1. przeprowadź klasyfikację elementów do wznoszenia ścian(lub klasyfikację ścian)pod względem ich wielkości. Przy każdym z nich podaj przykład znanej Ci technologii

a) ściany drobnoelementowe:

• z elementów ceramicznych - cegły pełne, cegły drążone, pustaki, bloczki, ceramika poryzowana

• z elementów betonowych - pustaki betonowe, gazobetonowe (beton komórkowy)

• ściany wielkoelementowe:

- różnego rodzaju płyty prefabrykowane

• ściany monolityczne:

ściana tworzona nie z poszczególnych elementów ale z jednolitej masy odlewanej na szalowania, ściany betonowe, żelbetowe

2. wymień podstawowe systemy konstrukcyjno-montażowe wznoszenia ścian budynków(nie tylko uprzemysłowione)i omów dwa z nich opierając się o charakterystyki techniczne

Konstrukcja szkieletowa budynków - system konstrukcji ścian lub budynków polegający na rozdzieleniu funkcji elementów nośnych (szkieletu) i wypełniających.

Konstrukcja szkieletowa stosowana jest jako układ konstrukcyjny budynków niskich (najczęściej hal) lub wysokich (np. wieżowców) oraz innych budowli, w których elementami przenoszącymi obciążenia są układy prętowe (np. słupy, rygle, ramy). Konstrukcje takich budynków i budowli wykonywane są najczęściej ze stali lub żelbetu. Pierwsze konstrukcje szkieletowe wykonywane były z drewna (np. konstrukcja słupowo-ramowa), obecnie spotkać można też rozwiązania z drewna klejonego (z desek klejone są dźwigary, ramy itp.). Część budynków szkieletowych stanowi połączenie układu nośnego w postaci szkieletu i przekrycia powłokowego z postaci łupiny z żelbetu albo szkieletu połączonego z sztywnym trzonem wewnątrz budynku.

• konstrukcja budynków halowych w układzie jedno- lub wielonawowym składa się z siatki słupów rozmieszczonych w osiach podziału budynku na nawy (osie podłużne) i osiach poprzecznych. Wzdłuż osi poprzecznych umieszczone są elementy poziome, stanowiące podporę konstrukcji dachu. Mogą to być np. wiązary kratowe, blachownice, dźwigary żelbetowe itp. elementy przenoszące obciążenie na słupy. Elementy poziome i słupy mogą także stanowić jeden element nośny - tzw. ramę. Obciążenia związane z parciem wiatru w takich konstrukcjach przenoszone są przez układ stężeń (elementy łączące sąsiednie słupy lub wiązary w układ przestrzenny), które jednocześnie zapewniają stateczność konstrukcji budynku. W budynkach halowym spotkać można rozwiązanie konstrukcji dachu, jako przekrycie cienkościenne łupinami o przekroju walca oparte na podciągach (belkach poziomych o dużych przekrojach poprzecznych) umieszczonych wzdłuż osi podłużnych hali.

• konstrukcja budynków halowych (nie nawowych) z przekryciem krzywoliniowym - są to budynki, w których słupy rozmieszczone są najczęściej na obwodzie. Na słupach oparta jest konstrukcja dachu, którą może stanowić kopuła, cienkościenna powłoka (łupinowa o dowolnych krzywiznach itp.) albo powierzchnia wisząca na układzie lin, odciągów

• konstrukcja budynków wysokich - składa się z wielokondygnacyjnego układu słupów, rozmieszczonych na siatce wprowadzającej podział rzutu budynku na tzw. trakty. Na słupach oparte są stropy za pośrednictwem poziomego rusztu złożonego z rygli i podciągów. Usztywnienie budynku wykonywane jest z stężeń umieszczanych w płaszczyźnie ścian zewnętrznych, sztywnych stropów i rdzenia (trzonu) budynku. Wewnątrz tej konstrukcji umieszcza się najczęściej szyby windowe, klatki schodowe.

• maszty i wieże - budowane najczęściej jako przestrzenne kratownice wież wiertniczych, stalowych słupów energetycznych, radiowych i telewizyjnych masztów przekaźnikowych itp.

3. omów podział ścian ze względu na ich konstrukcję(budowę)

Ściany drewniane - wykonywane z materiałów drewnianych lub drewnopochodnych dzielimy je na:

• wieńcowe: Wieniec ściany tworzą 4 belki ułożone poziomo i połączone w narożach na zamek lub nakładkę. Przez ułożenie kilku lub kilkunastu belek nad sobą otrzymuje się ścianę wieńcową

• słupowo ryglowe: szkielet drewniany ściany składa się z kilku elementów: podwaliny spoczywającej na fundamencie, słupów zamocowanych dolnymi końcami w podwalinie i górnymi w oczapie, ryli i zastrzałów stanowiących usztywnienie całej konstrukcji ściany na działanie sił poziomych

• ściany szkieletowe z bali: oszczędniejsze rozwiązanie w porównaniu ze ścianami słupowo-ryglowymi, w których połączenia ciesielskie słupów zastąpione zostały połączeniami na gwoździe lub śruby i zamiast krawędziaków o dużych przekrojach słupy wykonuje się z bali o przekrojach od 5x10 cm do 5x25 cm.

• Ściany z elementów płytowych: są robione z elementów prefabrykowanych, płytowych wykonanych drewna bądź z materiałów drewnopochodnych

Ściany murowane: ściany murowane wznosi się z drobnych elementów prostopadłościennych lub o zbliżonym kształcie, tj. cegły, bloczków, pustaków ceramicznych i betonowych, kamieni

Rodzaje ścian murowanych: a/ z cegły ceramicznej z ociepleniem z zasypki z trocin, b/ z cegły i bloczków gazobetonowych c/ z pustaków szczelinowych

Ściany wznoszone w systemach konstrukcyjno-technologicznych: w uprzemysłowionych systemach konstrukcyjno-montażowych ściany budynków wykonywane są z takich typów elementów wielkowymiarowych, jak:

• Elementy wielkoblokowe: Prefabrykowany duży element konstrukcyjny, obecnie stosowane w ograniczonym zakresie.

• Elementy wielkopłytowe: Prefabrykowany duży element konstrukcyjny, stosowany do wykonywania ścian zewn. lub wew. nośnych budynku (przeważnie mieszkaniowego)

• Ściany monolityczne: Są wykonywane najczęściej z betonu lekkiego lub betonu o lżejszym kruszywie

Albo też taka wersja

Podział ze względu na budowę ściany to podział ze względu na ilość warstw ściany, oraz na funkcję poszczególnych warstw.

• ściany jednowarstwowe - zbudowane z jednej warstwy nośnej (konstrukcyjnej), która powinna też spełniać rolę termoizolatora, bez ocieplenia, otynkowane z zewnątrz (powinny być);

przykład rozwiązania ściany jednowartswowej

• ściany dwuwarstwowe - warstwa nośna + warstwa ocieplenia (np. styropian lub wełna mineralna) pokryta tynkiem;

przykład rozwiązania

• ściany trójwarstwowe (szczelinowe) - warstwa nośna + ocieplenie (np. wełna mineralna umocowana do ściany nośnej za pomocą kotew) + warstwa osłonowa (np. klinkier) umocowana na kotwach do nośnej - ściany te mogą być wykonane również w technice szczelinowej, gdzie pozostawia się pustą szczelinę między warstwą izolacji a warstwą osłonową.

Konstrukcja szachulcowa (mur pruski)

Tradycyjna konstrukcja ryglowa szachulcowa jest ustrojem szkieletowym, w którym konstrukcję nośną stanowi szkielet drewniany - początkowo z drewna dębowego, później również z drewna iglastego. Przestrzeń między elementami szkieletu jest wypełniona materiałem niekonstrukcyjnym, jak mieszanina słomy, gliny i odpadów drzewnych, bądź też cegłą. Wypełnienie pełni funkcję stabilizującą i usztywniającą.
W strefie poza elementami nośnymi są sytuowane otwory drzwiowe i okienne. Głównymi elementami szkieletu nośnego są belki poziome - podwaliny i oczepy, między którymi są rozpięte belki pionowe - słupy. Dla przejęcia sił poziomych są konieczne skratowania, tworzące nieodkształcalne pola trójkątne.

4. wymień charakterystyki techniczne(wraz z przykładowymi wartościami i jednostkami)dla ścian

• Izolacyjność termiczna ścian - Współczynnik U (W/m²K) dla Porotherm 50 P + W i zaprawy zwykłej 0,34

• Odporność ogniowa - mierzona w godzinach. Stosuje się podział na 5 klas(A-E)Klasa A ma 4 godziny

Izolacyjność akustyczna ścian - mierzona w decybelach (dB) np. dla grubości ściany 44 cm wynosi 43 - 47 dB

• Wytrzymałość na ściskanie - mierzy się ją w MPa rozróżnia się różne klasy zapraw i materiałów budowlanych np. cegieł (dal pustaków klasy 10 i zaprawy klasy M5 wynosi ona 3,7 MPa

• Opory dyfuzyjne ścian - Charakterystyki transportu pary wodnej dla murów

5. współczynnik U(k) i λ charakteryzują pewne cechy, omów jakie i jak je obecnie dobieramy

Współczynnik λ - jest to współczynnik przewodności cieplnej, który zależy od materiału. Na wartość współczynnika lambda mają wpływ takie czynniki jak gęstość materiału, jego struktura, budowa, skład oraz technologia produkcji. Im mniejsza gęstość materiału, tym lepsze jego właściwości termiczne, pod warunkiem jednak, że jego struktura będzie składać się porów odizolowanych. Zamknięte pęcherzyki, czy pory powietrza są jednym z najlepszych izolatorów w przeciwieństwie do powierza wentylowanego

Współczynnik U(k) - Współczynnik U(k) jest podstawowym parametrem oceniającym izolacyjność termiczną przegród budynku: ścian, dachów, podłóg i posadzek, obliczaną według PN-EN ISO 6946. Obliczony współczynnik przenikania ciepła U(k) powinien być zawsze niższy od wartości maksymalnej U(k)max dla przegrody, określonej w Dzienniku Ustaw nr 75/2002, poz. 690.

6. omów elementy drobnowymiarowe używane do wznoszenia ścian murowanych ze szczególnym uwzględnieniem ich konstrukcji i materiałów z jakich te elementy są wykonywane

Cegły:

• WAPIENNO-PIASKOWA (cegła sylikatowa), cegła wytwarzana z piasku i wapna palonego przez prasowanie i działanie ciśnienia pary wodnej; tańsza od ceram., ale nie nadaje się na mury podziemne (fundamenty).

• CEGŁA SUSZONA, cegła utrwalana przez suszenie; znana już w VIII tysiącleciu p.n.e. (Jerycho), od końca IV tysiąclecia p.n.e. wypierana przez cegłę ceram. (wypalaną).

• DZIURAWKA, cegła z otworami przelotowymi podłużnymi lub poprzecznymi; dz. ma mniejszy ciężar i przewodność cieplną niż cegła pełna.

• LICÓWKA, element bud. (np.: cegła, płytka ceram., płyta betonowa lub metal.) do pokrywania zewn. lub wew. ścian budowli; l. tworzą okładzinę (oblicówkę); pełni funkcje ochronne i dekoracyjne; l. mocuje się za pomocą kotew i zaprawy lub tylko zaprawy.

• KRATÓWKA, cegła ceram. o kwadratowych otworach przez całą grubość, prostopadłych do największej ścianki.

• SILIKATOWA, wytwarza się ją z piasku i wapna palonego, wytrzymałość uzyskuje w autoklawach, gdzie poddawana jest działaniu pary wodnej w temperaturze 175-180°C i ciśnieniu 0,7-1,0 MPa. cegły Sylikatowe są bardzo wytrzymałe, mają dużą wytrzymałość na ściskanie, bardzo dużą paroprzepuszczalność, dobrą izolacyjność akustyczną, wysoką odporność ogniową i mrozoodporność

Pustaki:

Można wykonywać z tych samych materiałów co cegły(pustaki ceramiczne) jak również z betonu(pustaki betonowe), bądź z gipsu(jako kształtki do których wlewa się beton tworząc tzw. rdzenia betonowe pustki styropianowe)

• Zasypowe - z dużymi otworami przeznaczone do wypełniania materiałem izolacyjnym

• Thermomur - z dużymi otworami przeznaczone do wypełniania betonem konstrukcyjnym

• O dużej liczbie szczelin nie przeznaczonych do zasypywania(np. pustaki MAX)

7. wymień podstawowe charakterystyki techniczne dla dowolnego systemu lekkich ścian osłonowych(podaj orientacyjne wielkości wraz z jednostkami)

Ściana osłonowa wentylowana z powlekanych blach fałdowych stalowych i fakturowanych płyt z wełny mineralnej

• Grubość - 135 mm

• Masa - 34-10 kg/m²

• Zużycie stali - 9-10 kg/m²

• Współczynnik przenikania ciepła - 0,72 W/m²K

• Klasa odporności ogniowej - 0,5 h

• Dopuszczalna wilgotność względna - 72

Ściana osłonowa wentylowana z powlekanych kaset stalowych i powlekanych blach stalowych fałdowych

• Grubość - 135 mm

• Masa - 35-0 kg/m²

• Zużycie stali - 21-0 kg/m²

• Współczynnik przenikania ciepła - 0,75 W/m²K

• Klasa odporności ogniowej - 0,25 h

• Dopuszczalna wilgotność względna - 65

8. Omów ilustrując przykładami znane Ci rozwiązania ścian szkieletowych

• Drewniana

• Żelbet

• Stalowa

9. Podaj w formie graficznej na przykładzie ściany warstwowej zasady wykonywania ścian z pustaków szczelinowych(usytuowanie szczelin, przewiązanie itp.)

Pustaki szczelinowe, zarówno sam materiał ceramiczny jak i szczeliny wypełnione powietrzem tworzą doskonały materiał termoizolacyjny przeznaczony do budowy przegród zewnętrznych. Pustaki te charakteryzują się też dobrym tłumieniem dźwięków. Pióro i wpust na bocznych ściankach umożliwiają murowanie ściany bez zaprawy w spoinach pionowych. Wystarczy ciepłochronna, cienkowarstwowa zaprawa w spoinach poziomych.

Pustaki szczelinowe przeznaczone do wykonywania ścian wewnętrznych nośnych, wspierających stropy i dachy, stanowiące jednocześnie przegrody wewnętrzne o doskonałych parametrach akustycznych

Usytuowanie szczelin. Drogi przepływu ciepła ściany z pustaków: a/ izolacyjnie korzystne, b/ niekorzystne.

Rys.3.43. Najmniejsza wymagana liczba rzędów szczelin powietrznych w ścianie zewnętrznej, o współczynniku nie przekraczającym 0,75W/m2K przy wydłużonej drodze przepływu ciepła przez czerep

10. Co to jest strzępie i do czego służy

Strzępie - boczne lub czołowe zazębienie wykonane w ścianie murowanej w celu połączenia jej ze ścianą dobudowaną w późniejszym czasie.

Rysunek opisujący Strzępie uciekające, zazębione końcowe, zazębione boczne

Połączenie na strzępie.

W przypadku, gdy możliwość wystąpienia nierównomiernego osiadania starej i nowej ściany jest niewielka oraz tam, gdzie wykonuje się najpierw ściany nośne a wykonanie ścian innych pozostawia się na okres późniejszy, stosuje się połączenia na strzępie uciekające, końcowe lub boczne.

11. do czego wykorzystywane są kotwy w murze warstwowym i jakie są zasady ich wbudowania

• Ścianka elewacyjna jest na ogół zbyt wiotka, by samodzielnie przenieść działające na nią zmienne napory wiatru. Między warstwą licową ściany, a murem właściwym (murem nośnym) znajduje się szczelina wentylacyjna i ułożona izolacja (styropian, wełna mineralna), a obie warstwy muru połączone są stalowymi łącznikami noszącymi nazwę kotew.

• Mogą to być kotwy wkładane w spoiny w trakcie murowania lub kotwy do późniejszego montażu. W pierwszym przypadku kotwy dobieramy w zależności od rodzaju zaprawy używanej do wznoszenia murów - jeśli murujemy z cegieł lub pustaków na zaprawę tradycyjną użyjemy kotew typu "L", a jeśli z bloczków z betonu komórkowego na cienką zaprawę klejową - kotew typu „PK” czyli z płaską końcówką. Kotwy do późniejszego montażu stosuje się w trzech przypadkach: gdy ściana nośna wykonana jest w technologii uniemożliwiającej osadzenie kotew tradycyjnych (np. żelbet, szkielet drewniany), gdy wykonujemy elewację na ścianie już istniejącej, lub gdy występują duże rozbieżności w modułach wysokości cegieł elewacyjnych i bloczków ściany nośnej, co grozi koniecznością nadmiernego odginania kotew.

• Rozmieszczenie
  Liczba kotew użyta na 1 m² zależy od regionu kraju i tzw. strefy obciążenia wiatrem, a także odległości elewacji od ściany nośnej, wielkości powierzchni ściany, nasłonecznienia i kilku innych czynników. Dlatego dla pełnego bezpieczeństwa powinna być każdorazowo przeliczona przez konstruktora. Z doświadczenia wynika, że w 99 przypadkach na 100, sprawdza się liczba 5 szt. na m2. Oznacza to 50 centymetrowy rozstaw w poziomie i 40-45 centymetrowy rozstaw w pionie, przy czym w pionie kotwy powinny być rozmieszczone „mijankowo”. Dodatkowo wokół otworów okiennych i drzwiowych zagęszcza się liczbę kotew, umieszczając je liniowo w ilości 3 szt. na metr bieżący.

Kotwa typu L i PRIK Kotwa wbijana i wkręcana

Zastosowanie kotwy typu L Zastosowanie kotwy typu PRIK

Zastosowanie kotwy wbijanej i wkręcanej

Na rysunku pokazano metodę wiązania ze sobą poszczególnych bloczków

---