Rozdział 10
Liczby zespolone
W rozdziale tym przedstawimy liczby zespolone i ich podstawowe własności.
W zbiorze liczb rzeczywistych
, jak wiemy, równanie
nie posiada rozwiązania. Zbiór
można jednak rozszerzyć i utworzyć nowy zbiór
, w którym istnieje taka liczba, która jest rozwiązaniem równania
. Liczbę tę nazywamy jednostką urojoną i oznaczamy symbolem
. Jednostka urojona pomnożona przez dowolną liczbę rzeczywistą
tworzy następne liczby urojone.
Liczbę
łączymy z liczbami rzeczywistymi, otrzymując liczby postaci
(gdzie
), które nazywamy liczbami zespolonymi (w postaci algebraicznej). Do elementów tego nowego zbioru
stosują się zwykłe własności czterech podstawowych działań (dodawanie, odejmowanie, mnożenie i dzielenie) znane dla liczb rzeczywistych. W szczególności, w zbiorze liczb zespolonych
obowiązują także wzory skróconego mnożenia, wzór dwumianowy Newtona, czy wzory na sumę wyrazów ciągu arytmetycznego i geometrycznego.
10.1. Postać algebraiczna
Zadanie 1
Wykonać poniższe działania:
a)
, b)
,
c)
, d)
.
Rozwiązanie
Dodawanie, odejmowanie i mnożenie liczb zespolonych w postaci algebraicznej wykonujemy tak, jak dodawanie, odejmowanie i mnożenie wielomianów zmiennej
, pamiętając o warunku
.
Przy dzieleniu przez liczbę zespoloną
(gdzie
), należy dzielną i dzielnik pomnożyć przez liczbę
, aby w mianowniku uzyskać liczbę rzeczywistą.
Ad a)
Mamy
.
Ad b)
.
Ad c)
Ad d)
Zadanie 2
Wyznaczyć
oraz
, jeżeli
.
Rozwiązanie
Jeżeli liczba zespolona dana jest w postaci
(gdzie
), to liczbę
nazywamy częścią rzeczywistą liczby zespolonej
, co zapisujemy
, zaś liczbę
jej częścią urojoną, co zapisujemy
.
Należy więc daną liczbę zespoloną zapisać w postaci algebraicznej:
Stąd otrzymujemy, że
,
.
Zadanie 3
Znaleźć liczby rzeczywiste
spełniające równanie
Rozwiązanie
Mamy tutaj
.
Dwie liczby zespolone w postaci algebraicznej są równe wtedy i tylko wtedy, gdy są równe ich części rzeczywiste i urojone.
Porównując więc części rzeczywiste i urojone obu stron powyższego równania otrzymamy układ równań
.
Rozwiązaniem tego układu jest para liczb
,
.
Zatem liczbami spełniającymi równanie
są:
,
.
Zadanie 3
Na płaszczyźnie zespolonej narysować zbiory liczb
spełniających podane warunki:
a)
b)
.
Rozwiązanie
Ad a)
Liczby zespolone postaci
(gdzie
) interpretujemy jako punkty
płaszczyzny (płaszczyzna zespolona).
Niech więc
, gdzie
, będzie dowolną liczbą zespoloną.
Wówczas
Poszukiwany zbiór jest półpłaszczyzną (otwartą), bez prostej
, przedstawioną na poniższym rysunku.
Ad b)
Niech
, gdzie
, będzie dowolną liczbą zespoloną.
Wtedy
Szukany zbiór jest przedstawiony na poniższym rysunku.
Zadanie 4
W zbiorze liczb zespolonych rozwiązać równania:
a)
, b)
.
Rozwiązanie
Ad a)
Niech
, gdzie
. Liczbę postaci
nazywamy sprzężeniem liczby
.
Jeżeli teraz podstawimy do lewej strony danego równania
oraz
, to przybierze ona postać:
.
Porównując części rzeczywiste i urojone obu stron równania:
otrzymamy układ równań
,
którego rozwiązaniem jest para liczb
,
.
Zatem równanie
ma rozwiązanie
.
Ad b)
Metoda 1
Wyrażenie
sprowadzamy najpierw do postaci kanonicznej, a następnie zapisujemy jako różnicę kwadratów.
Mamy wtedy
.
Stąd
lub
,
więc
,
.
Metoda 2
Stosujemy tradycyjny sposób rozwiązywania równań kwadratowych. Wykorzystamy więc poniższe wzory na pierwiastki równania kwadratowego
(gdzie
):
.
We wzorach tych liczba
jest jedną z liczb zespolonych spełniających warunek
.
Dla równania
obliczamy
.
Zatem
.
Zadanie 5
Korzystając z definicji pierwiastka obliczyć
.
Rozwiązanie
Dla dowolnej liczby naturalnej
pierwiastkiem stopnia
z liczby zespolonej
nazywamy liczbę zespoloną w spełniającą równość
Zbiór pierwiastków stopnia n z liczby zespolonej
oznaczamy przez
Niech
(gdzie
) będzie szukanym pierwiastkiem.
Z definicji pierwiastka mamy
.
Stąd
,
a po skorzystaniu z własności równości dwóch liczb zespolonych otrzymujemy układ równań:
.
Z drugiego równania tego układu wyznaczamy
(dla
).
Wykorzystując tą zależność w pierwszym równaniu układu dostajemy
.
Otrzymane równanie mnożymy obustronnie przez
.
Mamy wtedy
.
Aby rozwiązać otrzymane równanie dwukwadratowe podstawiamy
, co daje równanie:
.
Ponieważ
więc
.
Stąd
oraz
. Pierwsza równość daje równanie
, które nie posiada pierwiastków
.
Druga, daje równanie
, które posiada dwa rozwiązania rzeczywiste
,
.
Rozwiązaniem powyższego układu są więc pary liczb:
Zatem
=
.
ZADANIA
1. Wykonać podane działania:
a)
, b)
, c)
,
d)
, e)
, f)
.
2. Wyznaczyć
oraz
jeżeli:
a)
, b)
, c)
.
3. Obliczyć
, jeżeli:
a)
, b)
, c)
.
4. W zbiorze liczb zespolonych rozwiązać równania:
a)
, b)
,
c)
, d)
,
e)
, f)
ODPOWIEDZI
1. a)
, b)
, c)
, d)
,
e)
, f)
.
2. a)
,
, b)
,
,
c)
,
.
3. a)
, b)
,
c)
.
4. a)
, b)
,
, c)
,
,
,
,
d)
,
, e)
,
, f)
,
.
10.2. Postać trygonometryczna liczby zespolonej
Zadanie 1
Znaleźć moduł i argument główny podanych liczb zespolonych:
a)
, b)
.
Rozwiązanie
Modułem liczby zespolonej
, gdzie
, nazywamy liczbę rzeczywistą
określoną wzorem
. Geometrycznie moduł
jest odległością punktu
od początku układu współrzędnych. Jest on uogólnieniem wartości bezwzględnej liczby rzeczywistej.
Argumentem liczby zespolonej
, gdzie
, nazywamy każdą liczbę rzeczywistą
spełniającą układ równań:
.
Argumentem głównym liczby zespolonej
nazywamy argument
tej liczby spełniający nierówności
. Jest on najmniejszą miarą kąta zorientowanego utworzonego przez dodatnią część osi rzeczywistej i wektor wodzący tej liczby.
Czasami wygodnie jest przyjąć, że
.
Przyjmujemy, że argumentem głównym liczby
jest
.
Argument główny liczby
oznaczamy także przez
. Każdy argument
liczby zespolonej
ma więc postać
gdzie
jest dowolną liczbą całkowitą.
Ad a)
Z interpretacji geometrycznej modułu i argumentu otrzymujemy:
oraz
Ad b)
Dla liczby zespolonej
mamy
oraz
Zatem
(
- zbiór liczb całkowitych), jest rozwiązaniem układu. Mamy więc
Zadanie 2
Przedstawić liczbę zespoloną w postaci trygonometrycznej:
a)
, b)
, c)
.
Rozwiązanie
Daną liczbę zespoloną
należy przedstawić w postaci
,
gdzie
jest modułem, a
argumentem liczby
.
Ad a)
Dla
mamy
oraz
.
Stąd
Podstawiając obliczone wartości
,
do wzoru
dostajemy, że
.
Ad b)
Dla
mamy
oraz
Zatem
.
Ad c)
Ponieważ
, więc
.
Ponadto
,
stąd porównując tę uzyskaną postać z postacią trygonometryczną dowolnej liczby zespolonej
, otrzymamy wartości funkcji trygonometrycznych:
oraz
.
Mając te wartości wyznaczamy argument główny, czyli
.
Zatem
.
Oczywiście, korzystając z interpretacji geometrycznej modułu i argumentu liczby zespolonej łatwo dostajemy postać trygonometryczną liczby
.
Zadanie 3
Obliczyć
.
Rozwiązanie
Metoda 1
W rozwiązaniu wykorzystamy wzór de
:
,
gdzie
jest modułem,
argumentem liczby
oraz
.
Najpierw zapisujemy liczbę
w postaci trygonometrycznej.
Mamy więc
oraz
,
stąd
.
Następnie, korzystając ze wzoru de
, okresowości funkcji trygonometrycznych oraz wzorów redukcyjnych, otrzymujemy:
Metoda 2
Skorzystamy z własności mnożenia oraz zastosujemy wzory skróconego mnożenia.
Mamy tutaj
Zadanie powyższe można także rozwiązać stosując wzór dwumianowy Newtona.
Zadanie 4
Obliczyć pierwiastki:
a)
, b)
.
Rozwiązanie
W rozwiązaniu wykorzystamy wzór de
na pierwiastki stopnia
z liczby zespolonej
:
gdzie k= 0,1,...,n-1.
Pierwiastki te leżą na okręgu o promieniu
i środku w początku układu współrzędnych. Dla
są one wierzchołkami
kąta foremnego wpisanego w ten okrąg. Kąty między promieniami wodzącymi sąsiednich wierzchołków
kąta są równe
. Liczba różnych pierwiastków z danej liczby zespolonej
jest równa liczbie stopnia pierwiastka.
Ad a)
Dla
mamy
oraz
Zatem
Dla
mamy
.
Dla
otrzymujemy
.
Zaś dla
mamy
.
Stąd
.
Interpretacja geometryczna:
Ad b)
Dla
mamy
,
oraz
,
więc
Zatem
Dla
otrzymamy odpowiednio:
,
,
,
.
Stąd
.
ZADANIA
1. Znaleźć moduł i argument główny podanych liczb zespolonych:
a)
, b)
, c)
, d)
.
2. Przedstawić liczbę zespoloną w postaci trygonometrycznej:
a)
, b)
, c)
.
3. Obliczyć:
a)
, b)
, c)
, d)
.
4. Obliczyć
,
, gdzie
,
są pierwiastkami równania
.
5. Obliczyć
, gdy
jest pierwiastkiem równania
o dodatniej części urojonej.
6. Korzystając ze wzoru de
wyrazić:
a)
za pomocą
,
b)
za pomocą
i
.
7. Obliczyć i narysować na płaszczyźnie zespolonej podane pierwiastki:
a)
, b)
, c)
, d)
.
ODPOWIEDZI
1. a)
,
, b)
,
,
c)
,
, d)
,
.
2. a)
, b)
,
c)
.
3. a)
, b)
, c)
, d)
.
4.
,
.
5.
.
6. a)
, b)
.
7. a)
, b)
,
c)
, d)
.
Autor opracowania: Krystyna Gozdalska
18