TRS opracowanie v2.5, nauka, techniki rejestracji sygna�?ów


1. Podać wartości najczęściej spotykanych częstotliwości próbkujących dzwięk i wyjaśnić w jakich przypadkach mają one zastosowanie.

Najwyższa zapisywana częstotliwość jest równa połowie częstotliwości próbkowania (tzw. kryterium Nyquist-a)

Dla wyznaczenia częstotliwości w TV stosuje się wzór fs=n*fh*(L-x)/L, gdze n - liczba próbek przypadająca na pojedynczą linię obrazu TV, fh - częstotliwość odchylania poziomego, L - liczba linii przypadających na ramkę obrazu (PAL - 625, NTSC - 525), x - liczba linii dodatkowych w ramce (PAL - 37, NTSC - 35).

Przedmiotem standaryzacji w technice cyfrowej są:

2. Jak określić dynamikę toru fonicznego dysponując najprostszymi narzędziami pomiarowymi?

Zakres dynamiczny - stosunek najwyższego poziomu mocy akstycznej (ciśnienia akustycznego) do najniższego (dźwięki najcichsze).
Poziom maksymalny - pomiar napięcia przy poziomie odcinania (clipping)

Poziom minimalny - problem, bo szumy tła (~35 dBa), szumy mikrofonów (~30 dBa), zakłócenia (różnie). Pomiar miernikiem szczytowo-impulsowym.

3. Jak zwiększamy gęstość zapisu magnetycznego?

Głowica o wąskiej szczelinie, ~ długości fali, warstwy jedna nad drugą (sandwich), szczególnie dla wysokich częstotliwości. Działają jak wielośladowe.

Demultipleksacja sygnałów o dużej przepływności, głowica złożona z kilkuset sekcji wykonawczych.

Niska prędkość przesuwu taśmy, wgłębne magnesowanie (silny sygnał magnetyczny po zapisie)

4. Jakie zjawiska fizyczne wykorzystywane są przy zapisie magnetooptycznym?

Słabsze pole magnetyczne, niż w przypadku klasycznego zapisu magnetycznego oraz właściwości termiczne ferromagnetyków - w temp. 150 st. C. Minimalna wartośćpola magnetycznego potrzebna do odwrócenia domeny jest mała.

Laser podgrzewa, pole ustawia domeny, laser jest wyłączany, ustawienie się utrwala.

Odczyt - efekt Karra - światło spolaryzowane odbite od powierzchni namagnesowanej zmienia płąszczyznę polaryzacji. Różne stopnie odchylenia dla domen `zwykłych' i odwróconych. Efekt - światło o zmiennej intensywności

5. Wyjaśnić pojęcie serwomechanizm.

Zamknięty układ sterowania przemieszczeniem (układ automatyki), o strukturze typowego układu regulacji. Wartość wzorcowa porównywana jest z przetworzonym przez przetwornik bieżącym sygnałem wyjściowym i powstały w ten sposób uchyb podawany jest na człon korekcyjny, a dalej na wzmacniacz. Wzmocniony sygnał trafia do siłownika, którego przemieszczenie jest wartością wyjściową układu. Zadaniem serwomechanizmu jest likwidacja błędów regulacji (uchybu przemieszczenia), powstających na skutek zmian wielkości wzorcowej, a więc klasyfikujemy go jako układ nadążny. Serwomechanizm ma strukturę typowego układu regulacji, nie steruje jednak obiektem technologicznym, lecz siłownikiem w celu usprawnienia działania toru wykonawczego.

Specyfikacją serwomechanizmów jest całkujący charakter siłownika o dynamice nie utrudniającej regulacji, ale wnoszącej nieliniowość. Zmusza to do stosowania korektorów proporcjonalnych, o dużym wzmocnieniu, a nawet wzmacniaczy trójpołożeniowych.

Całkujący charakter siłownika zapewnia, teoretycznie, zerowy błąd statyczny. Duże wzmocnienie w torze głównym poprawia nadążanie układu za zmianami wzorca, ale zmniejsza zapas stabilności. Sytuację można poprawić wprowadzając korektor regulator proporcjonalno-różniczkujący (PD).

6. Zasady kompresji DV.

Proporcje 4:3

Przebieg adaptacyjny w zależności od treści obrazu; dla pojedynczych kadrów, lub par półobrazów,
Dwa procesy: DCT (Discrete Cosine Transform) oraz VLC (Variable Length Coding)

Przed kompresją stosuje się wstępną analizę cyfrowego obrazu i  przetasowanie jego fragmentów, czyli tzw. shuffling
zalety: polepszenie efektywności kodowania i zwiększenie skuteczności działania korekcji błędów
shuffling jest precyzyjnie opisany, więc po kompresji bloki deshuffling w określonej przez algorytm kolejności

DV - stosowany głównie w kamerach cyfrowych DVC (ang. Digital Video Camcorder) oraz magnetowidach DVCR (ang. Digital Video Cassette Recorder). Taśma o szerokości 6 mm.

Maksymalny czas zapisu: 270 minut (po podwojeniu brak utraty jakości, ale większa podatność na błędy).

Kodowanie 4:1:1

Barwa:

4:4:4 - pełna informacja o jasności i kolorze

4:2:2 - usunięto połowę informacji o kolorze:

4:1:1 - ¼ informacji o kolorze (format DV i inne szeroko dostępne)

7. Schemat karty dźwiękowej, krótko opisać poszczególne elementy i zależności między nimi.

w kolejności od wejścia do płyty głównej do wyjść / wejść na obudowie:
* Szyna - komunikacja i wymiany danych, ISA, PCI, USB
* Interfejs MIDI - podłączanie cyfrowych instrumentów muzycznych
* Generator dźwięku (obecnie w sekcji DSP) - występował w starszych kartach i był to zazwyczaj generator AM lub FM oraz generator szumu, sprzętowe generowanie dźwięków - modulacja fal i szumu
* DSP - "Sprzętowe miksowanie" kanałów audio, pozycjonowanie dźwięku w przestrzeni 3D, interpolacja i kompresja/dekompresja dźwięku
* CODEC - zawiera ADC i DAC (standard: 18-24bit typu sigma-delta), dodatkowe układy typu koder AC3, DTS
* Mikser dźwięku - analogowe sumowanie we/wy, regulacja poziomów
* we/wy cyfrowe lub analogowe (wtedy idą przez DAC/ADC)

0x08 graphic

CODEC

Przetworniki ADC i DAC

W kartach profesjonalnych często umieszczane w zewnętrznym module aby ograniczyć interferencję

Oprócz rozdzielczości bitowej istotna jest liniowość przetworników

Przetworniki ze względu na analogowo-cyfrową strukturę wymagają specjalnej uwagi podczas projektowania płytki PCB

Jakość przetworników i ich umieszczenie w decydujący sposób wpływają na SNR karty

Mikser

Zestaw potencjometrów analogowych z cyfrowym sterowaniem

Typowo 127 lub 255 poziomów + Mute

Służy do dozowania dźwięku z różnych kanałów (i kontroli balansu)

Typowo sterowanie poprzez interfejs I2C albo SPI

Analogowy mikser tylko w najtańszych kartach

Syntezator

Układ zamieniający kody MIDI na audio

W tej chwili rzadko stosowany

Kiedyś - przede wszystkim synteza FM

Obecnie - karty profesjonalne oferują syntezę samplingową

Często funkcję syntezatora pełni procesor DSP wykorzystywany również do efektów i 3D

Szyna PCI umożliwiła wykorzystanie pamięci RAM komputera jako pamięci próbek (SB Live, Audigy)

Również synteza falowodowa (np. SB AWE64)

DSP

Odciąża CPU komputera

efekty on-board reverb, chorus etc.

Pozycjonowanie dźwięku w przestrzeni 3D

Interpolacja dźwięku

Obwiednia ADSR i pitch shifting w syntezatorach

Echo-cancellation w zastosowaniach VoIP

Kompresja/dekompresja dźwięku

8. Porównać standardy HD DVD i Blu-Ray.

Blue Ray: standardowo 25 GB, niebieski laser, do 16 warstw (400 GB)!, 3 regiony, pity krótsze, gęściej

0x08 graphic

Dwa niekompatybilne ze sobą formaty zapisu dźwięku i obrazu w wysokiej jakości. Blu-Ray: Sony, Philips, Matsushita, Hitachi, LG. HD DVD: Toshiba, NEC, Memory Tech - różne wytwórnie filmowe opowiadają się po różnych stronach. Zabezpieczenia zostały złamane (AACS - odpowiednik CSS, BD+). W przypadku BR jest problem z oprogramowaniem do odtwarzaczy i jest zastosowane kodowanie regionalne. W przypadku HD DVD - niższe koszty produkcji. Możliwość tworzenia płyt hybrydowych (DVD + HD DVD).

9. Rodzaje montażu.

Jakość montażu:

Montaż online - montaż dźwięku i obrazu z docelową jakością materiału nagranego;

Montaż offline - montaż tymczasowy, reżyserski, poglądowy

Ciągłość montażu:

Montaż analizujący - ciągłość akcji i czasu, kontakt między postaciami z sąsiednich planów, charakteryzuje się ciągłością i płynnością;

Montaż syntetyzujący - brak ciągłości i płynności akcji, oparty na zasadach kontrastów

Dostęp do materiału:

Nieliniowy montaż wideo: swobodny dostęp do dowolnej części montowanego materiału.

Liniowy montaż wideo: liniowego czasu dostępu do wybranego materiału, umieszczonego na taśmie filmowej.

1. Porównaj właściwości zwykłej "konsumenckiej" karty dźwiękowej ze studyjnym interfejsem dźwiękowym. Przedstaw w tabeli: cecha | konsumenckie | studyjne

cecha

konsumenckie

studyjne

MIDI

synteza MIDI tylko programowo

wielokanałowy interfejs MIDI

Transmisja danych

cyfrowa

analogowa/cyfrowa (w zależności od rodzaju konsolety)

Maksymalne pasmo

11,5 Mb/s

???

Maksymalna częstotliwość próbkowania

48kHz (podobno już 96kHz)

96kHz

Długość słowa

20 bitów

24 bity

elastyczność

Słaba

Wysoka - możliwość podłączenia wielu wspomagających urządzeń

2. Co to jest i do czego służy obiektyw lustrzany?
- wymagają więcej światła bo większa droga do przebycia dla fal świetlnych

- oprócz soczewek są tez lustra, parametry (ostrość) ustawiana ręcznie, w stosunku do normalnego obiektyw ten jest skrócony i lżejszy

- bokeh (obwarzanki): przy ostrości ustawianej w teleobiektywach w pierwszym planie, drugi plan nieostry, pojawiają się w tle charakterystyczne jasne krążki z ciemnym środkiem

Obiektyw lustrzany - rodzaj teleobiektywu, w którym oprócz soczewek lustra paraboliczne. Krótsza obudowa, ale wieksza średnica.

Budowę ma zbliżoną do teleskopu zwierciadlanego w układzie Maksutova-Cassegraina.

Wady: bokeh - jasne punkty poza płaszczyzną ostrości widziane jako ciemne krążki z jasnym brzegiem; brak regulacji przesłony

0x01 graphic

Zastosowanie:

3. Właściwości i funkcje konsolety fonicznej.

- umożliwiają ustawienie danego kanału w panoramie

- wykorzystują zmiany poziomy sygnału do pozycjonowania źródeł (funkcja sin, cos)

- możliwe wykorzystanie zmian fazy/opóźnienia

4. Wymień różnice miedzy CD a DVD.

płyta ta sama, krótszy laser, mniejsze odstępy, krótsze pity, większa prędkość.

Efekt: prawie 10 razy większa przepływność, 8 razy bardziej pojemne (standard, 1 strona, 1 warstwa).

0x08 graphic

0x08 graphic

Dvd bardziej wrażliwe na zarysowania (krótsza korygowalna długość sygnału)

Dvd ma 8x szybszy zapis (szybkości cd i dvd np. 12x są nieporównywalne, dvd i tak szybsze)

5. Wady i zalety połączenia symetrycznego.

Zalety:

Wady:

-możliwe sprzężenia z kolumnami

-problem (możliwy do rozwiązania) przy mikserze z wejściami wyłącznie niesymetrycznymi

-trudność w zachowaniu identycznej impedancji obu przewodów, gorącego i zimnego, względem masy

Podsumowując:

Symetryczne tam, gdzie dużo zakłóceń z otoczenia, długa linia przesyłu, wrażliwy sprzęt

Najczęściej złącza XLR

6. Mamy histogram obrazu o niskim kontraście, narysuj go i wyjaśnij. Wymień min. 2

sposoby na poprawę kontrastu w obrazach cyfrowych na podstawie histogramu i narysuj histogram po wykonaniu tych sposobów lub opisz działanie.

Histogram - mapa tonów lub kolorów. Po lewej stronie histogramu jest czerń, po prawej biel, a kształt krzywej ukazuje rozłożenie tonów.

Niski kontrast - histogram żadnej z barw nie sięga skrajnych wartości, skupiony w środku.

Z technicznego punktu widzenia nie jest to problemem, chyba że później użytkownik zdecyduje się na rozciągnięcie skali kontrastu. Taka operacja będzie wymagać 16-bitowej głębi koloru.

Przykład (czarny to podsumowanie tych 3 niżej):

0x01 graphic

Sposoby rozwiązania:

Przykład dobrego histogramu:

0x01 graphic

7. Napisz na czym polega nieliniowy, niedestrukcyjny analizujący montaż offline.

Nieliniowy montaż wideo

Swobodny dostęp do dowolnej części montowanego materiału.

Montaż nieliniowy jest ściśle związany z rozwojem współczesnych komputerów multimedialnych;

Pierwowzorem tego montażu jest montaż mechaniczny taśmy celuloidowej;

Istotne urządzenia nieliniowego montażu wideo:

Multimedialny komputer:

Szybki dysk o dużej pojemności;

Szybki procesor główny;

Karta wideo (digitalizacja materiału źródłowego, przetwarzanie i zgranie materiału zmontowanego);

Urządzenie odtwarzająco/nagrywające sygnały wideo;

Oprogramowanie w nieliniowym montażu wideo - funkcje:

Digitalizacja i zarządzanie montowanym materiałem filmowym;

Podstawowe funkcje montażowe i edycyjne jak: cięcie, sklejenie;

Dwie ścieżki montażowe z efektem przenikania;

Biblioteka filtrów wideo;

Obsługa i generowanie listy montażowej EDL;

Obsługa różnych formatów wideo

Możliwość montażu na wielu warstwach

(możliwość miksowania obrazów, np. efekt blue box);

Obsługa wielu formatów wideo, animacji i grafiki komputerowej

Montaż i edycja dźwięku;

Otwarta struktura oprogramowania

Zalety nieliniowego montażu wideo

Szybki (nieliniowy) dostęp do dowolnego, wybranego punktu montażu

Intuicyjna i łatwa obsługa;

Stosunkowo niski koszt w odniesieniu do uzyskiwanych efektów;

Łatwość włączania do montażu elementów grafiki i animacji komputerowych;

Niezmienna zasada działania;

7. Napisz na czym polega liniowy montaż.

Sekwencyjne montowanie materiału wideofonicznego na magnetycznej taśmie filmowej. Liniowy czas dostępu do materiału z taśmy.

Wymaga przynajmniej dwóch urządzeń wideo - odtwarzającego i nagrywającego;

Polega na sekwencyjnym „przekopiowywaniu” materiału filmowego z taśm źródłowych na taśmę docelową;

Przebieg montażu opisuje lista montażowa EDL (edit decision list)

Zalety liniowego montażu wideo

Zachowanie wysokiej jakości materiału wideo w przypadku sprzętu profesjonalnego;

Szybkość montażu

Wady liniowego montażu wideo

Wymaga doświadczenia;

koszt sprzętu (dobry drogi);

Słaba integracja z grafiką i animacją komputerową

1. rodzaje kodowania sygnałów wizyjno-fonicznych

Jakie rodzaje kodowania stosowane są w cyfrowym torze fonicznym?

kodowanie protekcyjne w cyfrowym torze fonicznym? Wymienić podstawowe metody kodowania protekcyjnego

Zabezpieczenie przed dziurami magnetycznymi. Kodowanie redundantne, do 50% objętości danych. Poprzedzane przeplataniem bloków binarnych w celu ograniczenia skutków utraty bloków danych (np. dziury magnetyczne). Detekcja błędów - parzystość

Na czym polega kodowanie kanałowe w cyfrowym torze fonicznym? Wymienić podstawowe metody kodowania kanałowego

Kodowanie kanałowe (modulacja cyfrowa) ma na celu dopasowanie sygnału binarnego do charakterystyk kanału lub nośnika informacji cyfrowej.

Jest to narzędzie takiego przekształcania ciągu danych, aby w warunkach ograniczeń rzeczywistego toru można było optymalnie wykorzystać jego pojemność informacyjną tj. głownie ukształtowanie charakterystyki widmowej sygnału cyfrowego tak, by był jak najdogodniejszy do transmisji/rejestracji i umożliwiał jak największą gęstość zapisu

Proste:

Na czym polega kodowanie transmisyjne w cyfrowym torze fonicznym? Wymienić podstawowe protokoły kodowania transmisyjnego

Kody transmisyjne są wykorzystywane do przesyłania cyfrowego sygnału fonicznego w sposób znormalizowany, zgodnie ze standardami interfejsów urządzeń fonicznych
Protokoły transmisyjne
AES/EBU; MADI (Multichannel Audio Digital Interface); Magistrala I2S (Inter-IC-Sound)

Co to są kody czasowe i sterujące w cyfrowym torze fonicznym? Wymienić podstawowe standardy tych kodów

Kody sterujące

Standard MIDI - do sterowania elektronicznymi instrumentami muzycznymi oraz urządzeniami fonicznymi; wykorzystywany m.in. w cyfrowej technice studyjnej

Standard EsBus - Stworzony głownie do sterowania urządzeniami studia nagrań

2. Rodzaje obiektywów, krótko omówić
Obiektywy standardowe:

-sredniej wielkości ogniskowa (50-58 mm).

- kat widzenia obiektywu standardowego wynosi ok. 46 stopni

- nadają się do typowych zastosowań

- szeroki kat widzenia

- krótkie ogniskowe (24, 28, 35 mm)

- na zdjęciu możemy ująć bardzo wiele obiektów

- obiekty SA niewielkich rozmiarów

- detale nie SA widoczne

- długie ogniskowe (od 80 mm).

- mały kat widzenia (w kadrze mieści się mniej elementów)

- detale są większe

- występuje wrażenie, że zdjęcie robiono z bliskiej odległości

- potrzebują więcej światła ni- obiektywy standardowe

- oprócz typowych teleobiektywów wyróżnia się również superteleobiektywy, o jeszcze większych ogniskowych (np. 500mm i więcej).

- superteleobiektywy charakteryzują się także bardzo dużymi rozmiarami

Obiektywy niestandardowe:

- zmienna ogniskowa

- stała ogniskowa (np. 8 lub 16 mm),

- bardzo duży kat widzenia

- zdjęcia charakteryzują się kulista perspektywa (elementy kadru sprawiają wrażenie wygiętych)

3. Różnice w sygnałach pre-fader i post-fader
Wybór miejsca pobierania sygnału wysyłanego do szyny AUX. PRE oznacza czysty sygnał przed korekcją i tłumikiem (pre-fader). POST oznacza wysłanie sygnału po tłumiku. Ma to szczególne znaczenie w przypadku wysyłania sygnału na odsłuchy: PRE będzie suchym wokalem z wejścia POST już skorygowanym

4. Definicja studia wizyjno-fonicznego

Studiem wizyjno-fonicznym nazywać będziemy pomieszczenie mające odpowiednie właściwości akustyczne, oświetlenie i dekoracje, w którym odbywa się przetwarzanie za pośrednictwem kamery obrazów wizualnych na kolejno następujący po sobie ciąg impulsów elektrycznych oraz przebiegów drgań akustycznych za pośrednictwem mikrofonu na przebiegi drgań elektrycznych.

6. Zasada działania głośnika dynamicznego. Jaką funkcję w kolumnie głośnikowej pełni obudowa.

Działanie:

Gdy przez zwoje cewki płynie prąd o natężeniu I, to na cewkę i sztywno powiązaną z nią membranę działa siła F. Kierunek siły F jest powiązany z kierunkiem przepływu prądu. Taki sam ruch jak cewka wykonuje membrana. Ruch membrany do przodu powoduje zagęszczenie powietrza przed membraną, a ruch do tyłu powoduje rozrzedzenie powietrza. Kolejne zagęszczenia i rozrzedzenia tworzą falę dźwiękową.

F = B* I *l

B - indukcja magnetyczna [T]

I - natężenie prądu w cewce [A]

l - długość przewodu w cewce [m]

Obudowa:

• Głośnik bez obudowy promieniuje słabo albo w ogóle nie promieniuje tonów niskich. Zagęszczanie i rozrzedzanie powietrza jest na tyle wolne, że wzajemnie się znosi. Obudowa powinna zapewnić zróżnicowanie drogi fali dźwiękowej między przednią i tylną ścianą membrany.

• Do budowy obudów wykorzystuje się na ogół drewno, płyty wiórowe (płyty MDF, HDF). Istotną cechą materiału jest duża gęstość oraz masa, ale również musi się charakteryzować dużym tłumieniem wewnętrznym.

• Nie mniej istotne znaczenie ma technika łączenia poszczególnych elementów obudowy (maksymalna eliminacja niepożądanych rezonansów).

• Konstrukcja obudowy powinna zapobiegać powstawaniu fal stojących (wprowadzanie nieregularności do budowy bądź materiały tłumiące) (idealny kształt - kula).

7. Co oznacza kod SMPTE, format, sposób zapisu, znane rodzaje.

Znormalizowany kod czasowy SMPTE (Society of Motion Picture and Television Engineers)

wykorzystywany jest do synchronizacji nagrań audio-wideo.

Niezależny od tempa utworu;

Dogrywany na osobnej ścieżce audio (kod wzdłużny LTC) lub zapisywany w obrazie (kod poprzeczny VITC)

LTC - łatwy do odczytania przy dużych prędkościach (np. przewijanie taśmy)

VITC - łatwy do odczytu przy małych prędkościach (np. stop-klatka).

Sytuacja optymalna - połączenie obu typów kodu czasowego.

Format:

gg:mm:ss,ff

gg - godziny,

mm - minuty

ss - sekundy,

ff - ramki

Formaty kodu czasowego SMPTE:

30 ramek na sekundę (fps) - związany z postprodukcją głównie na taśmach wideo głównie w formacie NTSC, występuje w dwóch odmianach drop i non-drop, np animacje, wideo wysokiej jakości.

25 ramek na sekundę - związany z europejskimi standardami telewizji

(używany w telewizji, wideo w systemie PAL/SECAM,);

24 ramki na sekundę - format używany w postprodukcji kinowej czy realizacji nagrań na żywo;

29,97 fps - telewizja NTSC,

Informacje związane z przedmiotem, nie wiem czy będą o to pytać, ale można poczytać...

Kolorowe książeczki (Rainbow Books)

•Czerwona Księga

-Specyfikuje fizyczne parametry płyty CD

-Specyfikuje kodowania PCM dla audio

-Określa odchylenia i wielkość bloku błędu

-Określa system modulacji i korekcję błędów

-CD-Text (1996)

•Żółta Księga

-Wprowadza rozszerzenie płyt CD do przechowywania danych CD-ROM (Compact Disc-Readonlymemory).

-SpecyfikacjaISO 9660.

•Pomarańczowa Księga

-CD-R

-CD-RW

-Zapis wielosesyjny

•Biała Księga

-Zawiera specyfikacjęVideoCD (VCD)

-Aktualizacja do SuperVCD (1998)

-Mixed-Mode

•Niebieska Księga

-CD-Extra

-CD+G

•Beżowa Księga

-Photo-CD

•Zielona Księga

-CD-I (CD-Interactive)

•Szkarłatna Księga

-SACD

Płyta CD-ROM z danymi

•płyty tłoczone CD-ROM oraz nagrywalne CD-R i CD-RW

•dostępne systemy plików: ISO 9660, Joliet, UDF

-zalecany system plików: Joliet

•nazwy plików do 64 znaków

•możliwość używania polskich znaków w nazwach plików

•kompatybilność z DOS'em

•możliwość nagrywania z wykorzystaniem sesji

-każda sesja zajmuje dodatkowe miejsce na płycie (~15MB)

-dostępne tylko w trybie Track-At-Once

PCM (ang. Pulse Code Modulation)
   to najpopularniejsza metoda reprezentacji sygnału analogowego w systemach cyfrowych.    Używana jest w telekomunikacji, w cyfrowej obróbce sygnału (np. w procesorach dźwięku),    do przetwarzania obrazu, do zapisu na płytach CD (CD-Audio), i w wielu zastosowaniach    przemysłowych.


DCT (ang. discrete cosine transform, czyli dyskretna transformata kosinusowa)
   jedna z najpopularniejszych blokowych transformat danych. jest używana m.in. w kompresji    JPEG i MPEG. Standardowy algorytm to podział obrazka na bloki o stałych rozmiarach (np.    8x8), transformatę tych bloków, kwantyzację i kompresję bezstratną.

VLC (ang. Variable-length code)
   teoria informacji! ;]

A/52
   standard stratnego kodeka dźwięku używany na większości płyt DVD-Video. Powszechnie    znany jako Dolby Digital Audio Compression-3, Dolby Digital lub AC3

4:4:4
   1 próbka wszystkiego na pixel
4:2:2
   1 próbka luminancji (Y) na pixel + uśredniona chrominancji Cr i Cb z 2 pixeli

4:2:0
   1 próbka luminancji (Y) na pixel + uśredniona chrominancji Cr i Cb z 4 pixeli

PAL (ang. Phase Alternating Line)
   standard nadawania koloru w sygnale telewizyjnym, używany w telewizji kolorowej.    Format 4:3, 50 Hz i 25 klatkach na sekundę. Standard nie określa rozdzielczości (są różne).    Europa (PAL/SECAM).

NTSC
    to amerykański system telewizji analogowej, jest systemem obowiązującym w wielu krajach    Ameryki, Azji wschodniej i Pacyfiku. Format 4:3,  59,94 Hz (jest to skutkiem stosowania w    USA częstotliwości prądu przemiennego wynoszącej 60 Hz) i 29,97 klatkach na sekundę.    Przeznaczony dla profesjonalistów.

VHS
   przeznaczony dla rynku konsumenckiego. czas zapisu maks. 300 minut (istnieje możliwość    podwojenia i potrojenia ze stratą jakości). W formacie VHS fonia zapisywana jest wzdłuż    taśmy przy krawędzi; przy przesuwie 2,34 cm/sek uzyskuje pasmo 80 Hz—10 kHz, S/N 40    dB.

VHS HI-FI
   zapis helikalny - pełne pasmo, S/N 80 dB, Skos ścieżek audio jest inny od skosu ścieżek    video, co uniemożliwia zakłócenia między nimi.

S-VHS (Super VHS)
   400 linii, pasmo do 5 MHz, rozdzielona luminancja i chrominancja, ulepszona wersja VHS

LaserDisc
    analogowyzapis wizji, cyfrowy zapis fonii (także DD i DTS),  400-440 linii, typowo 30/60    minut zapisu na jednej stronie

VCD
   MPEG-1, 352x288 (352x240), do 80 minut na jednej płycie CD, jakość porównywalna z    VHS

SVCD
   MPEG-2, 480x576 (480x480), do 60 minut na jednej płycie CD, dźwięk 5.1 (w MPEG),    dwie ścieżki dźwiękowe, włączalne napisy

DV, MiniDV (ang. Digital Video)
   format cyfrowego zapisu wizji stosowany głównie w kamerach cyfrowych DVC (ang.    Digital Video Camcorder) oraz magnetowidach cyfrowych DVCR (ang. Digital Video    Cassette Recorder). taśma o szerokości 6 mm. Maksymalny czas zapisu na taśmie wynosi    dla DV 270 minut (po podwojeniu brak utraty jakości, ale większa podatność na błędy).    Kodowanie DCT i VLC.

DV - kompresja danych
   redukcja danych przebiega adaptacyjnie w zależności od treści obrazu i jest wykonywana    albo dla pojedynczych kadrów, albo dla par półobrazów,
   kompresja danych w technice DV składa się z dwóch procesów: przekształcenia DCT    (Discrete Cosinus Transform) oraz kodowania VLC (Variable Length Coding),
   przed cyfrową kompresją sygnału stosuje się wstępną analizę cyfrowego sygnału obrazu i    odpowiednie przetasowanie jego fragmentów, czyli tzw. shuffling
      zalety: polepszenie efektywności kodowania i zwiększenie skuteczności działania       algorytmów korekcji błędów
      algorytm wykonywania shufflingu jest precyzyjnie opisany, więc po kompresji bloki       mogą być znów poukładane we właściwej kolejności -deshuffling

HDV
   następca formatu DV, wprowadzony przez SONY-ego
   wykorzystuje te same kasety co DV, ale zapis odbywa się w MPEG-2
   dostępne także specjalne kasety HD DVC, rozdzielczości: 1440x1080 (1080i), 1280x720    (720p)

AVCHD
   nowy format zapisu HD opracowany przez SONY i Panasonica
   zapis na różnych nośnikach -dysk twardy, płyta DVD, nośniki pamięci
   wykorzystanie kompresji MPEG-4 AVC/H.264, próbkowanie: 4:2:0
   audio w 5.1 (AC-3 w HD) lub 7.1 (PCM w SD)

Inne formaty HD
   DVCPRO HD (cztery kodeki pracujące równolegle, 4:2:2),
   HDCAM (wersja HD formatu Digital Betacam, 3:1:1)

SD
   Standard Definition television

HDTV
   High Definition TV
   znaczne zwiększenie rozdzielczości obrazu, 1920x1080 (1080), 1280x720 (720)
   skanowanie progresywne, dwa formaty stosowane powszechnie: 1080i oraz 720p
    HDV, AVCHD, DVCPRO HD, HDCAM, TV-SAT, HD-DVD, Blu-Ray
   typowa przepływność: 30Mbit/s (dla MPEG-2), próbkowanie 4:2:0

Betacam SP
   profesjonalny format zapisu analogowego, wersja rozwojowa standardu Betacam, ok. 340    linii, 4 ścieżki dźwiękowe

Digital Betacam
   „cyfrowa”wersja standardu Betacam, 4:2:2, 90Mbit/s, kompresja DCT, 2:1

DVD-Video
   MPEG-2, ale także MPEG-1, próbkowanie: 4:2:0, rozdzielczość: 500 linii, dźwięk AC-3,    DTS, PCM, MPEG, do 8-miu wersji językowych, napisy -do 32-ch wersji językowych,    maksymalna przepływność, wideo: 9800kbit/s, całkowita: 10080 kbit/s, do 9-ciu różnych    ujęć tej samej sceny, cyfrowe i analogowe zabezpieczenia przed nielegalnym kopiowaniem    (CSS, Macrovision), kodowanie regionalne

Regionalizacja
   7 regionów: am. północna, am. pd i australia, rosja-afryka, europa-bliski wschód, chiny,    indie, linie lotnicze

Formaty historyczne
   VHS, VHS Hi-Fi, S-VHS, Video-8/Hi-8, LaserDisc, VCD, SVCD

Formaty współczesne
   Betcam SP, Digital Betacam, Betacam SX, DVD-Video, DV, HDV, AVCHD

DVD - CD (porównanie technologii)
   płyta ta sama, krótszy laser, mniejsze odstępy, krótsze pity, większa prędkość. Efekt: prawie    10 razy większa przepływność, 8 razy bardziej pojemne (standard, 1 strona, 1 warstwa).

DVD-R/RW
   ścieżka prowadząca zawiera informację pozwalające tylko na synchronizację prędkości    obrotowej płyty, na czystej płycie nagrane „pre-pity” dzielące ścieżkę prowadzącą na    krótsze fragmenty i pozwalające na adresowanie tylko całych bloków, ok. 1000 cykli zapisu/   odczytu dla płyt RW, wysoka kompatybilność z komputerowymi napędami DVD i    nagrywarkami/odtwarzaczami stacjonarnymi.

DVD+R/RW
   DVD-R/RW + swobodne adresowanie i cośtam nieistotnego,
   - mniej kompatybilne

DVD-RAM
   DVD+R/RW + 100 tys. cykli, lepsza korekcja, zapis i odczyt naraz
mniej kompatybilne

Blue Ray
   standardowo 25 GB, niebieski laser, do 16 warstw (400 GB)!, 3 regiony, pity krótsze, gęściej

Mikrofon
   przetwornik elektroakustyczny przetwarzający energię fali dźwiękowej na energię elektryczną

Skuteczność mikrofonu w polu akustycznym swobodnym
   stosunek napięcia na nieobciążonym wyjściu mikrofonu do wartości ciśnienia akustycznego przy określonej częstotliwości i kierunku padania dźwięku

Charakterystyką kierunkową mikrofonu
   nazywa się wykres przedstawiający stosunek skuteczności dla danego kąta padania dźwięku na mikrofon do maksymalnej skuteczności (przy padaniu pod kątem 0°).
   rodzaje mikrofonów ze wzg. na chkm: ciśnieniowy, gradientowy, ciśnieniowo-gradientowy, interferencyjny

Mikrofon węglowy
   zasada działania jest oparta na zmianach rezystancji proszku węglowego ściskanego przez membranę,
   zalety: duża skuteczność kilkaset omów
   wady: duży poziom szumów, ograniczone pasmo przenoszenia, silne zniekształcenia, niewielki zakres dynamiki, niestabilność pracy

Mikrofon dynamiczny (najzwyklejszy, najpopularniejszy, normalny jednym słowem ;])
   wykorzystuje zjawisko indukcji elektromagnetycznej polegające na tym, że w poruszającym się w polu magnetycznym przewodniku indukuje się siła elektromotoryczna zgodna ze wzorem
cewkowy: od 40 Hz do 10kHz, duża skuteczność, niski poziom szumów własnych, odporność na wstrząsy, podatność na zakłócenia na kablu, duży i ciężki (w stos. do innych) (najzwyklejszy, najpopularniejszy, normalny jednym słowem ;])
wstęgowy: cienka wstęga aluminiowa poruszająca się w szczelinie między nabiegunnikami magnesu, dobra skuteczność, niski poziom szumów własnych, brak zasilania, charakterystyka kierunkową, wrażliwość na wstrząsy i ruchy powietrza, konieczność stosowania transformatora

Mikrofon pojemnościowy
   wykorzystuje zmiany pojemności spowodowane drganiami membrany, duża skuteczność,    płaska ch-ka przenoszenia w szerokimzakresie częstotliwości, małe wymiary, mała wrażliwość na drgania mechaniczne i obce pole magnetyczne, konieczność stosowania przedwzmacniacza, konieczność doprowadzenia napięcia do polaryzacji membrany i zasilania przedwzmacniacza

Mikrofon elektretowy
   membranę stanowi folia plastykowa z napyloną, warstwą metalu, taki sam jak pojemnościowy, ale ma trwale spolaryzowaną elektrycznie na etapie produkcji

Mikrofon optyczny
   całkowita niewrażliwość na zakłócenia elektryczne i magnetyczne, bardzo małe wymiary, mniejszy stosunek sygnał/szum niż dla mikrofonów pojemnościowych

Studiem wizyjno-fonicznym
   nazywac bedziemy pomieszczenie majace odpowiednie własciwosci akustyczne, oswietlenie i dekoracje, w którym odbywa się przetwarzanie za posrednictwem kamery obrazów wizualnych na kolejno nastepujacy po sobie ciag impulsów elektrycznych oraz przebiegów drgan akustycznych za
posrednictwem mikrofonu na przebiegi drgan elektrycznych

Wyposażenie studiów
   studio: (kamery, mikrofony, monitory, oswietlenie)
   reżysernia (monitory/odsłuchy, krosownice, konsoleta wizyjna i foniczna,sprzet    nagrywajacy (synchronizacja !), interkom)

złącza
   BNC, (mini) jacki, XLR (stereo + masa), SPDIF (wersja zwykła koksjalna - RCA lub światłowód)

Połaczenia wizyjne - analogowe
• composite
- zespolony sygnał wizji - luminancja+chrominancja
- najczesciej na złaczu cinch, BNC
• s-video
- luminancja i chrominancja rozdzielone
- własne złacze, zbliżone do PS/2 - Mini-DIN, spotykana
także wersja 7-pinowa i połaczenia 2xBNC
• RGB
- składowe RGB przesyłane oddzielnie
- SCART, 3xcinch, D-SUB (VGA), 3xBNC
• YUV/YCbCr/YPbPr

Połaczenia wizyjne - cyfrowe
   Fire-Wire (DV) - teoretycznie hot-plug (jak USB), DVI, HDMI (czyli DVI + dźwięk w mega Double TrueHD 0x01 graphic
) , SDI (profesjonalne telewizje, na złączach BNC)

Ogniskowa (odległosc ogniskowa)   
   odległosc soczewki od punktu, w którym skupione zostana promienie swietlne.

Wady obiektywów
   winietowanie - polega na niedoswietleniu brzegów kadru
   dystorsja (pola) - różny stopien powiekszenia obrazu w zależności od odległosci od osi optycznej układu soczewek (beczkowa, poduszkowa)

Aparat cyfrowy
   urzadzenie optoelektroniczne służace do rejestracji obrazów statycznych oraz ich gromadzenia w pamieci cyfrowej aparatu.
   Kompaktowe, lustrzanki, lustrzanki wirtualne (wizjer tylko LCD),

Filtry
   barwny, połówkowy, neutralny (redukuje ilość światła), skylight (redukuje niebieski, do krajobrazów), UV (przeciw UV, lepsza ostrość, mniejsze zamglenie), efektowy (np. zmiękczający), polaryzacyjny (eliminuje refleksy),

matryce
   CCD - układ ze sprzężeniem ładunkowym, droga, odczyt RGB rzędami
   CMOS - tania, fotodiody, przetwornik A/C, słaba przy słabym świetle, przy dobrym lepsza niż CCD,

EV - wartosc ekspozycji (ang. Exposure value)

Głośnik
   przetwornik elektroakustyczny przetwarzający energię elektryczną na energię fali akustycznej. Idealny głośnik przekształca zmienne napięcie elektryczne o odpowiedniej częstotliwości na falę akustyczną proporcjonalnie i liniowo.

Rodzaje głośników
   magnetoelektryczne (dynamiczne) - poruszanie mambrany za pomocą elektromagnesu - najbardziej popularne rozwiązanie,
   elektromagnetyczneruch ferromagnetyka w polu magnetycznym,
   elektrostatyczne (pojemnościowe) - drganie okładek „kondensatora”,
   magnetostrykcyjne - zmiana wymiarów ferromagnetyka (zjawisko magnetostrykcyjne) - wytwarzanie ultradźwięków,
   piezoelektryczne - zmiana wymiarów elementu piezoelekrycznego na skutek działania pola elektrycznego (wysokie tony i ultradźwięki),
   jonowe (plazmowe) - zmiana objętości gazu (jonizacja pod wpływem zmian wysokiego napięcia), średnie i wysokie tony, wysokie koszty, wydzielanie ozonu

inny podział
   wysokotonowe, średnio, nistko, szerokotone

Obudowa głośnika
   Głośnik bez obudowy promieniuje słabo albo w ogóle nie promieniuje tonów niskich. Zagęszczanie i rozrzedzanie powietrza jest na tyle wolne, że wzajemnie się znosi. Obudowa powinna zapewnić zróżnicowanie drogi fali dźwiękowej między przednią i tylną ścianą membrany.

Materiały
   gęstość, masa, tyłumienie wewnętrzne, technika łączenia poszczególnych elementów, zapobieganie fal stojących,

łączenie głośników
   do jednej obudowy montuje się kilka głośników, które zróżnicowane są pod względem budowy i rozmiarów, a odpowiadają za odtwarzanie dźwięków w poszczególnych pasmach częstotliwości.

Parametry
   sprawność (volty na ciśnienie, w procentach), efektywność (dźwięk 1 wat, 1 khz, 1 dB, mierzona w decybelach), moc znamionowa (ile prądu żeby nie uszkodzić), impedancja (oporność głośnika dla prądu zmiennego)

„Superkierunkowe” głośniki
   do prezentacji dźwięków można
wykorzystać ultradźwięki. Bazując na zjawisku dudnienia można z ultradźwięków generować dźwiękisłyszalne, których częstotliwość wynika z różnicy częstotliwości dwóch ultradźwięków. Innym rozwiązaniem jest wykorzystanie modulacji AM. W tym przypadku nośną jest sygnał ultradźwiękowy (zwykle o częstotliwości rzędu 40 kHz), natomiast sygnałem modulującym jest słyszalny sygnał dźwiękowy. Na skutek nieliniowości powietrza następuje samoczynna demodulacja sygnału. Wykorzystując zjawisko modulacji i demodulacji oraz fakt silnej kierunkowości ultradźwięków można transmitować słyszalne dźwięki w ściśle określone miejsce w pomieszczeniu.

Przeplot
   technika wyświetlania obrazu, polegająca na naprzemiennym wyświetlaniu parzystych i nieparzystych linii obrazu, powszechnie stosowana w telewizji. Stosuje się ją w celu zmniejszenia pasma przenoszenia przesyłanego sygnału, bądź w celu zwiększenia pozornej rozdzielczości wyświetlanego obrazu. W telewizji stosowana głównie do zmniejszenia efektu migotania ekranu (dwukrotnie częstsze wyświetlenie połowy linii, zamiast rzadszego wyświetlania pełnej klatki).

Progresywna (progressive)
   obraz wyświetlany jest w jednym przebiegu. Obraz jest znacznie wyraźniejszy i ostrzejszy. Technika ta dotyczy przede wszystkich nowoczesnej techniki cyfrowej. W taki sposób wyświetlany jest obraz np. na ekranie monitora komputerowego.

Kadr
   pojedynczy, nieruchomy obraz
Ujęcie
   suma wszystkich kadrów, utrwalonych od momentu włączenia kamery do jej zatrzymania.
Najmniejsza dynamiczna jednostka.

Sekwencja
   szereg połączonych ze sobą ujęć opisujących jeden temat.

Plan
   zawartość obrazowa kadru zależna od kąta widzenia kamery.
   plan totalny - obejmuje cały teren akcji, pokazuje najbardziej ogólny widok.
   plan ogólny - (węższy od totalnego) wszystko co przekracza wzrost człowieka,celem jest przekazywanie informacji o miejscu, działaniach ludzi i sytuacjach;
   plan pełny - bohater ukazany w całości (od stóp do głowy), określona jest dominująca postać, ukazuje związek postaci z miejscem akcji.
   plan amerykański - postaci od głowy do kolan, ukazywanie kontaktów między ludźmi;
   plan średni - od pasa w górę, ukazywanie osobowości poprzez mimikę i gestykulację;
   plan bliski - ukazywanie stanu psychicznego;
   zbliżenie - koncentruje się na twarzy bohatera, uwidacznia jego stany emocjonalne, a także może ujawnić niedoskonałości urody aktora.
   półzbliżenie - nieco szerszy plan niż zbliżenie, ukazuje popiersie postaci.
   plan podwójny - plan stosowany do przedstawiania dialogu postaci. Obie postaci są widoczne zazwyczaj od klatki piersiowej w górę.
   przez ramię - również pokazuje dialog postaci, ale skupia się na jednej z nich, a druga jest pokazywana częściowo lub w zarysie.
   Subiekt (punkt widzenia) - pokazuje obraz widziany oczami postaci.

Liniowy montaż wideo
   Sekwencyjne montowanie materiału wideofonicznego na magnetycznej taśmie filmowej. Liniowość wynika z liniowego czasu dostępu do wybranego materiału wideo, umieszczonego na
taśmie filmowej. Wymaga przynajmniej dwóch urządzeń wideo - odtwarzającego i nagrywającego; Polega na sekwencyjnym „przekopiowywaniu” materiału filmowego z taśm źródłowych na taśmę docelową; Przebieg montażu opisuje lista montażowa EDL (edit decision list)
   szybkość i jakość, ale wprawa i brak współpracy z grafiką i animacja komp.

Nieliniowy
   multimedialny komputer (duży szybki dysk, szybki proc i karta graficzna),
   szybki, łatwy, intuicyjny, bez wad

11


Wyszukiwarka