 | Pobierz cały dokument tytuly.szlacheckie.prawo.dyplomatyczne.doc Rozmiar 951 KB |
Tytuły szlacheckie
Z Wikipedii
Tytuł przyznawany przez władcę danego państwa, łączył się z nadaniem ziemi lub przywilejów dla obdarowanego na zasadzie dziedziczenia (primogenituralnie, secundogenituralnie lub dla wszystkich potomków), lub bez prawa dziedziczenia (szlachectwo osobiste), jako wyraz wdzięczności za działalność na rzecz państwa lub samego panującego. Europejskie tytuły szlacheckie:
książę - w wielu krajach polskiemu księciu odpowiada kilka różnych godności.
wicehrabia- viscount, visconte
baronet - tylko w Wielkiej Brytanii
banneret - w Wielkiej Brytanii i Francji
kawaler - (chevalier), Ritter, Knight,
szlachta nieutytułowana - equites, Edelleute, Edle, Gentry
szlachta zagrodowa - yeomenry, bojarzy putni.
Podział ten jest znacznym uproszczeniem, zwłaszcza, że wartość różnych tytułów w różnych państwach jest różnie oceniana. Earl zasadniczo odpowiada kontynentalnemu hrabiemu, ale pod względem pozycji jest bliższy tytułowi księcia. Wiele tytułów ma dodatkowe gradacje - tytuł hrabiowski w Niemczech (niem. - Graf) może być bliski randze panującego księcia - Landgraf, tzw. Mediatisierte Graf, przewyższać nawet - Markgraf lub odpowiadać tytułowi hrabiowskiemu - Reichsgraf, Graf. Bardzo wiele rang ma tytuł księcia. Począwszy od książąt krwi królewskiej, książąt krwi, wielkich książąt, książąt panujących, książąt elektorów, kniaziów itp. Z czasem, nadania jednego kraju były zatwierdzane przez władców innych krajów jako wyrażenie wdzięczności za wykazane zasługi.
Gdy w Niemczech w 1919 r. zniesiono tytuły arystokratyczne, stały się one częścią nazwiska rodowego (w Austrii znikły zupełnie) i tak zamiast "Freiherr Werner von Braun" stosuje się "Werner Freiherr von Braun" (Werner baron von Braun) czy też zamiast "Graf Anton von Magnis" pisze się "Anton Graf von Magnis" (Antoni hrabia Magnis). Również w Polsce konstytucja marcowa w 1921 zniosła tytuły arystokratyczne. W Polsce szyk "imię-tytuł-nazwisko" był zwyczajem jeszcze przedrozbiorowym, jednak ograniczonym do ceremonialnych uroczystości i podpisów itp. Wskutek snobizmu czy też mody konstrukcję tę zaczęto naśladować i stosować szerzej także w języku polskim; stąd czasem zamiast mówić "hrabia Wojciech Dzieduszycki" używa się dość pretensjonalnej w codziennych sytuacjach lub w zwykłym tekście formy "Wojciech hr. Dzieduszycki" czy też "Adam Karol książę Czartoryski".
 | Pobierz cały dokument tytuly.szlacheckie.prawo.dyplomatyczne.doc rozmiar 951 KB |