EKG skrypt, MEDYCZNE, EKG
Fragment dokumentu:
Elektrokardiogram (EKG) jest rejestracją czynności elektrycznej serca(sumarycznym zapisem zmian potencjałów w trakcie depolaryzacji i repolaryzacji komórek mięśnia sercowego). EKG graficznie zapisuje się w formie krzywej elektrokardiograficznej na specjalnym papierze milimetrowym bądź odczytuje na ekranie monitora.
Kiedy wynaleziono tę technikę?
w 1887 r. - angielski fizjolog Augustus D. Waller z St Mary's Medical School w Londynie wykonał pierwszy elektrokardiogram człowieka wykonany przy pomocy elektrometru włosowatego.
w latach 1895 - 1901 - holenderski fizjolog Willem Einthoven rozwinął technikę rejestracji aktywności serca, wprowadzając termin "elektrokardiografia" oraz nomenklaturę 5 podstawowych załamków PQRST- Nagroda Nobla w 1924 roku.
Wnętrze komórki mięśnia sercowego jest elektroujemne względem powierzchni, a potencjał jej wnętrza wynosi około - 90 mV. Stan, w którym wewnątrz komórki przeważają jony ujemne, a na zewnątrz dodatnie nazywamy stanem polaryzacji komórki, jest to tzw. spoczynkowy potencjał błonowy.
Spoczynkowy potencjał błonowy spowodowany jest tym, że jony sodu znajdują się w większym stężeniu na zewnątrz komórki, a jony potasu dominują wewnątrz kardiomiocytu. Różnica potencjału pomiędzy wnętrzem komórki a przestrzenią międzykomórkową utrzymywana jest enzymatycznie - aktywnie przez pompę jonową (ATPaza Na+ K+), która wbrew gradientowi stężeń i potencjałom ładunków elektrycznych dokonuje przesunięć elektrolitowych (usuwa z komórki 3 jony Na+ na każde 2 jony K+ wprowadzone do komórki; ta różnica 3:2 przyczynia się do wytwarzania potencjału błonowego).
Zmiany potencjału błonowego pod wpływem bodźca nazywamy potencjałem czynnościowym. Bodziec działający na spolaryzowaną komórkę mięśnia sercowego (fizjologicznie z węzła zatokowo-przedsionkowego) zmienia przepuszczalność błony dla jonów sodu, które dostając się do wnętrza komórki, zmniejszają ujemny potencjał do wartości około -65 mV (tzw. potencjał progowy). Dochodzi wówczas do gwałtownego napływu jonów sodu do wnętrza komórki, w wyniku czego następuje szybka i całkowita depolaryzacja. Przy wartości -40 mV otwierają się również kanały wapniowe. W momencie pobudzenia komórki potencjał szybko narasta do wartości dodatnich (do około +30mV) - dochodzi do stanu depolaryzacji. Wolny powrót do stanu wyjściowego nazywa się procesem repolaryzacji.
Budowa układu bodźco - przewodzącego
Węzeł zatokowy - położony w prawym przedsionku na pograniczu ujścia żyły głównej górnej
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
więcej podobnych podstron