 | Pobierz cały dokument dysleksja.rozwojowa.2.dysleksja.doc Rozmiar 459 KB |
Teoria dysleksji i dysgrafii - Wałbrzych
II część
Neuropsychologiczne podłoże trudności w czytaniu i pisaniu
(Dysleksja rozwojowa, s. 35)
Czytanie i pisanie należą do wyższych czynności psychicznych.
Zależą one od złożonych obwodów neuronalnych.
Obejmują one struktury mózgowia na różnych piętrach centralnego układu nerwowego oraz łączące je drogi nerwowe.
Wyższymi czynnościami psychicznymi zajmuje się neuropsychologia.
Bada ona związki między funkcjonowaniem mózgu a przebiegiem czynności psychicznych i dlatego zajmuje się także czytaniem i pisaniem jako wyższą czynnością psychiczną.
Stąd mówi się o neuropsychologicznym podłożu czytania i pisania.
Obie czynności, czyli czytanie i pisanie pod względem struktury psychologicznej są skomplikowane, co oznacza także skomplikowane podłoże neuronalne.
W obu czynnościach biorą udział:
procesy percepcyjne: wzrokowe, słuchowe, kinestetyczne
procesy językowe
procesy pamięciowe
procesy myślowe
procesy motoryczne
W zależności od tego, jaki rodzaj
czytania : ciche, głośne, tekst prosty znaczeniowo lub skomplikowany, pisany czcionką prostą lub bardzo ozdobną
pisania: tekst samodzielny, dyktowany, przepisywany
jest realizowany, inaczej przedstawia się struktura psychofizjologiczna danej czynności.
Do tego zróżnicowania nawiązują w swojej koncepcji Dirk J. Bakker i J. Vinke (1985).
Badacze ci analizują proces czytania, uwzględniając niejednorodność zaangażowanych procesów poznawczych w różnych etapach nauki czytania.
I tak w początkowej fazie nauki czytania dominują strategie percepcyjne.
Najważniejszym procesem psychologicznym jest wówczas spostrzeganie i różnicowanie liter - ich kształtu, lokalizacji przestrzennej, sekwencji w wyrazach i zdaniach.
Dla dziecka uczącego się czytać każdy czytany tekst jest percepcyjnie złożony i odbierany jest jako zbiór odmiennych form graficznych.
W miarę stopniowego doskonalenia i automatyzacji procesów percepcyjnych maleje aktywność percepcji na rzecz wyższych funkcji językowych.
Dziecko przestaje koncentrować uwagę na bodźcach wzrokowych, bardziej istotna staje się treść.
Bakker przyjmuje, że w pierwszym percepcyjnym etapie czytania aktywna jest przede wszystkim półkula prawa (zgodnie z zasadą specjalizacji półkulowej).
Wtedy gdy zaczynają dominować strategie językowe, oznacza to zmianę dominacji i aktywność przejmuje lewa półkula. Odbywa się to około ósmego roku życia.
 | Pobierz cały dokument dysleksja.rozwojowa.2.dysleksja.doc rozmiar 459 KB |