rys. 17. Cylindryczne ładunki skupione
Rys.18. Mały ładunek kumulacyjny
Lont detonujący
Lont detonujący służy do wykonywania sieci wybuchowych w celu jednoczesnego spowodowania wybuchu kilku ładunków. Pododdziały zmechanizowane wykorzystują sposób ogniowy wysadzania ładunków materiału wybuchowego.
Budowa lontu detonacyjnego:
prasowany rdzeń materiału wybuchowego (zwiększona siła wybuchu i wrażliwość);
nić kierunkowa;
kilka warstw oplotu pokrytego masą plastyczną (izolującą od wilgoci).
Masa izolacyjna lontu detonacyjnego jest koloru czerwonego.
Lont detonacyjny należy chronić przed wilgocią, mrozem, ogniem, uderzeniami i mechanicznymi uszkodzeniami. Przechowywać należy go w suchych pomieszczeniach. Zabronione jest przechowywanie lontu detonującego na słońcu. Od ognia lont detonujący może się zapalić, w przypadku trafienia go pociskiem broni strzeleckiej może wybuchnąć. Prędkość wybuchu lontu detonacyjnego to około 7000 metrów na sekundę.
rys.19. Sposoby łączenia odcinków lontu detonującego
Sieć wybuchowa
Sieć wybuchowa umożliwia jednoczesne wysadzenie kilku ładunków materiału wybuchowego. Najczęściej stosowane sieci wybuchowe z lontu detonującego:
sieć szeregowa - połączenie kolejnych ładunków odcinkami lontu detonującego (oba końce odcinka lontu detonującego uzbraja się spłonkami pobudzającymi), w celu niezawodności detonacji sieci stosuje się połączenie zamykające (odcinek lontu detonującego łączący pierwszy i ostatni ładunek);
sieć równoległa - połączenie odcinkami lontu detonującego ładunków materiału wybuchowego ze źródłem inicjowania wybuchu, każdy ładunek połączony jest oddzielnym odcinkiem lontu uzbrojonym w spłonkę pobudzającą.
rys. 20. Sieci: a) szeregowa,
b) równoległa
240