Rozdział 6: Wpływ autyzmu na rodziców
Rzadko stosuje się długotrwałą terapię lekami u dzieci autystycznych, a grupa pacjentów poddawanych takiej terapii zmienia się bardzo szybko. Rodziny dysponujące niewielkimi liczbami środków i/lub mające niewielkie wsparcie ze strony najbliższych najczęściej decydują się na zastosowanie leczenia.
W rodzinach gdzie często nie jest stosowana farmakologia, pomimo wskazań lekarza, jest w wypadku gdy ogólne funkcjonowanie rodziny jest zaburzone przez trudne zachowanie dziecka.
Konstantareas bierze pod uwagę dwa istotne czynniki, które wpływają na decyzję o stosowaniu terapii:
indywidualne cechy dziecka
system funkcjonowania rodziny, która nie jest w stanie poradzić sobie z dodatkowym stresem spowodowanym obecnością n dziecka, gdyż jej funkcjonowanie jest już zaburzone innymi nieszczęściami
Stres jest większym im bardziej dziecko jest starsze i im szczuplejsze są zasoby rodziny i mniejsze wsparcie ze strony najbliższych.
5 czynników u dziecka, które mają wpływ na podjęcie terapii lekami u dziecka autystycznego:
- poziom intelektualny,
- drażliwość,
- obecność lub nieobecność mowy,
- wielkość rodziny,
- stres obecny w rodzinie
Wg rodziców najważniejszą kwestią płynącą z pomocy z zewnątrz jest natychmiastowa redukcja poziomu stresu w rodzinie.
Częściej z pomocy z zew korzystają rodzice bardziej zaburzonych dzieci.
Brak praktycznego i emocjonalnego wsparcia ze strony przyjaciół i rodziny również jest przyczyna zwrócenia się ku pomocy z zewnątrz.
Pozytywne i częste relacje z rodzeństwem mogą być ważnym źródłem wsparcia emocjonalnego, natomiast negatywne i niezbyt częste - źle wpływają na zdolności adaptacyjne.
Czynniki stresogenne, które mają wpływ na rodzeństwo dzieci zaburzonych:
- zmiana podziału ról w rodzinie,
- zmiana w jej funkcjonowaniu i działaniu,
- utrata lub brak uwagi ze strony rodziców,
- poczucie winy,
- poczucie wstydu,
- zakłopotanie związane z dziwacznymi zachowaniami autystycznego rodzeństwa
Podsumowując badania należy stwierdzić, że bracia i siostry dzieci autystycznych niekoniecznie muszą być podatni na wpływy powodujące u nich trudności psychologiczne
Rodzice dzieci z a przeżywają dwa niepokoje:
musza stawić czoło trudnym zachowaniom dziecka, które pozostają poza ich możliwościami zrozumienia,
dostrzegają różnicę w zachowaniach społecznych oraz konsekwencjach jakie niesie to dla przyszłości ich dziecka autystycznego
Trudne zachowania
Kryteria trudnych zachowań:
Najtrudniejsze do zniesienia dla rodziców są gwałtowne, agresywne zachowania wobec innych osób, samookaleczenia, niszczenie przedmiotów i zachowania stereotypowe, które powodują, że dziecko przejawiające takie zachowania jest odrzucane przez społeczeństwo