16.09.2005
Układ oddechowy
Homeostaza gazów oddechowych jest utrzymywana przez układ oddechowy i krwionośny.
Ciśnienie parcjalne (cząstkowe) to ciśnienie danego gazu w atmosferze przy uwzględnieniu udziału procentowego tego gazu w atmosferze.
Procentowa zawartość gazów w powietrzu atmosferycznym:
Azot 78%
Tlen 20,9%
Argon 1,0%
CO2 0,04%
Ciśnienie atmosferyczne na poziomie morza to 760mmHg
Ciśnienie parcjalne gazów w powietrzu atmosferycznym
pN2: 0,78 x 760mmHg = 593mmHg
pO2: 0,209 x 750mmHg = 158mmHg
pCO2: 0,0004 x 760mmHg =0,3mmHg
Jeżeli zmniejsza się ciśnienie w pęcherzykach płucnych wraz ze wzrostem wysokości nad poziomem morza, może powstać niedotlenienie.
Podział anatomiczny dróg oddechowych:
górne drogi oddechowe
gardło
krtań
tchawica
dolne drogi oddechowe
oskrzela i oskrzeliki
Podział fizjologiczny dróg oddechowych
Strefa przewodzenia
do poz. oskrzelików końcowych
Strefa przejściowa
oskrzeliki oddechowe
Strefa wymiany gazowej
od poziomu przewodów pęcherzykowych
Przy wdechu i wydechu wymianie ulega niewielka część powietrza w płucach.
Objętość oddechowa - ok 450ml u człowieka
Objętość przestrzeni martwej (powietrze zalegające tam, gdzie nie odbywa się wymiana gazowa) 150ml
Objętość zalegająca czynnościowa 2500ml
przeciek anatomiczny
Błona pęcherzykowo włośniczkowe 0,5 μm
war płynu wyściełającego wnętrze pęcherzyka płucnego
nabłonek podstawowy pęcherzyka
tkanka łączna
błona podstawna naczynia włosowatego
śródbłonek naczynia włosowatego
osocze
błona enetrocytu
Różnica ciśnień napędzająca dyfuzję gazów w płucach
dla 02 100mmmHg - 40 mmHg = 60mmHg
dla CO2 46 - 40 = 6mmHg
współczynnik rozpuszczalności w H2O i lipidach jest 20 razy większy dla CO2 niż O2
szybkie wiązanie się ze składnikami krwi
czas przekształacania CO2 w węglowodany osocza jest znacznie dłuższy niż czas wiązania O2 z hemoglobiną enterocytów
- średni czas przepływu włośniczkowego w płucach 0,75s
- średni czas wiązania tlenu z hemoglobiną 0,25s
Czynniki wpływające na wymianę O2 i CO2 w tkankach
prędkość przepływu krwi przez tkankę
ukrwienie tkanki (il. czynnych naczyń włosowatych)
gradient prężności O2 i CO2 między naczyniem włosowatym a tkanką/komórką
przesunięcie krzywej dysocjacji HbO2
poziom hemoglobiny we krwi (hematokryt, liczba czerwonych krwinek)
Mechanika oddychania -wdech
Zwiększenie objętości klatki piersiowej
skurcz mięśni międzyżebrowych zewnętrznych
skurcz i obniżenie przepony
=> zwiększenie objętości płuc podążających za ruchem klatki piersiowej
Pogłębienie wdechu
Silniejszy skurcz przepony i mięśni międzyżebrowych zewnętrznych
włączanie dodatkowych mięśni wdechowych
m. pochyły szyi
m. mostkowo-obojczykowo-sutkowy
m. piersiowy mniejszy
Wymiana powietrza w płucach - wdech
Zwiększenie objętości klatki piersiowej => zwiększenie objętości płuc => nagły spadej ciśnienia w pęcherzykach płucnych (0,1-0,2 kPa) => gradient ciśnienia => przesunięcie objętości oddechowej powietrza do płuc
Wyrównanie ciśnień (atmosfera- pęcherzyki) = zatrzymanie ruchu powietrza.
Mechanika oddychanie - wydech
Ustanie aktywności mięśni wdechowych => zmniejszenie objętości klatki piersiowej (ciężak klatki piersiowej, siły sprężyste płuc, sprężystość skręconych żeber) => wydech czynny (faza II) mięśnie wydechowe