W Y Ż S Z A S Z K O Ł A O F I C E R S K A
im. Tadeusza KOŚCIUSZKI
-----------------------------------------------------------------------------------------------
WYDZIAŁ WOJSK ZMECHANIZOWANYCH
Marek KULCZYCKI
Zdzisław ŚLIWA
Janusz WYSOCKI
ZASADY RYSOWANIA ZNAKÓW TAKTYCZNYCH WOJSK LĄDOWYCH NATO
WROCŁAW
------------------------------------------------------------------------------------
1998
Niniejszą publikację zalecam do wykorzystania podczas realizacji procesu kształcenia w Wyższej Szkole Oficerskiej im. Tadeusza Kościuszki.
KOMENDANT
gen. bryg. Ryszard LACKNER
SPIS TREŚCI
WSTĘP 4
ROZDZIAŁ I.
BUDOWA ZNAKU WOJSKOWEGO I ZASADY JEGO PRZEDSTAWIANIA
1.1. INFORMACJE OGÓLNE 5
1.2. BUDOWA ZNAKU WOJSKOWEGO 7
1.3. UŻYCIE LINII CIĄGŁEJ I PRZERYWANEJ 31
ROZDZIAŁ II.
LOKALIZACJA I RYSOWANIE ZNAKÓW NA MAPACH /SZKICACH/
2.1. PODSTAWOWE ZASADY 33
2.2. PUNKTY I LINIE 35
2.3. REJONY , POZYCJE I PASY OGNIA 38
2.4. ZAPORY, FORTYFIKACJE ORAZ UDERZENIA ABC 45
2.5. SPRZĘT 51
ROZDZIAŁ III.
PRZEDSTAWIANIE WSKAŹNIKÓW PRZEZNACZENIA ZNAKÓW WOJSKOWYCH.
3.1. PODSTAWOWE WSKAŹNIKI
JEDNOSTEK RODZAJÓW WOJSK 54
3.2. WYBRANE WSKAŹNIKI
JEDNOSTEK RODZAJÓW WOJSK 59
3.3. STANOWISKA I OBIEKTY ORAZ
WSKAŹNIKI ICH PRZEZNACZENIA 61
3.4. SPRZĘT I UZBROJENIE 65
BIBLIOGRAFIA 69
WSTĘP
Osiągnięcie przez Siły Zbrojne RP warunków do integracji z Sojuszem Północnoatlantyckim, uzależnione jest między innymi od postępującej adaptacji wielu dziedzin działalności do wzorów, norm i standardów tam obowiązujących.
Jednym z ważniejszych elementów umożliwiających wspólne działanie, jest umiejętność wzajemnego komunikowania się. Oprócz znajomości języków, konieczne jest poznanie i praktyczne stosowanie znaków wojskowych, przy pomocy których możemy przedstawić każde, choćby najbardziej złożone zadanie.
Celem opracowania jest zapoznanie kadry, słuchaczy i podchorążych z obowiązującymi w wojskach lądowych państw NATO znakami i symbolami, które są wykorzystywane do przedstawiania sytuacji taktycznych. Oprócz tego, w opracowaniu zawarto również przykłady ich stosowania na szczeblach pododdział - oddział - związek taktyczny, uzupełniając wybranym nazewnictwem w języku angielskim i polskim. Zamysłem autorów, było przedstawienie dwujęzycznego nazewnictwa w jednym z podrozdziałów dotyczących oznaczenia jednostek wojskowych, rodzajów wojsk i służb, obok polskiego - angielskiego.
Podstawą do opracowania niniejszego wydawnictwa stanowiły dwa dokumenty normatywne tj. STANAG 2019 oraz APP-6 wydane przez Wojskową Agencję ds. Standaryzacji NATO. Jednocześnie autorzy przeprowadzili analizę dotychczasowej literatury, w tym przede wszystkim “Zbioru znaków i skrótów wojskowych” wydanego przez Zarząd Dowodzenia Sztabu Generalnego; oraz publikacji zespołu oficerów AON“Podstawowe znaki taktyczne i symbole stosowane przez Siły Zbrojne państw NATO”.
Przystosowanie treści publikacji dla potrzeb WSO, zdaniem autorów, czyni ją niezbędną w trakcie kształcenia taktycznego słuchaczy oraz doskonalenia kadry dydaktycznej
i dowódczej.
ROZDZIAŁ I.
BUDOWA ZNAKU WOJSKOWEGO I ZASADY JEGO PRZEDSTAWIANIA.
1.1.INFORMACJE OGÓLNE.
Zgodnie z układem państw NATO z 1949 roku /STANAG 2019/, członkowie Sojuszu Północnoatlantyckiego stosują znaki wojskowe wspólne dla wszystkich sił zbrojnych.
APP-6 jest jawną publikacją Wojskowej Agencji ds.Standaryzacji NATO /Military Agency for Standarization - MAS/ dotyczącą znaków wojskowych wojsk lądowych i zastępuje powyższy STANAG 2019.
Podstawą opracowania znaków wojskowych NATO były amerykańskie znaki wojskowe, uzupełnione kilkunastoma odrębnymi znakami poszczególnych państw członkowskich i uaktualnione skrótami wojskowymi.
W celu łatwiejszego i czytelniejszego korzystania z przedstawionego materiału, zostaną zaprezentowane podstawowe terminy dotyczące znaku wojskowego.
ZNAK WOJSKOWY /Military Symbol/- według APP-6 określany jest jako znak graficzny używany zwykle na mapie, obrazie komputerowym lub diagramie służącym prezentacji poszczególnych jednostek, obiektów, czynności lub innych zagadnień będących przedmiotem zainteresowania wojska. Znak może występować w wersji kolorowej i zwykle
z opisem cyfrowo-literowym.
ELEMENT ZNAKU /Symbol Element/- część znaku wojskowego, która wraz
z innymi częściami tworzy całkowity znak wojskowy.
WSKAŹNIK /Indicator/ - element znaku, który w dalszej części opisuje prezentowane zagadnienie. Wskaźnik może mieć formę symboliczną lub cyfrowo-literową.
WSKAŹNIK PUNKTOWY /Point Indicator/ - symboliczna prezentacja zagadnienia wokół punktu na mapie.
WSKAŹNIK LINIOWY /Line Indicator/ - symboliczna prezentacja zagadnienia wzdłuż linii na mapie.
WSKAŹNIK OBSZAROWY /Area Indicator/ - symboliczna prezentacja zagadnienia w obrębie obszaru na mapie.
KOLORYSTYKA ZNAKÓW.
Rysując każdy znak wojskowy lub określoną sytuację taktyczną, zgodnie
z obowiązującymi w narodowych siłach zbrojnych państw Sojuszu normami, można przedstawić je za pomocą:
a/ prezentacji wielokolorowej - wykorzystując do tego następujące kolory:
niebieskiego lub czarnego - dla zobrazowania znaków symbolizujących jednostki wojskowe, stanowiska dowodzenia, posterunki i obiekty, sprzęt, wyposażenie
oraz czynności nie objęte kolorami wymienionymi poniżej wojsk własnych lub sprzymierzonych;
czerwonego - dla zobrazowania znaków symbolizujących jednostki wojskowe, stanowiska dowodzenia, posterunki i obiekty, sprzęt, wyposażenie oraz czynności nie objęte kolorami wymienionymi poniżej wojsk przeciwnika;
żółtego - do przedstawiania sytuacji i wydarzeń związanych z symbolami wojsk własnych lub przeciwnika, a obrazujących siły i środki broni ABC;
zielonego - dla zobrazowania i przedstawiania przeszkód, zapór, pól minowych oraz przeszkód wojsk własnych lub przeciwnika;
innego - dodatkowego nie obejmującego koloru wymienionego powyżej, gdy taki jest zastosowany, musi być opisany w legendzie.
b/ prezentacji przy ograniczonej liczbie kolorów - wykorzystując do tego dwa lub trzy kolory.
Prezentacja przy użyciu 3 kolorów:
niebieski, czarny lub zielony - dla znaków wojsk sprzymierzonych;
czerwony - dla znaków przeciwnika;
żółty lub zielony - dla znaków przedstawiających przeszkody wodne, zapory, pola minowe oraz związane z bronią ABC.
Prezentacja przy użyciu 2 kolorów:
niebieski, czarny lub zielony - dla znaków wojsk sprzymierzonych;
czerwony - dla znaków przeciwnika.
c/ prezentacji przy użyciu jednego koloru - w przypadku użycia tylko jednego koloru, podstawowy znak jednostki przeciwnika rysowany będzie linią podwójną.
Jednostka przeciwnika.
W przypadku, kiedy linia podwójna nie może być użyta, np. przy znakach sprzętu, należy dodać litery “EN” - /skrót słowa angielskiego ENEMY - przeciwnik/.
EN
Jednostka przeciwnika.
1.2.BUDOWA ZNAKU WOJSKOWEGO.
Każdy element znaku, uzupełniony innymi częściami, tworzy całkowity obraz znaku wojskowego.
a/ pola - są kombinacją liter, cyfr lub skrótów zgrupowanych w znaku lub dookoła niego,
w celu zapewnienia dodatkowych informacji o znaku wojskowym.
Wyróżniamy następujące zasady dotyczące wykorzystania pól wokół elementu znaku podstawowego:
nad znakiem - nie więcej jak dwa pola, w każdym nie więcej niż sześć znaków;
po prawej stronie - nie więcej jak cztery pola, w każdym nie więcej niż dwadzieścia jeden znaków. W każdym polu można przedstawić więcej niż jedną grupę informacji, pod warunkiem, że nie będzie przekroczona maksymalna długość pola.
pod znakiem - nie więcej niż dwa pola, w każdym nie więcej niż sześć znaków, oraz w razie konieczności umieszcza się strzałkę wskazującą kierunek ruchu.
po lewej stronie - nie więcej niż cztery pola, w każdym nie więcej niż piętnaście znaków.
Rysunek poniżej przedstawia wymienione zasady:
6 6 15 21
b/ lokalizacja i treść pola
Przedstawiony poniżej rysunek zawiera przykłady treści wszystkich pól, które mogą wystąpić podczas prezentacji znaku wojskowego. Treści te mają zastosowanie przy prezentacji znaków wojskowych jednostek, sprzętu, obiektów oraz różnego rodzaju stanowisk.
Dla łatwości i przystępności zrozumienia lokalizacji i treści pól wokół lub w znaku podstawowym przedstawiamy poniżej przykłady ich wykorzystania wraz z dodatkowymi objaśnieniami.
A. Wskaźnik przeznaczenia /Role indicator/ - element znaku, który opisuje jego przeznaczenie, może powstać z dwóch lub więcej symboli. Zastosowanie wskaźnika przeznaczenia - przy wszystkich rodzajach znaku.
Przykład przedstawia znak podstawowy dla formacji lub jednostki ze wskaźnikiem zadania dla piechoty.
B. Wskaźnik wielkości /Size indicator/ - element znaku, który opisuje wielkość /rozmiar/ prezentowanego zagadnienia. Stosowanie znaku zapytania przy wskaźniku dozwolone. Zastosowanie wskaźnika wielkości - przy prezentacji jednostek, obiektów i sprzętu.
B.
Przykład przedstawia pułk rozpoznawczy przeciwnika.
WSKAŹNIK WIELKOŚCI JEDNOSTEK
Wskaźnik wielkości Określenie jednostki /odpowiednik/
Sekcja
Drużyna
Pluton
Kompania
Wskaźnik wielkości Określenie jednostki /odpowiednik/
Batalion
Pułk
Brygada
Dywizja
Korpus;
Armia;
Grupa Armii;
Teatr.
Ilość sprzętu /Quantity of equipment/ - element znaku, wskazujący liczbę sprzętu, który podlega wykorzystaniu w chwili przedstawienia informacji. Stosowanie znaku zapytania przy wskaźniku dozwolone, kiedy ilość sprzętu jest nieznana lub niepotwierdzona. Zastosowanie wskaźnika tylko w odniesieniu do znaków przedstawiających sprzęt.
C.
6
Przykład przedstawia sześć moździerzy.
Wskaźnik specjalny /Special indicator/ - element znaku, który wskazuje sprzeciw
w stosunku do wskaźnika wielkości. Zastosowanie wskaźnika specjalnego w stosunku do jednostek i obiektów.
D.
Przykład przedstawia jednostkę piechoty jako zgrupowanie bojowe.
Dane niepotwierdzone /Uncorfirmed or query mark/ element znaku wskazuje,
że wszystkie przedstawione informacje są niepotwierdzone lub wątpliwe. Zastosowanie
w stosunku do wszystkich znaków.
E. ?
Przykład przedstawia że znak jest prezentowany jako kompania piechoty przeciwnika, ale wszystkie informacje są niepotwierdzone.
Podstawowe przykłady użycia “znaku zapytania” przy przedstawianiu informacji.
? Wszystkie informacje dotyczące przedstawionego znaku są niepotwierdzone.
Znak zapytania zastosowany jest we wskaźniku E. /dotyczy całości znaku/.
3 ?/1
3 pluton zmechanizowany, nieznanej kompanii, która jest częścią 1 batalionu.
Znak zapytania zastosowany jest w miejscu dotyczącym szczebla kompanii. 120 mm? EN
Granatnik przeciwpancerny przeciwnika, prawdopodobnie kalibru 120mm.
Znak zapytania zastosowany jest w polu określającym informację o prezentowanym sprzęcie.
Rejon zajęty przez niezidentyfikowaną jednostkę.
Znak zapytania zastosowany jest w polu określającym informację o jednostce, która zajmuje dany rejon.
Wzmocnienie lub osłabienie /Reinforced or detached / - element znaku, który wskazuje czy wskaźnik wielkości ulega znacznemu wzmocnieniu czy redukcji.
W przypadku redukcji, bez jednego elementu prezentowanej jednostki. Zastosowanie wskaźnika do wszystkich znaków oprócz sprzętu przeciwnika. Pole to jest używane zawsze
w nawiasach.
F. (+)
12
Przykład przedstawia wzmocnioną12 kompanię rozpoznania.
F. (-)
2
Przykład przedstawia 2 batalion rozpoznania bez jednej kompanii.
G. Informacje dodatkowe /Additional information / - pole obok znaku, które może być używane do sporządzania notatek dotyczących dodatkowych informacji o prezentowanym znaku. Zastosowanie wskaźnika do wszystkich znaków.
Przykład przedstawia 4 pluton zmechanizowany, z zaznaczeniem, iż tę informację należy sprawdzić o godzinie 12.00.
H. Tekst dowolny /Free text / - element znaku, który zezwala aby dodatkowe informacje zostały opisane i przesłane (transmitowane). W tym polu, a nie w polu G, powinny się znaleźć ważne informacje, które powinny podlegać transmisji do innych użytkowników. Przy informacjach dotyczących przeciwnika dozwolony znak zapytania.
Przykład przedstawia urządzenie logistyczne, w którym znajduje się woda niezdatna do picia.
Wskaźnik szacunkowy /Evaluation rating/ - element znaku, który wskazuje źródło
i stopień ważności przedstawianych informacji . Stopienie informacji (ich ranga) zawarte są
w STANAG 2022. Wskaźnik ten składa się z jednej litery i jednej cyfry. Jeżeli używa się pola H, to pole J wpisuje się po nim, oddzielając oba wskaźniki ukośną kreską. (przykł. H / J). Zastosowanie wskaźnika tylko w odniesieniu do przeciwnika.
Przykład przedstawia jednostkę przeciwnika , której przydzielono wskaźnik szacunkowy B1.
Potencjał bojowy /Combat effectiveness CE / - element znaku, który wskazuje efektywność przedstawionej jednostki lub obiektu wojsk własnych lub przeciwnika.
Wskaźnik może być przedstawiony również jako potencjał bojowy wyrażony procentowo /Precentage effectiveness PC /. Jeśli występuje pole H to poprzedza pole K i oddzielone jest ukośną kreską (przykł. H / K). Zastosowanie wskaźnika w stosunku do jednostek i obiektów.
K. CE 10 Przykład przedstawia jednostkę wojsk własnych o potencjale bojowym 10%.
L. Sprzęt sygnałowy (emitujący) /Signature equipment / - element znaku, który informuje, że przedstawiony sprzęt przeciwnika jest w stanie emitować dobrze rozpoznawalny sygnał. Jeśli występuje pole H to poprzedza pole L i oddzielone jest ukośną kreską
(przykł. H / L). Zastosowanie wskaźnika w stosunku do sprzętu przeciwnika.
Przykład przedstawia radar który jest łatwo rozpoznawalny poprzez emisję swojego sygnału.
M. Szczeble nadrzędne /Higher formations / - element znaku, który informuje,
o wszystkich lub niektórych szczeblach nadrzędnych w stosunku do jednostki przedstawionej na znaku. Informacje te muszą być przedstawione w ścisłym porządku w stosunku do struktury organizacyjnej przedstawionej jednostki, z ukośną kreską oddzielającą poszczególne informacje. Do przedstawionych informacji o szczeblach nadrzędnych można dołączyć znak zapytania , jak irównież charakterystyczne litery określające dane państwo. Jeśli w strukturze organizacyjnej jakiś szczebel dowodzenia jest nieznany lub nie występuje, w to miejsce wpisuje się zero ( 0 ).Zastosowanie wskaźnika w stosunku do wszystkich znaków.
M. 4 12/0/10/11
Przykład przedstawia 4 pluton 12 kompanii rozpoznania, 10 brygady, 11 dywizji.
N. Wskaźnik przeciwnika /Enemy indicator / - element znaku, który wskazuje, że symbol - skrót / ang. ENEMY/ - EN odnosi się do przeciwnika. Stosuje się go wówczas, jeżeli nie używamy prezentacji wielokolorowej lub podwójnej linii. Zastosowanie wskaźnika w stosunku do sprzętu przeciwnika.
N. EN
Przykład przedstawia moździerz przeciwnika.
P. Arbitralny wyznacznik jednostki /Arbitrary unit designator / - Cyfry lub litery, /lub ich kombinacja/ użyta do opisania znaku, której właściwa nazwa jest nieznana. Kombinacja znaków użytych przy wskaźniku może być rozbudowana maksymalnie do trzech. Zastosowanie wskaźnika tylko w stosunku do jednostek, obiektów i sprzętu przeciwnika.
Przykład przedstawia, że sztab dywizji korpusu belgijskiego wykrył niezidentyfikowaną rosyjską dywizję zmotoryzowaną /MDR - motor rifle division/ i nadał dywizji arbitralny wskaźnik jednostki - 369, używając do tego bloków numerowych przydzielonych przez korpus belgijski.
Arbitralny wyznacznik jednostki /Arbitrary Unit Designator - AUD/.
a/ przeznaczenie AUD
W czasie prowadzenia działań wojennych może okazać się, iż identyfikacja poszczególnych jednostek lub formacji w obszarze zainteresowania jest trudna. Szczególnie jeśli jednostki te pochodzą z innych sił państw Sojuszu Północnoatlantyckiego. W tym celu, każde z armii NATO posiada swój wyznacznik, używany do opisania wykrytej jednostki której nazwa jest nieznana.
W przypadku wykrycia formacji przeciwnika przez jednostki różnych armii NATO
i przydzielenia jej różnych numerów jako arbitralnego wyznacznika, w celu uniknięcia nieporozumień i niejasności podczas wspólnego działania przyjmuje się wskaźnik nadany przez sztab nadrzędny jednostek które wykryły daną formację.
b/ budowa AUD
W skład arbitralnego wyznacznika jednostki wchodzą następujące elementy:
prefiks;
grupa cyfr - numer;
przyrostek.
Szczegółowy opis metody przydzielania tego wyznacznika zawiera STANAG 2077,
a skrót jego treści przedstawiony jest poniżej.
Prefiks / w przypadku przydziału wyznacznika przez Korpusy/
Kombinacja cyfry i liter /do trzech znaków włącznie/, które tworzą kod, wskazujący korpus przydzielający nazwę AUD np.;
1 Korpus Brytyjski będzie używał kodu -1 UK*;
2 Korpus Niemiecki będzie używał kodu - 2 GE;
7 Korpus Amerykański będzie używał kodu - 7 US
Prefiks / w przypadku przydziału wyznacznika przez formację NATO/
Kombinacja liter /do dwóch znaków włącznie/, które tworzą kod, wskazujący formację NATO przydzielającą nazwę AUD np.;
SHAPE - SH;
AFNORTH - AN;
COMNON - NN;
COMSONNOR - SN;
COMBALTAP - BA;
COMLANDJUT - JU;
COMZEALAND - ZE;
AFCENT - AC*;
NORTHAG - NG*;
CENTAG - CG*;
AFSOUTH - AS;
LANDSOUTH - LS;
LANDSOUTHEAST- ES;
AMF (L) - AM.
Numer
W przypadku przydziału numerów /trzy cyfry/, korpusy państw NATO są odpowiedzialne za przydzielenie bloków numerowych pomiędzy 000 i 999 własnym jednostkom. Podobnie dywizje podległe korpusom mogą przydzielać numery swoim formacjom, w tym przypadku wszystkie jednostki będą używać tego samego prefiksu.
Jednostki NATO będą używać tego samego bloku numerowego tzn. 000 - 999.
Przyrostek
Wskazuje narodowość prezentowanej jednostki przeciwnika wg. kodu zgodnie
z narodowymi literami /dwie litery/, a następnie rodzaj jednostki /skrót do trzech liter/.
Oznaczenia liter rozróżniające wybraną podległość narodową jednostek.
ALBANIA AL.; LIBIA LY;
ALGIERIA AG; LICHTENSTEIN LS;
AUSTRIA AU; LUKSEMBURG LU;
BELGIA BE; MALTA MT;
BUŁGARIA BU; MONAKO MN;
KANADA CA; MAROKO MO;
CYPR CY; HOLANDIA NL;
CZECHY CZ; NORWEGIA NO;
DANIA DA; POLSKA PL.;
EGIPT EG; PORTUGALIA PO;
FINLANDIA FI; RUMUNIA RO;
FRANCJA FR; ROSJA UR*;
NIEMCY GE; HISZPANIA SP;
GRECJA GR; SZWAJCARIA SW;
WĘGRY HU; TURCJA TU;
ISLANDIA IC; WIELKA BRYTANIA UK;
WŁOCHY IT; STANY ZJEDNOCZONE US.
Przykład przyznania AUD.
Dwie dywizje różnych narodowości /1 Korpusu Belgijskiego -1 (BE) i 1 Korpusu Brytyjskiego - 1 (UK)/, niezależnie wykryły Rosyjską Dywizję Zmotoryzowaną /MRD - Motor Rifle Division/. Wykrycie jednostki nastąpiło w rejonie na linii rozgraniczenia tych Korpusów. Każdy z Korpusów nadał wykrytej dywizji AUD używając bloków numerowych przydzielonych im przez ich własne sztaby /1 BE 369 UR MRD i 1 UK 473 UR MRD/.
Każdy Korpus adoptuje AUD przydzielony przez jego własną dywizję.
X X
? 1 BE 369 UR MRD
AUD przydzielony przez 1 Korpus Belgijski
X X
? 1 UK 473 UR MRD
AUD przydzielony przez 1 Korpus Brytyjski
NORTHAG - sztab nadrzędny obu Korpusów potwierdza, że niezidentyfikowana rosyjska MRD jest obecna i decyduje pozostawić numer przydzielony przez Korpus Belgijski, lecz przydziela swój własny prefiks - NORTHAG, powiadamiając o tej zmianie sztaby dwóch Korpusów. Od tej chwili, aż do momentu pozytywnej identyfikacji, lub zmiany przez AFCENT lub SHAPE, niezidentyfikowana jednostka będzie znana jako 1 NG 369 UR MRD.
? 1 NG 369 UR MRD
AUD przydzielony przez 1 Korpus Belgijski
Jeżeli z jakichkolwiek względów, AFCENT lub SHAPE dokona zmiany, zastosowany zostanie prefiks AFCENT lub SHAPE.
Q. Kierunek ruchu /Direction of movement arrow / - obrazowa prezentacja kierunku, w którym znak przemieszcza się lub będzie się przemieszczał. Prezentacja wskazuje ogólny kierunek przemieszczenia, a nie dokładną trasę. Strzałka jest umieszczona zawsze w punkcie lokalizacyjnym znaku. Zastosowanie wskaźnika w stosunku do wszystkich znaków.
R. Wskaźnik mobilności /Mobility indicator / - obrazowa prezentacja różnych rodzajów mobilności przedstawionych znaków. Zastosowanie wskaźnika w stosunku do jednostek i sprzętu.
Przykład przedstawia pluton zmechanizowany zaopatrzony w transport własny - kołowy.
WSKAŹNIK MOBILNOŚCI JEDNOSTEK
S. Rodzaj stanowiska dowodzenia /Headquarters representation/- element znaku, który wskazuje jaki rodzaj lub część stanowiska dowodzenia podlega prezentacji. Przy wskaźniku dopuszczalny znak zapytania. Zastosowanie wskaźnika w stosunku do jednostek.
S. MAIN
Przykład przedstawia główne stanowisko dowodzenia batalionu piechoty.
PREZENTACJA STANOWISK DOWODZENIA.
Stanowiska dowodzenia mogą być określone przy użyciu skrótu literowego pod znakiem. Podane poniżej terminy mogą być umieszczone w polu S, choć nie muszą tam wystąpić.
Zaawansowane /advanced/ /ADV/;
alternatywne /alternative/ /ALTN/;
główne /main/ /MAIN/;
mobilne /mobile/ /MOBILE/;
czasu pokoju /peacetime/ /PEACE/;
tylne /rear/ /REAR/;
zapasowe /reserve/ /RES/;
statyczne /static/ /STAT/;
podwyższone /step-up/ /STEPUP/;
taktyczne /tactical/ /TAC/.
T. Unikalne określenie /Unique designation / - element znaku który w sposób unikalny identyfikuje poszczególny znak. W przypadku podania innego wskaźnika /wielkości/, oba muszą współgrać ze sobą. Jeśli wskaźnik wielkości nie jest podany, wtedy unikalne określenie zawierać musi wielkość prezentowanego znaku. Przy wskaźniku dopuszczalny znak zapytania. Zastosowanie wskaźnika w stosunku do wszystkich znaków oprócz sprzętu przeciwnika.
T.
Przykład przedstawia 3 batalion.
Nazwa jednostki lub rodzaj sprzętu /Name of unit or type of equipment / - element znaku, który przedstawia klasę lub rodzaj jednostki, obiektu lub sprzętu. Przy wskaźniku dopuszczalny znak zapytania. Zastosowanie wskaźnika w stosunku do jednostek, obiektów
i sprzętu. Pole to jest również wykorzystywane do przedstawienia stopnia utajnienia informacji o znaku.
V. B
Przykład przedstawia kompanię jednostki sił specjalnych. Jednostka jest utajniona literą
W. Grupa daty - czasu /Date time group / - element znaku, który zawiera wszystkie informacje związane z czasem. W siedmioznakowej grupie znajduje się sześć cyfr, po których występuje jedna litera. Wiadomości te służą do określenia daty, czasu oraz strefy czasowej. Nie zawsze muszą być przedstawiane wszystkie razem. Grupa znaków może być poprzedzona literami “OD /DO” lub innymi, w celu wyjaśnienia do czego odnosi się podany czas. Zastosowanie wskaźnika w stosunku do wszystkich znaków.
W. NMB 041000Z
R
Przykład przedstawia kompanię piechoty, która nie może wykonać żadnego ruchu przed /No Move Before -NMB/ godziną 10.00, czwartego dnia bieżącego miesiąca czasu ZULU.
RODZAJE PÓL.
W praktycznym zastosowaniu znaków wojskowych, podczas ich przedstawiania, nie wszystkie pola wykorzystywane są naraz. Występuje pewna zasada, iż niektóre z informacji musimy przedstawić przy każdym ze znaków, a pewne możemy pominąć, lub nie muszą występować z każdym z nich. W tym celu wszystkie pola zostały pogrupowane na trzy rodzaje:
pola obowiązkowe;
pola warunkowe;
pola dowolne.
Pola obowiązkowe /Mandatory field/ - dla większości znaków są to pola A, B, P, oraz T. W polach tych muszą być umieszczone określone dane. W przypadku braku danych, lub braku ich wiarygodności, w polach tych należy umieścić znak zapytania.
A. Wskaźnik przeznaczenia.
Jednostka zmechanizowana Magazyn chemiczny
B. Wskaźnik wielkości.
Pluton piechoty Podstawowa jednostka remontowa -
równoważna batalionowi.
P. Arbitralny wyznacznik jednostki
1 UK 473 UR MDR
Sztab 1 Korpusu brytyjskiego wykrył rosyjską dywizję zmotoryzowaną i nadał jej arbitralny wyznacznik jednostki - 473.
T. Unikalne określenie
3
Wskazuje 3 kompanię.
II. Pola warunkowe /Conditional field/ - dla większości znaków są to pola D i N,
w których muszą być umieszczone dane, ale jest to uwarunkowane posiadanymi informacjami.
D. Wskaźnik specjalny
Zgrupowanie bojowe jednostek zmechanizowanych.
N. Wskaźnik przeciwnika
57 mm EN
Przeciwlotnicza armata przeciwnika, kaliber 57 mm.
Jeżeli przedstawiony jest arbitralny wskaźnik jednostki /pole P/, to wystąpi przed nim wskaźnik przeciwnika /pole N/.
Pola dowolne /Optional field/ - umieszczane według potrzeby - dla większości znaków są to pozostałe pola, w których umieszcza się dane - w zależności od sytuacji i potrzeb.
C. Ilość sprzętu
4
81 mm
4 moździerze 81 mm
F. Wzmocnienie lub osłabienie
4 2
4 batalion piechoty - wzmocniony 2 kompania zmechanizowana - bez jednego
z elementów
E. Dane niepotwierdzone ?
2
Wszystkie informacje dotyczące znaku przeciwnika są niepotwierdzone
Informacje dodatkowe
4
4 kompania zmechanizowana - wzmocniona, z uwagą o ponowne sprawdzenie
godzinie 12.00.
H. Tekst wolny
Woda niezdatna do picia .
Potencjał bojowy
CE 10
Potencjał bojowy /CE/ - 10 % jednostki sprzymierzonej .
20 %
Efektywność procentowa /PE/ - 20 % jednostki przeciwnika
M. Szczeble nadrzędne
X
2(CA) 3(US)
2 Kanadyjska Brygada, która jest częścią 3 Amerykańskiej Dywizji
2 ?/4
2 pluton czołgów, który jest częścią nieznanej kompanii, wchodzącej w skład
4 batalionu czołgów. 3 A/14/0/2(UK)
3 pluton kompanii A, 14 batalionu który wchodzi w skład 2 brygady brytyjskiej.
Nie został przedstawiony szczebel pułku /odpowiednik brytyjski - regiment/, co. jest przedstawione jako 0.
Q. Kierunek ruchu
Jednostka przemieszczająca się w kierunku zachodnim.
R. Wskaźnik mobilności
Jednostka zaopatrzona we własny transport kołowy.
S. Rodzaj stanowiska dowodzenia
X
MAIN
Stanowisko dowodzenia brygady - główne.
V. Nazwa jednostki lub rodzaj sprzętu
Przeciwpancerne działo przeciwnika,
prawdopodobnie 120mm, ale informacja
ta jest niepotwierdzona.
W. Grupa daty - czasu.
031500A Informacja otrzymana 3 dnia bieżącego miesiąca o godzinie 15.00 czasu ALFA.
NMB 041000Z Żadnego ruchu przed godziną 10.00 4 dnia bieżącego miesiąca czasu ZULU.
FROM 1200Z TO 2300Z
Informacja aktualna od godziny 12.00 do godziny 23.00 bieżącego dnia czasu ZULU.
III a. Pola dowolne - w odniesieniu tylko do znaków przeciwnika - grupa informacji, wpisane w określone pola , lecz dostępne jedynie w odniesieniu do sił przeciwnika.
A1
Informacja dotycząca jednostki jest określona wskaźnikiem “A1”.
Sprzęt sygnałowy.
Radar emitujący rozpoznawalny sygnał, który będzie łatwo identyfikowany.
1.3. UŻYCIE LINII CIĄGŁEJ I PRZERYWANEJ.
1.Użycie linii ciągłej.
Podczas prezentacji znaków wojskowych użycie linii ciągłej wskazuje na:
obecne lub aktualne położenie;
cele;
granice.
a/ obecne lub aktualne położenie Rejon aktualnie zajęty przez 3 batalion.
b/ cele AB 1201 Cel nr AB 1201 - koncentracja linearna.
Użycie linii przerywanej
Podczas prezentacji znaków wojskowych użycie linii przerywanej wskazuje na:
położenie przyszłe;
położenie planowane. Planowana lokalizacja batalionu Przewidywane położenie
piechoty. stanowiska dowodzenia przeciwnika.
ROZDZIAŁ II.
LOKALIZACJA I RYSOWANIE ZNAKÓW NA MAPACH /SZKICACH/.
2.1. PODSTAWOWE ZASADY.
Każdy prezentowany znak wojskowy musi być poprawnie i dokładnie umieszczony na mapie lub szkicu w celu dokładnego i wiarygodnego przedstawienia informacji.
Oznacza to, iż każdy znak musi zawierać przynajmniej jeden punkt lokalizacyjny
w stosunku do dokumentu na którym jest przedstawiany.
Ustalenie pewnych zasad dotyczących jego lokalizacji jest bardzo trudne, mimo tego można wyróżnić kilka generalnych wytycznych odnośnie umiejscowienia punktu lokalizacyjnego. Do nich możemy zaliczyć lokalizację:
w punkcie;
w centrum podstawy;
na końcu wektora lokalizacji.
a/ lokalizacja znaku w punkcie
Ostrze krokiewki wyznacza miejsce którego dotyczy znak oraz pokazuje jego położenie.
b/ lokalizacja znaku w centrum podstawy
Centrum podstawy dolnej części znaku wyznacza miejsce którego dotyczy znak oraz pokazuje jego położenie.
c/ lokalizacja znaku na końcu wektora
Kiedy konieczne jest przesunięcie znaku z jego bieżącej pozycji, lub w inny sposób nie można wyrazić położenia znaku./
przy jednym prezentowanym znaku
przy prezentacji większej ilości znaków
2.2. PUNKTY I LINIE.
a/ punkty
W celu przedstawienia określonych punktów, w znak podstawowy wpisujemy informację dotyczącą jego przeznaczenia. Znaki punktowe pokrywają się z dokładną lokalizacją informacji /wskazując dokładne miejsce dolną częścią znaku/ lub są z nią połączone wektorem lokalizacji.
US
Rozróżnia się następujące punkty:
a/ punkt startu;
b/ punkt końcowy;
c/ punkt sprawdzający;
Poniższe przykłady przedstawiają użycie wskaźników specjalnych przy przedstawianiu określonych punktów:
US
Punkt startu.
US
Punkt końcowy.
Punkt sprawdzający.
Ponadto wyróżniamy dodatkowo dwa punkty:
Punkt kontrolny.
Punkt koordynujący.
b/ linie.
1. Linie rozgraniczenia mogą być przedstawiane jako:
linie rozgraniczenia z jednoczesnym przedstawieniem wielkości jednostki
w odpowiedniej przerwie.
X
Linia rozgraniczenia - brygadowa.
linie rozgraniczenia z jednoczesnym przedstawieniem wielkości jednostki, jej określenie oraz podległość narodową.
4(UK)
X X
3(US)
Linia rozgraniczenia - dywizyjna, pomiędzy 3DZ (US) i 4 DZ (UK).
linia rozgraniczenia rozdzielająca jednostki o różnej wielkości
X
Linia rozgraniczenia pomiędzy brygadą i batalionem.
Linie faz i koordynacji.
a/przedni skraj obszaru bitwy - FEBA /Forward edge of the battle area/
Pozycja każdego łuku nie wskazuje bezwzględnie na lokalizację elementu ugrupowania bojowego w terenie. Wypukła strona łuku skierowana jest w stronę przeciwnika.
linia fazowa lub koordynacji - PL /Phaze line or coordination line/
AT 221030Z APPLE
PL
Linia fazowa /wyrównania/ o kryptonimie “ APPLE”/Jabłko/, którą należy osiągnąć
o godzinie10.30, 22 dnia bieżącego miesiąca.
linia koordynacji wsparcia ogniowego - FSCL /Fire support coordination line/
FROM 12500Z
TO 12800Z
Linia koordynacji wsparcia ogniowego, zgodnie z właściwościami terenu, aktualna
od 12 bieżącego miesiąca, od godziny 5.00 do godziny 8.00 czasu ZULU.
linia wyjściowa - LD/SL /Line of departure/ Start line/
BIG BIRD
221030Z
Linia wyjściowa o kryptonimie - “BIG BIRD” /Duży ptak/ - którą należy przekroczyć
o godzinie 10.30, 22 dnia bieżącego miesiąca.
linia ufortyfikowana -
Linia ufortyfikowana przedstawiona symbolem, powtarzająca się w odpowiednich przedziałach.
linia nieokreślonych zapór -
Linia nieokreślonych zapór przedstawiona symbolem, występująca w odpowiednich interwałach.
Poniższe przykłady wskazują na możliwość użycia następujących wskaźników liniowych:
przód mostu -BRHD /bridgehead/;
strefa łączności - COMZ /communication zone/;
przednia strefa obszaru przeciwnika - FLET /forward line of enemy troops/;
przednia strefa własnych pododdziałów - FLOT / forward line of own troops/;
trasa głównych dostaw - MSR /main supply route/;
linia wolna od ognia - NFL /no fire line/;
określony cel - OBJ /objective/;
tylna strefa bojowa - RCZ /rear combat zone/;
linia meldunkowa - RL /report line/.
2.3. REJONY I POZYCJE I PASY OGNIA.
a/ rejony
Rejon jest określoną częścią terenu lub przestrzeni, posiadającą typowe właściwości
z racji swoich czynników naturalnych lub działań występujących w jego obrębie.
Rozróżnia się następujące rodzaje rejonów:
rejon koncentryczny;
rejon rozpoznania;
rejon określony.
rejon koncentryczny używany jest do wskazania skażenia promieniotwórczego. Składa się
z jednego lub więcej okręgów, używanych do zaznaczenia granic jego oddziaływania. Każdy
z okręgów składa się z linii, które są kombinacją liter i cyfr.
Rejon koncentryczny z określeniem poziomu radioaktywności.
Przedstawiony wskaźnik w centygrejach /centigrais - cGy/.
rejon rozpoznania używany do określenia rejonu, w obrębie którego wyznaczona jednostka jest odpowiedzialna za prowadzenie rozpoznania. Przedstawione wskaźniki podczas prezentacji wskazują szerokość danego rejonu, a nie przednią jego granicę.
X
X
Rejon rozpoznania określony dla 2 kompanii rozpoznania.
rejon określony wskazany jest linią ciągłą, dodatkowo uzupełniony wskaźnikiem rodzaju prezentowanego rejonu.
Przedstawione poniżej wskaźniki mogą być użyte do wskazania rodzaju prezentowanego rejonu:
ograniczony dostęp - opisany słowem;
- skażony biologicznie - /BIO/;
- skażony chemicznie - /CHEM/;
- skażony gazem - /GAS/;
- niemożliwy do przejścia - /IMPAS/;
- zalany - /INUND/;
- pole minowe - /MINE/;
- pole zadymione - /SMOKE/;
- pole radioaktywne - /ATOM/;
- pole pod ostrzałem artyleryjskim lub bombowym - /SHELL/.
Rejon skażony chemicznie - ograniczony dostęp opisany słownie.
ograniczony dostęp - opisany symbolem.
Rejon nie do przejścia dla piechoty.
rejon nieokreślony, który wymaga prezentacji z jakiegoś powodu, ale nie stanowi określonego celu.
Rejon nieokreślony.
Sposoby określania przeznaczenia rejonu.
ASSY
Rejon który będzie rejonem zbiórki /ASSY/ - planowany, oznaczony linią przerywaną.
DZ
2 PATRA
Rejon używany przez 2 Batalion Spadochronowy jako strefa zrzutu /DZ/.
Rejon przygotowany do wykorzystania jako obiekt obsługi technicznej /remontowej/, ale jeszcze nie zajęty.
Najbardziej powszechnie używane skróty rejonów, stref oraz inne zostały zamieszczone poniżej:
rejon zbiórki /assembly area/ /ASSY/;/.
skład żywności lub amunicji /dump/ /DUMP/;
rejon ukryty /hide area/ /HIDE/;
natychmiastowy cel /intermediate objective/ /I / OBJ/;
teren kluczowy /key terrain/ /KEY/;
strefa lądowania /landing zone/ /LZ/;
rejon logistyczny /logistic area/ /LOG/;
cel /objective/ /OBJ/;
rejon zapasowy /reserve area/ /RES/.
b/ pozycje
Pozycja jest obszarem, z którego zamierzone jest prowadzenie walki. Może być narysowana w skali /szczególnie na niższych szczeblach dowodzenia/ lub przedstawiona schematycznie.
Wskaźnik wielkości wstawiony w linię oznacza pozycję, a więc informuje nas że jest to pozycja a nie rejon. Wskaźnik wielkości wstawiany jest na stronie najbliższej “własnym “ jednostkom.
Rozróżnia się następujące rodzaje pozycji:
- pozycja bojowa;
- pozycja ogniowa;
- pozycja umocniona /punkt oporu/.
Pozycja bojowa jest obszarem, w którym jednostka zamierza czasowo prowadzić walkę. Obszar ten posiada naturalne właściwości i nie jest dobrze ufortyfikowany. Pozycja bojowa zajęta przez 2 Batalion.
Pozycja ogniowa jest wyznaczonym miejscem dla sprzętu lub jednostki z którego zamierza się prowadzić ogień. Pozycja ogniowa może być fortyfikacyjnie rozbudowana.
Jest zawsze zorientowana w kierunku ostrzału.
Pozycja ogniowa zajęta przez
kompanię zmechanizowaną
/narysowana schematycznie/
Pozycja ogniowa zajęta przez
3 kompanię piechoty /narysowana w skali/
Pozycja umocniona /punkt oporu/ jest obszarem, w którym jednostka zamierza prowadzić walkę. Obszar ten posiada naturalne właściwości i jest dobrze rozbudowany fortyfikacyjnie.
Pozycja umocniona zajęta przez batalion piechoty.
/znak rysowany w skali/
Pozycja bojowa zajęta przez kompanię zmechanizowaną.
/ rysowana schematycznie/
c/ pasy ognia
Pasy ognia wskazują obszar i kierunek dla danego środka ogniowego lub jednostki.
Mogą być przedstawione linią przerywaną jako proponowany pas ognia lub ciągłą do przedstawienia stanu bieżącego.
Proponowany pas ognia z punktu lokalizacji sprzętu.
Proponowany pas ognia od strony pozycji ogniowej.
Dodatkowo “zagięcia” linii w celu wskazania maksymalnego zasięgu dla środka ogniowego z tej pozycji.
Pas ognia od strony pozycji baterii artylerii.
2.4. ZAPORY , FORTYFIKACJE I UDERZENIA ABC.
a/ zapory
Prezentacji podlegać mogą następujące rodzaje zapór:
- zapory punktowe;
- zapory liniowe;
- wyburzenia;
- pola minowe.
zapory punktowe
podzielone są na dwie kategorie, na które nakładany jest odpowiedni wskaźnik.
Pierwsza kategoria - zapory sprzymierzone.
Druga kategoria - zapory przeciwnika.
zapory liniowe /ciągłe/ przedstawiane są jako:
rowy przeciwpancerne, wskaźnik znaku powtarzający się w pewnych odstępach. Niewypełniony kolorem wskaźnik znaku oznacza rowy w przygotowaniu.
Wskaźnik znaku wypełniony kolorem oznacza rowy wykonane.
W przypadku kiedy nie jesteśmy w stanie przedstawić zapory w skali, wówczas rysujemy ją z daleka od rzeczywistego położenia i łączymy wektorem.
Gotowy rów przeciwpancerny przedstawiony schematycznie, połączony wektorem w stosunku do rzeczywistego położenia.
zapory drutowe, linia z powtarzającym się w pewnych odstępach znakiem “X”.
Linia przerywana wskazuje na zapory w przygotowaniu. Litery “EN” powtarzające się w pewnych odstępach wskazują na zapory przeciwnika.
X X X EN X X
Zapora drutowa przeciwnika w przygotowaniu.
przeszkody nieokreślone
Nieokreślone przeszkody liniowe.
Na znaki zapór punktowych i liniowych można nałożyć następujące wskaźniki zapor: mina pułapka niewybuchowa zapora przeciwczołgowa drut kolczasty
wyburzenia
Znak określający rodzaj wyburzenia powinien być narysowany w dokładnym miejscu określonym przez współrzędne zapory. W przypadku kiedy jest to niemożliwe, znak ten może być oddalony od miejsca przeznaczenia lecz musi być połączony przy pomocy wektora
z punktem lokalizacji wyburzenia.
Stan zapór przedstawiać będą następujące wskaźniki wyburzeń:
k
l
m
n
Jeżeli nie istnieje potrzeby rozróżnienia pomiędzy Stanem1 i Stanem 2 lub jeżeli stan jest nieznany, wówczas używamy symbol Stanu 2.
W przypadku przedstawienia informacji, że wyburzenie jest zaplanowane /RESERVED/,
wskaźnik ten powinien być umieszczony w polu H /pole tekstu wolnego/ .
RESERVED B 32 Zaplanowane wyburzenie mostu, numer celu - B 32, które jest w stanie 2.
pola minowe.
Pola minowe mogą być przedstawiane w skali lub schematycznie.
Wykonane pole minowe, typ min nieokreślony, narysowane w skali.
Wykonane pole minowe min przeciwpancernych, narysowane schematycznie. Miejsce ustawienia pola połączone jest ze znakiem za pomocą wektora.
Podczas przedstawiania pól minowych, używane będą następujące wskaźniki minowe: mina, rodzaj nieokreślony; mina przeciwpancerna; mina przeciwpiechotna;
mina przeciwpancerna nieusuwalna;
mina kierunkowa /strzałka wskazuje kierunek działania/; grupa min;
Miny narzutowe przedstawiane będą z dodatkową literą “S”, umieszczoną powyżej znaku.
Dodatkowe oznaczenie litery “+S”, umieszczoną powyżej znaku informuje, że pole minowe jest gęsto nałożone minami narzutowymi.
Przeciwpancerne pole min narzutowych - wykonane.
+S
Przeciwpancerne pole min narzutowych, gęsto nałożone - planowane.
Inne przykłady przedstawiania pól minowych:
Pole minowe - przykryte.
Pole minowe - fałszywe.
b/ fortyfikacje wojskowe.
Podczas przedstawiania fortyfikacji wojskowych, używane będą następujące wskaźniki: z
c/ uderzenia nuklearne, biologiczne i chemiczne.
Uderzenia nuklearne wskazywane są przez:
uderzenia wykonane /naniesione/
uderzenia planowane lub przewidywane
Uderzenia biologiczne i chemiczne są wskazywane przez: { {
Rodzaj uderzenia biologiczne /BIO/ czy chemiczne /CHEM/ będzie umieszczone w polu V.
{ W przypadku gdy dokładny rodzaj skażenia jest nieznany w polu V umieszczamy NBC.
2.5. SPRZĘT.
Jeżeli nie określono inaczej dokładna lokalizacja sprzętu wskazana jest przez środek podstawy znaku. Sprzęt prezentujemy poprzez znak podstawowy broni, a dla armat i haubic z podaniem kalibru w polu V.
105 mm Armata lekka
155 mm
Armata średnia
Armata ciężka
W celu wskazania rodzaju sprzętu dodaje się nowe elementy:
105 mm Lekka armata przeciwpancerna Armata przeciwlotnicza
Wyrzutnia rakiet wielolufowych MLRS
Przykład prezentacji złożonego znaku uzbrojenia.
J
d
e
e
e
e
e
e
ROZDZIAŁ III.
PRZEDSTAWIANIE WSKAŹNIKÓW PRZEZNACZENIA ZNAKÓW WOJSKOWYCH.
3.1. PODSTAWOWE WSKAŹNIKI JEDNOSTEK RODZAJÓW WOJSK.
^
)
i
1
4
8
p
I
B\
C
{
[
/
D
w
UU
E
T
=
O
P
]
_
r
t
e
s
~
]
J
u
/
M
L
F
z
A
WYBRANE WSKAŹNIKI JEDNOSTEK RODZAJÓW WOJSK.
W celu przedstawienia różnego rodzaju jednostek, symbole podstawowe są nakładane jeden na drugi. W ten sposób możemy postępować zarówno z jednostkami jak i ze sprzętem. Poniżej podajemy typowe przykłady jednostek:
3
5
1
1
)
9
&
K
,
m
ZNAKI ZWIĄZANE ZE WSKAŹNIKIEM WIELKOŚCI.
0
0
0
0
0
3.3. STANOWISKA I OBIEKTY ORAZ WSKAŹNIKI ICH PRZEZNACZENIA.
@
b
>
*
n
>
/
Y
X
[
,
m
))
Z
>
>
W celu opisania różnych rodzajów złożonych obiektów logistycznych i innych rodzajów wojsk, symbole podstawowe, mogą być nakładane jeden na drugi. W tym celu można używać symboli jednostek, obiektów lub sprzętu. Poniżej przedstawiamy kilka typowych przykładów:
*
*
b
k
m
j
f
l
b
Możemy przedstawić również znaki w celu opisania różnego rodzaju działania obiektów radioelektronicznych. Poniżej przedstawiamy kilka typowych przykładów:
i
g
3.4. SPRZĘT I UZBROJENIE.
a/ samoloty i śmigłowce
b/ uzbrojenie
M
S
P
C
J
J
G
Z
d
c/ pojazdy
3
!
5
-
d/ pojazdy inżynieryjne
0
Istnieje szeroka różnorodność pojazdów i urządzeń dodatkowych, takich jak “pług minowy” lub “spycharka” .
W celu uproszczenia /zredukowania/ liczby takich znaków, wybrano symbol
jako podstawowe wskazanie pojazdu inżynieryjnego. Znak ten powinien być dołączony do właściwego znaku pojazdu z jednoczesnym opisaniem go w polu V, nazwy urządzenia dodatkowego. Przykłady:
2
1
!
(
BIBLIOGRAFIA:
APP - 6 “ Znaki wojskowe dotyczące wojsk lądowych”;
M.KULCZYCKI; Z.ŚLIWA; J.WYSOCKI “PODRĘCZNY SŁOWNIK SKRÓTÓW STOSOWANYCH W DOKUMENTACH WOJSKOWYCH PAŃSTW NATO” - Wyższa Szkoła Oficerska, Wrocław 1998;
STANAG - 1059 “Charakterystyczne litery krajowe wykorzystywane przez NATO”;
STANAG - 2019 “Znaki wojskowe NATO”;
STANAG - 2077 “Metody przydzielania arbitralnego wskaźnika jednostki”
STANAG - 2356 “Krajowe odpowiedniki poszczególnych szczebli organizacyjnych”;
S.MIŁOSZ; P.WOŹNIAK “PODSTAWOWE ZNAKI TAKTYCZNE I SYMBOLE STOSOWANE PRZEZ SIŁY ZBROJNE PAŃSTW NATO” - Akademia Obrony Narodowej, Rembertów 1996;
S.HABERSKI “ZNAKI TAKTYCZNE NATO” - Wyższa Szkoła Oficerska, Wrocław 1996;
“ZBIOR ZNAKÓW I SKRÓTÓW WOJSKOWYCH” - Zarząd Dowodzenia Sztabu Generalnego WP, Warszawa 1996;
Wiadomość do uaktualnienia z innymi STANAG-ami NATO /2077; 1059/
Litera Z /Zulu/ określa przedstawioną strefę czasową której dotyczy prezentacja, a litera A /ALFA/ strefę czasową czasu środkowo-europejskiego..
2
6
21
21
21
15
15
15
Nie wszystkie pola znajdują zastosowanie do szystkich znaków podstawowych, ale
w każdym przypadku przedstawiona pozycja w polu i jej maksymalna długość jest stała
i obligatoryjna.
A. Znak podstawowy
i wskaźnik przeznaczenia
A. Znak podstawowy
A. Znak podstawowy
A. Znak podstawowy
A. Znak podstawowy
?
A. Znak podstawowy
4
(+) CHECK 1200
G.
A. Znak podstawowy
H.
A. Znak podstawowy
J.
B1
A. Znak podstawowy
!
L.
]
]]
1 BE 369 UR MDR
?
P.
X X
Przykład przedstawia kompanię zmechanizowaną przemieszczającą się w kierunku zachodnim.
Q.
R.
gąsienicowe
kołowo - gąsienicowe
kołowe
kolejowe
kołowe przełajowe
holowane lub przyczepy
śnieżne
n
(-)
(+)
(+)CHECK 12OO
NO DRINK
Z
EN
120 mm?
.
Podstawowa jednostka remontowa -
równoważna batalionowi.
!
]
przy dwóch prezentowanych znakach
SP
SP
RP
RP
CP
FSCL
LD
lub
SL
20 cGy
300 cGy
100 cGy
2
CHEM
LOG
2
3
Planowany cel punktowy
Wyburzenie przygotowane - Stan 1 /bezpieczny/
Wyburzenie przygotowane - Stan 2 /uzbrojony/
Wykonane lub ostrzelane
S
M
M
M
M
Umocniony punkt
Prace ziemne /fortyfikacyjne/
Schron napowierzchniowy
Schron podziemny
175 mm
Znak podstawowy armaty
Armata przeciwlotnicza
Armata przeciwlotnicza średniego kalibru /57 mm/
57 mm
Trzy armaty przeciwlotnicze średniego kalibru /57 mm/
57 mm
3
Trzy armaty przeciwlotnicze średniego kalibru /57 mm/ 2 plutonu
3
57 mm/2
Trzy armaty przeciwlotnicze średniego kalibru /57 mm/ 2 plutonu 4 baterii
4
3
57 mm/2
Trzy armaty przeciwlotnicze średniego kalibru /57 mm/
2 plutonu 4 baterii na stanowiskach ogniowych
4
57 mm/2
3
Trzy armaty przeciwlotnicze średniego kalibru /57 mm/
2 plutonu 4 baterii na stanowiskach ogniowych od godz.8.30
22 bieżącego miesiąca czasu środkowo-europejskiego
FROM 220830A
3
4
57 mm/2
Piechoty - /Infantry./
Pancerna - /Armour/
Rozpoznania - /Reconnaissance/
Artylerii - /Artillery/
Rakietowa - /Rocket/
Przeciwpancerna - / Anti - Tank/
Obrony przeciwlotniczej - /Air Defence/
Inżynieryjno - saperska - /Engineer/
Mostowa - /Bridge/
Obrony przeciwchemicznej - /Chemical Defence /
Wsparcia bojowego - /Combat Support/
Lotnictwa wojsk lądowych - /Army Aviation/
Sił powietrznych - /Air Force/
Łączności - /Signals/
Pocztowo - kurierska - /Postal/
Radioelektroniczna - /Electronic/
Walki radioelektronicznej - /Electrnic Warfare/
Walki psychologicznej - /Psychological Warfare/
Zaopatrzenia - /Supply/
Remontowa - /Meintenance/
Transportowa - /Transport/
Rurociągowa - /Pipeline/
Medyczna - /Medical/
Kwatermistrzowska - /Quartermaster/
Służby materiałowej - /Ordnance/
Finansowa - /Finance/
Weterynaryjna - /Veterinary/
Aeromobilna - /Air Mobile/
Powietrzno - desantowa - /Airborne/
Spadochronowa - /Parachute/
Desantowo - morska - /Marine Transportable/
Piechoty morskiej - /Marines/
Morska - /Navy/
Górska - /Mountain/
Środków pracy - /Means of Work/
Meteorologiczna - /Meteorology/
Topograficzna - /Topographical/
Bezzałogowego rozpoznania - /Unmanned Reconnaise/
Spraw wojskowo-cywilnych -
/Military/Civil Affairs/
Żandarmerii - /Military Police/
Serwisu osobistego - /Personel Service/
Serwisowa - /Service/
SVC
Zasilania/wymiany - /RHU/
Wsparcia sztabu - /Staff Supply/
Nieokreślona lub kombinacja wszystkich jednostek.
Zmechanizowana
Artylerii obrony przeciwlotniczej
Rakiet obrony przeciwlotniczej
Śmigłowców przeciwpancernych
Przeciwpancernej artylerii rakietowej
Artylerii samobieżnej
Saperów pola walki
Rozpoznania pancernego
Piechoty górskiej
Wsparcia bojowego jednostki górskiej
Radarowa
Jednostka niesystemowa /zgrupowanie tymczasowe/
?
Jednostka nieznana
Siły nie należące do NATO
Jednostka zdolna do pełnej mobilizacji
Jednostka zdolna do częściowej mobilizacji
Stanowisko obserwacyjne
Obiekt radioelektroniczny
Lądowisko
Obiekt logistyczny
Amunicja
Magazyny chemiczne
Magazyny z materiałem do odkażania
Magazyny inżynieryjne
Żywność
Paliwo
Pochówek
Kontrola ruchu
Magazyny nuklearne
lub
Zaopatrzenie
Woda
Wsparcie bojowe
Obiekt nieznany
?
Amunicja przeciwlotnicza
Rakiety przeciwlotnicze
Obiekt radioelektroniczny
Radar obrony przeciwlotniczej
Łączność sygnałowa
Lokalizacja altylerii
Walka radioelektroniczna
Wyznacznik celu np. laser
Sensory naziemne / Radar rozpoznania
naziemnego
Emitowanie
Znalezienie kierunku
Samolot Sił Powietrznych
Samolot bombowy
Samolot myśliwski
Śmigłowiec Sił Powietrznych
Lekki
Średni
Ciężki
c.
a.
b.
b.
a.
Samolot Sił Lądowych
Lekki
Średni
c. Ciężki
c.
lub
Śmigłowiec Sił Lądowych
Lekki
Średni
c. Ciężki
b.
a.
c.
lub
Granatnik przeciwpancerny
Wyrzutnia rakiet przeciwpancernych
Wyrzutnia rakiet przeciwpancernych
Miotacz płomieni
Armata
Haubica
Karabin maszynowy
Moździerz
Armata przeciwlotnicza
Transporter opancerzony (APC).
Znak ogólny dla pojazdu opancerzonego
Bojowy wóz piechoty (zmechanizowanej) bwp (MICV).
Czołg
Opancerzony pojazd kładzenia mostów /AVLB/
Opancerzony pojazd kładzenia mostów ze spycharką
Czołg z trałem
Opancerzony pojazd gąsienicowy ze spycharką
Pojazd kołowy do przenoszenia ładunków
Wyszukiwarka