WYKŁAD 1
ICD-10
F52 Dysfunkcje seksualne
F52.0 Brak lub utrata potrzeb seksualnych
F52.1 Awersja seksualna i brak przyjemności seksualnej
F52.2 Brak reakcji genitalnej
F52.3 Zaburzenia orgazmu
F52.4 Wytrysk przedwczesny
F52.5 Pochwica nieorganiczna
F52.6 Dyspareunia nieorganiczna
F52.7 Nadmierny popęd seksualny
F64 Zaburzenia identyfikacji płciowej
Transseksualizm
Transwestytyzm o typie podwójnej roli
F65 Parafilie (zboczenia seksualne)
F65.0 Fetyszyzm
F65.1 Transwestytyzm fetyszystyczny
F65.2 Ekshibicjonizm
F65.3 Oglądactwo (voyeurism)
F65.4 Pedofilia
F65.5 Sadomasochizm
BRAK LUB UTRATA POTRZEB SEKSUALNYCH
Oziębłość
Osłabienie popędu seksualnego
Nie podejmowanie kontaktów seksualnych
Brak kontaktów auto-erotycznych
Brak fantazji i snów erotycznych
Etiologia:
konstytucjonalna cecha
wiek
choroby, leki (np. cukrzyca, nadciśnienie, depresja)
zaburzenia nastroju (depresja monosymptomatyczna)
konsekwencja dysfunkcji erekcji, ejakulacji (blokada - mechanizm obronny)
konsekwencja innych dysfunkcji seksualnych (dyspareunia, anorgazmia)
stan po mastektomii, hysterectomii
niepłodność, leczenie bezpłodności
styl życia (zwłaszcza ludzi młodych)
AWERSJA SEKSUALNA
Odczuwanie wstrętu do partnera, pieszczot, współżycia
W skrajnej postaci odraza do wszelkich bodźców i kontaktów seksualnych, niezależnie od osoby partnera
Dotyka głownie kobiety
Często związana jest z przeżyciem traumy seksualnej
Traumą mogą być też fantazje dziecka
Często towarzyszy jej anhedonia
BRAK REAKCJI GENITALNEJ - impotencja, zaburzenia wzwodu
Utrzymująca się niezdolność do osiągnięcia i/lub utrzymania erekcji potrzebnej do prowadzenia satysfakcjonującego współżycia seksualnego.
1. Pełna erekcja pojawia się podczas wstępnych etapów gry miłosnej, lecz zanika lub zmniejsza się przy próbie podjęcia stosunku, (przed wytryskiem, jeżeli występuje)
2. Erekcja następuje wyłącznie, gdy kontakt seksualny nie jest przewidywany.
3. Występuje tylko erekcja niepełna.
4. Brak erekcji.
Może wystąpić w chorobach - niedoczynności tarczycy, cukrzycy, nadciśnieniu tętniczym, depresji, alkoholizmie.
Leczenie - zewnętrzna terapia próżniowa, iniekcje dopenisowe, farmakotorapia (sildenafil), psychoterapia
ZABURZENIA ORGAZMU
Orgazm albo wcale nie występuje, albo jest znacznie opóźniony
Zaburzenie może mieć charakter:
Pierwotny - orgazm nigdy nie był przeżywany
Wtórny - w przeszłości był przeżywany orgazm
Ogólny - niezależne od osoby partnera i typu pobudzania
Sytuacyjny - dotyczy współżycia z dana osoba
4% kobiet nigdy nie osiąga orgazmu na drodze stymulacji seksualnej
Etiologia psychiczna:
Zbyt niskie podniecenie seksualne
Przemęczenie
Obniżony nastrój
Niezadowalające relacje z partnerem
Etiologia somatyczna:
Cukrzyca
Leki
Etiologia seksualna:
Niewłaściwa dla danej kobiety stymulacja
Dyspareunia - bolesność podczas spółkowania
WYTRYSK PRZEDWCZESNY
Wyróżnia się dwa rodzaje:
Przedwczesny - w czasie poprzedzającym wprowadzenie członka do pochwy
Zbyt wczesny - w trakcie trwania stosunku
Czas trwania stosunku poniżej 3 minut
Niezdolność powstrzymania stosunku do 8-13 ruchów frykcyjnych
Czas stosunku zbyt krótki dla reaktywności partnerki
POCHWICA NIEORGANICZNA
Odruchowy mimowolny skurcz mięśni uniemożliwiający wprowadzenie do pochwy członka, palca; antycypacja
Ściśnięcie ud, lordoza kręgosłupa lędźwiowego, oderwanie pośladków od podłoża, uniesienie głowy
Postacie kliniczne:
Pierwotna
Wtórna (np. po nadużyciach)
Immisyjna - wyłącznie próba wprowadzenia członka kończy się niepowodzeniem
Etiologia:
Lęk nieokreślony (czasem zwerbalizowany, racjonalizowany - zw. z defloracją, bólem przy współżyciu, niechciana ciążą, naruszeniem ciała, obawą, że pochwa jest zbyt wąska by wszedł do niej członek)
Nieuświadomiona homoseksualność
Algopareunia - bolesność uogólniona na miednice małą
Reakcja na zgwałcenie (reaguje w ten sposób 60% kobiet)
Urazowe pierwsze doświadczenia seksualne
Skutki:
Małżeństwa dziewicze
Poczucie winy
Niska samoocena
Stany depresyjne
Oziębłość
Odrzucenie mężczyzny
Bezdzietność
DYSPAREUNIA
Odczuwanie bólu w trakcie stosunku
Zdecydowanie częściej spotykana u kobiet
Etiologia psychiczna:
Ból jako obrona przed spółkowaniem z konkretnym partnerem (sposób unikania)
Ból jako obrana przed spółkowanie w ogóle
Lęk przed uczuciem bólu (uwarunkowane wspomnienia)
Etiologia somatyczna:
Stany zapalne w obrębie sromu, przedsionka pochwy i pochwy
Endometrioza (gruczolistość)
Stany zapalne w obrębie przydatków (np. zapalenie jajników)
Bolesność w obrębie blizny po episiotomii
Etiologia seksualna:
Hamowane podniecenie seksualne
LECZENIE POCHWICY I DYSPAREUNI
Leczenie:
Desensytyzacja lęku
Invitro - relaksacja + hipnoza
Invivo - relaksacja + uczenie rozluźnienia + wprowadzanie narzędzi do pochwy
Trening behawioralny - w układzie partnerskim - stopniowe uczenie się kontaktu seksualnego
Trening masturbacyjny - po dokładnym instruktażu
Farmakoterapia
Yohimbina (działa na podwzgórze - dokrwienie w obrębie miednicy małej)
HTZ
Lubrykanty (żele KY, TOP, FEMINUM)
NADMIERNY POPĘD SEKSUALNY - SATYRIASIS NIMFOMANIA
Erotomania, uzależnienie od seksu, miłość obsesyjna, hiperlibidemia
Nie ma norm ! Nie ma miary częstotliwości, stosuje się miarę niewydolności w innych dziedzinach, w niewydolności społecznej
Formy:
Zachowania seksualne interpersonalne
Zachowania seksualne autoerotyczne
Fantazje, myśli erotyczne
Etiologia:
1. Podłoże nerwicowe (hiperkompensacja)
Poczucie niższości
Nieśmiałość, niepewność
2. Podłoże osobowościowe
Jedyna możliwa forma wzbogacenia osobowości
Inne przyczyny:
Organika oun - zmiany organiczne w mózgu, zwłaszcza w płatach skroniowych
Narkotyki (dobrze stymulują - np. kokaina)
Zatrucie tlenkiem węgla - mikrouszkodzenia mózgu
Stany maniakalne
Schizofrenia
TRANSWESTYTYZM
Jedna z form zaburzonej identyfikacji i roli płciowej
Polega na osiąganiu satysfakcji seksualnej przez przebieranie się w odzież osób płci odmiennej
Formy:
Heteroseksualny - kontakty heteroseksualne są dominujące i prawidłowe, t. przejawia się w przyjmowaniu kobiecej (biernej) roli seksualnej lub w okresowym przebieraniu się w celu osiągnięcia przyjemności seksualnej
Homoseksualny - częściej spotykany u kobiet
Narcystyczny
Biseksualny
Filofeminizm - zamiłowanie do kobiecości, którą kreuje własnym JA
Masochistyczny
Ekshibicjonistyczny
Ciswestytyzm - poprzez ubiór dąży się do uzyskania cech typowych dla innego wieku życia
TRANSSEKSUALIZM
Jedna z form zaburzonej identyfikacji i roli płciowej
Niezgodność pomiędzy psychicznym poczuciem płci a biologiczna budową ciała oraz tzw. płcią socjalno-prawną.
Osoba dotknięta transseksualizmem nie czuje się reprezentantem własnej płci biologicznej, uważa, że przynależy do płci biologicznej przeciwnej
Np. biologiczny mężczyzna czuje się psychicznie kobietą, a jego życie psychiczne przebiega według schematu i wzorca zachowań żeńskich
ZACHOWANIA SEKSUALNE A PARAFILIE
Zachowania seksualne spełniają 3 funkcje:
Biologiczną - prokreacja
Psychologiczną - zaspokojenie potrzeby seksualnej
Społeczną - tworzenie więzi
Prawidłowe zachowania seksualne powinny zawierać potencjalną możliwość spełniania tych trzech funkcji
Parafilie - spełnienie funkcji seksualnej stoi w opozycji do spelniania funkcji biologicznej lub społecznej
PARAFILIE
Stan erotoseksualny powtarzającej się reaktywności (do reakcji na bodziec dochodzi w każdej sytuacji)
Obsesyjna zależność - niezależne od woli analizowanie, przypominanie sobie
Niezwykły bodziec zmysłowy - np. zwłoki, kał
Nieakceptowany bodziec zmysłowy
Zwężona reaktywność seksualna (osoba zdrowa jest otwarta na różne bodźce seksualne - zmieniają się one wraz z wiekiem, dotyczą różnych zmysłów; np. fetyszysta reaguje tylko na 1 bodziec seksualny)
Bodziec może być realny (np. gwałcicielstwo) lub istniejący w fantazji (np. wyobrażanie sobie gwałcenia)
Postępująca dezintegracja popędu seksualnego i osobowości (popęd przymusza do pewnych zachowań)
PRZYKŁADY: skoptofilia, mizofilia, piastofilia, vojeryzm
DEWIACJE - wyznacza społeczeństwo, np. do niedawna kontakty oralno-genitalne; im bardziej konserwatywne społeczeństwo tym więcej dewiantów; rozpoznanie na poziomie społecznym, a nie seksuologii klinicznej
PARAFILIA - rozpoznawana na poziomie medycznym choroba
DEWIACJE
Odchylenia seksualne
In obiecto - co do obiektu
Pedofilia
Gerontofilia
Zoofilia
In modo - co do metody
Sadyzm
Ekhibicjonizm
Nietypowe
Parafilie
Kazirodztwo (przestępstwo)
Kiedyś: homoseksualizm - dziś preferencja seksualna
PARAFILIE
Leczenie:
Parafilii nie da się wyleczyć !!!!!
Farmakoterapia
Antyandrogeny - kastracja hormonalna
Leki przeciwdepresyjne
Leki obniżające napięcie, lęk
Leki przeciwdrgawkowe
Psychoterapia
Motywacja do leczenia !!!
lęk przed prawem
cierpienie z powodu nie panowania nad swoimi impulsami
reakcja otoczenia
moralność
Metody poznawczo-behawioralne
- formy zastępcze - masturbacja, materiały erotyczne, wmontowanie dewiacji w istniejący związek, również materiały o treści pedofilnej
3. Psychoanaliza
Pozytywne efekty - 20-30%, rzadko u tych, którzy krzywdzą poważnie.
WYKŁAD 2
Epidemiologia
Epidemiologia (z gr. "epi" - na , "demos" - lud, "logos" - słowo, nauka) - nauka badająca wpływ czynników środowiskowych na występowanie chorób w populacji lub wpływających na stan zdrowia ludności.
Osiąga ten cel przez badanie:
rozpowszechnienia chorób, czyli częstości występowania i rozmieszczenia chorób w danej populacji ludzkiej
rozpowszechnienia inwalidztw i ich przyczyn
rozpowszechnienia zgonów i ich przyczyn
Zdobywa te informacje przez pomiar:
pozytywnych mierników stanu zdrowia:
dotyczących rozwoju fizycznego
oceny sprawności fizycznej
ustalenia wskaźnika wydolności
negatywnych mierników stanu zdrowia:
dotyczących chorób
ustalenie zapadalności
ustalenie chorobowości
dotyczących zgonów
ustalenie umieralności
ustalenie śmiertelności
Dysfunkcje seksualne
W populacji, przynajmniej jeden raz wystąpiły objawy dysfunkcji seksualnej u:
40-45 % dorosłych kobiet
20-30 % dorosłych mężczyzn
Brak lub utrata potrzeb seksualnych (oziębłość i osłabienie pożądania) — jest to objaw podstawowy (nie wtórny). Nie uniemożliwia osiągnięcia zadowolenia ze współżycia, ale zmniejsza prawdopodobieństwo zainicjowania kontaktu seksualnego. Brak jest fantazji seksualnych i dążenia do aktywności seksualnej.
Częstość w Polsce — 35% kobiet i 15% mężczyzn, w ostatnich latach wyraźnie rośnie.
Awersja seksualna — odczuwanie silnych negatywnych uczuć (lek, niechęć) do kontaktów seksualnych lub do osoby partnera. Przyczyną są najczęściej czynniki partnerskie. Awersje seksualna należy różnicować z zespołem depresyjnym, fobiami, ukrytą homoseksualnoscią. Rokowanie jest niepewne, leczenie długotrwałe.
Obniżony poziom libido
występuje u 17-55 % kobiet w populacji
w zależności od wieku
do 49 lat - 10 %
50-65 lat - 22 %
66-74 lat - 47 %
Brak radosnego przezywania — reaktywność jest prawidłowa, orgazm jest przeżywany, ale pacjent nie odczuwa przyjemności. Częściej występuje u kobiet. Przyczyną mogą być: poczucie winy, czynniki partnerskie.
Brak reakcji genitalnej
U mężczyzn są to zaburzenia erekcji: zaburzenia powstawania erekcji, zaburzenia utrzymywania erekcji. Jeśli erekcja występuje w trakcie snu, to należy podejrzewać tło psychogenne. Zaburzenie to występuje u około 10% mężczyzn. Istnieje ponad 100 chorób organicznych i wiele czynników psychogennych mogących powodować zaburzenia erekcji.
U kobiet głównym problemem jest suchość pochwy (upośledzenie lubrykacji (zwilżania śluzem)). Przyczyny mogą być psychogenne i organiczne (niedobór estrogenów, infekcje).
Zaburzenia reakcji genitalnej u kobiet (zaburzenia lubrykacji):
8-15 % kobiet w populacji
inne dane mówią o 21-28 % kobiet aktywnych seksualnie
po 50 roku życia problem ten występuje zdecydowanie częściej
Zaburzenia erekcji
1-9 % u mężczyzn poniżej 40 roku życia
od 2-9 do 20-30 % u mężczyzn w wieku 40-59 lat
20-40 % u mężczyzn w wieku 60-69 lat
50-75 % u mężczyzn w wieku 70-80 lat i starszych
Zaburzenia orgazmu — brak lub opóźnienie orgazmu po prawidłowej reakcji genitalnej. Brak orgazmu może być:
pierwotny
wtórny
sytuacyjny
Przyczyny:
czynniki organiczne — leki, choroby
psychogenne — np. rygoryzm religijny
uwarunkowania masturbacyjne
zaburzone relacje partnerskie
W Polsce dotyczy około 10% mężczyzn i do 30% kobiet. U mężczyzn częściej występuje opóźnienie wytrysku niż jego brak.
Występowanie zaburzeń orgazmu u kobiet jest bardzo zróżnicowane
ok. 25 % kobiet w populacji, w wieku 18-74 lata - na podstawie badań wykonanych w USA, Australii, Anglii oraz Szwecji
dane z innych badań - ok. 80 % kobiet aktywnych seksualnie, w wieku 18-74 lata - na podstawie badań wykonanych w 2 krajach nordyckich
nie kontrolowano zmiennej wieku
Zaburzenia orgazmu u mężczyzn
7-8 % w populacji mężczyzn (badania francuskie i amerykańskie)
> 1 % w populacji mężczyzn na Islandii
Wytrysk przedwczesny — niezdolność do kontrolowanego wytrysku nasienia w stopniu zapewniającym obu partnerom satysfakcjonujący stosunek seksualny. Do wytrysku dochodzi zwykle tuż po imisji członka do pochwy lub w trakcie ruchów frykcyjnych, rzadziej przed stosunkiem lub bez erekcji.
Częstość występowania w Polsce — do 25% mężczyzn. Przyczyny głównie psychogenne. Rokowanie jest bardzo dobre (liczne metody leczenia).
Zaburzenia ejakulacji
9 do 31 % mężczyzn w populacji cierpi z powodu przedwczesnego wytrysku
nie ma jednoznacznych danych dotyczących opóźnionego wytrysku
Pochwica — skurcz mięśnia otaczającego pochwę, powodujący niemożność imisji członka do pochwy.
Typy:
pierwotna
wtórna
uogólniona — nieograniczona do pewnych rodzajów stymulacji, sytuacji, partnerów
sytuacyjna
uwarunkowana czynnikami psychicznymi
uwarunkowana współistnieniem wielu czynników
Przyczyny psychogenne. Rokowanie dobre.
Występowanie pochwicy
6 % w populacji kobiet
badanie zostało przeprowadzone w dwóch odmiennych kulturach - w Maroku i Szwecji
Dyspareunia — ból w trakcie stosunku. Częściej występuje u kobiet (około 15% populacji). Przyczyny psychogenne i organiczne (choroby, leki (np. Amoksapina, Tiorydazyna)). Rokowanie jest dobre.
Występowanie dyspareunii u kobiet
2 % kobiet w starszym wieku (badania brytyjskie)
18-20 % kobiet w populacji (badania brytyjskie i australijskie)
Nie ma jasnych i pełnych danych dotyczących występowania bolesności genitalnej podczas stosunku u mężczyzn.
Nadmierny popęd płciowy (nimfomania, satyriasis) — wiele możliwych przyczyn, m.in.:
stany maniakalne
uzależnienia
choroby i urazy mózgu
Leczenie: leki antyandrogenowe. Rokowanie dość dobre.
Dysfunkcje seksualne - etiologia
1. Czynniki biologiczne
(a) hormonalne: hiperprolaktynemia, hipertyreoza, hipogonadyzm
(b) cukrzyca — rozwój wieloobjawowych zaburzeń seksualnych
(c) choroby układu krążenia
(d) urazy rdzenia kręgowego
(e) uzależnienia — alkoholizm prowadzi do zaburzeń seksualnych w 55%, palenie 20 papierosów dziennie przez 25 lat — impotencja w 3/4 palaczy, heroina — zaburza wytrysk w 52% uzależnionych i zmniejsza popęd u 61%
(f) menopauza i andropauza
(g) inne choroby:
stulejka
wnętrostwo
choroby neurologiczne
choroby ginekologiczne
nowotwory
choroby przenoszone drogą płciową
choroby układu moczowo-płciowego
leki
2. Czynniki psychiczne
(a) rozwojowe:
nieudane małżeństwo rodziców
rywalizacje w rodzinie
wykorzystanie seksualne w dzieciństwie
rygoryzm wychowawczy
brak akceptacji płci dziecka
patologia rodzinna
(b) osobowościowe:
kompleksy
zaburzenia identyfikacji z płcią
ukryte preferencje seksualne
leki i zahamowania w relacjach miedzy płciami
negatywne uwarunkowania masturbacyjne i fantazje erotyczne
zbyt wczesne doświadczenia seksualne
niedojrzałość uczuciowa
negatywne i urazowe pierwsze związki heteroseksualne
nadmierna samokontrola
negatywne postawy wobec siebie i innych
wysoki poziom neurotyzmu
fobie seksualne
(c) partnerskie:
niska kultura życia seksualnego
zanik atrakcyjności partnera
rutyna monotonia w sztuce miłosnej
walka o dominacje
agresja, rywalizacja
zaburzenia we wzajemnym komunikowaniu się
niedobór seksualny
zdrady
ujawnianie nadmiernych wymagań i oczekiwań
mechanizmy przeniesione z dzieciństwa
lek przed ciążą
związek bez miłości
porównywanie partnera z innymi partnerami
zmuszanie do nieakceptowanych przez partnera form pieszczot i technik seksualnych
uzależnienie od pornografii
(d) społeczeno-kulturowe:
mity i stereotypy wiążące się z seksualnością i rolami seksualnymi — np.:
o „normalności” orgazmu wyzwalanego przez pobudzanie pochwy a „nienormalności” osiąganego przez pobudzenie łechtaczki
o konieczności posiadania orgazmu połączonego z utratą przytomności
o konieczności posiadania orgazmu jednocześnie u obu partnerów
stereotyp zdobywczego partnera i uległej kobiety
kreowanie modelu sztuki miłosnej według wydawnictw pornograficznych
przedwczesna inicjacja seksualna i jej negatywne następstwa
zahamowania seksualne wiążące się z rygoryzmem religijnym
wpływ środków masowego przekazu nadmiernie eksponujących znaczenie seksualności, orgazmu
Zachowania seksualne Polaków- wyniki badań prof. Zbigniewa Izdebskiego
Zadowolenie z życia seksualnego
9 na 10 Polaków jest zadowolonych ze swojego życia seksualnego.
Ocena swojego życia seksualnego:
18,5% bardzo dobre,
49,4% dobre,
23,5% raczej dobre
4,7% raczej złe,
2,6% złe,
1,3% bardzo złe
91,4% Polaków jest zadowolonych ze swojego życia seksualnego
8,6% Polaków nie jest zadowolonych ze swojego życia seksualnego
Zwyczaje seksualne Polaków
W latach 1997 - 2001 z 3 do 5 lat wydłużył się średni okres między inicjacją a zawarciem pierwszego małżeństwa.
Wśród kobiet średni okres między inicjacją a zamążpójściem wydłużył się z 2 do 3 lat.
Wśród mężczyzn średni okres między inicjacją a zawarciem pierwszego małżeństwa wydłużył się z 4 do 6 lat
W życiu mamy średnio 4,5 partnera.
Średnia długość aktu seksualnego: 35,5 minut.
Średnia długość stosunku: 14,5 minut.
Homoseksualizm
Boczkowski (1988) - w Polsce 10% mężczyzn ujawnia dominujący homoseksualizm.
Z różnych badań wynika, że 1-6% obu płci przejawia wyłącznie homoseksualizm.
Rozpowszechnienie wyłącznego homoseksualizmu jest podobne w wielu regionach i krajach (czasem jest to interpretowane na korzyść teorii o biologicznym podłożu homoseksualizmu)
HOMOSEKSUALIZM - PRZYCZYNY
Związane z nieprawidłową lub niedostateczną czynnością hormonalną w okresie płodowym (lub noworodkowym), wywierającą wpływ na ośrodki mózgowe w podwzgórzu
Związane z czynnikami psychicznymi i emocjonalnymi, mającymi wpływ głównie w okresie dzieciństwa i dojrzewania
Lew-Starowicz, Z., Lew-Starowicz, M. (1999):
„…dla wielu ludzi homoseksualność to wynik świadomego wyboru - stąd dążenie do znalezienia takich przyczyn, które dowodziłyby możliwości podejmowania decyzji o wyborze orientacji homoseksualnej przez samych zainteresowanych…”;
„…wielu homoseksualistów „woli” teorie biologiczne, które uwalniają ich od poczucia winy, mniejszej wartości, ukazują zdeterminowany charakter ich potrzeb i zachowań”.
Komunikowane problemy seksualne
hypolibidemia (osłabiony popęd seksualny) - 25 %
dyspareunia - 13 %
pochwica - 2 %
rzadko orgazm - 17 %
awersja - 3 %
WYKŁAD 3
Pojęcie normy i patologii seksualności człowieka i zachowań seksualnych
Norma
ustalona, ogólnie przyjęta zasada
granica przewidziana jako wymagana lub obowiązująca w jakimś zakresie
Zachowania seksualne
Zachowania seksualne - zachowania, które
są motywowane popędem seksualnym,
zmierzają do uzyskania podniecenia seksualnego i/lub zaspokojenia potrzeby seksualnej
Norma w seksuologii
Na współczesne pojęcie normy w seksuologii i seksiatrii (prof. Kazimierz Imieliński) zasadniczy wpływ wywarły trzy jej pojęcia (Schnabl Abnorme Sexualitat, 1974)
1. Norma jako miara wartości,
wymóg etyczny,
postulat moralny,
norma idealna, czyli ustanowiona przez społeczeństwo wzorcowa zasada zachowania;
normy te powstawały i zmieniały się podczas historycznego rozwoju społeczeństw, uzależnione były od czynników kulturowych, religijnych, społecznych
2. Norma jako miara przeciętna,
opierająca się na określonej częstości występowania pewnych właściwości w ujęciu statystycznym,
mająca zastosowanie głównie w socjologii,
jest to pojęcie normy oderwane od wartościowania,
jej zakres daje się wykreślić na krzywej Gaussa, normalne jest to, co mieści się blisko środka i co zdarza się najczęściej, a nienormalne, co zdarza się odpowiednio rzadko.
Wpływ tego ujęcia normy na podejście do seksualności człowieka wiąże się z wpływem Raportów Kinseya. Wartość tego ujęcia jako normy została zdyskredytowana, podejście to jednak nadal występuje, przyczyniając się do negatywnej oceny mniejszości seksualnych, podejście do normy jako do przeciętności jest sprzeczne z koncepcją różnic indywidualnych, jedną z podstawowych koncepcji seksuologii.
Pierwszy Seksuolog - Alfred Kinsey
RAPORT ALFREDA KINSEYA I WSPÓŁPRACOWNIKÓW (Pomeroy, Martin, Gebhart)
Przeprowadzono ponad 10 000 wywiadów (5300 mężczyzn i 5940 kobiet)
Zgromadzono dane na temat stosunków seksualnych przedmałżeńskich i w małżeństwie, homoseksualizmu, masturbacji.
Raport Kinseya zawierał 500 pytań.
WYNIKI
1% osób deklarowało biseksualizm
2-5% deklarowało homoseksualizm
86% dorosłych ludzi żyje w sprzeczności z kodeksem obyczajowym
60% badanych praktykowało seks oralny
40% badanych miało stosunki pozamałżeńskie
25% badanych miało doświadczenia homoseksualne
Masturbacja jest zjawiskiem powszechnym, uprawia ją 92% mężczyzn i 62% kobiet
Średnia długość prącia we wzwodzie wynosi 15,25 cm, ze średnim odchyleniem 1,96 cm (pomiary wykonywane były przez osoby badane)
Norma w seksuologii
3. Norma w ujęciu psychologiczno-medycznym
nie jest definiowana ani z punktu widzenia ocen wartości, ani częstotliwości,
normalne jest to, co zdrowe, a więc zachowanie wymagane do dobrego samopoczucia fizycznego, psychicznego i społecznego, niezależnie od częstości występowania oraz w jakim stopniu jest zbliżone do normy idealnej,
za nienormalne uważane są sposoby zachowań, nastawienia i dążenia, które niekorzystnie wpływają na wewnętrzną harmonię i samopoczucie człowieka lub jego partnera oraz wywołują konflikty lub zaburzenia upośledzające ich zdrowie czy funkcjonowanie społeczne.
Wg Kazimierza Imielińskiego rozumienie normy seksualnej może obejmować szeroki wachlarz praktyk i zachowań seksualnych, które można dowolnie klasyfikować do trzech kategorii normy
Norma optymalna - zaliczyć do niej należy te praktyki i zachowania seksualne, które są
najbardziej pożądane z punktu widzenia indywidualnego i społecznego,
z czego godne propagowania w postaci modeli wychowawczych.
Norma akceptowana - praktyki i zachowania seksualne, które
nie stanowią optimum, lecz nie ograniczają rozwoju psychicznego człowieka,
nie utrudniają mu nawiązywania głębokiej więzi międzyludzkiej,
są to wzory praktyk i zachowań, które nie budzą zasadniczych zastrzeżeń.
Norma tolerowana - praktyki i zachowania seksualne, których
ocena jest różna z punktu widzenia normy lub patologii,
uzależniona od kontekstu osobowościowego, sytuacyjnego i charakteru układu partnerskiego,
są to wzory zachowania, które ograniczają człowiekowi możliwość harmonijnego doboru seksualnego, zmniejszają liczbę potencjalnych partnerów i możliwość nawiązania z nimi głębokiej więzi międzyludzkiej,
nie mają jednak charakteru bezwzględnie patologicznego,
odpowiedni dobór seksualny może przyczynić się do harmonijnego przebiegu życia seksualnego w układzie partnerskim.
Te trzy kategorie normy seksualnej są zaliczane do normy w sensie klinicznym - obejmują zachowania nie wymagające interwencji terapeutycznej.
Z innego punktu widzenia, np. pedagogicznego, za normę uważa się normę optymalną i ewentualnie akceptowaną, zaś praktyki i zachowania wchodzące w zakres normy tolerowanej mogą być kwalifikowane jako niepożądane oraz wykraczające poza normę.
Norma pedagogiczna
Norma pedagogiczna - obejmuje praktyki i zachowania seksualne, które uważane są jako optymalne i najbardziej pożądane przez co zalecane w procesie wychowawczym.
Norma partnerska
Kliniczne wyznaczniki normy seksualnej w układzie partnerskim (K. Imieliński za Giese):
Różnica płci
Dojrzałość
Obustronna akceptacja
Dążenie do obustronnej rozkoszy
Nieszkodzenie zdrowiu
Nieszkodzenie innym ludziom, społeczeństwu
Do zakresu normy w układzie partnerskim zaliczane byłyby
wszelkie formy aktywności seksualnej, zachowania i praktyki seksualne, które mają miejsce pomiędzy dojrzałymi osobami różnej płci,
które są przez nie akceptowane,
zmierzają do uzyskania przez nie rozkoszy,
nie szkodzą ich zdrowiu
nie naruszają norm współżycia społecznego.
Nie ma decydującego znaczenia rodzaj zachowań i praktyk seksualnych.
Wyznaczniki normy partnerskiej cechują się dużą względnością.
Warunek różnicy płci wynika z podziału ludzi na dwie płci, wprowadzony był, gdy homoseksualizm był kwalifikowany jako zaburzenie seksualne.
Warunek dojrzałości ma na celu zapewnienie kontaktów seksualnych między osobami mogącymi stworzyć układ na zasadach partnerskich, nie określa on jednak o jaką dojrzałość chodzi, biologiczną, społeczną czy psychiczną (intelektualną, czy emocjonalną).
Warunek obustronnej akceptacji, a więc dobrowolności, ma na celu uniknięcie podejmowania kontaktów seksualnych wymuszonych siłą lub podstępem bądź wykorzystaniem krytycznej sytuacji; akceptacja ta jednak może nie wynikać z motywacji seksualnych, a np. z lęku przed utratą partnera.
Warunek dążenia do uzyskania obustronnej rozkoszy jest
związany z istotą kontaktu seksualnego,
może być jednak sytuacja, gdy jeden z partnerów sam nie osiąga rozkoszy, a czerpie satysfakcję z dawania rozkoszy drugiemu,
trudności w kwalifikacji tego warunku pojawiają się także, gdy osoba uzyskuje rozkosz w związku z towarzyszącymi wyobrażeniami, a nie tylko kontaktem seksualnym z partnerem.
Warunek nieszkodzenia zdrowiu
jest istotny, zwłaszcza dla klinicznego ujęcia normy seksualnej,
trudności w kwalifikacji budzi np. sytuacja, gdy kontakty seksualne mogą mieć szkodliwy wpływ na funkcjonowanie różnych układów i narządów w wieku podeszłym.
Warunek nienaruszania norm społecznych
może budzić wiele wątpliwości ze względu na niejednoznaczność norm i margines tolerancji społecznej.
Norma indywidualna
W ujęciu indywidualnym za normę uważało się zachowanie seksualne pomiędzy dorosłym mężczyzną i dorosłą kobietą , które (K. Imieliński za Godlewskim 1977):
1. z nie zamierzonych przyczyn nie wyklucza ani nie ogranicza w znacznym stopniu możliwości dokonania spółkowania (stosunku genitalno-genitalnego) mającego doprowadzić do zapłodnienia.
2. nie cechuje się trwałą tendencją do unikania spółkowania.
3. jest obustronnie akceptowane.
4. dąży do obustronnej rozkoszy.
5. nie szkodzi zdrowiu.
6. nie szkodzi innym ludziom, a więc społeczeństwu.
Norma ilościowa
W rozróżnieniu normy i patologii ilościowej kierować się można umownym określeniem prawidłowej siły potrzeb seksualnych.
Od normy odchylają się ludzie ze wzmożonymi potrzebami seksualnymi oraz obniżonymi potrzebami seksualnymi.
Osoby, które mają bardzo intensywne życie seksualne, ale wykazują też intensywne życie zawodowe, społeczne, nie rozpoznaje się patologicznego wzmożenia potrzeb seksualnych, o ile ich duża siła będzie jedynie wyrazem dużej wydolności życiowej człowieka, nie będzie zaburzać funkcjonowania społecznego.
Osoby z małymi potrzebami seksualnymi, nie wykazują patologii, gdy współistnieje to z ogólnie niską wydolnością i niskim napędem psychoruchowym.
Układ partnerski osób z dużymi i małymi potrzebami seksualnymi może stać się patologicznym, chociaż każdy z partnerów w ujęciu indywidualnym może mieścić się w granicach normy.
NORMA KLINICZNA SEKSUALNOŚCI CZŁOWIEKA
1. NORMA FIZJOLOGICZNA SEKSUALNOŚCI
Prawidłowa budowa narzadów płciowych ( biorących udział w akcie spółkowania )
Zdolność do uzyskiwania skutecznej erekcji, ejakulacji w pochwie i orgazmu ♂
Zdolność do uzyskiwania gotowości seksualnej, lubrykacji i orgazmu
2. NORMA PSYCHOLOGICZNA SEKSUALNOŚCI
Zdolność do pożądania seksualnego
Zdolność do odczuwania podniecenia seksualnego
Zdolność do odczuwania spełnienia, satysfakcji po kontakcie seksualnym
Zdolność do miłości erotycznej
Zdolność psychiczna i potrzeba podejmowania interakcji seksualnej na poziomie dotykowym i genitalno - genitalnym ( spółkowanie )
3. NORMA ZACHOWANIA SEKSUALNEGO
Zachowanie seksualne interakcyjne
Pomiędzy dorosłymi osobnikami akceptującymi kontakt seksualny i jego formy
Motywowane popędem seksualnym
Nie prowadzące do uszkodzeń ciała
Nie naruszające norm społecznego współżycia
Normy medyczne
W przeszłości za normę uchodziło to, co służyło prokreacji, to co jej nie służyło lub ograniczało, było patologią.
Normy medyczne opierały się na koncepcji zdrowia rozumianej jako brak choroby, a klasyfikacja chorób odzwierciedlała normy społeczne, kulturowe i prawne.
1934 Zaburzenia seksualne:
- niemoc płciowa
- anomalie i perwersje
1960 Normalne dewiacje seksualne:
- onanizm
- stosunki przed- i pozamałżeńskie
Nienormalne dewiacje seksualne:
- sadyzm
- oziębłość
Społeczne dewiacje seksualne:
- prostytucja
- homoseksualizm
- transseksualizm
Aktualnie normy medyczne opierają się na koncepcji zdrowia definiowanej przez Światową Organizację Zdrowia.
WHO - definicje zdrowia seksualnego
ZDROWIE SEKSUALNE JEST CZĘŚCIĄ ZDROWIA REPRODUKCYNEGO
Zdrowie reprodukcyjne - jest stanem fizycznego, psychicznego, społecznego dobrostanu we wszystkich sprawach związanych z systemem reprodukcji. Zdrowie reprodukcyjne oznacza, że ludzie są w stanie prowadzić satysfakcjonujące i bezpieczne życie seksualne, płodzić dzieci oraz w sposób swobodny decydować czy, kiedy i ile ich posiadać.
Zdrowie seksualne - integracja biologicznych, emocjonalnych, intelektualnych i społecznych aspektów życia seksualnego koniecznych do pozytywnego rozwoju
osobowości,
komunikacji,
miłości
Normy medyczne
Zaburzenia seksualne opisane są w obowiązującej w Polsce Międzynarodowej Statystycznej Klasyfikacji Chorób i Problemów Zdrowotnych ICD - 10
Klasyfikacja zaburzeń psychicznych i zaburzeń zachowania w ICD - 10
Norma społeczna
Norma społeczna - jest to
względnie trwały,
przyjęty w danej grupie społecznej sposób zachowania jednostki społecznej w danej sytuacji
zależny od zajmowanej przez nią pozycji społecznej i odgrywanej przez nią roli społecznej.
Rodzaje norm społecznych:
normy formalne - zasady sformułowane w postaci pisanych regulaminów lub przepisów.
normy nieformalne - nie spisane normy, obowiązujące zwyczajowo w ramach danej grupy lub społeczeństwa.
normy prawne - zasady zachowania się oparte na przepisach. W przeciwieństwie do innych norm są one ustanowione lub uznane za obowiązujące przez państwo. Ich nieprzestrzeganie jest sankcjonowane przez instytucje państwowe.
normy religijne - w przeciwieństwie do norm prawnych, obowiązujących wszystkich członków danej zbiorowości, mają one ograniczony zasięg i dotyczą tylko osób danego wyznania. Często normy te, określające stosunki między ludźmi, traktowane są jako normy moralne.
normy moralne (etyczne) - mają one charakter absolutny, co oznacza bezwzględny nakaz lub zakaz określonego zachowania. Nie dotyczą tylko postępowania jednostki, ale mogą dotyczyć całych grup społecznych.
normy obyczajowe - nawyki zachowania się, rytuały czy sposoby ubierania się uznane w danej zbiorowości.
Normy obyczajowe to reguły postępowania ludzi, które kształtowały się w ich świadomości pod wpływem nawyku, w wyniku wielokrotnego powtarzania w określonych okolicznościach tych samych zachowań (np. całowanie kobiety w rękę).
Normy obyczajowe nie oceniają zachowań ani ich nie wartościują.
Określają raczej co wypada lub czego nie wypada robić.
Obyczaje kształtują się we wszystkich sferach życia, także seksualnej.
normy zwyczajowe - nawyki, rodzaje zachowania charakterystyczne albo dla całego społeczeństwa, albo dla jakichś grup społecznych.
Najbardziej zróżnicowane
Zachowania związane z seksualnością, odnośnie których najczęściej występuje różnorodne podejście:
masturbacja
homoseksualizm
stosunki przed- i pozamałżeńskie
Prostytucja
kontakty seksualne oralne, analne
antykoncepcja
Normy socjologiczne
Normy socjologiczne - oceniają, co jest dla społeczeństwa dobre, a co złe, a więc jakie zachowania seksualne są akceptowane społecznie, a jakie wchodzą w zakres patologii społecznej.
Modele filozoficzne
Na kształtowanie się norm seksualnych wywarły też wpływ koncepcje filozoficzne odnoszące się do seksualności człowieka
Platon:
seks był elementem erosa - miłości,
miłość seksualna traktowana jako stopień do poznania idei piękna, poprzez piękno cielesne dochodzimy do poznania piękna duchowego, idealnego,
piękno cielesne budzi naszą miłość i prowadzi do współżycia nie tylko cielesnego, ale też przyjaźni duchowej,
miłość fizyczna, seksualna była więc etapem w dojściu do miłości idealnej, miłość duchowa nie mogła więc istnieć bez miłości fizycznej.
Św. Tomasz z Akwinu:
wyraziciel chrześcijaństwa średniowiecznego,
granice grzechu, w przypadku stosunków seksualnych, wyznacza krzywda drugiego człowieka,
jednostronność, odwrócenie hierarchii wartości,
seksualizm miał służyć rozrodczości, która była traktowana jako coś pozytywnego, obwarowana zarazem miłością, rozgrzeszającą wszelkie gry miłosne, jeśli tylko miały służyć dawaniu potomstwa.
A. Schopenhauer:
cześć kobiety polegająca na wstrzymaniu się od stosunków seksualnych przed małżeństwem, jest uznawana za wysoką wartość,
kobieta pragnie od mężczyzny jego miłości, opieki, zapewnienia środków do życia, pomocy przy wychowaniu dzieci, mężczyzna natomiast pragnie jednej rzeczy - przyjemności seksualnych,
małżeństwo jest dla niego kapitulacją, ponieważ tylko poprzez nie może te przyjemności osiągnąć,
kobieta, zgadzając się na stosunki pozamałżeńskie, zdradza niejako cały ród kobiecy i utrudnia osiągnięcie małżeństwa innym kobietom.
J. P. Sartre:
jako jedno z podstawowych zadań filozofii traktuje zdemaskowanie zakłamania, jakie narosło przez wieki wokół wielu przeżyć w życiu indywidualnym i społecznym w myśli i praktyce,
jednym z tych zakłamań jest zniewolenie człowieka przez tabu, jakim otoczony jest seks,
człowiek próbuje ominąć to tabu, łudząc samego siebie, że jego pragnienia idą w innym kierunku, niż jest naprawdę, że chodzi o wzniosłe wartości, a nie o prosty stosunek i płynące stąd wartości,
zakłamanie wiedzie do patologii życia seksualnego, krzywdy drugiej osoby, gdy udaje się miłość i przywiązanie,
głosi ideę wolności, postulat powrotu do swobody seksualnej i autentyzmu,
jedynym zobowiązaniem powinna być wzajemna rozkosz, płynąca z zaspokojenia pożądania, seks należy do natury człowieka, której nie musi się wstydzić, ani wyrzekać.
E. Fromm:
nawiązuje do wczesnochrześcijańskich koncepcji stosunku duszy do ciała, ducha do materii, akcentując prymat ducha, uznając zarazem biologiczne prawa natury człowieka,
rozterki, jakie przeżywa człowiek, wiążą się z dualizmem ducha i materii, ze współwystępowaniem elementów natury zwierzęcej i ludzkiej,
człowiek stara się zrozumieć, uwznioślić swoje życie biologiczne, włączyć je w system wartości,
czynnikiem równoważącym obie strony człowieka, fizyczną i duchową, jest miłość, poszanowanie i poczucie solidarności z całą ludzkością, a zatem i z każdym człowiekiem.
Normy statystyczne
Norma statystyczna - zakłada , że zachowanie seksualne przeciętne, najczęściej spotykane, może być uważane za normalne.
Podejście niesłuszne - wyznacznikiem normy jest nie tyle częstotliwość zachowania, a fakt, iż stanowi ono optimum biologiczne, psychologiczne i społeczne
SEKSUALNOŚĆ POLAKÓW
Zadowolenie z życia seksualnego
9 na 10 Polaków jest zadowolonych ze swojego życia seksualnego
19,7% - bardzo dobre
44,4 % - dobre
27,1% - raczej dobre
5,1% - raczej złe
3,0% złe
0,8% bardzo złe
Średni wiek inicjacji
Kobiety - 19,2
Mężczyźni - 18,3
z 3 do 5 lat wydłużył się okres między inicjacją a zawarciem pierwszego małżeństwa
wśród kobiet średni okres między inicjacją a zamążpójściem wydłużył się z 2 do 3 lat
wśród mężczyzn średni okres między inicjacją a zamążpójściem wydłużył się z 4 do 6 lat
W życiu mamy średnio 4,5 partnera.
Średnia długość stosunku - 18 minut.
Najczęściej kochamy się w sobotę, niedzielę i piątek, 40% Polaków kocha się w godzinach 21.00-24.00, a 30% twierdzi, że równie to bywa.
Normy religijne
Wszystkie religie świata stworzyły swoje systemy norm i zasad regulujące seksualność.
Systemy te są bardzo zróżnicowane nie tylko w zależności od religii, ale także wyznania w obrębie jednej religii.
Normy religijne mają największy wpływ na kształtowanie postaw wobec ciała, seksualności, relacji partnerskich oraz systemu wartości seksualnych
Norma prawna
Norma prawna - reguła zachowania się, skonstruowana na podstawie przepisów prawa
W Kodeksie Hammurabiego w XVIII w. p.n.e. zakazane były:
stosunki kazirodcze,
zoofilia,
niedopuszczalny był gwałt (na kobiecie, która była własnością mężczyzny),
niewierność, zwłaszcza w przypadku kobiet.
Normy prawne wykazują dużą różnorodność nie tylko na całym świecie, ale także w systemach prawnych krajów Unii Europejskiej
WHO, sierpień 2002 - Deklaracja Praw Seksualnych
Seksualność jest integralną częścią osobowości każdej istoty ludzkiej. Jej pełny rozwój zależy od zaspokojenia podstawowych ludzkich potrzeb, takich jak pragnienie obcowania, intymności, ekspresji uczuć, czułości i miłości.
Seksualność wynika z interakcji zachodzących między jednostką a otaczającą ją strukturą społeczną. Pełen rozwój seksualności jest niezbędny do osiągnięcia dobrostanu w wymiarze indywidualnym, interpersonalnym oraz społecznym.
Prawa seksualne należą do uniwersalnych praw człowieka, bazujących na niezbywalnej wolności, godności i równości wszystkich istot ludzkich. Ponieważ zdrowie jest fundamentalnym prawem człowieka, tak samo podstawowym prawem musi być jego zdrowie seksualne.
W celu zapewnienia zdrowego rozwoju seksualności jednostek ludzkich i społeczeństw wszystkie społeczeństwa muszą uznawać, promować, szanować poniższe prawa seksualne i bronić ich wszystkimi środkami. Zdrowie seksualne rozwija się w środowisku, które uznaje, respektuje i szanuje te prawa seksualne.
1. Prawo do wolności seksualnej.
Wolność seksualna obejmuje możliwość jednostki do wyrażania pełni potencjału seksualnego.
Jednakże wyklucza wszelkie formy przymusu seksualnego, wykorzystywania oraz nadużyć w jakimkolwiek czasie i jakiejkolwiek sytuacji życiowej
2. Prawo do odrębności seksualnej, integralności oraz bezpieczeństwa seksualnego ciała.
Prawo to pozwala człowiekowi podejmować niezależne decyzje dotyczące własnego życia seksualnego, zgodne z własną moralnością i etyką społeczną.
Obejmuje ono również możliwość sprawowania kontroli oraz zadowolenia z własnego ciała, z wykluczeniem tortur, okaleczeń i jakiejkolwiek przemocy.
3. Prawo do prywatności seksualnej.
Obejmuje możliwość podejmowania indywidualnych decyzji i zachowań w sferze intymnej w stopniu, w jakim nie naruszają one praw seksualnych innych osób.
4. Prawo do równości seksualnej.
Odwołuje się do wolności do wszystkich form dyskryminacji, niezależnie od
płci,
orientacji seksualnej,
wieku,
rasy,
klasy społecznej,
religii,
niesprawności fizycznej albo emocjonalnej.
5. Prawo do przyjemności seksualnej.
Przyjemność seksualna, włączając zachowania autoerotyczne, jest źródłem fizycznego, psychologicznego, intelektualnego i duchowego dobrostanu.
6. Prawo do emocjonalnego wyrażania seksualności.
Wyrażanie seksualności obejmuje więcej niż przyjemność erotyczną lub zachowanie seksualne.
Ludzie mają prawo do wyrażania swojej seksualności poprzez komunikowanie się, dotyk, wyrażanie uczuć i miłości.
7. Prawo do swobodnych kontaktów seksualnych.
Oznacza:
możliwość zawarcia związku małżeńskiego lub nie zawierania go,
przeprowadzenia rozwodu,
ustanowienia innych opartych na odpowiedzialności form związków seksualnych
8. Prawo do podejmowania wolnych i odpowiedzialnych decyzji dotyczących posiadania potomstwa.
Obejmuje możliwość podejmowania decyzji o:
posiadaniu lub nieposiadaniu potomstwa,
jego liczbie,
różnicy wieku między potomstwem,
prawo do pełnego dostępu do środków regulacji płodności
9. Prawo do informacji seksualnej opartej na badaniach naukowych.
Prawo to implikuje, że poszukiwanie informacji dotyczących seksualności będzie realizowane na drodze nieskrępowanych, lecz naukowo etycznych badań, a ich odpowiednie rozpowszechnianie będzie następować na wszystkich poziomach społecznych.
10. Prawo do wyczerpującej edukacji seksualnej.
Jest ona procesem trwającym od momentu narodzin, przez całe życie i powinny być zaangażowane wszystkie instytucje społeczne
11. Prawo do seksualnej opieki zdrowotnej.
Seksualna opieka zdrowotna powinna być dostępna w celu zapobiegania i leczenia wszelkich problemów, chorób i zaburzeń seksualnych.
Prawa seksualne stanowią fundamentalne i uniwersalne prawa człowieka.
WYKŁAD 4
Zachowania seksualne niezgodne z prawem
Są to takie typy zachowań ludzkich (wraz z ich skutkami) powiązanych z życiem seksualnym człowieka, jakie są zakazane przez ustawodawstwo karne. (Lernell, 1974)
Niemcy, XIII wiek
Zakaz współżycia seksualnego między chrześcijanami a żydami- kara śmierci
Po raz pierwszy pojawia się pojęcie pederastii- kara śmierci
Średniowieczna Europa
Kara za sodomię- kastracja i odcięcie członka
Przestępstwa seksualne wobec dzieci
Przestępstwa seksualne wobec dorosłych
Młodociani sprawcy przestępstw seksualnych
Pornografia dziecięca (posiadanie, rozpowszechnianie, produkcja)
Zachowania seksualne wobec dzieci
Pedofilia preferencyjna
- dewiacja
- parafilia
Zachowania zastępcze
Kazirodztwo
Młodociani sprawcy przestępstw seksualnych
Zachowania seksualne wobec dzieci kiedy pokrzywdzony jest dzieckiem?
Kryterium biologiczne
Kryterium prawne
Kryterium psychologiczne
Zachowania seksualne wobec dzieci
Klasyfikacja zachowań seksualnych wobec dzieci wg Kathleen Faller
Bez kontaktu fizycznego
Pobudzanie intymnych części ciała dziecka
Kontakty oralno- genitalne
Stosunki udowe
Penetracja
Seksualne wyzyskiwanie dzieci
Przemoc seksualna z różnymi formami przemocy
Zachowania seksualne wobec dzieci - Pedofilia
Gr. Paidos i philia- miłość do dzieci
Preferowaną lub wyłączną metodą osiągnięcia podniecenia i satysfakcji seksualnej jest aktywność seksualna z dzieckiem, czyli osobą przed okresem dojrzewania, lub fantazjowanie o tej aktywności
Wyznacznikami pedofilii są zarówno podjęcie kontaktu seksualnego z dzieckiem jak i tylko fantazjowanie o nim
ICD 10
Utrwalona lub dominująca skłonność do aktywności seksualnej z dzieckiem lub dziećmi w wieku przed dojrzewaniem. Sprawca ma co najmniej 16 lat i jest co najmniej 5 lat starszy od dziecka lub dzieci.
Pedofilia jako parafilia (zboczenie)
- rozpoznanie parafilii jest równoznaczne z rozpoznaniem choroby
- rozpoznanie na poziomie medycznym
Pedofilia jako dewiacja seksualna
- wszelkie te zachowania seksualne, które wykraczają poza normy obowiązujące w danym społeczeństwie.
- rozpoznanie na poziomie społecznym
Przyczyny pedofilii
Czynniki osobowościowe
- zaburzenia osobowości
- zaburzone kontakty z rodzicami
- identyfikacja z matką
- lęk wobec dojrzałych kobiet
- niedojrzałość
Czynniki biologiczne
- zaburzenia OUN
- zaburzenia hormonalne
- zaburzenia w metaboliźmie neuroprzekaźników
- zmiany w płatach czołowych
- zaburzenie chromosomów (kariotyp XYY)
Czynniki kulturowe
- wysoki poziom przemocy seksualnej w niektórych kulturach
- kodeksy karne różnych krajów
- „przyzwolenie” społeczeństwa
Badania osobowości pedofilów ujawniły kilka powtarzających się czynników:
- fantazje seksualne o treści parafilnej
- doświadczenie wykorzystywania seksualnego w dzieciństwie
- problemy rodzinne, zaburzone relacje z rodzicami
- poczucie niższości
- lęki seksualne
- zaburzone relacje interpersonalne
- wczesne doświadczenia seksualne
- kontakt z pornografią
- postrzeganie dzieci jako niezagrażających obiektów seksualnych
Charakterystyka sprawców pedofili
Mężczyźni
Członkowie rodziny
Osoby znajome
Ofiara płci żeńskiej
Pobudzanie intymnych części ciała dziecka
Typologia pedofilii
Płeć dziecka
- Pedofilia heteroseksualna
- Pedofilia homoseksualna
Stopień pokrewieństwa
- osoba obca niespokrewniona
- osoba znajoma niespokrewniona
- osoba spokrewniona
Podział wg Grotha, Hobsona i Gary'ego
Pedofilia fiksacyjna
Pedofilia regresyjna
Pedofil fiksacyjny
- fiksacyjny efebofil
- od najmłodszych lat preferowanym przez niego obiektem seksualnym jest dziecko
- zazwyczaj pedofil homoseksualny
Pedofil regresyjny
- efebofil
- może związać się zarówno z dzieckiem, jak i z osobą dorosłą
- kieruje zainteresowanie seksualne na dzieci, ponieważ nie może zaspokoić popędu z partnerem dorosłym
- może być wywołana działaniem alkoholu
- zazwyczaj pedofil heteroseksualny
Pedofil uwodzący
- posługuje się metodą uwodzenia poprzez nawiązywanie bliskiego kontaktu z dzieckiem, adorowanie go, rozmawianie z nim, słuchanie go, kupowanie mu prezentów
Pedofil introwertywny
- zamknięty w sobie, brak umiejętności interpersonalnych
- kontakty przybierają formę krótkich spotkań
Pedofil sadystyczny
- uzyskuje zaspokojenie seksualne poprzez przemoc wobec dziecka i zadawanie dziecku bólu i cierpienia
Kontakty seksualne z użyciem przemocy
Kontakty seksualne bez użycia przemocy
Zachowania seksualne wobec dzieci - Zachowania zastępcze
zachowania pedofilne nie motywowane preferencjami seksualnymi
dziecko nie jest partnerem najbardziej pożądanym erotycznie
do wchodzenia w interakcję seksualną z dzieckiem motywują poza popędem płciowym różne czynniki natury psychologicznej, psychiatrycznej, takie, jak:
-Obyczajowość
- Brak zinternalizowanych norm chroniących dziecko przed wykorzystaniem seksualnym przez osobę dorosłą
- Zaburzona osobowość
- Choroby OUN
- Używanie substancji psychoaktywnych
Kazirodztwo
wykorzystywanym dzieckiem jest własne potomstwo czy rodzeństwo
zazwyczaj mają charakter zastępczego zaspokajania potrzeby płciowej
zazwyczaj są związane z
- patologiczną strukturą rodziny
- psychopatologią
- problemem alkoholowym
Młodociani sprawcy przestępstw seksualnych
Osoby zachowujące się w sposób seksualny wobec innego dziecka
(kontrowersje- nadużycie dziecka a zachowania seksualne w okresie dziecięcym)
Przyczyny- podobnie jak u osób dorosłych
Doświadczenie przemocy seksualnej w dzieciństwie
Zazwyczaj sprawcami są chłopcy a ofiarami są młodsze dziewczynki
Zachowania seksualne wobec dzieci - Skala zjawiska
Ofiarami najczęściej są dziewczęta
Sprawcami są mężczyźni - ponad 90 %
80 % to osoby znane dziecku
70 % to zachowania zastępcze
Co czyni dziecko idealną ofiarą?
Popęd seksualny
Ciekawość
Szacunek wobec osób dorosłych
Potrzeba doznawania opieki, uwagi i miłości
Bunt przeciw rodzicom
Następstwa wykorzystywania seksualnego
Biologiczne
- urazy ciała, w szczególności okolic intymnych
- ciąża
- choroby przenoszone drogą płciową, stany zapalne
Psychologiczne
- zespoły lękowe
- depresja
- PTSD
- zaburzenia odżywiania
- zaburzenia osobowości
- zaburzenia seksualne w wieku dojrzałym
Zdarzenie jednorazowe / długotrwała relacja
Wiek ofiary
Terapia przestępców seksualnych - Strategie terapii
Terapia grupowa, ambulatoryjna
Nurt poznawczo- behawioralny
Grupa zamknięta
Terapia odbywa się raz w tygodniu, 2 godziny i zaplanowana jest na 3 lata.
Sesje psychoterapii indywidualnej
Grupę prowadzi trzech terapeutów.
Praca Zespołu Terapeutycznego jest superwizowana przez seksuologa.
Terapia przestępców seksualnych - cele terapii
Ocena ryzyka recydywy
Monitorowanie ryzyka recydywy
Zapobieganie recydywie
Danie pacjentowi umiejętności osiągania ważnych osobiście doświadczeń, „dóbr” w akceptowany społecznie sposób.
WYKŁAD 5
Zachowania seksualne niezgodne z prawem cz. 2 - przestępstwa seksualne wobec osób dorosłych
Kodeks Karny
Rozdział XXV. Przestępstwa przeciwko wolności seksualnej i obyczajności
Art. 197.
§ 1. Kto przemocą, groźbą bezprawną lub podstępem doprowadza inną osobę do obcowania płciowego,
podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10.
§ 2. Jeżeli sprawca, w sposób określony w § 1, doprowadza inną osobę do poddania się innej czynności seksualnej albo wykonania takiej czynności, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.
§ 3. Jeżeli sprawca dopuszcza się zgwałcenia określonego w § 1 lub 2, działając ze szczególnym okrucieństwem lub wspólnie z inną osobą, podlega karze pozbawienia wolności od lat 2 do 12.
Kodeks Karny
Zgwałcenie (art. 197)
Wykorzystanie seksualne osoby bezradnej lub niepoczytalnej (art. 198)
Seksualne wykorzystanie zależności (art. 199)
Czynności seksualne z małoletnim (art. 200)
Kazirodztwo (art. 201)
Pornografia (art. 202)
Zmuszanie do prostytucji (art. 203)
Czerpanie zysku z cudzego nierządu (art. 204)
Zgwałcenie
Zgwałcenie ≠ Gwałt
(„Gwałt niech się gwałtem odciska” - Adam Mickiewicz „Oda do młodości”)
Gwałt w języku prawnym oznacza „szczególnie groźną postać przemocy wobec osoby”
Zgwałcenie - w szerokim znaczeniu określenie to oznacza zmuszenie drugiej osoby do obcowania płciowego, poddania się innej czynności seksualnej lub wykonania takiej czynności.
Obcowanie płciowe - spółkowanie lub jego ekwiwalent, w postaci np. stosunku oralnego lub analnego.
Inna czynność seksualna - jest to zachowanie seksualne, które nie jest obcowaniem płciowym, jak np. dotykanie w celu seksualnym.
Typologia zgwałceń
Imieliński K., Godlewski J. (1997) „Seksuologia a prawo” w: Imieliński K. (red.) „Seksuologia. Aspekty prawne” Warszawa: Polska Akademia Medycyny
Przedstawili typologię zgwałceń dzieląc je ze względu na motywację modyfikując nieco klasyfikację Grotha (1981)
I. Zgwałcenia motywowane głównie pozaseksualnie.
Zgwałcenie represyjne
Zgwałcenie władcze
Zgwałcenie gniewne
II. Zgwałcenia motywowane nispecyficznie bądź kombinacyjnie.
Zgwałcenie psychopatyczne lub socjopatyczne
Zgwałcenie impulsywne
III. Zgwałcenia motywowane seksualnie.
Zgwałcenie sytuacyjne
Zgwałcenie instrumentalne w służbie innych dewiacji (prócz sadyzmu)
Zgwałcenie sadystyczne
Zgwałcenie dewiacyjne
Ad. I.1. Zgwałcenie represyjne
agresja i użyta przemoc ograniczone, czasem groźby
często brak uszkodzeń ciała
język poniżający i rozkazujący
czas trwania różny
napaść epizodyczna
zgwałcenie zaplanowane często po doznaniu krzywdy, ale realizowane z opóźnieniem, zapowiadane jako kara
napastnik w stanie niecharakterystycznym
motywacją jest chęć ukarania ofiary przez poniżenie jej
może nie dojść do kontaktu genitalnego, zamiast tego czynności równoważne, zachowania poniżające ofiarę
Ad. I.2. Zgwałcenie władcze
agresja i przemoc instrumentalne, ograniczone
uszkodzenia ciała żadne lun nieduże, przypadkowe
język nakazowo-dochodzeniowy, polecenia, pytania osobiste
czas trwania napaści wydłużony
napaści powtarzane, agresja może wzrosnąć z czasem
premedytowane, poprzedzone fantazjami
napastnik w stanie lęku, bywa, że pod wpływem alkoholu
motywacją jest uspokojenie głębokich niepewności i poczucia niewydolności, poszukiwanie uznania ze strony napadniętej
czasem jedynie manipulacja przy narządach ofiary, wymuszenie kontaktu oralnego
Ad. I.3.
agresja przekracza potrzeby instrumentalne, ma charakter wyładowania
uszkodzenia obejmują wszystkie okolice ciała, są zamierzone
język obelżywy
czas trwania względnie krótki
napaści epizodyczne
spontaniczne, impulsywne, nagłe
napastnik w stanie wściekłości
motywacja to odwet za krzywdy doznane ze strony innej kobiety lub za krzywdy doznane „od życia”
może się zdarzyć, że napastnik nie dąży do odbycia stosunku
Ad. II.1. Zgwałcenie psychopatyczne
przemoc i agresja instrumentalne, mogą jednak być większe jeśli jest zdecydowany opór napadniętej osoby
uszkodzenia ciała żadne lub ograniczone, jednak czasem znaczne lecz niezamierzone, włącznie z zabójstwem
język nakazowy
czas trwania krótki
napaści mogą się powtarzać (a nawet należeć do stałego stylu postępowania)
zaplanowane lub okazjonalne
napastnik raczej w stanie odhamowania niż podniecenia, często pod wpływem alkoholu
motywacja to uzyskanie satysfakcji seksualnej i narzucenie swojej woli (zdobywanie i samowolne władanie innymi ludźmi)
z reguły jest stosunek seksualny
Ad. II.2. Zgwałcenie impulsywne
przemoc i agresja gwałtowne, brutalne, może dojść do zabójstwa
uszkodzenia ciała zwykle ograniczone
czas trwania niecharakterystyczny, zwykle krótki
napaści zwykle epizodyczne
nie zaplanowane jako zgwałcenia, nie planowane w ogóle
napastnik w stanie niecharakterystycznym
motywacja to dążenie do przełamania bariery nieprzystosowania społecznego, odreagowanie odrzucenia społecznego
z reguły stosunek seksualny
Ad. III.1. Zgwałcenie sytuacyjne
przemoc ograniczona, instrumentalna
brak uszkodzeń ciała
język niecharakterystyczny
czas trwania zwykle krótki
występowanie epizodyczne
nieplanowane jako zgwałcenie
napastnik w stanie podniecenia seksualnego
motywacja to zaspokojenie potrzeby seksualnej
czasem dochodzi do stosunku, czasem napastnik ustępuje pod wpływem oporu ofiary
Ad. III.2. Zgwałcenie instrumentalne w służbie innych dewiacji (prócz sadyzmu)
przemoc i agresja ograniczone
uszkodzenia ciała żadne lub ograniczone, niezamierzone
język czasem uwodzicielski, czasem grożący
czas trwania zwykle krótki
napaści powtarzane
planowane, poprzedzane fantazjami
napastnik w stanie podniecenia
motywacja to zdobycie partnera trudnego do zdobycia akceptowanymi metodami
zachowanie zależne od rodzaju dewiacji
Ad. III.3. Zgwałcenie sadystyczne
przemoc i agresja mają charakter erotyczny
uszkodzenia ciała często dotykają narządy płciowe, skrajnie zabójstwo i okaleczenie zwłok
język rozkazujący i poniżający
czas trwania wydłużony, jeśli zachowanie jest zrytualizowane czas może być bardzo długi
napaści powtarzane, mogą być zrytualizowane
przemyślane i zaplanowane
napastnik silnie podniecony
motywacja to zniszczenie i unicestwienie symbolizujące nieograniczone władanie i dysponowanie ciałem ofiary, jednoczesne zaspokojenie potrzeby seksualnej
czasem może nie dojść do stosunku, czasem kopulacja zwłok
Ad. III.4. Zgwałcenie dewiacyjne (gwałcicielstwo - raptofilia)
przemoc i agresja mają charakter erotyczny
uszkodzenia ciała przypadkowe, nie zamierzone
język mało charakterystyczny
czas trwania raczej krótki
napaści powtarzane
zgwałcenie może być sytuacyjne, może być poprzedzane fantazjami
sprawca w stanie podniecenia
motywacja to uzyskanie sprawności seksualnej i zaspokojenie potrzeby
sam akt niecharakterystyczny
Zgwałcenia
zgwałcenie małżonka
zgwałcenie prostytutki
zgwałcenie na randce
prowokacyjne zachowania
zgwałcenie więzienne
zgwałcenie zbiorowe
zgwałcenie oralne
zgwałcenia podczas wojen
Sprawca Częstotliwość
stały partner (dating-partner) 21.6%
przypadkowy znajomy 16.5%
były chłopak 12.2%
osoba znajoma 10.8%
bliski przyjaciel 10.1%
przygodna randka 10.1%
mąż 7.2%
obcy 2%
Zabójstwa
Typologia seryjnych sprawców zabójstw według Holmesa (1996):
Skupieni na czynie (zazwyczaj szybko pozbawiają życia ofiarę):
Wizjoner
Misjonarz
Skupieni na procesie (zazwyczaj odbieranie życia trwa powoli):
Hedonista zorientowany na komfort
Zabójca z lubieżności
Zabójca zorientowany na emocje
Maniak mocy i władzy
Typ WIZJONERA - słyszy głosy czy ma widzenia, identyfikowane przez niego jako boskie lub diabelskie, każą mu one zabijać. Bywa, że dostaje przekazy telepatyczne. Zabójstwa popełniane przez ten tym sprawców są zazwyczaj brutalne z racji ich zaburzeń psychotycznych, rzekomo pozbawione są motywu, praktycznie niemożliwym jest powiązanie ofiary ze sprawcą.
Typ MISJONARZA - sprawca ten odbywa swoiste polowanie, ma swoją „misję” do wykonania, musi „oczyścić” społeczeństwo z „niegodnych” jednostek np. prostytutek, Żydów, itp. Sprawca ten, w przeciwieństwie do psychotycznego wizjonera, jest w pełni świadom swojego czynu
Typ hedonisty zorientowanego na komfort - sprawca ten odczuwa pewną przyjemność z samego zabijania, ale także ma zazwyczaj z tego zabójstwa jakiś zysk. Zwykle w tej kategorii lokują się mordercy kobiety. Zabójstwo jest tutaj swoistym "tłem" do uzyskania korzyści majątkowych. Sprawcy ci zazwyczaj zwracają szczególną uwagę na dobór swojej ofiary.
Typ zabójcy z lubieżności (tzw. lust-murderer) - sprawca ten łączy przyjemność seksualną z zabójstwem. Pozbawianie życia i czasem nekrofilię traktuje jak ekscytujące erotyczne doświadczenie. Typ zabójcy z lubieżności zabija aby zaspokoić swój popęd seksualny.
Typ zabójcy zorientowanego na emocje - sprawcy ci zabijają aby zapewnić sobie „zastrzyk adrenaliny”, szukają dla siebie „czegoś nowego” lub dokonują zabójstwa „z nudów”. Napięcie emocjonalne jest rozładowywane w momencie zabójstwa, a morderca odczuwa silną euforię w chwili pozbawiania ofiary życia
Typ maniaka mocy i władzy - ten typ sprawcy odczuwa największą przyjemność z poczucia kontroli i dominacji nad swoją ofiarą. Holmes twierdzi, że typowe dla tego typu sprawców są takie zachowania jak swoista kontrola nad miejscem zabójstwa, torturowanie, duszenie, użycie przedmiotów do torturowania czy nekrofilia. Zabójca czuje potrzebę wykazania swojej dominacji nad ofiarą.
Holmes (1996) określił powiązania pomiędzy zachowaniem na miejscu przestępstwa i typem mordercy
WYKŁAD 6
Seksualność osób niepełnosprawnych umysłowo
Niepełnosprawność intelektualna
ogólnie jest to zaburzenie rozwojowe, które polega na znaczącym obniżeniu ogólnego poziomu funkcjonowania intelektualnego, zauważalny jest także deficyt w zakresie zachowań adaptacyjnych rozumianych tutaj głównie jako niezależność i odpowiedzialność.
„ Bez zrozumienia seksualności nie da się opisać i zrozumieć człowieka, nie da się w ogóle mówić o człowieku”
Deklaracja Praw Seksualnych
4. Prawo do seksualnej równości.
Odwołuje się ono do wolności od wszelkich form dyskryminacji, niezależnie od płci, orientacji seksualnej, wieku, rasy, klasy społecznej, religii lub fizycznej albo emocjonalnej niepełnosprawności.
Akceptacja seksualności osób niepełnosprawnych intelektualnie w Polsce:
39% badanych akceptuje;
29% badanych nie akceptuje;
32% jest niezdecydowanych.
(Postek, 2007)
Seksualność istnieje na wielu poziomach:
fizyczno - chemicznym;
biologicznym;
psychologicznym;
społecznym;
duchowym.
Seksualność podlega rozwojowi i zmienia się z wiekiem.
Odnosząc się do faz rozwojowych, seksualność można podzielić na cztery etapy:
dziecięcą;
młodzieńczą;
dorosłą (dojrzałą);
starczą.
Wszystkie cztery fazy seksualności występują u osób z niepełnosprawnością umysłową.
Poszczególne fazy mogą jednak:
pojawiać się ze znacznym opóźnieniem w stosunku do wieku,
mogą zatrzymać się na określonym stadium bez przechodzenia w następne,
mogą być źle ukierunkowane,
być przeżywane w sposób niepełny lub przesadnie zaznaczony.
Typowym dla osób niepełnosprawnych umysłowo, jest brak harmonii pomiędzy tempem rozwoju biologicznego, umysłowego, uczuciowego, duchowego i behawioralnego, czyli przeniesienie dziecięcości, młodzieńczości, dorosłości a nawet cech starości u tych samych osób w podobnym wieku.
seksualność dziecięca - wyraża się przede wszystkim w potrzebie więzi i przynależności do dorosłego człowieka. Przejawami spóźnionej dziecięcej seksualności są: dążenie do stałej bliskości z matką; labilność nastroju, zależność od zachowania ważnego dorosłego; przyleganie fizyczne, obłapianie, tulenie się; obnażanie się; domaganie się dowodów miłości;
Niepełna świadomość zróżnicowania sfer organizmu dostępnych dla kontaktu z obcymi oraz z bliskimi, w tym stref erogennych (dziecięca kokieteria); preferowanie zabiegów pielęgnacyjnych wokół ciała
Specyfiką osób niepełnosprawnych umysłowo jest wewnętrzna niespójność osobowości a dziecięce formy zachowań seksualnych mają różne funkcje. Mogą być wyrazem: niezaspokojonych potrzeb z wczesnego okresu życia; reakcją obronną; strategią wyzwalania w otoczeniu zachowań opiekuńczych; sposobem na unikanie agresji.
Istotą niepełnosprawności, w tym intelektualnej, jest wyższa niż przeciętna zależność od innych, a zatem potrzeba pomocy. Zachowania dziecięce wyzwalają u dorosłych postawę opieki i eliminują agresywność. Choć, jak wiemy - nie u wszystkich (Kościelska, 2004).
seksualność młodzieńcza - charakteryzuje się odejściem od bezpośredniej relacji z rodzicami na rzecz zwrócenia się ku rówieśnikom, bycia w grupie i zdobycie jej akceptacji oraz tendencje do rywalizacji. Pojawia się potrzeba podobania się, pojawiają się napięcia seksualne i czynności seksualne (poszukiwanie wiedzy na temat seksu). Występują fascynacje erotyczne, pierwsze miłości i budowanie planów przyszłego życia
Faza seksualności młodzieńczej nie pokrywa się dokładnie u młodzieży zdrowej a tym bardziej u młodzieży niepełnosprawnej umysłowo, z wiekiem adolescencji 15 - 21 lat. Psychologicznym warunkiem przejścia z fazy seksualizmu dziecięcego do młodzieńczego jest osiągnięcie takiego poziomu rozwoju, który pozwala na w miarę samodzielne funkcjonowanie. Często jednak pozostają one w toku swego życia zależne od osób dorosłych (Kościelska, 2004).
seksualność dojrzała - to zdolność zdobycia partnera, zdolność do prokreacji i opieki nad potomstwem, co w przypadku osób niepełnosprawnych intelektualnie - nie zawsze idzie w parze z ich zdolnościami, które wynikają ze stopnia upośledzenia
W sferze psychospołecznej przez dojrzałą seksualność będziemy rozumieli przede wszystkim świadomą realizację potrzeb seksualnych połączoną z odpowiedzialnością za jej skutki dla siebie, partnera i ewentualnie potomstwa. Realizacja potrzeb seksualnych, w wydaniu prawidłowym powinna być czynnikiem rozwoju osobowego partnerów, źródłem szczęścia, poczucia bezpieczeństwa i wzajemnej pomocy. Wiele osób niepełnosprawnych świadomie wybiera celibat. Osoby te mają pełną świadomość swoich ograniczeń. Dla większości jest to źródłem cierpienia, a także powodem uruchamiania najrozmaitszych mechanizmów obronnych w służbie przynajmniej elementarnego poczucia wartości i sensu egzystencji (Kościelska, 2004).
seksualność starcza - czyli taka, w której zgodnie z tradycyjnym wizerunkiem seks już jest biologicznie zbędny, a psychologicznie już nie budzi zainteresowania. W przypadku części osób niepełnosprawnych umysłowo odnosi się wrażenie jak gdyby z pominięciem fazy dojrzałości , czasem i faz poprzednich, przeszły od razu do fazy starczej. Zjawisko takie można tłumaczyć, że u niektórych osób rzeczywiście występuje niedorozwój popędu seksualnego - to się czasami zdarza, albo wystąpiło wyparcie potrzeb seksualnych. Wyparcie jest formą mechanizmu obronnego, który chroni w tym przypadku osobę przed destrukcyjną świadomością niemożności realizacji tego wielkiego potencjału, jakim może być seksualność
WYKŁAD 7
ZABURZENIA LĘKOWE
STRACH I LĘK
Lęk - uczucie obawy spowodowane przewidywanym zagrożeniem, którego źródło może się znajdować na zewnątrz lub wewnątrz jednostki.
Lęk może być wywołany przez bodźce płynące z otoczenia, ciała, psychiki człowieka.
Strach - gdy przyczyna niebezpieczeństwa jest konkretna.
SKŁADNIKI STRACHU
Poznawczy - myślenie o zagrożeniu
Somatyczny - reakcja alarmowa pobudzenie układu sympatycznego (zwiększenie zasobów tlenu i energii w tkankach)
Emocjonalny - uczucie obawy, przerażenia
Behawioralny - wycofanie, ucieczka, walka
PODZIAŁ LĘKU
Lęk jako reakcja przystosowawcza lub odpowiedź na bezpośrednie niebezpieczeństwo, konflikt lub stres.
Lęk fobiczny (izolowany)- związany z konkretnymi bodźcami
Lęk autonomiczny - nie związany z żadnymi wyraźnymi warunkami
Lęk wtórny - występujący jako objaw innych zaburzeń (somatycznych lub psychicznych) lub niepożądanych leków.
OSIOWE OBJAWY NERWIC
Lęk - centralny objaw, najczęściej przybierający postać:
Nieokreślonego niepokoju
Napadów lękowych
Zlokalizowaną - dotyczącą określonej części ciała lub sytuacji
Zaburzenia wegetatywne
Dolegliwości bólowe
Zaburzenia snu
Zaburzenia łaknienia
Zaburzenia seksualne
Egocentryzm
Nadmierna koncentracja uwagi na sobie
Poczucie szczególnego charakteru własnych dolegliwości lękowych
Nieuzasadnione oczekiwania wobec otoczenia
Błędne koło lęku - dodatnie sprzężenie zwrotne pomiędzy powyższymi objawami (lęk wyzwala dodatkowe objawy wegetatywne, które nasilają lek, który dodatkowo nasila objawy wegetatywne)
ETIOLOGIA
PODEJŚCIA BIOLOGICZNE
Zaburzenia lękowe zostały powiązane z zaburzeniami neuroprzekaźników w mózgu - w systemach noradrenaliny i serotoniny.
PODEJŚCIA PSYCHOLOGICZNE
Teoria psychodynamiczna
Nieświadome konflikty (związane z nieakceptowanymi impulsami seksualnymi lub agresywnymi) są odpowiedzialne za rozwój lęku. Tłumienie pragnienia prowadzi do napięcia, które wyraża się jako lęk. Freud twierdził m.in., że fobie powstają jako wynik koncentracji na obiekcie, który symbolizuje konflikt danego człowieka.
Teoria warunkowania klasycznego
Łączenie neutralnego bodźca (warunkowego) z innym bodźcem (bezwarunkowym, np. związanym z lękiem) doprowadzi do warunkowania klasycznego - z czasem lęk kojarzony jest z bodźcem warunkowym, a nie bezwarunkowym.
Teoria poznawcza
Lęk wynika z posługiwania się schematem podatności sprawiającym, że ludzie interpretują sytuacje w kategoriach potencjalnego zagrożenia, które może mieć miejsce.
GŁÓWNE POSTACI LĘKU:
Fobie
Agorafobia
Fobie społeczne
Fobie specyficzne
Napady paniki / Lęk paniczny
Lęk uogólniony
PTSD (Post Traumatic Stress Disorder - Stres Posttraumatyczny)
Zaburzenia adaptacyjne
Zaburzenia dysocjacyjne
Zaburzenia obsesyjno - kompulsyjne
Zaburzenia somatyzacyjne
Hipochondria
Bóle psychogenne
Neurastenia
Zespół depersonalizacji - derealizacji
FOBIE
Grupa zaburzeń, w których lęk wywołują pewne określone sytuacje, które w rzeczywistości nie są niebezpieczne.
AGORAFOBIA
Dane ogólne:
Dotyka 2,5-6,5% populacji ogólnej
Często rozwija się w wyniku często doświadczanych ataków paniki
Objawy:
Strach przed znalezieniem się w miejscu, z którego trudno się wydostać i trudno uzyskać pomoc w sytuacji wystąpienia dolegliwości zdrowotnych
Strach przed opuszczeniem domu
Strach przed przebywaniem w miejscach publicznych
Strach przed podróżowaniem
Unikanie powyższych sytuacji lub przebywanie i poruszanie się wyłącznie w towarzystwie
FOBIE SPOŁECZNE
Dane ogólne:
Dotyka 13% populacji ogólnej
Ostatnio ujawnia się w pracy w dużych otwartych przestrzeniach
Często chorzy uważają siebie za nieśmiałych, skromnych, rzadko chorych
Objawy:
Strach przed uważną obserwacją ludzi
Unikanie sytuacji społecznych
FOBIE SPECYFICZNE
Dane ogólne:
Dotyka 11% populacji ogólnej
Fobie te ograniczają się do specyficznych sytuacji
Objawy:
Strach przed konkretną sytuacją lub obiektem
NAPADY PANIKI
Dane ogólne:
Rozpoznanie na podstawie przynajmniej kilku napadów w ciągu miesiąca
Napady występują w okolicznościach, które nie są obiektywnie niebezpieczne, w sytuacjach nie możliwych do przewidzenia
Między napadami lęk nie występuje; może pojawić się lęk antycypacyjny - obawa przed kolejnymi atakami
Dotyka 3% populacji ogólnej (częściej K niż M)
Cały napad trwa zazwyczaj 20-30 minut, rzadko dłużej niż godzinę
40% pacjentów ma napady paniki podczas snu
30-40% uwalania się od objawów, u 50% objawy utrzymują się w nasileniu nie zakłócającym życia
90% nie zgłasza się do psychiatry, tylko do lekarza innej specjalności
50% ma problemy w funkcjonowaniu społecznym
60% cierpi na depresję
20% podejmuje próby samobójcze
60% kobiet doświadczyło nadużyć seksualnych w dzieciństwie
Objawy:
Intensywny strach lub dyskomfort
Objawy rozwijają się nagle i osiągają szczytowe natężenie w ciągu 10 minut
Kołatanie serca, mocne bicie serca, tachykardia
Pocenie się, drżenie
Dreszcze i uderzenia gorąca
Przyspieszone oddychanie, wrażenie duszności, dławienia
Ból lub inne doznania w klatce piersiowej
Nudności i dolegliwości w jamie brzusznej
Zawroty głowy, zachwiania równowagi, oszołomienia, omdlenia
Derealizacja (poczucie zmiany otoczenia), depersonalizacja (poczucie obcości samego siebie)
Strach przed utratą kontroli lub „zwariowaniem”
Strach przed śmiercią
Parestezje (wrażenie drętwienia lub mrowienia)
LĘK UOGÓLNIONY
Dane ogólne:
Za przyczynę uznaje się nierozwiązane konflikty psychiczne
Lęk wolnopłynący, uporczywy, nie związany z sytuacjami zewnętrznymi, diagnozowany gdy objawy utrzymują się przynajmniej kilka tygodni
Charakterystyczny jest przewlekły przebieg, z okresami remisji i zaostrzeń; samoistne remisje są mało prawdopodobne
Pacjenci często przyzwyczajają się do przewlekłego stanu napięcia i lęku; często od dzieciństwa są uważani za wrażliwych i nerwowych
Objawy:
Obawy o przyszłość („wrażenie, że nieuniknione jest „coś złego”)
Napięcie mięśniowe
Trudności w znalezieniu sobie miejsca
Niezdolność do relaksu
Napięciowe bóle
Nadmierne pobudzenie układu wegetatywnego
Przyspieszona czynność serca
Pocenie się
Uczucie dyskomfortu w nadbrzuszu
PTSD
Dane ogólne:
Opóźniona lub przedłużająca się reakcja na wyjątkowe zagrożenie, mogące stanowić ekstremalną trudność dla prawie każdego człowieka (np. świadkowie i ofiary przemocy, katastrof)
Początek po okresie latencji - trwającym od kilku miesięcy do kilku lat
Może zakończyć się pełnym powrotem do zdrowia, ale też może przybrać postać trwałej zmiany osobowości (ICD-10 - „trwała zmiana osobowości po katastrofach”)
Objawy:
Wielokrotne przeżywanie urazu w uporczywie powracających wspomnieniach (reminiscencje scen z przeszłości), marzeniach, koszmarach nocnych
Emocjonalne przytępienie
Odsunięcie od kontaktów z innymi ludźmi, zmniejszenie zainteresowania otoczeniem
Utrata zdolności do przeżywania przyjemności
Unikanie sytuacji i działań przypominających uraz
Nadmierne pobudzenie układu wegetatywnego
Nadmierna czujność
Wzmożona reakcja orientacyjna
Bezsenność
Często odczuwane - lęk i depresja
ZABURZENIA KONWERSYJNE
Dane ogólne:
Dysocjacja - częściowa lub całkowita utrata prawidłowej integracji pomiędzy przeszłością, poczuciem własnej tożsamości, bezpośrednimi wrażeniami i kontrolą dowolnych ruchów ciała
Objawy zwykle pojawiają się w związku z pewnymi problemami wewnętrznymi i trudnymi sytuacjami życiowymi
Objawy zazwyczaj ustępują po kilku tygodniach lub miesiącach - jeśli ich wystąpienie wiązało się z jednorazowymi urazami psychicznymi; osiągają charakter przewlekły gdy u podłoża leża niemożliwe do rozwiązania konflikty
Często rozwija się w wyniku często doświadczanych ataków paniki
Objawy:
Amnezja dysocjacyjna - utrata pamięci (najczęściej selektywna) obejmująca traumatyczne wydarzenia, np. wypadki, śmierć kogoś bliskiego.
Fuga dysocjacyjna - podejmowanie dłuższych podróży - w nowym miejscu pobytu zachowanie chorego, mimo utraty pamięci, dla postronnych obserwatorów może wyglądać normalnie.
Osłupienie dysocjacyjne - głębokie ograniczenie i spowolnienie aktywności ruchowej (brak ruchów dowolnych i prawidłowego reagowania na zewnętrzne bodźce) poprzedzone trudna, urazową sytuacją.
Zaburzenia transowe - przejściowa utrata poczucia własnej tożsamości oraz pełnej orientacji w otoczeniu.
Dysocjacyjne zaburzenia ruchu - utrata zdolności do poruszania całą kończyną lub jej częścią.
Drgawki dysocjacyjne - ruchy ciała przypominające napady padaczkowe; zazwyczaj nie dochodzi jednak do przygryzienia języka, urazów spowodowanych wypadkiem, zanieczyszczenia moczem; świadomość jest zachowana lub występuje stan osłupienia lub transu.
Dysocjacyjne znieczulenie i utrata czucia zmysłowego - znieczulenie skóry występujące na obszarach zgodnych z wyobrażeniami chorego na temat anatomii funkcjonowania ciała (nie jest zgodne z wiedza medyczna); znieczuleniu mogą towarzyszyć parestezje; czasami: niedowidzenie, niedosłyszenie - rzadko całkowite.
ZABURZENIA OBSESYJNO-KOMPULSYJNE
Dane ogólne:
Dotyka 3% populacji ogólnej
Delikatne natręctwa zdarzają się wielu osobom (80% ludzi miewa uporczywe nawracające myśli lub odczuwa wewnętrzny przymus powtarzania jakiejś czynności)
Natręctwa znacznie upośledzają funkcjonowanie społeczne
Objawy:
Nasuwające się wbrew własnej woli myśli i wyobrażenia - obsesje;
Odczuwanie wewnętrznego przymusu powtarzania pewnych czynności - kompulsje;
Są rozpoznawane jako własne myśli lub impulsy
Myśli, wyobrażenia impulsy są zawsze nieprzyjemne
Przykłady: mycie rąk, liczenie słupów telefonicznych, bluźniercze myśli o tematyce religijnej.
INNE
ZABURZENIA SOMATYZACYJNE
Powtarzające się, często zmienne skargi na dolegliwości odczuwane w różnych częściach ciała
Najczęstsze skargi - nudności, wzdęcia, odbijania, wymioty, swędzenia, drętwienia
Współwystępują objawy lękowe i depresyjne, uzależnienie i współuzależnienie
Choroba jest przewlekła i zmienna
HIPOCHONDRIA
Uporczywe obawy o występowanie poważnej choroby somatycznej
Pacjenci zgłaszają liczne dolegliwości i są nadmiernie zatroskani swoim stanem fizycznym, prawidłowe i powszechnie znane odczucia traktują jako objawy choroby
Uwaga pacjentów jest skupiona zazwyczaj na jakichś wybranych narządach
Współwystępują objawy depresyjne i lękowe
BÓLE PSYCHOGENNE
Dominują skargi na uporczywy, mocny ból, nie w pełni wyjaśniony zaburzeniami somatycznymi
Dolegliwości są powiązane z emocjonalnym konfliktem lub problemami psychospołecznymi
NEURASTENIA
Wyróżnia się 2 typy choroby:
Dominują skargi na wzmożone uczucie zmęczenia po wysiłku umysłowym, powodujące zmniejszenie sprawności działania
częste, nieprzyjemne rozpraszanie uwagi przez nagłe skojarzenia lub wspomnienia
trudności w koncentracji uwagi
mało produktywne myślenie
Uczucie osłabienia i wyczerpania po nawet minimalnym wysiłku fizycznym, któremu towarzyszą nieskonkretyzowane pobolewania ciała i niemożność odprężania się
Dodatkowo występują zawroty i bóle głowy, zamartwianie się złym samopoczuciem, drażliwość, anhedonia, zaburzenia snu
ZESPÓŁ DEPERSONALIZACJI - DEREALIZACJI
Przeżywanie swoich czynności psychicznych, ciała (depersonalizacja) i otoczenia (derealizacja) jako zmienionego, obcego, nierealnego, odległego
Wrażenie, że myślenie jest oderwane od uczuć
Utrata zdolności przezywania emocji oraz poczucie dystansu wobec własnych myśli, ciała, otaczającego świata
Występuje krytycyzm, nie występują zaburzenia świadomości, chorzy zachowują się w sposób adekwatny do sytuacji
LECZENIE
PSYCHOTERAPIA
Psychoterapia poznawczo-behawioralna
Psychoterapia psychoanalityczna
FARMAKOTERAPIA
Leki roślinne
Leki przeciwdepresyjne
Leki anksjolityczne - przeciwlękowe
WYKŁAD 8
Seksualność pacjentów z zaburzeniami nastroju
Zaburzenia nastroju
Zaburzenia afektywne dwubiegunowe
Zaburzenia afektywne jednobiegunowe (depresja)
Epizody depresyjne
Epizody maniakalne
Przewlekłe zaburzenia nastroju (dystymia)
Zaburzenia afektywne dwubiegunowe
Zaburzenia maniakalno- depresyjne
cykliczne, naprzemienne epizody depresji, manii, hipomanii, stanów mieszanych i stanu pozornego zdrowia psychicznego
Epizod manii- euforyczny nastrój, wzrost samooceny, poczucie „mogę zrobić wszystko”
Epizod depresji
Depresja- rodzaje
Choroba afektywna jednobiegunowa (depresja właściwa)
- głębokie zakłócenia funkcji psychicznych i fizycznych
- obniżenie nastroju
- utrata zainteresowań,
- zmniejszona energia,
- poczucie winy
- myśli i/lub próby „S”
Dystymia
-przewlekłe obniżenie nastroju
Depresja reaktywna
-reakcja na traumatyczne zdarzenie
Depresja poporodowa
-obniżenie nastroju, odczuwanie ciągłego smutku,zmęczenie psychiczne i fizyczne, brak zainteresowania podjęciem kontaktów seksualnych
Depresja sezonowa
- epizody depresyjne nawracające o określonych porach roku
Zaburzenia nastroju-Etiologia
zaburzenia funkcjonowania przekaźników synaptycznych, głównie serotoniny i noradrenaliny
cechy nabyte w środowisku rodzinnym
cechy osobowości
Leczenie depresji
Leki przeciwdepresyjne
Psychoterapia
Elektrowstrząsy
Lobotomia (przecięcie istoty białej mózgu między płatem czołowym a wzgórzem w celu oddzielenia większości tkanek łączących przednią część kory mózgowej z resztą mózgu)
Naświetlanie
Biologiczne podłoże depresji - zachwianie równowagi pomiędzy neuroprzekaźnikami (dopaminą, serotoniną i noradrenaliną)
Leczenie- podawanie leków regulujących wychwytywanie lub uwalnianie neuroprzekaźników.
Seksualność osób z depresją
Niepowodzenia w życiu seksualnym mogą prowadzić do depresji
Depresja może prowadzić do braku zainteresowania życiem seksualnym
Leki antydepresyjne mogą prowadzić do problemów w życiu seksualnym
Odsetek osób z problemami seksualnymi z całej populacji wynosi około 43 % dla kobiet i 31 % dla mężczyzn
Odsetek osób z problemami seksualnymi dla osób z depresją wynosi 70 %
Rola neurotransmiterów
Dopamina- Wzmaga zachowania seksualne u samców. Stosowanie neuroleptyków (antagonistów dopaminy) może wiązać się z wystąpieniem dysfunkcji seksualnych.
Noradrenalina- Ośrodkowy Układ Nerwowy- aktywność noradrenaliny w tym obszarze powoduje wzrost pobudzenia seksualnego
Obwodowy Układ Nerwowy- aktywność noradrenaliny w tym obszarze powoduje osłabienie pobudzenia seksualnego
Serotonina- Zwiększenie centralnej transmisji serotoninergicznej hamuje aktywność seksualną
GABA (kwas gamma- aminomasłowy)- Obniża aktywność seksualną
Acetylocholina- Powoduje obniżenie pobudzenia seksualnego i hamuje zdolność ejakulacji
Wpływ leków przeciwdepresyjnych
Często mają wpływ na pojawienie się dysfunkcji seksualnych
Mogą obniżać zainteresowanie seksem
Mogą powodować zahamowania seksualne
Wpływają na aktywność hormonalną
SSRI Selektywne Inhibitory Wychwytu Zwrotnego serotoniny
Najczęściej występującymi dysfunkcjami seksualnymi są:
- anorgazmia
- wytrysk opóźniony
- obniżenie zainteresowań seksualnych
- zaburzenia erekcji
TLPD Trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne
Najczęściej występującymi dysfunkcjami seksualnymi są:
- trudności z utrzymaniem erekcji
- bolesna ejakulacja
- anorgazmia
Inhibitory MAO
Najczęściej występującymi dysfunkcjami seksualnymi są:
- zaburzenia erekcji
- zaburzenia orgazmu
- zaburzenia ejakulacji
Pozytywne działanie leków przeciwdepresyjnych
SSRI- stosowane są w leczeniu wytrysku przedwczesnego, opóźniają ejakulację, ułatwiają osiągnięcie orgazmu przez kobietę
Sertralina- stosowana w leczeniu parafilii (ogranicza zachowania i fantazje seksualne wykraczające poza normę)
Czynniki ryzyka wystąpienia zaburzeń seksualnych u pacjentów z depresją (Clayton i wsp., 2002)
Wiek > 50 r. ż
Małżeństwo
Niski poziom wykształcenia
Praca w niepełnym wymiarze godzin
Palenie tytoniu
Wysokie dawki leków przeciwdepresyjnych
Inne przyjmowane leki
Choroby współtowarzyszące
Występowanie zaburzeń seksualnych po stosowaniu leków przeciwdepresyjnych
Niska satysfakcja z pożycia lub jej brak
Postrzeganie funkcjonowania seksualnego jako nieistotne lub nadmierne zwracanie na niego uwagi
Seksualność osób z zaburzeniem afektywnym dwubiegunowym
Wpływ na funkcjonowanie seksualne
Wpływ na stosunek człowieka do jego życia seksualnego (lęki i uprzedzenia)
Epizod manii
- podwyższenie nastroju
- wzmożona aktywność
- obniżony krytycyzm
- wzrost libido
- wzmożone napięcie seksualne
- prowokujące zachowania seksualne
- częste podejmowanie kontaktów seksualnych
- ryzykowne zachowania seksualne
- urojenia o treści erotycznej
- nawiązywanie znajomości o charakterze seksualnym
stałe poruszanie tematyki seksualnej
dysfunkcje seksualne (zaburzenia erekcji, ejakulacji, anorgazmia)
bycie ofiarą lub sprawcą przestępstw seksualnych (obnażanie się, molestowanie, gwałty, zachowania zastępcze)
- w trakcie remisji pojawia się poczucie winy wynikające z zachowań niezgodnych z moralnością danej osoby
Leczenie- stosowanie neuroleptyków
- zmniejszenie aktywności i napędu
- działanie nasenne
- blokowanie receptorów dopaminowych
- zanik zainteresowań seksualnych
- u kobiet- zaburzenia cyklu miesiączkowego i płodności
- u mężczyzn- zaburzenia erekcji, orgazmu i ejakulacji
Epizod depresji
- brak pożądania seksualnego
- obniżenie poczucia własnej wartości- postrzeganie siebie jako osoby nieatrakcyjnej seksualnie
- objawy somatyczne (objawy bólowe, potliwość itp.)- lęk przed kontaktami seksualnym
- negatywne doznania erotyczne
- obniżenie zainteresowań seksualnych
- spadek atrakcyjności partnera
- anhedonia (niemożność uzyskania przyjemności)
- poczucie seksualnej dysfunkcjonalności
- niemożność nawiązania kontaktów seksualnych
- wzrost poziomu lęku powoduje wzrost zaburzeń w sferze seksualnej
- u kobiet: anorgazmia, bolesność podczas stosunku
- u mężczyzn: zaburzenia z erekcja i ejakulacją
WYKŁAD 9
ZABURZENIA SEKSUALNE / ZABURZENIA OSOBOWOŚCI
ZABURZENIA OSOBOWOŚCI W DSM IV
II oś
Przewlekle trwający wzorzec patologicznych zachowań i/lub przeżywania manifestujący się w zakresie
poznawczej,
afektywnej,
interpersonalnej,
kontroli impulsów
Stabilność tych wzorców - sztywność zachowań
Prowadzi do pogorszenia funkcjonowania
NIEZWYKŁOŚĆ / EKSCENTRYCZNOŚĆ
GRUPA A
brak związków z innymi,
chłód emocjonalny,
tendencje do nietypowego
postrzegania rzeczywistości
OSOBOWOŚĆ PARANOIDALNA
OSOBOWOŚĆ SCHIZOIDALNA
OSOBOWOŚĆ SCHIZOTYPALNA
TEATRALNOŚĆ / NADMIERNE ZAANGAŻOWANIE
GRUPA B
duża intensywność emocji
niski próg tolerancji frustracji,
intensywne burzliwe związki z innymi
OSOBOWOŚĆ ANTYSOCJALNA
OSOBOWOŚĆ HISTRIONICZNA
OSOBOWOŚĆ BORDERLINE
OSOBOWOŚĆ NARCYSTYCZNA
LĘKLIWOŚĆ / BOJAŹLIWOŚĆ
GRUPA C
lękliwość, unikanie sytuacji dyskomfortowych,
wycofanie z relacji
przy dużej potrzebie bliskości
OSOBOWOŚĆ ANANKASTYCZNA
OSOBOWOŚĆ UNIKAJĄCA
OSOBOWOŚĆ LĘKLIWA
OSOBOWOŚĆ PARANOICZNA
Nadmierna wrażliwość na niepowodzenie i odrzucenie
Skłonność do długotrwałego przeżywania przykrości
Podejrzliwość i ocenianie działań otoczenia jako wrogich
Walczące, sztywne poczucie własnych praw
Utrwalona postawa ksobna
Koncentrowania się na „spiskowych” wyjaśnieniach zdarzeń
Nawracające nieuzasadnione podejrzenia dotyczące wierności seksualnej partnera
OBRAZ SIEBIE:
„Jestem niewinny, szlachetny”
„Łatwo mnie zranić”
„Stoję na straży prawa”
STRATEGIE:
Podejrzliwość, Ostrożność,
Nie ufać, Być czujnym, Szukać ukrytych motywów,
Atakować, bo to najlepsza obrona
OBRAZ INNYCH:
„Ludzie są konfliktowi i złośliwi”
„Ludzie mnie wykorzystują i dyskryminują”
PRZEKONANIA:
„Jeśli nie będę miał się na baczności to zostanę wykorzystany”
„Jeśli ktoś jest miły na pewno ma w tym ukryty cel”
EMOCJE:
LĘK
ZŁOŚĆ
OSOBOWOŚĆ SCHIZOIDALNA
Znikoma liczba działań służących przyjemności
Chłód emocjonalny, wycofanie z relacji lub spłycenie uczuciowości
Ograniczona zdolność wyrażania ciepłych uczuć lub gniewu wobec innych
Brak zainteresowania zarówno krytyką jak i pochwałami
Silne pochłonięcie fantazjowaniem i introspekcją
Brak bliskich związków
Niewrażliwość wobec norm i konwencji
Słabe zainteresowania doświadczeniami seksualnymi z innymi osobami
Konsekwentne wybieranie samotnictwa
OSOBOWOŚĆ ANTYSOCJALNA
Dyssocjalna / psychopatia
Bezwzględne nieliczenie się z uczuciami innych
Silna postawa nieodpowiedzialności i lekceważenia norm
Niezdolność do utrzymania trwałych związków z innymi
Niska tolerancja frustracji, niski próg wyzwalania agresji
Niezdolność przeżywania poczucia winy i wykorzystywania doświadczeń (również kar)
Obwinianie innych
OBRAZ SIEBIE:
„Muszę sam się o siebie troszczyć”
„jestem sprytniejszy od innych”
OBRAZ INNYCH:
„Ludzie są słabi”
„Ludzie zasługują na to, żeby ich wykorzystać”
„Świat to dżungla”
PRZEKONANIA:
„Muszę go dopaść pierwszy”
„Jeżeli ktoś daje się wykorzystywać, sam jest sobie winny”
„Po trupach do celu”
STRATEGIE:
Manipulacje, Przemoc, Brak odpowiedzialności
EMOCJE:
ZŁOŚĆ
OSOBOWOŚĆ BORDERLINE
Chwiejna emocjonalnie / z pogranicza
Niejasny, zaburzony obraz samego siebie
Skłonność do angażowania się w niestabilne związki
Usilne próby uniknięcia doświadczenia porzucenia
Powtarzające się groźby i działania samouszkadzające
Stałe poczucie pustki wewnętrznej
Nastrój niestabilny i kapryśny
Wybuchanie gniewem
OBRAZ SIEBIE:
„Zawsze będę sama”
„Nikt mnie nie pokocha, gdy dowie się jaka naprawdę jestem”
„Jestem zła i zasługuję na karę”
OBRAZ INNYCH:
„Nie mam nikogo”
„Ludzie mnie skrzywdzą”
PRZEKONANIA:
„Jeżeli nie będę kontrolować emocji, stanie się coś złego”
STRATEGIE:
Wchodzenie w związki,
Podporządkowanie innym,
Autoagresja, Próby S
EMOCJE:
ZŁOŚĆ
SMUTEK
OSOBOWOŚĆ HISTRIONICZNA
Teatralność, dramatyzowanie siebie, przesadny wyraz emocjonalny
Sugestywność
Powierzchowna i chwiejna uczuciowość
Stałe poszukiwani podniet oraz działań (bycie w centrum uwagi)
Niestosownie uwodzicielski wygląd/ zachowanie
Nadmierna koncentracja na atrakcyjności fizycznej
OBRAZ SIEBIE:
„Jestem interesującą, fascynującą osobą”
„Jestem słaba”
OBRAZ INNYCH:
„Są na świecie po to, żeby mnie podziwiać”
PRZEKONANIA:
„Jeśli:-nie zaabsorbuję ludzi- zauważą moją słabość, nie będą mnie lubić-nie zdołam wywrzeć wrażenia- jestem nikim”
„To straszne, jeśli mnie ignorują”
„Uwodzenie jest sposobem dojścia do celu”
„Nie znoszę nudy”
„Uczucia i intuicja są ważniejsze od racjonalnego myślenia”
STRATEGIE:
Uwodzenie
Przesadna ekspresja emocji
Prowokacje
EMOCJE:
ZŁOŚĆ
SMUTEK
LĘK
OSOBOWOŚĆ NARCYSTYCZNA
OBRAZ SIEBIE:
„Jestem bardzo szczególną osobą”
„Jestem świetny, wyjątkowy”
OBRAZ INNYCH:
„Inni są zawistni, w zasadzie gorsi, są po to,żeby mi służyć,podziwiać”
„Tylko wybitni potrafią mnie zrozumieć”
PRZEKONANIA:
„Jeśli ktoś mnie nie docenia, tym gorzej dla niego, należy mu się nauczka”
„Jeśli ktoś mnie krytykuje znaczy to, że mi zazdrości”
„Jeśli czegoś chcę- należy mi się to, bo jestem wyjątkowy”
„Mam prawo oczekiwać szacunku i uznania”
„Zasady i przepisy nie dotyczą takich, jak ja”
STRATEGIE:
Wyniosłość i arogancja
Fantazjowanie
Instrumentalny stosunek dla innych
EMOCJE:
ZŁOŚĆ
NUDA
OSOBOWOŚĆ ANANKASTYCZNA
Nadmierne przeżywanie wątpliwości i nadmierna ostrożność
Koncentracja na szczegółach, regulaminach, porządkowaniu, schematach postępowania
Perfekcjonizm przeszkadzający w działaniu
Nadmierna sumienność i skrupulatność
Nadmierna pedanteria i uległość wobec konwencji społecznych
Sztywność i upór
Nieracjonalne przypuszczenia, iż inni podporządkowują swą aktywność sposobom działania pacjenta
Nieracjonalna niechęć do przyzwalania innym na działanie
OBRAZ SIEBIE:
„Jestem w pełni odpowiedzialny za siebie i za innych”
„Jestem obliczalny, poważny,kompetentny, wymagający”
OBRAZ INNYCH:
„U innych zbyt dużo jest przypadku, są często nieodpowiedzialni, niedbali i niekompetentni”
PRZEKONANIA:
„Jeśli zabraknie mi struktury wszystko się rozpadnie”
„Każdy błąd może być katastrofą”
„Jeśli nie zrobię perfekcyjnie-przegram”
„Szczegóły są bardzo istotne”
STRATEGIE:
KONTROLA
PERFEKCJONIZM
PEDANTERIA
EMOCJE:
ZŁOŚĆ
SMUTEK
LĘK
OSOBOWOŚĆ LĘKLIWA (UNIKAJĄCA)
Uporczywe i wszechogarniające uczucie napięcia i niepokoju
Przekonanie o społecznym nie przystawaniu, indywidualnej nieatrakcyjności lub niższości w stosunku do innych osób
Nadwrażliwość na odrzucenie i krytykę w sytuacjach społecznych
Niechęć do wchodzenia w bliższe związki z ludźmi, o ile nie zapewniają akceptacji
Ograniczony styl życia z powodu potrzeby zapewniania sobie fizycznego bezpieczeństwa
Unikanie kontaktów społecznych, zawodowych związanych z bliskim kontaktem z ludźmi, z powodu obawy przed krytyką, dezaprobatą lub odrzuceniem
OBRAZ SIEBIE:
„Jestem niedostosowany i niepożądany”
„Nie mogę znieść niemiłych uczuć”
„Jestem wrażliwy na odrzucenie, poniżenie”
OBRAZ INNYCH:
„Inni ludzie mogą okazać się krytyczni, obojętni,odrzucający,wymagający”
PRZEKONANIA:
„Jeśli inni mnie krytykują- muszą mieć rację”
„Jeśli zignoruję problem-sam się rozwiąże”
„Za wszelką cenę powinienem unikać nieprzyjemnych sytuacji”
STRATEGIE:
UNIKANIE NOWYCH
SYTUACJI
EMOCJE:
SMUTEK
LĘK
OSOBOWOŚĆ ZALEŻNA
Zachęcanie innych do przejęcia odpowiedzialności za większość własnych decyzji życiowych lub pozwalanie im na to
Podporządkowanie własnych potrzeb potrzebom osób, od których jest się zależnym, oraz uleganie ich życzeniom bez zastrzeżeń
Niechęć do stawiania nawet racjonalnych wymagań osobom, od których jest się zależnym
Poczucie niewygody i bezradności w sytuacjach osamotnienia z powodu nadmiernej obawy przed niezdolnością do zatroszczenia się o siebie
Koncentracja na obawie pozostania bez opieki
Ograniczona zdolność podejmowania codziennych decyzji bez nadmiernego szukania rad i zapewnień u innych osób
OBRAZ SIEBIE:
„Jestem słaby”
„Nie umiem sobie radzić tak, jak inni”
„Nie jestem w stanie sam podejmować decyzji”
OBRAZ INNYCH:
„Inni są wspierający, kompetentni”
„Osoba, będąca moim pomocnikiem ma być wspierająca, zaufana, inspirująca, jeśli chce nim być”
PRZEKONANIA:
„Powinienem dbać o związek tak bliski, jak to tylko możliwe”
„Jeśli nie zwiążę się z kimś silniejszym czuję się samotny”
STRATEGIE:
PRZYLEGANIE DO INNYCH;
BRAK STAWIANIA WYMAGAŃ
EMOCJE:
SMUTEK
LĘK
WYKŁAD 10
Seksualność kobiet z zaburzeniami odżywiania
Klasyfikacja
ICD-10
Zaburzenia odżywiania F50
DSM-IV-TR
Zaburzenia odżywiania 307.50 notowane na Osi I
Zaburzenia odżywiania
Jadłowstręt psychiczny(anorexia nervosa)
Żarłoczność psychiczna(bulimia nervosa)
Anoreksja
Francuski psychiatra Louis-Victor Marcé dokonał pierwszego opisu anoreksji w 1859 roku. Dr Ernst-Charles Lasègue i Sir William Gull w 1873 roku opublikowali pracę, w której po raz pierwszy anoreksja została uznana za chorobę psychiczną.
Dzisiaj anoreksję uznaje się za chorobę cywilizacyjną. Polega ona na celowej utracie wagi przez chorującą osobę. Niektórzy specjaliści widzą w tej chorobie i definiują ją poprzez spektrum objawów dysmorfofobii. Osoba chora odczuwa lęk, gdyż według własnych sądów nie spełnia wymogów otoczenia co do własnego wyglądu, a ponadto postrzega w sposób zaburzony swoje ciało. Wyznacza sobie ona bardzo niski limit wagi, którą musi utrzymać, albo osiągnąć.
Anoreksja dotyczy przeważnie dziewcząt i kobiet w przedziałach wiekowych 10-13 oraz 16-21 lat.
W anoreksji występują:
niska samoocena, poczucie beznadziejności i brak wiary w siebie,
niezadowolenie ze swojej figury,
zaburzone postrzeganie obrazu własnego ciała,
lęk przed dorosłością i dojrzewaniem
Bulimia
Gerald Russell, psychiatra w 1979 roku wyodrębnił spośród swoich pacjentek z rozpoznaniem anoreksji, te które miewały napady niekontrolowanego objadania się
Bulimię trzeba odróżnić od innych zaburzeń związanych z objadaniem się. Chorzy przejadają się bardzo często, a następnie stosują sposoby kontrolowania wagi ciała, które mogą być niebezpieczne dla zdrowia.
Jest to zaburzenie psychogenne, a osoby nim dotknięte zwykle czują się głodne nawet tuż po zjedzeniu.
Niekiedy wymioty przynoszą tak wielką ulgę, że chorzy przejadają się ponownie po to by je znowu wywołać.
Emocja lęku, znudzenie, stres czy uczucie przykrości potrafią wyzwalać u pacjentów okresy obżarstwa.
Bulimia - przyczyny
brak bliskiej osoby, z czym chory nie potrafi sobie poradzić
problemy z samoakceptacją
konflikty rodzinne
zaburzenia mechanizmów samoregulacji i samokontroli
uszkodzenie ośrodka sytości w mózgu
emocjonalne zaniedbanie dziecka w dzieciństwie
brak akceptacji przez grupę rówieśniczą (wiążący się często ze zmianą środowiska)
bycie ofiarą przemocy seksualnej (zwłaszcza w dzieciństwie)
Anoreksja seksualna
„Anoreksja seksualna to brak ochoty na seks i strach przed intymnością. Jej pierwsze symptomy to różnego rodzaju lęki związane z seksem, objawiające się przedwczesnym wytryskiem i spadkiem libido. Dotyczy ona osób uzależnionych od seksu - seksoholików, którzy chętnie odwiedzają kluby ze striptizem, korzystają z usług prostytutek czy surfują namiętnie po stronach porno. Są seksualnymi anorektykami, bo przeraża ich jakikolwiek rodzaj relacji z wyjątkiem płatnego seksu, anonimowego doświadczenia czy jednorazowej przygody. Mają awersję nie do seksu, lecz do intymności.”
Menstruacja
Brak miesiączki u
30% kobiet z anoreksją
86% z bulimią
Regularne miesiączkowanie u
20% kobiet z anoreksją
46% z bulimią
Zatrzymania miesiączki w przeszłości u
88% kobiet z anoreksją
78% z bulimią
(Sarol-Kulka, Kulka, 2005)
Anoreksja
dochodzi do zmian biologicznych, które wpływają na seksualność,
jeżeli anoreksja rozpoczęła się przed okresem dojrzewania, to wskutek zahamowania rozwoju na poziomie ciała, np. zaburzeń wydzielania hormonów, może nie pojawić się potrzeba seksualna,
w późniejszym wieku, tzn. gdy choroba pojawiła się po menarche, zaburzenia poziomu hormonów mogą „wyzerować” libido
osoby chore „nie potrzebują” seksu
często odmawiają sobie „przyjemności seksualnej” na podobnej zasadzie jak „przyjemności z jedzenia”
pozwolenie sobie na odczuwanie pożądania jest „oznaką słabości”
uważa się, że choroba ta może wiązać się z lękiem przed dorośnięciem, przed zmianami zachodzącymi w ciele oraz wejściem w rolę seksualną jako dorosły
anoreksja a unikanie przyjemności seksualnej
przyjemność może być tożsama z zagrożeniem, satysfakcja czerpana z unikania przyjemności
unikanie jedzenia, unikanie seksu - oznacza „nie branie nic do (środka) ciała”
najważniejsze dla chorego jest utrzymanie swojego ciała jak najdalej od wszelakiego wpływu innych, którzy na ciało mogą mieć wpływ
ograniczanie jedzenia, ograniczanie seksu - jako ćwiczenie kontroli absolutnej
nic nie dostanie się „do środka” zanim nie przejdzie przez „bramkę kontrolną” anoreksji
seks wymaga intymności
seks z definicji wymaga intymności, nawet gdy nie angażujemy głębszych emocji (niezależnie, czy jest to dobre, czy złe przeżycie)
pomimo pragnień przeżywania intymności, chory obawia się jej
budowanie intymności wydaje się chorym zbyt trudne, żeby się go podjęli
„dopuszczanie innych”
droga do „zdrowego” seksu ma u anorektyków zazwyczaj mało wspólnego z samym seksem
seks wymaga zaufania obiektom spoza „Ja”
pierwszą osobą obdarzaną zaufaniem przez osobę chorą jest zazwyczaj terapeuta, chora uczy się zaufania i rozszerza je na akceptację jedzenia oraz związków z innymi
Bulimia
zmiany biologicze
zaburzenie poziomu hormonów, zaburzenia równowagi elektrolitowej może powodować obniżenie potrzeby seksualnej
może dojść do zatrzymania miesiączki, lub znacznej deregulacji cyklu
podczas gdy anorektyczki są zazwyczaj skoncentrowane głownie na sobie, tak bulimiczki często martwią się o swój odbiór przez innych
poczucie bezwartościowości sprawia, że chore nie dopuszczają do siebie myśli o byciu dla kogoś atrakcyjną
brak zaufania do innych i do samej siebie
chora nie ufa sobie, ponieważ „zawodzi” w momentach gdy ulega presji zjedzenia
potencjalny partner prawiący komplementy uważany jest często za „wroga” (on na pewno kłamie, jak on może mówić, że jestem atrakcyjna, przecież to nieprawda)
redukcja napięcia emocjonalnego
wymioty pełnią rolę regulującą emocje, zwłaszcza w zaawansowanym stanie choroby wymioty mają obniżyć napięcie, a nie regulować wagę
redukcja napięcia emocjonalnego poprzez wymioty działa demotywująco na podejmowanie zachowań seksualnych
WYKŁAD 11
Seksualność osób z psychozami
Zespoły zaburzeń psychicznych
Podział na zespoły psychotyczne i niepsychotyczne
W przeszłości (XIX w.) podział na psychozy endogenne i egzogenne.
Psychoza - co to jest?
Zaburzenie (zespół ) psychiczne o zróżnicowanym obrazie i różnorodnym przebiegu klinicznym oraz o różnej etiologii, przebiegających z upośledzeniem zdolności racjonalnego myślenia, normalnego przeżywania uczuć, prawidłowej percepcji rzeczywistości co prowadzi do zaburzeń w porozumiewaniu się i relacji z otoczeniem.
Psychoza - zaburzenie psychotyczne przebiegają -
ze zniesieniem poczucia rzeczywistości,
ze zniesieniem wglądu (brak krytycznej samooceny),
pobudzeniem i wrogością,
objawami depresyjnymi i lękowymi,
niedostosowanym zachowaniem,
jakościowymi zaburzeniami świadomości,
objawami psychotycznymi,
Objawy psychotyczne pozytywne
wytwórcze -
urojenia
omamy
zdezorganizowane, zniekształcone wypowiedzi
zdezorganizowane, katatoniczne zachowania
pobudzenie
Objawy negatywne
Bladość afektywna
Wycofanie emocjonalne
Niechęć do nawiązywania kontaktów z otoczeniem
Pasywność
Apatia i wycofanie społeczne
Trudności w myśleniu abstrakcyjnym
Brak spontaniczności
Myślenie stereotypowe
Alogia
Awolicja
Anhedonia
Upośledzenie uwagi
Psychoza jako cecha charakterystyczna
Schizofrenia
Psychozy wywołane przyjmowaniem substancji psychoaktywnych
Zaburzenia schizotypowe
Zaburzenia schizoafektywne
Zaburzenia urojeniowe
Krótkotrwałe zaburzenia psychotyczne
Psychozy indukowane
Psychozy w przebiegu chorób somatycznych
Psychoza jako cecha dodatkowa
Mania
Depresja
Zespoły otępienne
Schizofrenia - objawy podstawowe
Autyzm
Zaburzenia życia uczuciowego
Rozszczepienie osobowości
Urojenia, omamy
Objawy katatoniczne -
osłupienie, mutyzm, nienaturalne pozy, negatywizm, automatyzm nakazowy
Schizofrenia - kryteria wg ICD -10
Rozgłośnienie myśli, nasyłanie i zabieranie myśli, odsłonięcie myśli
Urojenia owładnięcia, oddziaływania, poczucie wpływu na ruchy ciała, myśli i działania
Głosy komentujące, lub dialog głosów
Utrwalone, kulturowe nieadekwatne i całkowicie nierealistyczne urojenia
Omamy
Przerwy lub wstawki w toku myślenia
Objawy katatoniczne
Objawy negatywne - apatia, zubożenie wypowiedzi, spłycone, nieadekwatne emocje
Schizofrenia - postacie kliniczne
Paranoidalna
Hebefreniczna
Katatoniczna
Rezydualna
Niezróżnicowana
Prosta
Depresja popsychotyczna
Schizofrenia - przebieg
Okres prodromalny i ostry epizod psychotyczny z objawami wytwórczymi
20% pacjentów - kilka epizodów psychotycznych bez dalszego pogorszenia
40% chorych - liczne epizody psychotyczne z utrzymującymi się objawami resztkowymi w niewielkim stopniu wpływającymi na funkcjonowanie
30% chorych z przebiegiem falującym oraz znacznym ograniczeniem funkcjonowania
10% chorych choroba przewlekła i postępująca dająca pełne inwalidztwo
Schizofrenia - faza prodromalna
Pogorszenie się umiejętności szkolnych
Wycofanie społeczne, upośledzenie pełnienia ról
Zaniedbywanie się w zakresie higieny osobistej, dbałości o ubiór
Zaburzenia afektywne - nastrój depresyjny, drażliwość, zaburzenia snu, lęk
Subiektywne deficyty w zakresie funkcji poznawczych -pamięci, uwagi, selekcji bodźców
Podejrzliwość, nastawienia ksobne
Osłabienie napędu i motywacji
Zaburzenia zachowania - aspołeczne, czasem całkowita izolacja
Schizofrenia - cechy osobowości przedchorobowej
Schizoidalne - słabość kontaktu, chłód emocjonalny
Schizotypowe - ekscentryczność spostrzegania, myślenia i zachowania, trudny kontakt
Paranoiczne - sensytywność, nieufność, upór
Problemy seksualne u osób ze schizofrenią - uwarunkowania
Objawy schizofrenii - objawy pozytywne i negatywne
Zaburzone relacje interpersonalne
Negatywny stereotyp chorego w społeczeństwie
Zjawisko stygmatyzacji i dyskryminacji chorego
Stosowane leczenie
Hospitalizacje oraz pobyty w ośrodkach opiekuńczych.
Negatywny stereotyp chorego w społeczeństwie
negatywna samoocena
obniżone poczucie własnej wartości
ograniczenie liczby kontaktów międzyludzkich w tym seksualnych
mniejsze możliwości matrymonialne
Schizofrenia a zaburzenia seksualne
Ocena funkcjonowania seksualnego w okresie :
- przed chorobowym
- od zachorowania do rozpoczęcia farmakoterapii
- po rozpoczęciu leczenia
- podczas epizodów zaostrzeń psychotycznych oraz w okresie remisji objawów
Problemy seksualne u pacjentów ze schizofrenią
Obniżenie lub zanik potrzeb seksualnych
Nadmierny popęd seksualny
Zmniejszona lubrykacja
Zmniejszona/zniesiona zdolność osiągnięcia i/lub utrzymania wzwodu
Priapizm
Skrócenie/wydłużenie czasu, bądź całkowita niezdolność do osiągnięcia orgazmu.
Zachowania perwersyjne
Zaburzenia identyfikacji płciowej
Patologiczna masturbacja -
Jako przejaw nadmiernego popędu seksualnego
Prostytucja -
jako efekt biernego poddania się w skutek zaburzeń uczuciowości wyższej
Przestępcze zachowania seksualne
Problemy seksualne kobiet chorych na schizofrenię
Różnice w przebiegu choroby między płciami -
Rzadsze i krótsze hospitalizacje
Lepsze funkcjonowanie społeczne
Częstsze spotkania towarzyskie z mężczyznami
Częstsze kontakty seksualne
Mieszkanie z partnerami
Formalizowanie związków
Sprawowanie opieki nad dziećmi
Większa liczba partnerów seksualnych
Większe ryzyko molestowania seksualnego, przygodnych kontaktów seksualnych
Ryzyko zakażenia HIV
Ryzyko nieplanowanej ciąży
Mniejsze pragnienie kontaktów seksualnych (przy podobnej częstości kontaktów seksualnych)
Mniejsza satysfakcja ze współżycia
Problemy seksualne kobiet chorych na schizofrenię - przyczyny
Istota choroby w tym
zaburzenia uczuciowości
Trudności w tworzeniu relacji interpersonalnych
Stosowane leczenie
Brak edukacji seksualnej
Ograniczona kontrola impulsów
Współtowarzyszące uzależnienie od alkoholu i narkotyków
Wpływ leków na seksualność kobiet chorych na schizofrenię
Zmniejszenie libido
Suchość pochwy
Trudności z osiągnięciem orgazmu,
Mlekotok
Zaburzenia cyklu miesiączkowego
Problemy seksualne mężczyzn chorych na schizofrenię
Słabsze umiejętności społeczne
Rzadsza inicjacja kontaktów z kobietami
Mniej stałych związków
Wpływ leczenia
Pozytywny -
Częstsze występowanie myśli o tematyce seksualnej
Większe zainteresowanie podejmowaniem kontaktów seksualnych
Negatywny -
Pogorszenie erekcji
Trudności w przeżywaniu orgazmu
Mniejsza satysfakcja seksualna
Treści seksualne jako objaw psychotyczny -
Autokastracja
Objawy o typie transseksualizmu
Podejmowanie ryzykownych kontaktów seksualnych -
65% pacjentów podejmuje takie kontakty pomimo świadomości ryzyka z nim związanego (zakażenia HIV)
Transseksualizm a psychoza
Transseksualizm jako zagadnienie interdyscyplinarne
Bower - transseksualizm jako aspekt schizofrenii
Binder, Baastrup - transseksualizm jako pomniejszona jakościowo forma schizofrenii
U 25% osób poddanych operacji zmiany płci stwierdzano objawy schizofrenii
Zaburzenia identyfikacji płciowej a urojenia
„Dłużej nie będę mężczyzną/kobietą.”
„Jestem kimś neutralnym ani mężczyzną ani kobietą.:
„Jestem jednocześnie kobietą i mężczyzną.”
„JESTEM KIMŚ O ODMIENNEJ PŁCI.”
Chemia miłości - neuroprzekaźniki
SEROTONINA - satysfakcja seksualna, orgazm
DOPAMNA - pożądanie
OKSTOCYNA - poczucie bliskości między partnerami
ENDORFINY -przyjemność, rozkosz, zadowolenie
ESTROGENY - lubrykacja, czucie, ukrwienie łechtaczki
TESTOSTERON - podniecenie, pożądanie
Wpływ neuroleptyków na funkcje seksualne
Blokada rec. cholinergicznych
Blokada rec. dopaminergicznych
Blokada rec. histaminowych - sedacja
Blokada rec. noradrenergicznych - alfa1
Wzrost stężenia prolaktyny
Obniżenie poziomu testosteronu, estrogenów, progesteronu
Hyperprolaktynemia
Spadek libido
(jako efekt bezpośredni oraz związany z obniżeniem testosteronu)
Zaburzenia wzwodu
Zaburzenia wytrysku
Hipogonadyzm
Obniżenie płodności
Mlekotok, ginekomastia
Zaburzenia afektywne
JEDNOBIEGUNOWE
epizody depresyjne nawracające
DWUBIEGUNOWE
Typu I - przynajmniej 1 epizod maniakalny
Typu II- nawracające depresje z hipomanią
Spektrum -
Depresje z temperamentem hipetrymicznym
Temperament hipertymiczny
cyklotymia
Mania
Aktywność - nieadekwatnie podwyższony nastrój, popędliwość połączona z agresją, brak obiektywizmu i krytycyzmu, nadmierne zaangażowanie w czynności przynoszące przyjemność (kupowanie drogich rzeczy, afery seksualne, nierozsądne interesy)
Napęd - pobudzenie psychoruchowe, odhamowanie, wzrost aktywności ukierunkowanej na cel, z ograniczona możliwości kontroli
Zaburzenia popędu - zmniejszona potrzeba snu, spadek łaknienia, WZROST LIBIDO
Zaburzenia myślenia - gonitwa myśli, przyśpieszony tok myślenia, rozkojarzenie, urojenia (wielkościowe, niezwykłych możliwości, pochodzenia, odnoszące, prześladowcze
Mania a zachowania seksualne
Zwiększony popęd i brak krytycznej oceny rzeczywistości
Podejmowanie lekkomyślnych lub ryzykownych zachowań seksualnych
Kontakty z przypadkowymi partnerami
Seks bez zabezpieczenia - ryzyko ciąży, zakażenia choroba weneryczną
Zdrady małżeńskie
Nieplanowane rozwody
Wchodzenie w nowe związki partnerskie
Hipomania
Objawy - podwyższona samoocena, przekonanie o własnej wielkości, zmniejszona potrzeba snu, gadatliwość, gonitwa myśli, rozkojarzenie, wzrost aktywności, nadmierne zaangażowanie w czynności przynoszące przyjemność, które mogą spowodować przykre następstwa,
Wyraźna zmiana w funkcjonowaniu, zauważalna dla innych
Zaburzenie nastroju nie powoduje zakłócenia w aktywności społecznej, zawodowej, nie występują cechy psychotyczne.
WYKŁAD 12
Seksualność osób z uzależnieniami
Po co sięgamy po narkotyki, czy alkohol.
Poszukiwanie przyjemności
Zaspokojenie ciekawości
Uśmierzają ból i cierpienie
Redukują poczucie smutku
Obniżają poziom napięcia i lęku
Ułatwiają identyfikację z grupą rówieśniczą
Podnoszenie wydolności psychofizycznej
Modele przyjmowania substancji psychoaktywnych
Używanie eksperymentalne
Używanie rekreacyjne (głównie marihuana)
Używanie okolicznościowo-sytuacyjne obarczone ryzykiem rozwoju uzależnienia
Używanie intensywne
Używanie kompulsywne
Klasyfikacja ICD - 10
Zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania spowodowane przyjmowaniem substancji psychoaktywnych
Ostre zatrucie
Używanie szkodliwe
Zespół uzależnienia
Zespół abstynencyjny
Zaburzenia psychotyczne
Zespół amnestyczny
Zespół uzależnienia
Zespół zjawisk fizjologicznych, behawioralnych i poznawczych charakteryzujących się:
Silnym pragnieniem przyjmowania substancji lub poczuciem przymusu jej przyjmowania,
Trudnościami kontrolowania zachowania związanego z przyjmowaniem substancji, jego rozpoczęcia, zakończenia lub ilości,
Występowaniem objawów zespołu abstynencyjnego charakterystycznego dla danej substancji, występujące po nagłym przerwaniu przyjmowania substancji
Stwierdzenie tolerancji na daną substancję - poprzednio przyjmowane dawki są niewystarczające,
Narastające zaniedbywanie innych źródeł przyjemności lub zainteresowań, zwiększona ilość czasu poświęconego na zdobywanie lub przyjmowanie substancji, albo na odwracanie następstw jej działania,
Przyjmowanie substancji pomimo wiedzy o ich szkodliwości,
Ograniczenie różnorodności wzorów zachowań związanych z przyjmowaniem substancji.
Uzależnienie charakteryzuje się -
Utratą kontroli
Obsesyjnością
Kompulsywnością
Rozwiniętym systemem zaprzeczeń
Zmianą osobowości
Zmianą funkcjonowania w sferze
Fizycznej
Psychicznej
Społecznej
Duchowej
ZMIANY MAJĄ CHARAKTER PRZEWLEKŁY
Alkohol - trochę liczb w Polsce -
50 tyś. osób jest hospitalizowanych w ciągu roku z powodu uzależnienia,
600 - 800 tyś. osób uzależnionych od alkoholu,
Podobne wartości dotyczą osób pijących szkodliwie,
Dziennie kilka milionów osób spożywa alkohol wprowadzając się w stan ostrej intoksykacji
Alkohol
DZIAŁA DEPRESYJNIE NA FUNKCJE OUN -
W małych dawkach
Obniża lęk
Obniża zahamowanie
Ułatwia kontakty społeczne
W dużych dawkach - obniża wydolność funkcji
Poznawczych (kognitywnych)
Motywacyjnych (wolicjonalnych)
Zaburza świadomość
Następstwa psychopatologiczne picia szkodliwego alkoholu
Stany obniżonego nastroju
Drażliwość
Zmiany osobowości
Upośledzenie funkcjonowania w rolach społecznych
Motywy picia alkoholu związane z seksualnością
Substytut pieszczot,
Wyciszenie lęku przed seksualnością, drugą płcią,
Tłumienie i wypieranie potrzeb seksualnych,
Przełamanie nieśmiałości, dodanie odwagi w relacji,
Afrodyzjak,
„leczniczo” w celu korekty wytrysku przedwczesnego
Problemy dotyczące seksualności związane z nadużywaniem alkoholu
Odblokowanie lub indukowanie agresji
Nadużycia seksualne wobec dzieci - ok.45% po spożyciu alkoholu,
Kazirodztwo - ok.50-80% uzależnionych,
Zgwałcenia - ok.50-85% po spożyciu alkoholu,
Zabójstwa na tle seksualnym - ok.100% po spożyciu alkoholu
Sytuacyjne niepowodzenia w życiu seksualnym,
Lęki dotyczące sfery seksualnej,
Obniżenie samooceny w roli partnera seksualnego,
Zaburzenia identyfikacji z rolą płciową,
Konflikty partnerskie, rozwody,
Promiskuityzm,
Podejmowanie ryzykownych kontaktów seksualnych-ryzyko nieplanowanej ciąży, zakażeń wenerycznych,
Prowokowanie zachowań perwersyjnych
Przyczyny dysfunkcji i zaburzeń seksualnych u osób uzależnionych od alkoholu
Czynniki psychospołeczne
Stopniowe wycofywanie się z pełnienia ról społecznych i rodzinnych,
Negatywna samoocena,
Obniżony nastrój u partnera.
Czynniki organiczne
Uszkodzenie funkcji osi podwzgórze-przysadka-gonada
Bezpośredni, toksyczny wpływ alkoholu na jądra, spadek poziomu testosteronu, zahamowanie spermatogenezy
Wzrost konwersji testosteronu do estrogenów - ginekomastia,
Marskość wątroby,
Zmiany naczyniopochodne,
Polineuropatia obwodowa,
Otępienie alkoholowe
Dysfunkcje i zaburzenia seksualne u osób uzależnionych od alkoholu
U mężczyzn -
Obniżenie libido
Zaburzenia erekcji
Zaburzenia orgazmu - opóźnienie lub brak ejakulacji
Wytrysk zbyt wczesny
U kobiet -
Obniżenie libido
Oziębłość
Zaburzenia orgazmu
Dyspareunia, pochwica
Badania na populacji osób uzależnionych przeprowadzone przez prof. Lwa - Starowicza - zaburzenia seksualne rozpoznano u 61% mężczyzn i 50% kobiet
Seksualność kobiet a alkohol
Zaburzenia cyklu menstruacyjnego
Niepłodność
Ryzyko poronienia
Alkoholowy zespół płodowy
Wpływ narkotyków na seksualność
Motywy o charakterze seksualnym sięgania po narkotyki
Osiągniecie lub wzmocnienie przyjemności
Redukcja zahamowań seksualnych
Neutralizacja lęku wobec drugiej płci
Zaburzenia identyfikacji z rolą płciową
Agresja wobec rodziców
Przyczyny zaburzeń seksualnych u osób zażywających narkotyki
Obniżenie stężenia testosteronu
Zaburzenia poziomu LH, FSH, PRL, estrogenów, oraz serotoniny i dopaminy
Uszkodzenie gonad
Hamujące działanie na ośrodkowy i obwodowy układ nerwowy
Zaburzenia czucia obwodowego
Pogorszenie ogólnej wydolności organizmu i stanu somatycznego
Zaburzenia seksualne u osób uzależnionych od narkotyków
Zaburzenia libido
Zaburzenia orgazmu
Dolegliwości związane z bólem - pochwica, dyspareunia
Zaburzenia wzwodu
Zaburzenia orgazmu - opóźnienie lub brak wytrysku
Marihuana
Określana jako „narkotyk rekreacyjny”
Używany w celu intensyfikacji przyjemności
Często przyjmowane wraz z alkoholem w celu wzmocnienia działania euforyzującego
Powoduje zmianę percepcji czasu, odległości, obrazu ciała (uczucie lekkości)
Wyostrzenie doznań zmysłowych - kolory, dźwięki są odbierane intensywniej, kontrastowo
Czasem obserwuje się nadmierne uspokojenie i senność
WZMACNIA DOZNANIA SEKSUALNE
Towarzyszy temu dobre samopoczucie, wzmożona samoocena, czasem euforia, poczucie dobrego rozumienia rzeczywistości
W przebiegu uzależnienia rozwija się zespół apatyczno - abuliczny
Marihuana - wpływ na seksualność
Zmniejszenie częstości podejmowania kontaktów seksualnych
Hamowanie spermatogenezy
Obniżenie poziomu testosteronu
Obniżenie poziomu PRL u kobiet
Spadek gonadotropin u kobiet
Hamowanie owulacji
Impotencja
Ginekomastia
Opiaty - heroina
Uszkodzenie narządów miąższowych - głównie wątroby
Obniżenie aktywności seksualnej
Obniżenie poziomu FSH i LH
Obniżenie popędu seksualnego
Impotencja (50%)
Opóźnienie, brak ejakulacji
Bezpłodność
Brak miesiączki, mlekotok
prostytucja
Kokaina
Pobudzenie OUN -
Euforia z poczuciem ustąpienia zmęczenia psychicznego i fizycznego
Jasność myślenia i wyostrzenie spostrzegania
Wzmożona samoocena i pewność siebie
Potrzeba kontaktu emocjonalnego z ludźmi
Zmniejszenie lęku społecznego
Ogólny wzrost aktywności
Podniecenie seksualne
Kokaina a seks
Wzrost libido
Ryzykowne zachowania seksualne
Nieplanowane ciąże
Zakażenia weneryczne
Możliwa poprawa erekcji
Przedłużenie czasu erekcji (priapizm)
Nasilenie doznań w trakcie przeżywania orgazmu u obu płci
Substancje psychostymulująca - amfetamina
Działanie stymulujące na OUN
Zniesienie uczucia zmęczenia
Euforia
Wzmożenie koncentracji uwagi i kojarzenia
Poczucie większej wydolności psychofizycznej
Wzmożenie agresywności
Zmniejszenie łaknienia i potrzeby snu
Amfetamina a seks
Wzrost libido
Wzrost częstotliwości zachowań seksualnych
Możliwe wystąpienie zaburzeń wzwodu
Nikotyna
Natychmiastowe pozytywne doznania - Zwiększenie koncentracji uwagi
Poprawa wydolności psychicznej i fizycznej
Nikotyna a funkcje seksualne
Nikotyna powoduje zmiany
Naczyniowe
Zaburzenia hormonalne
Choroby układu krążenia
Przyspiesza proces starzenia się organizmu
Wpływ palenia tytoniu na seksualność
Palenie tytoniu jako czynnik ryzyka zaburzeń erekcji
U 35 - 50% palaczy pojawiają się zaburzenia wzwodu
Toksyczne składniki dymu tytoniowego powodują uszkodzenie męskich komórek rozrodczych. U palaczy dochodzi do -
Obniżenia objętości nasienia
Spadku liczby plemników
Upośledzenia ruchliwości plemników
Powstawania zmian morfologicznych plemników
Mutacje w DNA
Leczenie zaburzeń seksualnych u osób uzależnionych
Podjęcie leczenia odwykowego
Poprawa ogólnej wydolności organizmu
Leczenie współistniejących zaburzeń somatycznych, psychicznych
Leczenie objawowe występujących dysfunkcji seksualnych
Terapia indywidualna, partnerska, rodzinna
Uzależnienie od seksu
Seks jako substytut środków chemicznych psychostymulujących
Używanie seksu w celu radzenia sobie
Ze złością
Z lękiem
Z samotnością
Ze stresem
W celu relaksu
W celu potwierdzenia siebie
Nadmierny popęd seksualny
W ICD - 10 nadmierny popęd seksualny został zaklasyfikowany do grupy dysfunkcji seksualnych, które utrudniają współżycie seksualne, w wyniku subiektywnego braku satysfakcji seksualnej i utrudnienia kontaktów interpersonalnych, szczególnie erotycznych.
Erotomania - zespół uzależnienia od seksu (?)
Inne określenia - hiperlibidemia, hiperseksualność, nimfomania, promiskuityzm, satyriasis
Charakteryzuje się - patologicznym nasileniem potrzeb i zachowań seksualnych, prowadzących do konfliktów z otoczeniem, naruszania norm prawnych
Intensywne życie erotyczne i zwiększona potrzeba kontaktów seksualnych
Zakłócenie kontroli impulsów
Poszukiwanie i uwodzenie stale nowych partnerów
Podejmowanie współżycia nawet w niesprzyjających okolicznościach
Uporczywe dążenie do uzyskiwania potwierdzenia swojej sprawności seksualnej
Dominacja potrzeb seksualnych nad innymi sferami życia
Brak trwałych związków
Częste zmiany partnerów
„Erotyzacja psychiki”
Kryteria seksoholizmu - Carnes
Utrata kontroli nad zachowaniami seksualnymi
Dotkliwe konsekwencje czynności erotycznych
Niemożność zaprzestania czynności erotycznych pomimo negatywnych konsekwencji
Uporczywe wysiłki w zakresie ograniczenia preferowanych czynności erotycznych
Rytualizacja i kompulsywność zachowań seksualnych, które mają charakter przymusu wewnętrznego a próby ich opanowania podnoszą napięcie
Rosnące zapotrzebowanie na doznania seksualne
Głębokie zmiany usposobienia w wyniku podejmowanych zachowań erotycznych
Zaniedbywanie spraw zawodowych, rodzinnych
Tracenie czasu na obsesyjne myśli, fantazje, zdobywanie partnerów, uprawianie seksu.
Fazy uzależnienia od seksu wg Carnes
Powstanie dominującej seksualnej aktywności życiowej, wypieranie innych zainteresowań
Rytualizacja zachowań, co ułatwia osiągnięcie podniecenia
Zachowania seksualne przybierają charakter czynności natrętnych, jest mniejsza nad nimi kontrola
Pojawianie się przykrych odczuć
Formy seksoholizmu - raport Schneidera z 1991r.
Połączenie zrytualizowanych zachowań masturbacyjnych z fantazjami erotycznymi - 100% badanych
Kontakty seksualne ze zmieniajacymi się partnerami -
Pozamałżeńskie 68%
Z prostytutkami 15%
Homoseksualne 28%
Podglądactwo - 18% badanych
Zachowania ekshibicjonistyczne - 12%
Kolekcjonowanie pornografii - większość badanych
Inne formy - pedofilia, fetyszyzm, sadyzm seksualny
Skutki seksoholizmu
Poczucie winy i wstydu, wstręt do siebie
Obniżona samoocena
Depresja z myślami samobójczymi
Zmniejszenie satysfakcji życiowej
Brak prawidłowych relacji interpersonalnych, poczucie osamotnienia i izolacji, oddalenie od rodziny
Zniszczenie kariery zawodowej - mniejsza kreatywność w pracy lub utrata pracy
Utrata pozycji społecznej
Działania niezgodne z prawem
Skutki zdrowotne - wyczerpanie fizyczne, nieplanowane ciąże i aborcje, choroby weneryczne, powikłania ginekologiczne
Leczenie uzależnienia od seksu
Ruch „anonimowych seksoholików”
W oparciu o metodę „dwunastu kroków”
Psychoterapia indywidualna
Psychoterapia partnerska
WYKŁAD 13
Seksualność w różnorodnych chorobach somatycznych
Zaburzenia erekcji - przyczyny
PSYCHOGENNE - 20% PRZYPADKÓW
ORGANICZNE - 80% przypadków
Miażdżyca tętnic
Cukrzyca
Choroby sercowo - naczyniowe
Zaburzenia hormonalne np. prolactinoma
Choroby gruczołu krokowego
Pourazowe
Po zabiegach chirurgicznych w obrębie miednicy małej, ukł. moczowego
Inne przyczyny organiczne
Przewlekła niewydolność nerek
Niewydolność wątroby
Stwardnienie rozsiane
Choroba Alzheimera
Radioterapia w przypadku ca. Prostaty
Polekowe zaburzenia erekcji
Zaburzenia erekcji organiczne - mechanizm
Upośledzenie dopływu krwi do prącia np. z powodu zmian miażdżycowych
Czynniki ryzyka
Cukrzyca, nadciśnienie tętnicze, hyperlipidemia
Palenie tytoniu, wiek, otyłość, brak aktywności fizycznej, stany lękowe, uzależnienia
stres
Leki a zaburzenia erekcji
Stosowane w leczeniu chorób sercowo - naczyniowych : moczopędne (pochodne hydrochlorotiazydu), inhibitory konwertazy angiotensyny, antagoniści kanału wapniowego, beta -adrenolityki
Leki przeciwdepresyjne, przeciwlękowe, uspokajające
Leki przeciwalergiczne (antyhistaminowe)
Inne - stosowane w zaburzeniach żołądkowo - jelitowych, w zaburzeniach urologicznych, w chorobach neurologicznych.
Neurogenne przyczyny zaburzeń erekcji
Pochodzenia mózgowego
Guzy mózgu - pochodzenia nowotworowego i inne (tętniaki, torbiele), guzy okolicy czołowej, guzy hormonalnie czynne
Urazy mózgu
Udary mózgu
Przewlekłe zespoły otępienne
Zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych
Padaczka
Pochodzenia rdzeniowego
Przewlekłe zespoły otępienne
Choroba Parkinsona
Choroba Alzheimera
Choroba Huntingtona
Choroby te powodują zmniejszenie sprawności psychofizycznej chorego, objawy otępienia OUN, oraz osłabienie lub zanik libido, zaburzenia erekcji.
Zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych
Choroba o ostrym przebiegu
Triada objawów - gorączka, zespół oponowy, zmiany zapalne w płynie m-r.
Niekiedy w fazie ostrej choroby obserwowano długo utrzymujące się erekcje,
W zapaleniach wirusowych obserwowano ataki podniecenia seksualnego i długotrwałe masturbacje.
Padaczka
Dotyka zwykle ludzi młodych, dlatego stwarza wiele problemów zakłócających życie seksualne pacjentów.
Zaburzenia wzwodu po lekach przeciwpadaczkowych
Zaburzenia seksualne często spotyka się w padaczce skroniowej i ciemieniowej.
Zaburzenia mają charakter napadowych doznań seksualnych w postaci podrażnienia w narządach płciowych z towarzyszącym uczuciem zadowolenia seksualnego a nawet orgazmu (napady częściowe proste).
Powstają one w okolicznościach nie związanych z przeżyciami seksualnymi.
Ponad to w padaczce występują różnorodne dysfunkcje seksualne oraz parafilie.
W uszkodzeniu płatów skroniowych obserwuje się
Osłabienie aktywności seksualnej
Osłabienie lub zanik libido
Zachowanie lub wzmożenie libido - sporadycznie
Zachowania parafilne
Fetyszyzm, pedofilia
Ekshibicjonizm
Sporadycznie stosunek seksualny wyzwala napad epi
Zaburzenia erekcji pochodzenia rdzeniowego
Urazy kręgosłupa i rdzenia kręgowego
Guzy rdzenia kręgowego
Zapalenie rdzenia kręgowego
Wiąd rdzenia
Gruźlica rdzenia
Stwardnienie rozsiane
Stwardnienie rozsiane
Dochodzi do powstania zaburzeń erekcji
Po kilku latach trwania choroby ED występuje u 70% pacjentów.
Inne zaburzenia
Obniżenie libido
Opóźnienie wytrysku
Osłabienie czucia w okolicy genitalnej
Zaburzenia erekcji w chorobach układu sercowo-naczyniowego
ED występuje u 61% chorych z CHNS
U 67% chorych z tej grupy ED poprzedzały objawy CHNS o 3 lata
77% chorych z dusznicą bolesną miało ED przed pojawieniem się dolegliwości dławicowych
52% M z nadciśnieniem tętniczym zgłasza ED
86% M z chorobami naczyń obwodowych ma ED
Ocena ryzyka kardiologicznego w aktywności seksualnej
Grupa małego ryzyka - łagodna CHNS, stabilne NT, po zawale >6-8tg, nie występują ą objawy kliniczne niewydolności serca
Grupa wysokiego ryzyka - niestabilna CHNS, lub znaczne zaostrzenie dolegliwości dławicowych, niekontrolowane NT, niewydolność krążenia, poniżej 2tg od zawału serca, ciężkie wady zastawkowe, arytmie komorowe
Czynniki ryzyka chorób układu krążenia
Wiek,
Nadciśnienie tętnicze,
Cukrzyca (podwójny czynnik ryzyka),
Palenie papierosów,
Zaburzenia lipidowe,
Siedzący tryb życia,
Dodatni wywiad rodzinny w kierunku chorób układu krążenia.
Zawał serca a problemy seksualne
Wyraźny spadek aktywności seksualnej w grupie chorych po przebytym zawale serca motywowany
Spadkiem chęci, lękiem, depresją, decyzją partnera, obawą nawrotu choroby w tym nagłego zgonu, osłabieniem, bólami dławicowymi, najrzadziej impotencją
U 30% chorych redukcja aktywności seksualnej ma wyłącznie psychogenny charakter
Około 50% chorych skarży się na spadek libido
Wśród kobiet po zawale 50% zmniejsza aktywność seks., 50% z nich doświadcza lęku przed współżyciem
Endokrynologia
Cukrzyca
Hyperprolaktynemia
Hipogonadyzm
Choroby tarczycy
Choroby kory nadnerczy
Choroby przysadki
Zespół policystycznych jajników
Hyperprolaktynemia przyczyny
Organiczna -
gruczolak przysadki mózgowej
Czynnościowa -
Polekowa - neuroleptyki, TLPD, opioidy, doustne leki antykoncepcyjne, estrogeny,
Wtórna do niedoczynności tarczycy
Wtórna do niewydolności nerek
Samoistna - czynnościowe zaburzenia ośrodków dopaminergicznych w podwzgórzu
PIERCING - możliwą przyczyną hyperolaktynemi!!!
Objawy u K - wtórny brak miesiączki (u 67% K), cykle bezowulacyjne, mlekotok (u 85% K), spadek libido
Objawy u M - utrata libido i potencji, ginekomastia, mlekotok, oligospermia z następową niepłodnością
Zaburzenia seksualne w chorobach tarczycy
Niedoczynność tarczycy -
Zmniejszenie syntezy testosteronu w jądrach i nadnerczach, zaburzenia przemiany androgenów i estrogenów
U 80% M dochodzi do spadku libido
U 40-50% M dochodzi do zaburzeń erekcji
80% K zgłasza różnorodne zaburzenia seksualne, w tym 37% anorgazmię
W hipotyreozie młodzieńczej dochodzi do zahamowania procesów dojrzewania płciowego
Nadczynność tarczycy
U 10-20% chorych - wzrost libido
U 30-40% chorych - spadek libido
U 40% M - stwierdza się impotencję
U K występują zaburzenia cyklu miesiączkowego, w tym wtórny brak miesiączki
U 3-10% K dochodzi do wzmożenia aktywności seksualnej i odczuwania orgazmu
U 15% K - spadek libido i osłabienie orgazmu
Zaburzenia seksualne w chorobach nadnerczy
Niewydolność kory nadnerczy - choroba Addisona
U K spadek libido z powodu obniżenia syntezy androgenów nadnerczowych
U 30-40% chorych zaburzenia orgazmu
U M spadek zainteresowania sferą seks. jako efekt przewlekłego procesu chorobowego
U 35% M dochodzi do impotencji
Nadczynność kory nadnerczy (zespół Cushinga) -
U 2/3 K dochodzi do androgenizacji z powodu wzrostu wytwarzania androgenów nadnerczowych - owłosienie twarzy, okol. sutków, łojotokowa i trądzikowa cera, u 80% K są zaburzenia cyklu miesiączkowego
U 20% K dochodzi do zaburzeń popędu płciowego (zwiększenia lub obniżenia)
U większości M spadek popędu płciowego i ED
Zaburzenia seksualne w chorobach przysadki mózgowej
Niedoczynność przysadki
U 75% M stwierdzano osłabienie lub brak libido, w tym u 30% chorych zaburzenia seks. były pierwszymi objawami guza przysadki
U większości M występuje niskie stężenie FSH i LH w surowicy, oraz kliniczne objawy hipogonadyzmu
Objawy hipogonadyzmu
Spowodowane zmniejszeniem wydzielania gonadototropin (FSH i LH) w następstwie niedoczynności przysadki
Zanik gonad
U M zahamowanie spermatogenezy
Zmniejszenie syntezy T w jądrach i nadnerczach
Osłabienie libido i potencji
Brak ejakulacji
Zanik owłosienia twarzy, ogólne osłabienie, zmniejszenie masy mięśniowej,
U K - brak miesiączki i owulacji, niedobór estrogenów ( zmiany zanikowe w obrębie narządów rodnych), niedobór androgenów - spadek libido, zaburzenia orgazmu
Nadczynność przysadki mózgowej - akromegalia
Charakterystyczne zmiany w wyglądzie prowadzą do problemów psychologicznych
U 30-50% chorych stwierdza się obniżenie popędu płciowego, zaburzenia orgazmu,
U M - powiększenie narządów płciowych, początkowo może być wzrost popędu, w późniejszym okresie u 20% M dochodzi do osłabienia libido, u 30-40% M impotencja (jako efekt powikłań tj. cukrzycy, wtórnego hipogonadyzmu, zaburzeń funkcji tarczycy, hiper - PRL)
Zespół policystycznych jajników
Jajniki są torbielowate i powiększone
Wytwarzają nadmierną ilość androgenów - androstendionu, dihydroepiandrosteronu, testosteronu
Występuje wtórny brak miesiączki i owulacji
Otyłość, hirsutyzm
Zwiększenie libido, większa aktywność w okresie inicjacji zbliżeń, chęć do dominacji seksualnej
Zaburzenia seksualne u kobiet z cukrzycą
Zaburzenia orgazmu - stopniowo pojawiające się i nasilające u 35% chorych po ok.4-8 latach choroby (6% w populacji ogólnej) stopniowy spadek częstości i intensywności doznań
Bez spadku popędu, ale konieczność dłuższej stymulacji dla osiągnięcia podniecenia
Dyspareunia u 3% chorych, skłonność do infekcji pochwy
Cukrzyca a dysfunkcje seksualne u mężczyzn - etiopatogeneza
Czynniki psychogenne
Czynniki organiczne
Makro i mikroangiopatia - zaburzenie napływu krwi do członka
Zaburzenia funkcji śródbłonka naczyń
Zmniejszenie aktywności sntetazy NO
neuropatia
Wpływ leków
Hyperprolaktynemia
Niedobór testosteronu
Początkowo zmniejszenie sprężystości erekcji
Zaburzenia wzwodu pojawiają się ok.. 6-18 m-cy od wykrycia choroby
Wtórnie dochodzi do osłabienia libido
Niekiedy impotencja - pierwszym sygnałem cukrzycy
Ejakulacja wsteczna u 1-2% chorych, może być przyczyną niepłodności.
Zaburzenia erekcji w chorobach urologicznych - etiologia
Obniżenie stężenia testosteronu -
Objawy - okresowe zaburzenia pamięci, nadmierna nerwowość, trudności w zasypianiu, uderzenia gorąca, pogorszenie koncentracji i kojarzenia, skłonność do depresji, bóle i zawroty głowy, obniżenie siły i masy mięśniowej
Choroby gruczołu krokowego -
Łagodny przerost prostaty, rak prostaty
W raku prostaty- stosowane leczenie w celu obniżenia stężenia androgenów - farmakologiczna lub chirurgiczna kastracja
Operacyjne leczenie stulejki, priapizmu, choroby Peyroniego - na skutek uszkodzenia nerwów miednicznych i naczyń tętniczych doprowadzających krew do ciał jamistych
U 75-100% M po radykalnej prostatectomii, cystectomii, po operacjach w zakresie odbytnicy, po operacjach naczyniowych (w obrębie tętnic biodrowych, czy aorty brzusznej)
Choroba Peyroniego - zwłóknienie w obrębie osłonki białawej prącia, uniemożliwiające prawidłowy dopływ krwi do ciał jamistych na skutek stwardnienia włóknistego
Priapizm - bolesny, długotrwały, nieprawidłowy wzwód, bez towarzyszącego podniecenia seksualnego, który nie ustępuje po stosunku czy masturbacji, ryzyko zaburzeń wzrasta gdy wzwód trwa ponad 6h a po 24h zaburzenia erekcji są trwałe
Inne choroby urologiczne jako czynniki dysfunkcji seksualnych
Stulejka
Skrócenie wędzidełka członka
Mikropenis
Zapalenie żołędzi prącia
Zapalenie cewki moczowej
Stany zapalne prostaty
Inne - wnętrostwo, żylaki powrózka nasiennego,
Zaburzenia seksualne w ginekologii
Zależność seksualności kobiety od fazy cyklu miesiączkowego -
W fazie przedowulacyjnej (wysokie poziomy estrogenów) kobieta jest aktywna, ma pozytywne nastroje
W okresie okołoowulacyjnym - wzrasta zainteresowanie sferą seksualną
Owulacja - okres najbardziej pozytywny dla samopoczucia i możliwości twórczych kobiety
Faza poowulacyjna (wzrost wydzielania progesteronu) - zmienność nastrojów ze szczytem przed miesiączką, pogorszenie samopoczucia psychicznego, pojawienie się niepokoju, rozdrażnienia, płaczliwości
Aktywność seksualna kobiet - czynniki
Hormony jajnikowe -
Estrogeny - niezbędne w utrzymaniu czynności macicy, szyjki macicy, pochwy, odpowiadają za lubrykację, czucie, ukrwienie łechtaczki, łącznie z androgenami biorą udział w powstawaniu i utrzymaniu popędu płciowego
Progesteron - działanie antyestrodenne
Androgeny - stymulują popęd seksualny oraz zdolność orgastyczną kobiety - pochodzenia nadnerczowego 30% i jajnikowego 20%, z obwodowej konwersji androstendionu do testosteronu 50%
Etiologia zaburzeń seksualnych w chorobach ginekologicznych
Bóle pochodzenia genitalnego - endometrioza, powikłania ciążowe,
zaburzenia rozwojowe i genetyczne
Choroby sromu i pochwy
Zapalenie przydatków
Choroby nowotworowe
Stany pourazowe i pooperacyjne
Menopauza
Wypadanie funkcji jajników
Atrofia śluzówki pochwy
Dyspareunia, świąd sromu
Rozdrażnienie
Objawy depresyjne
Spadek zainteresowania seksem
Problemy psychiczne i seksualne wynikające z niepłodności małżeńskiej
U większości niepłodnych K stwierdza się osłabienie popędu płciowego i zmniejszenie zainteresowań seksualnych
Jako skutek - stanów depresyjnych, zaburzeń hormonalnych, braku samoakceptacji, negatywnej samooceny
Dodatkowo - brak spontaniczności w kontaktach seksualnych (aktywność seksualna regulowana kalendarzem płodności, a nie rzeczywistymi potrzebami seksualnymi) i taktowanie współżycia zadaniowo
Konieczność stałej kontroli ginekologicznej, odczuwana przez K jako krępująca, nieprzyjemna może zakłócać spontaniczną seksualność
zabiegi diagnostyczne powodujące przejściowe obj. dyspareunii
Trudności w przeżywaniu orgazmu przez K jako efekt - utraty poczucia wartości, wzrost napięć interpersonalnych, ograniczenie spontaniczność w kontaktach seks., stany depresyjne
Niepłodność a zaburzenia seksualne u mężczyzn
Dla niektórych M trudność stanowi pozyskanie nasienia drogą masturbacji, jako efekt sytuacji stresowej, konieczności oddania nasienia w danym czasie, presji otoczenia, obawy przed ustaleniem przyczyny niepłodności po stronie M, zahamowań psychicznych (niechęć do posiadania dzieci)
Impotencja przejściowa - jako efekt osłabienia libido, braku spontaniczność zbliżeń
Leki a dysfunkcje seksualne
25% przypadków ED (erectiale dysfuntion) wywołana jest stosowanymi lekami
Leki a zaburzenia erekcji - mechanizmy
Wpływ antyandrogenowy
Hamowanie uwalniania gonadotropin
Efekt cholinolityczny
Efekt alfa i beta - adrenergiczny
Efekt dopaminolityczny
Efekt serotoninergiczny
Hamowanie syntezy NO
Grupy leków wywołujące ED
Psychotropowe - neuroleptyki, przeciwdepresanty, przeciwlękowe
Leki przeciwpadaczkowe
Kardiologiczne - stosowane w chorobach ukł. sercowo-naczyniowego
Stosowane w urologii
Stosowane w gastroenterologii
Leki kardiologiczne a ED
Beta - adrenolityki (atenolol, propranolol)
Inhibitory konwertazy angiotensyny
Antagoniści kanału wapniowego
Sympatykolityki
Diuretyki
Leki antyarytmiczne
Leki hipolipemizujące
Podsumowanie - przyczyny organiczne zaburzeń erekcji
Naczyniopochodne - choroba wieńcowa, nadciśnienie tętnicze, cukrzyca
Neurogenne - stwardnienie rozsiane (60-80%), udar mózgu (75%), padaczka (66%)
Endokrynne (dotyczy 10% M z ED) - hypogonadyzm, hyper -PRL, niedoczynność i nadczynność tarczycy
Jatrogenne - polekowe, pooperacyjne
Podsumowanie - zaburzenia orgazmu u M, przyczyny organiczne
Wytrysk przedwczesny - nadwrażliwość żołędzi członka, krótkie wędzidełko żołędzi członka, stany zapalne cewki moczowej i prostaty, cukrzyca, leki zwiększające popęd
Zahamowanie orgazmu - wady wrodzone narządów płciowych, stany pooperacyjne, choroby neurologiczne i hormonalne, leki
Wytrysk wsteczny - wady wrodzone ukł.m-pł, prostatectomia, guzy nowotworowe, SM, cukrzyca, leki
Podsumowanie - zaburzenie orgazmu u K, przyczyny organiczne
Orgazm opóźniony - zaburzenia hormonalne, przewlekłe choroby, niskie RR, leki hamujące popęd płciowy, menopauza
Anorgazmia - wady anatomiczne narz. płciowych, zmiany poporodowe, brak kurczliwości mięśni Kegla, hyper- PRL, niedobór testosteronu i estrogenów, choroby tarczycy, wysoki poziom progesteronu, cukrzyca, choroby neurologiczne, menopauza
Podsumowanie - przyczyny organiczne hypolibidemii
Zaburzenia hormonalne - obniżony poziom testosteronu, estrogenów u K, podwyższony poziom PRL, nadczynność-niedoczynność tarczycy
Choroby przewlekłe - nowotwory, cukrzyca, choroby układu krążenia, choroby wątroby, choroby nerek
Uzależnienia, leki
Depresja
Podsumowanie - organiczne przyczyny hyperlibidemii
Encefalopatia, choroba Alzheimera, padaczka, kiła mózgu, stany maniakalne
Hyperandrogenizm
Leki - testosteron, przeciwdrgawkowe, przeciwparkinsonowskie
Podsumowanie - przyczyny dyspareunii u kobiet
Srom - stany zapalne, zmiany zanikowe, uczulenia
Przedsionek pochwy - choroby weneryczne, urazy pochwy, porody, zmiany zanikowe śluzówki, pochwica
Głęboko w pochwie - wady wrodzone, infekcje, endometrioza,
Podsumowanie - przyczyny organiczne dyspareunii u mężczyzn
Stany zapalne, uczulenia, zmiany pourazowe członka
Zaburzenia urologiczne
Zaburzenia neurologiczne
Dysfunkcje seksualne u partnerki - brak lubrykacji, pochwica
Zaburzenia preferencji seksualnych - czynniki biologiczne
Zaburzenia genetyczne - zespół Klinefertera
Zaburzenia neurologiczne - padaczka, zespół płata skroniowego, encefalopatia
Nowotwory mózgu
uzależnienia
WYKŁAD 14
Seksualność osób z zaburzeniami nastroju
Depresja - epidemiologia
Roczna chorobowość w populacji osób dorosłych waha się od 6% do 12%, a wśród osób w podeszłym wieku sięga do 15%.
Oznacza to, że około 10% wszystkich osób dorosłych w ciągu roku doznaje dłużej utrzymujących się zaburzeń nastroju
Depresja - rozpoznawanie
Objawy występują nie krócej niż 2 tg
F 32 (ICD 10) - epizod depresyjny
Kryteria grupa I -
obniżony, depresyjny nastrój
Utrata zainteresowań i zdolności do odczuwania radości (anhedonia)
Zmniejszenie energii prowadzące do wzmożonej męczliwości i zmniejszenia aktywności
Kryteria F 32 - grupa II objawów:
Niska samoocena i mała wiara w siebie
Osłabienie koncentracji i uwagi
Poczucie winy i małej wartości
Pesymistyczna ocena przyszłości
Myśli i czyny samobójcze
Typowe zaburzenia snu lub nadmierna senność
Zmniejszony apetyt
Spadek libido
Spowolnienie lub pobudzenie psychoruchowe
Epizod łagodny depresji - objawy co najmniej 2 z gr.I i co najmniej 2 z gr.II
Epizod umiarkowany - 2 z gr.I i 3 z gr.II;
objawy powodują wyraźne trudności z wykonywaniem pracy i spełnianiem obowiązków domowych
Epizod ciężki - 3 z gr.I, 4 z gr.II
Objawy uniemożliwiają pracę i jakiekolwiek obowiązki
Dysfunkcje seksualne w zaburzeniach nastroju
Jako objaw depresji - kryteria rozpoznawania epizodu depresyjnego w ICD 10
Jako objaw innych zaburzeń psychicznych
Jako objaw współistniejących chorób somatycznych
Jako efekt stosowania leków przeciwdepresyjnych lub innych
Informacje ważne na początku
Najistotniejsze jest ustalenie czy zgłaszane przez pacjenta dysfunkcje seksualne pojawiły się:
Przed wystąpieniem objawów depresyjnych
Wraz z innymi objawami depresyjnymi
Po rozpoczęciu leczenia farmakologicznego depresji
Wystąpienia zaburzeń seksualnych może niekorzystnie wpłynąć na
- jakość życia,
- poczucie własnej wartości,
- relacje międzyludzkie.
Utrudnia to współpracę pacjenta i lekarza w procesie terapeutycznym, może doprowadzić do przerwania leczenia.
Badanie Montejo- Gonzalez (1997) grupa 344 pacjentów oceniana pod kątem występowania u nich dysfunkcji seksualnych
Jedynie 14% pacjentów samodzielnie zgłosiło skargi na obecność dysfunkcji seks.
Po przeprowadzeniu wywiadu szczegółowego objawy takie podawało 58% pacjentów
Dysfunkcje seksualne w depresji
Hypolibidemia - 20%
Zanik zainteresowania seksem - 23%
Zaburzenia erekcji - 25-35%
Obniżenie lub brak orgazmu - 25%
Jeśli obecność zaburzeń funkcjonowania seksualnego zostanie potwierdzona, konieczne jest wykonanie dalszych badań w celu zróżnicowania przyczyn ich wystąpienia i związku z leczeniem przeciwdepresyjnym lub innymi możliwymi przyczynami.
Depresja i zaburzenia seks. a choroby współistniejące
Choroby układu naczyniowego: NT, CHNS, dyslipidemie
Choroby neurologiczne: neuropatie, SM
Obniżone stężenie estrogenów: menopauza, laktacja
Obniżone stężenie testosteronu: hipogonadyzm
Inne zaburzenia endokrynologiczne: choroby tarczycy
Choroby naczyniowe OUN: miażdżyca naczyń mózgowych, stany poudarowe, zaburzenia krążenia mózgowego
Procesy zwyrodnieniowo-zanikowe OUN: choroba Alzheimera, choroba Huntingtona, choroba Parkinsona
Padaczka: zwłaszcza ognisko zlokalizowane w płacie skroniowym
Stany pourazowe.
Niedobory witaminowe: wit. B12, B1, kwas foliowy
Nowotwory
Infekcje: HIV, mononukleoza, gruźlica, kiła
Inne czynniki: praca zmianowa, uzależnienia, anoreksja, PTSD, różnorodne zaburzenia lękowe
Depresja i zaburzenia seksualne a przyjmowane leki
Przeciwdepresyjne
Przeciwpsychotyczne (antagoniści dopaminy)
Antykoncepcja hormonalna
Leki hipotensyjne i kardiologiczne
Leki przeciwuczuleniowe
Amfetamina i jej pochodne
Leki uspokajające i inne
Wzajemne oddziaływanie czynników indywidualnych i środowiskowych
Choroba
Przyjmowane leki
Obniżone poczucie własnej wartości
Konflikty w związku
Aktywność
Umiejętności
Preferencje seksualne partnera
Czynniki związane z wykorzystaniem seksualnym w przeszłości
Zmęczenie
Obecność w domu dzieci poniżej 18r.ż.
Trudności w ocenie
Trudności w oszacowaniu częstości występowania dysfunkcji seksualnych w przebiegu depresji
Nieprecyzyjność definicji dysfunkcji seksualnych
Wieloczynnikowość etiologii dysfunkcji seksualnych w depresji.
Zaburzenia seksualne w populacji ogólnej
Z badanych 1754 K i 1410 M w wieku 18-59 lat pytanych o różnorodne dysfunkcje seksualne u 43% K i 31% M rozpoznano zaburzenia seksualne.
Inni autorzy - występowanie dysfunkcji seksualnych u 10-52% M i 23-63% K, 10% K nie miało nigdy orgazmu.
W podgrupie kobiet funkcjonowanie seksualne zmienia się w czasie trwania cyklu miesięcznego.
Kobiety zwracają większą uwagę na subiektywne aspekty życia seksualnego (brak przyjemności czy zainteresowania)
Mężczyźni opisują pogorszenia określonych faz reakcji seksualnej (zaburzenia erekcji), zazwyczaj więcej niż 1.
Zaburzenia seksualne i depresja - w badaniach
Casper i wsp.(1985) - obniżenie libido, popędu płciowego i potencji u 72% spośród 160 pacjentów hospitalizowanych z rozpoznaniem dużej depresji i u 77% pacjentów z rozpoznaniem CHAD
Bartlik (1999) - przegląd badań z lat 1957-1997) obniżenie libido stwierdzano :
u 83% M i 53% K z psychozą maniakalno- depresyjną
U 61% M i K z dużą depresją
U 52% pacjentów z zaburzeniami lękowymi
U 14% osób z grupy kontrolnej
Mathew i Weinman (1982) - wyodrębnili typy zaburzeń seksualnych u nieleczonych pacjentów z depresją (grupa 35K i 16M)
U 31% obniżenie libido (6% w grupie kontrolnej)
Brak istotności statystycznej w przypadku innych zaburzeń - brak orgazmu, opóźnienie ejakulacji, zaburzenia erekcji, przedwczesny wytrysk
Wniosek - u pacjentów z depresją obniżenie popędu seksualnego dominowało nad zaburzeniami pobudliwości seksualnej
Kennedy i wsp. (1999) - oceniali częstość zaburzeń seksualnych u 143 K i M z dużą depresją przed leczeniem
40% M na miesiąc przed badaniem nie odbyła stosunku
50% K i 42% M zgłaszało obniżenie popędu przed rozpoczęciem leczenia
40-50% badanych zgłaszało obniżenie podniecenia seks.
15% K zgłaszało zaburzenia orgazmu
Badanie prospektywne obejmujące osoby w wieku 28-35 lat z depresją -
45% nieleczonych pacjentów zgłaszało problemy seksualne ( w grupie kontrolnej 26%)
63% leczonych pacjentów zgłaszało problemy seksualne
Wykazano zależność między libido, problemami emocjonalnymi a zaburzeniami seksualnymi
Cyranowski i wsp. (2004) - grupa 68 K z dgn. CHAJ oceniana pod kątem obecności zaburzeń seksualnych
Wnioski - objawy depresyjne wiążą się z:
-obniżeniem popędu seksualnego, utratą myśli i fantazji o treściach seksualnych, zmniejszeniem pobudliwości seksualnej, pogorszeniem orgazmu
Wraz z ustąpieniem depresji funkcjonowanie seksualne poprawiło się z 78% badanych do 50% badanych
Depresja a zaburzenia seksualne - czyn. dodatkowe
Choroby współistniejące - wywiad, badanie przedmiotowe, badania dodatkowe
Morfologia, badania enzymatyczne, hormony tarczycy
Rozważyć oznaczenie wolnego testosteronu u M i K
Wstępna ocena stanu psychicznego
Trudności w ocenie funkcjonowania seksualnego
Niechęć lekarza i/lub pacjenta do podejmowania rozmowy na temat problemów seksualnych.
Wstyd, zakłopotanie, niewiedza pacjentów.
Zbyt krótki czas wizyty.
Nieprzygotowanie lekarzy
Wpływ testosteronu na zaburzenia seksualne i na nastrój
Objawy andrpauzy u mężczyzn
Obniżenie nastroju
Obniżenie libido
Ogólne pogorszenie samopoczucia
Badanie Shores'a - oceniano zwiększenie częstości zaburzeń depresyjnych u M (278) w wieku powyżej 45r.ż. Z hipogonadyzmem
Depresja u 21,7%M z hipogonadyzmem
Depresja u 7,1%M z testosteronem w normie
Faza reakcji seksualnej najbardziej podatna na wystąpienie dysfunkcji podczas stosowania SSRI to zdolność do osiągania orgazmu, która jest albo opóźniona albo nie występuje wcale.
Zaburzenia orgazmu rzadko występują jako przejaw depresji „per se”.
Zwykle objawom depresji towarzyszy spadek libido.
Neurotransmitery
DOPAMINA uwalniana w -
układzie prążkowia i substancji czarnej - odpowiada za motorykę
układzie mezolimbicznym - odpowiada z motywację, doświadczanie przyjemności i nagrody
przyśrodkowym polu przedwzrokowym MPOA - koncentruje motywacje na celach seksualnych, zwiększa efektywność i częstość odbywania stosunków płciowych, koordynuje ruchy genitalne
Dopamina - rola
Uważana za neuroprzekaźnik „hedonistyczny”
Odczuwanie przyjemności, w tym seksualnej
Motywacja do aktywności, zaangażowania
Zaspokojenie potrzeb popędowych
Sprawność psychomotoryczna
Serotonina - rola
Działanie przeciwdepresyjne
Działanie „antyobsesyjne”
Działanie przeciwlękowe
Osłabienie erekcji
Zaburzenia orgazmu
Przyczyny dysfunkcji seksualnych w przebiegu leczenia przeciwdepresyjnego
Pobudzenie receptorów serotoninergicznych
Obniżenie poziomu dopaminy
Zaburzenie syntezy tlenku azotu
Hyperprolaktynemia
Wpływ na rec. beta- adrenergiczne i alfa - adrenergiczne, rec. muskarynowe, histaminowe
Bupropion- nowe możliwości
Wpływ na pożądanie, podniecenie, orgazm
Wpływ na zaburzenia seksualne w przebiegu i leczeniu depresji
Alternatywny lek w leczeniu zaburzeń seksualnych u pacjentów bez rozpoznania depresji
Leki przeciwdepresyjne o korzystnym wpływie na funkcje seksualne
BUPROPION
MIRTAZAPINA
MOKLOBEMID
NETAZODON, TRAZODON
REBOKSETYNA
OBRAZ SIEBIE:
„Jestem samowystarczalny”
„Człowiek jest sam”
„Ważne, żeby być wolnym”
PRZEKONANIA:
„Jeśli się z kimś zwiążę zagrozi
to mojej wolności”
OBRAZ INNYCH:
„Ludzie są narzucający”
„Ludzie są mało interesujący
i niewidzięczni”
„Kontakty z ludźmi są
zabieraniem czasu”
STRATEGIE:
Wycofanie, Unikanie kontaktu,
Brak działań ku przyjemności
EMOCJE:
SMUTEK
LĘK