP działa najczęściej na porcie 25.

SMTP nie pozwala na pobieranie wiadomości ze zdalnego serwera. Do tego celu służą POP3 lub IMAP.

Poniżej przedstawiona jest przykładowa sesja SMTP (z serwerem exim), w której klient kolejno:

· rozpoczyna połączenie z serwerem (polecenie helo),

· podaje adres nadawcy (polecenie mail from),

· podaje adres odbiorcy (polecenie rcpt to),

· wpisuje wiadomość· (polecenie data),

· kończy sesję (polecenie quit).

Frame Relay

1. Frame relay siecią z komutacją pakietów, powszechnie używaną jako łącze sieci WAN do przyłączania odległych stanowisk.

Jest to udoskonalenie przestarzalej sieci X.25, która jest oparta na anlogowych systemach transmisji i korzystały z okablowania miedzianego, dlatego jest bardziej zawodna i podatna na błędy.

Dlatego też sieć Frame Relay jest oparta na transmisjach cyfrowych, nośnikach światłowodowych.

Prędkości w sieci typu Frame Relay wynoszą od 56Kbps do T3 (45Mbps)

2.

Sieć ta istnieje tylko w dwóch najniższych warstwach modelu OSI:
-warstwie fizycznej,

-warstwie łącza danych

Na każdym końcu łącza są routery, które przyłączają sieci do Frame relay.

Oddalone stanowiska płacą jedynie za linię dzierżawioną łączącą je z dostawcą, natomiast dostawca odpowiada za komunikcję między stanowiskami.

Sieć frame relay jest bardzo niezawodna.

Porównanie schematu sieci dzierżawionej i sieci typu Fame Relay

3. Możliwości sieci typu Frame Relay

Sieć Frame Relay jest tańsza przy tworzeniu sieci WAN.

Cena dzierżawy nie jest uzależniona od odległości między którymi są realizowane połączenia.

Organizacje mogą się łączyć ze sobą za darmo przy pomocy umownej

`chmury', która udostępnia również sieć Internet jak i zabezpieczenia: firewall.

Tylko przy połączeniu poniżej 16 km tańsza jest linia dzierżawiona.
Cena równowagi rynkowej sieci dzierżawionej a frame relay oscyluje między 16-tym a 32-gim kilometrem.

Natomiast powyżej 32km znacznie tańsza jest sieć typu Frame Relay

Instalacja linii dzierżawionej jest droga. We Frame Relay wystarczy skonfigurować kolejny stały lub komutoway obwód wirtualny.

Wyróżniamy dwa rodzaje kanałów wirtualnych:
Stałe obwody wirtualne(PVC) - tworzony podczas konfiguracji, zapewnia, że dane między punktami będą podążać tą samą ścieżką

komutowane obwody wirtualne(SVC) - obliczają ścieżkę za każdym inicjowanym połączeniem, czyli mogą omijać miejsca awarii sieci.

Jeżeli nastąpi zerwanie połączenia, to ruch nie będzie na nowo prowadzony, wystąpi tylko opóźnienie. Ewentualnie transmisja odbędzie się inną ścieżką.

Wykorzystuje statyczne multipleksowanie, co powoduje ze pasmo jest ustalane w zależności od potrzeb:

-jeżeli pasmo jest nieużywane to zostaje ono zmniejszone

-jeżeli pasmo jest bardzo używane to może zostać rozszerzone

Przy czym, przy nieużywanym paśmie nie płacimy za jego korzystanie, jak to jest w przypadku linii dzierżawionej, przy paśmie rozszerzonym, naturalnie dopłacamy różnicę w wykorzystaniu pasma.

Czasami występuje multicasting- wysyłanie danych z serwera do wielu odbiorców.

Możliwe jest również rozwiązanie hybrydowe, tzn w przypadku gdy np. pasmo zostanie przekroczone, transmisja jest nadal prowadzona jednakże ze zmnejszoną przepustowością.

Porównanie stałych kanałów wirtualnych i komutowanych kanałów wirutalnych:

Bardzo ekonomiczne jest przesyłanie głosu, zabiera on tylko 22% typowej szerokości pasma dostępnej w obwodach przesyłających głos. Głos jest kompresowany i multipleksowany.

Telnet

Telnet - standard protokołu komunikacyjnego używanego w sieciach komputerowych do obsługi odległego terminala w architekturze klient-serwer.

Telnet jest usługą (programem) pozwalającą na zdalne połączenie się komputera (terminala) z oddalonym od niego komputerem (serwerem) przy użyciu sieci, wykorzystując do tego celu protokół TCP/IP oraz standardowo przypisany port 23. Umożliwia on zatem ustanowienie użytkownikowi zdalnej sesji na serwerze tak jak gdyby siedział tuż przed nim.

Protokół obsługuje tylko terminale alfanumeryczne, co oznacza, że nie obsługuje myszy ani innych urządzeń wskazujących. Nie obsługuje także graficznych interfejsów użytkownika. Wszystkie polecenia muszą być wprowadzane w trybie znakowym w wierszu poleceń. Polecenia wydawane za pomocą naszego komputera przysłane są poprzez sieć do serwera, na którym zainstalowane jest oprogramowanie serwera telnetu. W odpowiedzi serwer odsyła nam komunikaty, które następnie wyświetlane są na naszym ekranie.

Do korzystania z tej usługi niezbędne jest posiadanie na serwerze konta typu shell. Na niektórych serwerach administratorzy zakładają konta gościnne, które nie wymagają podania hasła, lub hasła te są publicznie podawane. Jednakże ze względów nadmiernego wykorzystywania takich kont, administratorzy wprowadzili możliwość używania tylko potrzebnych aplikacji, które mogą być wykorzystane na danym serwerze. Po połączeniu się z serwerem, na którym posiadamy konto shell program zapyta nas o identyfikator użytkownika (login) i hasło dostępu (password). Usługa Telnet umożliwia zatem pracę na zdalnym komputerze bez konieczności siedzenia bezpośrednio przed nim. Uruchomienie tej usługi wykonuje się poprzez wpisanie polecenia:

telnet adres

gdzie adres jest adresem IP komputera, z którym chcemy się połączyć, bądź jego nazwą domenową, gdyż telnet dopuszcza obie te formy podawania adresu. Po nawiązaniu połączenia telnet wyświetli nam informację o wersji systemu operacyjnego serwera, jego nazwie oraz numerze wirtualnego terminala (np. ttyp0, ttyp1, ttyp2, itd…) Następnym krokiem jaki musimy wykonać w celu zalogowania się do serwera to podanie użytkownika oraz hasła (login i password).

---