1. Opis techniczny.

1. Podstawa opracowania projektu.

Projekt uzdatniania wody powierzchniowej do stanu odpowiadającego wymaganiom postawionym w Rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 29 marca 2007 r. w sprawie jakości wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi został wykonany na podstawie zlecenia miasta Krotoszyn.

2. Przedmiot i zakres inwestycji.

Przedmiotem inwestycji jest stacja uzdatniania wody powierzchniowej, która ma zapewnić wydajność Q=11500m³/doba. W zakresie inwestycji zawiera się projekt technologiczny procesu uzdatniania wody powierzchniowej metodą klasycznej koagulacji.

3. Parametry wyjściowe.

Tabela 1. Porównanie składu wody ujmowanej z wymaganiami zawartymi w Rozporządzeniu Ministra Zdrowia.

Nazwa substancji	Wymagania	Woda pobierana	Spełnienie wymogów
Mętność [ mgSiO2/l ]	< 1,0	38	-
Barwa [ mgPt/l ]	< 15,0	38	-
Temperatura [^oC]		13
Zasadowość ogólna [mval/l ]		6
Zawiesina [mg/l]		45
pH	6,5 - 9,5	7,0	+

2. Wyznaczanie dawek koagulantu, flokulantu, wapna.

1. dawka koagulantu

Przyjęto, że koagulantem będzie siarczan glinu Al₂(SO₄)₃·18H₂O.

^­

D_K - dawka koagulantu uwodnionego [mg/dm³]

B- barwa wody: [38 mg Pt/dm³]

M - mętność wody [38mgSiO₂/dm³]

Do dalszych obliczeń przyjęto średnia dawkę koagulantu 43,2 mg/dm³ siarczanu glinu.

Obliczenie dawki koagulantu w postaci proszku technicznego:

f - współczynnik przeliczeniowy masy reagenta w postaci chemicznie czystej i bezwodnej na masę produktu technicznego

b) dawka flokulantu organicznego:

Wyznaczanie dawek wapna.

Sprawdzam, czy istnieje potrzeba dodawania przed koagulacją wody, aby umożliwić całkowitą, prawidłową hydrolizę koagulantu.

Z powyższego warunku wynika, że dodawanie wapna przed koagulacją nie jest konieczne.

Wyznaczenie dawki wapna po procesie koagulacji:

W wyniku procesu koagulacji powstanie agresywny dwutlenek węgla, który należy związać poprzez dodanie do uzdatnianej wody wapna.

Z_og = 6 val/m³ = 300 gCaCO₃/m³

Obliczenie zasadowości Z^' po koagulacji:

Z' = Z_og - ΔZ_og [mgCaCO₃/ dm³]

gdzie:

Z' - zasadowość ogólna po koagulacji [mgCaCO₃/ dm³]

Z_og - zasadowość ogólna przed koagulacją [mgCaCo₃/ dm³]

ΔZ_og- spadek zasadowości ogólnej wody, obliczony ze wzoru:

ΔZ_og = D_k * ∆Z [mgCaCO₃/ dm³]

gdzie:

∆Z - jednostkowy wskaźnik spadku zasadowości, który odczytany z tabeli dla siarczanu glinu wynosi 0,450 [gCaCO₃/m³],

W celu określenia zawartości CO₂ wolnego i CO₂ agresywnego wykorzystano wzór:

CO_{2 (agr)} = CO_{2 (wolny)} - CO_{2 (przyn.)} [gCO₂/m³]

oraz nomogram równowagi węglanowo-wapniowej. Odczytano następujące wartości:

* CO₂ wolny: 57 gCO₂/m³,

* CO₂ przynależny: 52 gCO₂/m³,

CO_{2 (agr)} = 57 - 52

CO_{2 (agr)} = 5 g/m³

Obliczenie kwasowości po koagulacji:

CO_2w' = CO_2w + ΔCO_2w [mgCO₂/ dm³]

gdzie:

CO_2w' - CO₂ wolny po koagulacji [mgCO₂/ dm³]

CO_2w - CO₂ wolny przed koagulacją [mgCO₂/ dm³]

ΔCO_2w - wzrost kwasowości wody, obliczony ze

ΔCO_2w = D_K * ∆CO₂ [mgCO₂/ dm³]

gdzie:

∆CO₂ - jednostkowy wskaźnik wzrostu kwasowości (wzrostu wolnego dwutlenku węgla), który odczytany z tabeli dla siarczanu glinu wynosi 0,4 [gCO₂/m³],

ΔCO_2w = 43,2 · 0,4

ΔCO_2w = 17,28 mgCO₂/ dm³

CO_2w' = 57 + 17,28

CO_2w' = 74,28 mgCO₂/ dm³

Ilość przynależnego dwutlenku węgla po procesie koagulacji odczytano z nomogramu równowagi węglanowo-wapniowej. Dla obliczonej zasadowości

Z'= 280,56 mgCaCO₃/ dm³ odczytano:

CO₂ przynależny: 55 [gCO₂/m³],

pH = 6,92

Na tej podstawie obliczono zawartość agresywnego dwutlenku węgla po procesie koagulacji:

CO_{2 agresywny} = CO_2w' - CO₂' _(przyn.) [gCO₂/m³]

CO_{2 agresywny} = 75 - 55

CO_{2 agresywny} = 20 gCO₂/m³

Obecny w wodzie po koagulacji agresywny dwutlenek węgla należy usunąć poprzez dodanie wapna, które reaguje z dwutlenkiem węgla według równania:

2CO_{2 (agr)} = CaO + H₂O → Ca(HCO₃)₂

Ilość agresywnego dwutlenku węgla po dodaniu wapna musi mieścić sie w przedziale 0 - 2 [mgCO₂/ dm³].

Na podstawie równania reakcji ułożono proporcję:

X = (56 · WZ) / 88 [gCaO/m³]

gdzie:

X - wymagana ilość wapna [gCaO/m³]

WZ - wartość założona - nadmiar CO_{2 (agr)}, ustalona na podstawie odczytu z nomogramu (dla Z' i CO₂') - przyjęto 17 gCO_{2 (agr)}/m³

X = (19 · 56) / 88

X = 10,82 gCaO/m³

Wzrost zasadowości wynikający z wyznaczonej dawki wapna obliczono ze wzoru:

Z_w = (X/28) · 50 [mgCaCO₃/dm³]

Z_w = (10,82/28) · 50

Z_w = 19,32 mgCaCO₃/dm³

Zasadowość wody po dawkowaniu wapna obliczono ze wzoru:

Z'' = Z' + Z_w [mgCaCO₃/ dm³]

Z'' = 280,56 + 19,32

Z'' = 299,88 mgCaCO₃/dm³

Ilość CO₂ agresywnego po dawkowaniu wapna obliczono ze wzoru:

CO_{2 (agr)} = CO_­2w' - WZ - CO_2p [mgCO₂/ dm³]

gdzie:

CO_2w' - dwutlenek węgla wolny po koagulacji [mgCO₂/ dm³]

WZ - wartość założona- nadmiar CO_2agr, ustalona na podstawie odczytu z nomogramu równowagi węglanowo - wapniowej (dla Z' i CO₂') [mgCO₂/ dm³],

CO_2p - dwutlenek węgla przynależny w wodzie po dawkowaniu wapna, odczytany z nomogramu - dla wartości Z” wynosi 62 [mgCO₂/ dm³],

CO_{2 agr} = 75 - 17 - 60

CO_{2 agr} = 0,0 mgCO₂/ dm³

CO_{2 agr} <2 mgCO₂/ dm³

Wymaganą dawka wapna, którą należy dodać do uzdatnianej wody jest 17gCaO/m³. Skutkiem tego zabiegu będzie zmniejszenie ilości agresywnego CO₂ do dopuszczalnych ~0,0 mgCO₂/ dm³ a co za tym idzie pozbawienie wody właściwości korozyjnych.

2.1 Obliczenie maksymalnego dobowego zużycia i zapasu reagentów

Maksymalne dobowe zużycie reagentów obliczono ze wzoru:

M_{dmax =} Q_dmax · D_max [kg/d]

gdzie:

M_dmax - maksymalne dobowe zużycie reagenta [kg/d]

Q_dmax - maksymalna dobowa wydajność stacji uzdatniania wody [m³/d]

D_max - maksymalna dawka reagenta w postaci czystej i bezwonnej [kg/m³]

1. obliczenia dla koagulantu:

D_K = 20,19 g/m^3­­ = 0,02019 kg/m^3­

M_dmax = 11500 · 0,02019

M_dmax = 232,2 kg/d

Zapas koagulantu obliczono ze wzoru:

Z = M_dmax­· T [kg]

gdzie:

T - czas składowania - przyjęto 21 dni,

Z = 232,2 · 21

Z = 4876 kg

Koagulant dostarczany będzie z firmy Kemipol w workach polipropylenowych o zawartości 25 kg koagulantu w postaci grysiku. Na 21 dni należy zamówić w przybliżeniu 4900 kg koagulantu.

Obliczenie zbiorników zarobowych dla koagulantu

[m³]

gdzie:

V - wymagana objętość jednego zbiornika zarobowego,

M_dmax -maksymalne dobowe zużycie reagenta [kg/d]

C - stężenie roztworu w temp 10^oC (założono 25,1%)

ρ - gęstość zależna od stężenia roztworu (wartość 1000 g/cm³)

n - liczba przygotowań w ciągu doby (założono n = 2)

m - liczba zbiorników

Dobrano 2 mieszalniki z dnem stożkowym o pojemności 0,4 m³, typ A - 1.03065-01.01 firmy ZUGIL.

Wymagana objętość pojedynczego zbiornika roztworowego(przewidziane dwa zbiorniki)

[m³]

Dobrano 2 zbiorniki roztworowe pojemności 1,0 m³, typ A - 1.03060-01.01 firmy ZUGIL.

2. obliczenia dla flokulantu

D_F = 0,3 g/m^3­­ = 0,000432 kg/m^3­­

M_dmax = 11500·0,000432

M_dmax = 4,97 kg/d

Zapas flokulantu obliczono ze wzoru:

Z = M_dmax­· T [kg]

Z = 4,97 · 21

Z = 104,5 kg

gdzie:

T -czas składowania - przyjęto 21 dni,

ZBIORNIK ZAROBOWY

Dobrano 2 zbiorniki pojemności 0,05 m³, typ A - 2.02861-01.01 firmy ZUGIL.

Dobrano 2 zbiorniki roztworowe pojemności 0,1 m³, typ A - 2.02861-02.01 firmy ZUGIL.

Flokulantem używanym w projektowanej stacji uzdatniania wody będzie polielektrolit PRAESTOL granulat 2510 firmy Stockhausen w postaci suchej, magazynowany w workach.

3. obliczenia dla wapna

D_W = 17 g/m^3­­ = 0,017 [kg/m^3­­]

M_dmax = 11500 · 0,017

M_dmax =195,5 kg/d

Zapas wapna obliczono ze wzoru:

Z = M_dmax­· T [kg]

gdzie:

T - czas składowania - przyjęto 21 dni,

Z = 195,5 · 21

Z = 4105,5 kg

Dobrano 2 zbiorniki pojemności 1,0 m³, typ A - 1.03060-01.01 firmy ZUGIL.

Wymagana objętość pojedynczego zbiornika roztworowego(przewidziane dwa zbiorniki)

Dobrano 2 zbiorniki roztworowe pojemności 0,1 m³, typ A - 2.02861-02.01 firmy ZUGIL.

W projektowanej stacji uzdatniania wody używane będzie wapno hydratyzowane, produkowane przez Zakład Wapienno - piaskowy „Bełżec”.

Komora szybkiego mieszania.

Obliczenie objętości czynnej komór szybkiego mieszania

Zakładam dwie komory szybkiego mieszania.

Przyjmuję mieszalnik mechaniczny bez przegród, mieszadła dwułapowe o osi poziomej.

Obliczenie objętości czynnej komory szybkiego mieszania:

Q - natężenie przepływu wody, podzielone przez ilość mieszadeł =11500/(2·24)=240m³/h

t - czas przebywania wody w mieszalniku = 60sek

Średnica mieszalnika:

gdzie:

D - Średnica mieszalnika[m],

H - wysokość czynna mieszalnika[m],

V - objętość czynna mieszalnika[m³],

Zakładając, że H/D=1, to:

Obliczenie wysokości czynnej mieszalnika H

H/D=1(z tab. 6.2), to H=1,72m.

Obliczenie średnicy zewnętrznej mieszadła d:

Obliczenie wysokości łap mieszadła:

Obliczenie miarodajnej liczby Reynoldsa.

gdzie:

-kinematyczny współczynnik lepkości[m²/s], dla 10^°C = 1,306*10^-6,

n - prędkość obrotowa mieszadła = 1,0 s^-1

d - średnica zewnętrzna mieszadła, obliczona z zależności [m].

Na podstawie miarodajnej liczby Reynoldsa odczytuję wartość współczynnika oporu mieszadła C = 0,600.

Obliczenie wymaganej mocy na wale.

gdzie:

C - współczynnik oporu mieszadła [-]

d - średnica zewnętrzna mieszadła [m],

n - prędkość obrotowa mieszadła [s^-1],

- gęstość właściwa wody, przy 10^°C = 999,37 kg/m³.

Moc silnika wymagana do poruszania mieszadłem:

gdzie:

N - moc na wale mieszadła, N [W]

- sprawność przekładni, przyjęto
= 0,95

k - współ zapasu mocy, przyjęto k = 1,5

Komora flokulacji.

Z powodu małej wydajności stacji, przez co osiągalne są małe szerokości korytarzy komoru flokulacji, przyjęto jedną komorę flokulacji oraz obniżono prędkość na wlocie do 0,2m/s.

Objętość komory

V = Q · t [m³]

gdzie:

Q - wydajność stacji uzdatniania wody [m³/s]

t - czas przepływu roztworu w komorze labiryntowej, t = 1800 s (z warunku dla wody barwnej),

Założono komorę o objętości 240 m³

Określenie powierzchni komory flokulacji:

gdzie:

V - objętość komory flokulacji [m³],

H - głębokość komory flokulacji, przyjęto 2m

Ustalenie szerokości korytarzy:

gdzie:

Q - wydajność godzinowa stacji, podzielona przez liczbę komór flokulacji [m³/h],

H - głębokość komory = 2m,

V_i - prędkość w i-tym korytarzu, gdzie liczba korytarzy i = 10.

Prędkość na wlocie do komór flokulacji nie powinna przekraczać 0,3 m/s, aby uniknąć rozdyspergowania kłaczków, natomiast prędkość na wylocie z komór prędkość powinna wynosić co najmniej 0,1 m/s, aby nie dopuścić do sedymentacji kłaczków w obrębie komory flokulacji.

Obliczenie spadku prędkości w kolejnych korytarzach:

Przyjmuję 10 korytarzy.

- Szerokość komory:

Szerokość komory wynosi 4,51 m

Konstrukcyjna długość komory uwzględniająca grubości ścianek:

gdzie:

g - grubość ścianki = 0,1 m,

n - liczba zmian kierunku przepływu n =9.

- Szerokość kanału obiegowego wyznaczono ze wzoru:

v_K - prędkość w kanale obiegowym, przyjęto 0,6 m/s

Założono szerokość kanału obiegowego równą 0,11 m

Szerokość komory flokulacji B:

- Wysokość strat ciśnienia:

gdzie:

v - średnia prędkość przepływu w komorze, v = 0,15 m/s

n - liczba zmian kierunku przepływu wody, n =9

Wymiarowanie osadnika.

Uwzględniając stan ujmowanej wody wyrażony stężeniem zawiesiny Z=25g/m³ prędkość opadania zawiesiny u=0,55mm/s.

Długość osadnika obliczamy ze wzoru:

Przy założeniu, że stosunek L/H = 29 i odpowiadający mu współczynnik k = 12, pozioma prędkość przepływu wody v wyniesie:

Gdzie u to prędkość opadania najmniejszych zawiesin, u = 0,45 mm/s

gdzie:

H- średnia głębokość części przepływowej osadnika, przyjęto 3m,

α- współczynnik zapasu obliczony ze wzoru:

Wychodząc z założenia, że obciążenie hydrauliczne powierzchni osadnika powinno mieścić się w granicach 1,44 do 2,88 m³/(m²*h), obliczam wymaganą powierzchnię osadnika:

Obliczenie całkowitej szerokości osadników B:

Na podstawie powyższego obliczenia oraz warunku, że szerokość jednego osadnika powinna wynosić od 3 do 6 metrów, zakładam dwa osadniki o szerokości 3,1 metra, aby dodatkowo spełnić wymagania B/H.

Spełniając warunki, że:

B - szerokość jednego osadnika B = 3,1 m,

H - wysokość osadnika [m], H = 3 m,

L - długość osadnika [m] L = 45 m.

- warunek spełniony.

- warunek spełniony.

Sprawdzenie liczby Reynolda i Froude'a

Obliczenie promienia hydraulicznego:

gdzie:

H- wysokość przyjmujemy 3 m

B- szerokość przyjmujemy 3,5 m

Liczba Reynoldsa obliczamy przy υ=1,31
(dla t=10^oC)

Liczba Reynoldsa jest mniejsza od 12500, więc warunek jest spełniony.

Liczba Froude'a obliczamy ze wzoru:

Liczba Froude'a jest większa od 10^-6, zatem warunek został spełniony.

Obliczenie całkowitej wysokości osadnika.

gdzie:

Hc - całkowita głębokość osadnika,

H - głębokość średnia osadnika H = 3 m,

Hu - wysokość wzniesienia ścian osadnika ponad poziom zwierciadła wody Hu = 0,4 m,

Ho - wysokość przydenna osadnika Ho = 0,5 m,

Obliczenie wysokości osadnika na wlocie:

gdzie:

L - długość osadnika,

i - spadek dna osadnika,

Obliczenie wysokości osadnika na wylocie:

Objętość osadu pokoagulacyjnego:

[m³]

gdzie:

Q - wydajność stacji uzdatniania wody, Q = 479 m³/h

C_o - stężenie zawiesin w wodzie doprowadzonej do osadnika, C_o = 20 g/m³

C_k - stężenie zawiesin w wodzie odprowadzonej z osadnika, przyjęto C_k = 45 g/m³

t - czas zagęszczania osadu w leju, przyjęto t = 12 h

C_os - stężenie zagęszczonego w leju osadu zależne od stężenia zawiesin w wodzie doprowadzonej i czasu zagęszczania - odczytano z tablicy C_os = 30 000 g/m³

n - ilość osadników = 2.

Projektowany lej osadnika będzie miał następujące wymiary:

α = 60^°

a = 0,5 m

b = 2,1 m

Wysokość leja osadowego dla przyjętych wartości wynosi:

[m]

Rzeczywista objętość leja osadowego:

Lej osadowy ma większą objętość niż przewidywana objętość osadu, zatem został dobrze dobrany.

Dobór złoża filtracyjnego

Założono następujące parametry złoża filtracyjnego:

d_min = 0,7 mm

d_max­ = 1.6 mm

d₁₀ = 0,8 mm

Średnia średnica ziaren złoża obliczono ze wzoru:

d₉₀=1,6mm (odczytane z wykresu)

d_sr = 1,2mm

Średnicę ekwiwalentną (efektywną) ziaren złoża obliczono ze wzoru:

d_e = 0,81 mm

Wysokość czynna złoża:

Założono wysokość czynną złoża wynoszącą 0,8 m.

Warstwa podtrzymująca:

Założono wysokość warstwy podtrzymującej H_p wynoszącą 0,4 m a średnicę ziaren warstwy podtrzymującej d = 18 mm.

Obliczenie powierzchni pojedynczego filtra i rzeczywistej prędkości filtracji.

gdzie:

F - wymagana powierzchnia filtracji [m²]

Q - wydajność stacji 11500 m³/d

V_F - założona prędkość filtracji przy normalnym obciążeniu = 5,8 m/h,

T - czas pracy filtra T = 24 h,

n - liczba płukań (przyjęto n = 1 [1/d],

t₁ - czas płukań w ciągu doby t₁ = 0,33 h,

t₂ - czas odprowadzania pierwszego filtratu t₂ = 0,17 h,

t - czas płukania wodą t = 6 min = 0,1 h,

q - intensywność płukania wodą [dm³/s·m²].

Obliczenie intensywności płukania wodą:

gdzie:

q - intensywność płukania wodą [dm³/s·m²],

- masa właściwa złoża = 2650 kg/m³,

- masa właściwa wody = 999,1 kg/m³,

d_e - średnica efektywna złoża = 0,081 cm,

e - ekspansja złoża =0,45

m_o - początkowa porowatość złoża = 0,4

- współczynnik kształtu ziaren = 1,2

- lepkość kinematyczna wody = dla 15^°C = 1,202·10⁴ · 10^-6 cm/s²,

Obliczenie powierzchni filtracji:

Liczbę filtrów dobrano ze wzoru:

F - powierzchnia filtracji [m²],

n =

n =
4,79

Dobrano 5 filtrów o wymiarach 3,0 · 6,0 m = 18 m²

Łączna powierzchnia filtracji: F=5·18=90 m²

Obliczenie ilości wody potrzebnej do płukania filtrów:

V = 3,6 · F₁ · q · n · t_p [m³/d]

V = 3,6 · 18 ·16,33 · 1 · 0,33

V = 349 m³

Obliczenie rzeczywistej prędkości filtracji.

gdzie:

F₁ - powierzchnia jednego filtru,

F₂ - powierzchnia pozostałych pracujących filtrów,

Q - wydajność stacji [m³/d]

V - objętość wody potrzebna do płukania filtra [m³]

T - czas pracy filtrów - 24h/d

n - liczba płukań na dobę = 1/d

t₁ - czas płukania = 0,33h

t₂ - czas odprowadzania pierwszego filtratu = 0,17 h

t_p - czas płukania wodą = 0,1 h

q - intensywność płukania wodą = 16,8 l/s·m²

Obliczenie wymiarów koryt przelewowych filtra.

Filtry płukane będą powietrzem i wodą.

Jedna krawędź koryta powinna obsługiwać pas o szerokości max 1,5 m. Filtr ma wymiary 3,0 x 6,0 czyli przyjęto 1 koryto.

Natężenie odpływu popłuczyn korytarzem obliczono ze wzoru:

gdzie:

q - intensywność płukania wodą [L/s·m²]

F₁ - powierzchnia pojedynczego filtra [m²]

n - ilość koryt

Szerokość koryta obliczono ze wzoru (korytarz o trójkątnym kształcie dna):

Wysokość koryta obliczono ze wzoru:

Minimalną wysokość wzniesienia krawędzi koryta ponad powierzchnię złoża wyznaczono ze wzoru:

gdzie:

H - wysokość czynna złoża [m]

e - ekspansja złoża = 40%

Δh_K = 0,72 m

Obliczenie wymiarów kanału zbiorczego popłuczyn:

Zakładam szerokość Bkz koryta zbiorczego Bkz = 0,8 m.

Obliczenie obniżenia kanału zbiorczego względem dna koryt popłuczyn:

gdzie:

q_pł - natężenie przepływu w kanale [m³/s],

q_pł = q_k · n_k

n_k - ilość koryt = 5 koryt

q_pł = 0,059 · 5 =0,295 m³/s

Parametry płukania filtrów powietrzem:

- intensywność płukania: q_p=18 [l/(sm²)]

- czas płukania: t_p=3 min

- natężenie przepływu powietrza:

gdzie:

Q_p - natężenie powietrza [m³/s],

q_p - intensywność płukania powietrzem (przyjęto 18 L/sm²),

F₁ - powierzchnia filtra [m²],

Obliczenie średnicy rurociągu powietrza:

gdzie:

Q_p - natężenie przepływu powietrza [m³/s],

v - prędkość (przyjęto 10 [m/s]),

Przyjęto rurociąg z PE o DN 250 x 14,8, zatem jej średnica wewnętrzna wynosi 0,2204 m.

Prędkość rzeczywista przepływu:

Parametry płukania wodą:

-intensywność płukania q_w=16,33 l/(s·m²)

-czas płukania: t_w=6 min

- natężenie przepływu

Obliczenie średnicy rurociągu doprowadzającego wodę płuczącą:

[m]

gdzie:

Q_w - natężenie przepływu wody [m³/s],

v - prędkość (przyjęto 2 [m/s]),

Przyjęto rurociąg z PE o DN 500 x 29.7, zatem jej średnica wewnętrzna wynosi 0,4406 m.

Prędkość rzeczywista przepływu:

Liczba dysz filtracyjnych:

Zakładam 70 dysz filtracyjnych na metr kwadratowy filtra.

Obliczenie strat ciśnienia przy płukaniu:

Zastosowano drenaż niskooporowy.

gdzie:

q - intensywność płukania wodą = 16,33 dm³/m²·s,

H - wysokość warstwy podtrzymującej = 0,4 m.

gdzie:

- masa właściwa złoża = 2650 kg/m³,

- masa właściwa wody = 1000 kg/m³,

H - wysokość czynna złoża =0,8 m,

m_o - początkowa porowatość złoża = 0,4

Zakładam straty na rurociągu 5 m H₂0

Parametry wymagane do doboru pompy płuczącej:

Wysokość podnoszenia:

Wydajność pompy:

gdzie:

q - intensywność płukania wodą = 16,33 dm³/m²·s,

F1 - powierzchnia jednego filtra = 18m²,

Dobrano pompę Grundfos SP 95-2-BB o wydajności 87,3m³/h i wysokości podnoszenia 15m.

Obliczenie wymaganej ilości dezynfektanta:

Przewidziano dezynfekcję chlorem.

Wymaga wydajność chloratora:

gdzie:

D - dawka chloru [gCl₂/m³]

Q - wydajność dobowa stacji [m³]

Zastosowano chlorator ELCHEM typu M 20 o zakresie wydajności od 0,06-10,0 kgCl₂/h.

• zbiornik wody czystej:

Objętość zbiornika:

V_u - objętość użyteczna

V_pp - objętość przeznaczona na cele przeciwpożarowe, 200

V_pł - objętość przeznaczona na płukanie filtrów

V_m - objętość martwa (30 - 50 cm ponad poziomem wody w zbiorniku)

1

---