LITERATURA
1) PN-EN 1997-1:2008 EUROKOD 7: Projektowanie geotechniczne - Część 1: Zasady ogólne
2) PN-EN 1997-1:2009 EUROKOD 7: Projektowanie geotechniczne - Część 2: Rozpoznanie i badanie podłoża gruntowego
3) Puła O., Projektowanie fundamentów bezpośrednich wedug Eurokodu 7. Wydanie drugie zmienione i rozszerzone, DWE, Wrocław 2012
4) Starosolski W., Konstrukcje żelbetowe według Eurokodu 2 i norm związanych, Tom 3, Wydanie IV, PWN, Warszawa 2012
5) PN-81/B-03020. Posadowienie bezpośrednie budowli. Obliczenia statyczne i projektowanie.
PROJEKT STOPY FUNDAMENTOWEJ MIMOŚRODOWO OBCIĄŻONEJ
1 |
OPIS TECHNICZNY |
|
|
|
2 |
PROJEKT |
|
|
|||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||
|
|
|
a |
CZĘŚĆ OBLICZENIOWA |
|
|
|
b |
RYSUNKI |
|
|||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||
|
|
|
|
|
|
ROZKŁADÓW NAPRĘŻEŃ POD 2 STOPAMI |
|
KONSTRUKCYJNY - ZBROJENIE STOPY |
1. GŁĘBOKOŚĆ POSADOWIENIA
obejmuje
1 |
USTALENIE NAJSŁABSZEGO FRAGMENTU PODŁOŻA POD FUNDAMENTEM |
|
2 |
PRZYJĘCIE GŁĘBOKOŚCI POSADOWIENIA D |
|||
sposób: a) obliczenie oporu granicznego dla podłoża jednorodnego i jednostkowych danych (kolejno wszystkie rodzaje gruntu), b) dla danej głębokości - analiza przypadków możliwych kombinacji podłoża dwuwarstwowego i jednorodnego oraz wybór najgorszego (z ewentualną korektą głębokości posadowienia)
|
|
założenia: |
|||||
|
|
a |
D ≥ 0,5 m ppt. |
|
b |
w gruntach wysadzinowych ≥ głębokości przemarzania hz |
|
|
|
|
|
rys. 1 [5] s.4, hz = {0,8 m, 1 m, 1,2 m, 1,4 m}, grunty niewysadzinowe - Gr, saGr, CSa, MSa, (Ż, Po, Pr, Ps, Pd), a wysadzinowe - Si, Cl, (, G, I) natomiast pozostałe wymagają badania (w przypadku jego braku - zalicza się je do grupy gruntów wysadzinowych), |
przy obliczaniu nośności poszczególnych warstw (jako granicznego oporu podłoża gruntowego R=Rd o wymiarze siły) wykorzystuje się wzór dla podłoża jednorodnego w warunkach gruntowych z odpływem ([3] wzór nr 1 s.21 lub [1] s.140),
stosuje się podejście obliczeniowe 2, uwzględniające kombinację współczynników A1+M1+R2 ([3] tabl.1.2 s.16+tabl.1.3 s.16+tabl.1.5 s.20) (dopuszcza się jej pominięcie i wykonanie obliczeń dla wartości charakterystycznych),
2. WYMIARY STOPY
obejmuje obliczenie:
a) obliczeniowych wartości Mmax, Nmax, Hmax, Mmin, Nmin, Hmin zgodnie z podejściem obliczeniowym 2 (A1+M1+R2) dla podstawowej kombinacji oddziaływań ([3] ostatni wzór ze s.18)
- zestaw (I)
- zestaw (II)
(γG, γQ=γF=1,0 - niekorzystne współczynniki częściowe dla obciążenia stałego i zmiennego, G, Q - indeksy oznaczające części stałe i zmienne składowych obciążenia)
b) mimośrodów dla 2 zestawów obciążenia
c) średniego mimośrodu
d) wymiarów stopy fundamentowej o podstawie prostokątnej (długości L podstawy, szerokości B podstawy, wysokości hs) z zaokrągleniem do 5-10 cm
zgodnie z zaleceniem podanym w [5] by:
przy fundamentach słupów hal obciążonych suwnicami, wypadkowa sił obliczeniowych obciążeń nie wychodziła poza rdzeń przekroju ( e ≤ L / 6 i c = 0 wg rys. 2 PN s.5)
3. CIĘŻAR STOPY FUNDAMENTOWEJ I ZIEMI
ciężar stopy i ziemi (leżącej na niej) traktuje się jako dodatkowe obciążenie stałe,
warianty stopy:
|
|
KSZTAŁT STOPY |
|
|
|||||
|
|
|
|
|
|
||||
|
|
|
|
|
|
|
|||
1 |
PROSTOPADŁOŚCIAN |
|
2 |
OSTROSŁUP ŚCIĘTY |
|||||
|
|
|
|||||||
a) ciężar stopy
b) ciężar ziemi
g - przyspieszenie ziemskie |
|
a) ciężar stopy
b) ciężar ziemi
g - przyspieszenie ziemskie |
skorygowane wartości siły osiowej działającej na postawę fundamentu
4. SPRAWDZENIE MIMOŚRODÓW
w przypadku niespełnienia obydwóch warunków - należy zwiększyć wymiary stopy fundamentowej i poziom posadowienia, natomiast jednego - kontynuować obliczenia (zakładając korektę w dalszej części obliczeń)
5. ROZKŁAD NAPRĘŻEŃ POD STOPĄ
oddzielnie dla 2 zestawów obciążeń
|
|
|
składowe naprężenia od : |
|
|
a) siły osiowej
b) momentu
c) siły poziomej
|
|
|
wypadkowe naprężenia krawędziowe i pod środkiem : |
||
|
|
|
6. WYRÓWNANIE NAJWIĘKSZYCH NAPRĘŻEŃ KRAWĘDZIOWYCH
|
|
|
realizuje się poprzez przesunięcie osi słupa o wartość e w stosunku do środka ciężkości podstawy fundamentu, które oblicza się z równości
wartości e zaokrągla się w dół do wielokrotności 5 (10) cm,
w przypadku, gdy obydwa rozkłady wynikowe są postaci lub
to wyrównanie ogranicza się do jednego zestawu obciążeń (o większej różnicy naprężeń krawędziowych), wykorzystując warunek
dla 0 cm ≤ e < 5 cm rezygnuje się z przesunięcia,
gdy e jest ujemne to przesunięcie należy wykonać w przeciwną stronę do założonej,
w przypadku niespełnienia jednego warunku z punktu (4) - należy zredukować strefę rozciągań pod fundamentem, analizując jeden odpowiedni rozkład wynikowy i przesuwając oś słupa o wartość e w stosunku do środka ciężkości fundamentu, obliczanej z nierówności (np. zakładającej zgodnie z rysunkiem niespełnienie pierwszego warunku)
|
|
|
7. SPRAWDZENIE MIMOŚRODÓW
dla przyjętego przesunięcia oblicza się mimośrody
w przypadku ich niespełnienia należy odpowiednio zmniejszyć przesunięcie e (jako krotność 5 cm) lub z niego zrezygnować,
warunki na sprawdzenie mimośrodów mogą służyć (po przekształceniu) do oszacowania maksymalnej wartości przesunięcia e
8. SPRAWDZENIE STANU GRANICZNEGO NOŚNOŚCI
stan graniczny nośności GEO (wyczerpania nośności podłoża) sprawdza się z warunku, w którym wartość obliczeniowa obciążenia pionowego Vd nie przekracza granicznego oporu podłoża gruntowego Rd (pierwszy wzór s.39 [3])
stosuje się podejście obliczeniowe 2, uwzględniające kombinację współczynników A1+M1+R2 (tabl.1.2 s.16+tabl.1.3 s.16+tabl.1.5 s.20 [3]),
stopa traktowana jest jako fundament o podstawie prostokątnej obciążony mimośrodowo w płaszczyźnie równoległej do boku L
dla podłoża jednorodnego (o miąższości h ≥ D) - sprawdza się warunek (A) tj. metodą analityczną w warunkach gruntowych z odpływem wody,
dla podłoża dwuwarstwowego o układzie warstw mocna na słabej (o grubości warstwy mocnej h < D) - sprawdza się warunek (B) tj. zmodyfikowanym wariantem podłoża warstwowanego z PN-81/B-03020,
dla podłoża dwuwarstwowego o układzie warstw słaba na mocnej (o grubości warstwy słabej h < D) - sprawdza się warunek (A),
w przypadku niespełnienia odpowiednich warunków - należy stopę przeprojektować zwiększając stopniowo wymiary stopy oraz poziom posadowienia i sprawdzając odpowiednie warunki,
obliczenia prowadzi się w sposób przybliżony - zwiększając długość podstawy L krokiem równym 40-20 cm (oraz odpowiednio szerokość B, wysokość hs i głębokość posadowienia D), oszacowując nowe wartości sił Gs+Gz proporcjonalnie do wzrostu objętości stopy i gruntu wg wzoru
i sprawdzając jedynie zestaw nierówności dla odpowiednich warunków (postępowanie powtarza się aż do ich spełnienia),
w projekcie zamieszcza się jedynie komplet obliczeń dla początkowych i końcowych rozmiarów stopy, pomijając obliczenia dla pozostałych i zamieszczając pomiędzy nimi krótki opis sprawdzanych pośrednich przypadków (wymiary i wariant obliczeń), które nie spełniły wymaganych warunków,
A) PODŁOŻE JEDNORODNE - FUNDAMENT O PODSTAWIE PROSTOKĄTNEJ OBCIĄŻONY MIMOŚRODOWO W PŁASZCZYŹNIE RÓWNOLEGŁEJ DO BOKU L
wg p. wykładu,
nośność obliczeniową podłoża R wyznacza się metodą analityczną w warunkach gruntowych z odpływem wody,
dla 2 zestawów obciążenia
( I ) |
|
( II ) |
|
|
|
B) PODŁOŻE DWUWARSTWOWE (ZMODYFIKOWANA METODA NORMOWA) - FUNDAMENT O PODSTAWIE PROSTOKĄTNEJ OBCIĄŻONY MIMOŚRODOWO W PŁASZCZYŹNIE RÓWNOLEGŁEJ DO BOKU L
wg p. wykładu,
nośność obliczeniową podłoża R wyznacza się zmodyfikowanym wariantem podłoża warstwowanego z PN-81/B-03020 - dla 2 rodzajów gruntu w układzie warstwa mocna na słabej (o grubości warstwy mocnej h ≤ 2B), z uwzględnieniem wzorów na nośność podłoża jednorodnego wg E7 (w warunkach gruntowych z odpływem wody) - pełne sprawdzenie obejmujące styk rzeczywistego i fikcyjnego fundamentu z podłożem,
dla 2 zestawów obciążenia
( I ) |
|
( II ) |
|
|
|
9. SPRAWDZENIE STANU GRANICZNEGO UŻYTKOWANIA (OSIADANIA)
wg PN w przypadku hal przemysłowych należy sprawdzić:
a) |
średnie osiadanie (wszystkich fundamentów budowli) |
|
|
b) |
różnicę osiadań (2 sąsiednich fundamentów) |
|
|
w projekcie - sprawdzany będzie tylko warunek (b) i dodatkowo - warunek na osiadanie maksymalne jednego z pary sąsiadujących fundamentów (mocniej osiadającego)
obliczenia w ramach SGU wykonuje się na wartościach charakterystycznych obciążeń,
w projekcie - charakterystyczne wartości obciążeń ustala się w uproszczeniu, dzieląc podane wartości obliczeniowe przez współczynnik 1,2 ,
parę najniekorzystniejszych stóp do sprawdzenia warunku (b) na osiadanie ustala się (podobnie jak przy znajdywaniu najgorszego fundamentu do sprawdzenia I SG) poprzez analizę wartości modułów ściśliwości pierwotnej wszystkich rodzajów gruntów (PN, s.11, rys. 6.b - 7.b), poszukując pary najniekorzystniejszych sąsiednich fundamentów z których jeden osiada zdecydowanie mocniej od drugiego i pamiętając, że im większa wartość modułu tym mniejsze osiadanie oraz że narożne fundamenty są obciążone w stosunku do innych w przybliżeniu połowami wartości podanych obciążeń,
zwykle do sprawdzenia warunku (b) przyjmuje się fundament narożny z sąsiednim (wskutek jego mniejszego obciążenia),
przy wyznaczaniu osiadania fundamentu zakłada się równomierny nacisk pod stopą q jako obciążenie podłoża
tzn. średnie naprężenie od charakterystycznych wartości NI / 1,2 lub NII / 1,2
F - pole podstawy stopy
A) PODŁOŻE BEZ WYMIANY GRUNTU PONIŻEJ POZIOMU POSADOWIENIA
osiadania wyznacza się metodą naprężeń (p. 9.2.1 wykładu z Mechaniki gruntów, p.3.4-3.5 z PN s.9-15),
w projekcie - obliczenia wykonuje się tabelarycznie i ilustruje się je 2 wykresami rozkładów naprężeń pod stopami (PN s.14 rys.10.c)
B) PODŁOŻE Z WYMIANĄ GRUNTU PONIŻEJ POZIOMU POSADOWIENIA
do wyznaczenia osiadania stopy fundamentowej stosuje się 2 metody:
1) |
odkształceń - dla części podłoża z wymianą gruntu, |
2) |
naprężeń (normową) - dla części podłoża bez wymiany gruntu, |
w przypadku części wymienionej stosuje się metodę odkształceń (w której obciążenie stanowi średni równomierny nacisk q), wykorzystując zależność
w której : B - szerokość fundamentu,
Eo, o - moduł odkształcenia i współczynnik Poissona dla gruntu wprowadzonego przez wymianę,
z - współczynnik wg Wiłuna,
współczynnik z wyznacza się według „Zarysu geotechniki” Wiłuna (tabela 9-8, s. 284) stosując wzór
gdzie: z2 - współczynnik dla stosunku z2/B,
z1 - współczynnik dla stosunku z1/B,
z2 - zagłębienie spągu wymienionej warstwy gruntu (mierzone od poziomu
posadowienia rzeczywistego fundamentu),
z1 - zagłębienie stropu wymienionej warstwy gruntu (poziom posadowienia
rzeczywistego fundamentu),
B - szerokość fundamentu,
w przypadku części bez wymiany stosuje się metodę naprężeń, zwiększając obciążenie stropu warstw q o ciężar gruntu zalegającego pod fundamentem do stropu warstw nie wymienionych
w której : ρ - gęstość objętościowa gruntu zastosowanego do wymiany,
g - przyspieszenie ziemskie,
hw - grubość warstwy gruntu zastosowanego do wymiany, mierzona od poziomu posadowienia do stropu warstw nie wymienionych,
C) TABELKA DO OBLICZEŃ OSIADAŃ METODĄ NORMOWĄ (NAPRĘŻEŃ)
obliczenia tabelaryczne realizuje się zgodnie ze schematem:
w projekcie - przyjmuje się współczynnik uwzględniający stopień odprężenia podłoża po wykonaniu wykopu =1,0 (czas wznoszenia budowli trwa dłużej niż 1 rok),
sumowanie wykonuje się do głębokości zmax, dla której spełniony jest warunek
w której: σzmaxd - naprężenie dodatkowe w podłożu na głębokości zmax,
σzmaxρ - naprężenie pierwotne w podłożu na głębokości zmax,
jeżeli głębokość ta wypada w obrębie warstwy geotechnicznej o module ściśliwości pierwotnej Mo co najmniej dwukrotnie mniejszym niż w bezpośrednio głębiej zalegającej warstwie geotechnicznej to rzędną zmax zwiększa się do spągu tej warstwy,
h |
z |
ρsri-ρw |
|
z/B |
m |
|
|
|
|
|
|
hi |
σzsi |
σzdi |
Mi |
Moi |
|
|
[m] |
[m] |
[t/m3] |
[kPa] |
|
|
[kPa] |
[kPa] |
[kPa] |
[kPa] |
[kPa] |
[kPa] |
[m] |
[kPa] |
[kPa] |
[kPa] |
[kPa] |
[m] |
[m] |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
WARUNEK |
|
|
|
|
|
|
WARUNEK |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ZAKOŃCZENIA |
|
|
|
|
|
|
ZAKOŃCZENIA |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
hi - różnica dwóch sąsiednich rzędnych z,
σzsi - średnia arytmetyczna dwóch sąsiednich wartości σzs,
σzdi - średnia arytmetyczna dwóch sąsiednich wartości σzd,
σzρ - naprężenie pierwotne,
- odprężenie (po wykonaniu wykopu),
- odprężenie na poziomie z=0 m,
σzmin - naprężenie minimalne, σzs - naprężenie wtórne,
σzd - naprężenie dodatkowe, σzt - naprężenie całkowite,
naprężenia pierwotne wyznacza się w gruntach przed wymianą, uwzględniając
ewentualne występowanie ZWG i różnych rodzajów gruntu,
pozostałe naprężenia - wyznacza się od poziomu z=0 m,
w pierwszych 12 kolumnach - wyznacza się wartości dla brzegów warstwy (i),
natomiast w następnych dla jej środka,
10. WYMIAROWANIE KONSTRUKCYJNE STOPY ŻELBETOWEJ
10.1. OKREŚLENIE ILOŚCI STALI POTRZEBNEJ DO ZBROJENIA STOPY FUNDAMENTOWEJ
niezbędną ilość stali potrzebną do zbrojenia stopy wyznacza się z warunku na jej zginanie, analizowanego metodą wydzielonych wsporników trapezowych, zgodnie z p. 3.2.5.1.1 wykładu,
w przypadku braku w projekcie przesunięcia słupa w stosunku do stopy fundamentowej - przyjmuje się w obliczeniach niekorzystniejszy zestaw obciążeń (dający większą wartość średnią) tj.:
w przypadku przyjęcia przesunięcia słupa w stosunku do stopy fundamentowej - do obliczeń wybiera się zestaw dający większą wartość maksymalną nacisku na krawędzi części wysuniętej,
w projekcie - wykonuje się rysunek konstrukcyjny stopy (przekrój + rzut, z oznaczeniami, tabelką z liczbą prętów/stopę, format A-4, wykonany w tuszu), który zamieszcza się na końcu projektu
10.2. SPRAWDZENIE STOPY ZE WZGLĘDU NA PRZEBICIE
sprawdzenie stopy fundamentowej na przebicie wykonuje się dla tego samego zestawu obciążeń co w punkcie 10.1 projektu zgodnie z p. 3.2.5.2 wykładu,
w przypadku niespełnienia warunku - prawidłowe postępowanie wymaga korekty całego projektu w celu jego spełnienia, natomiast w projekcie należy spróbować skorygować warunek dla lepszej klasy betonu i odpowiednio - stali, a w przypadku niemożności jego niespełnienia - zamieścić odpowiednią informację w opisie technicznym,
OPIS TECHNICZNY
opis techniczny zamieszcza się przed właściwym projektem (po stronie tytułowej, „karcie projektu” i karcie konsultacji),
opis powinien zawierać:
1) charakterystykę stopy (klasa betonu i stali oraz jej znak) i jej końcowe wymiary (L, B, hs, D), oraz opis ewentualnej wymiany gruntu (przyczynę, rzędną dna wymiany i charakterystykę gruntów nowego i starego),
2) informację czy są spełnione warunki SGN i SGU, oraz warunki na zginanie i przebicie (a jeżeli nie - to które),
3) opis obliczeń (wymiary początkowe i pośrednie stopy, ewentualne korekty wymiany gruntu, przyczyny zmian)
- 1 -
d≥15 cm