STRUKTURA AGRARNA

STRUKTURA UŻYTKÓW

• użytki rolne 61%

• lasy 29%

• wody 3%

• tereny komunikacyjne 3%

• tereny osiedlowe 2%

• nieużytki 2%

użytki rolne : I - II kl. 3%

III - IV kl. 62%

V - VI kl. 35%

STRUKTURA WŁASNOŚCIOWA

gospodarstwa rolne : 1,9 mln

w tym (obszarowo) : indywidualne 94%

Skarbu Państwa 6%

Średnia powierzchnia gospodarstwa ok. 8ha

Liczba indywidualnych gospodarstw rolnych w grupach obszarowych :

pow. użytków rolnych	1-2	2-5	5-7	7-10	10-15	>15
% ogólnej liczby	23	34	13	13	10	9

LASY :

• w zarządzie LP - 76,7%

• w zarządzie PN - 2,0%

• w Zasobie WRSP - 0,7%

• komunalne - 0,9%

• prywatne - 16,8%

• iglaste 77% pow. w tym So Md 69%, Św 6%

• liściaste 23% pow. w tym Bk 4%, Db Js Kl 6%, Ol 5%, Brz Ak 6%

Ls LAS

USTAWA z dnia 28 września 1991 r. o lasach.

(j.t. Dz. U. Nr 45, poz. 435 z 2005r.)

Lasem w rozumieniu ustawy jest grunt:

• o zwartej powierzchni co najmniej 0,10 ha, pokryty roślinnością leśną (uprawami leśnymi) - drzewami i krzewami oraz runem leśnym - lub przejściowo jej pozbawiony:

a) przeznaczony do produkcji leśnej lub

b) stanowiący rezerwat przyrody lub wchodzący w skład parku narodowego albo

c) wpisany do rejestru zabytków,

• związany z gospodarką leśną, zajęty pod wykorzystywane dla potrzeb gospodarki leśnej: budynki i budowle, urządzenia melioracji wodnych, linie podziału przestrzennego lasu, drogi leśne, tereny pod liniami energetycznymi, szkółki leśne, miejsca składowania drewna, a także wykorzystywany na parkingi leśne i urządzenia turystyczne.

ZASADY GOSPODARKI LEŚNEJ

1) powszechnej ochrony lasów,

W celu zapewnienia powszechnej ochrony lasów właściciele lasów są obowiązani do kształtowania równowagi w ekosystemach leśnych, podnoszenia naturalnej odporności drzewostanów, a w szczególności do :

• wykonywania zabiegów profilaktycznych i ochronnych zapobiegających powstawaniu i rozprzestrzenianiu się pożarów,

• zapobiegania, wykrywania i zwalczania nadmiernie pojawiających i rozprzestrzeniających się organizmów szkodliwych,

• ochrony gleby i wód leśnych.

2) trwałości i ciągłości utrzymania lasów,

Właściciele lasów są obowiązani do trwałego utrzymywania lasów i zapewnienia ciągłości ich użytkowania, a w szczególności do :

• zachowania w lasach roślinności leśnej (upraw leśnych) oraz naturalnych bagien i torfowisk,

• ponownego wprowadzania roślinności leśnej (upraw leśnych) w lasach w okresie do 2 lat od usunięcia drzewostanu, a w razie szkód wywołanych przez pożary i inne klęski żywiołowe - w okresie do 5 lat,

• pielęgnowania i ochrony lasu, w tym również ochrony przeciwpożarowej,

• przebudowy drzewostanu, który nie zapewnia osiągnięcia celów gospodarki leśnej, zawartych w planie urządzenia lasu lub uproszczonym planie urządzenia lasu

• racjonalnego użytkowania lasu w sposób trwale zapewniający optymalną realizację wszystkich jego funkcji przez:

• pozyskiwanie drewna w granicach nie przekraczających możliwości produkcyjnych lasu,

• pozyskiwanie surowców i produktów ubocznego użytkowania lasu w sposób zapewniający możliwość ich biologicznego odtwarzania, a także ochronę runa leśnego.

3) zrównoważonego wykorzystania wszystkich funkcji lasów,

W celu realizacji trwale zrównoważonej gospodarki leśnej Lasy Państwowe obowiązane są w szczególności do:

• inicjowania, koordynowania i prowadzenia okresowej oceny stanu lasów i zasobów leśnych oraz prognozowania zmian w ekosystemach leśnych,

• sporządzania okresowych wielkoobszarowych inwentaryzacji stanu lasów oraz aktualizacji stanu zasobów leśnych,

• prowadzenia banku danych o zasobach leśnych i stanie lasów.

4) powiększania zasobów leśnych

Powiększanie zasobów leśnych następuje w wyniku zalesienia gruntów oraz podwyższania produkcyjności lasu w sposób określony w planie urządzenia lasu.

Do zalesienia mogą być przeznaczone nieużytki, grunty rolne nieprzydatne do produkcji rolnej oraz inne grunty nadające się do zalesienia, a w szczególności:

• grunty położone przy źródliskach rzek lub potoków, na wododziałach, wzdłuż brzegów rzek oraz na obrzeżach jezior i zbiorników wodnych,

• lotne piaski i wydmy piaszczyste,

• strome stoki, zbocza, urwiska i zapadliska,

• hałdy i tereny po wyeksploatowanym piasku, żwirze, torfie i glinie.

Grunty przeznaczone do zalesienia określa miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego lub decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

Obowiązek zalesiania gruntów ciąży na nadleśniczych w odniesieniu do gruntów w zarządzie Lasów Państwowych oraz na właścicielach lub użytkownikach wieczystych pozostałych gruntów.

USTAWA z dnia 29 lipca 2005 r. o zmianie ustawy o lasach oraz ustawy o swobodzie działalności gospodarczej (Dz.U. nr 175 poz. 1460)

4) art. 38 otrzymuje brzmienie:

"Art. 38. 1. Sprzedaż lasów, gruntów i innych nieruchomości Skarbu Państwa znajdujących się w zarządzie Lasów Państwowych, z zastrzeżeniem art. 40a, może następować w przypadkach:

1) zbywania udziałów lasów stanowiących własność Skarbu Państwa we współwłasnościach;

2) regulacji granicy polno-leśnej;

3) stwierdzenia przez nadleśniczego nieprzydatności gruntów, budynków i budowli na potrzeby gospodarki leśnej;

4) zmiany przeznaczenia na cele nieleśne i nierolnicze;

5) podyktowanych ważnymi względami gospodarczymi lub społecznymi, o ile nie narusza to interesu Skarbu Państwa.

2. Sprzedaż, o której mowa w ust. 1 pkt 1-4, wymaga zgody Dyrektora Generalnego, z zastrzeżeniem ust. 3, a sprzedaż, o której mowa w ust. 1 pkt 5, może nastąpić na wniosek Dyrektora Generalnego za zgodą ministra właściwego do spraw środowiska.

3. Nadleśniczy może samodzielnie sprzedać grunty leśne i nieleśne o powierzchni do 1 ha, jeśli stanowią enklawę wśród gruntów innej formy własności.

4. Sprzedaż lasów, gruntów i innych nieruchomości znajdujących się w zarządzie Lasów Państwowych następuje w drodze przetargu publicznego. W przypadku gdy dwukrotnie przeprowadzony przetarg zakończy się wynikiem negatywnym wówczas przedmiot sprzedaży można zbyć w drodze negocjacji cenowej.

5. W razie sprzedaży położonych w granicach administracyjnych miasta lasów, gruntów i innych nieruchomości, o których mowa w ust. 4, gminie służy prawo pierwokupu.

6. Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki i tryb przeprowadzania przetargu publicznego oraz sposób i warunki przeprowadzania negocjacji cenowej w przypadku sprzedaży lasów, gruntów i innych nieruchomości znajdujących się w zarządzie Lasów Państwowych, uwzględniając przejrzystość i sprawność zastosowanych procedur.";

Art. 40a. 1. Lasy Państwowe mogą sprzedawać nieruchomości zabudowane budynkami mieszkalnymi i samodzielne lokale mieszkalne, zwane dalej "lokalami", oraz grunty z budynkami mieszkalnymi w budowie, nieprzydatne Lasom Państwowym.

    2. Ustalenie ceny nieruchomości przy sprzedaży, o której mowa w ust. 1, następuje na zasadach określonych w przepisach o gospodarce nieruchomościami.

    3. Łącznie z lokalami sprzedaje się grunty wraz z przynależnościami, niezbędne do korzystania z lokali. Grunty pod budynkami oraz grunty z budynkami związane, będące przedmiotem sprzedaży, uważa się za grunty wyłączone z produkcji rolnej i leśnej w rozumieniu przepisów o ochronie gruntów rolnych i leśnych. Grunty te podlegają z urzędu ujawnieniu w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego oraz ewidencji gruntów i budynków jako grunty zabudowane.

4. Pracownicy i byli pracownicy Lasów Państwowych mający co najmniej trzyletni okres zatrudnienia w Lasach Państwowych, z wyjątkiem osób, z którymi stosunek pracy rozwiązany został bez wypowiedzenia z winy pracownika, posiadają pierwszeństwo nabycia lokali, których są najemcami i w których mieszkają. Cena sprzedaży lokalu podlega łącznemu obniżeniu o 6 % za każdy rok zatrudnienia w jednostkach organizacyjnych Lasów Państwowych i o 3 % za każdy rok najmu tego lokalu, nie więcej jednak niż o 95 %, a spłata należności może zostać rozłożona na 60 rat miesięcznych, przy czym oprocentowanie nie może przekraczać w stosunku rocznym stopy referencyjnej, określającej minimalne oprocentowanie podstawowych operacji otwartego rynku prowadzonych przez Narodowy Bank Polski, powiększonej o 2 punkty procentowe. Jeżeli osobą uprawnioną jest emeryt lub rencista, cena nabycia lokalu ustalona jest na 5 % jego wartości.

5. Przepis ust. 4 stosuje się również do osób bliskich, pozostałych po pracownikach, które w dniu ich śmierci zamieszkiwały razem z nimi. Przez osoby bliskie rozumie się małżonków oraz wstępnych i zstępnych, a także osoby przysposobione. W razie zbiegu uprawnień do obniżenia należności osób prowadzących wspólne gospodarstwo domowe, okresy zatrudnienia tych osób mogą być sumowane, przy czym łączna obniżka nie może przekraczać 95 % ceny sprzedaży lokalu. Uprawnienie to przysługuje tylko przy nabyciu jednego lokalu

5a. Uprawnienie, o którym mowa w ust. 5, przysługuje osobom bliskim również w stosunku do lokalu, którego prawo najmu osoby te uzyskały w zamian za lokal dotychczas zajmowany w dniu śmierci pracownika lub byłego pracownika Lasów Państwowych. Uprawnienie to przysługuje tylko jednej osobie bliskiej i tylko przy nabyciu jednego lokalu.

5b. Lasy Państwowe żądają zwrotu kwoty równej udzielonej bonifikacie po jej waloryzacji, jeżeli nabywca lokalu, o którym mowa w ust. 4, 5 i 5a, przed upływem 5 lat od dnia jego nabycia zbył ten lokal lub wykorzystał na inne cele niż mieszkalne. Nie dotyczy to zbycia na rzecz osoby bliskiej.

PODATEK LEŚNY

Ustawa z dnia 30.11.2002 o podatku leśnym. Dz.U.02.200.1682

Opodatkowaniu podatkiem leśnym podlegają określone w ustawie lasy, z wyjątkiem lasów zajętych na wykonywanie innej działalności gospodarczej niż działalność leśna. Lasem w rozumieniu ustawy są grunty leśne sklasyfikowane w ewidencji gruntów i budynków jako lasy.

Za działalność leśną, w rozumieniu ustawy, uważa się działalność właścicieli, posiadaczy lub zarządców lasów w zakresie urządzania, ochrony i zagospodarowania lasu, utrzymywania i powiększania zasobów i upraw leśnych, gospodarowania zwierzyną, pozyskiwania - z wyjątkiem skupu - drewna, żywicy, choinek, karpiny, kory, igliwia, zwierzyny oraz płodów runa leśnego, a także sprzedaż tych produktów w stanie nieprzerobionym.

Podstawę opodatkowania podatkiem leśnym stanowi powierzchnia lasu, wyrażona w hektarach, wynikająca z ewidencji gruntów i budynków.

Podatek leśny od 1 ha, za rok podatkowy wynosi równowartość pieniężną 0,220 m³ drewna, obliczaną według średniej ceny sprzedaży drewna uzyskanej przez nadleśnictwa za pierwsze trzy kwartały roku poprzedzającego rok podatkowy.

Dla lasów ochronnych oraz lasów wchodzących w skład rezerwatów przyrody i parków narodowych stawka podatku leśnego ulega obniżeniu o 50%.

Średnią cenę sprzedaży drewna ustala się na podstawie komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego, ogłaszanego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski" w terminie 20 dni po upływie trzeciego kwartału.

Rada gminy może obniżyć kwotę stanowiącą średnią cenę sprzedaży drewna, przyjmowaną jako podstawa obliczania podatku leśnego na obszarze gminy.

Zwalnia się od podatku leśnego:

  1)  lasy z drzewostanem w wieku do 40 lat;

  2)  lasy wpisane indywidualnie do rejestru zabytków;

  3)  użytki ekologiczne.

Dokumentacja urządzeniowo - leśna

(rozporządzenie MŚ z 20.12.2005r. w sprawie szczegółowych warunków i trybu sporządzania planu urządzenia lasu, uproszczonego planu urządzenia lasu oraz inwentaryzacji stanu lasu - Dz.U. nr 256 poz.2151)

Dokumentację urządzeniowo - leśną tworzą następujące dokumenty:

• plan urządzenia lasu,

• uproszczony plan urządzenia lasu,

• inwentaryzacja stanu lasu.

Przy ich sporządzaniu uwzględnia się:

• wymogi: hodowli, ochrony, urządzania, ochrony przeciwpożarowej, użytkowania lasu,

• wymogi ochrony przyrody i krajobrazu oraz ochrony różnorodności biologicznej

• zasady gospodarki w lasach uznanych za lasy ochronne,

• potrzeby obronności i bezpieczeństwa państwa,

• istniejący i planowany w aktach prawa miejscowego sposób zagospodarowania lasu i jego otoczenia

• potrzeby racjonalnego kształtowania i ochrony zasobów wodnych.

Plan urządzenia lasu

Plan urządzenia lasu sporządza się na 10 lat dla lasów będących w zarządzie Lasów Państwowych, dla każdego nadleśnictwa, a także dla każdego obiektu będącego w użytkowaniu wieczystym na mocy odrębnych przepisów.

Uproszczony plan urządzenia lasu

Wykonuje się dla pozostałych lasów (komunalne, prywatne, agencyjne) o ile kompleks ma powierzchnię co najmniej 10 ha.. Plan wykonuje się na okres 10 lat, zatwierdza go starosta.

Inwentaryzacja stanu lasu

Inwentaryzacja stanu lasu, sporządzana na okres 10 lat, dla lasów jak w przypadku uproszczonego planu urządzenia lasu ale o powierzchni mniejszej od 10 ha.

Wycena lasów - podstawy prawne

1. ustawa z dnia 28.09.1991r. o lasach /jt. Dz.U. nr 45 poz. 435 z 2005r./,

2. ustawa z dnia 21.08.1997r o gospodarce nieruchomościami. /jt. Dz.U. nr 261 poz. 2603 z 2004r./,

3. rozporządzenie Rady Ministrów z 21.09.2004r. w sprawie wyceny nieruchomości i sporządzania operatu szacunkowego /Dz.U. nr 207, poz. 2109/

4. zarządzenie nr 14 Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z 23 sierpnia 1985 r. w sprawie zasad ustalania wartości drzewostanów /Dz. Urzęd. MLiPD nr 2, poz.7/,

5. rozporządzenie Ministra Środowiska z 20.06.2002r. w sprawie jednorazowego odszkodowania za przedwczesny wyrąb drzewostanu /Dz.U. nr 99 poz. 905/

6. rozporządzenie MOŚ,ZNiL z dnia 9 kwietnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu sprzedaży lokali i gruntów z budynkami mieszkalnymi w budowie oraz kryteriów kwalifikowania ich jako nieprzydatne Lasom Państwowym, a także trybu przeprowadzania przetargu ograniczonego / Dz. U. nr 52, poz.327/

7. rozporządzenie MOŚ,ZNiL z dnia 25 maja 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad nabywania przez kierowników jednostek organizacyjnych Lasów Państwowych lasów, gruntów przeznaczonych do zalesienia oraz innych nieruchomości stanowiących własność osób fizycznych i prawnych / Dz.U. nr 69, poz. 450/

8. standard V.6 - Określenie wartości nieruchomości leśnych oraz zadrzewionych i zakrzewionych, PFSRM, Warszawa 2004r.

Ustawa o gospodarce nieruchomościami

(j.t. Dz. U. nr 261 poz. 2603 z 2004 r.)

Art. 134

1. Podstawę ustalenia wysokości odszkodowania stanowi, z zastrzeżeniem art. 135, wartość rynkowa nieruchomości.

2. Przy określaniu wartości rynkowej nieruchomości uwzględnia się w szczególności jej rodzaj, położenie, sposób użytkowania, przeznaczenie, stopień wyposażenia w urządzenia infrastruktury technicznej, stan nieruchomości oraz aktualnie kształtujące się ceny w obrocie nieruchomościami.

3. Wartość rynkową nieruchomości określa się według aktualnego sposobu jej użytkowania, jeżeli przeznaczenie nieruchomości, zgodne z celem wywłaszczenia, nie powoduje zwiększenia jej wartości.

4. Jeżeli przeznaczenie nieruchomości, zgodne z celem wywłaszczenia, powoduje zwiększenie jej wartości, wartość rynkową nieruchomości określa się według alternatywnego sposobu użytkowania wynikającego z tego przeznaczenia.

Art. 135

1. Jeżeli ze względu na rodzaj nieruchomości nie można określić jej wartości rynkowej, gdyż tego rodzaju nieruchomości nie występują w obrocie, określa się jej wartość odtworzeniową.

1. Przy określaniu wartości odtworzeniowej nieruchomości, oddzielnie określa się wartość gruntu, oddzielnie jego części składowych.

1. Przy określaniu wartości gruntu stosuje się przepis art. 134 ust.2-4.

1. Przy określaniu wartości budynków lub ich części, budowli, urządzeń infrastruktury technicznej i innych urządzeń szacuje się koszt ich odtworzenia z uwzględnieniem stopnia zużycia.

1. Przy określaniu wartości drzewostanu leśnego albo zadrzewień, jeżeli w drzewostanie znajdują się materiały użytkowe, szacuje się wartość drewna znajdującego się w tym drzewostanie. Jeżeli w drzewostanie nie występuje materiał użytkowy lub wartość drewna, które może być pozyskane, jest niższa od kosztów zalesienia i pielęgnacji drzewostanu, szacuje się koszty zalesienia oraz koszty pielęgnacji drzewostanu do dnia wywłaszczenia.

1. Przy określaniu wartości plantacji kultur wieloletnich szacuje się koszty założenia plantacji i jej pielęgnacji do czasu pierwszych zbiorów oraz wartość utraconych pożytków w okresie od dnia wywłaszczenia do dnia zakończenia pełnego plonowania. Sumę kosztów i wartość utraconych pożytków zmniejsza się o sumę rocznych odpisów amortyzacyjnych, wynikającą z okresu wykorzystania plantacji od pierwszego roku plonowania do dnia wywłaszczenia.

1. Przy określaniu wartości zasiewów, upraw i innych zbiorów jednorocznych szacuje się wartość przewidywanych plonów według cen kształtujących się w obrocie rynkowym, zmniejszając ją o wartość nakładów koniecznych w związku ze zbiorem tych plonów.

ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW

z dnia 21 września 2004 r. w sprawie wyceny nieruchomości i sporządzania operatu szacunkowego (Dz. U. nr 207, poz. 2109)

Metoda wskaźników szacunkowych gruntów

Okręg podatkowy	Wskaźniki szacunkowe w m^3 drewna z 1ha gruntów stanowiących lasy
		Grupy typów siedliskowych lasów
		1	2	3	4	5
I II III IV	31 29 26 23	26 24 22 19	23 21 19 17	14 13 12 11	9 8 7 6

Grupy typów siedliskowych lasów tworzą:

Grupa	Typy siedliskowe lasów
1	Lasy: świeży, wilgotny, łęgowy, łęgowy wyżynny, łęgowy górski wilgotny, ols jesionowy, ols jesionowy wyżynny, ols jesionowy górski, wyżynny świeży, wyżynny wilgotny, górski świeży, górski wilgotny, ols górski, górski, wyżynny
2	Lasy mieszane: świeży, wilgotny, bagienny, wyżynny świeży, wyżynny wilgotny, górski świeży, górski wilgotny, ols
3	Bory mieszane: świeży, wilgotny, bagienny, wyżynny świeży, wyżynny wilgotny, górski świeży, górski wilgotny, górski bagienny
4	Bory: świeży, wilgotny, górski świeży, górski wilgotny, górski bagienny, wysokogórski świeży, wysokogórski wilgotny, wysokogórski bagienny
5	Bory: suchy, bagienny

W_G = Σ N_i x P_i x c x (1+ v₁ + v₂ + v₃ + …)

Przy stosowaniu metody wskaźników szacunkowych w odniesieniu do nieruchomości przeznaczonych na cele leśne uwzględnia się (v_i):

• stopień degradacji siedliska leśnego

• szkodliwe oddziaływanie przemysłu na drzewostan

• masowe występowanie szkodników

• położenie w stosunku do siedlisk i głównych dróg

• możliwość przemieszczenia drewna do miejsca odbioru transportem mechanicznym

• jakość dróg dojazdowych

• rodzaje gruntów przyległych

• walory rekreacyjne.

Skale ocen cech nieruchomości (działek) leśnych oraz wynikających z tych cech wielkości współczynników korekcyjnych.

Nr cech	Cechy rynkowe	Ocena	Współczynniki korekcyjne vi
1.	Stopień degradacji siedliska leśnego	nie występuje niewielki częściowo zdegradowane znacznie zdegradowane	0,1 0,05 - 0,05 - 0,1
2.	Położenie nieruchomości w strefie szkodliwego oddziaływania przemysłu na drzewostany (czynniki o charakterze abiotycznym)	nie występuje uszkodzenia słabe uszkodzenia średnie uszkodzenia silne	0,2 0,05 - 0,1 - 0,2
3.	Położenie nieruchomości w obszarach zagrożonych masowym występowaniem szkodników pierwotnych	nie występuje występuje	0,05 - 0,05
4.	Położenie nieruchomości w obszarach zagrożonych lub opanowanych przez szkodniki wtórne	nie występuje występuje	0,05 - 0,05
5.	Położenie nieruchomości w odniesieniu do drogi głównej lub działki siedliskowej	bardzo dobre dobre słabe	0,1 0,05 - 0,1
6.	Możliwości przeprowadzenia zrywki (warunki)	bardzo dobre dobre średnie trudne b. trudne	0,2 0,1 0 - 0,1 - 0,2
7.	Jakość drogi dojazdowej	bardzo dobra dobra niska	0,1 0,05 - 0,05
8.	Sąsiedztwo użytków przyległych	bardzo korzystne korzystne przeciętne niekorzystne	0,05 0,00 - 0,05 - 0,1
9.	Walory rekreacyjne nieruchomości	bardzo dobre dobre przeciętne niskie	0,1 0,05 0,00 - 0,05

Źródło: Komentarz do Standardu V.6

METODYKA SZACOWANIA NIERUCHOMOŚCI LEŚNYCH I ZADRZEWIONYCH

(wg standardu wyceny nieruchomości leśnych i zadrzewionych)

Standard V.6 -

Określenie wartości nieruchomości leśnych oraz zadrzewionych i zakrzewionych

1.2. Standard dotyczy:

1. nieruchomości leśnych określonych w ustawie z dnia 28 września 1991r. o lasach (Dz. U. Nr 56 z 2000 r. poz. 679, tekst jednolity, z późniejszymi zmianami), jako las

2. nieruchomości przeznaczonych w miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego na cele produkcji leśnej,

3. części składowych nieruchomości leśnych, których wartość w szczególnych przypadkach może być określana odrębnie,

4. nieruchomości stanowiących grunty zadrzewione i zakrzewione, określonych w rozporządzeniu Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa, w sprawie ewidencji gruntów i budynków

1.3. Wartość nieruchomości gruntowych wykorzystywanych aktualnie na cele produkcji leśnej, a przeznaczonych w miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego na inne cele, określa się jak nieruchomości innego niż leśne przeznaczenia z uwzględnieniem celu, na jakie są przeznaczone w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

Wartość rynkową drzewostanów w wieku bliskorębnym, rębnym i starszych

W_D= [(V_G×r_i)×(k₁×U₁×C₁+k₂×U₂×C₂+...k_i×U_i×C_i+...k_n×U_n×C_n)+V_DR×k_DR×C_DR]

gdzie:

V_G - miąższość grubizny z korą określonego gatunku drzew występujących w drzewostanie (w przypadku drzewostanów mieszanych),

r_i - współczynniki do obliczenia miąższości netto (bez kory) odczytane z tabeli nr 3 znajdującej się w komentarzu do Standardu,

k₁, k₂, ...k_i ...k_n - wskaźnik (procent) udziału w grubiźnie całkowitej określonych sortymentów drewna ustalony na podstawie szacunku brakarskiego,

C₁, C₂, ...C_i, ... C_n - ceny sprzedaży przez właściwe terytorialne nadleśnictwo ze względu na położenie nieruchomości określonych sortymentów drewna , lub ceny tych sortymentów występujące na rynku lokalnym ,

U₁, U₂, ...U_i ...U_n - wskaźnik redukcyjny ceny sprzedaży 1 m³ drewna C₁, C₂, ...C_i ... C_n o koszty pozyskania i zrywki odniesiony do określonych sortymentów stosowany przez właściwe terytorialnie nadleśnictwo,

V_DR - miąższość drobnicy określona ze wzoru V_dr = V_G · P%

P% - procentowy udział miąższości drobnicy w miąższości grubizny odczytany z tablic na podstawie wielkości pierśnicy (d) i wysokości (h) przeciętnego drzewa w drzewostanie,

k_DR - wskaźnik (procent) przeliczający miąższość drobnicy całkowitej na miąższość drobnicy użytkowej mającej wartość handlową,

C_DR - cena sprzedaży drobnicy użytkowej stanowiącej drobnicę tyczkową lub gałęziową przez właściwe terytorialne nadleśnictwo, lub ceny tej drobnicy występujące na rynku lokalnym; ceny te uwzględniają pozyskanie drobnicy przez nabywcę.

1. Przy określaniu miąższości grubizny w drzewostanach w wieku bliskorębnym, rębnym i starszych należy stosować metodę całkowitego pomiaru pierśnic drzew w tym drzewostanie.

WIEK DRZEWOSTANÓW RĘBNYCH I BLISKORĘBNYCH

Wiek rębności	DRZEWOSTANY BLISKORĘBNE		DRZEWOSTANY RĘBNE
		klasa wieku	przedział wieku	klasa wieku	przedział wieku
30	Ib	11-20	IIa	21-30
40	IIa	21-30	IIb	31-40
50	IIb	31-40	III	41-50
60	IIIa	41-50	III	51-60
70	IIIb	51-60	IVa	61-70
80	IIIb	51-60	IV	61-80
90	IIIb-IVa	51-70	IVb-Va	71-90
100	IV	61-80	V	81-100
110	IVb-Va	71-90	Vb-1/2VI	91-110
120	V	81-100	VI	101-120
130	Vb-1/2VI	91-110	1/2VI-1/2VII	111-130
140	VI	101-120	VII	121-140

Źródło: Instrukcja urządzania lasu, 2003

Współczynniki służące do przeliczenia miąższości brutto drewna na miąższość netto.

Rodzaj drzewa	Klasy wieku
		II	III	IV	V i wyżej KO, KDO, BP, przestoje
Sosna, modrzew	0,72	0,75	0,77	0,79
Świerk, jodła, daglezja	0,78	0,80	0,82	0,82
Dąb, jesion, klon, jawor, wiąz i inne twardoliściaste	0,70	0,72	0,73	0,75
Buk, grab	0,81	0,84	0,86	0,87
Brzoza, olsza	0,73	0,75	0,77	0,79
Osika, topola, wierzba, lipa	0,74	0,77	0,79	0,80

Źródło: Instrukcja urządzania lasu; część pierwsza. Załącznik do zarządzenia nr 43 Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych z 18.04.2003r.

Podział surowca drzewnego wg klasyfikacji jakościowo - wymiarowej (PN - 92/D - 02002)

Symbol	Nazwa
W	drewno wielkowymiarowe (okrągłe o średnicy górnej mierzonej bez kory od 14 cm wzwyż)
WA WA0 WA1 WB WBO WB1 WC WC0 WC1 WD	drewno wielkowymiarowe, klasa A drewno wielkowymiarowe, klasa A - bez określenia drewno wielkowymiarowe, klasa A - specjalne (o szczególnych cechach jakościowych i wymiarowych) drewno wielkowymiarowe, klasa B drewno wielkowymiarowe, klasa B - bez określenia drewno wielkowymiarowe, klasa B - specjalne drewno wielkowymiarowe, klasa C drewno wielkowymiarowe, klasa C - bez określenia drewno wielkowymiarowe, klasa C - specjalne drewno wielkowymiarowe, klasa D
S	drewno średniowymiarowe (okrągłe o średnicach mierzonych bez kory: górnej od 5cm wzwyż i dolnej do 24cm)
S1 S10 S11 S2 S2a S2b S3 S3a S3b S4	drewno średniowymiarowe, grupa 1 (dłużycowe) drewno średniowymiarowe, grupa 1 - bez określenia drewno średniowymiarowe, grupa 1 - specjalne drewno średniowymiarowe, grupa 2 - (stosowe użytkowe) drewno średniowymiarowe, grupa 2 - podgrupa a drewno średniowymiarowe, grupa 2 - podgrupa b drewno średniowymiarowe, grupa 3 (żerdziowe) drewno średniowymiarowe, grupa 3 - podgrupa a drewno średniowymiarowe, grupa 3 - podgrupa b drewno średniowymiarowe, grupa 4 (opałowe)
M	drewno małowymiarowe (okrągłe o średnicy dolnej mierzonej bez kory do 5cm, w korze do 7cm)
M1 M2	drewno małowymiarowe, grupa 1 (drobnica tyczkowa - użytkowa) drewno małowymiarowe, grupa 2 (drobnica gałęziowa - opałowa)
k	karpina (surowiec drzewny pozyskany z karp)
kp ko	karpina przemysłowa - karpy sosnowe przeznaczone do celów przemysłowych o zawartości żywicy karpina opałowa - karpy przeznaczone do celów opałowych
z	zrębki (cząstki drewna rozdrobnionego)
zp zo	zrębki przemysłowe - kawałki drewna o określonych wymiarach i jakości przeznaczone do wyrobu płyt wiórowych i pilśniowych oraz używane przy produkcji żelazostopów zrębki opałowe - kawałki drewna o określonych wymiarach i jakości przeznaczone do celów opałowych

Wartość rynkowa drzewostanów młodszych z wyjątkiem upraw i młodników

• w przypadku drzewostanów jednogatunkowych

W = W_S × Z × P × C × U

gdzie:

W_S - wskaźnik wartości 1 ha drzewostanu na pniu wyrażony w m³ drewna dla określonego gatunku, klasy bonitacji, wieku i wieku rębności z „Tablic wskaźników wartości drzewostanów”, opracowanych przez Instytut Badawczy Leśnictwa (T. Partyka; T.Trampler), Z - stopień zadrzewienia ustalony przez rzeczoznawcę majątkowego,

P - pole powierzchni drzewostanu w ha,

C - cena 1 metra sześciennego drewna tartacznego iglastego WBO z rynku lokalnego lub nadleśnictwa właściwego dla miejsca położenia nieruchomości,

U - wskaźnik redukujący cenę sprzedaży drewna tartacznego iglastego (WBO) o koszty pozyskania i zrywki,

• w przypadku drzewostanów mieszanych

W =

gdzie:

Z_i - cząstkowy stopień zadrzewienia dla i- tego gatunku, przy spełnieniu warunku że suma cząstkowych zadrzewień daje stopień zadrzewienia całego drzewostanu tj.

Stopień zadrzewienia Z w drzewostanach określa się jako stosunek miąższości rzeczywistej drzewostanu do miąższości określonej na podstawie tablic zasobności w zależności od gatunku, wieku i bonitacji

gdzie:

V_{rzecz/1 ha} - miąższość rzeczywista drzewostanu ustalona dla określonego gatunku,

V_tab/1ha - miąższość ustalona na podstawie „Tablic zasobności i przyrostu drzewostanów” opracowanych przez Bolesława Szymkiewicza na podstawie gatunku, wieku i bonitacji.

Wartość odtworzeniowa drzewostanów w podejściu kosztowym, metoda kosztów odtworzenia

• technika szczegółowa

W = W_Ki × P × k_1,i × k_2,i

gdzie:

W_Ki - ponoszone koszty związane z przygotowaniem gleby do założenia uprawy, zalesieniem lub odnowieniem, pielęgnacją, ochroną uprawy w zależności od składu gatunkowego drzewostanu i jego wieku, odniesione do powierzchni 1 ha, we właściwym terytorialnie nadleśnictwie lub występujące na rynku lokalnym ze względu na położenie nieruchomości,

P - pole powierzchni drzewostanu w hektarach,

k_1,i - współczynnik uwzględniający jakość hodowlaną drzewostanów ustaloną na podstawie kryteriów podanych w instrukcji urządzania lasu. Współczynnik k_1,i przyjmuje następujące wartości w zależności od jakości drzewostanu:

k_1,1= 1,0 jakość bardzo dobra i dobra,

k_1,2= 0,9 jakość zadawalająca,

k_1,3= 0,8 jakość zła.

K_2,i - współczynnik uwzględniający wypady i przerwy w uprawach i młodnikach, które są przewidziane do poprawek i uzupełnień. Współczynnik k_2,i przyjmuje następujące wartości w zależności od stopnia zadrzewienia określającego stopień zdatności lub stopień pokrycia powierzchni drzewami.

k_2,1=1,0 gdy stopień zadrzewienia ustalony przez rzeczoznawcę majątkowego wynosi 0,8 i wyżej,

k_2,2= 0,8 gdy stopień zadrzewienia wynosi 0,7,

k_2,3= 0,6 gdy stopień zadrzewienia wynosi 0,5-0,6.

• technika wskaźnikowa

W = W_K × Z × P × C × U × k_1,i

gdzie:

W_K - wskaźnik wartości kosztów poniesionych na założenie i pielęgnację 1 ha drzewostanu wyrażony w m³ drewna dla określonego gatunku, klasy bonitacji i wieku drzewostanu odczytany z tablic wskaźników opracowanych przez Instytut Badawczy Leśnictwa (T. Partyka, T. Tramper),

Z - stopień zadrzewienia ustalony przez rzeczoznawcę majątkowego,

P - pole powierzchni drzewostanu w ha,

C- cena 1m³ drewna tartacznego iglastego WBO z rynku lokalnego lub nadleśnictwa właściwego do miejsca położenia nieruchomości,

U - wskaźnik redukujący cenę sprzedaży drewna o koszty pozyskania i zrywki,

k_1,i - jak wyżej

1. Wartość rynkową drzew określa się na nieruchomościach:

1. leśnych stanowiących płazowiny,

2. leśnych stanowiących zręby na których pozostawiono nasienniki,

wiek	Rodzaje (gatunki) drzew
		sosna modrzew ×2	świerk	jodła daglezja	klon wiąz buk jawor	jesion dąb	grab	brzoza	lipa akacja topola olsza	osika
		Przeliczniki WS w m^3surowca tartacznego sosnowego II klasy jakości
40 45 50 55 60 65 70 75 80 85 90 95 100 105 110 115 120 130 140 150 160	0,331 0,347 0,370 0,409 0,455 0,486 0,495 0,504 0,515 0,531 0,548 0,556 0,562 0,569 0,574 0,577 0,580	0,392 0,406 0,425 0,443 0,463 0,496 0,522 0,522 0,557 0,584 0,591 0,600 0,605 0,608 0,611 0,614 0,617	0,391 0,404 0,411 0,434 0,458 0,494 0,520 0,559 0,583 0,598 0,602 0,606 0,607 0,609 0,612 0,614 0,616	0,255 0,267 0,277 0,288 0,322 0,366 0,416 0,489 0,559 0,631 0,675 0,683 0,722 0,745 0,783 0,800 0,818	0,181 0,190 0,239 0,282 0,344 0,430 0,505 0,569 0,604 0,672 0,725 0,745 0,778 0,838 0,854 0,874 0,902 0,918 0,933 0,939 0,956	0,255 0,267 0,277 0,288 0,322 0,366 0,416 0,489 0,559	0,229 0,229 0,252 0,252 0,252 0,265 0,278 0,287 0,296	0,234 0,259 0,263 0,273 0,303 0,331 0,339 0,349 0,375	0,154 0,157 0,159 0,167 0,175 0,184 0,193 0,196 0,200

3. leśnych stanowiących grunty niezalesione, uprawy i młodniki na których pozostawiono przestoje,

4. zadrzewionych w których drzewa wytworzyły sortymenty użytkowe średnio i wielkowymiarowe.

Wartość rynkowa drzew na nieruchomościach




gdzie:

v_G - miąższość grubizny drzewa z korą odczytana z tablic na podstawie pomierzonej pierśnicy i wysokości drzewa,

r_i - współczynnik do obliczania miąższości netto (bez kory), odczytany z tabeli nr 3 zawartej w komentarzu do Standardu na podstawie rodzaju drzewa oraz klasy wieku; współczynnik ten stosujemy do tych gatunków drzew, dla których z tablic miąższości odczytujemy miąższość grubizny łącznie z korą;

k_i - wskaźnik udziału w grubiźnie całkowitej określonego i-tego sortymentu;

C_i - cena sprzedaży przez właściwe terytorialne nadleśnictwo określonego i-tego sortymentu ;

U_i - wskaźnik redukujący ceny sprzedaży „C_i” i-tego sortymentu o koszty pozyskania i zrywki, obliczony ze wzoru


gdzie Kp i Kz oznaczają koszty pozyskania oraz koszty zrywki.

Wartość drewna pojedynczego drzewa

(technika wskaźnikowa)

W_D = M_G × W_S × c

Wartość 1m³ grubizny pojedynczych drzew w korze na pniu (W_S) w przelicznikach

Lz Grunty zadrzewione i zakrzewione

Wg ROZPORZĄDZENIA MINISTRA ROZWOJU REGIONALNEGO I BUDOWNICTWA z dnia 29 marca 2001 r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków (Dz.U. z 2001 r. Nr 38, poz.454)

Gruntami zadrzewionymi i zakrzewionymi są grunty porośnięte roślinnością leśną, których pole powierzchni jest mniejsze od 0,1000 ha, a także:

a) śródpolne skupiska drzew i krzewów niezaliczone do lasów,

b) tereny torfowisk, pokrytych częściowo kępami krzewów i drzew karłowatych,

c) grunty porośnięte wikliną w stanie naturalnym oraz krzewiastymi formami wierzb w dolinach rzek i obniżeniach terenu,

d) przylegające do wód powierzchniowych grunty porośnięte drzewami lub krzewami, stanowiące biologiczną strefę ochronną cieków i zbiorników wodnych,

e) jary i wąwozy pokryte drzewami i krzewami w sposób naturalny lub sztuczny w celu zabezpieczenia przed erozją, niezaliczone do lasów,

f) wysypiska kamieni i gruzowiska porośnięte drzewami i krzewami,

g) zadrzewione i zakrzewione tereny nieczynnych cmentarzy, poza zwartymi kompleksami lasów,

h) skupiska drzew i krzewów mające charakter parku, ale niewyposażone w urządzenia i budowle służące rekreacji i wypoczynkowi.

WSKAŹNIKI SZACUNKOWE GRUNTÓW ZADRZEWIONYCH I ZAKRZEWIONYCH

dla gruntu ornego:

Okręg podatkowy	Wskaźniki szacunkowe w decytonach ziarna żyta z 1 ha gruntów ornych
		klasy gruntów:
		I	II	IIIa	IIIb	IVa	IVb	V	VI	VIz
I	145	132	118	100	80	60	35	15	8
II	126	115	103	86	70	52	30	12	5
III	110	100	90	75	60	45	25	10	1
IV	94	85	76	64	50	38	20	6	1

Dla gruntów stanowiących zadrzewienia śródpolne wskaźnik szacunkowy

ustala się:

1) jeżeli grunty są klasyfikowane - w wysokości 50% wskaźnika szacunkowego ustalonego dla odpowiedniej klasy gruntu ornego, z tym że dla klasy III i IV przyjmuje się wskaźniki gruntu ornego klasy IIIb i IVb;

2) jeżeli grunty nie są klasyfikowane - jak dla klasy VI gruntu ornego.

Skale ocen cech gruntów zadrzewionych i zakrzewionych oraz wynikających

z tych cech współczynników korekcyjnych.

Numer cechy	Cechy rynkowe	Ocena	Współczynniki korekcyjne
1.	Warunki przeprowadzenia zrywki	bardzo dobre	0,2
				dobre	0,1
				średnie	0,0
				trudne	- 0,1
				bardzo trudne	- 0,2
		2.	Dostępność i związana z tym możliwość transportu drewna (warunki dojazdu)	droga utwardzona	0,1
				droga gruntowa	0,0
				brak dojazdu	- 0,1
		3.	Walory rekreacyjne	bardzo dobre	0,1
				dobre	0,05
				przeciętne	0,0
				niskie	- 0,05

Źródło: Komentarz do Standardu V.6

Usuwanie drzew i krzewów

USTAWA z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody

(Dz.U. nr 92 poz. 880 z 30.04.2004r.)

Rada gminy jest obowiązana zakładać i utrzymywać w należytym stanie tereny zieleni i zadrzewienia.

Usunięcie drzew lub krzewów z terenu nieruchomości może nastąpić po uzyskaniu zezwolenia wydanego przez wójta, burmistrza albo prezydenta miasta na wniosek posiadacza nieruchomości. Jeżeli posiadacz nieruchomości nie jest właścicielem - do wniosku dołącza się zgodę jej właściciela.

Zezwolenie na usunięcie drzew lub krzewów z terenu nieruchomości wpisanej do rejestru zabytków wydaje wojewódzki konserwator zabytków.

Wydanie zezwolenia na usunięcie drzew lub krzewów na obszarach objętych ochroną krajobrazową w granicach parku narodowego albo rezerwatu przyrody wymaga uzyskania zgody odpowiednio dyrektora parku narodowego albo organu uznającego obszar za rezerwat przyrody.

Przepisów tych nie stosuje się do drzew lub krzewów:

1) w lasach;

2) owocowych, z wyłączeniem rosnących na terenie nieruchomości wpisanej do rejestru zabytków oraz w granicach parku narodowego lub rezerwatu przyrody - na obszarach nieobjętych ochroną krajobrazową;

3) na plantacjach drzew i krzewów;

4) których wiek nie przekracza 5 lat;

5) usuwanych w związku z funkcjonowaniem ogrodów botanicznych lub zoologicznych;

6) niszczących nawierzchnię i infrastrukturę drogową, ograniczających widoczność na łukach i skrzyżowaniach, z wyłączeniem rosnących na terenie nieruchomości wpisanej do rejestru zabytków;

7) usuwanych na podstawie decyzji właściwego organu z wałów przeciwpowodziowych i terenów w odległości mniejszej niż 3 m od stopy wału;

8) które utrudniają widoczność sygnalizatorów i pociągów, a także utrudniają eksploatację urządzeń kolejowych albo powodują tworzenie na torowiskach zasp śnieżnych, usuwanych na podstawie decyzji właściwego organu;

9) stanowiących przeszkody lotnicze, usuwanych na podstawie decyzji właściwego organu.

Nie pobiera się opłat za usunięcie drzew:

• na których usunięcie nie jest wymagane zezwolenie;

• na których usunięcie osoba fizyczna uzyskała zezwolenie na cele niezwiązane z prowadzeniem działalności gospodarczej;

• jeżeli usunięcie jest związane z odnową i pielęgnacją drzew rosnących na terenie nieruchomości wpisanej do rejestru zabytków;

• które zagrażają bezpieczeństwu ludzi lub mienia w istniejących obiektach budowlanych;

• które zagrażają bezpieczeństwu ruchu drogowego oraz kolejowego albo bezpieczeństwu żeglugi;

• w związku z przebudową dróg publicznych i linii kolejowych;

• które posadzono lub wyrosły na nieruchomości po zakwalifikowaniu jej w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego na cele budowlane;

• z terenów zieleni komunalnej, z parków gminnych, z ogrodów działkowych i z zadrzewień, w związku z zabiegami pielęgnacyjnymi drzew i krzewów;

• które obumarły lub nie rokują szansy na przeżycie, z przyczyn niezależnych od posiadacza nieruchomości;

• topoli o obwodzie pnia powyżej 100 cm, mierzonego na wysokości 130 cm, nienależących do gatunków rodzimych, jeżeli zostaną zastąpione w najbliższym sezonie wegetacyjnym drzewami innych gatunków;

• jeżeli usunięcie wynika z potrzeb ochrony roślin, zwierząt i grzybów objętych ochroną gatunkową lub ochrony siedlisk przyrodniczych;

• z grobli stawów rybnych;

• jeżeli usunięcie było związane z wykonywaniem i utrzymaniem urządzeń wodnych służących kształtowaniu stosunków wodnych oraz ochronie przeciwpowodziowej w zakresie niezbędnym do wykonania i utrzymania tych urządzeń.

Wójt, burmistrz albo prezydent miasta wymierza administracyjną karę pieniężną za:

1) zniszczenie terenów zieleni albo drzew lub krzewów spowodowane niewłaściwym wykonywaniem robót ziemnych lub wykorzystaniem sprzętu mechanicznego albo urządzeń technicznych oraz zastosowaniem środków chemicznych w sposób szkodliwy dla roślinności;

2) usuwanie drzew lub krzewów bez wymaganego zezwolenia;

3) zniszczenie spowodowane niewłaściwą pielęgnacją terenów zieleni, zadrzewień, drzew lub krzewów.

Karę pieniężną ustala się w wysokości trzykrotnej opłaty za usunięcie drzew lub krzewów.

Jeżeli ustalenie obwodu lub gatunku zniszczonego lub usuniętego bez zezwolenia drzewa jest niemożliwe, z powodu wykarczowania pnia i braku kłody, dane do wyliczenia administracyjnej kary pieniężnej ustala się na podstawie informacji zebranych w toku postępowania administracyjnego, powiększając ją o 50%.

Jeżeli ustalenie obwodu zniszczonego lub usuniętego bez zezwolenia drzewa jest niemożliwe, z powodu braku kłody, obwód do wyliczenia administracyjnej kary pieniężnej ustala się, przyjmując najmniejszy promień pnia i pomniejszając wyliczony obwód o 10%.

Jeżeli ustalenie wielkości powierzchni zniszczonych lub usuniętych bez zezwolenia krzewów nie jest możliwe, z powodu usunięcia gałęzi i korzeni, wielkość tę przyjmuje się na podstawie informacji zebranych w toku postępowania administracyjnego.

1

WARTOŚĆ ODTWORZENIOWA

WARTOŚĆ RYNKOWA

DRZEWOSTAN

wg kosztów wyhodowania

(uprawy i młodniki oraz zieleń miejska udostępniana publicznie)

1. technika szczegółowa

2. technika wskaźnikowa

GRUNT

1. podejście porównawcze (jak grunty rolne klasy V, VI do zalesienia)

2. metoda wskaźników szacunkowych

DRZEWOSTAN

wg wartości drewna

1. technika szacunku brakarskiego (drzewostan bliskorębny i starszy)

2. technika wskaźnikowa (drzewostan młodszy)

---