Wyklad 1

Wentylacja - celem w obiektach budowlanych wentylacji jest poprawa stanu i składu powietrza, z punktu widzenia wymagań organizmu ludzkiego lub procesów produkcyjnych, co osiąga się przez wymianę powietrza wewnątrz pomieszczeń. Wymiana powietrza w pomieszczeniu powoduje usunięcie zanieczyszczeń gazowych, parowych i pyłowych, względnie ich rozcieńczenie do stanu dopuszczalnego ze względów zdrowotnych. Jeżeli w wyniku wymiany powietrza w pomieszczeniu konieczne jest usunięcie nadmiaru ciepła i wilgoci, dla utrzymania na określonym poziomie temperatury i wilgotności względnej powietrza w pomieszczeniu, wówczas konieczne jest wyposażenie urządzenia wentylacyjnego w elementy umożliwiające odpowiednie uzdatnienie powietrza.

Klimatyzacja - jest najbardziej udoskonaloną formą wentylacji mechanicznej nawiewnej. Klimatyzowanie jest procesem uzdatniania powietrza, który umożliwia regulację temperatury i wilgotności względnej powietrza oraz jego czystości i rozdziału, w zależności od potrzeb pomieszczenia klimatyzowanego. Klimatyzacja jest więc wentylacją mechaniczną nawiewną, która może utrzymywać na wymaganym poziomie temperaturę, wilgotność, czystość i ruch powietrza w pomieszczeniu w ciągu całego roku, niezależnie od zmian i wahań parametrów powietrza na zewnątrz pomieszczenia. Aby te warunki mogły być spełnione, urządzenie klimatyzacyjne musi być wyposażone w elementy uzdatniania powietrza, umożliwiające oczyszczanie, ogrzanie, chłodzenie, suszenie i nawilżanie. Klimatyzacja powinna być wyposażona w automatyczną regulację dla utrzymania żądanej temperatury i wilgotności. Klimatyzacja ma również duży wpływ na jakość wytwarzanego produktu, ma ponadto duży wpływ na zwiększenie wydajności pracy, zmniejszenie absencji chorobowej i płynności kadr.

Wentylacja - pożarowa:- systemy odymiania> 65 m budynki; klatki i szyby staja się kominami, wiec trzeba dać czas ludziom na ewakuacje; - odciągi miejscowe; - ogrzewanie powietrzne;- zespól chorego budynku-SBS sick building syndrome; - syndrom przewlekłego zmecznia CFC (chromic fatiqule syndrome)- mdlości, bule reumatyczne, zawroty głowy; - wieloczynnikowa nadwrażliwość chemiczna-MSC( multiple chemical sensitivity) objawy chorobowe Mieszkania grawitacyjna wentylacja w budynkach do 11 pięter; bilans powietrza musi się zgadzać; wyciąg toaleta kuchnia; kiedyś przez nieszczelności w oknach.

Na sumaryczne zyski ciepła składają się zyski ciepła od słońca, oświetlenia, ludzi maszyn i urządzeń itp.Q = Q_OK.+Q_SĆ+Q_O+Q_L+Q_S+Q_U+Q_I+Q_P. [W] Q_OK. - zyski od słońca przez przegrody przeźroczyste (okna)Q_SĆ - zyski od słońca przez przegrody nieprzeźroczyste (ściany) Q_O - zyski ciepła od oświetleniaQ_L - zyski ciepła od ludziQ_S - zyski ciepła od silników elektrycznych i maszynQ_U - zyski ciepła od innych urządzeń Q_I - zyski ciepła na skutek infiltracji powietrzaQ_P - zyski przez przegrody od pomieszczeń sąsiednichSumaryczne zyski ciepła dla pomieszczenia oblicza się w całym obszarze ich zmienności(dla każdego miesiąca i godziny pracy) po czym wyznacza się wartość największą.Zyski ciepła jawnego:

Q_L = ϕ ⋅ n⋅ q_j [W] gdzie:ϕ - współczynnik jednoczesności przebywania ludzi (od 0,4 do 1,0),n - liczba osób, q_j - jednostkowy strumień oddany do otoczenia.Zyski ciepła utajonego (zyski wilgoci): W = ϕ ⋅ n⋅ w_j [g/h]gdzie: w_j - jednostkowy strumień pary wodnej oddawany do otoczenia przez człowieka w zależności od aktywności i temperatury otoczenia.Zyski ciepła od oświetlenia elektrycznego. Q_O = N ⋅ ϕ ⋅ α ⋅ k [W] gdzie:N - całkowita moc zainstalowana,ϕ - współczynnik równoczesności,α - współczynnik uwzględniający odprowadzanie ciepła przez oprawy wentylowane (dla opraw niewentylowanych α = 1,0),k - współczynnik akumulacji.Lub można zastosować wzór na zyski od oświetlenia elektrycznego:Q_E = N ⋅ [β+(1-α - β) ⋅ k_o ] ⋅ ϕ

gdzie:C - ciepło właściwe materiałów budowlanych 0,88[kJ/kg], α - współ. przejmowania ciepła przez powietrze,F_w - powierzchnia ścian wew. F_z - powierzchnia ścian zew.(z oknami),G_w - jednostkowa masa ścian działowych, podłóg i sufitu,G_z - jednostkowa masa ścian zew. (bez masy okien),f - współ. korygujący, związany z pokryciem(stropy, podłogi itp.)Zyski ciepła od słońca przez przegrody przeźroczyste (okna)Zyski ciepła od słońca dla pojedynczego okna obliczamy wg wzoru:Q_OK.=F ⋅ φ₁⋅φ₂⋅φ₃ ⋅(k_C⋅R_S ⋅I_Cmax+k_r⋅R_C⋅I_{r max})+k⋅(t_z t_p.) [W]gdzie:F - powierzchnia okna w świetle muru, [m²]φ₁ - udział powierzchni szkła w powierzchni okna,φ₂ - poprawka ze względu na wysokość nad poziom morza,φ₃ - współczynnik uwzględniający rodzaj oszklenia i urządzenia przeciwsłoneczne,R_S - stosunek powierzchni nasłonecznionej do całkowitej,R_C - stosunek powierzchni zacienionej do całkowitej (R_S+R_C = 1),I_Cmax , I_{r max} - maksymalne wartości natężenia promieniowania całkowitego i rozproszonego dla szkła gr. 3 mm [W/m²],k_C , k_r - współczynniki akumulacji,k - współczynnik przenikania ciepła przez okna [W/m²K],t_z - obliczeniowa temperatura powietrza zewnętrznego [^oC],t_p. - obliczeniowa temperatura w pomieszczeniu [^oC].Wszystkie wartości potrzebne do obliczeń odczytuje się z tabel. Obliczanie prowadzi się dla każdej godziny okresu letniego, w którym analizuje się zmienność zysków ciepła od nasłonecznienia. Dla okresu zimowego zysków od słońca nie uwzględnia się. dla obliczeń bez uwzględnienia akumulacji, należy przyjąć k_C = 1 i k_r = 1 oraz chwilowe(godzinowe) a nie maksymalne wartości natężenia promieniowania I_r i I_C.Zyski ciepła dla danej przegrody zewnętrznej(z pominięciem części przeźroczystych - okien) obliczyć można ze wzoru: Q = F ⋅ K⋅ Δt_r [W] gdzie: F - pole powierzchni przegrody nieprzeźroczystej [m²], K - współczynnik przenikania ciepła przegrody [W/m²K] Δt_r - równoważna różnica temperatur (odczytana z tabel przy odpowiednich założeniach:t_p. = 26^oC, t_zm - średnia dobowa temp. zew. t_zm = 24^oC(lipiec),A - współ. absorbcji dla ściany A = 0,7; dla dachu A = 0,9,α_Z - współ. przejmowania ciepła od strony zew. α_Z = 17,7 [W/m²K],α_w - współ. przejmowania ciepła od strony wew. α_w = 5,8 [W/m²K],szerokość geograficzna północna od 45^o do 55^o).W innych przypadkach wartość Δt_r obliczamy:Δt_r = Δt_r+(t_zm-24)+(26-t_p.)+β[K] β - poprawka ze względu na stopień przeźroczystości atmosfery.Zyski ciepła od maszyn Q= n*q*M ;n - ilość urządzeń; q- wsp( uwzgledniajacy czas pracy urzadzenia); M-zyski ciepła jawnego [W]. Ciepło transportowe liczone jest jak dla masy materiału ( bierzemy mase urzadzenia):strumień masy ciepła: G=(Q=W*v_w)/ (i₂-i₂)(kg/s); strumień objętościowy powietrza; V= G/w, G=w/(x₂-x₁₎ ;strumień od zanieczyszczeń V= z/(ki- ka) gdzie z- ilość zanieczyszczeń (m³/h), ki-warośc NDS (największe dopuszczalne steżenie) ka-stężenie zanieczyszczeń w powietrzu nawiewnym do pomieszczenia (m³/h) Wybiera się największy strumień. krotność wymiany powietrza n=V/K ; K - kubatura; minimalna ilośc powietrza 20m³/h na osobe; restauracje, budynki wysokie 30 m³/h; wysokie budynki lub dopuszczalne palenie: 50m³/h; schrony przeciwlotnicze 0,3 m³/h.

Wykład 2 (sowa) Jakość powietrza i komfort

Powietrze atmosferyczne powietrze suche, azot 78%, tlen 21%gazy szlachetne (argon)-1%, CO₂ -0,0033%, człowiek poturbuje 18 l/h na godzinę; współczynnik respiracyjny RQ=V_CO2/V_o2 zawsze < 1 bo wydzielanie CO₂ zawsze mniejsze od O₂Dla osob pozostających w spoczynku lub wykonujących lekka prace istotny wpływ na wartośc współczynnika RQ ma dieta. Dla diety opartej w 100% na tluszczach RQ=0,70; Pobieranie tlenu podczas wysiłku oraz po jego zakończeniu do 2,5 l/min zalezey od wytrenowania sportowca. Aktywnośc metaboliczna: a= (3,623*10^⁵* V_o2*(0,23RQ+0,77))/ A_d; A_d- powierzchnia ciała całkowita A_d=0,203*Wz^0,725W^0,425; Wz-wzrost, W-waga.

Zanieczyszczenia powietrza: zatrucia CO, w typowym pomieszczeniu są setki związków chemicznych. Zasada sprawdzania wzajemnego oddziaływania związków chemicznych; - dziania niezależne: ( Ci/NDSi)_{h max}≤1 - dzialania antagonistyczne Σ(Ci/ NDSi) ≤1 - dziania antagonistyczne; - dz. kumulujące; dz.sumujace; - dz. Synergiczne- związki oddziałujące na siebie w taki sposób ze łączny efekt jest gorszy niż przy sumowaniu.

TVOC- całkowita ilośc lotnych związków organicznych mierzona przy pomocy chromatografu gazowego z płomieniowym detektorem jonizacyjnym. TVOC < 200μgm³- poziom komfortu; 200-300 μgm³-możliwy dyskomfort przy występowaniu … czynników; 300-25000 μgm³-poziom dyskomfortu; > 25000 μgm³- obszar działania toksycznego

Zanieczyszczenia pyłowe chwytanie punktów źródeł pyłków i zamykanie ich hermetyczne. Działanie pyłów: zwłókniające; - alergizujące; - drażniące- toksyczne; -radioaktywne. Zanieczyszczenie: grzyby pleśniowe( wentylujemy budynki by nie powstawała pleśń na ścianach) jonizacja powietrza; tereny górskie : 500-1000/ cm³ ;l równiny 1000-5000 cm³; Miasta 5000-50000 cm³;pomieszcznia 50000-10000 cm³; dobre samopoczucie: lekkie jony ujemne : kwiaty, rozpylanie wody , powietrze po burzy; złe samopoczucie: ciężkie jony dodatnie- tarcie; gorące powietrze. Sposób poprawiania zanieczyszczeń: -najlepszy to usuniecie źródła zanieczyszczeń; dopiero potem wentylacja: C^£₌ (E^£/V) + C_o^£ _; C^£- stężenie zanieczyszczenia £, E^£-emisja zanieczyszczenia£ do pomieszczenia, V-strumień powietrza doprowadzanego do pomieszczenia; C_o^£- strumień powietrza wprowadzonego z pomieszczenia. Odczuwanie zapachu(cechy zapachu):- wykrywalność; intensywność; odcień hedoniczny(czy się nam podoba); - charakter zapachu np. lekki zapach kwiatów. Prawo Stevensa: S=K*Cⁿ teoretycznie n=(0;1), praktycznie n=(0,2;0,7) FONGER wymyslił: 1 olf - strumień zanieczyszczeń wydzielony przez jedna standardowa osobe; ; 1 decypol- stężenie zanieczyszczenia powietrza w pomieszczeniu wywołane obecnością jednej standardowej osoby i wentylowane 10 l/s. Ilość powietrza wentylowanego doprowadzonego do pomieszczenia ze względów higienicznych wg teorii P.O. FONGERA: Q=10* G/(Ci- Co) * (1/Ev); Q- strumień powietrza l/s ; G- ilość zanieczyszczeń wprowadzonych do pomieszczenia (olf) Ci- założona jakość powietrza w pomieszczeniu w strefie przebywania ludzi Ci=1.12(ln(PD)-5,98)^-4 ;PD- odsetek ludzi niezadowolonych Co- ilość powietrza zewnętrznego (decypol). Zespól chorego budynku SBS- objawy: zmęczenie, nudności, bóle, zawroty głowy, drażliwość, obniżenie koncentracji, zaburzenia pamięci, podrażnienie błon śluzowych, oczu itp. Prawdopodobne uwarunkowania: niewłaściwe uwarunkowania mikroklimatyczne, zanieczyszczenia chemiczne i pyłowe obecność alergenów biologicznych indywidualna podatność na sugestie o charakterze hipoalergicznym. Stosujemy: niższa temp i mniejsza wilgotność, dąży się do tego by była w granicach norm: wilgotnośc:40-605 dąży się do 45/40%. KOMFORT CIEPLNY: człowiek posiada efektywny system regulacji temperatury, który utrzymuje temp wewnątrz organizmu na poziomie 37^oC Podstawowe warunki KC: I) Chwilowa kombinacja temp skóry i temp wnętrza organizmu wywołuje wrażenie neutralności termicznej. II)metaboliczna produkcja ciepła jest równa ilości ciepła traconego. Równanie bilansu ciepła: M-W=H+Ec+ C_rez+E_rez ; M- metabolizm; - praca zewn; H- przez powierzchnie skóry, Ec- odprowadzeni potu; C_rez+E_rez -oddychanie. Czynniki wpływające na komfort: - związane z człowiekiem (ubranie, aktywność fizyczna)- zewnętrzne.

WYKLAD 3 Nawiewniki

Strumień osiowo-symetryczny.1)strefa początkowa- prędkość osiowa nie ulega zmianie(długość do 3-4 srednic)2)strefa przejściowa-formowanie strumienia,+ spadek prędkości osiowejdlugośc ok. 7 D 3)strefa główna-spadek prędkości jest odwrotnie proporcjonalny do długości.25-100D, V=0,2-0,3m/s 4)strefa zamieniania- prędkość gwałtownie maleje Vx= Vo* (k*A^1/2)/x; k-wspólczynnik spadku prędkości zależy od stopnia burzliwości im silniej zaburzony tym spadek prędkości większy. Możemy znaleźć prędkość w dowolnym punkcie Vxy= Vo * k *(do/x)*e^(-0,7)*(y/(x*tg5)); (Δt_xy/Δt_x)=(V_xy/V_x)^0,7; L -zasięg odległości od wylotu określony dla prędkości granicznej.Typowe formy strumieni:a)-ma niewielki kat rozwarcia osiowo symetryczny b)płaski- ma spłaszczony wylot c)wachlarzowy; d)niepełne wachlarzowe; e) stożkowe β≤ 120^o , f)wirowe Podstawowe sposoby rozdziału powietrza: a)typ góra-dół - uzyskuje się go gdy powietrze jest nawiewane z do strefy górnej pomieszczenia, a usuwane ze strefy dolnej. W pomieszczeniach tak wentylowanych dopuszczalne są większe prędkości wypływu powietrza z nawiewników i różnicy temperatury miedzy powietrzem nawiewanym a powietrzem w strefie przebywania ludzi b)dół- góra najlepszy, gdy nawiew powietrza we strefie dolnej a usuwanie powietrza w strefie górnej. Zapewnienie wymaganych warunków w strefie przebywania ludzi związane jest z zaprojektowaniem
mniejszych prędkości nawiewu i różnic temperatury. Przeplyw taki stosuje się głównie w ogrzewaniu powietrznym niezbyt wysokich pomieszczeń. c) góra-góra- uzyskuje się, gdy nawiew i wywiew zlokalizowane SA w górnej strefie pomieszczenia. Układ ten stosowany jest często w pomieszczeniach, gdzie występują znacznie zyski ciepłą i możliwość nawiewania powietrza z dużą różnicą temperatury.

Nawiewnik szczelinowy- pomieszczenie mniejsze biurowe, wysokość montownia 2,6-4,0, zalecana różnica temp do 10 K; najczęściej pólograniczony wzdłuż długości sufitu; instalacje VAV, można zmniejszyć wydajność szczeliny o 30%Nawiewnik liniowy-z silna turbulencją powietrza dostającego się do powietrza; wypływ np. w dół pomieszczenia+ turbulencja= mieszanie + wyrównywanie szybkie temp; określone minimalne i maksymalne wydajności aby wypływający strumień odpowiednio się ukształtował. Anemostaty: nawiew do pomieszczeń 2,6-4,0, delta tn do 12 K, współpracują ze skrzynka rozprężna, okrągłe 4 stronne na środku pomieszczenia. Nawiewniki wirowe- elementy nawiewne w których strumie jest zawirowany( silnie turbulentny) wysoka indukcja szybko wyrównuje się temp; większe ilości powietrza dostarczamy bliżej SPL. Nawiewniki o zmiennej charakterystyce strumienia- pozsiadaj dodatkowe kierownice; przestawienie łopatek, zmienne parametry pracy doprowadzamy zimne powietrze; siłownik woskowy- wzrost temperatury powoduje rozszerzanie wosku i przesuwu; duża bezwładność; zasięg uzależniony od temp. Gdzy delta te rośnie zasięg maleje. Nawiewnik podłogowy-montowany w podłodze, mniejsze v nawiewu i delta t, dowolne rozmieszczanie, musi mieć wytrzymałość mechaniczna, trzeba go wyciągać i czyścic z zanieczyszczeń. Nawiewnik wyporowy - powietrze dostarczane z laminarnym wypływem, mała prędkości 0,2-0,3, -mała różnica temperatur, powietrze przemieszcza się przy podłodze jak natrafi na źródło ciepła to unosi się do góry;-duze skrzynie z powierzchniami perforowanymi; tn maleje zasięg większy; -do chłodzenia; -zasięg do 11 metrów; -bardzo efektywne. ADPI- Air Diffusion Performance Index wskaźnik Procent punktów w strefie przebywania ludzi w których wartości Q zawieraja się w zakresie QEDT= _1,5+1K ocena skuteczności funkcji elementu nawiewnego, - dobor elementow rozdziału powietrza. EDT- efektywna temperatura przeciągu. Q= (tx-tc)-8*(Vx-0,15); Vx- prędkość strumienia nawiewu m/s; te- średnia regulowana temperatura w pomieszczeniu. tx-temp. nawiewanego powietrza. Jak ADPI rośne tym lepiej.

Wykład 5

Układ hybrydowy wentylacja naturalna z mechaniczna. Naturalna grawitacyjne oddziaływanie + wiatr; lepszy ciąg w zimie tzew> twew ciąg odwrotny 1)ograniczenie do minimum ilości powietrza świeżego w budynku 2) optymalna ilość powietrza przypadająca na jedna osobę. 3) zredukować wymagane zapotrzebowanie na ciepło , przez urządzenia do odzysku ciepła recyrkulacja - gdzie nie ma procesów zanieczyszczających powietrze. Wymienniki- odbiór ciepła z powietrza raz obrobionego<-- pośredni odzysk ciepła. Czujniki sterują otwieraniem okien; -dołączają sterownie wentylacja mechaniczna; -nie można za bardzo schłodzić/ogrzać pomieszczenia. zabezpieczenie dla otworów regul. Z przepustnicami- reguluja dopływ powietrza zewnętrznego i stosujemy jak nie można stosować okien. zabezpieczenia przed insektami, zwierzętami. atria- występujący efekt kominowy naturalny, otwarte przepustnice w budynku.--> centralny kanał grawitacyjny nie ma atrium. komin z luksfer materiałów przepuszczalnych dla słońca - dodatkowe zyski ciepła ; podwójne fasady- pomiędzy ścianami pustka- pobudza efekt kominowy. przesolony na oknach - okiennice rolety żaluzje dodatkowe elementy sterujące(lato) np. urządzenia cieniujące( w ukł hybryd); wykorzystujemy maksymalnie wiatr.

I rozdział powietrza w budynku: wiążemy strefy o odpowiednim poziomie ciepła, -lokalizujemy blisko siebie,- zapewnienie odpowiedniego bezpieczeństwa w czasie użyteczności np dym pożar, - na przewodach wentylacyjnych odkłada się tłusty kurz, tory się dobrze pali. II filtracja powietrza; - zanieczyszczenia wewnętrzne; - odpowiednie powietrze doprowadzone, KOEKTOR SŁONECZNY-niskei zurzycie energi przy odpowiednim poziomie czystego powietrza, akustyka 55-60dB(A), prosta droga prowadzenia przewodów, ograniczenie systemu przez elementy instalacji; łatwa w obsłudze i regulacji, -estetyczny wyglad. Bariery i problemy a) techniczne: akustyka, inst.p .;pożarowa, bezpieczeństwo użytkowania systemu; zabezpieczeni przed włamaniami; odpowiednie sterowanie. b) urzytkownicze: przeciąg, zwiększamy poziom kurzu, hałasu, zapachy, niskie temperatury rano. c)brak norm, użytkownicy budynku , współpraca

Wykład 6

Systemy wentylacyjne

I ogolna naturalna- grawitacyjna; - infiltracja; - przewietrzanie; - aeracja II mechaniczna; - nawiewna , - wywiewna; - nawiewno wywiewna; - podciśnieniowa, nadciśnieniowa , - zrównoważona III odciągi miejscowe: - tam gdzie są źródła zanieczyszczeń. IV pozarowa. CAV- jednokanałowy

System CAV (Constant Air Volume) - system, w którym powietrze dostarczane jest do stref ze stałą wydajnością, lecz ze zmienną temperaturą nawiewu. Gdy rośnie temperatura na zewnątrz, obniża się temperatura powietrza dostarczanego do pomieszczeń.

System VRV (Varible Refrigerent Volume) - system ze zmiennym przepływem czynnika chłodniczego, złożony z jednostki zewnętrznej i kilkunastu wewnętrznych, czynnikiem chłodniczym w obiegu jest freon doprowadzany dwoma lub trzema przewodami. W systemie z dwoma przewodami wszystkie jednostki wewnętrzne pracują jednocześnie w trybie grzania lub chłodzenia, w systemie z trzema przewodami jednostki wewnętrzne mogą grzać lub chłodzić niezależnie od siebie.

VAV - Variable Air Volume Systemy ze zmiennym strumieniem powietrza wentylującego

Jest to grupa systemów klimatyzacyjnych, najbardziej przystosowana i najczęściej stosowana w budynkach wielopomieszczeniowych. Istotą działania tych systemów jest regulacja temperatury w każdym pomieszczeniu poprzez zmienianie przepływu powietrza zależnie od aktualnego obciążenia cieplnego. Temperatura powietrza nawiewanego może być stała w ciągu całego roku lub zmieniana według zaproponowanego w projekcie programu i korygowanego przez system automatycznej regulacji, w zależności od temperatury powietrza zewnętrznego. VAV + centralne ogrzewanie Nawiewniki z regulacją strumienia powietrza nawiewanego, zasilane są powietrzem dostarczanym z centrali ‚, wyposażonej w nagrzewnicę, chłodnicę i czasem nawilżacz powietrza. Temperatura w każdym pomieszczeniu regulowana jest przez zmianę strumienia powietrza nawiewanego. Straty ciepła pokrywa centralne ogrzewanie System tani i skuteczny. Łatwy do zamaskowania.

Do nawiewników w poszczególnych pomieszczeniach dostarczane są z centrali dwa strumienie powietrza - ciepły i zimny. Powietrze ciepłe nawiewane jest jest w kierunku okien a zimne w stronę ścian wewnętrznych. System pozwala na wybór funkcji grzania lub chłodzenia oddzielnie dla każdego pokoju poprzez zmianę wybranego strumienia roboczego. System wymaga więcej miejsca na przeprowadzenie kanałów. Recyrkulacja- niski koszt urządzeń i eksploatacji, prosta konstrukcja; wada-ponowne zawracanie zużytego powietrza do pomieszczenia; Ograniczenia- może być wtedy gdy przenoszone powietrze nie wiąże się z występowaniem bakterii chorobotwórczych, z emisją substancji szkodzących dla zdrowia, uciążliwych zapachów; W budynkach opieki zdrowotnej recyrkulacja powietrza może być stosowana tylko za zgoda i na warunkach określonych przez właściwego państwowego inspektora sanitarnego; Rekuperacja- wymiana ciepła w wymienniku przeponowym, wymienniku płytowym (krzyżowy), rurowe, układy z czynnikiem pośrednim np Wymiennik krzyżowy - zalety-prosta konstrukcja, nie wymaga dodatkowego zasilania, brak części ruchomych, dobra sprawnośc w stosunku do ceny; wady-duże wymiary centrlai, możliwość występowania szronienia; Regeneracja-strumienie ciepła nawiewanego i wywiewanego omywają tę samą powierzchnię wymiennika , poza odzyskiem ciepła możliwy jest odzysk wilgoci np Wymiennik obrotowy- zalety- wysoka sprawność 80%, regulacja wydajności; wady-wymaga doprowadzenia E elektrycznej, większa możliwość awarii, mniejsza szczelność;

Filtracja-wykorzystuje zjawisko dyfuzji molekularnej, bezwładnego zderzenia siły elektrostatycznej, siły ciężkości; Materiały filtrów-włókienny,tkaniny, materiałowe, papierowe, teflon -prędkość filtracji zależy od użytego materiału; Frakcyjność , sprawność filtra (K1 - K2) / K1 = η gdzie K1/K2-ilość dymu przed/za filtrem ; Materiał filtrów zależy od procesu technologicznego -zależne od pH;

Wykład 7 Sieć przewodów wentylowanych - obliczenia

Materiały: blacha ocynkowana: niepalna, trwała , nie ulega łatwej korozji; SPIRO duzo tańsze , okrągłe, zwijane na automatikon , łatwiejsze w montażu. FLEX- okrągłe elastyczne, maja duże opory przepływu na podłączeniu do elementu nawiewnego Al, stal. TECHNOLOGIE WYTWARZANIA: musza być szczelne nie palne, spełniające normy a) przewody z płyt wełny mineralnej- prasowana wełna mineralna powleczona folia aluminiowa, - lekkie od razu izolacja, szczelne, - mniejsza wytrzymałość mechaniczna i nadciśnienie. c) z płyt gipsowych- wzmacniane włóknem szklanym , -podwyższona odporność ogniowa. Zmiany ciśnienia w w sieci przewodów-gdyby nie było strat to brak zmiany pc1; w całym obszarze sieci nastepuje spadek p ale na wejściu i wyjściu uzyskiwane jest ciśnienie pb; wentylator pracuje na pokrycie całych strat p ; Straty l.- R=(λ/d)*pυ² gdzie λ=f(Re,e) oraz e=k/d czyli λ = 0,11 [ (k/d) + (68/Re) ] ^0,25 ; Δp_l=β*R*L ; β-zależy od chropowatości materiału; Opory m.- poprzez deformacje strumienia powietrza, odrywanjie strumienia od ścianek przewodu Δp_m = ξ* p_d = ξ*ρυ² / 2; lugości zastępcze-dł.odcinka prostego, na któ®ym liniowy spadek p jest równy rozpatrywanej stracie miejscowej; Metody obliczania-1)stałej V przepływy powietrza- dobieramy średnice tak by była stała V (nie przekroczenie min. V); 2. Stałej wartości jednostkowego spadku p R - by uzyskać jednakową wartość liniową straty p R. wartośc R ustala sie dla pierwszej działki przy wentylatorze a potem wartość przyjmuje sie stałą; 3. Metoda zmiennej V powierza- stopniowe zmniejszanie V w sieci przewodów w miarę oddalania się od wentylatora;

Wykład 8 WENTYLATORY

Wentylatory- promieniowe, osiowe, mieszane, poprzeczne; Ze względu na h spiętrzania- niskoprężne (300-700Pa); średnioprężne 300-1000 osiowe, 700-1300 promieniowe; wysokoprężne powyżej 1000 osiowe oraz 3000-30000Pa promieniowe; Rodzaj napędu „X” -bezpośredni-wirnik jest osadzony na wale napędowym silnika elektrycznego; „R”- z napędem pasowym; „Z”-z napędem sprzęgłowym -wirnik osadzony na wale który poprzez sprzęgło połączony jest z silnikiem; wartości charakteryzujące spręż wentylatora- a) wyróżnik ciśnienia ψ= Δpc / [(ρ/2)*U²] gdzie U-prędkość obwodowa dla wirnika, / [(ρ/2)*U²] - p dynamiczne wywołane prędkością obwodową; b)wyróżnik wydajności ψ= V/AU ; c) Wyróżnik mocy λ = φψ /η czyli N = V*A*pc / η ; Zmianę sprężu można zastąpić poprzez-dławienie przepływy, przez regulacje V obrotowej, zastosowanie upustu, przesunięciu punku pracy, część powietrza idzie poza regulator, zmiana kąta ustawienia łopatek kierujących, zwiększenie sprężu można uzyskać przez szeregowe połączenie wentylatorów, dla 2 takich samych wydajność jest taka sama jak przy pracy osobnom zaś spręż jest sumą obu, w połączeniu równoległym zmienia sie strumień objętości zaś spręż jest ten sam (służy do zwiększenia strumienia objetości); Wentylator bębnowy- używany w centralach, to w.promieniowy (obudowa, wirnik, koło pasowe z osłoną, silnik, króciec przłączony);

Akustyka-drgania akustyczne-drgania mech.polegające na ruchu cząstek względem położenia równowagi; M akustyczna-to całkowita E akustyczna wypromieniowana przez źródło w określonym paśmie częstotliwości w przedziale czasowym, podzielona przez ten przedział [W]; Ciśnienie akustyczne- wartość skuteczna różnicy pomiędzy chwilową wartością p a p statycznym [N/m2]; Zależność między poziomem M akustycznej a poziomem p akustycznego Lw = Lp + 10log (S/So) gdzie S-powierzchnia całef sfery , w której określamy Lw, So- 1m2 - pole powierzchni odmierzenia; Kilka źródeł dźwięku- a) jednakowe L= 10log* (n*p² / p_o²)= 10log(p² / p_o² + 10log n = Lp+10log n; b) różne L=10log Σ 10^0,1Lp; Obliczenie poziomu p akustycznego w pomieszczeniu- Lp= Lw - 10log [ ( Q / 4πr ²) + 4 / A_EKV gdzie Lp-poziom p akustycznego; Lw-poziom M akustycznej; Q-współ.kierunkowy; r-odległość od środka dźwięku, A_EKV -równoważna powierzchnia tłumienia;

Wykład 9 POWIETRZE WILGOTNE + PROCESY OBROBKI

Parametry charakterystyczne:

x- wilgotne powietrze -mieszanina suchego powietrza( niezmienne parametry , traktowane jako gaz doskonały) i pary. Para wodna przegrzana gaz doskonały—prawo Daltona p=pp+po; pp- ciśnienie cząstkowe powietrza, po- ciśnienie cząstkowe pary wodnej. mgła wodna- powietrze ma więcej wilgoci niż nasycone powietrze przy temp >0C; pow przesycone.mgła lodowa-0 powietrze ma więcej wilgoci niż nasycone powietrze przy temp <0C; wilgotność bezwzględna- .. , wilgotność względna φ= wilgotność bezwzględna/wilgot.bezwgl. pow. nasyconego=ρo/ ρom, zawartość wilgoci- X= mp/mg[ kg pary wodnej/ kg pow suchego] X=0,622*( φ*p_om)/(p_o- φ*p_om); entalpia powietrza wilgotnego i=Q=cw*t [J/kg]; entalpia pary wodnej ; i= 2500+ 1,8* t entalpia pow wilgotnego = i+ t+ (2500+ 1,8*t)*X

KOMORA ZRAZSZANIA dysze rozpylające wodę, im więcej małych kropelek tym sumaryczna powierzchnia jest większa. Wymiana ciepła w kom zraszania:- konwekcja, -promieniowanie, wymiana masy. Czynniki charakteryzujące komorę zraszania:1) prędkość rozpływu powietrza, 2) rozmieszczenie + liczba dysz rozpylających wodę 3) liczba płaszczyzn dysz (18-30 dysz na m²) 4) typ oraz średnica otworu wylotowego dyszy; 5) ciśnienie wody przed dyszami; 6)intensywność zraszania wyrażona w l/s płaszczyzny dysz. 7) odstęp miedzy płaszczyznami dysz8_ długość komory zraszania. Bilans dla zraszania : m(i2-i1)=W(t_wp- t_wkoncowe)+/- w*t_wk ; m- strumie powietrz doprowadzony do komory [kg/s]; i1-entalpia; wchodząca do komory zraszania; i2- entalpia; wychodząca z komory zraszania; W- ilośc wody doprowadzonej do kory zraszania. t_wp-pocztkowa temp wody doprowadzonej do dysz [C]; t_wkoncowe-końcowa tempo wypływu z k.z. w-ilośc pary wodnej oddanej z powietrza [kg/s]

Wyklad 10 Nawilżanie

Złoza zraszane - komory o powierzchniach zraszanych, nasycanie powietrza para wodna. Wypełnianie z drobnych luźno ułożonych materiałów, wiórowe , włókniste, wstęgowe; - maty o otwartych porach; - siatki i tkaniny metalowe; złoża laminarne; -pakiety papierów, - peki rurek ceramicznych ułożone równolegle do kierunku przepływu powietrza. Nawilżanie parowe- para wytworzona miesza się z powietrzem , następuje jednocześnie dezynfekcja powietrza- stosuje się odczynniki chemiczne do dezynfekcji złoża występuje zapach „apteczny” , zabija cześć bakterii, - nawilżanie jest dozowane, para dopuszczana porcjami. z elektrody zanurzonej w cieczy (wodze) doprowadzonej do stanu wrzenia i para jest odprowadzana, jest aparat bezpieczeństwa np. domki jednorodzinne - zarazstaja przewody trzeba elektrody czyscic

Wyklad 11 CENTRALE

Centrale; a) podwieszone, b)stojące - dachowe, wewnątrz budynku. Inny podział: nawiewne, wywiewne , nawiew-wywiewne. Rama z aluminium reszta z blachy ocynkowanej. W koncach centrali są połączenia elastyczne gdyz zapobiega to szybkiemu przenoszeniu drgań z centrali na kanały i jest łatwość z poradzeniem sobie z problemem braku współosiowości kanału z centrala. Optymalna długość rękawa: 10cm.Składa się z czerpni, filtra, nagrzewnicy wtorenj, nagrzewnicy wstępnej, chłodnicy z odkraplaczem , komory zraszania, tłumika.

---