Międzynarodowe zwyczaje, uzanse i formuły handlowe
Ujednolicenie języka kontraktów i sposobu negocjacji doprowadziło do powstania pojęcia ogólne warunki dostaw, które wykształciły się na bazie tzw. Kontraktów typowych. Dalsza potrzeba kodyfikacji zaowocowały powstaniem
tzw. Formuł handlowych (utworzonych przez ICC), czyli typowych najczęściej stosowanych w praktyce kombinacji szczegółów zobowiązań umownych sprzedającego i kupującego w ramach umowy kupna-sprzedaży. (początkowo były to uzanse wykształcone z tzw. Zwyczajów handlowych )Określane też jako baza ceny (wskazujące na rozdział kosztów między eksportera i importera) i baza dostawy (wskazują miejsce przejścia odpowiedzialności i ryzyka)
zwyczaj handlowy- tradycyjna forma postępowania przy zawieraniu kontraktów albo przyjęty jednolity sposób interpretacji terminologii w handlu, mają znaczenie względnie obowiązujące tj. uzupełniają postanowienie umowne
Uzans handlowy- zwyczaj handlowy stwierdzony, potwierdzony i zalecony do realizacji przez miarodajną instytucję krajową zajmującą się HZ
Incoterms 2000
W 1999 ICC opublikowała nową edycję formuł handlowych- Incoterms 2000. Są podzielone na 4 grupy: E, F, C I D,
Kryterium podziału: zakres ryzyka oraz obowiązki sprzedającego i kupującegood min do max obowiązku sprzedającego
Formuły loco (miejsca): sprzedające jest zobowiązany pozostawić towar do dyspozycji kupującego w miejscu jego powstania lub w miejscu w którym towar znajduje się w momencie podpisania kontraktu (grupa E)
Formuły franco: strony kontraktu precyzują miejsce do którego sprzedający musi dostarczyć towar na własny koszt i ryzyko (grupa F, C, D)
Tzw. Gestia transportowa - precyzuje która ze stron kontraktu i na jakim odcinku ma obowiązek zorganizowania transportu oraz poniesienia jego kosztu i ryzyka za przesyłkę na określonej trasie przewozu
- grupa E cała gestia po stronie kupującego (EXW)
-grupa D po stronie sprzedającego (DDP)
GRUPA E
Przygotowanie do wysyłki
Sprzedające stawia towar do dyspozycji kupującego w pkt wydani
Sprzedający nie jest zobowiązany do zapewnienia odprawy celnej eksportowej, jak również nie ponosi kosztów ani ryzyka załadunku towaru
1) EXW- (Ex Works) z zakładu w oznaczone miejsce, Wszystkie gałęzie transportu (WGT)
-najmniejszą odpowiedzialność oraz zaangażowanie ze strony sprzedającego
GRUPA F (Main Carriage Unpaid)
zobowiązuje sprzedającego do dokonania odprawy celnej eksportowej.
Sprzedający nie opłaca zasadniczych kosztów transportu ani ubezpieczenia.
FCA ( Free Carrier)
-Sprzedający ponosi koszty transportu, załadunku oraz ubezpieczenia do momentu przekazania towarów pierwszemu przewoźnikowi, wskazanemu przez sprzedającego, w oznaczonym miejscu.
-Towar uważa się za dostarczony w momencie załadunku przez przewoźnika, w tym momencie następuje przeniesienie ryzyka uszkodzenia lub utraty towaru na kupującego
2) FAS. (Free Alongside Ship)
-Odpowiedzialność za koszty transportu oraz ryzyko sprzedającego kończą się w momencie dostarczenia towarów do burty statku w oznaczonym porcie nadania, jednak bez załadunku towarów na statek.
- transport morski oraz wodny śródlądowy
3) FOB.(Free On Board )
-Jak w przypadku FCA, jednak punktem przeniesienia kosztów i ryzyka za towar ze sprzedającego na kupującego jest moment przekroczenia burty statku przez towar, sprzedający ponosi też koszty załadunku.
-transport morski oraz wodny śródlądowy
GRUPA C (Main Carriage Paid )
Sprzedający zawiera umowę przewozu i ponosi jego koszty. Sprzedający zobowiązany do dokonania odprawy celnej eksportowej.
Ryzyko na kupującego w momencie nadania towaru.
Wszelkie dodatkowe, wynikłe po załadunku, koszty związane z transportem oraz innymi zdarzeniami obciążają kupującego.
1) CFR (Cost and Freight )
-Sprzedający nie ponosi kosztów ubezpieczenia towarów (od momentu załadunku na statek w porcie nadania), które leżą po stronie kupującego
-dostawa zostaje uznana za zrealizowaną w momencie załadunku towaru na statek przewoźnika wskazanego przez sprzedającego
- transport morski oraz wodny śródlądowy
2) CIF (Cost, Insurance and Freight ) - Koszt, ubezpieczenie i fracht
-W odróżnieniu od CFR, sprzedający jest odpowiedzialny również za zawarcie umowy i opłacenie kosztu ubezpieczenia towaru w na rzecz kupującego.
-Incoterms 2000 zobowiązują sprzedającego do zapewnienia ochrony ubezpieczeniowej jedynie w podstawowym zakresie.
-transport morski oraz wodny śródlądowy
3) CPT (Carriage Paid To )
-Odpowiednik CFR w transporcie innym, niż morskim i wodnym śródlądowym (w tym multimodalnym)
4) CIP (Carriage and Insurance Paid to)
- Przewoźne i ubezpieczenie opłacone do (...określonego miejsca przeznaczenia)
- Odpowiednik CIF w transporcie innym, niż morskim i wodnym śródlądowym (w tym multimodalnym).
GRUPA D (Arrival )
Sprzedający jest zobowiązany do dostarczenia towaru do określonego miejsca lub portu przeznaczenia.
1) DAF (Delivered At Frontier)
- Sprzedający jest zobowiązany dostarczyć towar do dyspozycji kupującego na granicy (przed granicą odprawy celnej kraju odbiorcy)
-koszt oraz ryzyko rozładunku towaru są po stronie kupującego. Sprzedający zobowiązany jest do przeprowadzenia odprawy celnej eksportowej
-odnosi się do granicy lądowej, niezależnie od środka transportu
2) DES (Delivered Ex Ship)
-Towar uważa się za dostarczony w momencie postawienia do dyspozycji (rozładunku) przez odbiorcę na statku we wskazanym porcie przeznaczenia.
-Sprzedający jest zobowiązany ponieść wszystkie koszty do tego momentu oraz ryzyko uszkodzenia lub utraty towarów podczas transportu do portu przeznaczenia.
-Sprzedający jest zobowiązany do odprawy celnej eksportowej. Koszt oraz ryzyko rozładunku są po stronie kupującego
-Termin analogiczny do DAF, w odniesieniu do transportu morskiego, wodnego śródziemnego oraz multimodalnego z dostawą na statku w porcie przeznaczenia.
3) DEQ (Delivered Ex Quay)
-jak w DES, jednak towar powinien być postawiony do dyspozycji kupującego na nabrzeżu we wskazanym porcie przeznaczenia.
-Koszty oraz ryzyko rozładunku leżą po stronie sprzedającego
- do transportu morskiego, wodnego śródlądowego oraz multimodalnego, z rozładunkiem ze statku w porcie przeznaczenia
4) DDU( Delivered Duty Unpaid))
-Warunki dostawy DDU zobowiązują sprzedającego do dostarczenia towarów we wskazane (dowolne) miejsce, również w kraju odbiorcy, wraz z poniesieniem wszelkich kosztów i ryzyk z tym związanych, za wyjątkiem wszelkich kosztów celnych oraz odpowiedzialności z tym związanej
-Towar uważa się za dostarczony bez rozładunku z ostatniego środka transportu
-wszystkie środki transportu, jednak w przypadku miejsca dostawy przewidzianego w porcie przeznaczenia (bez dalszego transportu lądowego po stronie sprzedającego) powinny zostać użyte terminy DES lub DEQ
5) DDP (Delivered Duty Paid )
-Najszersza odpowiedzialność oraz zakres czynności sprzedającego
-w stosunku do DDU rozszerzona o odpowiedzialność oraz pokrycie kosztów związanych z odprawą celną importową.
Porównanie wykładni formuł handlowych Incoterms 1990 i 2000
-zasada domicylu dla odprawy celnej; podmiot krajowy jest odpowiedzialny za przeprowadzenie odprawy celnej od EXW do DDU
-incoterms 2000 zwracają więcej uwagi na transport intermodalny
-grupa E pozastała bez zmian, reszta grup, mało istotne zmiany
Co to są formuły RAFTD? (więcej str 196-197)
-są to formuły powstałe w celu regulacji obrotów handlu zagranicznego Stanów Zjednoczonych, można ustalić przed kontraktem chęć ich zastosowania
Co to są Combiterms 2000? (więcej str 197-201)
-opracowane przez ICC przy współpracy z FIATA, specjalne terminy handlowe dostosowane do dostaw w kontenerach
-są bardziej szczegółowe niż incoterms, podobnie jak one mają fakultatywny charakter
Uzanse w zakresie przewozu
-rodzaj umowy o przewóz, rodzaje kosztów, formuł postoju etc
-w transporcie drogą lądową i lotniczą ogół stosunków regulują przepisy prawa obligatoryjnego, a drogą morską są zalecane, ale nie obligatoryjne uzanse
Formuły dotyczące podziału kosztów
FIO (Free In and Out) - koszt załadunku i wyładunku ponosi czarterujący
FIO and Stowed lub FIO and Trimmes - czarterujący ponosi koszty załadunku, wyładunku i rozmieszczenia towaru na statku
FAS (Free along ship)- odp FAS, czarterującego obciążają koszty dostarczenia do burty statku
FOB (Free on bard)- kosz załadowania jeszcze na czarterującym
FOB/FOB (Free on Board and Free off Board) -czarterujący ponosi koszty załadowania i wyładowania
FOB and Stowed lub FOB and Trimmed- czarterujący ponosi koszty załadowania I rozlokowania towaru na statku
Formuły dotyczące postoju
Running days- kolejne dni kalendarzowe bez odliczeń Nd i świąt
Working days- tylko dni robocze i ustawowy czas pracy
Weather working days- dni robocze gdy pogoda pozwala na przeładunek
Istnieją też umowy czarterowe, które sanowią złożony kompleks zagadnień techniczno-org-prawnych, występują w gotowych formularzach np. Intertanktimie dla ropy naftowej, dotyczą stosuku między załadowcą, a przewoźnikiem
Uzanse w zakresie ubezpieczeń
W USA klauzula At and from-ubezpieczenie rozpoczyna się z chwilą dostarczenia na pokład towaru, ale ubezpieczyciel nie przyjmuje odp za ryzyko związane z towarem
W Europie polisa antwerpijska, paryska, hamburska
W Polsce oparte o klauzule S.G Lloyd's Policy
Tzw awaria wspólna- świadomy zabieg kapitana statku polegający na poświęceniu części ładunku lub statku dla ratowania pozostałych przedmiotów wyprawy morskiej przed grożącym niebezpieczeństwem, straty z nią związane rozdziela się między statek
Kodyfikacja ICC i SWIFT
ICC wprowadziło reguły przy realizacji zleceń inkasowych i kredytowych, co zobowiązuje bank do przestrzegania ściśle warunków zlecenia
Banki opracowały sobie tzw. System SWIFT, system przekazywania między sobą znormalizowanych informacji, mających charakter komunikatów finansowych. System ten polega na dokonywaniu płatności na podstawie dokumentów przekazywanych dorgą telefaksową
Powstały też systemy on-line i Real-line które umożliwiają na błyskawiczną wymianę danych w obrotach zagranicznych
Podmioty międzynarodowej kodyfikacji celnej
Międzynarodowa Izba Handlowa w Paryżu ICC
GATT (Kodeks Wartości Celnej)
Rada Współpracy Celnej
POMOCE NAUKOWE (INCOTERMS):
5
Wyszukiwarka