 | Pobierz cały dokument sciaga.iikolo.geodezja.geodezja.inzynieryjna.doc Rozmiar 834 KB |
TYCZENIE PUNKTÓW GŁÓWNYCH ŁUKU KOŁOWEGO .
Aby wytyczyć łuk kołowy, należy znać kąt wierzchołkowy (kąt załamania trasy) i długość promienia koła r wpisanego w ten kąt. Kąt wierzchołkowy nie może być określony na mapie lecz musi być dokładnie wyznaczony z bezpośrednich pomiarów w terenie. Dane te umożliwiają wyznaczenie punktów głównych a następnie na ich podstawie punktów pośrednich łuku.
Punkty główne łuku- punkty styczności z ramionami kąta wierzchołkowego i punkt środkowy łuku (S).Jeden z punktów styczności nazywamy początkiem(P) ,a drugi końcem (K).
WYZNACZENIE PUNKTÓW GŁÓWNYCH GDY WIERZCHOŁEK JEST DOSTĘPNY
Ustawiamy teodolit w punkcie (W) załamania trasy i mierzymy bezpośrednio kąty wierzchołkowe β. Jego dopełnienie do 180o daje kąt α, który nazywamy kątem zwrotu stycznych , tworzy go bowiem przedłużenie poprzedniego kierunku trasy z kierunkiem następnym. W czworoboku PWKO kąty przy wierzchołkach P i K =90o , przy O jest równy kątowi α zwrotu stycznych ( jest to kąt środkowy łuku). Znajomość kąta β i promienia R wystarczy aby wpisać łuk między dwie proste. 
Obliczone wartości stycznych WP i WK odkładamy na stycznych od punktów W i otrzymujemy w terenie punkty P i K.
WYZNACZENIE PUNKTÓW GŁÓWNYCH ŁUKU, GDY WIERZCHOŁEK JEST NIEDOSTĘPNY (wykorzystujemy linię na ciągu poligonowym)
Jeżeli punkt W jest niedostępny, stosujemy pomiary pośrednie mające na celu wyznaczenie kąta wierzchołkowego 
i następnie obliczenie długości stycznych. Zakładając że mamy kierunki stycznych przechodzących przez dane w terenie punkty A i B oraz promień r. Na stycznych AW i BW obieramy punkty pomocnicze M i N, następnie mierzymy kąty 
i 
oraz długość odcinka MN, Obliczamy kolejno kąt 
,
długości MW i NW z trójkąta MWN, długości stycznych PW i KW ze wzoru:
oraz odcinki:
Po odłożeniu obliczonych odcinków MP i NK od punktów M i N, otrzymujemy na stycznych położenie początku P i końca K łuku.
TYCZENIE PUNKTÓW POŚREDNICH ŁUKU KOŁOWEGO
Wyznaczenie punktów głównych nie określa zazwyczaj dokładnie przebiegu łuku w terenie. Musimy jeszcze wytyczyć pewną liczbę punktów pośrednich. Liczba punktów pośrednich na danym odcinku łuku zależy od promienia i długości oraz wymaganej dokładności tyczenia tego łuku. Dla łuków krótkich, o dużym promieniu, może czasem wystarczyć wytyczenie jedynie punktów głównych. Odległości sąsiednich punktów pośrednich wynoszą zwykle 5, 10 lub 20m. Miarą dokładności tyczenia jest różnica między długością łuku i odpowiadającą temu łukowi cięciwą - ΔL.
 | Pobierz cały dokument sciaga.iikolo.geodezja.geodezja.inzynieryjna.doc rozmiar 834 KB |