 | Pobierz cały dokument podejmowanie.decyzji.menagerskich.podstawy.doc Rozmiar 476 KB |
Opracował Dr. Grzegorz Głód
Przygotował: Dobro
Zniekształcenia
w ocenianiu rzeczywistości
1. Efekt świeżości - to sposób reagowania według schematu „no wreszcie się wydało". Na ocenę wpływa niedawne wydarzenie przesłaniające to, co następowało wcześniej.
2. Efekt halo - błąd ten polega na tym, iż jedna pozytywna bądź negatywna cecha pracownika lub jego zachowania wpływa na ogólną ocenę jego pracy. Np. gdy człowiek robi wrażenie zdyscyplinowanego, ludzie przypisują mu różne kompetencje, dobrą wolę, sumienność i uczciwość.
3. Efekt samospełniającego się proroctwa - dotyczy reagowania oceniającego według schematu „a nie mówiłem". Polega on na bezwiednym wymuszaniu stanu, który wcześniej założono jako realny w opiniach i ocenach.
4. Efekt samych swoich - polega na tym, iż osoby wywodzące się z własnej grupy lub bliższego otoczenia mogą być oceniane pozytywniej niż inne. Osoby z którym się spotykamy częściej wydają się być bardziej kompetentni i sympatyczniejsi.
5. Efekt kontrastu i podobieństwa - oceniający patrzy na ocenianego przez pryzmat samego siebie, porównuje go ze sobą albo na zasadzie kontrastu, albo na zasadzie podobieństwa.
6. Błąd projekcji - osoba dokonująca oceny robi to przez pryzmat własnych wartości i wymagań, które narzuca sobie. Istnieje pogląd, iż lepiej oceniamy ludzi, którzy są do nas podobni, innych zaś możemy oceniać gorzej.
7. Efekt uśredniania - polega na ocenianiu wszystkich na skali unikając ocen „ekstremalnych" typu „bardzo słaby" lub „znakomity"
8. Afekt ojcowski
9. Efekt pierwszego wejrzenia - czasem patrząc na zewnętrzne oznaki oceniającego już nieświadomie wyrabiamy sobie opinię na jego temat. Jeśli nie podoba się np. strój osoby ocenianej, jej głos, spojrzenie to takie nastawienie kierować będzie później oceną.
-> Umiejętność sprawnego zarządzania przejawia się głównie w sposobie podejmowania decyzji, czyli postanowień (łac. Decisio, decidere - postanowienie ustalenie). W nauce o zarządzaniu stwierdza się wręcz, że „zarządzanie jest sekwencyjnym, wieloetapowym procesem podejmowania decyzji".
-> Menedżer, by móc dokonać wyboru kierunku (wariantu) działania, musi poszukiwać racjonalnych czy optymalnych rozwiązań pojawiających się problemów zapewniających realizację zamierzonych celów systemu. Dopiero mając kilka przygotowanych i odpowiednio uzasadnionych rozwiązań, może na podstawie przyjętych kryteriów dokonać wyboru najkorzystniejszego sposobu działania, a więc powziąć decyzję.
Każda sytuacja decyzyjna stanowi funkcję dwóch argumentów:
 | Pobierz cały dokument podejmowanie.decyzji.menagerskich.podstawy.doc rozmiar 476 KB |