OBRÓBKA MECHANICZNA |
||||||
|
Semestr III |
Wydział BMiZ |
Kierunek: ZiIP |
Grupa: ZP1 |
||
Temat ćwiczenia: |
||||||
|
Nazwisko prowadzącego |
Ocena |
1. Narzędzia pomiarowe:
-przymiar kreskowy i taśmowy z podziałką milimetrową do pomiaru długości,
-szczelinomierz do pomiaru szczelin,
-suwmiarka (1-prowadnica z podziałką, 2-nieruchoma szczęka, 3-szczęka ruchoma, 4-suwak z noniuszem, 5,7-śruby unieruchamiające, 6-dodatkowy suwak, 8-śruba, 9-nakrętka). Dokładność do 0,05mm, bądź 0,02 mm,
-wysokościomierz suwmiarkowy z noniuszem do pomiaru wysokości lub wzajemnej odległości punktów (powierzchni),
-mikromierz o dokładności 0,01mm (1-kobłąk, 2-wrzeciono ze śrubą mikrometryczną, 3-kowadełko, 4-tuleja, 5- ruchomy bęben, 6-sprzęgło, 7-zacisk),
-średnicówka mikrometryczna służy do pomiaru większych otworów (1,2-końcówki pomiarowe, 3-tuleja z podziałką wzdłużną, 4-bęben z podziałką poprzeczną, 5-zacisk ustalający),
-głębokościomierz mikrometryczny (1-wrzeciono, 2-poprzeczka, 3-tuleja z podziałką wzdłużną, 4-bęben bęben podziałką obwodową, 5-pokrętło sprzęgła, 6-zacisk ustalający),
-kątomierze nastawne,
-kątowniki stale,
2.Trasowaniem - nazywa się czynności oznaczenia linii obróbkowych, środków otworów, osi symetrii i zarysów części na materiale. Celem każdego trasowania jest przeniesienie zasadniczych wymiarów i zarysów przedmiotu z rysunku technicznego na półfabrykat obrabiany, w celu ułatwienia obróbki i umożliwienia zachowania żądanych wymiarów. Materiałem wyjściowym do trasowania może być blacha, płyty, stal kształtowa, odkuwki, nieobrobione odlewy itp. Materiały te muszą charakteryzować się większym wymiarem niż wymiary przedmiotu podane na rysunku technicznym. Stanowiskiem pracy trasera jest stół, a właściwie płyta traserska. Przed trasowaniem materiał maluje się w celu zwiększenia widoczności trasowanych linii.
Spośród narzędzi traserskich możemy wyróżnić: a)rysik, b)punktak, c)cyrkle traserskie, d)wysokościomierz suwmiarkowy traserski, e)liniał traserski, f)kątownik, g)środkownik, h)pryzma;
Oprócz nich można do narzędzi traserskich zaliczyć: młotek (budowa: trzon, obuch, klin i rąbek), kątomierz oraz cyrkiel drążkowy z noniuszem (1-prowadnica, 2-ramię stałe, 3-ramię przesuwne, 4-suwak, 5-ostrza, 6-zacisk śrubowy, 7-zacisk ostrza, 8-zacisk
śrubowy suwaka);
3. Przerzynanie - jest to proces, który odbywa się za pomocą piłki. Budowa piłki ręcznej to: 1-oprawka, 2-brzeszczot, 3-kołek, 4-uchwyt przesuwny, 5-nakrętka skrzydełkowa, 6- uchwyt stały, 7-rękojeść. Brzeszczot wykonany jest w postaci cienkiej taśmy stalowej z naciętymi ostrzami. Można spotkać dwa podstawowe zarysy ostrza brzeszczotu: tzw. zęby falowane i zęby rozwierane. Brzeszczoty są obrabiane cieplnie, czyli hartowane i odpuszczane, dzięki czemu ich twardość wynosi 60÷64 HRC.
4. Cięcie - jest procesem przeprowadzanym z zastosowaniem nożyc: ręcznych, gilotynowych, dźwigniowych, bądź krążkowych.
Nożyce ręczne
5. Piłowanie - jest to obróbka przedmiotów polegająca na skrawaniu wierzchniej warstwy materiału, przy użyciu narzędzia zwanego pilnikiem. Składa się on z części roboczej-1 i uchwytu-2, osadzonego w drewnianej rękojeści-3. Na długości roboczej L (100÷450mm; HRCL ≥ 59) wykonuje się nacięcia, czyli zęby. Wyróżniamy nacięcia: jednorzędowe jednokierunkowe, jednorzędowe dwukierunkowe, wielorzędowe jednokierunkowe i wielorzędowe dwukierunkowe. Pilniki dzieli się na: zdzieraki, równiaki, półgładziki, gładziki, podwójne gładziki i jedwabniki. Inny podział to: płaskie, trójkątne, półokrągłe, mieczowe, nożowe, okrągłe.
6.Gwintowanie - jest obróbką polegającą na nacinaniu na powierzchni walca lub otworu linii śrubowej. Podczas nacinania ostrze narzędzia wykonuje ruch po linii śrubowej, tworząc rowek o odpowiednim zarysie gwintu. Rozróżnia się gwinty trójkątne, trapezowe i okrągłe. Do nacinania gwintów zewnętrznych stosuje się narzynki, zaś do gwintów wewnętrznych gwintowniki. Spośród gwintowników możemy wyróżnić gwintownik wstępny i zdzierak i wykańczak.
Narzynka
Narzynka zamocowana w oprawce
Oprawka z pokrętką do narzynek okrągłych
7. Skrobanie, docieranie, polerowanie jako obróbka wykańczająca
8. Opis ćwiczenia i wnioski.
Podczas ćwiczenia wykonaliśmy trzy elementy z blachy: gwiazdę, bałwana oraz jabłko. Proces obróbki polegał kolejno na trasowaniu kształtów elementów na blasze, wycięciu z blachy elementów za pomocą nożyc ręcznych i gilotynowych, piłowaniu krawędzi elementów w celu nadania odpowiedniego kształtu i gładkości powierzchni bocznych, wierceniu otworów w górnej części elementów za pomocą wiertarki ręcznej, sprawdzeniu wykonania z założonymi wcześniej obrysami i wymiarami.
Prace ślusarskie są bardzo rozległym „działem” obróbki materiałów. Składają się one między innymi z trasowania, mierzenia, wiercenia, gwintowania, piłowania, ciecia, gięcia, prostowania, przerzynania, skrobania, … . W każdej z tych prac można wyróżnić specyficzne narzędzia charakterystyczne dla tego rodzaju obróbki. Ręczne wykonywanie wyżej wymienionych prac wymaga od człowieka znacznych umiejętności plastycznych i dużej dokładności. Masowa produkcja wymaga zastosowania odpowiednich maszyn i urządzeń. W produkcji jednostkowej lub małoseryjnej prace ślusarskie są wydajnym sposobem wytwarzania elementów o różnorodnych kształtach.
Czapik Marcin
Prace ślusarskie
10.12.03r.