Gospodarka-wodno elektrolitowa, Pielęgniarstwo licencjat cm umk, II rok, Patofizjologia
Fragment dokumentu:
GOSPODARKA WODNO-ELEKTROLITOWA
liczba gramów danej substancji, która reaguje z 1 g wodoru lub z inną substancją równoważną tej ilości wodoru
liczba gramów danej substancji = masa atomowa (cząsteczkowa) podzielona przez wartościowość tej substancji
0,001 część równoważnika => mEq
Substancje oddziałują na siebie w odpowiednich stosunkach równoważnikowych - ułatwia to określenie stosunków ilościowych zachodzących w reakcjach
Stężenie elektrolitów w płynie pozakomórkowym śródnaczyniowym
dodanie do rozpuszczalnika substancji, która się w nim rozpuszcza powoduje zmianę jego cech fizykochemicznych - następuje:
- zmniejszenie parowania rozpuszczalnika
- zmniejszenie temperatury zamarzania
- zwiększenie temperatury wrzenia
- zwiększenie ciśnienia osmotycznego
stopień zmian cech fizykochemicznych rozpuszczalnika zależy od ilości cząsteczek rozpuszczonych
wartość ciśnienia wywieranego na półprzepuszczalną błonę przez dwie ciecze, które ta błona rozdziela
wielkość ciśnienia osmotycznego wynika z różnicy stężeń związków chemicznych lub jonów w roztworach po obu stronach błony
dla roztworu o stężeniu c w kontakcie poprzez membranę z czystym rozpuszczalnikiem, ciśnienie osmotyczne definiowane jest przez równanie van 't Hoffa:
π - ciśnienie osmotyczne [osm]
c - stężenie substancji [mol/L]
równanie van 't Hoffa jest słuszne dla roztworów bardzo rozcieńczonych
gdy membrana nie przepuszcza jonów ani większych cząstek, jedyny sposobem na wyrównanie stężeń jest przepływ małych cząsteczek rozpuszczalnika
dla roztworów silnie rozcieńczonych, ciśnienie osmotyczne na granicy roztworów o stężeniach c1 i c2 można wyrazić wzorem:
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
więcej podobnych podstron