Genetyka-prelekcje, Genetyka, genetyka ul. 3 maja


Prelekcja I:

Podstawowe określenia:

Dziedziczenia autosomalne dominujące:

Dziedziczenia autosomalne dominujące - cechy kliniczne:

  1. zmniejszona penetracja - jeśli częstość ekspresji fenotypowej danego genotypu jest mniejsza niż 100%, to mówi się o obniżonej penetracji. O braku penetracji mówi się , gdy dany allel dziedziczony, lecz nie wykazuje ekspresji fenotypowej.

  2. zmniejszona ekspresja - ekspresja jest zmniejszona w zależności od tego, w jakiej postaci klinicznej lub w jakim stopniu poszczególny allel ujawnia się w fenotypie danej osoby.

Nowa mutacja:

  1. Zmienność ekspresji jest powszechna w choroabach dziedziczonych dominująco.

  2. Osoby chore, lecz zdolne do reprodukcji, wykazują zwykle mniejsze nasilenie objawów choroby.

Dziedziczenie autosomalne recesywne:

Dziedziczenie sprzężone z chromosomem X:

Dziedziczenie mitochondrialne:

Duże rearanżacje genowe:

Mutacje transkrypcyjne:

Mutacje translacyjne:

Mutacje RNA:

Mutacje dynamiczne:

Negatywne mutacje dominujące:

Polimorfizm genetyczny

Polimorfizm i markery genetyczne

Definicje

Znaczenie kliniczne polimorfizmu:

Markery genetyczne:

Markery genetyczne:

  1. ojcostwo jest wykluczone jeśli żaden z dwóch alleli danego locus u domniemanego ojca nie występuje u dziecka

  2. ojcostwo jest wykluczenie, jeśli u domniemanego ojca brakuje allelu, który jest obecny u dziecka, a nie m ago u matki.

Sprzężenie i mapowanie:

Mapowanie genów:

Korelacja genotyp-fenotyp:

Genetyka molekularna chorób serca i naczyń:

Prelekcja II:

Genetyka molekularna chorób serca i naczyń:

Jednogenowe schorzenia układu sercowo naczyniowego. Kardiomiopatia przerostowa:

Geny, których mutacje najczyściej związane są z kardiomiopatią przerostową:

Gen

Częstośc mutacji %

Obraz kliniczny i rokowanie

MYH7 łańcuch ciężki beta-miozyny

35-50

Mutacje R403Q ( często łącznie z R719W i R453C) - niekorzystne rokowanie

Mutacje V1606M, L908V, G256Q, P513C - rokowanie dobre

MYBPC3

30-47

Późne objawy kliniczne, duże ryzyko zgonu w wyniku arytmii

TNNT2

6.05.2015

Łagodny przerost, duże ryzyko nagłego zgonu w wyniku arytmii

TMP1

3.05.2010

Pośredni i niejednorodny poziom przerostu

TMP1 alfa-tropomiozyny

Współwystępowanie przerostu z zespołem WPW, rzadko występowanie rodzinne

Geny których mutacje najczęściej związane są z kardiomiopatią rozstrzeniowią:

Do najczęstszych przyczyn rozstrzeni komór należą:

Jednak w niektórych przypadkach identyfikacja czynnika sprawczego jest niemożliwa. Choroba określana jest wtedy jako kardiomiopatia idiomatyczna.

Niekóre z tych przypadków mają podłoże genetyczne i występują w sposób rodzinny lub sporadyczny. Kardiomiopatii rozstrzeniową dziedziczy się najczęściej w sposób autosomalny dominujący, ale występują też przypadki dziedziczenia autosomalnego recesywnego związanego z mitochondrialnym DNA i sprzężonego z chromosomem X

Białka szkieletu komórkowego

DES (desmina)

Kardiomiopatii mogą towarzyszyć miopatia szkieletowa, bloki przewodzenia w sercu, zaburzenia rytmu

SGCD, SGCB

Czysta postać kardiomiopatii kub w przypadku SGCB dziedziczona autosomalnie recesywnie ciężka odmiana dystrofii mięśniowej

DMD

Postać sprzężona z chromosomem X, małe stężenie dystrofiny sercowej przy prawidłowych poziomach dystrofiny mięśni szkieletowych

Białka Połączeń międzykomórkowych

VCL (winkulina), DSP, CSRP3

Kardiomiopatia jest skutkiem zaburzenia interakcji ??????????( kontakt zasłania :/ )

Kardiomiopatia rozstrzeniowa typu left ventricular non-conpaction:

Zaburzenia rytmu serca:

Zespół wydłużonego odstępu QT:

Geny związane z występowaniem różnych postaci zespołu wydłużonego odstępu QT:

Kanał

Gen (białko)

Postacie choroby

Częstość (%)

Obraz kliniczny

IKs

KNCQ1 (KvLQT1)

KCNE1 (MinK)

LQT1 lub JLN1

LQT5 lub JLN2

50

2 - 3

LQT1 - zmniejszona penetracja, łagodniejszy przebieg, objawy wywołane bezpośrednio bodźcem adrenergicznym, zwykle występują w czasie wysiłku

IKr

KCNH2 (HERG)

KCNE2 (MiRP)

LQT2

LQT6

35 - 40

<1

LQT2 - większa penetracja i bardziej ciężki przebieg niż LQT1, zwłaszcza u kobiet, zaburzenia rytmu wyzwalane bodźcem dźwiękowym

LQT6 - niepełna penetracja, łagodny przebieg

INa

SCN5A (Nav1.5)

LQT3

10 - 15

Gorsze rokowanie, zwłaszcza u mężczyzn, zaburzenia rytmu występują w spoczynku

ANK2 (ankrynina? B)

LQT4

Towarzyszy bradykardia, napadowe migotanie przedsionków, wielofazowe załamki T

ICa

CACNA1c (Cav1.2)

LQT8

Zespół Timothy-ego

Znaczne wydłużenie QT, towarzyszy syndaktylia skórna, blok AV 2:1, wrodzone wady serca, opóźnienie umysłowe, autyzm, zaburzenia metaboliczne, duża śmiertelność

Zespół skróconego odstępu QT:

Zespół Brugadów:

Genetyka cukrzycy typu 1:

Skłonność do rozwoju cukrzycy typu 1 jest uwarunkowana dziedziczeniem wielogenowym

Genetyka cukrzycy typu 2:

0x08 graphic

0x08 graphic

Monogenowe formy cukrzycy typu 2:

Monogenowe formy cukrzycy typu 2 z dominującą insulino opornością:

Poligenowe formy cukrzycy typu 2:

  1. Kalpaina 10:

  1. Peroksysomalny aktywowany proliferacyjnie receptor γ (peroximose proliferator activated receptor) PPAR - γ

Genetyka nadciśnienia tętniczego:

Choroba

Gen lub locus

Dziedziczenie

Niedobór 11-hydroksylazy steroidowej

CPY111

Autosomalne recesywne

Niedobór 17- hydroksylazy steroidowej

CPY17

Autosomalne recesywne

Zespól Liddle'a

SCNN18

Autosomalne dominujące

 

SCNN16

 

Pozorny nadmiar mineralokortykoidów AME

HSD11b2

Autosomalnie recesywnie

Mutacja S810L genu receptora mineralokortykosteroidów

NR3C2

Autosomalnie dominująco

Rodzinny Hiperaldosteronizm Typ 1 (FH I, GRA)

CYP11B1/B2

Autosomalnie dominująco

Rodzinny Hiperaldosteronizm Typ 2 (FH II)

7p22

Autosomalnie dominująco

zespół Gordona (PAH II)

1q31-q42

Autosomalnie dominująco (?)

 

PRKWNK1

 

 

PRKWNK4

 

Nadciśnienie z brachydaktylia

12p

Autosomalne dominujące

Nadciśnienie z hipercholesterolemia i hipomagnezemia

mtDNA

mitochondrialne

Choroby nerek wywołane mutacją pojedynczego genu: