Wyklady Kineza, Kinezyterapia- wykłady
Fragment dokumentu:
Wykłady (Stecka - czwartek 15.15)
Słowo kinezyterapia wywodzi się z greki (leczenie ruchem). Kinezyterapia w nomenklaturze medycznej zrodził się później niż usprawnianie ruchem. Używano pojęć synonimicznych takich jak: gimnastyka lecznicza, ćwiczenia usprawniające.
Początków kinezyterapii można doszukać się już w systemie filozoficznym Konfecjusza (2700 plat p.n.e.) który eksponował znaczenie określonych pozycji ciała w uzyskaniu efektów profilaktyczno-leczniczych.
Starohinduska joga stawiała sobie za cel osiągnięcie najwyższej zdolności psychofizycznej a środowiskiem do tego celu miało być m.in.: stosowanie ćwiczeń gimnastycznych i oddechowych.
Również Hipokrates sławny, grecki lekarz za dwa główne filary medycyny uważał dietetykę i gimnastykę.
Kinezyterapia jest definiowana jako całokształt postępowania medycznego, którego celem jest leczenie ruchem.
Wiedza dotycząca kinezyterapii stale się rozwija.
Powstają coraz to nowsze kierunki zastosowań leczenia ruchem i badań nad zachowaniami ruchowymi człowieka niepełnosprawnego.
Ma to związek z ciągłym różnicowaniem się specjalności lekarskich i dostosowywaniem do nich specjalnych programów leczenia ruchem.
Wynika to również z uprawnianiem różnych form kultury fizycznej i sportu przez osoby niepełnosprawne.
Tworzone są nowe podstawy teoretyczne antropometryki, oparte na anatomii, fizjologii, biomechanice, psychologii, etiologiczny, genetyce człowieka.
Jaka może być reakcja organizmu na kinezyterapię?
Efekt zależy od doboru ćwiczeń - każdy pacjent ma inne schorzenie, wiec powinien być traktowany indywidualnie.
Zwiększenie siły mięśniowej -
Poprawa czucia głębokiego - czucie prioprioreceptorowe
Zmniejszenie dolegliwości bólowych - zlikwidowanie błędnego koła bólu (6 wejdera). Z bólem walczymy, ale najpierw musimy zdiagnozować przyczynę bólu, a nie środkami farmakologicznymi.
Poprawa elastyczności i napięcia tkanek miękkich -
Zmniejszenie podwyższonego napięcia mięśni -
Podwyższenie poziomu endorfin (grupa hormonów peptydowych, które kształtują odczucie zakochania, wywołują doskonałe samopoczucie i zadowolenie z siebie / tzw. normon szczęścia/. Dzięki nim nie odczuwa się np. drętwienia, a nawet bólu)
Poprawa wydolności krążeniowo-oddechowej -
Zwiększenie wydzielania mazi stawowej -
Podwyższenie lub obniżenie cisnienia krwi -
Nasilenie procesów przemiany materii -
Usprawnienie działania narządów układów trawienia i wydalania -
Hamowanie odruchów patologicznych - ukierunkowanie prawidłowej kompensacji
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
więcej podobnych podstron