Ciężko wyobrazić sobie ślub i wesele bez odpowiedniej oprawy kwiatowej. Wiązanka ślubna, którą niesie panna młoda jest ważnym elementem kreacji ślubnej: powinna z nią współgrać, dopełniać ją, dodawać pannie młodej wdzięku i gracji oraz podkreślać szczególną wagę ceremonii. Dlatego też decyzję o rodzaju wiązanki ślubnej należy podjąć, gdy panna młoda zdecyduje się już na suknię, makijaż, fryzurę i dodatki. Oczywiście należy pamiętać o panu młodym: jego dodatki powinny nawiązywać do stroju przyszłej małżonki. Wybór rodzaju wiązanki jest rzeczą indywidualną, ale warto pamiętać o pewnych ogólnych regułach: pani o jasnych włosach powinny raczej wybrać wiązankę z jasnych kwiatów - może się okazać bowiem, że ciemne kwiaty na fotografiach ślubnych mogą stać się elementem dominującym spychając modelkę na drugi plan. Analogicznie, brunetki powinny zdecydować się na kwiaty ciemniejsze a panie o włosach rudych - na wiązanki o żywych kolorach. Ustalając wielkość wiązanki powinno się również zwrócić uwagę na sylwetkę panny młodej - i tutaj wiązanka nie może dominować. Nie może też być zbyt mała dlatego panie postawne powinny zdecydować się na wiązanki adekwatne do wzrostu. Analogicznie panie niewielkiego wzrostu lub drobnej budowy nie powinny rozważać np. wiązanki kaskadowej, która jest długa.
Dużym zainteresowaniem tradycjonalistek cieszą się wiązanki okrągłe, a w szczególności klasyczny biedermeier charakteryzujący się tym, że posiada kształt regularnej półkuli. Ten rodzaj wiązanki może być wykonany w tzw. mikrofonie florystycznym wypełnionym gąbką lub z zachowaniem naturalnych łodyg. Charakteryzuje się ona zwartą formą i kształtem kopuły lub szerokiego stożka. Klasyczną wiązankę zaczyna układać się od środka, w którym umieszczamy okrągły kwiat lub kwiatostan. Wokół niego regularnie w okółkach układamy kwiaty tego samego gatunku. Przed przystąpieniem do wykonania wiązanki należy przygotować poszczególne elementy. Łodygi kwiatów należy przyciąć na odpowiednią długość, usuwając wcześniej liście. Im krótsze będą łodygi, tym mniejsza będzie średnica wiązanki. Wykorzystując gatunki o pustych łodygach, należy przeciągnąć drut przez całą ich długość i zagiąć haczykowato. Haczyk zapobiega przemieszczaniu się kwiatu wokół własnej osi i przesuwaniu się drutu. Można także lekko owinąć drut wokół łodygi.
Kopułę wiązanki można aranżować w różny sposób. Aby uzyskać wiązankę lżejszą, miedzy kwiatami zostawia się nieco przestrzeni. Wykonuje się ją z kwiatów stopniowanych na różnej wysokości i pogrupowanych po 2,3,5 jednego gatunku. Także liście można grupować i różnicować ich długość. Wiązanka wykonywana tą techniką nazywana jest „z naturalnymi łodygami”. Kwiaty układamy w regularną spiralę, obracając wiązankę w ręku i dokładając kolejne elementy pod tym samym kątem. Punkt wiązania w miejscu stykania się łodyg powinien być jak najmniejszy. Klasyczną wiązankę biedermeierowską wykańczamy kryzą z materiału, wstążki, tiulu,
koronki lub z liści. Materiał upinamy w falbanki lub w wachlarzyki, które umieszczamy na drucie i zabezpieczamy przed wilgocią taśmą kauczukową, rozmieszczając je regularnie wokół obwodu bukietu. Innym wykończeniem wiązanki mogą być liście, np. funkii, paproci, bluszczu, salalu i różnych gatunków roślin doniczkowych. Usztywniamy je i podginamy za pomocą cienkiego drutu. Liście układamy regularnie z jednego gatunku lub przemiennie z różnych. Kryzę można zrobić również z drobnych kwiatków, powiązanych w pęczki i ułożonych na kształt wianka. Do wykonania okrągłych wiązanek nadaje się wiele roślin o małych kwiatach, takich jak: stokrotki, gałązkowe goździki, małe różyczki, dalie pomponowe, chryzantemy gałązkowe, margerytki, małe cantedeskie.
Kompozycją wywodzącą się od wiązanki okrągłej jest - kamelia (nazywana tak ze względu na podobieństwo do kwiatu kamelii, a najczęściej wykonana ze sklejonych płatków róż lub lilii). Jej klasyczna forma cechuje się płaskim ułożeniem kwiatów i wywodzi się z XIX-wiecznej Anglii. Obecnie bukietom można nadać kształt stożka bądź półkuli. Środek wiązanki może stanowic jedna cała róża, do której dokładamy przygotowane na drutach płatki lub wykonujemy ją od początku tylko z samych płatków. Inną formą tej wiązanki jest tak zwana glamelia. Nazwa powstała z połączenia dwóch słów: gladiolus i kamelia, ponieważ układana jest z pojedynczych płatków i pączków mieczyka w taki sposób, aby przypominała kwiat kamelii. Kształt wiązanki regulujemy, wysuwając druciki lub ustawiając bliżej osi bukietu. Aby otrzymać stożek, płatki układamy bardzo ciasno, druty zaś okręcamy blisko środka. Formę rozłożystą uzyskujemy, wysuwając płatki na zewnątrz. Wiązanki kameliowe są bardzo oryginalne i nadal modne, a surowa, prosta forma-elegancka i wytworna. Ten typ wiązanki wykonujemy dla nowoczesnej i praktycznej panny młodej , o silnym charakterze. Dodatkową ozdobą takiej wiązanki jest fantazyjny „ogon” przymocowany do rączki lub wypływający spod kryzy liści. Można go wykonać z drobnych wstążek, drucików i ozdobnych, małych elementów. Mogą to być małe owoce, zrolowane płatki róż, perły lub piórka i wiele innych ozdób.
Inną, znacznie bardziej nowoczesną formę wiązanki okrągłej, stanowi kompozycja przypominająca kulę (z ang. Pomander). Jest on noszony za pomocą dekoracyjnej wstążki, łańcuszka, koralików, koronki, tasiemki. Kwiatowe kule mogą być umieszczone na szypułce czy ciasno zebranych łodyżkach. Można stworzyć mu
nieco bardziej naturalny wygląd używając jako "rączki" druta florystycznego oplecionego roślinami - np. bluszczem. Wstążka jednak jest bardzo praktycznym rozwiązaniem, bukiet można trzymać w dłoni jak torebkę lub przewiesić na ręce, kiedy musimy poprawić suknię lub przywitać się z weselnymi gośćmi. Wyglądając przy tym uroczo i nieszablonowo. Bukiety mogą z powodzeniem zdobić także miejsce ceremonii ślubnej lub wnętrze w którym urządzamy przyjęcie.
Kolejną wiązanką trzymaną w dłoni lub przewieszoną przez przedramię jest wieniec. Floryści tworząc taką kompozycję wykorzystują pędy lub nawlekają kwiaty na druty. Bardzo często spotykaną wiązankę ślubną stanowi berło. Jest to kompozycja wykonana na podobieństwo królewskiego insygnia. Berło posiada długą rączkę i niewielką dekorację kwiatową. Jest to bukiet z kwiatów o długich łodygach, bez przybrania, ciasno związanych ze sobą. Doskonale nadaje się do współczesnej stylizacji. Najodpowiedniejszy dla osób wysokich.
Rodzajów wiązanek ślubnych jest wiele, czasem nawet trudno je sklasyfikować. Floryści, podobnie jak kreatorzy mody, wymyślają coraz to nowsze, dziwniejsze i bardziej ekstrawaganckie bukiety dla panny młodej. Nie należy się jednak bezwzględnie i całkowicie podporządkowywać panującym trendom i dziwacznym pomysłom. Ważne są upodobania i moda, lecz o kształcie wiązanki, jej wielkości, barwie kwiatów i dodatków powinien decydować strój panny młodej, jej figura i typ urody.
Bibliografia
Łukaszewska Aleksandra, Ewa Skutnik: Przewodnik florysty.2003. ISBN 87-7244-423-4
Materiały wykorzystane z następujących stron internetowych:
http://www.mlodapara.pl/artykul/136/wiazanka-dobrze-
dobrana/?from=home
Wyszukiwarka