70. Mechanizm zniszczenia mimośrodowo ściskanego słupa żelbetowego.
Zniszczenie materiałowe:
Zniszczenia przez utratę nośności:
Objawy: niekontrolowany przyrost odkształceń; niewielki przyrost siły powoduje nagłe zniszczenie, utratę stateczności.
71. Zasady określania mimośrodu konstrukcyjnego w słupach o węzłach przesuwnych i nieprzesuwnych.
Układ o węzłach nieprzesuwnych
Układ o węzłach przesuwnych
72. Procedura wymiarowania słupów uzwojonych.
Słup uzwojony traktuje się jak słup żelbetowy o kołowym przekroju poprzecznym i o zwiększonej wytrzymałości betonu rdzenia fcore,cd . Stosuje się do niego ogólną normową zasadę obliczania nośności słupów żelbetowych uwzględniającą zarówno smukłość słupa jak również wpływ obciążeń długotrwałych.
Zakłada się wartość współczynnika η zwiększającego wartość mimośrodu początkowego e0 do etot.
Określa się obliczeniową wytrzymałość rdzenia betonowego fcore,cd
Z warunku osiągnięcia w najbardziej ściskanym włóknie przekroju granicznej wartości skrócenia betonu oraz z warunku równowagi momentów określa się stan graniczny odkształcenia i naprężenia.
Wyznacza się wartość η=1\(1-NRd\Ncrit)
Jeżeli przyjęta wartość na początku wartość η jest różna od obliczonej to należy skorygować wartość η, obliczyć ponownie etot i powtórzyć powyższe działania aż do uzyskania zadowalającej zgodności między przyjętą wartością η a wartością obliczoną współczynnika η, kiedy to NRd traktujemy jak ostateczna nośność słupa.
73. Obliczanie wielopolowych płyt krzyżowo zbrojonych.
74. Obliczanie belek podpierających płyty krzyżowo zbrojone.
75. Zasady konstruowania zbrojenia w płytach krzyżowo zbrojonych.
76. Metody obliczania stropów płaskich.
Metoda współczynnikowa - stosowana głównie do obliczania płyt jednopolowych, w przypadku wiotkich stropów żelbetowych. Płytę stropową można traktować jako płytę punktowo (lokalnie) podpartą w sposób przegubowo przesuwny. Odpowiednie współczynniki do obliczania momentów zginających wyznacza się z teorii sprężystości i dla poszczególnych schematów podane są w formie tabel i nomogramów.
Metoda ram zastępczych (wydzielonych) [patrz pytanie 77.]
Metoda elementów skończonych (MES) - obliczenia wykonywane przy pomocy programów komputerowych posiadających moduły do automatycznego generowania siatek MES, zadawania obciążeń i ich kombinacji, definiowania podpór oraz modułu obliczeniowo-wymiarującego. Prezentacja wyników odbywa się najczęściej w sposób graficzny.
77. Obliczanie stropów płaskich metodą ram wydzielonych.
METODA RAM ZASTĘPCZYCH [WYDZIELONYCH]:
Zakłada się sprężystą pracę ustroju oraz izotropowość materiału
Ustrój rzeczywisty dzieli się myślowo na układ ram zastępczych krzyżujących się w dwóch wzajemnie prostopadłych kierunkach
Otrzymane w wyniku podziału wielokondygnacyjne ramy zastępcze można dla uproszczenia obliczeń zastąpić ramami jednokondygnacyjnymi
Ramy jednokondygnacyjne składają się z rygla w postaci wydzielonego pasma stropu rozważanej kondygnacji oraz połączonych z nim monolitycznie słupów
Słupy traktujemy jako utwierdzone w poziomie wyżej i niżej położonych kondygnacji
Na ustrój zastępczy przekazuje się obciążenia pionowe z całkowitej szerokości rygla zastępczego
Rola głowic w stropach płaskich.
-zmniejszają koncentrację momentów zginających w strefie przysłupowej
-ze względu na przebicie strefy przysłupowej zgodnie z DIN-1045-1 można stosować zarówno głowice krępe o lH<1,5hH lub głowice poszerzone, w których lH>1,5(d+hH)
Główne problemy związane ze stropami płaskimi.
- Problem kształtowania słupów w obrębie krawędzi stropu.
- Możliwość nastąpienia przebicia w strefie kontaktu płyt stropu ze słupem
- Zwiększenie obciążeń prowadzi do powstania na płycie siatki zarysowań. Jako pierwsze powstają rysy obwodowe nad krawędzią słupa albo głowicy. Następnie ujawniają się rysy promieniowe rozchodzące się od podpory i dalsze rysy obwodowe. Z kolei rysy promieniowe zwiększają swój zasięg. Ostatnie w kolejności pojawiają się rysy na dolnej krawędzi stropu w strefie pozapodporowej w paśmie słupowym, a następnie międzysłupowym.
- Powstanie rys wiąże się z przekroczeniem wytrzymałości betonu na rozciąganie. Wpływ zbrojenia na powstanie zarysowań jest niewielki i może nie być w tym przypadku brany pod uwagę.
- Pierwsze rysy występują prostopadle do kierunku naprężeń głównych rozciągających. Kolejne powstanie rys powoduje sukcesywnie redystrybucje wartości momentów zginających. Redystrybucja ta dotyczy głównie strefy podporowej i nie przekracza kilkunastu procent wartości wyjściowych. Pozwala to na obliczenie stropów przy założeniu ich liniowej sprężystości.
Problem przebicia w stropach płaskich.
Koncentracja obciążeń w obszarze głowic słupa wywołuje powstanie wysokich naprężeń ścinających, które wymagają zastosowania zbrojenia zapobiegającego przebiciu stropu.
Stosowane często w celu rozwiązania tego problemu zwiększenie grubości płyty stropowej względnie pogrubionej głowicy słupa zmniejsza możliwość wykorzystania przestrzeni pomieszczeń, utrudnia prace szalunkowe i zbrojarskie oraz zwiększa koszty budowy i obciążenia ciężarem własnym.
W przypadku zbrojenia tradycyjnego (odgięte pręty, strzemiona) nośności konstrukcji na skoncentrowane w obszarze słupa siły ścinające można zwiększyć tylko w ograniczonym stopniu. Odgięcie prętów zbrojenia powoduje niepalne wykorzystanie nośności stali, tworzą się szerokie skośne rysy, które ostatecznie prowadzą do zniszczenia konstrukcji.