wykład 5
Ruch obrotowy ciała sztywnego
Równanie toru punktu                s = r φ(t)                       (56)
                                                                    an
              Ao
                                                                  r
        φ                                                      at
                         A    π                    φ
                                                                
Rys.38 Ruch obrotowy wokół stałej osi
   
   
  
    
            (57)

      
             (a)
α
                                                                        
                         Ao
                               A
at
Rys.39 Składowe przyśpieszenia
Przykład 11
Na końcu A nierozciągliwej liny nawiniętej na bęben,
który może obracać się wokół poziomej osi, został przywiązany ciężar (rys.40). Ciężar ten zaczął opadać pionowo w dół ze stałym przyśpieszeniem liniowym o wartości ao. Należy wyznaczyć prędkość kątową i przyśpieszenie kątowe bębna w dowolnej chwili oraz prędkość i przyśpieszenie liniowe punktu leżącego na obwodzie bębna. Promień zewnętrzny bębna równy jest r.
Rozwiązanie                                                B
                                                         ds
                                               dφ                        r
                                                 x    A
                                               dx        
                Rys.40                                    A1 
Przyśpieszenie punktu A     
                       (b)
całkując (b) stronami otrzymamy:

       
        
                  (c)
Prędkość punktu B        
             (d)
Prędkość punktu A jest identyczna jak punktu B, z (c) i (d)
mamy    
        
Korzystając ze wzorów (57) mamy:

,  
, 
Przykład 12
Przyśpieszenie kątowe ε ciała poruszającego się ruchem obrotowym wyrażone jest w zależności od czasu t jako

 przy czym εo i α oznaczają stałe. W chwili t = 0
prędkość kątowa ciała była równa zeru. Należy wyznaczyć prędkość kątową ciała ω jako funkcję czasu t.
Rozwiązanie

          
           

            (e)
dla t = 0         ω = 0   wstawiając to do (e) otrzymujemy

            
                                   (f)
po podstawieniu (f) do (e) mamy, że   
Przykład 13
Na rysunku 41 przedstawiono przekładnię zębatą. Dane:
ω1 = 20 rad/s, r1 = 20 cm, r2 = 10 cm. Określić wartość ω2 =?
Rozwiązanie                              A
ω1 ω2
VA1 VA2
Punkt A jest wspólny dla koła nr.1 i dla koła nr.2 stąd wniosek, że prędkość VA1 musi równać się prędkości VA2
a ponieważ VA1 = ω1r1 i VA2 = ω2r2 stąd ω1r1 = ω2r2
czyli:       
Ruch złożony punktu
Prędkość i przyśpieszenie punktu w ruchu złożonym
ruch bezwzględny ruch względem układu nieruchomego
ruch względny ruch względem układu ruchomego
ruch unoszenia ruch układu ruchomego względem
układu nieruchomego
                                     z                          l
                        Z                  ek                ω
                                                                               y
                                            0             ej 
                                            ei          r
                                   ro                          M
                                                      
                       k            rM
                       0'                   x
                      s i       j                                          Y
                  X          Rys.42 ei , ej , ek ,  i,  j,  k            wersory
0'XYZ          układ nieruchomy        
0xyz             układ ruchomy          układ unoszenia
                        
                                                 (g)
gdzie               
;    
      (h)
Prędkość bezwzględna punktu M
           
                                  (i)
gdzie:
          
 jest prędkością unoszenia w ruchu postępowym  
okładu ruchomego 0xyz względem układu
           nieruchomego.
         
            (j)
                            Vw = w                         Vuob
W równaniu (j) pierwsze trzy składniki = Vw = w, są    
 prędkością względną, natomiast trzy ostatnie = Vuob  są 
składową prędkości unoszenia w ruchu obrotowym.
Ponieważ pochodne wersorów ei,  ej,  ek osi układu ruchomego 0xyz,
obracają się względem osi l z prędkością kątową ω, to pochodne te są równe:  
;  
;  
              (k)
wstawiając (k) do (j) otrzymujemy:
          
                 (l)
Po podstawieniu (l) do (i) otrzymujemy wzór na prędkość
bezwzględną punktu M w ruchu złożonym
          
                         (58)
gdzie:
                   
                                        (59)
Prędkość bezwzględna punktu M w ruchu złożonym jest
wypadkową prędkości unoszenia u i prędkości względnej w
Przyśpieszenie punktu w ruchu złożonym

                       (m)
           
 jest składową przyśpieszenia 
unoszenia w ruchu postępowym układu ruchomego 0xyz
              
  jest składową styczną przyśpieszenia 
unoszenia w ruchu obrotowym układu ruchomego
Po uwzględnieniu (l)
                 

 składowa normalna przyśpieszenia unoszenia
w ruchu obrotowym układu ruchomego.
Rozwinięcie ostatniego wyrazu wzoru (m) uwzględniając (j) mamy       

   (n)
                         aw
aw           przyśpieszenie względne;           
Podstawiając otrzymane wyrażenia do (m), przyśpieszenie
punktu M ma postać:
          
         (61)
                                      au                                  ac

 przyśpieszenie unoszenia      (62)

                        
  przyśpieszenie Coriolisa        (63)
Po wstawieniu (62) i (63) do (61) otrzymujemy
                 
                                       (64)
Przyśpieszenie bezwzględne aM punktu M w ruchu
złożonym równa się sumie wektorowej przyśpieszeń
   unoszenia au , przyśpieszenia względnego aw i 
przyśpieszenia Coriolisa ac .
Przykład 14 Sześcian o boku l = 11cm obraca się wokół przekątnej ściany bocznej BCG0 z prędkością kątową
ω = 12rad/s. Punkt M porusza się po okręgu wpisanym
w ścianę czołową AB0E z prędkością względną w = 2,2m/s.
Obliczyć prędkość bezwzględną VM i przyśpieszenie bezwzględne aM gdy punkt M znajduje się w położeniu N.
                                B  z
                        D                        C
                                                        ω
                A
           Mt=0                                       x
                                                    G              
               
     y                                   ωx
                 E   w  N   r        0            Rys.43

;    
 

;   
;    
Prędkość unoszenia w ruchu postępowym V0 = 0
Prędkość unoszenia u  punktu M; 

Prędkość względna w  punktu M
                         
Zgodnie ze wzorem (58)mamy        
                                      VMx i         VMy j       VMy k
Wartość prędkości bezwzględnej punktu M

Przyśpieszenie bezwzględne aM punktu M obliczamy korzystając ze wzorów (61), (62), (63) i (64)
Składowe przyśpieszenia punktu w ruchu unoszenia 
wynoszą: a0 = 0, aut = 0 bo ε = 0

Przyśpieszenie punktu w ruchu względnym jest równe składowej normalnej w ruchu po okręgu ze stałą prędkością względną w = 2.2m/s, dlatego awt  = 0
                 
Przyśpieszenia Coriolisa

Wektor przyśpieszenia bezwzględnego punktu M

                                  aMxi           aMyj            aMzk
Wartość przyśpieszenia bezwzględnego punktu M



31kin
32kin
33kin
34kin
35kin
36kin
37kin
38kin
πo
an
a
r1
r2
aw