Scenariusz zajęć „Szczecin moje miasto”
Osoba prowadząca: Agata Paszkowska-Malarz
Data przeprowadzenia zajęć: 21.04.2010
Cel ogólny:
- przedstawienie ważnych historycznych wydarzeń związanych ze Szczecinem
oraz zwrócenie uwagi uczniów na piękne miejsca w Szczecinie.
Cele szczegółowe:
- uczeń zna położenie Szczecina na mapie, umie je pokazać,
- zna zabytki i inne ciekawe miejsca w Szczecinie,
- znać niektóre ważne wydarzenia z historii miasta,
- zna legendę o Szczecinie,
- potrafi opisać herb i flagę Szczecina.
Cele terapeutyczne:
- wdrażanie do odpowiedzialności i pomocy w wykonywaniu zadań dzieciom słabszym,
- odwrócenie uwagi uczniów od przykrych przeżyć związanych z hospitalizacją.
Formy i metody pracy:
- rozwiązywanie zadań matematycznych,
- lokalizowanie Szczecina na mapie Polski,
- rozmowa,
- puzzle z panoramą Szczecina,
- rozsypani tekstowe,
- dopasowywanie fotografii „Mój szczecin wczoraj-moje miasto dziś”,
- dopasowywanie podpisów i krótkich notatek do fotografii zabytków,
- praca plastyczna,
- quiz jednokrotnego wyboru.
Pomoce i środki dydaktyczne:
- karty pracy,
- mapka Polski,
- atlas geograficzny,
- puzzle z panoramą Szczecina,
- rozsypani tekstowe,
- fotografie starego i współczesnego Szczecina,
- zdjęcia zabytków szczecińskich, podpisy do fotografii,
- blok techniczny,
- kredki,
- długopisy.
Czas trwania zajęć: około 1 godziny
Przebieg zajęć:
1.Przywitanie uczestników i zaproponowanie odgadnięcia hasła dzisiejszych zajęć poprzez rozwiązanie zadań matematycznych:
O |
T |
N |
J |
I |
S |
C |
Z |
C |
Z |
O |
A |
E |
M |
I |
E |
M |
S |
33 |
17 |
90 |
64 |
25 |
81 |
36 |
15 |
6 |
125 |
9 |
100 |
11 |
76 |
55 |
72 |
1 |
49 |
(3x10)+ 4-1=
29-12=
8x10+12-2=
8x8=
5x6-5=
9x9=
50-14=
9+9-3=
3x2=
5x5x5=
100-91=
36-25=
69+7=
(5x5)+(5x5)+5=
8x9=
1x1=
7x7=
3.Odczytanie hasła: SZCZECIN MOJE MIASTO
4. Zaznaczenie na mapie Polski - Szczecina.
Szczecin (łac. Stetinum lub Sedinum[4], niem. Stettin) - miasto na prawach powiatu, stolica
i największe miasto województwa zachodniopomorskiego. Szczecin jest jednym
z najstarszych i największych miast w Polsce (3. miejsce pod względem zajmowanej powierzchni i 7. pod względem liczby ludności). Szczecin jest członkiem Unii Metropolii Polskich. Miasto jest centrum aglomeracji szczecińskiej, skupiającej okoliczne gminy
i miasta.
Rozbudowana gospodarka z udziałem różnych gałęzi przemysłu, sprawia że Szczecin jest głównym ośrodkiem gospodarczym regionu. Charakterystyczna dla miasta jest gospodarka morska m.in. znajduje się tu duży port morski i stocznia. Miasto jest ośrodkiem turystycznym, z dużą liczbą zabytków. Stanowi centrum kulturalne - liczne teatry, muzea i ośrodki kultury. Jest też ośrodkiem religijnym poprzez kurię arcybiskupią, wydziały teologiczne, sanktuarium maryjne.
Województwo zachodniopomorskie
Powiat miasto na prawach powiatu
Prawa miejskie 3 kwietnia 1243
Prezydent miasta Piotr Krzystek
Ludność (2008)
• liczba 407.260
• gęstość 1.355,1 os./km²
• aglomeracja 674 tys.
Ułożenie puzzli z panoramą Szczecina.
Panoramy
Widok w Szczecinie na Odrę Zachodnią (po lewej) i Duńczycę (po prawej) z estakady Trasy Zamkowej. Po lewej stronie Wały Chrobrego, na wprost Wyspa Grodzka, po prawej Łasztownia
Panorama Szczecina z Mostu Długiego
6. Ułożenie rozsypani z informacjami o :
a) położeniu Szczecina
Położenie
Szczecin leży w północno-zachodniej Polsce, w zachodniej części woj. zachodniopomorskiego przy granicy polsko-niemieckiej. Miasto leży nad rzeką Odrą oraz jeziorem Dąbie, obejmując część Międzyodrza.
Szczecin jest położony na obszarze czterech mezoregionów geograficznych: Dolina Dolnej Odry, Wzniesienia Szczecińskie, Wzgórza Bukowe i Równina Goleniowska - wchodzą one w skład Pobrzeża Szczecińskiego.
Odległość z centrum miasta do Morza Bałtyckiego w linii prostej wynosi 55 km[potrzebne źródło]. Szczecin graniczy z miastem i gminą Police (od północy) oraz gminami: Dobra, Kołbaskowo od zachodu, Gryfino i Stare Czarnowo od południa oraz Kobylanka i Goleniów od wschodu.
Wieś Pilchowo i osiedle Pilchowo jest podzielone granicą administracyjną między miastem Szczecin a wiejską częścią gminy Police, Bezrzecze - między Szczecinem
a gminą Dobra jako osiedle i wieś o tej samej nazwie, Załom - między Szczecinem
a gminą Goleniów jako osiedle i wieś.
b) historii Szczecina
Historia
W VII-VI wieku p.n.e. istniała na tym terenie osada z okresu kultury łużyckiej. Jest jednak możliwe, że ciągłość udokumentowanej źródłami historii zasiedlenia tego miejsca sięga blisko 1850 lat. W czasach antycznych w okolicach Szczecina istniała miejscowość o nazwie Susudata. W IX wieku zbudowany został przez książąt słowiańskich gród otoczony fosą, u którego podnóża rozwinęła się osada handlowo-rybacka.
W 967 Mieszko I przyłączył Pomorze wraz ze Szczecinem do Polski. Ówczesny Szczecin składał się z trzech części: grodu, podgrodzia i portu. Do ok. 1005 r. Szczecin znajdował się pod zwierzchnictwem Bolesława Chrobrego. Po bitwie koło Strugi (część Płoni)
w 1121 książę Bolesław Krzywousty ponownie przyłączył miasto do Polski jednocześnie uznając władzę lennika, Warcisława I.
W 1181 miasto wraz z Pomorzem Zachodnim stało się lennikiem cesarza i weszło
w skład Świętego Cesarstwa Rzymskiego Narodu Niemieckiego.
W 1243 książę Barnim I nadał Szczecinowi prawa miejskie. W kolejnych latach miasto nabywało kolejne tereny: w 1283 jezioro Dąbie, a w 1321 Police. W XIII wieku Szczecin stał się miastem hanzeatyckim. Na miejscu grodu słowiańskiego w XIV wieku książę Barnim III Wielki wybudował swoją siedzibę, tzw. "Kamienny Dom" oraz kaplicę św. Ottona. W 1474 w Szczecinie, po wygaśnięciu linii książąt szczecińskich i wołogoskich władzę objął książę słupski Bogusław X, który 4 lata później zjednoczył Pomorze Zachodnie, a w 1491 przeniósł jego stolicę do Szczecina. Jednak już w 1532 księstwo zostało ponownie podzielone, a miasto stało się stolicą Księstwa szczecińskiego. W 1570 został podpisany "pokój w Szczecinie" kończący I wojnę północną.
W 1630 miasto zajęli Szwedzi. Działania wojenne podczas potopu szwedzkiego przyczyniły się do upadku gospodarczego miasta. W 1713 miasto zostało przyłączone do Prus, co potwierdził pokój w Sztokholmie w 1720.
W czasie wojny siedmioletniej Rosjanie dokonali oblężenia Szczecina. W latach 1806-1813 Szczecin był pod okupacją francuską. Od 21 lutego do 29 lipca 1809 stacjonował sztab 4. płku strz. konnych armii Księstwa Warszawskiego zwalczający na Pomorzu Szwedzkim pruskie oddziały powstańcze majora Schilla. Od stycznia do 5 grudnia 1813 twierdza była bohatersko broniona przez francuskiego gen. Barbanegre.
W 1843 miasto otrzymało połączenie kolejowe z Berlinem dając początek kolei na Pomorzu, wkrótce potem zaczął intensywniej rozwijać się przemysł. W 1873 ówczesny nadburmistrz miasta Hermann Haken podjął decyzję o zburzeniu obwarowań
i rozbudowie miasta.
W chwili wybuchu II wojny światowej miasto liczyło ok. 270.000 mieszkańców. 15 października 1939 utworzone zostało tzw. Wielkie Miasto Szczecin, istniejące do zakończenia wojny. Na tym terenie istniało ok. 100 obozów pracy przymusowej. Zniszczenia zabudowy wyniosły ok. 65%, a portu i ośrodków przemysłu 95%.
26 kwietnia 1945 Armia Czerwona zdobyła Szczecin. Oficjalne przekazanie miasta władzom polskim nastąpiło późno, bo dopiero 5 lipca. Dotychczasowa ludność, która pozostała w mieście została jednak wysiedlona w ciągu następnych lat do Niemiec
i w 1947 w Szczecinie mieszkało już tylko 4 tys. Niemców.
W grudniu 1970 i sierpniu 1980 w Szczecinie miały miejsce strajki i demonstracje robotnicze, tu także podpisano tzw. porozumienia sierpniowe. 11 czerwca 1987 miasto odwiedził papież Jan Paweł II.
W latach 1946-1998 miasto było stolicą województwa szczecińskiego, a od 1999 jest stolicą województwa zachodniopomorskiego. Od 1999 miasto jest główną kwaterą Wielonarodowego Korpusu Północ-Wschód sił NATO.
W dniach 4-7 sierpnia 2007 odbył się w Szczecinie finał Operacji Żagiel - The Tall Ships' Races międzynarodowych regat żaglowców.
7. „Mój Szczecin wczoraj - Moje miasto dziś” - uczniowie mają za zadnie dopasować fotografie z dawnych lat do tych z lat współczesnych.
Kultura
Według danych z 2007 r. w mieście działało 37 placówek bibliotecznych, z których skorzystało 80 250 czytelników. Największą biblioteką jest Książnica Pomorska.
W Szczecinie działa 5 kin, które w 2007 roku odwiedziło 1 138 228 widzów. Mieści się tu najstarsze na świecie Kino Pionier 1909, działające nieprzerwanie w tym samym miejscu od 1907 r. Pozostałe 3 kina to: Centrum Filmowe Helios (4 sale), Multikino (9 sal), Kino Zamek.
Najważniejszym muzeum w mieście jest Muzeum Narodowe przy ul. Staromłyńskiej na Starym Mieście, w którym znajduje się także Galeria Sztuki Współczesnej. W pobliżu znajdują się także jego oddziały: Muzeum Historii Miasta i Muzeum Morskie. Oprócz tego istnieją także:
Muzeum Zamkowe w Zamku Książąt Pomorskich,
Muzeum Geologiczne Instytutu Nauk o Morzu Uniwersytetu Szczecińskiego
Muzeum Oświaty Szczecińskiej
Muzeum Katedralne przy bazylice archikatedralnej św. Jakuba
Teatry
Teatr Krypta (w Zamku Książąt Pomorskich)
oraz:
i amfiteatry w Parku Kasprowicza (Teatr Letni) i w Żydowcach.
8. Zabytki i pomniki Szczecina
- rozmowa o zabytkach, pomnikach naszego miasta
- próba dopasowywania podpisów do zdjęć przedstawiających zabytki i pomniki Szczecina:
Wały Chrobrego (do 1945 niem. Hakenterrasse = Tarasy Hakena) - taras o długości ok. 500 m w Szczecinie.
W 1873 roku rozpoczęło się wyburzanie osiemnastowiecznych fortyfikacji Szczecina. Dzięki wielkiemu zaangażowaniu nadburmistrza Szczecina Hermanna Hakena w latach 1902-05 na miejscu Fortu Leopold uformowano, na wysokości 19 m nad poziomem Odry Zachodniej, taras widokowy. Z tarasu do brzegu Odry prowadzą szerokie schody, po obu stronach których postawiono dwa pawilony służące jako wejścia do, współcześnie utworzonych
w pozostałościach fortyfikacji, podziemnych restauracji. Po środku tarasu znajduje się pomnik "Herkulesa walczącego z centaurem" dłuta Ludwiga Manzla, u podnóża zaś - fontanna zdobiona współcześnie figurami Jana z Kolna i Wyszaka oraz dwie wysokie kolumny stylizowane na latarnie morskie.
W latach 1906-12 w północnej części tarasu zbudowano kompleks architektoniczny dla ówczesnej rejencji szczecińskiej, w którym obecnie mają swoją siedzibę władze województwa zachodniopomorskiego. Ponadto w południowej części Wałów Chrobrego zlokalizowany jest kompleks budynków Akademii Morskiej (z lat 1902-05 i 1918-21) oraz mieszczące się w jednym budynku Teatr Współczesny i Oddział Morski Muzeum Narodowego (1908-11).
Pomnik Czynu Polaków - znajduje się w Szczecinie w Parku Kasprowicza vis-a-vis Jasnych Błoni.
Pomnik jest dziełem rzeźbiarza Gustawa Zemły przy współpracy Eugeniusza Kozaka. Głównymi wykonawcami pomnika były Zakłady Mechaniczne im. Marcelego Nowotki oraz Stocznia Szczecińska im. A. Warskiego. Części pomnika przypłynęły do miasta barkami, został wzniesiony z okazji 35 rocznicy Odrodzenia Polski. Odsłonięcia pomnika dokonano
3 września 1979 r.
Przedstawia trzy spiżowe orły symbolizujące trzy pokolenia szczecinian: polonię szczecińską sprzed II wojny światowej, pionierów powojennego Szczecina i pokolenie rozbudowujące miasto. Orły zostały wykonane z brązu. Każdy z nich waży ok. 20 ton, rozpiętość skrzydeł orłów wynosi ok. 6,5 m, natomiast wysokość pomnika 22,5 m. Sam obelisk wykonano ze stali nierdzewnej, wokół pomnika na brązowych tablicach umieszczono nazwy współtwórców.
Zamek Książąt Pomorskich - zamek usytuowany na Wzgórzu Zamkowym w Szczecinie,
w sąsiedztwie Odry.
Przed 1124 na wzgórzu zamkowym znajdował się gród słowiański z drewnianym dworem księcia Warcisława I. Po przeniesieniu przez Barnima I stolicy księstwa zachodniopomorskiego do Szczecina w 1235 dwór został rozbudowany.
Początki dzisiejszego zamku sięgają 1346 roku, kiedy Barnim III, łamiąc przywileje szczecińskiego patrycjatu rozpoczął wznoszenie na wzgórzu zamkowym tzw. kamiennego domu. Obok kamiennego domu stanęła kaplica św. Ottona oraz tzw. duży dom z wieżą więzienną. W 1428 w mieście wybuchł bunt wywołany przez biedotę i rzemieślników.
W zamian za stłumienie buntu książę Kazimierz V otrzymał od Rady Miejskiej znaczną sumę na rozbudowę i umocnienie kamiennego dworu. Wybudowano wówczas utrzymane w stylu późnogotyckim skrzydło południowe.
Po pożarze w 1530 roku rozpoczęto przebudowę zamku. Trwała 7 lat, w jej trakcie kamienny dom przebudowano w stylu renesansu w dwupiętrową budowlę z dwuspadowym dachem
i wieżą zegarową. Dobudowano także wschodnie skrzydło.
W latach 1573-1582 książę Jan Fryderyk dokonał generalnej przebudowy zamku. Zburzono kamienny dom i kościół św. Ottona. Pozostawiono gotyckie skrzydło południowe, podwyższono wschodnie i dobudowano do nich skrzydła północne i zachodnie, zamykając
w ten sposób dziedziniec. Do zamku doprowadzono także wodociąg.
Na początku XVII wieku za panowania Filipa II i Franciszka (I) za skrzydłem zachodnim dobudowano dwupiętrowe piąte skrzydło (obecnie skrzydło muzealne), tworząc w ten sposób drugi, mały dziedziniec.
Po wymarciu dynastii Gryfitów, od 1637 siedziba namiestnika szwedzkiego, od 1720 siedziba pruskiego garnizonu. W 1752 Fryderyk II Wielki założył w skrzydle muzealnym mennicę.
Podczas panowania pruskiego zamek wielokrotnie przebudowywano, dostosowując do mieszczącego się tam garnizonu. Usunięto wiele ozdób. Największej dewastacji zamku dokonał garnizon pruski w XIX wieku, kiedy to zburzono sklepienia w skrzydle wschodnim, całkowicie przebudowano skrzydło południowe, wyburzono krużganki, zaś wewnątrz zamku wymurowano klatki schodowe i korytarze.
Po opuszczeniu przez garnizon w 1902 roku, zamek popadał stopniowo w dewastację. Roboty renowacyjne mające przywrócić zamkowi wygląd dawnej rezydencji podjęto w 1925, jednak zaprzestano ich rok później. Mimo wielu planów, władze niemieckie do wybuchu II wojny światowej nie podjęły się kompleksowej renowacji zamku.
W 1944 zamek został poważnie zniszczony podczas nalotów. W 1946 rozpoczęto zabezpieczanie ruin zamku, odkrywając wówczas m.in. kryptę książęcą. W 1948 na dziedzińcu zamku rozpoczęły się prace archeologiczne.
W latach 1958-1980 zamek został odbudowany. Przywrócono mu XVI-wieczny, renesansowy wygląd.
Obecnie mieści się tam Urząd Marszałkowski Województwa Zachodniopomorskiego, Opera na Zamku w Szczecinie, sala koncertowa (Sala Bogusława), sale wystawowe, kino "Zamek", teatr "Krypta", sala ślubów Urzędu Stanu Cywilnego, dwie restauracje i małe muzeum. Na Zamku odbywa się większość szczecińskich wystaw tymczasowych, a na dziedzińcu imprezy kulturalne oraz koncerty.
Na wieży zamku można podziwiać wahadło Foucaulta - doświadczalny dowód na ruch obrotowy Ziemi.
BAZYLIKA ŚW.JAKUBA w Szczecinie
Bazylika archikatedralna pod wezwaniem św.Jakuba mieści się w centrum Szczecina, między ulicą Wyszyńskiego, Sołtysią a Grodzką. Jest zbudowana w stylu gotyckim.
Po zamontowaniu nowej iglicy wieża kościoła (łącznie z iglicą) ma 110,175 metrów. Wszystko wskazuje na to, że za jakiś czas, będzie można wjechać windą i z góry podziwiać panoramę Szczecina, przy dobrej widoczności na odległość do 40 kilometrów.
Bazylika ma 80 metrów długości i 40 metrów szerokości. Nawa główna ma 23 metry wysokości. W środku bazyliki są zabytkowe i współczesne dzieła sztuki sakralnej, czynne jest muzeum diecezjalne, ale ze względu na przeprowadzany obecnie remont zwiedzanie jest utrudnione. Układana jest nowa posadzka, zamontowane są nowe organy.
Na zewnątrz kościoła znajduje się dzwon zwany Wielkim, wykonany w 1682 roku przez szczecińskiego ludwisarza Wawrzyńca Köckeritza, ufundowany między innymi przez króla szwedzkiego Karola XI. Na wieży czynny zegar wybija godziny w ciągu dnia.
Historia: w 1187 r poza obwarowaniami grodu zbudowano drewniany kościół,
w średniowieczu postawiono tu murowaną farę. Początkowo kościół posiadał dwie wieże, południowa zawaliła się w 1456 roku, poczym w 1503 r. zmieniono układ dwuwieżowy na jednowieżowy. Do XIX w. kościół był wielokrotnie odnawiany. W 1944 r. podczas nalotów alianckich kościół został zniszczony do tego stopnia, że długo po wojnie zastananawiano się, czy wogóle wart jest odbudowy. Rekonstrukcję w stylu gotyckim rozpoczęto w 1972 roku.
W 1983 r. papież Jan Paweł II podniósł katedrę do godności bazyliki.
Kamienica Loitzów (do 1945 niem. Schweitzerhof), jeden z najbardziej znanych i najcenniejszych zabytków Szczecina z epoki późnego gotyku, jeden z niewielu budynków dawnego budownictwa mieszczańskiego w mieście.
Kamienicę wybudowano w latach 1539-1547 z polecenia Hansa Loitza. Po śmierci Loitzów
w 1572 kamienicę przejęli książęta pomorscy. Po upadku księstwa zachodniopomorskiego dom stał się siedzibą szwedzkiego radcy.
W XIX wieku dom przejęli bracia Dubendorf. Dokonali oni dewastacji kamienicy. Poprzez wykonanie nadbudowy zniszczono ozdobne szczyty, zaś wnętrza pokryte drewnianymi, malowanymi i rzeźbionymi stropami podzielono na małe mieszkania czynszowe.
W 1945 w wyniku nalotu wnętrze kamienicy zostało doszczętnie wypalone. Odbudowano ją w 1955, od tego czasu mieści się tu Państwowe Liceum Sztuk Plastycznych.
Cechy charakterystyczne budynku:
* bogata dekoracja maswerkowa nawiązującą do zdobień pobliskiego Zamku Książąt Pomorskich
* charakterystyczne, skośne okna na klatce schodowej - wieży
* wbudowana w elewację wschodnią płaskorzeźba "Nawrócenie św. Pawła". Płaskorzeźba pochodzi z połowy XVI w. i wykonana została w warsztacie Hansa Schencka - nadwornego rzeźbiarza elektora brandenburskiego Joachima II. Na ścianie budynku znajduje się kopia rzeźby - oryginał przechowywany jest w szczecińskim muzeum.
Ratusz staromiejski w Szczecinie zbudowano dla władz miasta w XV w. Wzniesiony na miejscu drewnianego budynku z 1243 r, w którym mieściły się: izba ławników, sala sądowa, sala handlowa oraz karcer znajdujący się w piwnicach. W roku 1570 był miejscem obrad Kongresu Pokojowego kończącego wojnę pomiędzy Szwecją i Danią. Zniszczony podczas II wojny światowej, odbudowany w roku 1968. Odrestaurowano m.in. gotyckie zdobienia ścian zewnętrznych, których zadaniem było podniesienie prestiżu rajców miejskich. Od roku 1869 w budynku znajduje się popularna restauracja z tawerną mieszcząca się w ratuszowej piwnicy. Pozostałe piętra zajmuje Muzeum Miasta Szczecina z ekspozycjami ukazującymi historię miasta. Budynek ratusza mieści się na Rynku Siennym. Ratusz znajduje się na Europejskim Szlaku Gotyku Ceglanego..
Dawny Pałac Velthusena i Wolkenhauera- dzisiejsza Szkoła Muzyczna.
W 1951 r. na potrzeby nowo utworzonej Szkoły Muzycznej przekazana została
zabytkowa willa przy alei Wojska Polskiego 115 (niedaleko Parku Kasprowicza), otoczona cisami i platanami. Ten jednopiętrowy, podpiwniczony budynek z poddaszem, stanowiący bryłę asymetryczna powstał w 1898 roku a od roku 1994 wpisany jest w rejestrze zabytków naszego województwa.
Centralnie położony hall, wysoki na dwie kondygnacje oświetlony jest wielkim witrażowym oknem. Zachował on różnorodne elementy wystroju takie jak boazeria ścian czy dwuskrzydłowe drzwi do bocznych pomieszczeń ozdobione płaskorzeźbami kwiatów i liści.
Wzdłuż dwóch ścian hallu usytuowane są łamane schody z ozdobną balustradą prowadzące na galerię I piętra. Zachował się także zbudowany z ozdobnych zielonych kafli kominek
z wysokim okapem. Najbogatszym wnętrzem willi jest obecna aula (dawniej jadalnia)
z piękną boazerią, wykładziną sufitową i wnęką mieszczącą kominek. Jeszcze dziś można dostrzec w niej pozostałości po oświetleniu gazowym. Dawny salon, położony na wprost wejścia z sieni do hallu podzielony jest dzisiaj na dwie części służące jako sekretariat i pokój nauczycielski.
Skromniejsze od parterowych są wnętrza piętra (dawne pokoje gościnne, dziecinne, sypialnie i garderoby). Poza nimi szkoła użytkuje również zaadoptowane na klasy szkolne pomieszczenia piwnicy i poddasza a planuje adaptację pomieszczeń kotłowni gdyż stale brakuje powierzchni lekcyjnej.
Obecnie budynek, choć nadal zachwyca swą architekturą, bogato rzeźbioną boazerią
i stiukową dekoracją sufitów wymaga przeprowadzenia natychmiastowego, kompleksowego remontu. Do najpilniejszych prac należą: przywrócenie pierwotnego wyglądu budynku przez pokrycie elewacji tynkiem gładkim i fachowa konserwacja stiuków zniszczonych przez wodę.
Barokowy Pałac Sejmu Stanów- główna siedziba Muzeum Narodowego.
Budynek powstał dzięki uporowi króla Fryderyka Wilhelma I i pierwotnie był miejscem zgromadzeń przedstawicieli stanów ziemskich pruskiej części Pomorza. Wzniesiona w latach 1926-1927 budowla zajęła parcele po trzech kamieniczkach zniszczonych przez wojska rosyjskie w 1713 r. W latach 1885-1888 gmach rozbudowano w głąb ulicy Staromłyńskiej
i dostawiono skrzydło boczne w jego podwórzu. Przekształcono również wnętrza i fasadę.
W 1927 r., po przeprowadzce władz prowincji do nowego budynku, w pałacu urządzono Muzeum Prowincjonalne (Pommersches Landesmuseum). Elewacjom przywrócono wówczas pierwotną, barokową formę, a wnętrza przystosowano do potrzeb wystawienniczych. Nad głównym wejściem widnieje herb Pomorza, a w tympanonie wieńczącym ryzalit - herb króla Prus na tle panoplii i trofeów. Półleżące postacie kobiece personifikują cnoty Roztropności (ze zwierciadłem) i Sprawiedliwości (z wagą i mieczem).
Po II Wojnie Światowej budynek przejęło Muzeum Pomorza Zachodniego - obecnie Muzeum Narodowe. We wnętrzu eksponowane są m.in. zbiory malarstwa i plastyki średniowiecznej, genealogia książąt pomorskich, klejnoty i szaty książęce wydobyte z sarkofagów książęcych odnalezionych po wojnie i obecnie eksponowanych w muzeum Zamku Książąt Pomorskich.
9. Wykonanie flagi lub herby Szczecina- praca plastyczna.
10.Podsumowanie zajęć poprzez Quiz wiedzy o Szczecinie
Jak nazywa się województwo, w którym mieszkamy?
a) zachodniopomorskie, b) wielkopolskie.
2. Stolicą woj. zachodniopomorskiego jest:
a) Szczecin, b) Warszawa.
3. Rzeką płynącą przez Szczecin jest:
a) Wisła, b) Odra.
4. Herbem Szczecina jest:
a) Smok, b) Gryf.
5. Teatr lalek dla dzieci, nazywa się:
a) Pleciuga, b) Współczesny.
6. Prezydent Szczecina to:
a) Piotr Krzystek, b) Jarosław Kaczyński.
7. Największy park w Szczecinie, to park:
a) Słowackiego, b) Kasprowicza
8. Jakie kwiaty są symbolem szczecina?
a) magnolie, b) stokrotki
9. Gryf szczeciński to:
a) pół lew, pół orzeł, b) pół smok, pół ptak.
10. Dwie największe bramy w Szczecinie, które są symbolem dawnego obwarowania miasta to:
a) brama szlachecka i brama turkusowa, b) brama portowa królewska.
11. Jak obecnie nazywa się szkoła, w której kształcą się przyszli marynarze?
a) Akademia Pływacka, b) Akademia Morska.
12. Miejsce, w który budowane są statki, to:
a) zakład budowy statków, b) stocznia szczecińska.
Wyszukiwarka