Pojęcie "polityka"

• „sztukę, naukę rządzenia państwem; sprawy państwowe; organizacja, kierowanie i administracja sprawami wewnętrznymi i zagranicznymi państwa, narodu, kraju; działalność mająca na celu zdobycie, utrzymanie i wykorzystanie władzy państwowej przez daną klasę społeczną (…) postępowanie zręczne, ostrożne, sprytne;

• „(...) działalność władzy państwowej, rządu w dziedzinach: społecznej, gospodarczej, kulturalnej, wojskowej i innych dotycząca spraw wewnętrznych państwa lub stosunków z innymi krajami jak również wzajemnych stosunków klas, grup społecznych (...) mająca na celu zdobycie i utrzymanie władzy państwowej; cele i zadania takiej działalności, metody realizacji tych zadań”;

• „(...) zręczne, konsekwentne postępowanie jednostki lub grupy zmierzające do osiągnięcia określonego celu

Polityka gospodarcza (ekonomiczna

Jest ustalana i realizowana przez kierownictwo jednostki gospodarczej, które określa główne cele i metody ich osiągnięcia.

Determinuje to integrację cząstkowych polityk w zakresie gospodarki materiałowej, produkcji, sprzedaży, gospodarki środkami trwałymi, finansów z polityką ekonomiczną całego przedsiębiorstwa.

W przypadku sprzeczności celów cząstkowych lub trudności ich realizacji decydującym kryterium wyboru powinien być cel nadrzędny.

Kierownictwo firmy powinno podjąć, sprzyjające realizacji celów zadania, do których należą:

• analiza wyników ekonomicznych firmy oraz sytuacji jej otoczenia,

• planowanie rozkładu przepływów pieniężnych w czasie, a także wpływów i wydatków dla zapewnienia utrzymania płynności finansowej firmy w krótkim i długim okresie,

• redukcja ryzyka prowadzonej działalności,

• określanie zapotrzebowania na środki finansowe, niezbędne do realizacji założonych przedsięwzięć oraz pozyskiwania tych środków, co umożliwia ustalenie relacji z potencjalnymi dostawcami kapitału, takimi jak banki czy rynek kapitałowy,

• planowanie optymalnej struktury finansowania, służącej minimalizacji kosztów kapitału i maksymalizacji wartości firmy,

• alokacja środków między najbardziej efektywne przedsięwzięcia inwestycyjne,

• projektowanie kwoty zysku na akcję oraz przygotowywanie propozycji dotyczących podziału zysków: na część dywidendową i część pozostawioną w firmie, zwiększającą jej kapitały, co jest istotne dla właściwego ułożenia współpracy z właścicielami,

• kontrolowanie realizacji zadań podjętych w firmie.

Polityka bilansowa

• „… ogół zgodnych z prawem decyzji podmiotu gospodarczego, mających na celu takie ukształtowanie wykazywanych w bilansie : wyniku finansowego, majątku, zobowiązań i źródeł finansowania, aby była zapewniona optymalna realizacja założeń gospodarczych.” Środkiem tej polityki jest odpowiednie wykorzystanie, przy znajomości teorii bilansowania, przepisów prawnych zezwalających przy sporządzaniu bilansu i wycenie bilansowej na postępowanie według uznania lub na wybór spośród różnych sposobów postępowania dopuszczanych przez ustawodawcę.

• wszystkie przedsięwzięcia podejmowane w roku obrotowym oraz podczas sporządzania zamknięcia rocznego, mające na celu wpływ na ocenę adresata sprawozdania i skłonienie go do pożądanych zachowań.

Polityka bilansowa

sensu largo sensu stricte

zorientowana na cel zorientowana na sprawozdanie

1.Metody bilansowania 1.Polityka publikowania

2.Koncepcje bilansowe: 2.Bilansowanie i wycenianie

a).bilans: handlowy, podatkowy, 3.Kształtowanie stanu rzeczy

skonsolidowany, wg MSR, specjalne

3. Teorie bilansowe i ujęcie bilansu

Zakres polityki bilansowej i polityki rachunkowości

Polityka bilansowa

• metody wyceny aktywów i pasywów oraz ustalanie wyniku finansowego w zakresie w jakim ustawa pozostawia jednostce prawo wyboru,

• określenie metody sporządzania rachunku przepływów pieniężnych,

• określenie roku obrotowego i wchodzących w jego skład okresów sprawozdawczych,

• wybór szczegółowości sporządzania sprawozdań finansowych.

• wybór terminu przedłożenia, zatwierdzenia i opublikowania sprawozdania finansowego w przedziale czasowym przewidzianym przepisami ustawy o rachunkowości,

• podział zysku,

• wybór momentu powstania zdarzenia gospodarczego przed lub po dniu bilansowym.

Polityka rachunkowości

Sposób prowadzenia ksiąg, w tym co najmniej:

• zakładowego planu kont, ustalającego wykaz kont księgi głównej, przyjęte zasady klasyfikacji zdarzeń, zasady prowadzenia kont ksiąg pomocniczych oraz ich powiązania z kontami księgi głównej,

• wykazu ksiąg rachunkowych, a przy prowadzeniu ksiąg rachunkowych przy użyciu komputera - wykazu zbiorów danych tworzących księgi rachunkowe na komputerowych nośnikach danych z określeniem ich struktury, wzajemnych powiązań oraz ich funkcji w organizacji całości ksiąg rachunkowych i w procesach przetwarzania danych,

• opisu systemu przetwarzania danych, a przy prowadzeniu ksiąg rachunkowych przy użyciu komputera - opisu systemu informatycznego, zawierającego wykaz programów, procedur lub funkcji, w zależności od struktury oprogramowania, wraz z opisem algorytmów i parametrów oraz programowych zasad ochrony danych, w tym w szczególności metod zabezpieczenia dostępu do danych i systemu ich przetwarzania, a ponadto określenie wersji oprogramowania i daty rozpoczęcia jego eksploatacji,

• systemu służącego ochronie danych i ich zbiorów, w tym dowodów księgowych, ksiąg rachunkowych i innych dokumentów stanowiących podstawę dokonanych w nich zapisów.

Zależności między polityką gospodarczą a polityką bilansową

Cele 1. strategiczne, 2. nadrzędne, 3. podrzędne

Najczęściej spotykane cele polityki przedsiębiorstwa:

• minimalizacja obciążeń podatkowych,

• maksymalizacja zysku,

• osiągnięcie określonego poziomu zysku,

• maksymalizacja sprzedaży,

• stabilizacja wysokości przychodów,

• maksymalizacja wartości bilansowej firmy,

• przetrwanie firmy,

• kierowaniem podziałem zysku,

• kształtowanie struktury kapitału,

• maksymalizacja dywidendy wypłacanej udziałowcom (akcjonariuszom),

• utrzymanie dotychczasowego poziomu zatrudnienia,

• zwiększenie udziału w rynku,

• oddziaływanie na otoczenie

Główne cele polityki bilansowej

Oddziaływanie na zachowania adresatów sprawozdania

Kształtowanie zysku do podziału

Realizacja polityki podatkowej

Główne cele polityki bilansowej i wynikające z nich cele cząstkowe

Oddziaływanie na zachowania adresatów sprawozdania

• wpływ na wypłaty z zysku po opodatkowaniu na rzecz właścicieli,

• maksymalizację wynagrodzeń członków zarządu czy też utrzymanie przez nich stanowisk,

• wpływ na wartość pozycji sprawozdania finansowego, od których uzależnione są korzyści finansowe pracowników (premie, nagrody, odpisy na fundusze celowe)

• kształtowanie oceny wydanej przez wierzycieli w przypadku prowadzenia postępowania ugodowego, naprawczego czy sanacyjnego,

• wpływ na wskaźniki finansowe uwzględniające w ocenie wydanej przez jednostkę nadrzędną, kredytodawców, kontrahentów czy też nabywców przedsiębiorstwa lub akcji przed zamierzoną subskrypcją nowej emisji,

• podwyższenie zaufania do firmy

Kształtowanie zysku do podziału

• odpowiedni poziom wyniku finansowego;

Realizacja polityki podatkowej

• obniżenie obciążeń podatkowych drogą przesunięcia podatków w czasie lub przez uniknięcie ich płacenia;

Zakres oddziaływania polityki bilansowej, rachunkowości kreatywnej i rachunkowości agresywnej

1.działania poza prawem - rachunkowość agresywna

2.działania zgodne z prawem - polityka bilansowa

pośrednio między 1 a 2 - rachunkowość kreatywna

Kryteria wyboru rodzaju, form i instrumentów polityki bilansowej

Rodzaje

Polityka bilansu handlowego - obejmuje wszystkie zorientowane na przedsiębiorstwo decyzje, nakierowane na „handlowe zamknięcie ksiąg rachunkowych”, w celu osiągnięcia celów założonych w polityce firmy

Polityka bilansu podatkowego - ukierunkowana jest na dochód ustalony w ramach bilansu podatkowego. Są to przedsięwzięcia zmierzające głównie do minimalizacji obciążeń podatkowych

Forma

Materialna polityka bilansowa - oddziałuje na wartość aktywów i pasywów oraz na poziom wyniku finansowego wykazywanego w rocznym sprawozdaniu finansowym

Formalna polityka bilansowa - dotyczy głównie sposobu ujęcia struktury grupowania i objaśnienia pozycji sprawozdania finansowego

Instrumenty polityki bilansowej

Materialne

Obejmują przedsięwzięcia wpływające na:

• wielkość pozycji aktywów i pasywów,

• wielkość przychodów i kosztów,

• metod wyceny majątku trwałego i obrotowego

• stosowania rozliczeń międzyokresowych

• tworzenia odpisów i rezerw

Formalne

Należą do nich prawa wyboru:

• sposobu prezentacji danych liczbowych w sprawozdaniu finansowym

• wariantu rachunku zysków i strat

• wariant rachunku przepływów pieniężnych

• stopień szczegółowości informacji dodatkowej i sprawozdania z działalności w ramach przewidzianych zakresem ustawy

• uzupełnienie informacji dodatkowej i sprawozdania z działalności dodatkowymi informacjami

• sposobu podziału zysku

Czasowe

Dotyczą prawa wyboru:

• dnia bilansowego

• okresu oddziaływania poszczególnych przedsięwzięć

• terminu przedłożenia, zatwierdzenia i opublikowania rocznego sprawozdania finansowego

Obszary polityki bilansowe (obszary regulacji)j a prawodawstwo( akty prawne)

USTAWA O RACHUNKOWOŚCI

1. metody wyceny aktywów i pasywów oraz ustalanie wyniku finansowego,

2. określenie metody sporządzania rachunku przepływów pieniężnych,

3. określenie roku obrotowego i wchodzących w jego skład okresów sprawozdawczych,

4. wybór szczegółowości sporządzania sprawozdań finansowych.

5. wybór terminu przedłożenia, zatwierdzenia i opublikowania sprawozdania finansowego,

6. podział zysku.

USTAWA O PODATKU DOCHODOWYM OD OSÓB PRAWNYCH,

USTAWA O PODATKU DOCHODOWYM OD OSÓB FIZYCZNYCH

1. dochodu do opodatkowania, przychody i koszty

KODEKS SPÓŁEK HANDLOWYCH, PRAWO SPÓŁDZIELCZE

USTAWA O GOSPODARCE FINANSOWEJ PRZEDSIĘBIORSTW PAŃSTWOWYCH

1. prawa wyboru zasad podziału zysku oraz zarządzania kapitałami własnymi

KRAJOWE STANDARDY RACHUNKOWOŚCI

MIĘDZYNARODOWE STANDARDY RACHUNKOWOŚCI

1. możliwości wyboru nieregulowane przez akty prawne

Prawa wyboru sposobu aktywowania

Prawo aktywowania (ujęcie w bilansie lub zaliczenie w koszty) kosztów prac rozwojowych prowadzonych na własne potrzeby, poniesionych przed rozpoczęciem produkcji lub zastosowaniem technologii, jeżeli poniesione koszty prac są wiarygodnie ustalone, przyniosą spodziewane przychody, efekty tych prac zostaną w przyszłości wykorzystane.	Art. 33.1
Prawo aktywowania kosztów, jeżeli wydatki lub zużycie składników majątku dotyczą miesięcy następujących po miesiącu, w którym je poniesiono.	Art. 39.1
Prawo aktywowania odroczonego podatku dochodowego dotyczącego poniesionych kosztów, które będą kosztem uzyskania przychodu w przyszłości.	Art. 37.1
Prawo zaliczenia jednorazowo w koszty, składników majątku trwałego o niskiej wartości.	Art. 32.6
Prawo sposobu zaliczenia elementów aktywów finansowych (np. akcji), do aktywów trwałych lub obrotowych.	Brak Regulacji
Prawo zaliczenia należności innych niż z tytułu dostaw i usług do aktywów trwałych lub obrotowych.	Brak Regulacji
Prawo zaliczenia tzw. nieruchomości oraz wartości niematerialnych i prawnych do inwestycji długoterminowych lub środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych.	Brak Regulacji

Prawa tworzenia odpisów aktualizujących należności

Należności od dłużników postawionych w stan likwidacji lub w stan upadłości - do wysokości należności nie objętej gwarancją lub innym zabezpieczeniem należności, zgłoszonej likwidatorowi lub sędziemu komisarzowi w postępowaniu upadłościowym.	Art. 35 b. 1
Należności od dłużników w przypadku oddalenia wniosku o ogłoszenie upadłości, jeżeli majątek dłużnika nie wystarcza na zaspokojenie kosztów postępowania upadłościowego - w pełnej wysokości należności.
Należności kwestionowanych przez dłużników oraz z których zapłatą dłużnik zalega, a według oceny sytuacji majątkowej i finansowej dłużnika spłata należności w umownej kwocie nie jest prawdopodobna - do wysokości nie pokrytej gwarancją lub innym zabezpieczeniem należności.
Należności stanowiących równowartość kwot podwyższających należności, w stosunku, do których uprzednio dokonano odpisu aktualizującego - w wysokości tych kwot, do czasu ich otrzymania lub odpisania.
Należności przeterminowanych lub nie przeterminowanych o znacznym stopniu prawdopodobieństwa nieściągalności, w przypadkach uzasadnionych rodzajem prowadzonej działalności lub strukturą odbiorców - w wysokości wiarygodnie oszacowanej kwoty odpisu, w tym także ogólnego, na nieściągalne należności.

Prawa sposobu ujęcia pasywów

Prawo tworzenia rezerw na zobowiązania wynikające z pasywowania pewnych lub o dużym stopniu prawdopodobieństwa przyszłych zobowiązań, których kwotę można w sposób wiarygodny oszacować, a w szczególności dotyczących strat z transakcji gospodarczych w toku, w tym z tytułu udzielonych gwarancji, poręczeń, operacji kredytowych, skutków toczącego się postępowania sądowego.	Art.35d. 1
Prawo tworzenia rezerwy z tytułu odroczonego podatku dochodowego, który w przyszłości będzie wymagalny ze względu na różnice w ujęciu przychodów w prawie bilansowy i podatkowym.	Art. 37. 5
Prawo pasywowania kosztów dotyczących ściśle oznaczonych świadczeń, prawdopodobnych kosztów, których kwota lub data powstania nie są jeszcze znane w wysokości uzasadnionej ryzykiem gospodarczym i zwyczajami handlowymi.	Art. 39. 2

Prawo pasywowania przychodów

Równowartość otrzymanych lub należnych od kontrahentów środków z tytułu świadczeń, których wykonanie nastąpi w następnych okresach sprawozdawczych.	Art. 41. 1
Środki pieniężne otrzymane na sfinansowanie nabycia lub wytworzenia a także przyjęcia nieodpłatnego, w tym otrzymanych w drodze darowizny, środków trwałych, środków trwałych w budowie oraz prac rozwojowych, jeżeli stosownie do innych ustaw nie zwiększają one kapitałów własnych.

Prawa wyboru planowanych metod odpisów amortyzacyjnych

wg prawa bilansowego

• metoda liniowa,

• metoda degresywna,

• metoda progresywna,

• odpis jednorazowy,

• metoda naturalna,

• metoda uwzględniająca wartość środka na koniec okresu użytkowania,

wg prawa podatkowego

• odpis jednorazowy dla składników o wartości poniżej 3500 zł,

• metoda liniowa,

• metoda degresywna

Prawa wyboru wyceny wstępnej i bilansowej niefinansowych aktywów trwałych

Wartości niematerialne i prawne

Wycena wstępna

• cena zakupu

• cena nabycia

• wartość rynkowa

• wartość godziwa

Wycena bilansowa

• cena zakupu pomniejszona o odpisy umorzeniowe oraz o odpisy z tytułu trwałej utraty wartości

• cen nabycia pomniejszona o odpisy umorzeniowe oraz o odpisy z tytułu trwałej utraty wartości

• wartości przeszacowana pomniejszona o odpisy umorzeniowe oraz o odpisy z tytułu trwałej utraty wartości

• wartość godziwa pomniejszona o odpisy umorzeniowe oraz o odpisy z tytułu trwałej utraty wartości

Środki trwałe

Wycena wstępna

• cena zakupu

• cena nabycia

• koszt wytworzenia

• cena rynkowa

• wartość godziwa

Wycena bilansowa

• cena zakupu pomniejszona o odpisy umorzeniowe oraz o odpisy z tytułu trwałej utraty wartości

• cena nabycia pomniejszona o odpisy umorzeniowe oraz o odpisy z tytułu trwałej utraty wartości

• koszt wytworzenia pomniejszony o odpisy umorzeniowe oraz o odpisy z tytułu trwałej utraty wartości

• wartość przeszacowana pomniejszona o odpisy umorzeniowe oraz o odpisy z tytułu trwałej utraty wartości

• wartość godziwa pomniejszona o odpisy umorzeniowe oraz o odpisy z tytułu trwałej utraty wartości

Prawa wyboru wyceny wstępnej środków trwałych w budowie ( Art. 31 uor)

• cena zakupu pomniejszona o odpisy z tytułu trwałej utraty wartości

• cena nabycia pomniejszona o odpisy z tytułu trwałej utraty wartości

• koszt wytworzenia pomniejszony o odpisy z tytułu trwałej utraty wartości

Prawa wyboru ewidencji i wyceny wstępnej składników grupy zapasy

Materiały

• cena średnia,

• metoda pierwsze przyszło-pierwsze wyszło,

• metoda ostatnie przyszło-pierwsze wyszło,

• w drodze szczegółowej identyfikacji i rzeczywistej ceny,

• stała cena ewidencyjna, ustalona na poziomie:

• cen zakupu,

• cen nabycia,

• przekazanie materiałów bezpośrednio do zużycia oraz dokonanie inwentaryzacji:

• co kwartał,

• co pół roku,

• na dzień bilansowy;

Towary

• cena średnia,

• metoda pierwsze przyszło-pierwsze wyszło,

• metoda ostatnie przyszło-pierwsze wyszło,

• w drodze szczegółowej identyfikacji i rzeczywistej ceny,

• stała cena ewidencyjna, ustalona na poziomie:

• cen zakupu,

• cen nabycia,

• cen sprzedaży netto,

• cen sprzedaży brutto,

• przekazanie towarów bezpośrednio do sprzedaży oraz dokonanie inwentaryzacji:

• co kwartał,

• co pół roku,

• na dzień bilansowy;

Produkty gotowe

• średni koszt wytworzenia ,

• metoda pierwsze przyszło-pierwsze wyszło,

• metoda ostatnie weszło-pierwsze wyszło,

• w drodze szczegółowej identyfikacji i rzeczywistych kosztów,

• stałe ceny ewidencyjne, ustalone na poziomie:

• planowanego kosztu wytworzenia,

• cen sprzedaży netto.

Prawa wyboru wyceny bilansowej grupy zapasy

Materiały

• cena nabycia,

• cena zakupu,

• koszt wytworzenia,

• cena sprzedaży netto;

Towary

• cena nabycia,

• cena zakupu,

• cena sprzedaży netto;

Produkty gotowe

• koszt wytworzenia,

• cena sprzedaży netto,

• nie wyceniać jeżeli nie zniekształci to bilansu i wyniku finansowego i spełni pozostałe elementy art. 34 pkt. 2;

Produkcja w toku

• materiały bezpośrednie

• koszt wytworzenia,

• koszt materiałów bezpośrednich,

• pominięcie wyceny, jeżeli nie zniekształca to w istotny sposób wyniku finansowego i bilansu.

Wycena wstępna i bilansowa inwestycji długo- i krótkoterminowych

Inwestycje długoterminowe

• cena zakupu,

• cena nabycia,

• wartość rynkowa,

• cena nabycia lub wartość rynkowa,

• wartość godziwa;

Inwestycje krótkoterminowe

• cena zakupu,

• cena nabycia,

• wartość rynkowa,

• cena nabycia lub wartość rynkowa w zależności od tego która z nich jest niższa,

• wartość godziwa.

Wstępna i bilansowa wycena należności i zobowiązań

Należność

• wartość nominalna,

• wartość wymaganej należności, tzn. wartość nominalna z naliczonymi odsetkami karnymi,

• wartość wymaganej należności, tzn. wartość nominalna razem z naliczonymi odsetkami karnymi z jednoczesnym utworzeniem odpisów aktualizujących wartość należności z tytułu odsetek;

Zobowiązanie

• wartość wymaganego zobowiązania, tzn. wartości nominalnej razem z naliczonymi odsetkami karnymi dla wszystkich zobowiązań nie regulowanych w wysokości odsetek ustawowych,

• wartość wymaganego zobowiązania, tzn. wartości nominalnej razem z naliczonymi odsetkami karnymi tylko dla zobowiązań co do których otrzymano informacje o wysokości naliczonych odsetek.

Prawna regulacja obszarów działania instrumentów formalnej polityki bilansowej

• prawa wyboru wariantu rachunku zysków i strat - art. 47 ust 4 ustawy o rachunkowości,

• prawa wyboru rachunku przepływów pieniężnych - art. 48b ust 1 ustawy o rachunkowości,

• wyboru w zakresie szczegółowości informacji zawartych w sprawozdaniach - art. 50 ustawy o rachunkowości,

• stopnia szczegółowości informacji dodatkowej i sprawozdania z działalności - art. 48 ustawy o rachunkowości,

Regulacja prawna w zakresie instrumentów czasowych polityki bilansowej

• wyboru dnia bilansowego - art. 3 ust. 1 pkt 10 ustawy o rachunkowości,

• wybór roku obrotowego - art. art. 3 ust. 1 pkt 9 ustawy o rachunkowości,

• wybór terminu i zatwierdzenia sprawozdań finansowych - art. 64 ustawy o rachunkowości.

Instrumenty materialnej polityki bilansowej- prawa wyboru

sposobu ujęcia aktywów i pasywów

metod wyceny wstępnej

prawa wyboru metod ewidencji i metod wyceny bilansowej

Instrumenty polityki bilansowej w zakresie środków trwałych

Instrumenty polityki bilansowej dotyczące wartości niematerialnych i prawnych

Instrumenty polityki bilansowej dotyczące inwestycji długoterminowych

Warianty wyceny materiałów

Warianty wyceny towarów

Szczegółowa identyfikacja cen	Cena nabycia	Wynika z ewidencji szczegółowej, wycena następuje po cenach rzeczywistych, w jakich składniki zostały nabyte
		Cena zakupu, koszty zakupu rozliczane w czasie	Wynika z ewidencji szczegółowej, wycena następuje po cenach rzeczywistych, w jakich składniki zostały nabyte skorygowanych o koszty zakupu dotyczące rozchodu towarów i stanu końcowego
		Cena zakupu, koszty zakupu zaliczane do kosztów okresu	Wynika z ewidencji szczegółowej, wycena rozchodu i stanu końcowego następuje po cenach rzeczywistych, w jakich składniki zostały nabyte
	Wycena uproszczona	Cena zakupu (ewidencja ilościowa)	Stan końcowy ustalamy w drodze spisu z natury. Wycena rozchodu i stanu końcowego następuje według zasady FIFO, na podstawie cen z ostatnich faktur
		Cena zakupu (ewidencja wartościowa)	Zakup towarów odnoszony jest bezpośrednio w koszty. Stan końcowy ustala się na podstawie spisu z natury, wycena następuje według zasady FIFO, na podstawie cen z ostatnich faktur

Warianty wyceny produktów

Instrumenty polityki bilansowej dotyczące należności

Instrumenty polityki bilansowej dotyczące inwestycji krótkoterminowych

Zmiany przepisów oraz nowe regulacje o charakterze merytorycznym

Wycena w skorygowanej cenie nabycia

5) definicja skorygowanej ceny nabycia

Dodany art, 28 ust. 8a definiuje metodę wyceny w skorygowanej cenie nabycia, według której mogą być wyceniane na dzień bilansowy ww. składniki aktywów i pasywów. Skorygowana cena nabycia aktywów finansowych i zobowiązań finansowych - dla potrzeb rachunkowości - to cena nabycia (wartość), w jakiej składnik aktywów finansowych lub zobowiązań finansowych został po raz pierwszy wprowadzony do ksiąg rachunkowych, pomniejszona o spłaty wartości nominalnej, odpowiednio skorygowana o skumulowaną kwotę zdyskontowanej różnicy pomiędzy wartością początkową składnika i jego wartością w terminie wymagalności, wyliczoną za pomocą efektywnej stopy procentowej, a także pomniejszona o odpisy aktualizujące wartość

Przykład treść

Przykład: Spółka Alfa S.A. nabyła 1 stycznia 2008r. 100 obligacji na rynku wtórnym:

wartość nominalna 100 zł (szt.)

oprocentowanie w skali roku 10%

płatne 31 grudnia każdego roku

cena nabycia wyniosła 80 zł (szt.)

obligacje zostaną wykupione 31 grudnia 2010r

Obliczenie efektywnej stopy zwrotu (IRR):

8000=(1000/1+IRR)+(1000/1+IRR)^2+(1000/1+i\IRR)^3

IRR=19,4063%

Polityka bilansowa środków pieniężnych

Rodzaj instrumentu	Prawa wyboru	Wpływ na sprawozdania finansowe
Instrumenty materialnej polityki
Warianty ewidencji rozchodu walut	według cen przeciętnych według cen po których jednostka nabyła najwcześniej według cen po których jednostka nabyła najpóźniej	wpływ metod ewidencji na bilans oraz rachunek zysków i strat

Instrumenty polityki bilansowej dotyczące kapitałów własnych

Rodzaj instrumentu	Prawa wyboru	Wpływ na sprawozdania finansowe
Instrumenty materialnej polityki
Wykorzystanie kapitału z aktualizacji wyceny w zakresie finansowych aktywów trwałych	Prawo tworzenia odpisów aktualizujących wycenę inwestycji zaliczonych do aktywów trwałych jeżeli ich wartość wzrasta.	Wpływ na strukturę pasywów, kapitałów własnych.
Wpływ wyceny składników aktywów na kapitały własne	Wszelkie prawa wyboru polityki materialnej, formalnej, czasowej zawyżające lub zaniżające wartość aktywów	Wycena zmierzająca do zawyżenia lub zaniżenia wartości pozycji aktywnych w celu zawyżenia lub zaniżenia wyniku finansowego
Instrumenty formalnej polityki
Podział zysku	Podział zysku w obszarze fakultatywnym	Wpływ na strukturę kapitałów własnych

Instrumenty polityki bilansowej dotyczące zobowiązań

Instrumenty polityki bilansowej dotyczące kształtowania rezerw

Instrumenty polityki bilansowej dotyczące rozliczeń międzyokresowych przychodów

Instrumenty polityki bilansowej wpływające na wynik finansowy i dochód podmiotu gospodarczego

Instrumenty polityki bilansowej	Charakterystyka
I. Prawa wyboru aktywowania kosztów	1. Czynne rozliczenia międzyokresowe kosztów, czyli wydatki dotyczące kosztów przyszłych okresów, 2. Koszty prac rozwojowych, które dotyczą ściśle określonych, nowych lub ulepszonych produktów bądź technologii, pod warunkiem, że: a) są one wiarygodnie ustalone, b) nastąpi w najbliższej przyszłości wykorzystanie wyników tych prac, c) przyniosą one spodziewane przychody
II. Prawa wyboru sposobu pasywowania	1. Bierne rozliczenia międzyokresowe kosztów, czyli kwoty ujmowane w kosztach bieżącego okresu, gdyż jego dotyczą, które będą opłacone w przyszłości, 2. Rezerwy będące korektą wyniku finansowego o niepewne przy­chody (na przykład: rezerwy na należności lub spodziewane straty
III. Prawa wyboru sposobu wyceny majątku	1. Materiały i towary wycenia się według ceny nabycia lub ceny zakupu lub kosztów wytworzenia, 2. Produkty gotowe wycenia się według kosztów wytworzenia lub ceny sprzedaży netto,3. Produkcję nie zakończoną wycenia się według kosztów wytworzenia lub kosztów bezpośrednich lub kosztów zużytych materiałów bezpośrednich lub można nie wyceniać produkcji w toku jeśli w istotny sposób nie zniekształca to wyniku finansowego, 4. Wycena rozchodu zapasów, którą przeprowadza się według: a) cen średnich (przeciętnych), b) zasady "pierwsze przyszło ­pierwsze wyszło", c) zasady ostatnie przyszło ­pierwsze wyszło, 5. Środki trwałe wycenia się według ceny nabycia lub kosztów wytwo­rzenia pomniejszonych o odpisy amortyzacyjne. Przy ustalaniu okresu amortyzacji i rocznej stawki amortyzacyjnej uwzględnia się okres ekonomicznej użyteczności środka trwałego, na określenie, którego wpływają w szczególności: 1) liczba zmian, na których pracuje środek trwały, 2) tempo postępu techniczno-ekonomicznego, 3) wydajność środka trwałego mierzona liczbą godzin jego pracy lub liczbą wytworzonych produktów albo innym właściwym miernikiem,4) prawne lub inne ograniczenia czasu używania środka trwałego,5) przewidywana przy likwidacji cena sprzedaży netto istotnej pozostałości środka trwałego.
IV Prawa wyboru sposobu prowadzenia ksiąg rachunkowych	1. Wariant ewidencji kosztów działalności operacyjnej: a) ewidencja kosztów tylko według rodzaju, b) ewidencja kosztów tylko według typów działalności,c) ewidencja kosztów według rodzaju i według typów działalności, 2. Ewidencja materiałów i towarów: a) ilościowo - wartościowa, b) ilościowa, c) wartościowa 3. Ewidencja produktów pracy: a) ilościowo-wartościowa, b) ilościowa, c) odnoszenie wartości wytworzo­nych produktów bezpośrednio w „koszt własny sprzedaży produk­tów”.

Instrumenty polityki bilansowej dotyczące rachunku przepływów pieniężnych

Rodzaj instrumentu	Prawa wyboru	Wpływ na sprawozdania finansowe
Instrumenty formalnej polityki
Zakres definicji środków pieniężnych	Zaliczenie do środków pieniężnych krótkoterminowych aktywów finansowych płatnych lub wymagalnych do 3 miesięcy do tej grupy lub inwestycji krótkoterminowych	Wpływ na strukturę sprawozdania finansowego
Prawo wyboru metody sporządzania rachunku	Metoda bezpośrednia Metoda pośrednia	Wpływ na strukturę sprawozdań oraz wartość niektórych pozycji sprawozdania
Szczegółowość ujętych informacji	Ujęcie w sprawozdaniu danych z większą szczegółowością niż to wynika z załącznika do ustawy Pominięcie w sprawozdaniu pozycji, które nie były i nie są ujęte.	Wpływ strukturę oraz na zawartość informacyjną sprawozdania
Instrumenty materialnej polityki
Warianty wyceny, prezentacji zdarzeń oraz majątku przedsiębiorstwa	Zaliczenie dywidend oraz prowizji i odsetek od kredytów i pożyczek do dział. operacyjnej lub finansowej	Wpływ na strukturę sprawozdania finansowego
Instrumenty czasowej polityki
Moment powstania zdarzenia	Zdarzenia powodujące zmiany stanu środków pieniężnych przed lub po dniu bilansowym	Wpływ na strukturę sprawozdania

19

19

---