Politechnika Śląska w Katowicach
POMIAR CZASU ZDERZEŃ KUL I WYZNACZENIE PARAMETRÓW DEFORMACJI
Grupa T 11
Sekcja 6
Kałuża Sebastian
Mul Paweł
Cieślar Łukasz
OPIS UKŁADU POMIAROWEGO
Do pomiaru czasu zderzeń kul wykorzystaliśmy zjawisko rozładowania kondensatora, którego okładki są połączone ze zderzającymi się kulami. Rozładowanie naładowanego elektrycznie kondensatora następuje w czasie, gdy kulki stykają się ze sobą. Przez ten czas w obwodzie składającym się z kondensatora o pojemności elektrycznej C i oporu R płynie prąd elektryczny. Mierzona woltomierzem różnica potencjałów U pomiędzy okładkami kondensatora zmienia się wraz z czasem trwania zderzenia zgodnie ze wzorem:
gdzie: Uo - napięcie na kondensatorze przed rozpoczęciem rozładowania.
Schemat układu do pomiaru czasu zderzeń kul.
(wstawić układ ze strony 153)
Z - zasilacz
W1, W2 - wyłączniki
C - kondensator
V - woltomierz
R - opornik o regulowanej rezystancji
EL - elektromagnesy
PRZEBIEG ĆWICZENIA
1. Zmontowanie układu pomiarowego wg. powyższego schematu pomiarowego.
2. 5-krotny pomiar odległości kul od podstawy, gdy kule zwisają swobodnie. Zanotowanie pojemności kondensatora C oraz średnicy kul d.
3. Włączenie zasilacza i ustawienie napięcia 30 V. Odchylenie kulek i 5-krotny pomiar ich odległości od podstawy.
4. Naładowanie kondensatora poprzez zamknięcie na kilka sekund wyłącznika W1 i zanotowanie napięcia Uo, jakie wskazuje woltomierz.
5. Zwolnienie kul przez naciśnięcie wyłącznika W2. Zanotowanie napięcia U w chwilę po zderzeniu.
6. Powtórzenie pomiarów dla 15 wartości R.
OPRACOWANIE WYNIKÓW
1. Obliczenie wartość średnich oraz odchyleń standardowych następujących wielkości:
a) odległość kul od podstawy, gdy kule zwisają swobodnie
Obliczona wartość wynosi:
L1 = (0,105 ± 0,0006) [m]
b) odległość kul od podstawy, gdy znajdują się przy elektromagnesach
Wyznaczona odległość wynosi:
L2 = (0,119 ± 0,0003) [m]
c) napięcia U (odczytane w chwilę po zderzeniu)
Wyniki obliczeń dla różnych wartości rezystancji R zawiera tabela:
R [] |
Usr [V] |
σ |
1 |
0,32 |
0,04 |
2 |
0,60 |
0,10 |
3 |
1,82 |
0,08 |
4 |
3,34 |
0,15 |
5 |
4,88 |
0,11 |
6 |
6,44 |
0,23 |
7 |
8,12 |
0,18 |
8 |
9,30 |
0,17 |
9 |
10,48 |
0,24 |
10 |
11,58 |
0,16 |
11 |
12,68 |
0,28 |
12 |
13,56 |
0,25 |
13 |
14,44 |
0,25 |
14 |
15,02 |
0,13 |
15 |
15,66 |
0,05 |
2. Sporządzenie wykresu zależności 1/ln(Uo/Usr) = f(R) - WYKRES 1.
U0 = 30,1 [V].
R [] |
Usr [V] |
1/ln(Uo/U) [1] |
1 |
0,32 |
0,21 |
2 |
0,60 |
0,26 |
3 |
1,82 |
0,35 |
4 |
3,34 |
0,45 |
5 |
4,88 |
0,55 |
6 |
6,44 |
0,67 |
7 |
8,12 |
0,77 |
8 |
9,30 |
0,85 |
9 |
10,48 |
0,95 |
10 |
11,58 |
1,05 |
11 |
12,68 |
1,16 |
12 |
13,56 |
1,25 |
13 |
14,44 |
1,37 |
14 |
15,02 |
1,49 |
15 |
15,66 |
1,54 |
3. Obliczenie współczynników kierunkowych prostej aproksymującej wyniki przedstawione na wykresie 1/ln(Uo/U) = f(R).
Wyznaczone współczynniki prostej 1/ln(Uo/U) = aR + b :
a = 99,1 ×10- 3 [1/]
b = 68,1 ×10- 3 [1]
Sa= 0,11 ×10-2 [1/]
Sb= 1,01 ×10-2 [1]
4. Obliczenie czasu rozładowania kondensatora.
W obliczeniach wykorzystujemy następujący wzór:
gdzie:
Porównując powyższy wzór z równaniem prostej aproksymującej:
1/ln(Uo/U) = aR + b
otrzymujemy wzór na czas rozładowania kondensatora:
gdzie:
C = 10- 6 [F] - pojemność kondensatora
a = (99,1 ± 6,1) ×10- 3 [1/] - współczynnik kierunkowy prostej aproksymującej
Obliczenie niepewności t czasu rozładowania kondensatora.
Czas rozładowania kondensatora t wynosi:
t = (0,101 ± 0,012) ×10- 4 [s]
5. Obliczenie wielkości h ugięcia czaszy kuli podczas zderzenia.
Obliczenia wykonujemy wg. wzoru:
gdzie:
t = (0,101 ± 0,012) ×10- 4 [s] - czas rozładowania kondensatora
g = 9,81 [m/s2] - przyspieszenie grawitacyjne
H = L2 - L1 = 14,0 ×10- 3 - różnica wysokości kul
Niepewność wyznaczenia różnicy wysokości kul wynosi:
H = (14,0 ± 0,1) ×10- 3 [m].
Niepewność ugięcia h czaszy kuli podczas zderzenia.
Wyznaczona wartość h ugięcia czaszy wynosi:
h = (2,65 ± 0,101) ×10- 6 [m]
6. Obliczenie modułu sprężystości kuli.
Wzór do wyznaczania E jest następujący:
gdzie:
m = 131,78 ×10- 3 [kg] - masa kuli
= 0,26 - współczynnik Poissona dla żelaza lanego
d = (2,96
0,3) ×10-2 [m] - średnica kul
t = (0,101 ± 0,012) ×10- 4 [s] - czas rozładowania kondensatora
h = (2,65 ± 0,101) ×10- 6 [m] - ugięcie czaszy kuli
Niepewność wyznaczenia E modułu sprężystości kuli.
Moduł sprężystości kuli wynosi:
E = (13,16 ± 3,6) ×1012 [N/m2]
7. Porównanie wyznaczonego modułu sprężystości E z wartością tablicową Et.
E = (13,16 ± 3,6) ×1012 [N/m2] - moduł sprężystości wyznaczony doświadczalnie
Et = 219 ×109 [N/m2] - wartość odczytana z tablic (dla stali)
W obliczeniach uzyskaliśmy błąd względny procentowy = 47,16%.
ZESTAWIENIE WYNIKÓW POMIARÓW
t = (0,101 ± 0,012) ×10- 4 [s] - czas rozładowania kondensatora
h = (2,65 ± 0,101) ×10- 6 [m] - ugięcie czaszy kuli
E = (13,16 ± 3,6) ×1012 [N/m2] - moduł sprężystości kuli
= 47,16% - błąd względny uzyskany z porównania obliczonego modułu sprężystości z danymi tablicowymi.
Współczynnik prostej 1/ln(Uo/U) = aR + b
a = 99,1 ×10- 3 [1/] Sa = 0,11 ×10-2
b = 68,1 ×10- 3 [1] Sb =1,01 ×10-2
L1 = (0,105 ± 0,000312) [m] - odległość kul od podstawy, gdy kule zwisają swobodnie
L2 = (0,119 ± 0,0003) [m] -odległość kul od podstawy, gdy dotykają elektromagnesów
WNIOSKI
Na podstawie wykresu zależności 1/ln(Uo/U) = f(R) stwierdzamy, że jest to zależność liniowa. Zależność tą aproksymowaliśmy prostą o równaniu 1/ln(Uo/U) = aR + b gdzie:
a = (99,1 ± 4,3) ×10- 3 [1/]
b = (68,1 ± 6,2) ×10- 3 [1]
Obliczona funkcja posłużyła następnie do wyznaczenia czasu t rozładowania kondensatora. Błąd względny obliczonej wartości E modułu Younga jest spowodowany niepewnościami wyznaczenia wielkości, które zostały użyte do policzenia E. Duża wartość błędu może wynikać z nakładania się kolejnych niepewności.
Obliczenia, na podstawie których wyznaczyliśmy moduł sprężystości kuli opierają się na prawie Hooke'a, mówiącego o tym, że odkształcenie materiału jest proporcjonalne do siły działającej na ciało dla przedziału od zera do punktu będącego granicą sprężystości. Po przekroczeniu granicy sprężystości odkształcenie przestaje być liniową funkcją naprężenia.
8