Kierunek Budownictwo |
Temat: Wyznaczanie długości fali świetlnej na podstawie interferencji w układzie optycznym do otrzymywania pierścieni Newtona. |
Data 02.04.2008 |
Ćwiczenie nr 6 |
Bartosz Kozica |
Ocena: |
1. Opis ćwiczenia.
Do wyznaczenia długości fali świetlnej wykorzystano w ćwiczeniu zjawisko interferencji w układzie optycznym do otrzymywania pierścieni Newtona. Znając promienie poszczególnych pierścieni oraz promień krzywizny soczewki można wyznaczyć długość badanej fali . Ćwiczenie składało się z dwóch etapów . W pierwszym etapie należało wyznaczyć promień krzywizny płasko-wypukłej soczewki , użytej w układzie optycznym , badając wiązkę światła o znanej długości fali . Drugi etap polegał na określeniu długości fal światła monochromatycznego otrzymanego przez odfiltrowanie światła białego, z wykorzystaniem tego samego układu optycznego co w pierwszym etapie. Tym razem szukana była długość fali , którą można było wyliczyć znając promień krzywizny soczewki .
2. Przebieg ćwiczenia.
Zarówno w pierwszym jak i w drugim etapie ćwiczenia wykorzystano mikroskop , o słabym powiększeniu , do obserwacji powstałych w wyniku interferencji pierścieni Newtona w świetle odbitym . Mikroskop ten wyposażony był w ruchomy stolik , pozwalający na przesuwanie zamocowanego na nim przedmiotu . Dokładny pomiar przesuwu stolika w przód i tył był możliwy dzięki sprzężonemu z nim czujnikowi mikrometrycznemu . Na stoliku , bezpośrednio pod obiektywem , został umieszczony układ optyczny (soczewka płasko-równoległa i płytka szklana) do otrzymywania pierścieni Newtona . Na układ ten , za pomocą oświetlacza , została prostopadle kierowana wiązka światła pochodząca z umieszczonego przed oświetlaczem źródła. Powstały obraz interferencyjny obserwowano przez okular . Ponadto w pierwszym etapie źródłem światła o znanej długości fali (589 nm) była lampa sodowa , dająca żółtą linię sodu . W drugim etapie zamiast lampy sodowej użyto lampy mikroskopowej dającej światło białe , a także zastosowano filtry interferecyjne do otrzymywania światła monochromatycznego .
Szkic układu do obserwacji pierścieni Newtona :
Obliczenia dla lampki sodowej:
n |
r2 [mm] |
1 |
0,5929 |
4 |
1,3225 |
8 |
2,5921 |
12 |
3,6864 |
16 |
4,6225 |
20 |
5,9536 |
24 |
7,1289 |
28 |
8,3521 |
32 |
9,4864 |
Obliczenia niepewności:
u(r) =
= 0,05 mm
u (rn2) =
u (r12) =
= 0,34 mm
u (r42) =
= 0,51 mm
u (r82) =
= 0,72 mm
u (r122) =
= 0,86 mm
u (r162) =
= 0,96 mm
u (r202) =
= 1,09 mm
u (r242) =
= 1,19 mm
u (r282) =
= 1,29 mm
u (r322) =
= 1,38 mm
a= 0,266
R = a/λNa R = 0,266/588,9 = 452 nm
Obliczenia dla filtru 1 :
n |
r2 [mm] |
1 |
0,5625 |
3 |
1,1881 |
6 |
2,1025 |
9 |
2,9584 |
12 |
3,9601 |
Obliczenia niepewności:
u(r) =
= 0,05 mm
u (rn2) =
u (r12) =
= 0,34 mm
u (r32) =
= 0,49 mm
u (r62) =
= 0,65 mm
u (r92) =
= 0,77 mm
u (r122) =
= 0,89 mm
a = 0,321
R = a/λx λx = a/R = 0,321/452 = 710 nm
Obliczenia dla filtru 2:
n |
r2 [mm] |
1 |
0,5329 |
3 |
1,1236 |
6 |
1,9044 |
9 |
2,7556 |
12 |
3,5344 |
Obliczenia niepewności:
u(r) =
= 0,05 mm
u (rn2) =
u (r12) =
= 0,33 mm
u (r32) =
= 0,47 mm
u (r62) =
= 0,62 mm
u (r92) =
= 0,74 mm
u (r122) =
= 0,84 mm
a= 0,455
R = a/λx λx = a/R = 0,455/452 = 1001 nm
Obliczenia dla filtru 3:
n |
r2 [mm] |
1 |
0,5625 |
3 |
1,1025 |
6 |
1,8496 |
9 |
2,6569 |
12 |
3,3856 |
Obliczenia niepewności:
u(r) =
= 0,05 mm
u (rn2) =
u (r12) =
= 0,34 mm
u (r32) =
= 0,47 mm
u (r62) =
= 0,61 mm
u (r92) =
= 0,73 mm
u (r122) =
= 0,82 mm
a= 0,356
R = a/λx λx = a/R = 0,356/452 = 788 nm
Obliczenia dla filtru 4:
n |
r2 [mm] |
1 |
0,5184 |
3 |
1,0201 |
6 |
1,69 |
9 |
2,3409 |
12 |
3,0625 |
Obliczenia niepewności:
u(r) =
= 0,05 mm
u (rn2) =
u (r12) =
= 0,32 mm
u (r32) =
= 0,45 mm
u (r62) =
= 0,58 mm
u (r92) =
= 0,68 mm
u (r122) =
= 0,78 mm
a= 0,374
R = a/λx λx = a/R = 0,374/452 = 827 nm
Wnioski:
Ćwiczenie polegało na wyznaczeniu promienia krzywizny soczewki i wyznaczeniu długości światła monochromatycznego otrzymywanego przy użyciu filtrów interferencyjnych. Promień krzywizny jaki otrzymaliśmy wyniósł 452 ± 33,96 mm. Otrzymane wyniki odbiegają od granic jak wyznaczone są dla poszczególnych długości fal świetlnych. λx dla 1 filtra wyniosła (710 ± 44,25) nm, λx dla 2 filtra wyniosła (1001 ± 44,25) nm, λx dla 3 filtra wyniosła (788 ± 44,25) nm, λx dla 4 filtra wyniosła (827 ± 44,25) nm. Tylko dla filtra 1 długość fali mieści się w zakresie pasma fali czerwonej, dla pozostały wykracza zarówno za pasma odpowiednich kolorów jak i granicy całościowej długości fal. Wynikać to może z błędów. Na wielkość wartości błędów pomiarowych w dużej mierze wpływ miała niedoskonałość narządu wzroku, która ujawniała się podczas ustawiania punktu centralnego pierścieni oraz przy wyborze rzędu pierścieni. Do tego mogły wystąpić błędy przy odczytywaniu wartości z mikrometru a także błędne ustawienie mikroskopu.