Wstęp.
Aminokwasy są podstawowym elementem budującym białka Większość białek zawiera 20 L - alfa - aminokwasów, lub też ich pochodne. Źródłami metabolicznymi aminokwasów są: trawienie w układzie pokarmowym, rozkład białek wewnątrzkomórkowych, degradacja białek pozakomórkowych oraz biosynteza aminokwasów.
Różnica między całym azotem dostarczonym, a azotem wydalonym to bilans azotowy. Dodatni bilans azotowy to sytuacja w której organizm przyjmuje więcej azotu niż wydala. Jest on charakterystyczny dla kobiet ciężarnych i dorastających dzieci.
Zdrowi dorośli zachowują równowagę azotową.
Ujemny bilans wykazują natomiast osoby z zaawansowanym rakiem, chorzy po operacjach, lub osoby nie mogące przyjmować białka dostatecznej jakości (kwashiorkor, maramus).
Biosynteza aminokwasów
Rośliny i mikroorganizmy mogą syntezować wszystkie 20 podstawowych aminokwasów. Ssaki natomiast część z nich (aminokwasy egzogenne) muszą otrzymywać w pożywieniu.
Pierwszym etapem syntezy aminokwasów jest wiązanie azotu znajdującego się w powietrzu do NH3. Do przeprowadzenia tej reakcji zdolne są mikroorganizmy, na przykład bakterie Rhisobium, atakujące korzenie roślin motylkowych. Tę podstawową reakcję przeprowadza kompleks nitrogenazy składający się z dwóch białek: Reduktazy dostarczającej elektrony o dużym potencjale redukcyjnym a także nitrogenazy wykorzystującej te elektrony do redukcji N2 do NH3. Redukcja N2 do Nh3 zachodzi dzięki przeniesieniu sześciu elektronów. Jako że reduktaza jest niedoskonała razem z powstaniem cząsteczki NH3 powstaje też cząsteczka H2. Dlatego też proces zwykle wymaga udziału 8 elektronów.
Powstały jon amonowy zostaje wprowadzony na glutaminę w wyniku czego powstaje glutaminian. Proces ten jest możliwy jest dzięki działaniu syntetazy glutaminowej i wymaga dostarczenia energii.
Szkielety węglowe aminokwasów pochodzą ze związków pośrednich glikolizy, toru pentozo fosforanowego lub cyklów kwasu cytrynowego. Aminokwasy można podzielić na sześć rodzin biosyntetycznych w zależności od metabolitu z którego się wywodzą:
- rodzina glutaminianu
- rodzina asparginianu
- rodzina seryny
- rodzina pirogronianu
- rodzina aminokwasów aromatycznych
- rybozo pento fosforan
Aminokwasy endogenne syntezowane są w prostych reakcjach. Na przykład Alanina i Asparginian syntezowane są w reakcjach jednostopniowych z pirogronianu i szczawiooctanu.
U ssaków w obu reakcjach donorem azotu jest glutaminian, nie jak u mikroorganizmów NH3. Przeniesienie amoniaku do właściwego aminokwasu następuje w wyniku reakcji transaminacji którą szerzej omówię przy opisywaniu katabolizmu aminokwasów.
Rozkład aminokwasów
Aminokwasy nie mogą być magazynowane, a białka stale ulegają odnowie w związku z czym aminokwasy będące w nadmiarze są ciągle rozkładane. Początkowo następuje odłączenie grupy alfa - aminowej, a pozostały szkielet węglowy jest kierowany do jednego lub kilku głównych szlaków metabolicznych. Szkielety węglowe 20 podstawowych aminokwasów są kierowane tylko do siedmiu cząsteczek:
- pirogronianu
- alfa-ketoglutaranu
- bursztynylo-CoA
- fumaranu
- szczawiooctanu
- acetylo-CoA
- acetoacetylo-CoA
Aminokwasy glukogenne - takie których szkielety mogą brać udział w syntezie glukozy.
Aminokwasy ketogenne - te które biorą udział w powstawaniu ciał ketonowych.
Aacetylo-CoA i Acetoacetylo-CoA biorą również udział w syntezie tłuszczów.
Zanim szkielet węglowy aminokwasów zostanie przekształcony do głównych metabolitów pośrednich, grupa alfa - aminowa musi zostać odłączona w procesie transaminacji. W wyniku tego procesu grupy alfa - aminowe większości aminokwasów zostają przeniesione na alfa - ketoglutaran, co prowadzi do powstania glutaminianu i odpowiedniego alfa - ketokwasu.
Alfa - aminokwas + alfa - ketoglutaran = alfa - ketokwas + glutaminian
Enzymy katalizujące tę reakcję są nazywane aminotrasferazami (transaminazami) i u ssaków występują głównie w wątrobie.
Podstawowe trzy aminotransferazy to:
- aminotransferaza alaninowa - katalizuje przejście grupy aminowej z alaniny na alfa ketoglutaran
- aminotranseraza asparaginowa - katalizuje przejście grupy aminowej z asparginianu na alfa ketoglutaran
- aminotransferaza glutaminianowa - katalizuje przejście grupy aminowej z glutaminianu na alfa ketokwas.
Koenzymem - grupą prostetyczną wszystkich aminotransferaz jest fosforan pirydoksalu, pochodna pirydoksyny (witamina B6). Występuje on w miejscu katalitycznym wszystkich transaminaz. We wszystkich reakcjach aminokwasów zależnych od fosforanu pirydoksalu wstępnym etapem jest tworzenie związku pośredniego - zasady Schaffa - połączonego z enzymem. Podczas transaminacji przyłączony koenzym służy do przenoszenia grup aminowych.
Jony amonowe powstają w procesie oksydacyjnej deaminacji glutaminianu. Azot z aminokwasów mogących ulegać transaminacji jest gromadzony w glutaminianie, ponieważ może on ulegać deaminacji oksydacyjnej ze znaczną szybkością.
Grupy alfa - aminowe, które były kierowane do glutaminianu z innych aminokwasów są następnie przekształcane w amoniak pod wpływem dehydrogenazy glutaminianowej. Enzym ten działa zarówno z NAD+ jak i z NADP+. W biosyntezie koenzymem jest NADP+, natomiast podczas rozkładu tego aminokwasu działa NAD+.
Aktywność dehydrogenazy regulowana jest przez stężenie związków wysokoenergetycznych. Zmniejszenie stężenia tych związków przyśpiesza utlenianie aminokwasów.
W organizmach kręgowców lądowych jony amonowe ulegają dalszym przemianą tworząc mocznik i w tej postaci są wydalane.