PLAN PRACY
do przeprowadzenia zajęć z regulaminów
ZAGADNIENIE: Postawa zasadnicza i swobodna z bronią.
Chwyty karabinkiem - przez pierś, na pas, przez plecy (na tempa i bez temp).
Połóż broń i za broń (na tempa i bez temp).
Chwyty karabinem maszynowym oraz karabinem wyborowym.
Chwyty ręcznym granatnikiem przeciwpancernym.
CZAS: ...............
MIEJSCE: Plac musztry.
ZBEZPIECZENIE MATERIAŁOWO - TECHNICZNE:
broń kbk AKMS na stan ćwiczących;
plan pracy;
regulamin musztry;
metodyka nauczania regulaminów.
PRZEBIEG SZKOLENIA
Lp. |
Czynności instruktora |
Czynności szkolonych |
CZAS
|
1
2
3
4
5
6
1
2
3
4
5
6
1
2
3
4
5
6
1
2
3
4
5
6
7
1
2
3
4
5
6
7 |
„ Baczność” uczył was będę postawy zasadniczej i swobodnej z bronią. „Spocznij”
Służyć Wam to będzie do wystąpień indywidualnych i zbiorowych z bronią.
Pokazuję. Wykonuję wzorowy pokaz.
Pokazuję i objaśniam. Postawa zasadnicza z bronią różni się od postawy zasadniczej bez broni innym ułożeniem prawej ręki trzymającej broń (z wyjątkiem położenia „przez plecy"). Karabinek trzyma się w położeniu „na pas" (z kolbą złożoną — lufą do dołu, z kolbą rozłożoną oraz drewnianą - lufą do góry), natomiast pistolet maszynowy — w futerale na pasie głównym, na prawym biodrze. Ręczny granatnik przeciwpancerny trzyma się w położeniu „na pas" nasadką do dołu. Pas broni żołnierz trzyma prawą ręką między kciukiem a palcem wskazującym, łokciem zaś przyciska broń do tułowia. Zamknięta dłoń znajduje się na wysokości górnego wszycia górnej kieszeni kurtki munduru. Karabin wyborowy i karabin maszynowy trzyma się przy prawej nodze, językiem spustowym do przodu, tył trzewika kolby opierając o ziemię. Kolba dotyka stopy prawej nogi. Przód trzewika kolby znajduje się na linii czubków butów, broń lekko przyciśnięta do biodra. Kciukiem opuszczonej prawej ręki obejmuje się broń od strony wewnętrznej, pozostałymi palcami - zwartymi i wyprostowanymi - od zewnętrznej. Postawa swobodna z bronią różni się od postawy swobodnej bez broni innym ułożeniem prawej ręki trzymającej broń (z wyjątkiem położenia „przez plecy"). Położenie karabinka, pistoletu maszynowego i ręcznego granatnika przeciwpancernego jak w postawie zasadniczej. Karabin wyborowy i karabin maszynowy opiera się na całym trzewiku kolby.
Przystępuje do praktycznego ćwiczenia, koryguję na bieżąco popełniane błędy.
Na komendę kierownika grupy kończę szkolenie, omawiam popełniane błędy. Wskazuję najlepiej ćwiczących. Przechodzę do szkolenia następnego zagadnienia.
„Baczność” uczył was będę chwytów karabinkiem. „Spocznij”
Ma to na celu nauczyć was prawidłowego wykonywania chwytów bronią. Czynności te wykonuje się podczas parad, defilad, w czasie marszu pieszego na duże odległość.
Wykonuje się na komendy: „ na pas”, „ przez pierś”, „przez plecy”:
Pokazuję. Wykonuje wzorowy pokaz.
Pokazuję i objaśniam. Chwyt „przez pierś” z położenia broni „na pas”
Przed rozpoczęciem nauczania nakazuję przenieść karabinki w dowolny sposób w położenie „przez pierś” i sprawdzam, czy długość pasa karabinka jest prawidłowa i czy magazynek znajduje się nad górną krawędzią pasa głównego. Pasy o niewłaściwej długości należy odpowiednio wyregulować, po czym w dowolny sposób przenieść broń w położenie „na pas”.
Następnie wydaję sobie komendę „przez pierś - BROŃ” i wzorowo pokazuję ten chwyt.
Pokazuję i objaśniam, bez temp i na tempa W początkowym etapie ćwiczenia szkoleni wykonują poszczególne tempa razem z dowódcą. Czynności kolejnej uczę dopiero po poprawnym wykonaniu poprzedniej. Kiedy szkoleni opanują czynności, d-ca rozpoczyna ćwiczenia indywidualne, najpierw na tempa, następnie bez temp.
a) Chwyt „przez pierś” z położenia „na pas” karabinkiem z kolbą składaną wykonuje się na 2 tempa: -tempo pierwsze - prawą dłoń przesuwa się po pasie nieco w dół, na wysokość pasa głównego, nie wysuwając łokcia spod pasa. Trzymając prawą dłonią za pas podnosi karabinek(prawa dłoń zamknięta uniesiona na wysokość brody), kierując wylot lufy w lewo i w górę. Lewą ręką chwyta się z dołu za przednią cześć lufy na wysokość rury gazowej; dłoń na wysokości lewej, górnej kieszeni, duży palec od wewnątrz, a pozostałe zwarte na zewnątrz; -tempo drugie - unosząc obie ręce zarzuca się prawą ręką pas broni przez głowę na kark. Prawą ręką chwyta się karabinek za tylną cześć komory zamkowej; kciuk znajduje się od wewnątrz, a pozostałe palce zwarte - na zewnątrz. Lewą ręką opuszcza się i trzyma jak w postawie zasadniczej.
Po ćwiczeniu na tempa ćwiczę ze szkolonymi ćwiczenia bez temp na komendy. Wykonuję wzorowy pokaz Pokazuje i objaśniam. Chwyt „na pas” z położenia broni „przez pierś”. Po opanowaniu poprzedniego chwytu pokazuję i objaśniam kolejno sposób chwytu na pas z położenia broni przez pierś
tempo pierwsze - lewą ręką nachwytem ujmuje się karabinek za lufę i rurę gazową (dłoń zamknięta, kciuk - na zewnątrz, pozostałe palce - zwarte) i podnosi się go nieco w górę. Prawa dłoń znajduje się na wysokości prawej górnej kieszeni, a lewa na wysokości barku. Następnie wysuwa się łokieć prawej ręki spod pasa i ujmuje się nią od dołu (podchwytem) pas przy komorze zamkowej.
tempo drugie- kieruje się karabinek komorą zamkową w górę i obu rękami przerzuca się pas karabinka przez głowę. Po czym opuszcza się karabinek i trzyma się go pionowo przed środkiem ciała, lufą w dół, a magazynkiem w prawo. Tył komory zamkowej znajduje się na wysokości brody;
tempo trzecie- prawą ręką zarzuca się karabinek przez prawe ramię w położenie „na pas”. Lewą rękę szybko się opuszcza i trzyma jak w postawie zasadniczej.
Po ćwiczeniu na tempa ćwiczę ze szkolonymi ćwiczenia bez temp na komendy.
W trakcie ćwiczeń usuwam błędy szkolonym. Najczęściej popełniane błędy to:
zbyt gwałtowne wykonywanie tempa trzeciego
Wykonuję wzorowy pokaz Pokazuje i objaśniam. Chwyt „przez plecy” z położenia broni „na pas”. Przystępując do nauczania tego chwytu pokazuję chwyt karabinkiem z kolbą składaną. Po czym ustawiam żołnierzy w szeregu w odstępach 1-2 kroków, nakazuję wyregulować długość pasów i pokazuję, w jaki sposób wykonuje się ten chwyt na tempa. Chwyt „przez plecy” z położenia „na pas” karabinkiem wykonuje się na 2 tempa: tempo pierwsze - lewą ręką chwyta się pas broni nieco poniżej prawego barku (kciuk do wewnątrz, dłoń zamknięta). Prawą ręką chwyta się karabinek za lufę; tempo drugie - prawą ręką unosi się karabinek do góry, a lewą zarzuca się pas karabinka przez głowę na lewe ramię. Broń opuszcza się na długość pasa, a ręce opuszcza się i trzyma jak w postawie zasadniczej.
Wykonuję wzorowy pokaz
Pokazuje i objaśniam. Chwyt „na pas” z położenia broni „przez plecy”. Przystępując do nauczania chwytu „na pas” z położenia „przez plecy” karabinkiem z kolbą składaną pokazuję i wyjaśniam, że wykonuje się go na 2 tempa:
Tempo pierwsze - lewą ręką chwyta się pas karabinka nieco poniżej lewego barku; kciuk od wewnątrz, dłoń zamknięta. Prawą ręką chwyta się karabinek za lufę;
Tempo drugie - prawą ręką unosi się karabinek do góry, a lewą przerzuca się pas broni przez głowę na prawe ramię. Następnie prawą ręką chwyta się pas na wysokości prawej górnej kieszeni, a lewą rękę szybko opuszcza się i trzyma jak w postawie zasadniczej.
Po ćwiczeniu na tempa ćwiczę ze szkolonymi ćwiczenia bez temp na komendy.
W trakcie ćwiczeń usuwam błędy szkolonym. Najczęściej popełniane błędy to: - przechylanie tułowia podczas przerzucania pasa broni przez głowę; - zbyt niskie podnoszenie broni - niewłaściwe uchwycenie pasa podczas wykonywania drugiego tempa chwytu
Po komendzie kierownika grupy kończę szkolenie, podsumowuję ćwiczenie. Przedstawiam najlepiej ćwiczących. Przechodzę do szkolenia następnego zagadnienia.
„Baczność” uczył was będę kładzenia i podnoszenia broni. „Spocznij”
Czynności te wykonuje się np: Broń układa się przed przystąpieniem do niektórych ćwiczeń lub prac, które nie wymagają występowania z nią.
Wykonuje się to na komendę: „Połóż - broń”, „Za - broń”.
Pokazuję. Wykonuję wzorowy pokaz.
Pokazuję i objaśniam. Komendę tę podaję, gdy żołnierze mają karabinki w położeniu na pas. Pokazuję sposób układania i podnoszenia kbk AK MS, w pozycjach- z prawej strony, a następnie - przodem. Wyjaśniam, że czynności wykonywane na komendy „Połóż - BROŃ” i „Za - BROŃ” obejmują niektóre wcześniej opanowane umiejętności, takie jak: chwyt na pas, zdejmowanie jej z ramienia itp. Układanie karabinka z kolbą składaną wykonuje się na 3 tempa: tempo pierwsze - lewą nogą robi się wykrok na długość kroku defiladowego (60-80 cm). Prawą rękę przesuwa się wzdłuż pasa w dół i chwyta nią za lufę poniżej podstawy muszki. Równocześnie chwyta się drugą ręką za pas broni na wysokości ramienia; tempo drugie - karabinek wysuwa się lufą do przodu, lewą ręką zdejmuje pas z ramienia, pochyla się i kładzie broń na ziemi - magazynkiem w lewo - opierając osłonę komory zamkowej o czubek buta prawej nogi; ; tempo trzecie - wyprostowuje się, cofa lewą nogę, przystawia się ją do prawej i przyjmuje postawę zasadniczą. Na komendę „SPOCZNIJ” wyrównuje się pas, układając go na broni w stronę tylnej części komory zamkowej.
Podnoszenie karabinka z kolbą składaną wykonuje się na 3 tempa:
Tempo pierwsze - lewą nogą robi się wykrok i pochyla się. Lewą ręką ujmuje się nachwytem karabinek poniżej podstawy muszki, a prawą ręką podchwytem za pas w odległości 2-3 szerokości dłoni od tylnego strzemienia;
Tempo drugie - wyprostowuje się, przekręca karabinek lufą do dołu, unosząc go pionowo przed środek ciała. Prawą ręką przyciąga się pas broni do siebie;
Tempo trzecie - zarzuca się karabinek lewą ręką na prawe ramię, w położenie „na pas”, cofając jednocześnie lewą nogę do prawej i przyjmuje postawę zasadniczą.
Po ćwiczeniu na tempa ćwiczę ze szkolonymi ćwiczenia bez temp na komendy.
W trakcie ćwiczeń usuwam błędy szkolonym.
Rys. 11. Żołnierz z karabinkiem po wykonaniu komendy „połóż broń": a) z kolbą drewnianą; b) z kolbą składaną.
Po komendzie kierownika grupy kończę szkolenie, przedstawiam najlepiej ćwiczących. Przechodzę do szkolenia następnego zagadnienia.
„Baczność” uczył was będę chwytów karabinem maszynowym oraz karabinem wyborowym. „Spocznij”
Ma to na celu nauczyć chwytów innymi rodzajami broni.
Wykonuje się to na komendę: „Na pas - broń”
Pokazuję. Wykonuję wzorowy pokaz.
Pokazuję i objaśniam. Komendę „Na pas - BROŃ" (rys. 13) żołnierz wykonuje z położenia „do nogi". Prawą ręką podnosi karabin i trzyma przed sobą, skręcając broń w lewo tak, aby przednie strzemię znalazło się na wysokości podbródka. Lewą ręką chwyta karabin maszynowy poniżej rączki suwadła (karabin wyborowy - za łoże). Następnie chwyta pas prawą ręką (między kciukiem i palcem wskazującym) - w odległości 2-3 szerokości dłoni od przedniego strzemienia - i przyciąga go do siebie. Po czym energicznie zarzuca karabin na prawe ramię. Lewą rękę opuszcza jak w postawie zasadniczej, prawą zaś trzyma pas na wysokości górnego wszycia kieszeni, przyciskając nieco karabin łokciem do tułowia.
Rys.13. Żołnierz z bronią w położeniu „na pas": a) z karabinem maszynowym; b) z karabinem wyborowym.
Przystępuję do praktycznych ćwiczeń, koryguję na bieżąco popełniane błędy.
Na komendę kierownika grupy kończę szkolenie, podsumowuję ćwiczenie, podaję najlepiej ćwiczących. Przechodzę do szkolenia następnego zagadnienia.
„Baczność” uczył was będę chwytów ręcznym granatnikiem ppanc. „Spocznij”
Ma to na celu nauczyć was chwytów innym rodzajem broni.
Wykonuje się to na komendę: „Przez plecy - broń”, „Na pas - broń”.
Pokazuję. Wykonuję wzorowy pokaz.
Pokazuję i objaśniam. Ręczny granatnik przeciwpancerny żołnierz nosi w położeniu „na pas" i „przez plecy" (rys. 12), nasadką do dołu. Chwyt w położenie „przez plecy" z położenia „na pas" - i odwrotnie - wykonuje się podobnie jak karabinkiem z kolbą drewnianą. Żołnierz lewą ręką chwyta za pas nieco poniżej prawego barku, prawą zaś za nasadkę granatnika (palce złączone i zagięte na kołnierzu nasadki chwytają go od dołu). Następnie prawą ręką podnosi granatnik, a lewą zarzuca pas broni przez głowę na lewe ramię. Granatnik opuszcza na całą długość pasa, po czym szybko opuszcza ręce. Na komendę „Połóż - BROŃ" celowniczy robi wykrok lewą nogą i zdejmuje granatnik z ramienia. Chwytając go lewą ręką za drewniane nakładki przy przednim jarzmie i trzymając prawą ręką za pas, pochyla się, kładzie broń na ziemi, po czym wyprostowuje się i cofa lewą nogę do prawej. Pomocnik celowniczego kładzie torby z granatami z lewej strony własnej broni na wysokości jej tylnej części. Na komendę „Za - BROŃ" żołnierz robi wykrok lewą nogą, pochyla się, chwyta granatnik lewą ręką za drewniane nakładki przy przednim jarzmie, prawą zaś za pas poniżej strzemienia przy rękojeści. Po czym wyprostowuje się, bierze granatnik w położenie „na pas" i cofa lewą nogę do prawej. Równocześnie pomocnik celowniczego najpierw podnosi torbę z granatami, następnie - własną broń.
Rys. 12. Celowniczy z ręcznym granatnikiem przeciwpancernym w położeniu: a) „na pas"; b) „przez plecy"; c) „połóż broń".
Przystępuję do praktycznego ćwiczenia, na bieżąco koryguję powstałe błędy.
Na komendę kierownika grupy kończę szkolenie, podsumowuję ćwiczenie, podaję najlepiej ćwiczących, przystępuję do szkolenia następnego zagadnienia.
|
Stoją na zbiórce i słuchają
Obserwują pokaz i pokaz z objaśnieniem
Przystępują do praktycznego ćwiczenia Stoją na zbiórce i słuchają
Stoją na zbiórce i słuchają
Obserwują pokaz i pokaz z objaśnieniem
Przystępują do praktycznego ćwiczenia
Przystępują do praktycznego ćwiczenia
Przystępują do praktycznego ćwiczenia
Przystępują do praktycznego ćwiczenia
Stoją na zbiórce i słuchają
Stoją na zbiórce i słuchają
Obserwują pokaz i pokaz z objaśnieniem
Przystępują do praktycznego ćwiczenia
Stoją na zbiórce i słuchają
Obserwują pokaz i pokaz z objaśnieniem
Przystępują do praktycznego ćwiczenia
Stoją na zbiórce i słuchają
Stoją na zbiórce i słuchają
Obserwują pokaz i pokaz z objaśnieniem
Przystępują do praktycznego ćwiczenia Stoją na zbiórce i słuchają |
|
Wyszukiwarka