0bciążenie fizyczne, Studia, Zarządzanie i Inżynieria Produkcji, Ergonomia


Relacje między jednostkami

Waty

kcal/min

kJ/min

1 Wat

1,0

0,014335

0,0599995

1 kcal/min

69,759

1,0

4,1855

1 kJ/min

16,667

0,23892

1,0

OCENA WYDATKU ENERGETYCZNEGO

Dokonując oceny wydatku energetycznego, można się posłużyć wieloma metodami, jednak najwygodniejszą i chyba najprostszą jest metoda szacunkowa, chronometrażowo - tabelaryczna.

Stosowanie powyższej metody jest bardzo wygodne, gdyż nie jest wymagana konieczność posiadania odpowiedniej aparatury pomiarowej, a wielkość wydatku energetycznego (dla typowych czynności występujących w życiu codziennym i pracy zawodowej), można odczytać z tabel. Należy jednak pamiętać, że przy wykorzystaniu metody szacunkowej można popełnić błąd (zawyżając lub zaniżając wartości wydatku energetycznego).

W metodzie tej, wydatek energetyczny oceniany jest dwuetapowo z uwzględnieniem pozycji ciała pracownika (A) oraz rodzaju grup mięśni zaangażowanych przy wykonywaniu pracy (B).

W pierwszym etapie, klasyfikuje się przyjmowaną przez pracownika pozycje ciała (A) i (stosując tabele cześć A) , szacuje się wydatek energetyczny wynikający i tej pozycji. Na podstawie analizy czynności roboczych (stosując tabele B), ocenia się, które z grup mięśniowych są najbardziej obciążane (B) i wykonują główne czynności.

Stosując tę, metodę koszt energetyczny pracy określa się poprzez zsumowanie wyników uzyskanych w obu omówionych etapach A i B. Pamiętać jednak należy o tym, by w obu etapach zmierzyć czas utrzymywania przez pracownika pozycji ciała A i obciążenia mięśni B. Uzyskane w ten sposób dane pomnożyć przez wartości zaczerpnięte z poniższych tabel

Tabela nr 1. Uproszczona metoda szacowania wydatku energetycznego podczas pracy (wg Lehmanna)

Część A

Pozycja ciała

Wydatek energetyczny

kcal/min

kJ/min

Siedząca

0,3

1,26

Na kolanach

0,5

2,10

Kuczna

0,5

2,10

Stojąca

0,6

2,51

Stojąca pochylona

0,8

2,35

Chodzenie

1,7-3,5

7,12-14,65

Część B

Zakres obciążenia mięśni

Wydatek energetyczny

kcal/min

kJ/min

Praca palców, ręki i przedramienia

lekka

0,3 - 0,6

1,3-2,5

średnia

0,6 - 0,9

2,5-3,8

ciężka

0,9-1,2

3.8 - 5.0

Praca jednego

ramienia

lekka

0,7-1,2

2,9 - 5,0

średnia

1,2-1,7

5,0-7,1

ciężka

1,7-2,2

7,1 -9,2

Praca obu ramion

lekka

1,5-2,0

6,3 - 8,4

średnia

2,0-2,5

8,4-10,5

ciężka

2,5-3,0

10,5 - 12,6

Praca całego ciała

lekka

2,5-4,0

10,5-16,7

średnia

4,0 - 6,0

16,7-25,1

ciężka

6,0 - 8,5

25,1 -35,6

bardzo

ciężka

8,5 - 11 ,5

35,6-48,1

KLASYFIKACJA CIĘŻKOŚCI PRACY NA PODSTAWIE WARTOŚCI EFEKTYWNEGO WYDATKU ENERGETYCZNEGO W CIĄGU ZMIANY ROBOCZEJ

Klasa ciężkości

Mężczyźni

Kobiety

kcal

kJ

kcal

kJ

Bardzo lekka

do 300

do 1256

do 200

do 837

Lekka

300 - 800

1256 - 3350

200 - 700

837 - 2930

Średnio ciężka

800 - 1500

3350 - 6280

700 - 1000

2930 - 4187

Ciężka

1500 - 2000

6280 - 8374

1000 - 1200

4187 - 5024

Bardzo ciężka

ponad 2000

ponad 8374

ponad 1200

ponad 5024

OCENA OBCIĄŻENIA MONOTYPOWOŚCIĄ PRAC.

Wielokrotne powtarzanie tych samych ruchów (czynności), angażujących przy tym w ograniczonym zakresie tylko wybrane grupy mięśni, stanowi dodatkowe obciążenie dla narządu ruchu. Dlatego stanowisko pracy powinno być tak zaprojektowane, aby pracownik nie musiał wykonywać (powtarzać) tych samych ruchów (czynności) w bardzo krótkich odstępach czasu.

O pracy monotypowej mówimy wtedy, gdy czynności powtarzają się w odstępach krótszych niż 5 minut. Jednak przy częstotliwości powtórzeń większej niż 40 razy na minutę, mięśnie nie mają możliwości regeneracji. Z tego powodu praca w tych warunkach uważana jest za wysiłek statyczny.

Przykładami pracy monotypowej są prace wykonywane w systemie potokowym, obsługa pedałów i dźwigni wymagająca częstego powtarzania tych samych operacji, itp. W celu dokonania interpretacji wielkości ryzyka zawodowego, wynikającego z obciążenia pracami monotypowymi, należy otrzymany wynik przyporządkować do jednej ze stref.

Jednak w ocenie monotypowości prac niezbędna jest też analiza:
-czasu wykonywania czynności,
-pozycji w jakiej jest wykonywana,
-siły potrzebnej do jej wykonania,
-częstotliwości powtarzania,
-obciążenia zewnętrznego.

Obciążenie

Liczba powtórzeń stereotypowej operacji w ciągu zmiany roboczej

Ruchy precyzyjne

Siła zewnętrzna do 10 kg

Siła zewnętrzna powyżej 10 kg

Małe

Do 150

Do 800

Do 300

Średnie

150-3000

800-1600

300-800

Duże

Powyżej 3000

Powyżej 1600

Powyżej 800

OCENA OBCIĄŻENIA STATYCZNEGO
UKŁADU MIĘŚNIOWO-SZKIELETOWEGO - METODA OWAS

Kategoria 1. Pozycja lub pozycje przyjmowane podczas pracy są naturalne. Obciążenie jest optymalne lub akceptowalne. Nie ma potrzeby dokonywania zmian na stanowisku pracy.

Kategoria 2. Pozycja lub pozycje przyjmowane podczas pracy mogą mieć negatywny wpływ na układ mięśniowo - szkieletowy. Obciążenie jest prawie akceptowalne. Nie ma potrzeby dokonywania zmian na stanowisku, ale należy wziąć pod uwagę konieczność przeprowadzenia takich zmian w najbliższej przyszłości.

Kategoria 3. Pozycja lub pozycje przyjmowane w czasie pracy mają negatywny wpływ na układ mięśniowo - szkieletowy. Obciążenie jest duże. Zmiany na stanowisku pracy muszą być przeprowadzone tak szybko, jak to jest możliwe.

Kategoria 4. Pozycja lub pozycje przy pracy mają bardzo negatywny wpływ na układ mięśniowo • szkieletowy. Obciążenie jest bardzo duże. Zmiany na stanowisku muszą być przeprowadzone natychmiast.

0x01 graphic

0x01 graphic

Obciążenie

Kategoria pozycji ciała przy pracy (OWAS)

Czas utrzymywania jednej pozycji

(% zmiany roboczej)

Małe

Pozycja nie wymuszona kategorii 1

do 70

Pozycja wymuszona kategorii 1 lub niewymuszona kategorii 2

do 50

Pozycja wymuszona kategorii 2

do 30

Średnie

Pozycja niewymuszona kategorii 1

powyżej 70

Pozycja wymuszona kategorii 1 lub niewymuszona kategorii 2

od 50 do 70

Pozycja wymuszona kategorii 2

do 50

Pozycja wymuszona kategorii 3 lub 4

do 30

Duże

Pozycja wymuszona kategorii 1 lub niewymuszona kategorii 2

powyżej 70

Pozycja wymuszona kategorii 2

powyżej 50

Pozycja wymuszona kategorii 3 lub 4

powyżej 30

OCENA STOPNIA OBCIĄŻENIA STATYCZNEGO ZWIĄZANEGO Z RĘCZNYM PODNOSZENIEM I PRZENOSZENIEM CIĘŻARÓW

Czas podnoszenia i przenoszenia ciężarów

 

 

Wielkość przenoszenia ciężaru w kg

Obciążenie małe

Obciążenie średnie

Obciążenie duże

mężczyźni

kobiety

mężczyźni

kobiety

mężczyźni

kobiety

Sporadycznie (8% dniówki)

33

19

38

22

45

25

Stale (30 % dniówki)

8

4

12

7

16

10



Wyszukiwarka