POLONEZ
Z franc. (danse) polonaise = (taniec) polski. Do XVIII wieku znany pod nazwą polacca.
Charakterystyka muzyczna:
Ogólny charakter muzyki - muzyka poważna o różnym wyrazie: od spokojnej, a nawet smętnej
(np. ”Pożegnanie Ojczyzny” Ogińskiego) do bardzo
dynamicznej
Tryb - majorowy lub minorowy
Takt -
Tempo - wolne lub średnie
Charakterystyka ruchowa:
Ruch spokojny, opanowany, płynny, podkreślający umiar i kulturę zachowania się, nie pozbawiony jednak dynamiki, przejawiającej się w postawie
Kompozytorzy polonezów stylizowanych:
Michał Kleofas Ogiński
Józef Elsner
Karol Kurpiński
Fryderyk Chopin
Stanisław Moniuszko
krakowiak
Polski taniec narodowy od XVIII wieku. Taniec ludowy ziemi krakowskiej.
Charakterystyka muzyczna:
ogólny charakter muzyki - muzyka o charakterze wesołym, żywym
tryb - przeważnie majorowy
charakterystyczny motyw muzyczno-rytmiczny: synkopa ćwierciowa, czyli przesunięcie akcentu na słabą część taktu
takt -
tempo - średnie (krakowiak towarzyski) lub dość szybkie (krakowiak widowiskowy)
Charakterystyka ruchowa:
ruch żywy, dynamiczny, sprężysty, w pewnych momentach ostro zakończony
Kompozytorzy krakowiaków stylizowanych:
Karol Kurpiński
Fryderyk Chopin
Stanisław Moniuszko
Zygmunt Noskowski
Ignacy Jan Paderewski
Ludomir Różycki
MAZUR
Ogólna nazwa wielu tańców ludowych zwłaszcza środkowej i zachodniej Polski. Nazwa “mazur” pochodzi od regionu Mazowsze. Bogactwo rytmiczne mazura przyczyniło się do jego szerokiego rozpowszechnienia jako tańca narodowego.
Charakterystyka muzyczna:
Ogólny charakter muzyki - muzyka żywa, dynamiczna, “porywająca do tańca”, urozmaicona akcentami w różnych częściach taktu
Tryb - przeważnie majorowy, często jednak połączony z minorem
Takt -
Tempo - średnie (mazur towarzyski) lub szybkie (mazur widowiskowy)
Charakterystyka ruchowa:
Ruch posuwisty, płynny, elegancki, “godny”, a jednocześnie pełen fantazji, rozmachu i dynamiki, zamaszysty
Kompozytorzy mazurów i mazurków stylizowanych:
Józef Elsner
Karol Kurpiński
Fryderyk Chopin
Stanisław Moniuszko
Henryk Wieniawski
Karol Szymanowski
OBEREK
Polski taniec ludowy od końca XVII w. Nazwa “oberek” pochodzi od ruchu obrotowego, wirowego w tańcu.
Charakterystyka muzyczna:
Ogólny charakter muzyki - muzyka żywa, płynna (kolistość linii melodycznej), rytmicznie częstotliwa
Tryb - przeważnie majorowy, rzadko minorowy
Takt - przeważnie ,
niekiedy
Tempo - szybkie (oberek towarzyski) lub bardzo szybkie (oberek widowiskowy
Charakterystyka ruchowa:
Przeważają wirowe formy ruchu
Ruch szybki, lekki, “zwiewny”, dynamiczny w momentach przytupywania, pełen rozmachu w momentach przyklęków
Kompozytorzy oberków stylizowanych:
Henryk Wieniawski
Roman Statkowski
Grażyna Bacewicz
KUJAWIAK
Taniec ludowy pochodzący z Kujaw.
Charakterystyka muzyczna:
Ogólny charakter muzyki - muzyka spokojna, “nastrojowa”, nieco smętna, nie pozbawiona jednak pewnej dynamiki
Znaczna monotonność rytmiczna wynikająca z powtarzalności motywów rytmicznych co 4 lub nawet co 2 takty
Tryb - minorowy
Tonacja - mollowa
Takt -
Tempo - wolne lub średnie
Charakterystyczne motywy muzyczno-rytmiczne jak w mazurze
Charakterystyka ruchowa:
Ruch płynny, “miękki”, a jednocześnie sprężysty i zdecydowany, nie pozbawiony potencjalnej dynamiki
Przeważają wirowe formy ruchu
Kompozytorzy kujawiaków stylizowanych:
Oscar Kolberg
Fryderyk Chopin
Henryk Wieniawski