Kryterium Nyquista
Rozważmy dwa układy otwarte, których charakterystyki amplitudowo-fazowe przedstawiono na rysunku. Układ `a' będzie po zamknięciu stabilny, natomiast układ `b' niestabilny. Z kryterium Nyquista wynika bezpośrednio warunek stabilności:
|G0(jωx)|<1
Gdzie ωx jest pulsacją, dla której
arg G0(jωx)= -180°
Na wykresie można określić tzw. Zapas stabilności układu `a' w postaci zapasu modułu ∆M i zapasu fazy ∆φ.
Jeżeli charakterystyka częstotliwościowa układu otwartego podana jest w postaci logarytmicznych charakterystyk amplitudowej L(ω) i fazowej (φ)ω, to warunek |G0(jωx)|<1
Można zastąpić równoważnym warunkiem
L(ωx) = 20log|G0(jωx)|<0
Kryterium stabilności można zdefiniować:
Zamknięty układ regulacji automatycznej jest stabilny wtedy, gdy logarytmiczna charakterystyka amplitudowa układu otwartego ma wartość ujemną przy pulsacji odpowiadającej przesunięciu fazowemu - 180°
Układy niestabilne nie mają zapasu modułu ∆L ani zapasu fazy ∆φ, dlatego niekiedy wyznacza się dla tych układów ujemne wartości ∆L , ∆φ aby wiedzieć o ile skorygować parametry układu dla uzyskania stabilności.
W przypadku układów o charakterystykach bardziej złożonych,
istnieje kilka pulsacji ωx, dla których charakterystyka fazowa przyjmuje wartośc -180°. Każdej z tych pulsacji odpowiada jedna wartość logarytmicznej charakterystyki amplitudowej L(ω). Jeżeli układ otwarty jest stabilny, to układ zamknięty stabilny jest wtedy, gdy liczba wartości dodatnich L(ωx) jest parzysta, a niestabilny - gdy liczba wartości dodatnich L(ωx) jest nieparzysta.
Kryterium Nyquista umożliwia nie tylko latwe sprawdzenie stabilności oraz wyznaczenie zapasów modułu i fazy, lecz pozwala również projektantowi na dokładną ocenę wpływu poszczególnych parametrów układu na stabilność oraz na kształtowanie własności układu przez dobór określonych wartości tych parametrów lub przez dodanie elementów korekcyjnych.