OBRÓBKA PLASTYCZNA |
||||||
Nazwisko i imię: Tomasz Machowiak |
Semestr: IV |
Wydział: BMiZ |
Kierunek: MiBM |
Grupa: M4 |
||
Temat ćwiczenia: Walcowanie gwintów.
|
||||||
Data wykonania ćwiczenia: 20.03.2003. |
Nazwisko prowadzącego: dr inż. A. Bączkowski |
Ocena:
|
Opracowanie teoretyczne.
Rozróżniamy następujące metody walcowania gwintów zewnętrznych na walcarkach:
Walcowanie za pomocą walców:
- dwoma i trzema walcami (wgłębne i przelotowe),
- ze stycznym posuwem półwyrobu,
- wielokrotne.
Walcowanie za pomocą szczęk płaskich,
Walcowanie za pomocą walców segmentowych,
Walcowanie planetarne (pomiędzy narzędziami segmentowymi: wklęsłym i wypukłym).
Walcowanie wgłębne:
Walce obracają się w tym samym kierunku. Przedmiot obrabiany spoczywa na podtrzymce i pod działaniem sił tarcia wykonuje ruch obrotowy. Jeden z walców wykonuje ruch w kierunku promieniowym (posuw wgłębny). Na walcach wykonany jest gwint wielokrotny, o takim samym skoku i zarysie jak gwint który chcemy uzyskać. Osie walców są do siebie i do materiału gwintowanego równoległe. Jednak oś materiału gwintowanego jest przesunięta w dół względem osi walców.
Walcowanie wgłębne stosuje się do kształtowania dokładnych gwintów o dużych skokach i głębokich zarysach. Długość części gwintowanej jest ograniczona, nie można gwintować śrub z łbem.
Schemat walcowania wgłębnego:
1 - walce, 2 - podtrzymka, 3 - przedmiot gwintowany, e - przesunięcie osi przedmiotu, p - posuw wgłębny.
Walcowanie przelotowe:
Podczas walcowania przelotowego walce nadają przedmiotowi ruch śrubowy. Średnica podziałowa gwintu walca jest nieco inna niż średnica przy walcowaniu wgłębnym. Różnica kątów wzniosu powoduje wystąpienie osiowej składowej siły walcowania i przesuw przedmiotu obrabianego. Walec posiada część wejściową o stopniowo wzrastającej średnicy, co umożliwia uchwycenie przedmiotu. Na jego powierzchni nacięte są pierścienie o takim samym skoku i zarysie jak gwint który chcemy uzyskać.
Walcowanie przelotowe stosuje się do walcowania gwintów średnio dokładnych o dużych długościach, można w tej metodzie gwintować śruby z łbem w odróżnieniu do metody wgłębnej.
Schemat walcowania przelotowego dwoma walcami:
1 - walce, 2 - podtrzymka, 3 - przedmiot gwintowany, e - przesunięcie osi przedmiotu, p - posuw osiowy
Walcowanie za pomocą szczęk płaskich:
Narzędzia posiadają następujące części: wejściową , kalibrującą i wyjściową . Jedna szczęka jest stała, druga wykonuje ruch posuwisto-zwrotny. Uchwycenie przedmiotu obrabianego i walcowanie następuje na części wejściowej. Na powierzchniach szczęk wykonane są rowki o kształcie odpowiadającym zarysowi walcowanego gwintu, nachylone do kierunku ruchu.
Omawiany sposób zapewnia średnią dokładność i dużą wydajność pomimo strat czasu na ruch jałowy (powrót szczęki ruchomej do położenia początkowego).
Pomiary gwintów:
Do pomiarów gwintów można wykorzystywać praktycznie większość przyrządów pomiarowych tj. suwmiarki, mikromierze, a także bardziej skomplikowane (mikroskopy z wbudowaną podziałka na okularze). Ponadto najprostszą metodą pomiaru gwintów jest metoda porównania z wzorcami. Przy pomiarze gwintów mierzymy:
skok gwintu,
średnicę wewnętrzną,
średnicę zewnętrzną,
średnicę podziałową.
Część praktyczna.
Na zajęciach gwintowaliśmy metodą wgłębną oraz przelotową.
|
Długość lg [mm] |
Średnica d [mm] |
Przed walcowaniem |
50 |
7,1 |
Po walcowaniu wgłębnym |
50 |
7,7 |
Po walcowaniu przelotowym |
50 |
7,6 |
Szkic walcarki do gwintów zewnętrznych: