Przedsiębiorstwo w gospodarce rynkowej
mikroekonomia konsumenta i producenta
cel producenta w gospodarce rynkowej:
- maksymalizacja zysku
- inne cele?
„zadawalający” poziom zysku
Przetrwanie na rynku
Osiągnięcie zakładanego udziału w rynku
Doprowadzenie konkurencji do upadku
Rola zysku w przedsiębiorstwie
nadrzędność celu maksymalizacji zysku w modelu gospodarki rynkowej
zysk/strata = przychód (PC) - koszt (KC)
warunkiem osiągnięcia zysku jest: nakłady (inputs) < wyniki (outputs)
Zadanie producenta polega na takim wyborze kombinacji nakładów na produkcje i efektów z produkcji, aby różnica między przychodami i nakładami była dodatnia i możliwie największa.
Efektywność techniczna i ekonomiczna
efektywność techniczna oznacza, że producent maksymalizując efekt produkcji nie będzie wkładał do produkcji więcej czynników niż jest to konieczne do osiągnięcia danej wielkości efektu.
Efektywność techniczna oznacza takie wykorzystanie nakładów czynników produkcji, aby koszty wytworzenia jednostki produktu był minimalny.
Funkcja produkcji
(krótkookresowa) funkcja produkcji przedsiębiorstwa
Przedsiębiorstwa zależność między ilością zastosowanego czynnika produkcji a uzyskanym rezultatem w postaci wielkości produkcji.
kształt funkcji odzwierciedla technologię produkcji.
wieloczynnikowa funkcja produkcji:
Q = f (F, L, Z, a)
jednoczynnikowa funkcja produkcji:
Q = f (F) lub Q = f (L) itp.
Dwuczynnikowa funkcja produkcji:
Q = f (F, L)
Czynnik produkcji
czynniki stałe - ich nakład nie ulega zmianie wraz ze zmianami rozmiarów produkcji.
Czynniki zmienne - ich nakłady zmieniają się wraz ze zmianami produkcji.
Krótki i długi okres
Krótki okres ( z ang. Short run) - taki, w którym nie zmienia się technologia produkcji.
Długi okres ( z ang. Long run) - taki, w którym zmienia się technologia produkcji wynikając z postępu technicznego.
Funkcja produkcji w okresie krótkim
Podstawowe założenia:
istnieje tylko jeden czynnik zmienny,
istnieje tylko jeden czynnik stały,
technologia produkcji jest dana,
czynniki produkcji mogą łączyć się ze sobą w różnych proporcjach
produkt jest jednorodny.
Prawo malejących przychodów marginalnych / produktu marginalnego
fundamentem mikroekonomii producenta jest prawo malejących przychodów marginalnych:
zwiększając nakład czynnika zmiennego (przy założeniu, że pozostałe czynniki są stałe) osiągamy taki punkt, po przekroczeniu którego każda dodatkowa jednostka czynnika zmiennego daje coraz mniejsze przyrosty produkcji.
krótkookresowa funkcja produkcji
produkcja przeciętna i marginalna
produkt całkowity przeciętny i marginalny
Funkcja produkcji w długim okresie
wszystkie czynniki produkcji są zmienne,
tę samą wielkość produkcji można osiągnąć przy różnych procesach produkcji, a więc różnych nakładach czynników produkcji,
produkcja o stałych i zmiennych proporcjach czynników.
Efekt skali produkcjiNT
efekty skali produkcji - proporcjonalna zmiana czynników produkcji oznacza proporcjonalną zmianę produkcji,
rosnące efekty skali produkcji - proporcjonalna zmiana czynników produkcji wywołuje bardziej niż proporcjonalną zmianę produkcji,
malejące efekty skali produkcji - proporcjonalna zmiana czynników produkcji wywołuje mniej niż proporcjonalną zmianę produkcji.
Kombinacja czynników produkcji
Izokwanty produkcji
Izokwanta produkcji to linia łącząca wszystkie możliwe efektywne kombinacje czynników produkcji dające taką samą wielkość produkcji.
Nachylenie izokwanty wyrażone relacją /\K / /\L jest negatywne, tzn. wzrost (spadek) zastosowanego kapitału oznacza zawsze spadek (wzrost) nakładu czynnika praca.
Izokwanty produkcji Cd.
Substytucja między czynnikami produkcji
*stosunek zgodnie z którym można zastąpić jeden czynnik produkcji drugim czynnikiem tak, aby wielkość produkcji nie uległa zmianie nazywa się marginalna stopą technicznej substytucji (MSTS)
Malejąca MSTS
Malejąca MSTS oznacza, że w miarę zastępowania jednego czynnika produkcji (np. kapitału) przez coraz większą ilość drugiego czynnika produkcji (np. praca) zmniejsza się ilość pierwszego czynnika (kapitału) którą można zastąpić przez każdą dodatkową jednostkę drugiego czynnika (pracy).
Optymalna kombinacja czynników produkcji
to taka kombinacja która pozwala osiągnąć maksymalny poziom produkcji przy danych kosztach, lub taka, która dany poziom produkcji pozwala zrealizować przy minimalnych kosztach.
Linia jednakowego kosztu
równanie kosztów jest równaniem liniowym dwóch zmiennych F i L. Linia prosta dla której koszty całkowite są stałe nosi nazwę linii jednakowego kształtu
Linie jednakowego kosztu i zmiana kosztów całkowitych
Linia jednakowego kosztu i zmiana cen czynników produkcji
Optimum Produkcji !!!
Optymalna kombinacja czynników produkcji znajduje się w punkcie styczności linii jednakowego kosztu z możliwie najwyżej położoną izokwantą produkcji. Jest to punkt równowagi przedsiębiorstwa, w którym osiąga ono maksymalną produkcję przy danym koszcie całkowitym.
optimum produkcji - interpretacja graficzna
Warunkiem optimum produkcji zapisujemy:
Podstawy decyzji ekonomicznych producenta - Analiza kosztów
Koszty produkcji
Funkcja kosztów
funkcja kosztów przedstawia zależność między kosztami a wielkością produkcji. K = f (Q)
Funkcja kosztów zmiennych jest funkcją odwrotną* do funkcji produkcji. K = F (f (L) )
Krótkookresowa funkcja produkcji
Koszty w krótkim okresie
koszty stałe (całkowite) - KSC
koszty zmienne (całkowite) - KZC
koszty całkowite: KC=KSC+KZC
koszty przeciętne:
stałe: KSP = KSC/Q
zmienne: KZP = KZC/Q
całkowite: KCP = KC/Q
koszty marginalne: KM = /\KC / /\Q
Koszty stałe całkowite Koszty stałe przeciętne
Koszty zmienne całkowite Koszty zmienne przeciętne
Koszty całkowite Koszty całkowite przeciętne
Koszty marginalne Krzywe kosztów przeciętnych i marginalnych
Zależności pomiędzy kosztami
KM i KSP nie są powiązane;
KM = KZP <-> KZP = min;
KM = KCP <-> KCP = min;
KM<KZP, KM<KCP <-> KZP i KCP maleją;
KM>KZP, KM>KCP <-> KZP i KCP rosną;
KZP osiągają minimum prędzej niż KCP, ponieważ KCP = KZP+KSP.
Podstawy decyzji ekonomicznych producenta - Optimum ekonomiczne w konkurencji doskonałej
Punkt optimum przedsiębiorstwa
Założenia modelu:
funkcja kosztu zmiennego całkowitego:
KZC = aQ3 - bQ2 +cQ
parametry: a = 2, b = 18, c = 70
koszt stały całkowity KSC = 45
cena równowagi rynku P = 50
krótki okres produkcji - technologia const.
Koszty, przychody i zyski całkowite Przychody i koszty przeciętne
Przychody i koszty marginalne optimum przedsiębiorstwa
Koszty i zyski całkowite Optimum przedsiębiorstwa
Alternatywne struktury rynku
Od konkurencji doskonałej do monopolu
Rynek
Rynek to samoczynnie działający mechanizm cenotwórczy wpływający na decyzje podmiotów gospodarczych.
Mechanizm ten decyduje o alokacji zasobów gospodarczych i wraz z dominacją prywatnej własności czynników produkcji składa się na dwie fundamentalne cechy gospodarki rynkowej.
Formy konkurencji
Konkurencja cenowa - oferowanie ceny niższej od cen konkurentów.
Konkurencja niecenowa - przejawia się w zróżnicowaniu produktów poprzez:
wprowadzenie zmian jakościowych produktów (postęp techniczny)
popularyzację marki firmowej (promocja, reklama)
uatrakcyjnienie form sprzedaży,
stosowanie efektownych opakować,
stosowanie korzystnych warunków gwarancji i/lub serwisu.
Alternatywne struktury rynku
Istnieją cztery główne modele struktur rynku:
(1) konkurencja doskonała
(2) konkurencja monopolistyczna
(3) oligopol, którego przypadkiem szczególnym jest duopol,
(4) monopol.
Alternatywne modele struktur rynku - podsumowanie
Cechy struktury rynku |
Konkurencja doskonała |
Konkurencja niedoskonała |
||
|
|
Konkurencja monopolistyczna |
oligopol |
monopol |
Liczba dostawców |
wielu |
Wielu |
kilku |
jeden |
Wpływ dostawcy na cenę |
Brak (doskonale elastyczna krzywa D) |
Ograniczony (realistycznie elastyczna krzywa popytu) |
Średni (realistycznie nieelastyczna krzywa popytu) |
Znaczny (nieelastyczna krzywa popytu) |
Swoboda wejścia |
Nieograniczona |
nieograniczona |
ograniczona |
Bardzo ograniczona lub zerowa |
Charakterystyka produktu |
Homogeniczny |
Nieznacznie zróżnicowany, posiada bliskie substytuty |
Homogeniczny lub zróżnicowany |
Nie posiada substytutów |
Informacje uczestników |
doskonała |
doskonała |
doskonała |
Doskonała |
Analiza rynków czynników produkcji - na przykładzie rynku pracy
Ruch okrężny w gospodarce
Koszty energii
Koszty surowców i materiałów
Płace pracowników produkcyjnych
Koszty najmu, kredytów, niektóre podatki
Amortyzacja budynków, urządzeń
płace pracowników administracji
Koszty stałe
Koszty zmienne
Koszty produkcji