Zaburzenia rytmu serca

Częstoskurcz napadowy

• Nagły początek

• Częstotliwość 150 - 200 / min

Przyczyny:

• używki (kawa, herbata, alkohol)

• nerwica

• wady serca

• nadczynność tarczycy

Objawy:

• kołatanie serca

• duszność

• ból w klp.

• niepokój

Trzepotanie przedsionków

Jest to szybka skoordynowana i pełna akcja przedsionków \.

Często z blokiem II _­­­­⁰.

Częstość 260 - 340 / min.

Przyczyny:

• poza zatokowe ogniska w przedsionku

• czasem występuje u ludzi zdrowych

• zapalenie opon mózgowo - rdzeniowych

• zapalenie płuc

Objawy:

• kołatanie serca

• duszność

• ból w klp.

• niepokój

Migotanie przedsionków (AF)

Niska skoordynowana nieskuteczna hemodynamiczna akcja przedsionków.

Częstość 340 - 600 / min

Objawy:

• 
  nierówne bicie serca

• kołatanie

• duszność do wykonania KARDIOWERSJA

• bóle w klp.

• osłabienie

W konsekwencji ; możliwość powstania zatorów

Pobudzenia przedwczesne

Powstają w różnych miejscach układu bodźcowo - przewodzącego.

Przyczyny:

• choroba serca

• chwiejnośc

• stres

• uzywki ( kawa, alkohol)

Rodzaje:

• NADKOMOROWE

• KOMOROWE

Nieprawidłowe przewodzenie bodźców

Noszą nazwę BLOKÓW SERCA i polegają na zwolnieniu przewodzenia (blok częściowy), lub przerwaniu przewodzenia (blok całkowity)

Rodzaje bloków:

I Blok zatokowo przedsionkowy

Polega na wytwarzaniu okresowym bodźców o niskiej amplitudzie niezdolnych do wykonania skurczów komór.

Może wywołać nagłe zatrzymanie akcji serca. (NZK)

II Blok przedsionkowo komorowy I ^0­

Występuje najczęściej i polega na wydłużeniu refrakcji węzła przedsionkowo - komorowego.

Czas przewodzenia przedsionkowo - komorowego wydłużony jest > 0,2 sek.

Blok przedsionkowo - komorowy częściowy II ⁰

Niektóre pobudzenia z przedsionków nie docierają do komór i czynność serca jest niemiarowa.

Blok przedsionkowo - komorowy całkowity III­_­ ⁰

To całkowite przerwanie przewodzenia między przedsionkami i komorami.

Komory kurczą się z częstotliwością 25 - 30 / min, a przedsionki normalnie.

Przyczyny bloków:

BLOK I ⁰

• stany zapalne mięśnia sercowego

• gorączka reumatyczna

• miażdżyca

BLOK II ⁰

• choroba niedotlenienia serca

• miażdżyca

BLOK III ⁰

• zawały serca

Składowe prawidłowego EKG

Załamek P

Czas trwania od 0,04 - 0,11 sek.

W odprowadzeniach I i II załamek P dodatni.

W odprowadzeniach aVR załamek P ujemny

Odcinek P Q

Czas trwania od 0,4 - 0,1 sek.

Wyraża prowadzenie bodźca przez węzeł przedsionkowo - komorowy i pęczek Hisa.

Zespół Q R S

Czas trwania zespołu od 0,06 - 0,1 sek.

Jest wyrazem depolaryzacji komór.

Załamek T

Czas trwania od 0,12 - 0,16 sek.

Jest wyrazem repolaryzacji komór.

Odcinek S T

Jest wyrazem początkowej fazy repolaryzacji komór, prawidłowo przebiega w linii izoelektrycznej.

Odstęp RR

To odległość między wierzchołkami dwóch kolejnych załamków R.

Jest wyrazem czasu trwania jednej ewolucji pracy serca (prawidłowo około 0,8 sek)

Częstość rytmu dla przesuwu papieru - 25 mm / sek.

300 uderzeń / min - 5 mm

150 - // - - 10 mm

100 - // - - 18 mm

75 - // - - 20 mm

60 - // - - 25 mm

50 - // - - 30 mm

Nieprawidłowy obraz załamków i odcinków

Załamek P

• niewidoczny

• blok zatokowo - przedsionkowy

• częstoskurcz

• migotanie przedsionków

• trzepotanie przedsionków

• nieprawidłowy kształt:

• pobudzenia przedsionkowe

• niski załamek P

• w przewadze układu parasympatycznego (ospałość)

• wysoki załamek P

• przewaga układu sympatycznego (pobudzenie)

• załamek dwu szczytowy, zazębiony

• przerosty przedsionków

• nieprawidłowe przewodzenie

Zmiany odstępu P Q

• jeśli wynosi powyżej 0,2 sek świadczy o bloku przedsionkowo - komorowym I_­ ⁰.

• skrócony odstęp

Zmiany zespołu QRS

• poszerzone zespoły QRS to wyraz bloku odnogi pęczka Hisa

• niskie zespoły QRS to rozległe uszkodzenia mięśnia sercowego

• nieprawidłowy załamek Q to zazwyczaj pełnościenny zawał

Zmiany odcinka ST

• uniesienie odcinka ST - świeży zawał

• obniżenie odcinka ST - niedotlenienie mięśnia sercowego

Zmiany załamka T

• wysoki - to niedotlenienie mięśnia serowego, albo HIPERKALEMIA

• niski - to niedotlenienie mięśnia serowego, lub zawał mięśnia sercowego

Sposoby monitorowania EKG

1. monitorowanie za pomocą zmodyfikowanych odprowadzeń kończynowych 1,2,3.

Skóra powinna być:

• 
  sucha

• nie natłuszczona w miejscu przyłożenia elektrod

• nie owłosiona

elektroda 2

elektroda 1 żółta

czerwona

elektroda 3

zielona

2. monitorowanie przy pomocy dużych elektrod samoprzylepnych, które można wykorzystać do defibrylacji.

Elektrody umieszczamy jak łyżki defibrylatora:

• jedna poniżej prawego obojczyka

• druga na lewej ścianie klatki piersiowej

elektroda 1

elektroda 2

Szybka ocena za pomocą łyżek defibrylatora

Monitorując za pomocą łyżek defibrylatora należy trzymać je nieruchomo.

Jak odczytać zapis rytmu?

Do analizy rytmu każdego zapisu EKG należy zastosować metodę 6 stopniową:

1. czy występuje aktywność elektryczna

2. jaka jest częstość QRS

3. czy zespoły QRS SA regularne czy nie

4. czy zespoły QRS są prawidłowe czy szerokie

5. czy występuje aktywność elektryczna przedsionków

6. jaki jest związek aktywności elektrycznej przedsionków z aktywnością elektryczną

Bloki

To zaburzenia przewodzenia w obrębie pęczka Hisa, lub jego odnóg, oraz zaburzenia przedsionkowo - komorowego

Brak impulsu przejścia z przedsionków do komór.

Blok lewej odnogi pęczka Hisa

• poszerzony zespól QRS

• brak załamków R

Blok prawej odnogi pęczka Hisa

• poszerzony zespół QRS

Blok przedsionkowo komorowy

To zaburzenia przewodzenia pomiędzy przedsionkami a komorami.

Blok przedsionkowo komorowy I ⁰

• poszerzony odstęp PR powyżej 0,2 sek

• każdy zespół QRS jest poprzedzony załamkiem P

• może występować u ludzi zdrowych (wytrenowani sportowcy)

• nie wymaga rozrusznika

Blok przedsionkowo komorowy I I ⁰

• to okresowe zablokowanie przewodzenia przedsionkowo komorowe (wypadanie zespołów QRS)

a) MOBITZ I ⁰ (Wenckebacha)

Polega na stopniowym wydłużaniu odstępu PQ, aż do wypadnięcia jednego QRS.

2. MOBITZ II ⁰

To okresowe wypadanie zespołów QRS przy stałym odstępie PQ.

W Mobitz II stosunek załamków P do zespołów QRS może wynosić:

3:2, 4:3, 5:4, lub 2:1, 3:1

Blok przedsionkowo komorowy III ⁰

To niezależna praca przedsionków i komór.

Częstość załamków P jest częstsza od częstości QRS.

Zasady postępowania w przypadku resuscytacji.

1. postępowanie w przypadku obecności rytmów do defibrylacji

1. reakcja pacjenta ( reaguje lub nie)

2. udrożnienie dróg oddechowych - szukanie oznak życia

3. RKO do momentu podłączenia defibrylatora lub monitora

4. oceń rytm (rytm częstoskurcz komorowy bez tętna, lub migotanie komór)

5. wykonac defibrylację o energii:

- 150 - 200 J (dżuli) dla defibrylatorów jednofazowych

- lub 360 J (dżuli) dla defibrylatorów dwufazowych

6. rozpocząć zabiegi RKO

7. kontynuować RKO przez 2 minuty

8. sprawdzić rytm na monitorze ( na krótko po przerwaniu RKO)

9. zapis na monitorze nadal migotanie lub częstoskurcz

10. wykonać druga defibrylację o energii 150 - 360 j jednofazowe lub 360 dla dwufazo.

11. powrócić do RKO i kontynuować 2 minuty

12. ocenić rytm (przerywając RKO)

13. Nadal migotanie lub częstoskurcz

14. podać 1 mg ADRENALINY dożylnie i trzecie wyładowanie defibrylacji

15. podjąć RKO i kontynuować 2 min

16. ocenić rytm (przerwać na krótko RKO)

17. nadal migotanie lub częstoskurcz

18. podaj 300mg AMIODARONU dożylnie i natychmiast wykonaj 4 wyładowanie deki.

19. podejmij RKO

20. oceń rytm (przerwać na krótko RKO)

21. podaj 1 mg ADRENALINY bezpośrednio przed co drugą defibrylacją (co 3-5 min)

22. podejmij RKO

23. oceń rytm

24. defibrylacja

25. podejmij RKO schemat do podania ADRENALINY

26. oceń rytm (przerwać na krótko RKO) i defibrylacji

27. podaj 1 mg ADRENALINY

powtórzyć schemat

Kolejne wyładowania wykonać po każdym RKO i po potwierdzeniu migotania lub częstoskurczu.

Jeżeli powstaje ASYSTOLIA nie defibrylujemy tylko stosujemy RKO.

Czas na podgląd wykresu (rytmu) około 10 sekund.

Oceniając stan pacjenta zwróć uwagę na 4 H i 4 T

2. postępowanie w przypadku rytmów nie do defibrylacji.

1. reakcja pacjenta ( reaguje lub nie)

2. udrożnienie dróg oddechowych - szukanie oznak życia

3. RKO do momentu podłączenia defibrylatora lub monitora

4. oceń rytm (przerwać na krótko RKO)

5. rozpoczynamy RKO

6. podaj 1 mg ADRENALINY po uzyskaniu dostępu do żyły

7. kontynuować RKO i zabezpieczyć drożność dróg oddechowych (intubacja) lub rurka ustno - gardłowa

8. oceń rytm po 2 minutach

stwierdzamy: - PEA bez tętna

9. kontynuacja RKO

10. oceniaj rytm co 2 minuty

11. podawaj kolejne dawki ADRENALINY 1 mg dożylnie (co 3 - 5 min) co drugą pętlę.

1 cykl =RKO, ADRENALINA, RKO, OCENA RYTMU

Jeżeli pacjent ma migotanie przystępujemy do defibrylacji i całej procedury ( a )

3. postępowanie w przypadku asystolii

1. reakcja pacjenta ( reaguje lub nie)

2. udrożnienie dróg oddechowych - szukanie oznak życia

3. oceń rytm

stwierdzamy: - ASYSTOLIA

4. podać 1 mg ADRENALINY (i.v) i 3 mg ATROPINY (i.v) - jeżeli ma tetno

5. kontynuować RKO

6. ocena rytmu po 2 minutach

- ASYSTOLIA

7. podać 1 mg ADRENALINY co 2 pętle (co 3 - 5 minut)

8. kontynuować RKO

9. oceń rytm 1 pętla

proces powtarzamy aż do prawidłowej pracy serca, lub migotania i postępujemy jak w (a)

---