Agnieszka Filemonowicz, 172332
Beata Korkuś, 172648
Grupa: II, piątek 8:15
Data zajęć: 11.03.2011r., 18.03.2011r.
Prowadzący kurs: mgr M. Kozłowska
Sprawozdanie z Laboratorium Inżynierii Genetycznej
Ćwiczenie nr II i III
Cel ćwiczenia:
- Przygotowanie plazmidu pGEX-2T do klonowania - trawienie wektora enzymem restrykcyjnym BamHI
- Analiza elektroforetyczna wektora pGEX-2T trawionego enzymem BamHI
- Przygotowanie plazmidu pGEX-2T do klonowania - defosforylacja plazmidu zlinearyzowanego enzymem restrykcyjnym BamHI.
- Przygotowanie plazmidu pGEX-2T do klonowania - elektroforeza preparatywna zlinearyzowanego i defosforylowanego plazmidu.
- Elucja DNA z żelu agarozowego (metoda Gel - Out®)
Metodyka:
Przygotowano reakcję na 1 trawienie:
2 μl pGEX-2T (2 μg)
1 μl BamHI (10 U/ μl, MBI Fermentas)
1,5 μl buforu BamHI+ ( 10x, MBI Fermentas )
10,5 μl H2OmiliQ auto
= 15 μl
Przygotowano próbkę:
2 μl pGEX-2T (2 μg plazmidowego DNA )
13 μl MIX
= 15 μl
Przygotowano MIX:
7 μl BamHI (10 U/ μl)
10,5 μl buforu BamHI+ (10x)
73,5 μl H2OmiliQ auto
= 91μl
Przygotowano 1 kontrolę dla wszystkich grup:
2 μl pGEX-2T (2 μg plazmidowego DNA)
1,5 μl buforu BamHI+ (10x)
11,5 μl H2OmiliQ auto
= 15 μl
Przy przygotowywaniu wyżej wymienionych mieszanin składniki dodawano w kolejności od największej do najmniejszej objętości.
Plazmidowe DNA poddano trawieniu przez 1h w temperaturze 37ºC.
Przygotowano próbki wektora pGEX-2T do elektroforezy:
2 μl mieszaniny po trawieniu wektora pGEX-2T
8 μl TE
2 μl 5x bufor do próbek (6 x SB)
= 12 μl
Przygotowano kontrolę (K):
2 μl próbki kontrolnej
8 μl TE
2 μl 6 x SB
= 12 μl
Strawione DNA plazmidu pGEX-2T poddano elektroforezie w żelu agarozowym o stężeniu 0,8%, przygotowanym w buforze 1xTBE, zawierającym bromek etydyny w stężeniu 0,4 μg/ml. Wymiary żelu wynoszą 81x56x3 mm.
Na żel agarozowy naniesiono 5 μl markera wagowego FastRullerTM DNA Ladder, Middle Range, (MBI Fermentas), 12 μl próbki kontrolnej oraz po 12 μl każdej z przygotowanych próbek trawionego wektora pGEX-2T. Elektroforezę przeprowadzono w aparacie BIO-RAD w buforze 1xTBE, przy stałym napięciu 70V.
Żel analizowano w świetle UV (254 nm).
Rozcieńczono bufor BamHI+:
5 μl 10x buforu BamHI+
45 μl H2OmiliQ auto
= 50 μl
Przygotowano roztwór do defosforylacji:
13 μl mieszaniny po trawieniu pGEX-2T
6 μl buforu BamHI+ (1x)
1 μl fosfatazy alkalicznej
~20 μl
Plazmid pGEX-2T zlinearyzowany enzymem restrykcyjnym BamHI poddano defosforylacji na końcu 5' fosfatazą alkaliczną z krewetek (SAP):
do 13 μl mieszaniny reakcyjnej pozostałej po trawieniu plazmidu i jego analizie elektroforetycznej dodano 6 μl 1x buforu BamHI+ i 1 μl enzymu. Trawienie prowadzono w objętości końcowej 20 μl przez 1h, w temperaturze 37ºC. Po zakończeniu defosforylacji do mieszaniny reakcyjnen dodano 5 μl buforu do nanoszenia próbek na żel agarozowy (6 x SB).
Przygotowano próbkę do naniesienia na żel preparatywny:
20 μl mieszaniny po defosforylacji
5 μl 6 x bufor do nanoszenia próbek na żel agarozowy (6 x SB )
= 25 μl
Zlinearyzowane i defosforylowane DNA plazmidu pGEX-2T poddano horyzontalnej elektroforezie preparatywnej w żelu agarozowym o stężeniu 0,8%, przygotowanym w 1x TBE, zawierającym bromek etydyny w stężeniu 0,4 μg/ml. Wymiary żelu wynoszą 72 x 85 x 5 mm. Na żel agarozowy naniesiono 7 μl markera wagowego FastRullerTM DNA Ladder, Middle Range, (MBI Fermentas) oraz po 25 μl każdej z przygotowanych próbek defosforylowanego wektora pGEX-2T. Elektroforezę prowadzono w aparacie BIO-RAD w buforze 1xTBE, przy stałym napięciu 92V, przez 32 minuty (10 minut w suszy, 22 minuty w dobrych warunkach). Żel analizowano w świetle UV (365 nm).
Po zlokalizowaniu na żelu agarozowym w świetle UV pasma, odpowiadającego fragmentowi DNA o odpowiedniej długości wycięto skalpelem z żelu pojedynczy pasek DNA i przeniesiono go do wcześniej zważonej i opisanej probówki Eppendorfa, a następnie zważono na wadze analitycznej i zanotowano masę netto wyciętego fragmentu żelu.
Do wyciętego skrawka agarozy dodano 400 μl roztworu R7S.
Zawartość probówki wymieszano i inkubowano w termomikserze Eppendorf w temperaturze 50ºC, przy obrotach równych 500 rpm, do momentu rozpuszczenia agarowy (około 5 minut). W czasie rozpuszczania agarozy mieszano od czasu do czasu bardzo delikatnie zawartość probówki tak, aby ułatwić proces rozpuszczania.
Następnie dodano 200 μl izopropanolu i dokładnie wymieszano.
Mieszaninę krótko odwirowano w celu usunięcia resztek roztworu z wieczka i ścianek probówki.
Otrzymaną mieszaninę naniesiono na kolumnę do oczyszczania DNA, a następnie całość wirowano około 30 sekund przy około 10 000 x g.
Wyjęto kolumnę z probówki, przesącz przeniesiono do czystej probówki Eppendorfa, a kolumnę ponownie włożono do probówki. Na złoże w kolumnie nałożono 600 μl roztworu A1 do płukania.
Wirowano około 30 sekund przy około 10 000 x g.
Wyjęto kolumnę z probówki, przesącz odrzucono, a kolumnę ponownie włożono do probówki. Na złoże w kolumnie nałożono 300 μl roztworu A1 do płukania.
Wirowano około 2 minuty przy około 10 000 x g.
Kolumnę wyjęto z probówki, przesącz odrzucono, a kolumnę ponownie włożono do probówki. W celu osuszenia złoża, kolumnę z probówką inkubowano około 3 minut w temperaturze pokojowej.
W celu elucji DNA, osuszoną kolumnę umieszczono w pustej, podpisanej probówce Eppendorfa i na kolumnę nałożono 25 μl buforu TE tak, aby całkowicie pokryć złoże.
Pozostawiono kolumnę na około 3 minuty w temperaturze pokojowej.
Wirowano 1 minutę przy około 10 000 x g.
Otrzymany przesącz zawierający zlinearyzowany, defosforylowany i oczyszczony plazmid pGEX-2T przechowywano w temperaturze -20ºC.
Wyniki:
Elektroforeza analityczna w żelu agarozowym:
M K 1 2 3 4 5 6
M - marker
K - kontrola
1 - 6 - numery poszczególnych próbek trawionego wektora pGEX-2T
Elektroforeza preparatywna:
|
MASA [g] |
Próbka |
0,960 |
DNA |
0,111 |
Wnioski:
W buforze 6 x SB znajduje się m.in. 20% fikol 400, który służy do zagęszczenia próbki.
Żel
Elektroforeza analityczna:
Pasmo kontroli (K) po rozdziale elektroforetycznym umiejscowiło się poniżej pasm odpowiadających poszczególnym próbkom, ponieważ kontrola zawiera wyłącznie koliste DNA, natomiast próbki (1-6) zawierają liniowe DNA. Migracja kontroli (kolistego DNA) w żelu agarozowym jest szybsza od migracji próbek (liniowe DNA).
Liniowość DNA wynika z faktu, że zostało ono wcześniej poddane trawieniu restrykcyjnemu enzymem BamHI, który tnie DNA w jednym miejscu, w związku z czym otrzymujemy po jednym pasmie z każdej próbki.
Porównując pasmo markera, kontroli i poszczególnych próbek możemy stwierdzić, że cięcie restrykcyjne oraz elektroforeza przebiegły pomyślnie - DNA zostało przecięte według założenia.
Elektroforeza preparatywna nie przebiegła do końca pomyślnie. Powodem tego był fakt, że początkowo zalano żel zbyt małą ilością buforu, w wyniku czego żel był za suchy, bufor nie dostał się do studzienek, elektroforeza nie postępowała i nastąpiła częściowa utrata DNA. Czas trwania błędnie prowadzonej elektroforezy wynosił 10 minut. Następnie żel ponownie polano dodatkową ilością buforu, dzięki czemu warunku prowadzonej elektroforezy uległy polepszeniu. W prawidłowych warunkach elektroforeza przebiegała 22 minuty. Skutkiem wyżej opisanego błędu była mniejsza niż przypuszczalna masa DNA wyciętego z żelu. W związku ze zmniejszoną masą DNA na kolumnę nałożono 25 μl buforu TE zamiast podanej w instrukcji wartości
30 μl.
Żel analizowano w świetle UV przy długości fali równej 365 nm, aby badane przez nas DNA pozostało w formie nienaruszonej.
W doświadczeniu użyto:
- roztwór R7S - rozpuszcza agarozę oraz przygotowuje DNA do związania z kolumną,
- izopropanol - strąca DNA i zmniejsza jego rozpuszczalność,
- roztwór A1 - zawiera rozpuszczalniki organiczne; przepłukuje DNA.