EKOLOGIA ZWIERZĄT ŁOWNYCH
Ekologia (Haeckel, 1866): interakcje miedzy osobnikami tego samego gatunku, innych gatunków, organizmami a środowiskiem, tworzenie biocenoz, rozmieszczenie przestrzenne, dynamika populacji, stabilność ekosystemów, krążenie energii i materii
Sarna (Capreolus capreolus)
Rząd: Parzystokopytne
Jelenie dzielą się na właściwe (jeleń europejski, jeleń sika, daniel) i rzekome (łoś, renifer, sarna, jelenie amerykańskie oprócz wapiti). Jelenie właściwe mają kości śródręcza zrośnięte z II i V palcem, a rzekome nie.\
Sarna nie występuje w północnej Norwegii, ale poza tym to występuje w całej Europie i Azji aż do tajgi i tundry (tam też nie). Są następujące sarny: syberyjska, tien-szańska, mandżurska, północnokaukaska, seczuańska.
- suknia letnia (1,5 - 3 - 6 cm; śr. O,1mm)
- suknia zimowa: włos sfalowany z czarną końcówką-brunatnozłoty-szary-biały; 2-4-7cm, śr.0,3mm)
- zmiana to wrzesień\październik i kwiecień\maj
- jeśli zmiana opóźnia się w czasie to znaczy, że zwierzę jest w złej kondycji (ewentualny odstrzał)
- na przełomie maja i czerwca rodzą się koźlęta, które mają na grzbiecie charakterystyczne białe plamy (trudno je w słońcu odnaleźć wśród roślin); po 2-3 miesiącach następuje wymiana tego włosa na włos dorosły, a we wrześniu na włos zimowy, nieco ciemniejszy niż u dorosłych
- wielkość saren jest różna w zależności od regionu (Niemcy-67cm w kłębie, Syberia 90cm, w Polsce 70-74cm
- masa ciała 12kg (południowa Europa); 16 kg (Polska), 30 kg (Rosja)
- czynniki determinujące masę ciała:
1)północ-południe
2)wysokość npm
3)warunki pokarmowe (klasa gleb): im wyższa jakość gleb tym większe i mocniejsze sarny
4)zagęszczenie populacji
5)pasożyty
6)wiek (do 8 lat); po 8 latach regres
7)wahania sezonowe (wiążą się z uprawą roślin, urodzajem kasztanów, żołędzi i brukwi)
- pokrój saren w różnych klasach wieku: z wiekiem opada głowa.
Gruczoły zapachowe:
- czołowe (między wyrostkami przednimi u rogacza): pociera rogami i w ten sposób znaczy swoją obecność
- szczoteczkowe (w okolicy skoku) u obu płci (jak szybko rusza zwierzę, to wtedy jest silne wyciśnięcie gruczołu i inne zwierzęta wiedzą o tym)
- napletkowi\sromowe - głównie w okresie rui się uaktywniają; umożliwiają spotkanie się samca z samicą
- budowa: duże gruczoły potowe, skupiska tkanki gruczołowej o szerokim świetle, wyścielane nabłonkiem izopryzmatycznym; są tu też komórki mioepitelialne; posiadają także przewód wydzielniczy
- są stymulowane czynnikami emocjonalnymi i hormonalnymi
- gęsta wydzielina jest rozkładana przez bakterie
Budowa ciała:
- 7c 13 th 6l 8cocc
- wątroba bez woreczka żółciowego
- jądra 12g w zimie i 70g w lecie
- ślinianki 6x większe niż u owcy
- szybka fermentacja i wchłanianie w żwaczu
- jelita 2x krótsze niż u owcy
- bobki brunatne, ok. 14mm
Zęby: dorosła 0 0\1 3 3 koźlę 0 0\1 3 0
3+1 0 3 3 3+1 0 3 0
-w sumie 32 zęby; P3 dwudzielny w sumie 20 zębów, P3 trójdzielny
-do 14 miesiąca wszystkie mleczaki zostają wymienione na stałe
Określanie wieku po zębach:
- do 12 mscy można ustalić wiek dokładnie; potem szacunkowo na podstawie zużycia powierzchni zębów
- można liczyć słoje na przekroju siekacza I1 lub warstwy cementu pionowego szlifu korzenia M1
- 7-8 lat: rejestry są całkiem starte
Przystosowanie do życia w zaroślach:
- klinowaty kształt ciała
- wyższy zad
- małe poroże
- silna, wygięta tylna kończyna (skoki)
- białe lustro (straszenie, kierunkowskaz)
Poroże:
- gęstość masy kostnej 1,9g\cm
- 44% związki organiczne, 56% nieorganiczne (fosforan wapnia, węglan wapnia, inne)
Wytwarzanie i zrzucanie poroża:
- marzec, kwiecień - intensywny wzrost poroża okrytego scypułem; w połowie maja samce mechanicznie ścierają scypuł
- szypuł to okostna od wewnątrz i skóra od zewnątrz
- natychmiastowa impregnacja gołej kości przez związki roślinne (soki) zapobiega rozwojowi procesów bakteryjnych
- kość ta jest martwa;
- testosteron hamuje procesy demarkacyjne, (czyli oddzielenie tkanki martwiej od żywej), dlatego wraz z obniżeniem jego poziomu w połowie października następuje demarkacja i zrzucenie poroża
- istnieje korelacja rozwoju poroża z funkcją jąder
- koniec września, październik - zrzucanie poroża
- u młodego osobnika: 2-3msce - możdżenie i poroże pierwiastkowe; ono ma cały czas scypuł i jest zrzucane późną jesienią
- 10 mscy - parostki (dorosłe, choć małe poroże)
- 7-8 lat to najsilniejsze poroże
- od 8 roku zmiany starcze
Narządy zmysłów:
węch do 300m
słuch
wzrok - astygmatyzm, dostrzeganie ruchu, duże pole widzenia (do przodu, na boki i częściowo do tyłu), wrażliwość na jaskrawe barwy
Zachowanie:
- na otwartej przestrzeni - lękliwe
- w zaroślach czują się bezpiecznie nawet tuż obok można przejść
- obrona koźląt - nawet atak jak koźlę zaryczy
- rogacze „udomowione” są niebezpieczne, bo są bardzo terytorialne
- panika - sarny są mało odporne psychiczn8ie; w warunkach silnego stresu głupieją
- głos: szczekanie
wabienie (fijp-piij)
przeraźliwe beczenie (płacz)
Sarna to zwierzę osiadłe; areał osobniczy (koczowisko) to 100-200ha; przemieszcza się na odległość 30-5km.
JELEŃ
Jeleniowate starego świata (jelenie prawdziwe) I
-jeleń europejski (Cervus elaphus)
-Maral
-Wapiti (C.e.canadiensis)
-Jeleń plamisty sika (C. nippon)
-Daniel (Dama dama)
Srednia masa tuszy jeleni (75%)
Sardynia i Korsyka............... 80 kg
Szkocja..............................100kg
Hiszpania i Francja...............100 kg
Niemcy............................ 120kg
Sudety.............................120kg
Mazury............................180 kg
Alpy...............................120-140 kg
Bieszczady..................... 200-250 kg
Karpaty wschodnie.............250-280 kg
Zmysły
■ Węch: kilkaset metrów (idą pod wiatr)
■ Słuch: bardzo dobry (obce dźwięki)
PWzrok: bardzo dobry (ruch, refleksy świetlne, obce przedmioty)
Głosy:Wabienie łani: „oing"
■ Straszenie (krótkie stęknięcie)
■ Ryk byków w czasie rui
Osiadły tyb życia
Jeleń - zwierzę lasostepów - rozległe obszary leśne (kurczenie się powierzchni lasów)
Areał życiowy = 300.000 ha (poszukiwanie różnego pokarmu i ostoi w różnych warunkach pogodowych i porach roku - susza, wiatr, śnieg)
Mogą się przemieszczać na 15-20 km
Życie w chmarach
Chmara łań: kilkanaście do kilkudziesięciu sztuk (łanie z cielętami, roczne jałowe łańki, roczne byczki, rzadziej 2-3 letnie byki. Chmarę prowadzi licówka z cielęciem(instynkt macierzyński) - szyk chmary
■ Po rykowisku (listopad)byki łączą się w chmary po kilkanaście do kilkudziesięciu sztuk prowadzone przez byki w średnim wieku."
Wiosną chmara byków rozpada się(wzrost poroża intensywne żerowanie)
Struktura płci: byki 1.2(1.5) : łanie 1.0
Rykowisko
IX-X - ruja u łań
Walki byków
Kilka kopulacji co kilkanaście minut
Młodsze krążą wokół szukając szczęścia
Ciąża trwa 33-34tyg.
W połowie maja wysokocielne łanie odłączają się od chmary i w zacisznym miejscu rodzą 1-2 cieląt o płowo-czerwonej sukni z białożółtymi cętkami.
Cielę po 1 godz wstaje.
Po kilku tyg. cętki znikają
Po 6 tyg łania z cielęciem wraca do chmary.
Karmi cielę co 30 min., potem kilka razy dziennie aż do zimy.
Uzębienie
Szczęka O—1—3—3
Żuchwa 3+1------3—3
Pełne uzębienie w wieku 30 mieś. Mleczny P3 trójdzielny.
Tworzenie poroża
Poroże - element doboru naturalnego
W wieku 7-8 mieś. wyrastają możdżenie
W wieku 12 mieś. możdżenie przbijają skórę i pokrywa je scypuł. Wzrost poroża.
Wzmożone wydzielanie testosteronu hamuje dalszytfozwój* poroża I szybkie kostnienie
Wycieranie (czemchanie) poroża u młodych byczków IXIX u starszych byków VII- VIII
Obniżenie produkcji testosteronu po rykowisku -uaktywnienie procesów demarkacyjnych i odrzucenie martwej tkanki poroża II-III-IV. Skrócenie i pogrubienie możdżeni.
Początki wzrostu poroża
(marzec)
Pokarm
■ Lato:
zioła, byliny, trawy, krzewinki, młode pędy drzew 1 krzewów, igły, kora drzew, rośliny i płody rolne grzyby,
■ Zima:
pędy drzew iglastych i liściastych, igły i liście krzewów
ziemozielonych(jerzyna, malina), Krzewinki(wrzos, borówka),
porosty, owoce (żołędzie, bukiew), kora drzew, rośliny i płody
Dziennie jeleń zjada 16-17 kg paszy zielonej Jest bardziej trawożerny (60%) niż sarna (40%)
Czynniki redukcji pogłowia
Choroby zakaźne, inwazyjne, niedoborowego
Zatrucia
Urazy mechaniczne
Kłusujące psy
Kłusownicy
Inne - ?
DANIEL(Dama dama)
-Pochodzi z Bliskiego Wschodu (dzisiejszy Irak)
-Introdukowany do Europy Środkowej (XVII wiek)
-Szczególnie liczny w centralnych i zachodnich obszarach Polski
-Obecna populacja w Polsce ok. 12.000 szt.
Środowisko: lasy + pola + łąki
Bardziej od jelenia odporny na antropopresję
Areał życiowy znacznie mniejszy niż jelenia
Nie kąpie się w błocie (woda nie jest konieczna)
Wygląd
-Długość 1,2 -1,4 m
-Wysokość 0,8- 1,0 m
-Ogon 20 cm
-Masa tuszy: byk - 60-70 kg, łania - 32-36 kg
-Suknia letnia: jasno-rudo-brązowa z białymi cętkami. Czasem ciemniejsza. Biała. Na grzbiecie ciemna smuga. Dolna część szyi, spód tułowia i wewnętrzna strona badyli białawe. Lustro białe z czarnym obramowaniem
Suknia zimowa: szaro-brunatna z słabo widocznymi cętkami.
Zmiana sukni VI i X
Uzębienie
0-0-3-3
(3+1)-3-3
Pełne uzębienie w wieku 28-30 mieś.
Poroże
-w II roku -szpicak
-w III roku - róże, oczniak, opierak i spłaszczone zakończenie tyki
-Stopniowe formowanie łopaty do 70 cm z „sękami"
-Maksymalny rozwój poroża w wieku 8-10 lat
-Zrzucanie poroża - IV-V -Wycieranie scypułu początek IX
Zmysły
Dobry węch
Dobry słuch
Bardzo dobry wzrok - najlepszy wśród jeleniowatych
Ciekawski, mało płochliwy
Poruszanie sie
W galopie odbija się równocześnie z czterech kończyn poruszając zadartym do
góry ogonkiem
Pokarm
• Podobny jak u jeleni (więcej traw i ziół)
Mniej spałuje drzewka
Spore straty na polach (tratowanie upraw)
• Odchody nieco mniejsze niż u jelenia
Rozród
• Ruja (bekowisko) X - XI
• Rytuał godowy: (dołki rujowe + silny woń + łanie przychodzą do byka
• Ciąża 220-230 dni 32 tyg
Cielęta rodzą się w VI i VII. Często bliźnięta
Po 8-10 dniach chodzą za matką
Po 3- 4 tyg. zaczynają pobierać pokarm stały.
Doj rzałość płciowa II/III rok
DZIK (Sus scrofa)
Podrząd: Swiniowate (Suiformes)
Rodzina: Swiniowate (Suidae)
Rodzaj: Dzik (Sus)
Gatunek:Dzik(Sus scrofa)
■ Eurytropizm dzika
■ Lasy liściaste i mieszane (gatunki cieżkonasienne) ■ Iglaste monokultury - szkody na polach
■ Pierwotne warunki żerowe (100)
■ Obecne warunki żerowe dla zwierzyny płowej— (25)
■ Obecne warunki żerowe dla dzików - (10-15)
■ Powierzchnia lasów w Polsce ok.. 8 min. ha - tylko
30% stanowi bazę żerową dla dzików
Areał osobniczy
Największy odyńce i samury
Najmniejszy lochy z warchlakami
Największy areał późną jesienią (ponad 10 km)
Najmniejszy w okresie zimowym (0,2 - 2,5
km)
Wygląd
-Długość do 190 cm
-Wysokość w kłębie do 100 cm
-Masa ciała samców (niepatroszone)
jesienią do 200-250 kg
wiosną o 15-20% mniej
-Masa ciała samic około 30% mniejsza
-Po patroszeniu 20%
-W Polsce średnia masa tuszy dzików ok.60kg
-Sezonowe wahania ok.1/3 masy ciała
-Wiek15-20 lat
Wygląd zewnętrzny
Duża, wydłużona głowa(ponad 1/4 dł.ciała)
Krótka, gruba szyja
Oczy małe, brunatne
Uszy szerokie, trójkątne, stojące
Część twarzowa wydłużona z silnym dużym ryjem zakończonym silnie unerwioną tarczą ryjową wzmocnioną przez kość ryjową
Przód ciała wyższy od tyłu.(sylwetka karasiowata lub szczupakowata
Ogon zakończony chwostem.
Samica ma 5-6 par sutek
Samce - duże jądra zachyłek napletkowy ze zmegmą i pędzel (znaczenie granic rewiru)
Nogi krótkie, silne.
Palce II i V połąćzone rozciągliwą skórą (ułatwia poruszanie się po grząskim gruncie)
Racice czarne, a raciczki szeroko rozstawione o ostrych krawędziach
Długość kroku warchlaka 20 - 25 cm, wycinka 30-40 cm, odyńca 37-47 cm, lochy 32-34 cm
Na głębokim śniegu bruzda mostkowa
Racica przednia dzika jest szeroka, a tylna węższa od przedniej.
Okrywa włosowa:
- skóra szaro-czarna; w okolicy karku, kłębu, grzbietu gruba + żywica
- włosy pokrywowe (ościste, szczecina) w kępkach po 3 zakończone 2-5 piórkami; na grzbiecie 15cm (czub), na przekroju okrągłe, czarne, na końcach szarawe
- włosy wełniste (wełna, podszycie) miękkie, gęste, skręcone, jasnobrunatne do jasnoszarych (tylko w zimie pod włosem pokrywowym)
- włosy czuciowe - krawędzie powiek, brodawki policzkowe i podżuchwowe
- zabarwienie sukni ciemnobrunatne, czarne, rdzawobrunatne, szarobrunatne
- policzki, podgardle, tylna część głowy i grzbiet - jaśniejsze
- warchlaki do 5-6 miesięcy rdzawobrunatne z żółtymi pręgami na grzbiecie i bokach ciała, spód i boki żółtawe
- wymiana włosa raz do roku III-IV
Czaszka dzika
- kości nosowe połączone z kością przegrodową
- brak wyrostka kości jarzmowej
- ramiona żuchwy zrośnięte
C7, Th14, L5-6, S4, CCG
Uzębienie (28 zębów):
3 1(okrągłe) 3 0 (3-4mce)
3 1 3 0
Wymiana zębów od okrajków (10-12m-cy):
- pojawia się kieł (trójkątne)
- pierwszy ząb przedtrzonowy
- dwa zęby trzonowe
Bardzo dobrze wykształcone kły (14-16mscy).
Dorosły dzik ma 44 zęby (19-20mscy):
1 4 3
1 4 3
Kły (oręż)dzika:
- kły mleczne do 8-11mscy, tępe, 6mm grubości
- kły stałe żuchwy (szable), szczęki (fajki) do ostrzenia szabli (osełka)
- szabla przyrasta 3 cm rocznie i tyle też ściera się
- szable samców do 30cm, trójkątny przekrój, 2/3 w zębodole aż pod PM3 dlatego niewyrywalny
- funkcje oręża dzików - walka w okresie rui
- powierzchnia szlifu dobrze zarysowana - do określania wieku
Kły samic:
- krótkie i owalne na przekroju
- przez pierwsze trzy lata jak u samców rosną, potem stopniowe zamykanie kanału (zamknięcie korzenia); zarastanie wpływa na jego odżywienie czyli mniejszy przyrost
Rozpoznawanie wieku:
- warchlaki 4-5mscy - pasiaki
- powyżej 5msca - rdzawe, najmniejsze w watasze
- przelatki - wyższy przód ciała, samce mają pędzel, odrębne watahy lub za lochami, samice przelatki z watahą
- wycinki: kształt dorosłego osobnika, długi ogon.
Rozpoznawanie wieku po uzębieniu:
- stopień starcia kłów
- okres wymiany mlecznych na stałe
- stopień starcia zębów trzonowych
- położenie M3 w stosunku do spina cristae facialis
- różnica średnicy …(współczynnik WW: stosunek miejsca podstawy do…).
Pożywienie:
- żer objętościowy: trawy, zioła, pędy
- żer treściwy: ziemniaki, korzenie, cebule, nasiona, żołędzie, pochodzenia zwierzęcego
- żer soczysty: ziemniaki, buraki, rzepa, marchew
Skład procentowy jest bardzo różny. Dzienne zapotrzebowanie 1,5kg treściwego i ok. 3kg soczystego. Występują sezonowe wahania pokarmowe. Aż 2/3 pożywienia dzik pozyskuje z ziemi i ściółki, 1/3 ha powierzchni; proporcje pożywienia roślinnego do zwierzęcego to 3:1.
Pokarm roślinny:
- w lesie to: grzyby (opieńki, rydze, smardze, piestrzenice), mchy, skrzypy, paprocie (pędy, liście), sadzonki, nadziemne jedno i dwuliścienne, nasiona dębu;
- na polach: zboża (owies, żyto jęczmień), proso, gryka, ziemniaki, marchew, rzepa, kapusta, buraki, topinambur
Pokarm zwierzęcy:
- gleba leśna (w 1g wiele tysięcy pierwotniaków, bakterii, śluzowców, glonów, grzybów, larw muchówek), pierścienice, stawonogi (szkodliwe owady lasów i pól, chrząszcze majowe), ryby (w mule spuszczonych stawów lub płytkich wodach), ptaki (jaja i pisklęta z gniazd naziemnych),ssaki od myszy po jelenia (młode zwierzyny płowej, zajączki, padlina; tropi po śladach krwi).
Zmysły:
- doskonały węch najlepszego posokowca, tropi po farbie, wyczuwa w ściółce larwy owadów, żołędzie, brukiew, orzechy, zamieszkane nory mysie
- dotyk: płytka ryjowa, włosy czuciowe na policzkach i pod żuchwą
- smak: liczne brodawki smakowe języka, duża wybiórczość żeru
- słuch: b. dobry jak u sarny (na pisk myszy)
- wzrok: reaguje na ruch (ale słaby).
Dzik jest inteligentniejszy od sarny i jelenia.
Głosy:
- małe warchlaki w barłogu - cicho
- warchlaki wędrujące za matką są hałaśliwe; długi ostry kwik - strach, ból; krótkie kwiknięcie po potrąceniu przez matkę , przy przepychaniu się do sutek lub zgubieniu watahy; po odnalezieniu chrząkają (O-O-O-)
- matka po zauważeniu niebezpieczeństwa wciąga powietrze i z impetem wypuszcza je
- przestraszone warchlaki zrywające się do ucieczki
- odyniec.
Barłogi spoczynkowe - miejsce wypoczynku dzików:
- las, łany zbóż, stogi
- młodniki osłonięte przed deszczem, śniegiem i wiatrem
- w pogodę rzadkie młodniki
- wataha ma wspólne legowisko
- pojedynki oddzielnie w najmniej oczekiwanych miejscach
- barłogi zimowe - małe i zwarte
- częsta zmiana barłogów - pasożyty
- ostry odwiatr dziczych barłogów
- wychodzą i wracają zawsze pod wiatr, odyniec zawija pętlę
- w ucieczce dzik sadzi susami do 4,5m.
Tarzawisko - bagienka:
- stałe i okresowe
- tarzanie się przed wyjściem na żer
- tarzanie się trwa krótko i wyciera się o drzewo
- często nacina drzewo szablami i wyciera żywicę w sierść.
Wataha (rota):
- skład to samica z warchlakami (jesień)
- wielkość
- wataha rodzinna
- łączenie watah rodzinnych (jesień bo zagrożenia)
- zdobywanie żeru
- obrona
- watahy przelatków
- odyńce i wycinki
- poruszanie się watahy (przy żerowaniu, przemarszu przez otwarte tereny, przez gęstwinę, przez głęboki śnieg)
- dzik bardzo dobrze pływa (do 3-5km).
Rozród:
- ruja (huczka - bo odgłosy odyńców, lochanie), XI - I (II), warunki terenowe
- krycie lochy ok. 4min (uderzenia szablami)
- dojrzałość płciowa - samice to jeden rok, samce - dwa
- 40% loch zapłodnionych (20-75%)
- ciąża trwa 133-140 dni 20tyg stare i 114-130 18tyg młode lochy
- warchlaki rodzą się w IV (II, III, także VI, VII)
- barłóg porodowy - 2-10 warchlaków (5, 9)
przyrost pogłowia dzików 60-80% (30-130%).
ZAJĄC SZARAK (Lepus europaeus)
rząd: zającokształtne (Lagomorpha)
rodzina: zającowate (Leporidae)
rodzaj: zając (Lepus)
52 gatunki są, w Europie trzy: zając szarak, zając bielak, królik.
Najliczniejsza populacja: Czechy,Niemcy, Rosja, Polska,Austria, Dania
Wysoki stan zajęcy w Argentynie(introdukcja w XIXw), w Australii i Nowej Zelandii
W 1893 r introdukcja w Ameryce Północnej
Wygląd zewnętrzny:
- dł. 65-76 cm
- wys. 30-32cm
- dł. ogona 8-10
- dł. słuchów 12-14
- dł. Głowy 9,5-10\
klatka piersiowa jest wąska.
Włosy okrywowe:
- długie, mocne o gładkiej powierzchni
- na grzbiecie szare z ciemnobrunatną podstawą i ciemnorudym zakończeniem, czasem czarne, w tylnej części grzbietu i udach srebrzysty nalot.
Włosy podszycia:
- sfałdowane, cienkie, miękkie o lekko szorstkiej powierzchni
- na karku ciemnordzawe, na grzbiecie białe z ciemnobrunatnym zakończeniem, na bokach białe z rudymi zakończeniami, na podbrzuszu, ,podgardlu i wewn. pow. nóg białe
- ogon (omyk) z wierzchu czarny, od spodu biały
- czasem biała plamka na czole
- linienie dwa razy w ciągu roku: IV - VI i IX - XI
Budowa ciała:
- czaszka wydłużona, spłaszczone bocznie
- szczelina między kośćmi nosowymi
- 28 zębów 2030
1032
podłużna bruzda na siekaczach
- PM1 trójdzielny
- klatka piersiowa wąska, silne mięśnie kończyn tylnych, kręgosłup wygięty w pałąk, duże płuca i serce (wytrwały bieg, wyrównanie obwodowych strat ciepła)
- przewód pokarmowy: długie jelito ślepe - 40% masy przewodu pokarmowego (wstępne trawienie włókna i miękki kał ponownie zjadany)
- gruczoły zapachowe: policzki, nos (gruczoły pigmentowe), odbytowe.
Narządy zmysłów:
- najlepiej rozwinięty słuch (wielkie uszy z czarnymi szczytami przyłożone do głowy wystają poza pysk, u bielaka - do końca pyska, a u królika krótsze niż pysk)
- oczy osadzone bocznie umożliwiają widzenie do przodu, na boki i do tyłu; brak widzenia przestrzennego - tylko ruch
- węch słaby
- dotyk dobrze rozwinięty (włosy czuciowe na końcu pyska).
Masa ciała
Po urodzeniu ok.107g (90-130g)
Po 18 dniach zaczyna odżywiać się pokarmem
roślinnym
Dorosły 3.4 kg w poznańskim
4.4 kg w olsztyńskim
Rozpoznawanie płci:
pod odbytem samca jest prącie skierowane w dół, a u samicy łódeczkowaty srom.
Rozpoznawanie wieku:
- znamię Strocha (chrząstka pomiędzy trzonem i nasadą kości łokciowej) do 8 miesięcy! w 9-tym miesiącu stopniowo zanika
- większa masa soczewki właściwie u starszych zajęcy
Struktura wiekowa:
- samic 51,5% a samców reszta
- samica rodzi 7-8 młodych, ale odchowuje najwyżej 2
- średnia wieku to 18 miesięcy (fizjologicznie do 12 lat)
- 5-6 letnich samców jest tylko 10%
- redukcja naturalna jest 7-8 razy większa od łowieckiej
Tryb życia
- areał osobniczy: areał ścisły - kilkanaście ha
areał penetracyjny - 350 ha
- kotlina (lokalizacja, wejście, ułożenie, „otwarte oczy”, ucieczka), miejsce spoczynku, praktycznie nie widać go w kotlinie
- sposób poruszania się (wyłącznie galop - kilkanaście cm do 2-3 m)
- czołganie się
- pod górę lepiej mu się biegnie
- prędkość biegu to 80km/h i więcej
- skok w dal 3-4m
- nieźle pływa
- poruszanie się po gładkim lodzie bardzo dobre
- stawanie słupka
- żeruje wieczorem i rano (czasem też w nocy)
- ścieżki zajęcze
- toaleta kilka razy dziennie
- zgrupowanie zajęcy
- kniaziowanie - piszczy rozpaczliwie po złapaniu
Pokarm:
- 77 gat. roślin (35 w znacznej ilości)
- rośliny uprawne trawy, zioła, pąki, młode pędy, kora gałęzi. owoce, nasiona, grzyby
- dzienna dieta to 800-1000g masy zielonej tj. ok. jedna czwarta masy siała (sarna je jedną ósmą swojej masy)
- zapasy tłuszczu zimowego (dopuszczalna strata 15% masy ciała (dzik do 40%masy ciała), skromny zające jest dobrze otłuszczony
- kał - spłaszczone, suche bobki, zjadanie półpłynnego kały w czasie spoczynku
Cekotrofia
- w okrężnicy separacja włóknistych cząstek pow. 300 mikronów w centrum i płynów oraz cząstek poniżej 300 mikronów na obwodzie
- usuwanie włóknistych cząstek na zewnątrz oraz transport wsteczny drobnych cząstek i płynów do jelita ślepego
- dalsza fermentacja (brak formowania cekotrofów)
- połykanie wprost z odbytu
- kał miękki dostarcza ok. 20% białka i aminokwasów, a ponadto sole min.
Ciąża 40-43 dni
Okres rozrodczy: III - IX (3-4 mioty)
Samica rodzi rocznie 7,4 młodych
Superfetacja
Plemniki żywotne przez 30 dni
Resorpcja płodów
Pierwsze karmienie bezpośrednio po urodzeniu (23% tłuszczu).
Po 1-2 dniach następne karmienia (w nocy) raz na dobę, kilka minut
Dojrzałość płciowa: samce 5-6miesięcy
samice 7 miesięcy
Parkoty I-II (gonitwy,pary, walki)
Czynniki redukcji pogłowia
Mechanizacja rolnictwa - zbiór zielonek (koszenie co 6 tyg.), uprawa okopowych
Środki ochrony roślin (herbicydy, insektycydy i rodentycydy)- ok. 15%
Wypadki komunikacyjne (samochody, kolej)
Monokultury
Drapieżniki:, lis, kruk, myszołów, wrona siwa, kot, pies)
Choroby zakaźne i inwazyjne (kokcydioza, robaczyce przewodu pokarmowego, rodencjoza, pastereloza,
tularemia, stafylokokoza, bruceloza)
Warunki pogodowe.
Lis (Vulpes vulpes)
Rząd: drapieżne (Canivora)
Rodzina: psowate (Canidae)
Rodzaj: (Vulpes)
Gatunek: lis(Vulpes vulpes)
W Europie od około 200 - 400 tys. Lat
Wygląd zewnętrzny
Długość ciała 50-90 cm
Długość ogona 30-60 cm
Wysokość w kłębie 35-50 cm
Masa ciała 5-7 kg
Głowa
Łapy: liczba palców (5 i 4), opuszki palcowe
Sutki (4 pary)
Moszna i os penis
Okrywa włosowa
Włos pokrywowy, puchowy, czuciowy (wibrysy)
Różnice w zabarwieniu sierści
Wymiana włosa: II - XI
Gruczoły zapachowe
Opuszki
Gruczoł ogonowy
Gruczoł okołoodbytowy
Mocz
Uzębienie
1- miesiąc = 28 zębów
3130
3130
6 miesięcy = 42 zęby
3142
3143
P1-V/VI, P4- IX-X
Zmysły
► Słuch: 700 - 3000 -14000 Hz, a nawet 34000 Hz (w zimie z odległości 5 m)
* Wzrok: krótkowidz, pionowa-okrągła, tapetum lucidum, pole widzenia 250-260, obraz czarno-biały, ruch
►Smak: ryjówki, krety, łasice, płazy
przyzwyczajenie, nieświeże mięso, odchody
Węch 6 - 10 - 50 m, niska temperatura, węszenie
►Dotyk: pysk, łapy (wibrysy)
Porozumiewanie się
Mimika i postawy
Głos (100 -5000 Hz)
Znakowanie zapachowe:
Trop
Mocz - 4,4/km
Kał - 0,35/km
Aktywność dobowa
Aktywność ofiar (gryzonie, zające, ptaki)
Myśliwi
Obfitość pokarmu
Długość trasy (9-14 km)
Prędkość do 50 km/h
Nory
Długość: 5-7 m
►Szerokość: 25 - 35 cm
►Wysokość: 15 - 20 cm
►Wykorzystanie: okres wiosenno-letni, zimowy
► Liczba nor rodziny =13-20 ale używane jest 2-5 nor
Lokalizacja
Rozród
Zwierzęta monoestralne
Cieczka 1-6 dni (w Polsce przełom I/II)
Związki monogamiczne (?)- poligamiczna ale czasem monogamiczna natura samców
Kopulacja 15-30 min na powierzchni
Ciąża 51-53 dni
Młode III/IV
wielkość miotu 4-8 młodych(śmiertelność prenatalna ok.25%)
wiek samicy 1-6 lat(5-45% niepłodnych)
baza pokarmowa (prognozowanie)
Młodzież
Noworodki; 80-100 g ciemnoszare
2 tyg. czekoladowe z białym kwiatkiem
3 tyg. otwarte oczy i przewody słuchowe, pierwsze
zęby, karmione tylko mlekiem potem zwracany
pokarm
6-8 tyg. czarny nos, stojące uszy, ruda sierść, komplet zębów mlecznych, wychodzą z nor
Czystość w norze
W X masa ciała 4 i 5 kg
Relacje dorastająca młodzież - rodzice (dyspersja 20-30 km, wysoka śmiertelność)
Polowania
Zbieractwo
Polowania na zające, ptaki i większe zwierzęta
Polowania na gryzonie ( w zimie tylko 20%)
Pożywienie
►Lis - drapieżnik oportunistyczny (zmienność sezonowa)
35% drobne gryzonie 30% zające, króliki ?
10-20% padlina
20% ptaki
1% owoce
odpadki śmietniskowe
►Wykorzystanie pokarmu 91%
ok. 450 g/dobę, karmiące x 2więcej
6-8 tyg. szczenięta 62%
13-24 tyg. 113%
►Wykorzystanie energii: 96% utrzymanie, 4% tkanki własne
Organizacja socjalna
►Samiec + samica, grupa socjalna
►Synowie
►Córki
►Wielkość terytorium (kilkadziesiąt ha - 20-30 km)
►Stabilność terytorium
►Ochrona terytorium (znakowanie zapachowe, atak
bezpośredni) samica-samiec
►Zagęszczenie: 1990 r=. 0,3- 1,0/km
obecnie = 6,0/km
Ocena wieku
Wiek 4-8lat
Przeżywalność 1 roku: 25%
Ocena wieku:
szerokość kanału zębowego
liczba przyrostów rocznych
starcie zębów
szwy czaszki
masa soczewki
Naturalni wrogowie
Człowiek
Psy i wilki
Orły, puchacze
Kuny
Borsuk, jenot
Rodzina: Łasicowate (Mustelidae)
Gatunek: Borsuk (Meles meles)
Budowa ciała
Długość ok. 90 cm
Wysokość ok.30 cm
Ogon 15-20 cm
Masa ciała ok. 12 kg latem i 15-29 kg jesienią
Mała spłaszczona głowa, wydłużony pysk, niewielkie oczy, małe zaokrąglone uszy, krótka, mocna szyja, krępy tułów, krótkie bardzo mocne, przystosowane do kopania nogi, nagie opuszki palcowe z długimi pazurami (szczególnie na kończynach przednich)
Po wewnętrznej stronie nasady ogona-gruczoły wonne.
Włos
Długa, twarda szczecina, na grzbiecie
szaro-srebrzysta z domieszką czarnego.
Kończyny i spód ciała brunatno-czarny.
Głowa prawie biała z czarnym pasem od pyska przez oko
i ucho aż do karku.
Sierść młodych miękka, biaława.
Zmysły:
węch, słuch - dobry
wzrok - słaby
Pokarm
Wszystkożerny
Pierścienice, larwy, owady (pułapki), ślimaki, płazy, gady, jaja, pisklęta, myszy, rzadziej padlina, bulwy, kłącza, jagody, żołędzie, brukiew, grzyby
Zasiedla lasy z gęstym podszytem w i Azji (poza obszarami północnymi).
Porusza się powoli, węsząc.
Dość szybko biegnie.
Trop - wyraźne odbicie pięciu palców długimi pazurami i wąską opuszka śródręcza i śródstopia
Tryb życia
Dzień spędza w norze.
Nory na zboczach pagórków do 10 m długości i 2-4m głębokości - kilka komór gniazdowych - kilka okien
Żeruje nocą
Od XII do III zapada w półsen zimowy- w ciepłe dni spacer, żerowanie
W okresie snu traci do 7 kg masy dała
Rozród
Cieczka VII - VIII.
Pies przez kilka dni w norze suki
Ciąża 30-32 tyg. (do stycznia brak implantacji)!
W III - IV w dużej, ciepłej komorze nory
(100-150 cm rodzi się 3-6 ślepych młodych.)
Po miesiącu otwierają oczy
Karmione przez matkę do 11-16 tyg.
Po 2-3 mieś same żerują
Dojrzałość płciowa po 2 latach
Żyją do 15 lat
Kuna leśna- tumak (Martes martes)
Europa, północno-wschodnia Azja.
W Polsce najliczniejsza na terenach północno-wschodnich
Zamieszkuje stare drzewostany liściaste lub iglaste z gęstym
podszytem
Budowa ciała
Długość ok. 50 cm
Wysokość ok. 20 cm
Ogon 25 cm
Masa ciała 1 - 2 kg
Dość duża okrągła głowa z szerokim czołem i spiczastym pyskiem.
Krótkie trójkątne, lekko zaokrąglone uszy,
wydłużony korpus i silne, krótkie kończyny z owłosionymi opuszkami palców.
Włos
Włos ościsty- brunatny z szarym lub rudym odcieniem (latem ciemniejszy)
Głowa i kończyny ciemniejsze. Włos puchowy - brązowo-żółty.
Na podgardlu i przedpiersiu półokrągło zakończona żółto-pomarańczowa plama.
Wzrok - bardzo dobry
Węch - bardzo dobry
Słuch - niezły
Pokarm
Myszowate (65%latem i 40% zimą),
wiewiórki, jaja, ptaki (gołębie),
króliki, zające,
koźlęta sarny,
żaby, ślimaki,
owady (gniazda os i trzmieli),
jagody, owoce leśne,
rzadziej padlina
■Dobrze porusza się po ziemi i po drzewach.
■Trop: parzyste lekko ukośnie ustawione odciski
(50-100cm.) -niewidoczne opuszki i pazurki
Tryb życia
Żyje pojedynczo
Koczowisko-kilkaset do kilku tyś. ha
W dzień śpi w dziupli, o zmierzchu wyrusza na łowy.
Przegryza tętnicę szyjną- często odgryza głowę
Na opolowany rewir wraca dopiero po kilku dniach
Rozród
Dojrzałość płciowa po 2 latach
Cieczka - VII - VIII
Ciąża 230-270 dni 33-38 tyg (do II brak implantacji)
Na przełomie IV - V rodzi 3-6 ślepych młodych
Po 32 dniach otwierają oczy
Matka karmi je 2 mieś. ale już po 5 tyg zaczynają jeść mięso.
Młode pozostają z samica do zimy.
Żyją do 10 lat
Tchórz (Mustela putorius)
Europa (poza północna Skandynawia i Irlandią)
W Polsce średnio liczny
Zasiedla obrzeża lasów, zakrzewione
brzegi rzek i stawów, remizy
śródpolne, parki, ogrody,
zabudowania
Budowa ciała
Długość 30-45 cm
Ogon ok. 15 cm
Masa ciała 0,6 - 1,5 kg
Okrągła głowa, krótki pyszczek, małe
zaokrąglone uszy, krótkie kończyny, nagie opuszki palców
Gruczołu zapachowe okołoodbytowe - także obronne
Włos
Włosy ościste rzadkie, ciemnobrunatne.
Włosy wełniste gęste, kremowo-żółte
Spód ciała, „kończyny i ogon -ciemnobrunatne
Czoło, boki głowy, wargi i krawędzie uszu - białe
Młode - szarobrunatne
Słuch dobry
Węch dobry
Dobrze porusza się po ziemi i po drzewach w wąskich szczelinach, dobrze pływa i nurkuje
Trop podobny do kuny ale z wyraźnym odbiciem opuszek palcowych
Pokarm
Drobne gryzonie (jest lepszy od
kota), chomiki, króliki, młocie
zajączki,
jaja, ptaki,
gady, płazy, ślimaki,
owady i tylko niewiele OWOCÓW.
Zabija szybko i dużo
JENOT (Nyctereutes procyonides)
Pochodzi z pd.-wch. Azji, a stamtąd przeniesiony został również do ZSRR, potem dalej na zachód, również do Polski
Najliczniejszy w pn.-wsch. Polsce
Gł. w cienistych lasach mieszanych z gęstym podszerstkiem w okolicach jezior, stawów
Zmysły:
Węch - dobry
Słuch - dobry
Wzrok - niezły
Aktywność:
Biega wolniej niż lis, a układ tropów podobny do lisa (bardziej falisty)
W dzień odpoczywa w lisich, borsuczych norach, stertach chrustu
Prowadzi półkoczowniczy tryb życia
Jedyny psowaty zapadający w krótki zimowy sen od XII - II, (dlatego nie przyjmuje szczepionek przeciwko wściekliźnie, które są one podawane zimą). Śpi parami lub całą rodziną, w ciepłe dni wychodzi na żer
Słabsze osobniki nie zasypiają, (bo mogą się nie obudzić)
Budowa:
65-75 cm długości
ogon 20 cm
masa ciała 4-6 kg latem, 6-10 kg jesienią
mała głowa, krótki, ostro zakończony pysk, krępy tułów, krótkie nogi
Włos:
gęsty, płowo-szary
środek grzbietu ciemny
boki szyi, bokobrody, czoło, górna część głowy biała
kita krótka
Rozród:
cieczka w II-III
ciąża 61-62 dni
w IV-V rodzi się 5-7 ślepych szczeniąt, które po 10 widzą
karmione 2 miesiące przez matkę
po 3-4 tyg. jedzą mięso, a samiec pomaga w karmieniu
po 5-6 miesiącach są samodzielne
po 10 miesiącach osiągają dojrzałość płciową
Pokarm:
drobne gryzonie, jaja piskląt, gady, płazy, ryby, owady i ich larwy, kłącza, zioła ozimina, padlina, jagody, bulwy, dżdżownice
WYDRA (Lutra lutra)
występowanie: Europa, Azja, Północna Afryka
w Polsce dość rzadka, ale coraz liczniej występuję ze względu na poprawę jakości wód
w zakrzaczonych obrzeżach rzek, stawów, jezior, potoków, czasem mórz
Budowa:
60-100 cm długości
ok. 50 cm ogon
masa ciała 7-15 kg
szeroka spłaszczona głowa, małe uszka, które podobnie jak nozdrza mogą być zamykane fałdem skóry
ogon gruby u nasady
palce spięte błoną pławną
Włos:
krótka, gęsta ciemnobrunatna sierść
spód ciała jaśniejszy
Zmysły:
węch - bardzo dobry
słuch - bardzo dobry
Pokarm:
ryby, żaby, raki, drobne gryzonie, jaja, pisklęta, owady
Aktywność:
bardzo dobrze pływa i nurkuje (do kilku minut)
nieźle chodzi po lądzie
w dzień w gęstych zaroślach lub norach
kilka nor - komór gniazdowa, korytarz, otwór podwodny, 1-2 kanały wentylacyjne
przy zagrożeniu w gnieździe uciekają do wody
koczowniczy tryb życia - wędrówki
trop okrągławy z błonami pławnymi i pazurami + ślad ogona
Rozród:
ruja II-III
ciąża 61-63 dni
IV-VI rodzi 2-4 młode w głębokiej norze, które są ślepe
Po 28-35 dniach otwierają oczy
Do 9 miesiąca są przy matce
Przez 9 tygodni są karmione mlekiem
Dojrzałość płciową osiągają po 2 latach
Żyją 10-15 lat
Kuraki
Podrodzina: Bażant
W Polsce od końca XVII w
Obecnie ok. 315 tyś. (110 tyś. odstrzał)
Środowisko: laski, krzaczki, drobne zarośla
Podgatunki Ph. Colchicus
Ph. colchicus colchicus - bażant zwyczajny, 90 cm długości, 1,2-1,6 kg, jaskrawo-rdzawy, głowa zielono-fioletowa z dwoma czubkami, brak białej obroży na szyi
Ph. colchicus torquatus - bażant obrożny, wyraźna obrożą na szyi….(?)
Ph. colchicus mongolicus - bażant mongolski (?), 95 cm długości, 1,8 kg, ciemniejszy, obroża przerwana z przodu
Ph. versicolor - rzadko występujący, …. (?)
Naturalnie w środowisku czyste osobniki danych podgatunków nie występują, a
jedynie mieszańce.
Aktywność:
Żyje w grupie
Porusza się po ziemi doskonale
Nocowanie - na drzewach nocą
Lot - pionowo rusza skrzydłami
Wymiana upierzenia - VI-IX
Rozród:
Toki (III-VI) - koguty agresywne, ostre bijatyki, tłuką się ostrogami, dziobami. Kogut zdobywa stado kur.
Gniazdo płytkie, na ziemi
Kura składa 8-14 oliwkowo-szarych jaj, które sama wysiaduje
Po 24-25 dniach od złożenia ostatniego jaja, wylęgają się pisklęta
Po kilkunastu godzinach opuszczają gniazdo
Po 3 tyg. nocują na drzewach
Po 4 miesiącach (miesiącach-XI) są całkowicie wyfarbowane
Po 9 miesiącach dojrzałe płciowo
Pokarm:
Pisklęta - wyłącznie drobne owady
Stopniowy wzrost procentowy pokarmu roślinnego: nasiona, ozimina, listki, młode pędy, jagody
Jesienią stado się rozpada, a osobniki przechodzą do innych grup.
Liczebność populacji:
Migracja do środowisk zasobnych w pokarm i wodę
Niekorzystne warunki atmosferyczne w okresie lęgu (giną nawet wszystkie młode)
Rząd: Kuraki (Galliformes)
Rodzina : Bażantowate (Phasianidae)
Podrodzina: Bażanty (Phasianinae)
Rodzaj: Kuropatwa(Perdix)
Gatunek: Kuropatwa szara (Perdix perdix)
► Występuje W Europie i Azji (poza północna Skandynawią i na północ od Uralu oraz południowa Europą)
► Przesiedlenia do USA i Kanady
Podgatunki kuropatwy szarej w Polsce:
Perdix perdix perdix
Perdix perdix lutida
kamieniarka
Inne gatunki kuropatw: kuropatwa skalna, kuropatwa czerwona, kuropatwa brodata
W starożytności brak wzmianki o kuropatwach
Pierwsze wzmianki w średniowiecznej
Europie (Karol Wielki- VII w n.e., w XV wieku Francja, w XVI - XVII w. Polska)
W XVII wieku rozwój broni palnej i łowy z sokołami
W XVII - XIX wieku intensywny wzrost i populacji związany z rozwojem rolnictwa
Budowa ciała
Krępa budowa, silne nogi, opierzone golenie, 16 kręgów szyjnych, krótki mocny dziób, krótkie skrzydła, szybki choć ciężki lot
Długość 26-32 cm,
rozpiętość skrzydeł 51-52 cm,
masa ciała ok.400 g, a wiosna 200-
250 g (pisklę 7-9 g, a po 120 dniach 360 g)
Zagniazdownik - pisklęta szybko opuszczają gniazdo i same żerują
Upierzenie
Głowa oliwkowo-brązowa,
podgardle gliniasto-rude,
wierzch ciała szary z brunatnym odcieniem,
brzuch szaro-biały z wielką rdzawą podkowa u kogutów,
dziób szaro-zielonkawy,
tęczówki kasztanowe,
nogi niebiesko-szare, pazury czarne, brak ostróg
Kura bardziej szarobrązowa
Pisklęta - wierzch głowy rdzawy, nogi (cieki) blado-żółte, wierzch ciała szaro-rudy, dziób brunatny, oczy czarne
Pierzą się w III-IV oraz po ukończonych lęgach w VII-IX, a koguty jeszcze w X
Rozpoznawanie płci
Ptaki bez podków- to kury (ale stare kury też miewają podkowę)
Barkówki koguta - podłużna biała smuga
Barkówki kur - poprzeczne jasne prążki
Rozpoznawanie wieku
Do końca roku nogi (cieki) żółte
W I,II,III dwie skrajne lotki jeszcze ostro konturowane
Potem szarozielonkawy dziób jaśnieje uzyskując odcień niebieskawy
Także cieki stają się szaroniebieskawe
Głos: czyrykanie
Poruszanie się: piesza wędrówka (lot rano i wieczorem).
Ukrywanie się i przywarowanie (ochronne upierzenie).
Bieg.
Pozycja „uwaga!".
Wyciekanie na otwartej przestrzeni.
Zmysły:
bardzo dobry wzrok i dość dobry słuch.
Skryty tryb życia.
Reakcja na rolnika i zwierzęta gospodarskie.
►Związki monogamiczne na stałe. Wspólne wychowywanie potomstwa.
Stado rodzinne + pary bez potomstwa + niesparowane koguty.
Łączenie się stad rodzinnych przed zimą
► Proporcje płci: koguty-58%, kury - 42%
Żyją do 10 lat, ale w środowisku naturalnym po 2 latach jest ich tylko 14%
Pisklęta lotne po 2 tyg.
Osierocone pisklęta, adopcja, instynkt rodzinny
Stopniowa dominacja koguta, czupumość
młodych, dyscyplina ojca
Osiadły tryb życia. Migracje zimowe (żer + osłona)
Stado jesienią i zimą
W X szczytowa forma
Słoty - miejsca noclegowe - wymarzanie chwastów
(osłona) - przylot drapieżników
Rola starki
Żerowiska, błoto, wiatr (upierzenie)
Nocowanie (otwarta przestrzeń (osłony), paprzyska,
zagrzebywanie się w śniegu
Poranna pobudka - odlot - suszenie skrzydeł i toaleta -odlot na żerowisko - wieczorny powrót na nocleg
Żerowanie przy puszystym i zamarzniętym śniegu
Po zimowe wyczerpanie organizmu
Pokarm
Pisklęta przez 2 tyg. wyłącznie owady.
W 3 tyg. 50% żeru roślinnego
W 4 tyg. 97% żeru roślinnego
Średnio: 19% pokarmu zwierzęcego i 81% pokarmu roślinnego
Pokarm roślinny:
pączki, kwiaty, liście, nasiona zbóż i chwastów ( w lecie ok.. 38%)
potem więcej chwastów, korzonki (buraki), oziminy
Pokarm zwierzęcy:
owady i larwy (drobne chrząszcze) motyle, muchy, koniki polne,
mrówki, pająki - w IV 41%, w V 63%, w VI 50%
Rozpad stad rodzinnych
Wiosenne ożywienie (zabawy)
Wiosenne zmiany żerowisk (kontakty stad)
Przechodzenie młodych kogutów i stopniowe tworzenie par (swobodny wybór -inicjatywa kury), zmiana partnera
„Ostateczne zgromadzenie" Parowanie w hodowli wolierowej
Gniazdowanie
Wyszukiwanie, wielkość i obrona "ostoi", zabawy
Kopulacja (inicjatywa kury)
Wyszukiwanie miejsca na gniazdo (osłona)
pobocza, miedze, nieużytki, zielonki pastewne, obrzeża
Gniazdo próbne - wykończenie gniazda + materiał maskujący - odkrycie pierwszego jaja - odkrycie całego zniesienia
Gniazdo 12-15 cm średnicy i 5-8 cm głębokości
Zniesienie (ok. 15 jaj) w czasie 24-26 dni
Jajo: 35 x 25 mm i ok. 15g
Wysiadywanie 24 dni - brak odwiatru,
nagarnianie na siebie przykrycia, żerowanie 2x dziennie, rola koguta
Wykaszanie gniazd - 40%
Pierwsze dni pod skrzydłami kury (lub koguta)
Reakcje w sytuacji zagrożenia (młode starka, kogut)
Reakcja na ptaki drapieżne (wrona, kroguiec, gołębiarz)
Krytyczna rola warunków pogodowych VI-VII (do 60% upadków)
Przejście na żer roślinny (większa samodzielność)
Wrogowie naturalni
►Wrona siwa, sroka, gawron (jaja i pisklęta)
►Psy i koty
►Jastrząb gołębiarz, krogulec myszołów
►Lis, borsuk, tchórz
►Choroby zakaźne i pasożytnicze
Gęsi
Rząd: Blaszkodziobe (Anseriformes)
Gatunek: Gęś gęgawa (Anser anser)
Opis
Długość - 90 cm
Rozpiętość skrzydeł: 170 cm
Masa dała: 2,5 - 3,5 kg
Upierzenie szaro-popielate, z wierzchu ciemniejsze, dziób żółto-pomarańczowy, wysoki u nasady zakończony białym paznokciem (młode ptaki ciemniejsze)
Jedyny gatunek lęgowy dzikich gęsi w Polsce
Wybór miejsca i budowa gniazda
5 - 6 biało-zielonkawych jaj
28-29 dni - ciemnooliwkowe pisklęta (rola gąsiora)
Zagniazdowniki
Młode po 8 tyg. lotne
Jesienią dojrzałe fizycznie
Dojrzale płciowo w drugim roku życia
Okres pierzenia - czerwiec (przejściowa nielotność)
W ciągu dnia na wodzie - rano i wieczorem żerowiska
Pokarm: liście traw nasiona/ rośliny nawodne i przybrzeżne/ ziarna zbóż
Odloty:
IX - X - XI (tabuny i straże), z północnej i wschodniej Europy oraz środkowej Azji - wybrzeże atlantyckie i śródziemnomorskie, Morze Czarne, Morze Kaspijskie, Bliski Wschód, Chiny
Lecą w ciągu dnia (klucze, pokrzykiwanie)
Tworzenie par na zimowiskach
Wiosenne przyloty (II - III - IV)
Trwałe małżeństwa
Troskliwość o potomstwo
Wrogowie (orzeł, pies, lis)
Gęś białoczelna (Anser albifrons)
Opis
Długość: 65-75 cm
Rozpiętość skrzydeł: 115 cm
Masa ciała: 2-3 kg
Szaropoplelate ciemne upierzenie, biała plama na czole i wokół nasady dzioba nie zachodząca miedzy oczy (u młodych brak)
Tereny lęgowe: tundry Eurazji i Ameryki Północnej
Zimowiska: wybrzeża Europy, Morze Czarne, Morze Kaspijskie, Azja Południowa
Lecą w nocy. Przeloty nad północną Polską
Gęś mała
Opis
Długość: 60 cm
Rozpiętość skrzydeł: 105 cm
Masa ciała: 1,5 - 2,0 kg
Ciemnoszare upierzenie, krotki dziób z białym paznokciem, biała plama wokół nasady dzioba i na czole zachodząca między oczy, żółta obwódka wokół oczu
Gęś zbożowa , posiewnica zbożowa (Anser fabialis) (tajgowa i tundrowa)
Opis
Długość: 75 cm
Rozpiętość skrzydeł: 150-150 cm
Masa ciała: 3-4 kg.
Szaro-popielato-brązowe ciemne upierzenie, dość długi dziób czarny u nasady z czerwoną przepaską w połowie długości i czarnym paznokciem
Gatunek przelotny, dość powszechny w Polsce
Czasem zimuje na terenach Zachodniej Polski 1
Lecą w ciągu dnia
Bernikla Obrożna (Branta bernicla)
Bernikla białolica (Branta leukopsis)
Bernikla rdzawoszyja (Branta ruficollis)
Smukła sylwetka, silnie skontrastowane ciemno-brunatno-czarne upierzenie
Tereny lęgowe: tundry Ameryki Północnej i Agi.
Czasem zalatują także do Polski
Dzikie kaczki
Kaczki właściwe (pływające)
Grążyce (nurkujące)
Grążyce
Bardziej krępy kształt, duża głowa, krótka szyja, krótsze skrzydła,
lusterko słabo widoczne, wyższy dziób, nogi przesunięte ku tułowi
Na lądzie poruszają się niezgrabnie, pierwszy palec z szeroką błoną,
doskonale nurkują za pokarmem, do lotu podrywają się ciężko z rozbiegiem,
latają mniej zgrabnie
Kaczki właściwe
Smukły kształt, długie skrzydła z lusterkiem, silnie spłaszczony dziób z małym paznokciem, pierwszy palec z błoniastą listewką.
Dobrze pływają, nurkują tylko w niebezpieczeństwie, nieźle chodzą, łatwo podrywają się do lotu z wody i z ziemi, latają szybko, żerują na płytkich wodach, a czasem także na lądzie
Krzyżówka (Anas platyrynchos)
Zasiedla brzegi jezior, stawy, rowy rzeczki, bagna i podmokłe łąki
Tereny od Koła Polarnego do Morza Śródziemnego - Tybet, Chiny, Japonia
Opis
Długość: ok.60 cm
Rozpiętość skrzydeł: 80-90 cm
Masa ciała: 0,8-1,7 kg
Kaczor w okresie X -V: szmaragdowa głowa i szyja z białą przepaską, dolna część szyi i przedpiersie kasztanowo brunatne, spod ciała popielaty delikatnie prążkowany, cztery środkowe sterówki ogona zakręcone, skrzydła popielato-szare, na lotkach II rzędu lśniące fioletowo-niebieskie lusterko ograniczone z obu stron białym pasmem, dziób oliwkowo-zielony
Pierzą się w VI-VII całkowicie, szybko (nielotne) i w VIII-IX częściowo, wolniej
Kaczka rdzawo-brunatna z podobnym jak u kaczora lusterkiem.
Wymiana upierzenia u kaczek wolniejsza.
Łączenie w pary - jesień, zima
Wiosną lecą na tereny lęgowe kaczki
Proste gniazdo na suchym osłoniętym miejscu
8-14 oliwkowo-zielonych jaj (powtórne zniesienie mniejsze)
22-24 dni, przykrywanie zniesienia puchem, osłona kaczora?
Pisklęta po kilku godzinach - na wodę
Po 8 tyg. lotne
Po 10 mieś. dojrzałe płciowo
Pokarm: roślinność wodna, nasiona, ziarna zbóż, owady, drobne zwierzęta wodne
W Polsce przyloty krzyżówek lęgowych- III
Odloty - IX, a do Polski przylatują ptaki z północnego wschodu zimując na terenach zachodniej Polski
Lata szybko z poświstem skrzydeł
Formuje nieregularne klucze
Cyranka (Anas querquedula)
Masa ciała: 0,3 - 0,4 kg
Kaczor z białym pasem od oka aż na szyję
Cyraneczka (Anas crecca)
Europa (z wyjątkiem rejonów południowych)
Silnie zarośnięte zbiorniki wodne
Masa ciała 0,25 - 0,40 kg.
Kaczor: czarny dziób, biała linia w kierunku oka, kasztanowo-brązowa
głowa z łukowatą zielona plamą nad okiem, pionowy biały pas wzdłuż
barków, wiosła szare, lusterko zielone i czarne z metalicznym połyskiem
Gniazdo na ziemi, w V - 8-10 jaj - 23 dni
5 tyg. pisklęta zaczynają latać
Większość odlatuje na zimę
Krakwa (Anas strepera)
Mniejsza od krzyżówki
Czarno-białe lusterko
Środkowa i południowo-wschodnia Europa
Zimuje w południowo-zachodniej Europie, Amerykach, Afryce
W Polsce występuje rzadko
Rożeniec (Anas acuta)
Smukła sylwetka, spiczasty ogon
Gniazduje w północnej i wschodniej Europie
W Polsce nieliczny
Płaskonos (Anas clypeata)
- Mniejszy od krzyżówki
- Środkowa i wschodnia Europa
- W Polsce rzadki (czasem zimuje)
- Łyżkowaty dziób
Głowienka kaczka rdzawogłowa (Aythya ferina)
Długość 45 cm
Rozpiętość skrzydeł: 65-75 cm
Masa ciała: 0,7 -1,1 kg
Głowa i szyja kaczora rdzawo-kasztanowe
Wymiana upierzenia VII-VIII oraz IX-XI (częściowa)
Zachodnia Europa, Morze Czarne,
wschodnie wybrzeża Azji
W Polsce pospolity gatunek lęgowy
Zimuje w rejonie Morza Śródziemnego, Afryki Północnej
Głębokie i czyste zbiorniki wodne
Przyloty do Polski w III-IV
Odloty VIII-XI (nieliczne zimują)
Gniazda w przybrzeżnych szuwarach, obficie wymoszczone puchem
W V 5-11 oliwkowo-szarych jaj - po 23-26 dniach brunatne pisklęta - po 2 mieś. latają
Nurkują za pokarmem do 1,5 m
Czernica (Anthya fuligula)
Długość ok. 40 cm
W Polsce średnio liczny gatunek lęgowy
W V 8-10 jaj - 25 dni
Pokarm: roślinność wodna, ślimaki, kijanki, drobne rybki
Kaczor: z wierzchu czarny, na brzuchu biały
z połyskującym fioletowo-czarnym czubkiem piór z tyłu głowy
Gągoł krzykliwy (Bucephala clangula)
Północna i północno-wschodnia Europa
W Polsce Mazury, Pomorze, Wielkopolska
Na przelotach w całym kraju
Gniazda w dziuplach drzew
Ogorzałka (Aythya marila)
Markaczka (Melanita nigra)
Edredon (Somateria mollissima)
Ohar (Tadorna tadorna)
Wielkości krzyżówki
Biały z głową i szyją czamo-zieloną i szerokim rdzawo-czerwonym pierścieniem na piersiach
Północno-zachodnie wybrzeża Bałtyku
Zimuje w południowej Europie i północnej Afryce
Gniazda w podziemnych norach
Tracze
Europa Północna i Północno-wschodnia
Duże jeziora
Wąskie dzioby z rogowymi ząbkami na krawędziach