Skorupę ziemską tworzą skały:
- magmowe (zastygające lawy, wulkanizm (magma wydostała się na powierzchnie i zastygła) plutonizm (magma zastygła pod powierzchnią, skały żyłowe; intruzje-szczeliny; kwarc, skalenie i skały magmowe tworzą minerał; pultaniczne - granit, sjenit, dioryt; wylewne - profit, antrezyt, bazalt
- osadowe - powstały przez zniszczenie skał magmowych; dzieli się na:
*ilaste
*okruchowe
*organochemiczne
Ilaste- kaolinit, mantomrylonit, illit
Okruchowe - luźnw (piaski, żwiry, lessy) - okruchy nie są ze sobą związane
- zdiagnozowane - okruchy połączone (piaskowce, iłowce, zlepieńce, łupki, iłołupki)
Pochodzenia chemicznego i organicznego - skały wapienne
* akumulacja morska (erozja dna)
* akumulacja rzecza (erozja dna, brzegów, tworzą się meandry, zakola, tarasy rzeczne)
* akumulacja jeziorna (dużą rolę odgrywa roślinność)
* akumulacja bagienna (płytkie zbiorniki)
* akumulacja lodowcowa - Grenlandia, osady mają inny charakter, moreny denne, czołowe, boczne; pradoliny - wynik odprowadzenia wód topniejącego lodowca, np. pradolina Wisły i Noteci
* akumulacja eoliczna - wynik działania wiatru => powstają wydmy i lessy
-metamorficzne - w wyniku przeobrażeń skał magmowych iosadowych
*metamorfizm dyslokacyjny-wysokie ciśnienie
*metamorfizm termiczny
* metamorfizm hydrotermalny
PROCESY
- endogeniczne - zachodzą wewnątrz Ziemi i procesy związane ze zjawiskami plutonizmu i wulkanizmu; deformacje ciągłe - fałdy; deformacje nieciągłe - uskoki
zjawiska sejsmiczne
- egzogeniczne: * wietrzenie fizyczne (nagrzewanie=>naprężanie; woda w skałach przy niskich temperaturach; rośliny, zwierzęta)
* wietrzenie chemiczne - woda + różne związki, utlenianie, uwęglanie
* erozja morska, rzeczna, ablacje (opady deszczu)
* ruchy masowe - osuwisko
* zjawiska krasowe -lessy(grunty eoliczne)
* działalność człowieka - procesy antropogeniczne (hałdy, wysypiska)
Grunty budowlane dzieli się ze względu na uziarnienie:
- skaliste
- nieskaliste: *mineralne (rozpuszczone skały), * organiczne (powstałe w wyniku akumulacji biologicznej, jeziornej)
PN-B-02481:2002
Grupy gruntów |
Frakcje |
Zakres średni [mm] |
Symbol |
Bardzo gruboziarniste |
Duże głazy |
>630 |
LBo |
|
Głazy |
200-630 |
Bo |
|
Kamienie |
63-200 |
Co |
Gruboziarniste |
Żwir |
2-63 |
Gr |
|
Piaski |
0,063-2 |
Sa |
drobnoziarniste |
Pył |
0,002-0,063 |
Si |
|
ił |
<0,002 |
Cl |
Podział gruntów
|
Cl |
Si |
Sa |
Gr |
Żwir |
<3 |
0-15 |
0-20 |
80-100 |
Żwir piaszczysty |
<3 |
0-15 |
20-50 |
50-80 |
Pospólka (piasek z żwirem) |
<3 |
0-15 |
50-80 |
20-50 |
Piasek |
<3 |
0-15 |
85-100 |
0-20 |
Żwir pylasty Żwir ilasty |
<3 |
15-40 |
0-20 |
40-85 |
Żwir pylasto-piaszczysty (piszczysto pylasty) |
<3 |
15-40 |
20-45 |
40-65 |
Piasek pylasty ze żwirem |
<3 |
15-40 |
40-65 |
20-40 |
Piasek zapylony (zasilony) |
<3 |
15-40 |
40-85 |
0-20 |
Żwir ilasty (pył ze żwirem |
0-8 |
40-80 |
0-20 |
20-60 |
Glina pylasta |
8-17 |
33-72 |
20-60 |
|
Glina ilasta |
8-31 |
25-65 |
20-60 |
|
Pył |
0-10 |
72-100 |
0-20 |
|
Pył ilasty |
8-20 |
65-90 |
0-20 |
|
Ił |
25-60 |
0-60 |
0-40 |
|
Ił pylasty |
20-40 |
48-80 |
0-20 |
Trójkąt Ferreta
Cu - wskaźnik jednorodności uziarnienia
d60-średnica ziaren odp. 60% ich zawartości
d10-średnica ziaren odp. 10% ich zawartości
CC - wskaźnik krzywizny uziarnienia
Grunty
-spoiste- frakcja iłowa >3%
-niespoiste - frakcja iłowa<3%
Grunty organiczne - ni stanowią podłoza budowlanego.
Części organiczne |
Grunty |
2-6% |
niskoorganicznwe |
6-20% |
Organiczne |
>20% |
Wysokoorganiczne |
<2% |
Budowlane |
Grunty niespoiste
- b. luźne - stopień zagęszczenia ID: 0-0,15
- luźne - ID: 0,15-0,35
- średniozagęszczone - ID: 0,35-0,65
- zagęszczone - ID: 0,65-0,85
- b. zagęszczone - ID: 0,85-1,00
Grunty spoiste -
Grunty spoiste (stan) |
Wskaźnik konsystencji IC |
Stopień plastyczności IL |
Płynne |
<0,25 |
>0,75 |
nisko-plastyczny |
0,25-0,5 |
0,75-0,5 |
Plastyczny |
0,5-0,75 |
0,5-0,25 |
Twardoplastyczny |
0,75-1,00 |
0,25-0 |
Półzwarty, zwarty |
>1,00 |
<0 |
Porowatość gruntu
Wskaźnik porowatości
- gęstość objętościowa
- gęstość objętościowa szkieletu gruntowego
- gęstość właściwa szkieletu gruntowego
- ciężar gruntu
- ciężar objętościowy szkieletu gruntowego
Inne parametry gruntów:
- wilgotność w =mw/ms
wP - granica plastyczności - przy przejściu ze stanu półzwartego w twardoplastyczny
wL - granica płynności - wilgotność przy przejściu ze stanu miękkoplastycznego w stan płynny
- wskaźnik plastyczności IP=wL-wP
- stopień plastyczności IL=(w-wP)/IP
- wskaźnik konsolidacji IC=(wL-w)/IP
- granica skurczalności - wilgotność, przy której wysuszony grunt nie zmniejsza już objętości
- wskaźnik porowatości ID=(emax-e)/(emax-emin)
e - naturalny wskaźnik porowatości
emax, emin - wskaźnik porowatości gruntu max i min zagęszczonego
- wskaźnik zagęszczenia
charakteryzuje jakość zagęszczenia gruntu
Między cząsteczkami działają siły przyciągania
Zdolność do dixotropii - wykorzystywana do stabilizowania wąskich wykopów
Dixotropowe grunty - przechodzą od stanu płynnego do stałego
Kapilarność - podciąganie wody powyżej zwierciadła
Skurczalność i pęcznienie - głównie grunty spoiste
Woda w gruncie
- wolna (przesiąkowa, zawieszona w gruncie)
- związana (błonkowa, kapilarne, higroskopijne)
Wody
- podskórne
- głębinowe
- wgłębne
Przepływ
a) płynny, laminarny - gr. niespoiste
wzór Darci: v=k*i
v - prędkość przepływu wody w gruncie
i - gradient hydrauliczny
k - wsp. filtracji gruntu
b) turbulentny
v=sort(i)*K
K - wsp. fluacji gruntu
Gradient hydrauliczny - stosunek różnicy poziomów hydraulicznych do długości drogi filtracji
V=k(i-io); io - spadek
W strefie może występować woda wolna i związana (błonkowa, kapilarna-podciągana przez kapilary - wolne przestrzenie); wolna - wsiąkowi np. opadowa nie jest związana z cząstkami gruntu; woda zawieszona (zaskórne)
Woda w gruncie dązy do poziomego ułożenia
Zwierciadło nie jest poziome, bo cały czas jest przepływ wody
Grunty gruboziarniste - swobodne zwierciadło
1- napięte zwierciadło wody (rys 6??)
Ciśnienie spływowe - wypór wody przemieszczającej się w kierunku najniższego poziomu
W związku z wyst. tego ciśnienia ciężar wody w gruncie może być mniejszy/większy
- ciężar gruntu poddanego ciśnieniu spływowemu
- ciężar gruntu pod wodą
n - porowatość gruntu
- spadek krytyczny (ciężar gruntu pod wodą =0, ciśnienie tak duże, że cząstki będą pływać)
Kurzawka - „wrzenie” gruntu, występuje w wykopach po przekroczeniu spadku
Sufozja - wymywanie drobnych cząstek gruntu przez przepływającą wodę
Wyparcie gruntu - przemieszczenie gruntu dotyczy tylko jego części (np. spoistego)
Zapobieganie kurzywce
- dodanie wody(zwiększenie poziomu wody)
- pogłębienie wykopu (??)
- przedłużenie filtracji (??)
naprężenia w szkielecie gruntowym (??)
- w gruntach suchych, bez wody gruntowej
g - obciążenie zewnętrzne
- ciśnienie porowe
Obciążenia zewnętrzne są przejmowane przez wodę
1)
2) t - grunt przejmuje część obciążenia
3) dłuższy okres czasu - całość naprężeń przechodzi na szkielet
Im drobniejsze grunty tym szybsze przejmowanie naprężeń przez grunt
Obecność wody w gruncie jest zjawiskiem niekorzystnym
Studnie depresyjne
- zupełne
- niezupełne
Odwodnienie wykopów: powierzchniowe i wgłębne (studnie depresyjne, igłofiltry, drenaże piaskowe
Drenaż poziomy - zawsze powyżej poziomu posadowienia
R- zasięg leja depresyjnego
Q - objętość, wydatek wody
Q=k*i*A,
A - powierzchnia przekroju, przez którą przepływa woda do studni; to powierzchnia walcowa
- ze studni zupełnej przy swobodnym zwierciadle
- ze studni zupełnej przy napiętym zwierciadle
M - grubość warstwy wodonośnej
- zwierciadło swobodne
- zwierciadło napięte
R - nie da się pomierzyć
Wzór Sichardta dla napiętego zwierciadła wody
Wzór Kusakina dla swobodnego zwierciadła wody
`
1) obl R
2) obl Q
- dopuszczalny wydatek pojedynczej studni depresyjnej
n - liczba studni potrzebna do odwodnienia obszaru
Wydatek rzeczywistego zespołu studni
Wydatek przypadający na pojedynczą studnię
Jeżeli
zwiększa się liczbę studni
Wzory Coulomba na wytrzymałość gruntu
- nośność gruntów niespoistych
- naprężenia normalne
- tg wewnętrznego tarcia
C - spójność
Boussinesq - rozkład naprężeń w podłożu
R i β - określają położenie punktu we współrzędnych sferycznych
- naprężenia normalne
- naprężenia styczne
Pierwotny stan naprężeń - w nieobciążonym gruncie
Pierwotne naprężenia - pochodzą od ciężaru obciążenia własnego gruntu
Wskutek przyłożenia q - wzrost naprężeń w gruncie
- współczynnik rozkładu naprężeń
1)
2)
- stan naprężeń gruntu po wykonaniu budowli
- naprężenia wtórne
- naprężenia dodatkowe
- przyjmowane na podst. wykresów
z - długość fundamentu
B - szerokość
Równanie ∆ na podłożu sprężystym
Im większe ugięcie - większa reakcja gruntu
Q-Q-∆Q-[q(x)-r(x)]dxB=0
r(x) - reakcja podłoża
C- podatność podłoża
- równanie pręta spoczywającego na sprężystym podłożu
L - parametr charakteryzujący sztywność
Stałe c1, c2, c3 - można wyznaczyć z warunków brzegowych
Warunki:
1)
2)
3)
Wartość siły poprzecznej
Metoda Bleiha
Sumy sił pionowych
Na podstawie wartości sił R można wyznaczyć
Podstawiając
Funkcje η2 i η2 - jeśli ρ rośnie - będą 0, przyjmuje się ich wartość równą (których nie ma/|\)
FUNDAMENTY
Dawniej:
- zaprawa wapienna, głazy i kamienie
- ruszty, bale drewniane - całkowicie zanurzone w wodzie nigdy nie niszczeją
- zaostrzone bale drewniane ściany kamienne, ceglane
- kamienie o regularnych kształtach
- fundamenty pośrednie - bale; zagęszczenie gruntów
- filary, słupy
- wszystkie konstrukcje przenosiły naprężenia ściskające
Znaczący postęp w XX w. - beton, żelbet
Beton - w 99% stosowany w fundamentach, materiał tani i odporny na agresywne środowisko w podłożu (np. kwasy humusowe, czasem grunt ma odczyn zasadowy)
Fundamenty
- pośrednie (głębokie) - przenoszą obciążenia na głębsze warstwy podłoża
- bezpośrednie (ławy, stopy, płyty fundamentowe) - przenoszą obciążenia na niewielkie głębokości.
Stopy fundamentowe
Stopy - monolityczne - odlewane na budowach
Teraz spotyka się stopy prefabrykowane - ale są nieekonomiczne
W celu zredukowania dodatkowych sił, momentów - wydłuża się fundamenty
Ławy fundamentowe - pod ścianami nośnymi, rzędem słupów
Unika się klawiszowania - różnica osiadań
Płyty fundamentowe - podłoże słabonośne
Ruszty fundamentowe - połączone, krzyżujące się ławy fund.
Skrzynie fundamentowe - płyty w 2 lub większej ilości warstw
Dobór fundamentów - czynniki:
a) budowa podłoża - ułożenie warstw geotechnicznych
b) parametry wytrzymałościowe: kąt tarcia wewn. spójność
Grunty nienośne
- grunty organiczne
- grunty spoiste w stanie miękkoplastycznym i płynnym (IL>0,75; IC<0,25)
- grunty niespoiste przy ID<0,3
- gdy pod warstwą gruntu nośnego jest warstwa gruntu nienośnego (może nastąpić przebicie) należy zejść poniżej warstwy lub zastosować inne fundamenty
c) występowanie wody gruntowej
d) wyst. w podłożu gruntów pęczniejących (zwiększających V na skutek wzrostu wilgotności) - montmorylonit - 8xzwiększa V;
*minerały
*uziarnienie - im drobniejszy tym większa zdolność pęcznienia
Grunty zapadowe - u nas - grunty eolityczne (naniesione cząstek przez wiatr, luźno układane , nieobciążone; cząstki połączone spoiwem - CaC03, nabierały cech skał miękkich, ???, posadowienie po zabezpieczeniu przed wilgocią; less
Grunty wysadzinowe - wszystkie gr. org +grunty o d wszystkich cząstek <0,002mm; przepływ wody utrudniony, obecność wody nie jest niebezpieczna, ale problem stanowi zamarzanie wody zwiększenie objętości; granica przemarzania u nas 1m na zachodzie 0,8m; posadowienie poniżej tej granicy;
e) możliwość rozmycia gruntu poprzez wezbrane wody powodziowe
Metoda Lebeha - określa wartości naprężeń poziomych w fundamentach bezpośrednich
- wzór Terczkiego na nośność gruntu !!!!!!!!!!1
Stan graniczny nośności SGN
- obliczeniowe obciążenie działające na podłoże
- skałdowa pionowa nośności
M - współczynnik
Stan graniczny użytkowania SBU
- zredukowane wymiary fundamentu (B- szer. l-długość) określają (uwzględniają) mimośród działania obciążenia
ρD - ρ gruntu poniżej posad. gruntu
ρB - ρ gruntu powyżej posad. gruntu
Dmin - min głębokość posadowienia fundamentu
ρB liczymy do wart = szer fund (B)
Cu - wartość spójności gruntu
NC, ND, NB - współ. Nośności ( w zal. Od wart kąta tarcia wewnętrznego)
iC, iD, iB - współ wpływu odchylenia wypadkowej od pionu
Nośność podłoża
H<=2B należy sprawdzić nośność gruntu słabszego
Nośność słabszej warstwy oblicza się też ze wzoru QRNB
Wartość poszerzenia:
|
Grunt spoisty |
Grunt niespoisty |
H<B |
H/4 |
H/3 |
B≤H≤2B |
H/3 |
2H/3 |
Mimośród
- celowy
- wynik działania mom. Zginania lub O(??)
Fundamenty bezpośrednie
- nie wolno uwzględniać naprężeń rozciągających
Rdzeń przekroju - obszar w przekroju mat, gdzie ….. siły rozciągają
OSIADANIE
S- odkształcenie konstrukcji
- nadmierne
- nierównomierne
- przechył budowy
- osiadanie pierwotne
- osiadanie wtórne
i - dla ilości warstw
- naprężenia dodatkowe
h - grubość danej warstwy gruntu, dla której jest obl. wart osiadania
Mo - enometryczny moduł ściśliwości pierwotnej gruntu
- napr. wtórne
hi - grubość
M - moduł ściśliwości wtórnej (enometrycznej)
Λ -współczynnik - określa stopień odprężenia gruntu na skutek wykonania wykopu;
0 - budowa trwa krócej niż 1 rok
1 - budowa trwa dłużej niż 1 rok
Rzeczywisty stopień odprężenie - wartość pośrednia miedzy 0 i 1
h≤B/2
0,3σzγ≥σzdi => Zaprzestajemy obliczeń osiadań
PN-81/B-03020 - parametry gruntu mogą być określone 3 metodami
-A - najbardziej dokładny, badania laboratoryjne
-B - poprzez badania określ. jest część parametrów (wiodących ID, IL), reszta na podstawie założeń
-C - najmniej dokładna, doświadczenie inż. parametry okr. na podstawie innych badań, badania makroskopowe
Mniejsza dokładność; 0,1-1,1
Mnoży się x 0,9
Fundamenty pośrednie (głębokie) - przenoszą obciążenia na głębsze warstwy podłoża np. bale fundamentowe, studnie.
Budowa bala: trzon, oczep, podstawa.
Kesony - duże skrzynie o wymiarach kilku metrów, które zagłębione są podobnie jak studnie
Ściany fundamentowe - mogą być usztywnione poprzecznie
- ściana szczelinowa
Chwytak - do wybierania gleby
Ścianki szczelne - prefabrykowane kształtowniki stalowe zagłębione w grunt, posiadają nośność pionową.
Rzut z góry w przekroju
Bale - wykonywane z żelbetonu, pierwotnie wykonywano je z drzewa. Pale ulegają korozji o ile znajdują się powyżej poziomu wody.
- wwirowywanie pali w grunt
- wbijanie kafarami D=40-60cm - średnica pali
- wpłukiwanie - w odniesieniu do pali żelbetowych
Wyróżniamy pale:
- monolityczne - przekrój zawsze kołowy
- żelbetowe - o różnych przekrojach
Obliczanie wagi:
Pale mogą być wciskane lub wyciągane
Kotwy gruntowe - pracują na siły rozciągające (wyciągane z gruntu)
Pale stojące, wiszące (zawieszane) - pod podstawą - słaba warstwa gruntu.
Zagłębianie końca:
1m - gdy pod podstawą występują grunty w stanie zagęszczonym i zwartym
2m - grunty spoiste w stanie półzwartym lub twardoplastycznym
1,5m - grunty, w których nośność podstawy pola stanowi przynajmniej połowę nośności całkowitej
Odległość między końcem pola a słabszym gruntem 2,5 średnicy; miękkoplastyczny, płynny, organiczny odległość 5 średnicy.
Nośność pala
- wciskanego to nośność jego podstawy i jego poboczniczy:
Nt=Np.+Ns=Apq(r)Sp+SumaAsiti(r)Ssi
Ap - pole podstawy bala (przyjmuje się na podstawie przekroju poprzecznego)
q(r) - jednostkowy opór graniczny gruntu pod podstawą pala (wartość obliczeniowa - zależy od parametru wytrzymałości rodzaju gruntu)
Sp - współczynnik technologiczny
Asi - pole powierzchni pobocznicy w obrębie danej wartości gruntu (najczęściej pole boczne walca); przyjmowana jako najmniejsza wartość po obrysie pali.
t - jednostkowy opór graniczny gruntu wzdłuż pobocznicy pala; wartość obliczeniowa
Ss - współczynnik technologiczny dla pobocznicy pala; wyciąganego to nośność pobocznicy
NW=SumaAsiti(r)Si
Qr
mN - ogólny wzór stanu granicznego nośności
Qr - obciążenie przypadające na jeden pal
m - współczynnik korekcyjny, wartość zależy od ilości pali tworzących fundament; 2 pale m=0,8; 3 i więcej pali m=0,9
N - nośność pala
Wartośći q i t są podane w normach i tabelach
Podstawowa wartość głębokości interpolacji - 10cm
Głębokość interpolacji zależy od średnicy
Interpolację zaczynamy od warstwy nośnej gruntu.
Tarcie ujemne (negatywne) - spowodowane osiadaniem gruntu stanowi dodatkowe obciążenie, wtedy t przyjmuje się ze znakiem - i nośność pala zostaje zmniejszona
Zwiększają się naprężenie -> osiadanie; też występuje tarcie ujemne.
Pale w grupie
- strefy nachodzą na siebie i trzeba zmniejszyć nośność pala
mi - współczynnik redukcyjny
- zasięg strefy naprężeń dla pali wyciąganych
Technologie wykonywania pali:
- prefabrykowane: wbijane, zbrojone
- pale Compressot - grunty mało spoiste
- pale Simplex
- pale Straussa - w rurze wwiercany jest otwór, wlewany jest beton i zagęszczony kafarem
Pale te mają dużą nośność
Najmniejszą nośność ma pal Straussa, gdyż jest palem wierconym
- pale Vibro - wykonane podobnie jak pale Simplex, wbijana rura stalowa
wlewany jest beton i stalowa rura podciągana do góry, korek zostaje w gruncie, wyciąganie z użyciem wibratora.
- pale Vibrex odmiana Vibro - wbijany (zagęszczanie betonu)
Powstają karby zwiększające nośność
- pale Franki
- pale Wolfshdza
- pale wwiercane w rurze obsadzanej
- pale wwiercane w zawiesinie fiksotropowej
- pale wwiercane CFA
- pale PCS LAMBDA
- pale Atlas
- pale OMEGA
- pale Tubek
- pale wbijane z rur stalowych zamkniętych
- pale wbijane z rur stalowych otwartych
Konstrukcje oporowe - przeciwdziałają parciu gruntu. Parcie gruntu to naprężenia poziome w gruncie. Są ścisle związane z naprężeniami pionowymi
Wartość tego współczynnika zależy od wielu czynników.
k0 - parcie spoczynkowe - brak przemieszczeń
Ka - współczynnik granicznego parcia czynnego
1 - parcie czynne pośrednie
2 - parcie czynne graniczne
Kp - maksymalna wartość współczynnika parcia
Parcie w kierunku przemieszczenie - parcie bierne (otwór)
3 - parcie bierne pośrednie
4 - parcie bierne graniczne
Współczynnik parcia zależy bardzo mocno od ukształtowania konstrukcji
Jeśli konstrukcja osiada szybciej niż grunt zasypowy - kierunek zgodny z rysunkiem powyżejj, w przeciwnym przypadku odwrotnie.
Konstrukcje oporowe mogą mieć różne kształty
Konstrukcja kątowa (poziom wyższy - parcie czynne)
Stan graniczny nośności konstrukcji SGN
Sprawdza się 3,4 warunki:
1. Nośność podłoża pod konstrukcją oporową
2. Stateczność na obrót
Siła tarcia podłoża - suma wszystkich sił pionowych X - współczynnik tarcia
3. Stateczność na przesunięcia
Qt - wszystkie siły
Qn - siły przeciwdziałające przesunięciu
4. Stateczność ogólna
Stateczność skarp
Grunt niespoisty - osunięcie stoku (może zajść)
- tg kąta tarcia wewnętrznego
współczynnik statyczności
- współczynnik stateczności
F: 1,1 - 1,3 - bezpieczne wartości
W gruntach spoistych powierzchnia poślizgu ma kształt kołowy, walcowy (nie jest to linia prosta).
Założenie: Powierzchnia poślizgu jest w kształcie koła
Metoda Pelleniusa (paskowa)
- pole powierzchni na którą Cu (spójność gruntu) działa.
M0 - moment obracający
Mu - moment utrzymujący skarpę
i - indeks paska
Punktów obrotu można przyjąć bardzo wiele, stąd różne promienie
Konstrukcje oporowe - ściany oporowe
- masywne
- kątowe (lekkie) - objętość żelbetu zużytego do wykonania jest mniejsza
- celowe wydłużenie by stabilność była lepsza
- użebrowanie (zmniejszenie zużycia zbrojenia)
Płatwy skrzyniowe:
- żebra pionowe
- żebra poziome redukują parcie gruntu
Kotwy gruntowe (bierne, czynne)
Czynne - naciągane od razu po wykonaniu przeciwdziałają przemieszczeniu konstrukcji oparowych natychmiast
Bierne (gwoździe gruntowe) - zakładano płytę lub naciągania pręta,
Kotwy to mikrofale.
Buława powstaje poprzez rozwiercanie otworu, mikrowybuch.
Otwór jest iniektowany (dodawano zaczyn cementowy) - zapobiega korozji stali.
Po zainiektowaiu pręta łaczy się go z płytą.
Ścianki szczelne
Ścianki szczelinowe
Ścianki mogą być prostą przeponą
Kaszyce - ułożenie naprzemienne bali drewnianych
W chwili obecnej zamiast bali drewnianych wykonuje się kształtowniki żelbetowe, układane prostopadle do siebie
Gardiany - kosze plecione z drutu, wewnątrz kamienie
Konstrukcje wykorzystujące geosyntetyki - geowłuknina zagęszcza grunt
Geosiatki kieszeniowe
Grunty zbrojone:
- naturalne
- pręty
- prefabrykaty żelbetowe, często mają taki kształt, który redukuje tarcie
Oblicowanie skarpy płytami żelbetowymi
Iniekcja strumieniowa (kilka typów: 2, 3 dysze) - powstawanie pala 1. powietrze, 2. woda (rozluźnienie gruntu), 3. zaczyn cementowy (wzmocnienie).
Osuwiska - zjawiska losowe
Spływ - dotyczy powierzchniowych warstw ziemnych
Obryw - bardzo strome osuwisko
Osuwisko konsekwentne - poślizg na styku różnych warstw
Osuwisko insektywne
Osuwisko asektywne - dotyczy jednorodnych gruntów
Sposoby wzmacniania podłoża gruntowego, np. w celu zwiększania nośności, zmniejszenie wodoprzepuszczalności, zmiany odporności na obciążenie mechaniczne, zmniejszenie osiadania.
Metody:
- wzmocnienia fizyczne i mechaniczne - rozdrobnienie/zagęszczenie gruntu
- fizyczno - chemiczne - zmiana struktury gruntu, uodpornienie gruntu na wodę
- chemiczne - mogą polegać na wprowadzeniu związków chemicznych
Wzmocnienia: okresowe, stałe
Zależą od:
- rodzaju gruntu
- położenia zwierciadła wody gruntowej
- rodzaju poprawianych cech
- głębokości wzmocnienia
- możliwości technicznych
- kosztów
Rodzaje wzmocnień
- wymiana gruntu (gdy jest słaby)
- wstępne obciążenie gruntu
- konsolidacja gruntu, z użyciem drenów pionowych (poziomych z dodatkowym obciążeniem, z zastosowaniem odwadniania)
- wtłaczanie tłucznia (gruntu gruboziarnistego)
- zagęszczanie
- mieszanie gruntu ze stabilizatorami np. wapno, cement (do powierzchniowego)
- wgłębne mieszanie
- zamrażanie gruntu
- spiekanie
- zbrojenie
- stosowanie zastrzyków iniekcyjnych
Gruntu skaliste:
- obniżenie wodoprzepuszczalności (zawiesiny iłowe i cementowe, zastrzyki bitumiczne, zastrzyki polimerowe(mogą mieć dodatkowe wypełnienie np. cement, bentonit))
- zwiększenie wytrzymałości mechanicznej (metody: iniekcja przy pomocy zapraw i zastrzyków cementowych, iłowanie (zawiesiny iławe, niekiedy z domieszką cementu), zastrzyki bitumiczne)
Gruntu niespoiste (sypkie) zwiększanie wytrzymałości, zmniejszanie wodoprzepuszczalności:
- gruboziarniste (wstępne obciążanie, zagęszczanie, mieszanki optymalne, zaczyny cementowe, zamrażanie, zawiesiny popiołowo - cementowe, wzmacnianie wapnem, zastrzyki bitumiczne, silikatyzacja)
- drobnoziarniste - wstępne obciążanie, zagęszczanie, mieszanki optymalne, silikatyzacja, zastrzyki polimerowe, elektroosmoza, zawiesiny iławe, wybuchy, wibroflotacja)
Grunty spoiste:
- zwiększanie wytrzymałości (wstępne obciążanie, zagęszczanie, wymiana gruntu, stabilizacja wapnem i popiołami, pale inekcyjne, zamrażanie, gwoździowanie, bitumizacja, wymiana dynamiczna, wibroflotacja, zbrojenie gruntów)
- obniżanie wodoprzepuszczalności (silikatyzacja, zażelazianie)
- przeciwdziałanie pęcznieniu (mieszanie optymalne, separacja geotekstylami, domieszki)
- osuszanie - wzmocnienie wiązań (drenaże pionowe, silikatyzacja, elektroosmoza)
- zmniejszenie osiadania zapadowego (silikatyzacja, mieszanki optymalne, żywice)
Grunty organiczne:
- osuszanie (drenaże pionowe, przeciążenia)
- zagęszczenie - zwiększanie wytrzymałości (ładunki wybuchowe, konsolidacja dynamiczna, wymiana gruntu, mieszanki optymalne, zbrojenie geotworzywami)
Wymiana gruntu: organiczne i spoiste, usunięcie gruntu słabego i wprowadzenie gruntów niespoistych o dobrych parametrach, metoda stosowana do 1,5m, czasem do 4-5m. Sprawdza się grunt, który pozostał (nośność), ograniczenie kosztami.
Drenaż - zmniejszenie wilgotności - stopnia plastyczności, zmiękczenie wytrzymałości
Wstępne obciążanie - polega na wykonaniu nasypu ziemnego. Ciężar tego nasypu będzie powodował wzrost naprężeń -> grunt zacznie osiadać -> wzmocnienie gruntu przed budową nasyp jest usuwany, odprężenie gruntu przebiega dużo wolniej niż obciążenie. Wysokość nasypu jest tak dobrana by obciążenie gruntu było 1,5 razy większe niż naprężenia wywołane przez przyszłą budowę.
Elektroosmoza - dotyczy głównie odwodnienia gruntu, wprowadza się elektrody (katoda i anoda), po podłączeniu ich do źródła prądu ładunek elektryczny przemieszcza się od anody do katody a wraz z nim woda.
Wtłaczanie tłucznia - metoda dla inwestycji powierzchniowych, np. dróg, placów. Tłuczeń jest wtłaczany za pomocą ciężkich maszyn budowlanych. Sam ich przejazd powoduje zagęszczenie gruntu. Im cięższy walec tym grubsza warstwa może być zagęszczona.
Wibroflotacja (wibrowymiana) - grunty niespoiste/spoiste
Mieszanie ze stabilizatorami - cement, wapno, mieszanki optymalne (grunt o innym uziarnieniu) np. gdy mamy grunt o uziarnieniu jednorodnym między nimi istnieje wolne przestrzenie, dodaje się grunty które zapełnią te przestrzenie.
Wgłębne mieszanie gruntu - żerdzie z bocznymi palami są wwiercane w grunt
Zamrażanie gruntów - wprowadza się rury, do nich środek, ciecz chłodzącą o temp -25C - 30C, zamarza woda i możno okresowo przeprowadzić roboty nie zmieniając własności gruntu.
Spiekanie - nagrzewanie gruntu.
Wykład 12
Roboty ziemne:
- wstępne np. usuwanie humusu
- wykopy
- transport mas ziemnych
- sypanie nasypu
- zagęszczenie gruntu
- zabezpieczenie skarp, wykopów
Gruntu ze względu na trudność odspajania, kategorie:
I gruntu piaszczyste, mało wilgotne, gleba uprawna, torf -> zwiększają objętość o 1,3 (do 30%)
II piaszczyste wilgotne, piasek gliniasty, pył, less, żwiry, torf z korzeniami, nasypy -> 0 1,3
III mady rzeczne, namuły, gruntu mało spoiste, półzwarte, nasypy z odpadów -> o 1,35
IV otoczaki, rumosz, iły, gliny zwarte, gruz budowlany -> o 1,45
V grunty spoiste zwarte, skały miękkie, gips, węgiel brunatny -> o 1,45
VI - VII skały miękkie słabo spękane, wapienne, kreda, piaskowca -> o 1,45
VIII - XVI skały o róznej twardości, słabo spękane, skały lite -> o 1,5
Czynności przygotowawcze do wykopu:
Oczyszczanie powierzchni terenu, wykonanie ujęć wód opadowych, wyrównanie powierzchni, usunięcie humusu, gruntów nienośnych (torf, namuły), wcześniej należy zapewnić też drogi do transportu. Następnie wytaczamy miejsce robót ziemnych, granice skarp wykopu. Odwodnienie poprzez zastosowanie studni depresyjnych.
Wykonanie wykopów zależy od:
- jego rodzaju
- kształtu
- przeznaczenia
- rodzaju gruntu
Wykopy:
- szeroko przestrzenny o dnie >5m, w przypadku liniowych >1,5m
- wąsko przestrzenny
- płytkie do 2,5m
- głębokie >2,5m
Wykopy ze względu na sposób zabezpieczenia skarp:
- bez zabezpieczenia skarp; grunt spoisty
- podparte
- rozparte
- zakotwione
Powyżej zwierciadła wody gruntowej i gdy nasyp nie jest dodatkowo obciążony można wykonywać wykopy pionowe.
Głębokość wykopu zależy od rodzaju gruntu:
- przy niezabezpieczonym: do 1m wietrzelnia skalna i skały spękane; 1,25 piaski pylaste i pyły; 1,5m gliny, iły; do 2m w skałach litych (bez spękan).
- w gruntach niespoistych ściany wykopu muszą być zawsze pochylone (pochylenie zależy od rodzaju gruntu i głębokości wykopu)
|
Głębokość |
Pochylenie skarpy |
obciążenie |
Grunty niespoiste |
<3 |
1:0,75 |
1:1 |
|
3 - 5 |
1:1 |
|
|
> 5 |
1:1,5 |
|
Gruntu mało spoiste, średnio spoiste |
<3 |
1:0,5 |
1:0,67 |
|
3 - 5 |
1:0,67 |
|
|
>5 |
1:1 |
|
Grunty spoiste - gliny |
<3 |
1:0,33 |
1:0,5 |
|
3 - 5 |
1:0,67 |
|
|
>5 |
1:0,76 |
|
Gruntu bardzo spoiste - zwięzło spoiste |
<3 |
1:0,25 |
1:0,33 |
|
3 - 5 |
1:0,33 |
|
|
>5 |
1:0,5 |
|
Skały |
<5 |
1:0,1 |
--- |
|
>5 |
1:0,25 |
|
Powyżej 2 metrów stosuje się półkę:
Grunty niespoiste: pólki pośrednie o szerokości 0,5 - 1m, odległość między pólkami 2 - 2,5m.
Wykopy należy zabezpieczyć przed napływem wody.
1. Odwadnianie powierzchniowe gruntów skalistych (system rowków odprowadzających wodę w jedno miejsce i wypompowana na zewnątrz)
2. Wgłębne - studnie depresyjne na zewnątrz wykopu wzdłuż skarp, studnia zaopatrzona w filtr w gruncie powstaje depresja.
Elektroosmoza - z jednej strony wykopu katoda, z drugiej anoda, gdy przepływ wody jest mniejszy niż 10cm na dobę; ładunek od anody do katody zabiera wodę.
Igłofiltry (mniejsze studnie) - rurki o d-3-4cm umieszczane w gruncie połączone z kolektorem zbiorczym z którego odprowadzamy wodę.
Nasypy - Wykonanie nasypu przebiega warstwami; każda warstwa musi być zagęszczona. Zagęszczanie: ubijaki, płyty spadające, wibratory powierzchniowe, punktowe, walce. Grubość warstw zagęszczania zależ od rodzaju gruntu, jak bardzo ma być zagęszczony, od właściwości technicznych i ekonomicznych.
Metody zagęszczenia |
Gruntu niespoiste |
Grunty spoiste |
Grunty z frakcją kamienną |
Wałowanie |
15 - 40cm |
10 - 40cm |
20 - 50cm |
Ubijanie |
15 - 40cm |
10 - 40cm |
20 - 70cm |
Wibrowanie |
15 - 100cm |
-- |
20 - 100cm |
Wilgotność optymalna - wilgotność, przy której można grunt maksymalnie zagęścić.
Najlepiej zagęszczane są nasypy drogowe, kolejowe. Wskaźnik zagęszczenia nie może być <1 dla obiektów komunikacyjnych (nawet 1,3). Im głębiej, tym zagęszczenie może być słabsze.
Wykonywanie zasypów odbywa się warstwami, wskaźnik zagęszczenia 0,95. Pod rurociągi podsypka piaskowa. Wierzchnie warstwy wykopów należy zagęścić.
Wykład 13
Budowa składowisk odpadów
Istotna jest sama lokalizacja składowiska (odpowiedni grunt). Dno wyrobiska musi znajdować się powyżej zwierciadła wody (im więcej tym lepiej). By ograniczyć rozprzestrzenianie substancji niebezpiecznych wykonuje się zabezpieczenia w postaci pionowych ścianek (szczelne lub szczelinowe), które muszą być zagłębione w warstwie wodonośnej. Przepony pionowe mogą być wykonane też z bentonitu (z iłami które pęcznieją).
Należy też zabezpieczyć górę np. przed wodami opadowymi.
Uszczelnienie dna:
a) naturalne - głównie grunt, grubość 3m, grunt o odpowiednich właściwościach
b) sztuczne
c) mieszane
a) k<10-10 m/s (gruntu zwięzłe, iliaste), warstwa powinna charakteryzować się zdolnością do wiązania związków chemicznych, które mogły by się wydostać (warstwa mineralna). Nad warstwą uszczelniającą wykonuje się warstwę ochronną.
Warstwa ochronna oddziela odpady od warstwy filtracyjnej.
b) podłoże gruntowe -> warstwa nośna (piasek dobrze zagęszczony w celu niwelacji nierówności) -> warstwa uszczelniająca (przeważnie folia o duże grubości 3-5mm musi być odporna na uszkodzenia mechaniczne, kwasy organiczne) -> warstwa folbracyjna (z gruntu o dużej wodoprzepuszczalności; rury do odprowadzania odcieków) -> warstwa ochronna (z gruntu lub tworzywa sztucznego; chodzi o zabezpieczenie mechaniczne)
c)
a) Uszczelnianie góry wyrobiska:
O - można stosować rury drenarskie